WEBVTT

00:00:01.317 --> 00:00:03.087
คุณจะค้นหาไดโนเสาร์ได้อย่างไร

00:00:03.928 --> 00:00:05.753
ฟังดูไม่น่าเป็นไปได้ใช่ไหมครับ

00:00:06.650 --> 00:00:07.945
มันไม่จริงเลย

00:00:07.969 --> 00:00:12.195
และคำตอบก็ขึ้นอยู่กับสูตรคำนวณ
ที่นักบรรพชีวินวิทยาใช้

00:00:12.722 --> 00:00:14.674
และผมกำลังจะบอกคุณเกี่ยวกับความลับนั้น

NOTE Paragraph

00:00:15.350 --> 00:00:18.290
อย่างแรก หาหินที่มีอายุที่เหมาะสม

00:00:19.226 --> 00:00:23.320
อย่างที่สอง หินพวกนั้น
ต้องเป็นหินตะกอนหรือหินชั้น

00:00:23.863 --> 00:00:28.303
และอย่างที่สาม ชั้นต่าง ๆในหินพวกนั้น
ต้องปรากฏออกมาตามธรรมชาติ

00:00:28.768 --> 00:00:29.919
แค่นี้เองครับ

00:00:29.943 --> 00:00:33.354
หาสามสิ่งนั้น และพาตัวคุณเองไปที่นั่น

00:00:33.378 --> 00:00:35.783
โอกาสที่คุณจะพบฟอสซิลนั้นมีมากที่เดียว

NOTE Paragraph

00:00:36.313 --> 00:00:38.403
เอาล่ะ ผมจะบอกถึงรายละเอียดของสูตรนี้

00:00:38.812 --> 00:00:43.183
สิ่งมีชีวิตจะปรากฏอยู่
ในบางช่วงเวลาทางธรณีวิทยาเท่านั้น

00:00:43.207 --> 00:00:45.637
ดังนั้น คุณต้องหาหินที่มีอายุที่เหมาะสม

00:00:45.661 --> 00:00:47.829
ขึ้นอยู่กับว่าคุณสนใจอะไร

00:00:47.853 --> 00:00:49.363
ถ้าคุณต้องการหา "ไทรโลไปท์" (trilobite)

00:00:49.387 --> 00:00:52.538
คุณต้องหาหินที่เก่ามาก ๆในยุค "พาลีโอโซอิก" --

00:00:52.562 --> 00:00:55.867
หินที่มีอายุระหว่าง 500 และ 250 ล้านปี

00:00:56.306 --> 00:00:58.394
ทีนี้ ถ้าคุณต้องการค้นหาไดโนเสาร์

00:00:58.418 --> 00:01:00.775
อย่าไปหาที่ยุคพาลิโอโซอิก 
คุณไม่เจอมันหรอก

00:01:00.799 --> 00:01:02.280
พวกมันยังไม่เกิดเลย

00:01:02.304 --> 00:01:05.391
คุณต้องหาหินที่มีอายุน้อยกว่า 
อย่างหินในยุค "มีโสโซอิก"

00:01:05.415 --> 00:01:06.812
และในกรณีของไดโนเสาร์

00:01:06.836 --> 00:01:10.561
ต้องเป็นหินที่มีอายุระหว่าง 
235 และ 66 ล้านปีก่อน

NOTE Paragraph

00:01:11.495 --> 00:01:14.670
เอาล่ะ มันค่อนข้างง่าย
ที่จะหาหินที่มีอายุที่เหมาะสม

00:01:14.694 --> 00:01:17.826
เพราะในหลาย ๆ แง่มุม โลกของเรา

00:01:17.850 --> 00:01:19.180
ได้ถูกทำการสำรวจทางธรณีวิทยาไว้แล้ว

00:01:19.578 --> 00:01:21.761
มันเป็นข้อมูลที่ได้มาจากความพยายาม

00:01:22.323 --> 00:01:25.127
ประวัติของโลกในแต่ละปีถูกบันทึกเอาไว้ในหิน

00:01:25.151 --> 00:01:26.452
บทแล้วบทเล่าต่อเนื่องกันไป

00:01:26.476 --> 00:01:29.080
โดยหน้าที่เก่าที่สุดจะอยู่ด้านล่าง

00:01:29.104 --> 00:01:30.758
และหน้าที่ใหม่ที่สุดจะอยู่ด้านบน

NOTE Paragraph

00:01:31.583 --> 00:01:35.636
ครับ มันค่อนที่จะง่าย
และนักธรณีวิทยาคงจะรู้สึกยินดี

00:01:35.660 --> 00:01:36.918
แต่ว่ามันไม่เป็นอย่างนั้น

00:01:36.942 --> 00:01:38.996
ห้องสมุดของโลกมันเก่ามาก

00:01:39.020 --> 00:01:41.659
ไม่มีบรรณารักษ์ที่คอยดูแลจัดเรียงมัน

00:01:42.111 --> 00:01:45.241
เนื่องจากมันทำการมาอย่างยาวนาน

00:01:45.265 --> 00:01:49.398
กระบวนการทางธรณีวิทยามากมาย
ทำให้เกิดการรบกวนต่าง ๆ นานา

00:01:50.136 --> 00:01:51.505
ต่อหินที่มีอายุเก่าแก่พวกนี้

00:01:52.277 --> 00:01:54.946
หน้าส่วนมากถูกทำลาย
หลังจากที่ถูกบันทึกได้ไม่นาน

00:01:55.410 --> 00:01:57.162
บางหน้าก็ถูกเขียนทับ

00:01:57.186 --> 00:02:01.756
ทำให้เกิดหลักฐานที่ยากแก่การแปลรหัส
ของภูมิประเทศที่สาบสูญไปเป็นระยะเวลานาน

00:02:02.384 --> 00:02:06.525
หน้าที่เราจะพบสัตว์ในอดีตพวกนั้น

00:02:07.173 --> 00:02:08.768
ก็ไม่ได้ถูกรักษาไว้อย่างปลอดภัยจริง ๆ

00:02:09.410 --> 00:02:12.754
ไม่เหมือนดวงจันทร์ -- 
ดาวเคราะห์หินที่ไม่มีชีวิต --

00:02:12.778 --> 00:02:16.418
โลกมีชีวิต มีชีพจรของการให้กำเนิด
และการทำลาย

00:02:16.442 --> 00:02:18.893
ที่ทำให้เกิดกระบวนการสร้างและสลาย
ทางธรณีวิทยา

00:02:19.864 --> 00:02:22.237
หินทั้งหมดจากดวงจันทร์ที่ถูกนำกลับมา
โดยนักบินอวกาศของยานอะพอลโล

00:02:22.261 --> 00:02:25.228
มีอายุประมาณเท่ากับ
อายุของระบบสุริยะจักรวาล

00:02:25.609 --> 00:02:27.849
หินจากดวงจันทร์จะอยู่อย่างนั้นตลอดไป

00:02:28.960 --> 00:02:33.086
ในทางกลับกัน หินบนโลก 
ต้องเผชิญกับภัยอันตรายจากเปลือกโลกที่มีชีวิต

00:02:33.110 --> 00:02:34.694
ทั้งหมดจะได้รับผลกระทบจากทำลาย

00:02:34.718 --> 00:02:37.544
ผ่านจากการทำให้เปลี่ยนแปลง
การบีบอัด

00:02:37.568 --> 00:02:40.074
การพับ การฉีก การถูกแผดเผา 
และการอบด้วยความร้อน

NOTE Paragraph

00:02:41.140 --> 00:02:46.192
ดังนั้น บันทึกประวัติของโลก
จึงไม่สมบูรณ์และยุ่งเหยิง

00:02:47.079 --> 00:02:50.694
ห้องสมุดนี้ใหญ่และอลังการ --

00:02:51.964 --> 00:02:53.258
แต่มันหมดสภาพ

00:02:54.273 --> 00:02:57.139
และความซับซ้อนที่ขาดรุ่งริ่ง
ในบันทึกหินเหล่านี้เอง

00:02:57.163 --> 00:03:00.194
ที่บดบังความหมายของมัน 
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้

00:03:01.031 --> 00:03:03.357
ธรรมชาติไม่ได้ให้บัตรบัญชีรายชื่อ
แก่นักธรณีวิทยา --

00:03:03.381 --> 00:03:05.094
เราจำเป็นต้องจัดทำมันขึ้นมา

00:03:06.079 --> 00:03:09.710
5,000 ปี หลังจากที่ชาวซูเมอเรียน 
เรียนรู้วิธีจดบันทึกความคิดของพวกเขา

00:03:09.734 --> 00:03:10.886
บนกระดานชนวน

00:03:10.910 --> 00:03:13.993
ประวัติศาสตร์โลกยังคงเป็นสิ่งลึกลับสำหรับมนุษย์

00:03:14.495 --> 00:03:16.959
พวกเราไม่มีความรู้ด้านธรณีวิทยา

00:03:17.637 --> 00:03:20.819
ไม่เข้าใจในความเก่าแก่ของโลกของเรา

00:03:20.843 --> 00:03:22.352
และเขลาต่อความสัมพันธ์ของพวกเรา

00:03:22.376 --> 00:03:23.573
กับเวลาอันยาวไกล

NOTE Paragraph

00:03:25.040 --> 00:03:28.216
จนกระทั่งช่วงต้นศตวรรตที่ 19

00:03:28.240 --> 00:03:30.636
ความไม่รู้ของเราถูกกำจัดออกไป

00:03:30.660 --> 00:03:35.054
อย่างแรก ด้วยบทความของ เจมส์ ฮัตตัน 
เรื่อง "ทฤษฎีของโลก"

00:03:35.078 --> 00:03:38.950
ในบทความนั้น เขาบอกกับเราว่า 
มันไม่มีร่องรอยของจุดกำเนิดโลก

00:03:38.974 --> 00:03:40.752
และไม่มีการคาดคะเนถึงจุดจบ

00:03:41.545 --> 00:03:45.491
และแผนที่เกาะอังกฤษโดยวิลเลียม สมิธ

00:03:45.515 --> 00:03:47.700
แผนที่แรกทางธรณีวิทยาระดับประเทศ

00:03:47.724 --> 00:03:49.090
ที่ให้ข้อมูลกับเราเป็นครั้งแรก

00:03:49.114 --> 00:03:53.042
ถึงรายละเอียดที่คาดคะเนได้
ว่าอาจมีหินประเภทต่าง ๆ อยู่ที่บริเวณไหน

00:03:53.504 --> 00:03:55.527
หลังจากนั้น คุณน่าจะบอกได้ว่า

00:03:55.551 --> 00:03:58.554
"ถ้าพวกเราไปตรงนั่น 
พวกเราน่าจะเจอกับยุคจูราสิก"

00:03:58.578 --> 00:04:02.329
หรือ "ถ้าพวกเราขึ้นไปบนเขานั่น 
พวกเราควรจะเจอกับยุคครีเทเชียส"

NOTE Paragraph

00:04:03.129 --> 00:04:05.984
ดังนั้น ถ้าคุณต้องการหาไทรโลไบท์

00:04:06.008 --> 00:04:08.137
หาแผนที่ทางธรณีวิทยาดี ๆ สักฉบับ

00:04:08.161 --> 00:04:10.412
และไปยังที่มีหินในยุคพาเลโอโซอิก

00:04:11.023 --> 00:04:13.342
ถ้าคุณต้องการหาไดโนเสาร์อย่างที่ผมทำ

00:04:13.366 --> 00:04:16.420
มองหาหินในยุคเมโสโซอิกและไปที่นั่น

00:04:17.217 --> 00:04:20.316
แน่นอน คุณจะพบฟอสซิลในหินชั้นเท่านั้น

00:04:20.340 --> 00:04:21.989
ซึ่งเป็นหินที่เกิดจากทรายและโคลน

00:04:22.489 --> 00:04:23.656
คุณจะไม่พบฟอสซิล

00:04:23.680 --> 00:04:27.004
ในหินอัคนีที่เกิดจากแมกม่า 
อย่างเช่น หินแกรนิต

00:04:27.028 --> 00:04:30.090
หรือในหินแปรที่ได้รับความร้อนและหดตัว

00:04:30.773 --> 00:04:32.908
และคุณต้องไปที่ทะเลทราย

00:04:33.378 --> 00:04:36.459
มันไม่ได้หมายความว่าไดโนเสาร์
อาศัยจำเพาะอยู่แต่ในทะเลทราย

00:04:36.483 --> 00:04:38.047
มันอาศัยอยู่ในทุกพี้นที่

00:04:38.071 --> 00:04:40.128
และในทุกสภาพแวดล้อมที่คุณจะคิดออก

00:04:40.596 --> 00:04:43.541
คุณต้องไปยังสถานที่ที่เป็นทะเลทรายในปัจจุบัน

00:04:43.565 --> 00:04:46.739
ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไม่มีต้นไม้ปกคลุมหินมากนัก

00:04:46.763 --> 00:04:50.643
และที่ที่มีกัดกร่อนจะทำให้กระดูก
ปรากฏออกมาบนหน้าหินเสมอ

00:04:51.302 --> 00:04:52.835
ดังนั้น ตามหาสามสิ่งนั้น

00:04:52.859 --> 00:04:54.414
หินที่มีอายุที่เหมาะสม

00:04:54.438 --> 00:04:57.487
ที่ตกตะกอนเป็นชั้นหิน อยู่ในทะเลทราย

00:04:57.511 --> 00:04:59.068
และพาตัวคุณไปที่นั่น

00:04:59.092 --> 00:05:00.604
และคุณต้องเข้าไปเดินอยู่ที่นั่นจริง ๆ

00:05:00.628 --> 00:05:03.216
จนกระทั่งคุณเห็นกระดูกโผล่ออกมาจากหิน

NOTE Paragraph

00:05:04.562 --> 00:05:07.664
นี่คือรูปที่ผมถ่ายที่พาตาโกเนียทางตอนใต้

00:05:08.347 --> 00:05:11.109
ก้อนกรวดทุกก้อนที่คุณเห็นบนพื้นนั่น

00:05:11.133 --> 00:05:12.656
คือชิ้นส่วนกระดูกของไดโนเสาร์

00:05:13.478 --> 00:05:15.344
ดังนั้น เมื่อคุณอยู่ในสถานการณ์ที่เหมาะสมเช่นนั้น

00:05:15.368 --> 00:05:18.122
คำถามไม่ใช่ว่าคุณจะพบฟอสซิลหรือไม่

00:05:18.146 --> 00:05:19.535
คุณกำลังจะพบฟอสซิลแน่นอน

00:05:19.559 --> 00:05:23.607
แต่คำถามก็คือ: คุณจะพบบางสิ่ง
ที่มีความสำคัญทางวิทยาศาสตร์หรือไม่

00:05:23.631 --> 00:05:27.601
และเพื่อช่วยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น ผมจะเพิ่มเติม
ส่วนที่สี่ของสูตรของเราลงไป

00:05:27.625 --> 00:05:28.802
ซึ่งนั่นก็คือ

00:05:29.431 --> 00:05:32.891
อยู่ให้ไกลจากนักบรรพชีวินวิทยาคนอื่น
ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

NOTE Paragraph

00:05:32.915 --> 00:05:34.886
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:05:34.910 --> 00:05:37.265
ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบ
พวกนักบรรพชีวินวิทยาคนอื่น ๆ นะ

00:05:37.289 --> 00:05:39.814
เมื่อคุณไปในที่ที่ยังไม่เคยถูกสำรวจมาก่อน

00:05:39.838 --> 00:05:42.652
คุณมีโอกาสที่ดี
ที่จะค้นพบไม่เฉพาะแต่ฟอสซิล

00:05:42.676 --> 00:05:45.185
แต่ยังมีโอกาสพบกับสิ่งใหม่
ในวงการวิทยาศาสตร์อีกด้วย

00:05:45.788 --> 00:05:47.899
นั่นแหละคือสูตรของผมในการหาไดโนเสาร์

00:05:47.923 --> 00:05:49.956
และผมก็ประยุกต์ใช้มันทั่วโลก

NOTE Paragraph

00:05:49.980 --> 00:05:52.308
ในฤดูร้อน ปี ค.ศ. 2004

00:05:52.332 --> 00:05:54.157
ผมไปทางตอนใต้สุดของทวีปอเมริกาใต้

00:05:54.181 --> 00:05:56.298
ไปทางตอนใต้สุดของพาตาโกเนีย อาร์เจนติน่า

00:05:56.322 --> 00:05:58.575
ไปตามหาไดโนเสาร์

00:05:58.599 --> 00:06:01.972
มันเป็นสถานที่
ที่มีหินตะกอนในช่วงอายุที่เหมาะสม

00:06:01.996 --> 00:06:03.199
อยู่ในทะเลทราย

00:06:03.223 --> 00:06:06.485
เป็นสถานที่ที่ได้รับการสำรวจน้อยมาก
จากนักบรรพชีวินวิทยา

00:06:07.166 --> 00:06:08.469
และพวกเราก็พบกับสิ่งนี้

00:06:09.206 --> 00:06:11.319
นี่คือกระดูกฟีเมอร์ มันเป็นกระดูกต้นขา

00:06:11.343 --> 00:06:13.712
ของไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่

00:06:13.736 --> 00:06:16.570
กระดูกนั้นมีความกกว้าง 2.2 เมตร

00:06:16.594 --> 00:06:18.683
มีความยาวมากกว่าเจ็ดฟุต

NOTE Paragraph

00:06:19.807 --> 00:06:21.907
แต่ว่าโชคไม่ดีเลย 
ที่กระดูกนี้แยกออกจากส่วนอื่น ๆ

00:06:21.931 --> 00:06:24.970
พวกเราขุด ขุด และก็ขุด 
แต่ไม่เจอกระดูกอื่นรอบ ๆ เลย

00:06:24.994 --> 00:06:27.689
แต่มันทำให้เราอยากกลับไปที่นั่นในปีถัดไป
เพื่อที่จะค้นหามัน

00:06:27.713 --> 00:06:30.316
และวันแรกของการสำรวจครั้งถัดไปของเรา

00:06:30.340 --> 00:06:33.709
ผมเจอสิ่งนี้: กระดูกต้นขาอีกชื้นหนึ่ง กว้าง 2 เมตร

00:06:33.733 --> 00:06:35.376
เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันไม่ได้อยู่เดี่ยว ๆ

00:06:35.400 --> 00:06:38.495
ครั้งนี้มันอยู่ใกล้กับกระดูกอื่น ๆ 
ของสัตว์กินพืชขนาดใหญ่

00:06:38.519 --> 00:06:40.319
อีก 145 ชิ้น

00:06:41.064 --> 00:06:45.160
และหลังจากอีกฤดูกาลของการสำรวจอันโหดร้าย

00:06:45.184 --> 00:06:47.136
ความพยายามอุตสาหะของเรามีหน้าตาแบบนี้

00:06:47.597 --> 00:06:51.715
และคุณจะเห็นหางของเจ้ายักษ์ล้อมรอบตัวผม

00:06:51.739 --> 00:06:55.291
สัตว์ตัวใหญ่ในหลุมนี้ 
ไดโนเสาร์พันธุ์ใหม่

00:06:55.315 --> 00:06:59.013
พวกเราเรียกมันว่า 
"เดรดนอทัส สครานี"

00:06:59.513 --> 00:07:02.509
เดรดนอทัส ยาว 85 ฟุต จากปลายจมูกถึงหาง

00:07:03.030 --> 00:07:05.708
มันมีความสูงถึงไหล่เท่ากับตึกสองชั้นครึ่ง

00:07:06.217 --> 00:07:10.401
และตอนที่มันมีชีวิต มันมีน้ำหนัก 65 ตัน

00:07:11.290 --> 00:07:14.872
บางครั้ง มีคนถามผมว่า
"เดรดนอทัสตัวใหญ่กว่าทีเร็กซ์หรือเปล่า"

00:07:14.896 --> 00:07:17.680
มันมีมวลเป็นแปดหรือเก้าเท่าของทีเร็กซ์

NOTE Paragraph

00:07:18.669 --> 00:07:21.709
เอาล่ะ การเป็นนักบรรพชีวินวิทยามันเจ๋งตรงที่

00:07:21.733 --> 00:07:24.502
เมื่อคุณค้นพบสัตว์พันธุ์ใหม่ 
คุณจะได้ตั้งชื่อให้มัน

00:07:24.526 --> 00:07:28.360
และผมก็คิดเสมอว่า มันน่าเสียดาย
ที่เจ้าพวกไดโนเสาร์กินพืชพวกนี้

00:07:28.384 --> 00:07:32.863
มักจะถูกมองว่าเป็นกองก้อนเนื้อขนาดใหญ่

00:07:32.887 --> 00:07:34.132
บนพื้นที่แห่งนั้น

NOTE Paragraph

00:07:34.156 --> 00:07:35.282
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:07:35.585 --> 00:07:36.884
พวกมันไม่ได้เป็นอย่างนั้น

00:07:36.908 --> 00:07:39.927
สัตว์กินพืชขนาดใหญ่
หวงแหนเขตแดนของมัน --

00:07:39.951 --> 00:07:44.474
คุณไม่อยากจะไปตอแยกับฮิปโป 
แรด หรือควายน้ำ หรอก

00:07:44.871 --> 00:07:49.822
กระทิงที่เยโลสโตนทำร้ายคน
มากกว่าที่หมีกริซลีทำซะอีก

00:07:49.846 --> 00:07:54.987
คุณนึกภาพของวัวตัวใหญ่ ๆ ออกไหม
เดรดนอทัสหนัก 65 ตัน

00:07:55.011 --> 00:07:56.714
ในฤดูผสมพันธุ์

00:07:56.738 --> 00:07:58.238
กำลังปกป้องเขตแดนของมัน

00:07:58.990 --> 00:08:01.310
สัตว์พวกนั้นคงเป็นสัตว์ที่อันตรายมาก ๆ

00:08:01.334 --> 00:08:06.055
เป็นตัวอันตรายของทุกสิ่ง
และตัวมันเองคงไม่ต้องกลัวสิ่งใด

00:08:06.507 --> 00:08:08.732
ฉะนั้นมันจึงได้ชื่อว่า "เดรดนอทัส"

00:08:08.756 --> 00:08:10.457
หรือ "ไม่กลัวสิ่งใด"

NOTE Paragraph

00:08:12.047 --> 00:08:13.213
เอาล่ะ เพื่อที่จะเติบโต
จนมีขนาดใหญ่แบบนี้

00:08:13.237 --> 00:08:15.849
สัตว์อย่างเช่นเดรดนอทัส น่าจะต้องเป็น

00:08:15.873 --> 00:08:17.030
ต้นแบบของความมีประสิทธิภาพ

00:08:17.054 --> 00:08:20.817
คอและหางที่ยาวของมัน
ช่วยระบายความร้อนสู่สิ่งแวดล้อม

00:08:20.841 --> 00:08:23.379
เป็นการควบคุมอุณหภูมิร่างกายของมัน
ในทางอ้อม

00:08:23.403 --> 00:08:26.908
และคอที่ยาวยังทำหน้าที่ในกลไก
การหาอาหารอย่างทรงประสิทธิภาพ

00:08:26.932 --> 00:08:29.712
เดรดนอทัสสามารถยืนอยู่กับที่ 
และใช้คอของมัน

00:08:29.736 --> 00:08:32.028
จัดการกับพืชรอบ ๆ

00:08:32.052 --> 00:08:35.966
ได้รับพลังงานเป็นหมื่น ๆ แคลอรี่
ขณะที่ออกแรงน้อยมาก

00:08:36.621 --> 00:08:40.921
และสัตว์พวกนี้ที่มีวิวัฒนาการการเดิน
คล้าย ๆ กับหมาบูลด็อกที่มีขาสั้น

00:08:40.945 --> 00:08:42.760
ทำให้มันทรงตัวได้ดีมาก

00:08:43.625 --> 00:08:47.701
เพราะว่า เมื่อคุณมีน้ำหนัก 65 ตัน
เมื่อคุณตัวใหญ่เท่ากับบ้าน

00:08:47.725 --> 00:08:49.832
โทษของการล้ม

00:08:49.856 --> 00:08:51.013
คือความตาย

00:08:51.677 --> 00:08:53.582
ใช่แล้ว สัตว์พวกนี้ใหญ่และแข็งแรง

00:08:53.606 --> 00:08:55.383
แต่พวกมันคงจะไม่เสี่ยงกับเรื่องแบบนั้น

00:08:55.407 --> 00:08:57.988
เดรดนอทัสล้มลง กระดูกซี่โครงจะหัก
และทิ่มปอด

00:08:58.012 --> 00:08:59.537
อวัยวะภายในแตก

00:08:59.561 --> 00:09:01.347
ถ้าคุณเป็นเดรดนอทัส
ที่มีน้ำหนัก 65 ตัน

00:09:01.371 --> 00:09:03.948
คุณจะไม่อยากล้ม -- แม้สักครั้งในชีวิต

NOTE Paragraph

00:09:05.664 --> 00:09:09.230
เอาล่ะ หลังจากที่ร่าง
ของเดรดนอทัสนี้ถูกฝัง

00:09:09.254 --> 00:09:13.974
และถูกกินเนื้อโดยการกัดกิน
ของแบคทีเรีย หนอน และแมลง

00:09:13.998 --> 00:09:16.163
กระดูกของมันก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย

00:09:16.187 --> 00:09:18.203
มีการแลกเปลี่ยนโมเลกุลกับน้ำใต้ดิน

00:09:18.227 --> 00:09:20.845
และกลายเป็นสุสานหินมากขึ้นเรื่อย ๆ

00:09:21.603 --> 00:09:23.979
ในขณะที่หินตะกอนที่ทับถมกัน
ทีละชั้นทีละชั้น

00:09:24.003 --> 00:09:26.829
แรงอัดจากทุกทิศทางก็จะกดเข้าหากัน
เหมือนถุงมือหิน

00:09:26.853 --> 00:09:32.478
ที่กำกระดูกแต่ละชื้น
ไว้อย่างมั่นคงเป็นเวลานาน

NOTE Paragraph

00:09:33.654 --> 00:09:35.304
และเวลาผ่านไปอีกนาน ...

00:09:36.044 --> 00:09:37.273
ไม่มีอะไรไปรบกวนมัน

00:09:37.868 --> 00:09:41.186
ยุคแล้วยุคเล่าของการทับถมตะกอน

00:09:41.210 --> 00:09:43.154
เหตุการณ์อะไรต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย

00:09:43.501 --> 00:09:46.923
หลังจากช่วงเวลานั้น กระดูกก็ยังคงสภาพ
และไม่มีความเปลี่ยนแปลง

00:09:46.947 --> 00:09:49.310
ในภาวะที่สมดุล

00:09:49.334 --> 00:09:51.047
ภายในสุสานหินของมัน

00:09:51.995 --> 00:09:54.012
ระหว่างนั้น ประวัติศาสตร์โลก
ก็ได้คลี่ตัวออกทางด้านบน

00:09:54.036 --> 00:09:56.683
ไดโนเสาร์คงจะอยู่อย่างนั้น
ไปอีก 120 ล้านปี

00:09:56.707 --> 00:10:00.971
ก่อนที่ความสมดุลของมันจะถูกทำลาย
ด้วยเพลิงล้างโลก

00:10:01.542 --> 00:10:04.220
ทวีปต่าง ๆ เคลื่อนตัว 
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมถือกำเนิดขึ้น

00:10:04.244 --> 00:10:05.615
ยุคน้ำแข็งก็มาถึง

NOTE Paragraph

00:10:06.623 --> 00:10:08.870
และต่อมา ในแอฟริกาตะวันออก

00:10:08.894 --> 00:10:14.506
ลิงที่ไม่หางที่เกิดขึ้นพัฒนาวิธีแปลก ๆ 
เกี่ยวกับความรู้สึกนึกความคิด

00:10:15.752 --> 00:10:19.204
ไพรเมตสมองใหญ่นี้
ไม่ค่อยเร็วหรือแข็งแรงเท่าไร

00:10:20.062 --> 00:10:22.268
แต่พวกมันเป็นเลิศ
ในเรื่องการเปลี่ยนแปลงพื้นที่

00:10:22.292 --> 00:10:24.161
และในการย้ายถิ่นฐานตั้งรกราก

00:10:24.185 --> 00:10:27.327
ซึ่งทำสถิติการครองเขตแดน
ได้เหนือกว่าที่ไดโนเสาร์เคยทำไว้

00:10:27.351 --> 00:10:29.281
พวกมันกระจายไป
ทั่วทุกหนทุกแห่งบนโลก

00:10:29.305 --> 00:10:32.485
ปรับปรุงทุกระบบนิเวศน์ที่พวกมันพบ

00:10:32.509 --> 00:10:35.690
ตลอดเวลานั้น ก็สร้างวัฒนธรรม 
งานโลหะ และการวาดภาพระบายสี

00:10:35.714 --> 00:10:37.056
การเต้น และดนตรี

00:10:37.786 --> 00:10:39.000
และวิทยาศาสตร์

00:10:39.793 --> 00:10:44.322
และยานอวกาศที่ถึงจุดหนึ่งสามารถ
นำลิงไม่มีหางเจ๋ง ๆ 12 ตัว

00:10:44.346 --> 00:10:46.197
ไปยังพื้นผิวดวงจันทร์

NOTE Paragraph

00:10:48.900 --> 00:10:52.539
ด้วยโฮโม เซเปียนเจ็ดพันล้านตัว
ที่เดินไปเดินมาบนโลก

00:10:53.253 --> 00:10:54.470
บางทีมันไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

00:10:54.494 --> 00:10:58.532
ที่หนึ่งในจำนวนนั้น
จะเคยเหยียบบนสุสานของเจ้ายักษ์นี้

00:10:58.556 --> 00:11:01.508
ที่ถูกฝังอยู่ภายใต้ที่รกร้างว่างเปล่า
ทางตอนใต้ของพาตาโกเนีย

00:11:02.614 --> 00:11:03.865
ผมเคยเป็นลิงไม่มีหางนั่น

00:11:05.038 --> 00:11:07.981
และยืนอยู่ที่นั่น คนเดียวในทะเลทราย

00:11:08.640 --> 00:11:09.791
ผมไม่ได้ลืมว่า

00:11:09.815 --> 00:11:13.445
โอกาสที่ใครคนหนึ่ง
จะได้พบกับหลักฐานฟอสซิลนั้น

00:11:13.469 --> 00:11:15.142
มีอยู่น้อยมาก ๆ

00:11:16.039 --> 00:11:18.087
แต่โลกของเราก็เก่าแก่มาก

00:11:18.111 --> 00:11:22.371
และตลอดกาลเวลาที่ยาวนาน 
สิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ก็กลับเป็นไปได้

00:11:22.395 --> 00:11:25.086
นั่นคือสิ่งมหัศจรรย์
ของบันทึกทางธรณีวิทยา

00:11:25.110 --> 00:11:28.292
ดังนั้น สัตว์จำนวนมากนั้น
มีชีวิตและตายบนดาวเคราะห์เก่าแก่นี้

00:11:28.316 --> 00:11:30.243
และทิ้งฟอสซิลเอาไว้เป็นจำนวนมาก

00:11:30.267 --> 00:11:31.909
การพบฟอสซิลแต่ละอัน
เป็นเหมือนความมหัศจรรย์อันเล็ก ๆ

00:11:32.691 --> 00:11:35.224
แต่โดยรวมแล้ว มันไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
ที่จะไม่พบพวกมัน

NOTE Paragraph

00:11:36.572 --> 00:11:39.445
หกสิบหกล้านปีก่อน
อุกาบาตได้พุ่งชนโลก

00:11:39.953 --> 00:11:41.636
และทำลายล้างไดโนเสาร์

00:11:42.771 --> 00:11:44.699
มันอาจจะไม่ง่ายอย่างที่เราคิด

00:11:45.312 --> 00:11:48.167
แต่มันเป็นเพียงประวัติศาสตร์เดียว
ที่เรารู้

00:11:48.191 --> 00:11:50.467
แต่ความจริงนี้อาจไม่ใช่เรื่อง
ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

00:11:50.491 --> 00:11:53.293
การก่อกวนที่เล็กที่สุดของดาวอุกาบาตนั้น
ที่อยู่ไกลจากโลก

00:11:53.317 --> 00:11:56.318
อาจจะทำให้มันพลาดเป้า
ห่างจากโลกของเราไปไกล

00:11:56.754 --> 00:12:00.107
ณ จุดเปลี่ยน วันแห่งหายนะฝย
ช่วงเวลาที่ไดโนเสาร์ถูกทำลาย

00:12:00.131 --> 00:12:03.342
ทำให้เกิดเวทีใหม่บนโลกใหม่ที่เรารู้จัก

00:12:03.366 --> 00:12:04.898
ว่ามันไม่จำเป็ฯต้องเป็นอย่างนั้น

00:12:04.922 --> 00:12:06.887
มันอาจจะแค่วันหนึ่ง --

00:12:07.443 --> 00:12:08.784
อาจเป็นแค่วันพฤหัสบดีก็ได้ --

00:12:09.856 --> 00:12:14.783
ท่ามกลาง 63 พันล้านวัน 
ที่มีไดโนเสาร์อยู่บนโลก

00:12:15.313 --> 00:12:16.698
แต่ตลอดกาลเวลาทางธรณีวิทยา

00:12:16.722 --> 00:12:19.607
สิ่งที่ไม่น่าจะเกิด

00:12:19.631 --> 00:12:20.782
ก็ได้เกิดขึ้น

00:12:20.806 --> 00:12:23.729
ตลอดระยะทางจากบรรพบุรุษหนอนของเรา
จากยุคพาลิโอโซอิก

00:12:23.753 --> 00:12:26.156
จนถึงไพรเมตที่แต่งองค์ทรงเครื่อง

00:12:26.180 --> 00:12:31.061
ฝูงชนที่นับไม่ถ้วนบนท้องถนน
ที่ทำให้พวกเรามีทุกวันนี้

00:12:31.982 --> 00:12:36.074
กระดูกของเดรดนอทัส
ที่อยู่ใต้ดินมา 77 ล้านปี

00:12:36.899 --> 00:12:38.070
ใครจะไปคิด

00:12:38.094 --> 00:12:41.058
ว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
หน้าตาคล้ายสัตว์กินแมลงจมูกยาว

00:12:41.082 --> 00:12:43.126
ที่แอบอาศัยในยุคของไดโนเสาร์

00:12:43.150 --> 00:12:45.202
จะวิวัฒนาการเป็นสิ่งที่มีชิวิต
ที่ความรู้สึกนึกคิด

00:12:45.226 --> 00:12:47.582
สามารถจัดจำแนกและเข้าใจ

00:12:47.606 --> 00:12:50.613
ไดโนเสาร์ตัวนั้น
ที่พวกมันในอดีตเคยกลัวแทบตาย

NOTE Paragraph

00:12:52.775 --> 00:12:55.798
ผมยืนอยู่ที่ต้นแม่น้ำมิซซูรีอีกครั้ง

00:12:57.107 --> 00:12:58.488
และยืนคร่อมมัน

00:12:59.123 --> 00:13:01.325
ที่นั้น ไม่มีอะไรนอกจากเสียงน้ำไหลริน

00:13:01.349 --> 00:13:05.960
ซึ่งมาจากใต้หินของหินก้อนโต
ในทุ่งเลี้ยงสัตว์

00:13:05.984 --> 00:13:07.681
ที่อยู่สูงขึ้นไปในภูเขาบิทเทอร์รูท

00:13:08.165 --> 00:13:10.557
ลำธารที่อยู่ถัดไปจากมัน
มีความยาวสองสามร้อยหลา

00:13:11.407 --> 00:13:12.859
และสิ้นสุดที่บึงเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง

00:13:13.970 --> 00:13:16.867
ลำธารสองสายนี้ -- มันดูเหมือน ๆ กัน

00:13:17.732 --> 00:13:20.271
แต่ลำธารสายหนึ่ง เป็นสายน้ำที่ไม่มีชื่อ

00:13:20.295 --> 00:13:22.564
และอีกสายหนึ่งคือแม่น้ำมิซซูรี

00:13:23.667 --> 00:13:27.164
ทีนี้ ลงไปยังปากแม่น้ำมิซซูรี 
ใกล้กับเซนต์หลุยส์

00:13:27.188 --> 00:13:29.905
มันค่อนข้างชัดเจนว่าแม่น้ำนั้นสำคัญ

00:13:30.640 --> 00:13:33.354
ถ้าขึ้นไปตามภูเขาบิทเทอร์รูท
และมองลงมาที่แม่น้ำมิซซูรี

00:13:33.378 --> 00:13:37.848
และด้วยสายตาของมนุษย์ มันไม่ได้ให้
โอกาสเรามองเห็นสิ่งพิเศษอะไร

00:13:39.030 --> 00:13:40.984
ตอนนี้ ย้อนกลับไปที่ยุคครีทาเชียส

00:13:41.008 --> 00:13:43.453
และลองพิจารณา
บรรพบุรุษตัวเล็ก ๆ มีขนของพวกเรา

00:13:43.477 --> 00:13:44.914
คุณคงไม่คิดหรอกว่า

00:13:44.938 --> 00:13:47.015
พวกมันจะมีค่าพิเศษอะไร

00:13:47.039 --> 00:13:48.687
และพวกมันอาจไม่มีอะไรด้วยซ้ำ

00:13:48.711 --> 00:13:50.948
ต่ออุกาบาตน่ารังเกียจที่พุ่งเข้ามานั้น

NOTE Paragraph

00:13:51.797 --> 00:13:55.158
เอาล่ะ สร้างโลกขึ้นอีกสักพันโลก 
และระบบสุริยะเจักรวาลอีกพันระบบ

00:13:55.182 --> 00:13:56.468
และปล่อยให้มันทำงาน

00:13:57.047 --> 00:13:59.201
คุณไม่มีวันจะได้ผลลัพธ์แบบเดียวกัน

00:13:59.225 --> 00:14:02.630
ไม่ต้องสงสัยเลย โลกเหล่านั้น
จะน่าทึ่งอย่างน่าเหลือเชื่อ

00:14:02.654 --> 00:14:05.962
แต่มันจะไม่มีทางเป็นโลกของเรา 
และไม่ประวัติศาสตร์ของเรา

00:14:05.986 --> 00:14:08.965
มีประวัติศาสตร์มากมาย
ที่เราไม่อาจจะมีได้

00:14:08.989 --> 00:14:11.515
เรามีมันแค่แบบเดียว 
และว้าว มันเป็นอันที่ดีซะด้วย

00:14:11.539 --> 00:14:14.377
ไดโนเสาร์อย่างเดรดนอทัสนั้นมีจริง

00:14:15.058 --> 00:14:18.423
สัตว์ประหลาดในทะเล
อย่างพวกโมซาซอร์นั้นมีจริง

00:14:19.216 --> 00:14:23.312
แมลงปอที่มีปีกกว้างเหมือนปีกเหยี่ยว
และแมลงกลม ๆ ที่มีความยาวเท่ารถยนต์

00:14:23.336 --> 00:14:24.899
เคยมีตัวตนอยู่จริง

NOTE Paragraph

00:14:27.192 --> 00:14:28.795
ทำไมเราต้องศึกษาอดีต

00:14:30.652 --> 00:14:32.319
เพราะว่ามันทำให้เรามีทัศนวิสัย

00:14:33.065 --> 00:14:34.319
และความนอบน้อมถ่อมตน

00:14:34.977 --> 00:14:38.409
ไดโนเสาร์ตายจากเหตุการณ์
การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของโลกครั้งที่ห้า

00:14:38.433 --> 00:14:42.201
ถูกกวาดล้างจากเหตุการณ์ทางอวกาศ
โดยที่พวกมันไม่ได้ทำผิดอะไร

00:14:43.114 --> 00:14:46.573
พวกมันไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 
และพวกมันไม่มีทางเลือก

00:14:48.009 --> 00:14:51.475
ในทางกลับกัน พวกเรามีทางเลือก

00:14:51.943 --> 00:14:55.934
และธรรมชาติของบันทึกฟอสซิล
บอกเราว่าบ้านของเราบนดาวเคราห์นี้

00:14:55.958 --> 00:14:58.757
ทั้งอยู่ในภาวะเสี่ยงและ
มีความเป็นไปได้ที่มันจะไม่คงทน

00:14:59.127 --> 00:15:02.895
ตอนนี้ เผ่าพันธุ์ของเรา กำลังทำให้
เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ

00:15:02.919 --> 00:15:06.502
ด้านธรณีวิทยามากขึ้น ซึ่งผลกระทบ
จะกว้างขวางและรุนแรง

00:15:06.526 --> 00:15:09.151
มันอาจจะเรียกได้ว่า เป็นเหตุการณ์
การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของโลกครั้งที่หก

00:15:10.429 --> 00:15:12.245
สิ่งเดียวที่ไม่เหมือนไดโนเสาร์

00:15:13.128 --> 00:15:14.619
พวกเราเห็นว่ามันกำลังมาถึง

00:15:15.438 --> 00:15:17.111
และไม่เหมือนไดโนเสาร์

00:15:17.708 --> 00:15:19.444
พวกเราสามารถทำอะไรบางอย่างได้

00:15:20.406 --> 00:15:22.815
ทางเลือกนั้นอยู่กับพวกเราแล้ว

NOTE Paragraph

00:15:23.490 --> 00:15:24.641
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:15:24.665 --> 00:15:36.763
(เสียงปรบมือ)