1
00:00:01,317 --> 00:00:03,087
คุณจะค้นหาไดโนเสาร์ได้อย่างไร

2
00:00:03,928 --> 00:00:05,753
ฟังดูไม่น่าเป็นไปได้ใช่ไหมครับ

3
00:00:06,650 --> 00:00:07,945
มันไม่จริงเลย

4
00:00:07,969 --> 00:00:12,195
และคำตอบก็ขึ้นอยู่กับสูตรคำนวณ
ที่นักบรรพชีวินวิทยาใช้

5
00:00:12,722 --> 00:00:14,674
และผมกำลังจะบอกคุณเกี่ยวกับความลับนั้น

6
00:00:15,350 --> 00:00:18,290
อย่างแรก หาหินที่มีอายุที่เหมาะสม

7
00:00:19,226 --> 00:00:23,320
อย่างที่สอง หินพวกนั้น
ต้องเป็นหินตะกอนหรือหินชั้น

8
00:00:23,863 --> 00:00:28,303
และอย่างที่สาม ชั้นต่าง ๆในหินพวกนั้น
ต้องปรากฏออกมาตามธรรมชาติ

9
00:00:28,768 --> 00:00:29,919
แค่นี้เองครับ

10
00:00:29,943 --> 00:00:33,354
หาสามสิ่งนั้น และพาตัวคุณเองไปที่นั่น

11
00:00:33,378 --> 00:00:35,783
โอกาสที่คุณจะพบฟอสซิลนั้นมีมากที่เดียว

12
00:00:36,313 --> 00:00:38,403
เอาล่ะ ผมจะบอกถึงรายละเอียดของสูตรนี้

13
00:00:38,812 --> 00:00:43,183
สิ่งมีชีวิตจะปรากฏอยู่
ในบางช่วงเวลาทางธรณีวิทยาเท่านั้น

14
00:00:43,207 --> 00:00:45,637
ดังนั้น คุณต้องหาหินที่มีอายุที่เหมาะสม

15
00:00:45,661 --> 00:00:47,829
ขึ้นอยู่กับว่าคุณสนใจอะไร

16
00:00:47,853 --> 00:00:49,363
ถ้าคุณต้องการหา "ไทรโลไปท์" (trilobite)

17
00:00:49,387 --> 00:00:52,538
คุณต้องหาหินที่เก่ามาก ๆในยุค "พาลีโอโซอิก" --

18
00:00:52,562 --> 00:00:55,867
หินที่มีอายุระหว่าง 500 และ 250 ล้านปี

19
00:00:56,306 --> 00:00:58,394
ทีนี้ ถ้าคุณต้องการค้นหาไดโนเสาร์

20
00:00:58,418 --> 00:01:00,775
อย่าไปหาที่ยุคพาลิโอโซอิก 
คุณไม่เจอมันหรอก

21
00:01:00,799 --> 00:01:02,280
พวกมันยังไม่เกิดเลย

22
00:01:02,304 --> 00:01:05,391
คุณต้องหาหินที่มีอายุน้อยกว่า 
อย่างหินในยุค "มีโสโซอิก"

23
00:01:05,415 --> 00:01:06,812
และในกรณีของไดโนเสาร์

24
00:01:06,836 --> 00:01:10,561
ต้องเป็นหินที่มีอายุระหว่าง 
235 และ 66 ล้านปีก่อน

25
00:01:11,495 --> 00:01:14,670
เอาล่ะ มันค่อนข้างง่าย
ที่จะหาหินที่มีอายุที่เหมาะสม

26
00:01:14,694 --> 00:01:17,826
เพราะในหลาย ๆ แง่มุม โลกของเรา

27
00:01:17,850 --> 00:01:19,180
ได้ถูกทำการสำรวจทางธรณีวิทยาไว้แล้ว

28
00:01:19,578 --> 00:01:21,761
มันเป็นข้อมูลที่ได้มาจากความพยายาม

29
00:01:22,323 --> 00:01:25,127
ประวัติของโลกในแต่ละปีถูกบันทึกเอาไว้ในหิน

30
00:01:25,151 --> 00:01:26,452
บทแล้วบทเล่าต่อเนื่องกันไป

31
00:01:26,476 --> 00:01:29,080
โดยหน้าที่เก่าที่สุดจะอยู่ด้านล่าง

32
00:01:29,104 --> 00:01:30,758
และหน้าที่ใหม่ที่สุดจะอยู่ด้านบน

33
00:01:31,583 --> 00:01:35,636
ครับ มันค่อนที่จะง่าย
และนักธรณีวิทยาคงจะรู้สึกยินดี

34
00:01:35,660 --> 00:01:36,918
แต่ว่ามันไม่เป็นอย่างนั้น

35
00:01:36,942 --> 00:01:38,996
ห้องสมุดของโลกมันเก่ามาก

36
00:01:39,020 --> 00:01:41,659
ไม่มีบรรณารักษ์ที่คอยดูแลจัดเรียงมัน

37
00:01:42,111 --> 00:01:45,241
เนื่องจากมันทำการมาอย่างยาวนาน

38
00:01:45,265 --> 00:01:49,398
กระบวนการทางธรณีวิทยามากมาย
ทำให้เกิดการรบกวนต่าง ๆ นานา

39
00:01:50,136 --> 00:01:51,505
ต่อหินที่มีอายุเก่าแก่พวกนี้

40
00:01:52,277 --> 00:01:54,946
หน้าส่วนมากถูกทำลาย
หลังจากที่ถูกบันทึกได้ไม่นาน

41
00:01:55,410 --> 00:01:57,162
บางหน้าก็ถูกเขียนทับ

42
00:01:57,186 --> 00:02:01,756
ทำให้เกิดหลักฐานที่ยากแก่การแปลรหัส
ของภูมิประเทศที่สาบสูญไปเป็นระยะเวลานาน

43
00:02:02,384 --> 00:02:06,525
หน้าที่เราจะพบสัตว์ในอดีตพวกนั้น

44
00:02:07,173 --> 00:02:08,768
ก็ไม่ได้ถูกรักษาไว้อย่างปลอดภัยจริง ๆ

45
00:02:09,410 --> 00:02:12,754
ไม่เหมือนดวงจันทร์ -- 
ดาวเคราะห์หินที่ไม่มีชีวิต --

46
00:02:12,778 --> 00:02:16,418
โลกมีชีวิต มีชีพจรของการให้กำเนิด
และการทำลาย

47
00:02:16,442 --> 00:02:18,893
ที่ทำให้เกิดกระบวนการสร้างและสลาย
ทางธรณีวิทยา

48
00:02:19,864 --> 00:02:22,237
หินทั้งหมดจากดวงจันทร์ที่ถูกนำกลับมา
โดยนักบินอวกาศของยานอะพอลโล

49
00:02:22,261 --> 00:02:25,228
มีอายุประมาณเท่ากับ
อายุของระบบสุริยะจักรวาล

50
00:02:25,609 --> 00:02:27,849
หินจากดวงจันทร์จะอยู่อย่างนั้นตลอดไป

51
00:02:28,960 --> 00:02:33,086
ในทางกลับกัน หินบนโลก 
ต้องเผชิญกับภัยอันตรายจากเปลือกโลกที่มีชีวิต

52
00:02:33,110 --> 00:02:34,694
ทั้งหมดจะได้รับผลกระทบจากทำลาย

53
00:02:34,718 --> 00:02:37,544
ผ่านจากการทำให้เปลี่ยนแปลง
การบีบอัด

54
00:02:37,568 --> 00:02:40,074
การพับ การฉีก การถูกแผดเผา 
และการอบด้วยความร้อน

55
00:02:41,140 --> 00:02:46,192
ดังนั้น บันทึกประวัติของโลก
จึงไม่สมบูรณ์และยุ่งเหยิง

56
00:02:47,079 --> 00:02:50,694
ห้องสมุดนี้ใหญ่และอลังการ --

57
00:02:51,964 --> 00:02:53,258
แต่มันหมดสภาพ

58
00:02:54,273 --> 00:02:57,139
และความซับซ้อนที่ขาดรุ่งริ่ง
ในบันทึกหินเหล่านี้เอง

59
00:02:57,163 --> 00:03:00,194
ที่บดบังความหมายของมัน 
จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้

60
00:03:01,031 --> 00:03:03,357
ธรรมชาติไม่ได้ให้บัตรบัญชีรายชื่อ
แก่นักธรณีวิทยา --

61
00:03:03,381 --> 00:03:05,094
เราจำเป็นต้องจัดทำมันขึ้นมา

62
00:03:06,079 --> 00:03:09,710
5,000 ปี หลังจากที่ชาวซูเมอเรียน 
เรียนรู้วิธีจดบันทึกความคิดของพวกเขา

63
00:03:09,734 --> 00:03:10,886
บนกระดานชนวน

64
00:03:10,910 --> 00:03:13,993
ประวัติศาสตร์โลกยังคงเป็นสิ่งลึกลับสำหรับมนุษย์

65
00:03:14,495 --> 00:03:16,959
พวกเราไม่มีความรู้ด้านธรณีวิทยา

66
00:03:17,637 --> 00:03:20,819
ไม่เข้าใจในความเก่าแก่ของโลกของเรา

67
00:03:20,843 --> 00:03:22,352
และเขลาต่อความสัมพันธ์ของพวกเรา

68
00:03:22,376 --> 00:03:23,573
กับเวลาอันยาวไกล

69
00:03:25,040 --> 00:03:28,216
จนกระทั่งช่วงต้นศตวรรตที่ 19

70
00:03:28,240 --> 00:03:30,636
ความไม่รู้ของเราถูกกำจัดออกไป

71
00:03:30,660 --> 00:03:35,054
อย่างแรก ด้วยบทความของ เจมส์ ฮัตตัน 
เรื่อง "ทฤษฎีของโลก"

72
00:03:35,078 --> 00:03:38,950
ในบทความนั้น เขาบอกกับเราว่า 
มันไม่มีร่องรอยของจุดกำเนิดโลก

73
00:03:38,974 --> 00:03:40,752
และไม่มีการคาดคะเนถึงจุดจบ

74
00:03:41,545 --> 00:03:45,491
และแผนที่เกาะอังกฤษโดยวิลเลียม สมิธ

75
00:03:45,515 --> 00:03:47,700
แผนที่แรกทางธรณีวิทยาระดับประเทศ

76
00:03:47,724 --> 00:03:49,090
ที่ให้ข้อมูลกับเราเป็นครั้งแรก

77
00:03:49,114 --> 00:03:53,042
ถึงรายละเอียดที่คาดคะเนได้
ว่าอาจมีหินประเภทต่าง ๆ อยู่ที่บริเวณไหน

78
00:03:53,504 --> 00:03:55,527
หลังจากนั้น คุณน่าจะบอกได้ว่า

79
00:03:55,551 --> 00:03:58,554
"ถ้าพวกเราไปตรงนั่น 
พวกเราน่าจะเจอกับยุคจูราสิก"

80
00:03:58,578 --> 00:04:02,329
หรือ "ถ้าพวกเราขึ้นไปบนเขานั่น 
พวกเราควรจะเจอกับยุคครีเทเชียส"

81
00:04:03,129 --> 00:04:05,984
ดังนั้น ถ้าคุณต้องการหาไทรโลไบท์

82
00:04:06,008 --> 00:04:08,137
หาแผนที่ทางธรณีวิทยาดี ๆ สักฉบับ

83
00:04:08,161 --> 00:04:10,412
และไปยังที่มีหินในยุคพาเลโอโซอิก

84
00:04:11,023 --> 00:04:13,342
ถ้าคุณต้องการหาไดโนเสาร์อย่างที่ผมทำ

85
00:04:13,366 --> 00:04:16,420
มองหาหินในยุคเมโสโซอิกและไปที่นั่น

86
00:04:17,217 --> 00:04:20,316
แน่นอน คุณจะพบฟอสซิลในหินชั้นเท่านั้น

87
00:04:20,340 --> 00:04:21,989
ซึ่งเป็นหินที่เกิดจากทรายและโคลน

88
00:04:22,489 --> 00:04:23,656
คุณจะไม่พบฟอสซิล

89
00:04:23,680 --> 00:04:27,004
ในหินอัคนีที่เกิดจากแมกม่า 
อย่างเช่น หินแกรนิต

90
00:04:27,028 --> 00:04:30,090
หรือในหินแปรที่ได้รับความร้อนและหดตัว

91
00:04:30,773 --> 00:04:32,908
และคุณต้องไปที่ทะเลทราย

92
00:04:33,378 --> 00:04:36,459
มันไม่ได้หมายความว่าไดโนเสาร์
อาศัยจำเพาะอยู่แต่ในทะเลทราย

93
00:04:36,483 --> 00:04:38,047
มันอาศัยอยู่ในทุกพี้นที่

94
00:04:38,071 --> 00:04:40,128
และในทุกสภาพแวดล้อมที่คุณจะคิดออก

95
00:04:40,596 --> 00:04:43,541
คุณต้องไปยังสถานที่ที่เป็นทะเลทรายในปัจจุบัน

96
00:04:43,565 --> 00:04:46,739
ซึ่งเป็นสถานที่ที่ไม่มีต้นไม้ปกคลุมหินมากนัก

97
00:04:46,763 --> 00:04:50,643
และที่ที่มีกัดกร่อนจะทำให้กระดูก
ปรากฏออกมาบนหน้าหินเสมอ

98
00:04:51,302 --> 00:04:52,835
ดังนั้น ตามหาสามสิ่งนั้น

99
00:04:52,859 --> 00:04:54,414
หินที่มีอายุที่เหมาะสม

100
00:04:54,438 --> 00:04:57,487
ที่ตกตะกอนเป็นชั้นหิน อยู่ในทะเลทราย

101
00:04:57,511 --> 00:04:59,068
และพาตัวคุณไปที่นั่น

102
00:04:59,092 --> 00:05:00,604
และคุณต้องเข้าไปเดินอยู่ที่นั่นจริง ๆ

103
00:05:00,628 --> 00:05:03,216
จนกระทั่งคุณเห็นกระดูกโผล่ออกมาจากหิน

104
00:05:04,562 --> 00:05:07,664
นี่คือรูปที่ผมถ่ายที่พาตาโกเนียทางตอนใต้

105
00:05:08,347 --> 00:05:11,109
ก้อนกรวดทุกก้อนที่คุณเห็นบนพื้นนั่น

106
00:05:11,133 --> 00:05:12,656
คือชิ้นส่วนกระดูกของไดโนเสาร์

107
00:05:13,478 --> 00:05:15,344
ดังนั้น เมื่อคุณอยู่ในสถานการณ์ที่เหมาะสมเช่นนั้น

108
00:05:15,368 --> 00:05:18,122
คำถามไม่ใช่ว่าคุณจะพบฟอสซิลหรือไม่

109
00:05:18,146 --> 00:05:19,535
คุณกำลังจะพบฟอสซิลแน่นอน

110
00:05:19,559 --> 00:05:23,607
แต่คำถามก็คือ: คุณจะพบบางสิ่ง
ที่มีความสำคัญทางวิทยาศาสตร์หรือไม่

111
00:05:23,631 --> 00:05:27,601
และเพื่อช่วยให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น ผมจะเพิ่มเติม
ส่วนที่สี่ของสูตรของเราลงไป

112
00:05:27,625 --> 00:05:28,802
ซึ่งนั่นก็คือ

113
00:05:29,431 --> 00:05:32,891
อยู่ให้ไกลจากนักบรรพชีวินวิทยาคนอื่น
ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

114
00:05:32,915 --> 00:05:34,886
(เสียงหัวเราะ)

115
00:05:34,910 --> 00:05:37,265
ไม่ใช่ว่าผมไม่ชอบ
พวกนักบรรพชีวินวิทยาคนอื่น ๆ นะ

116
00:05:37,289 --> 00:05:39,814
เมื่อคุณไปในที่ที่ยังไม่เคยถูกสำรวจมาก่อน

117
00:05:39,838 --> 00:05:42,652
คุณมีโอกาสที่ดี
ที่จะค้นพบไม่เฉพาะแต่ฟอสซิล

118
00:05:42,676 --> 00:05:45,185
แต่ยังมีโอกาสพบกับสิ่งใหม่
ในวงการวิทยาศาสตร์อีกด้วย

119
00:05:45,788 --> 00:05:47,899
นั่นแหละคือสูตรของผมในการหาไดโนเสาร์

120
00:05:47,923 --> 00:05:49,956
และผมก็ประยุกต์ใช้มันทั่วโลก

121
00:05:49,980 --> 00:05:52,308
ในฤดูร้อน ปี ค.ศ. 2004

122
00:05:52,332 --> 00:05:54,157
ผมไปทางตอนใต้สุดของทวีปอเมริกาใต้

123
00:05:54,181 --> 00:05:56,298
ไปทางตอนใต้สุดของพาตาโกเนีย อาร์เจนติน่า

124
00:05:56,322 --> 00:05:58,575
ไปตามหาไดโนเสาร์

125
00:05:58,599 --> 00:06:01,972
มันเป็นสถานที่
ที่มีหินตะกอนในช่วงอายุที่เหมาะสม

126
00:06:01,996 --> 00:06:03,199
อยู่ในทะเลทราย

127
00:06:03,223 --> 00:06:06,485
เป็นสถานที่ที่ได้รับการสำรวจน้อยมาก
จากนักบรรพชีวินวิทยา

128
00:06:07,166 --> 00:06:08,469
และพวกเราก็พบกับสิ่งนี้

129
00:06:09,206 --> 00:06:11,319
นี่คือกระดูกฟีเมอร์ มันเป็นกระดูกต้นขา

130
00:06:11,343 --> 00:06:13,712
ของไดโนเสาร์กินพืชขนาดใหญ่

131
00:06:13,736 --> 00:06:16,570
กระดูกนั้นมีความกกว้าง 2.2 เมตร

132
00:06:16,594 --> 00:06:18,683
มีความยาวมากกว่าเจ็ดฟุต

133
00:06:19,807 --> 00:06:21,907
แต่ว่าโชคไม่ดีเลย 
ที่กระดูกนี้แยกออกจากส่วนอื่น ๆ

134
00:06:21,931 --> 00:06:24,970
พวกเราขุด ขุด และก็ขุด 
แต่ไม่เจอกระดูกอื่นรอบ ๆ เลย

135
00:06:24,994 --> 00:06:27,689
แต่มันทำให้เราอยากกลับไปที่นั่นในปีถัดไป
เพื่อที่จะค้นหามัน

136
00:06:27,713 --> 00:06:30,316
และวันแรกของการสำรวจครั้งถัดไปของเรา

137
00:06:30,340 --> 00:06:33,709
ผมเจอสิ่งนี้: กระดูกต้นขาอีกชื้นหนึ่ง กว้าง 2 เมตร

138
00:06:33,733 --> 00:06:35,376
เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันไม่ได้อยู่เดี่ยว ๆ

139
00:06:35,400 --> 00:06:38,495
ครั้งนี้มันอยู่ใกล้กับกระดูกอื่น ๆ 
ของสัตว์กินพืชขนาดใหญ่

140
00:06:38,519 --> 00:06:40,319
อีก 145 ชิ้น

141
00:06:41,064 --> 00:06:45,160
และหลังจากอีกฤดูกาลของการสำรวจอันโหดร้าย

142
00:06:45,184 --> 00:06:47,136
ความพยายามอุตสาหะของเรามีหน้าตาแบบนี้

143
00:06:47,597 --> 00:06:51,715
และคุณจะเห็นหางของเจ้ายักษ์ล้อมรอบตัวผม

144
00:06:51,739 --> 00:06:55,291
สัตว์ตัวใหญ่ในหลุมนี้ 
ไดโนเสาร์พันธุ์ใหม่

145
00:06:55,315 --> 00:06:59,013
พวกเราเรียกมันว่า 
"เดรดนอทัส สครานี"

146
00:06:59,513 --> 00:07:02,509
เดรดนอทัส ยาว 85 ฟุต จากปลายจมูกถึงหาง

147
00:07:03,030 --> 00:07:05,708
มันมีความสูงถึงไหล่เท่ากับตึกสองชั้นครึ่ง

148
00:07:06,217 --> 00:07:10,401
และตอนที่มันมีชีวิต มันมีน้ำหนัก 65 ตัน

149
00:07:11,290 --> 00:07:14,872
บางครั้ง มีคนถามผมว่า
"เดรดนอทัสตัวใหญ่กว่าทีเร็กซ์หรือเปล่า"

150
00:07:14,896 --> 00:07:17,680
มันมีมวลเป็นแปดหรือเก้าเท่าของทีเร็กซ์

151
00:07:18,669 --> 00:07:21,709
เอาล่ะ การเป็นนักบรรพชีวินวิทยามันเจ๋งตรงที่

152
00:07:21,733 --> 00:07:24,502
เมื่อคุณค้นพบสัตว์พันธุ์ใหม่ 
คุณจะได้ตั้งชื่อให้มัน

153
00:07:24,526 --> 00:07:28,360
และผมก็คิดเสมอว่า มันน่าเสียดาย
ที่เจ้าพวกไดโนเสาร์กินพืชพวกนี้

154
00:07:28,384 --> 00:07:32,863
มักจะถูกมองว่าเป็นกองก้อนเนื้อขนาดใหญ่

155
00:07:32,887 --> 00:07:34,132
บนพื้นที่แห่งนั้น

156
00:07:34,156 --> 00:07:35,282
(เสียงหัวเราะ)

157
00:07:35,585 --> 00:07:36,884
พวกมันไม่ได้เป็นอย่างนั้น

158
00:07:36,908 --> 00:07:39,927
สัตว์กินพืชขนาดใหญ่
หวงแหนเขตแดนของมัน --

159
00:07:39,951 --> 00:07:44,474
คุณไม่อยากจะไปตอแยกับฮิปโป 
แรด หรือควายน้ำ หรอก

160
00:07:44,871 --> 00:07:49,822
กระทิงที่เยโลสโตนทำร้ายคน
มากกว่าที่หมีกริซลีทำซะอีก

161
00:07:49,846 --> 00:07:54,987
คุณนึกภาพของวัวตัวใหญ่ ๆ ออกไหม
เดรดนอทัสหนัก 65 ตัน

162
00:07:55,011 --> 00:07:56,714
ในฤดูผสมพันธุ์

163
00:07:56,738 --> 00:07:58,238
กำลังปกป้องเขตแดนของมัน

164
00:07:58,990 --> 00:08:01,310
สัตว์พวกนั้นคงเป็นสัตว์ที่อันตรายมาก ๆ

165
00:08:01,334 --> 00:08:06,055
เป็นตัวอันตรายของทุกสิ่ง
และตัวมันเองคงไม่ต้องกลัวสิ่งใด

166
00:08:06,507 --> 00:08:08,732
ฉะนั้นมันจึงได้ชื่อว่า "เดรดนอทัส"

167
00:08:08,756 --> 00:08:10,457
หรือ "ไม่กลัวสิ่งใด"

168
00:08:12,047 --> 00:08:13,213
เอาล่ะ เพื่อที่จะเติบโต
จนมีขนาดใหญ่แบบนี้

169
00:08:13,237 --> 00:08:15,849
สัตว์อย่างเช่นเดรดนอทัส น่าจะต้องเป็น

170
00:08:15,873 --> 00:08:17,030
ต้นแบบของความมีประสิทธิภาพ

171
00:08:17,054 --> 00:08:20,817
คอและหางที่ยาวของมัน
ช่วยระบายความร้อนสู่สิ่งแวดล้อม

172
00:08:20,841 --> 00:08:23,379
เป็นการควบคุมอุณหภูมิร่างกายของมัน
ในทางอ้อม

173
00:08:23,403 --> 00:08:26,908
และคอที่ยาวยังทำหน้าที่ในกลไก
การหาอาหารอย่างทรงประสิทธิภาพ

174
00:08:26,932 --> 00:08:29,712
เดรดนอทัสสามารถยืนอยู่กับที่ 
และใช้คอของมัน

175
00:08:29,736 --> 00:08:32,028
จัดการกับพืชรอบ ๆ

176
00:08:32,052 --> 00:08:35,966
ได้รับพลังงานเป็นหมื่น ๆ แคลอรี่
ขณะที่ออกแรงน้อยมาก

177
00:08:36,621 --> 00:08:40,921
และสัตว์พวกนี้ที่มีวิวัฒนาการการเดิน
คล้าย ๆ กับหมาบูลด็อกที่มีขาสั้น

178
00:08:40,945 --> 00:08:42,760
ทำให้มันทรงตัวได้ดีมาก

179
00:08:43,625 --> 00:08:47,701
เพราะว่า เมื่อคุณมีน้ำหนัก 65 ตัน
เมื่อคุณตัวใหญ่เท่ากับบ้าน

180
00:08:47,725 --> 00:08:49,832
โทษของการล้ม

181
00:08:49,856 --> 00:08:51,013
คือความตาย

182
00:08:51,677 --> 00:08:53,582
ใช่แล้ว สัตว์พวกนี้ใหญ่และแข็งแรง

183
00:08:53,606 --> 00:08:55,383
แต่พวกมันคงจะไม่เสี่ยงกับเรื่องแบบนั้น

184
00:08:55,407 --> 00:08:57,988
เดรดนอทัสล้มลง กระดูกซี่โครงจะหัก
และทิ่มปอด

185
00:08:58,012 --> 00:08:59,537
อวัยวะภายในแตก

186
00:08:59,561 --> 00:09:01,347
ถ้าคุณเป็นเดรดนอทัส
ที่มีน้ำหนัก 65 ตัน

187
00:09:01,371 --> 00:09:03,948
คุณจะไม่อยากล้ม -- แม้สักครั้งในชีวิต

188
00:09:05,664 --> 00:09:09,230
เอาล่ะ หลังจากที่ร่าง
ของเดรดนอทัสนี้ถูกฝัง

189
00:09:09,254 --> 00:09:13,974
และถูกกินเนื้อโดยการกัดกิน
ของแบคทีเรีย หนอน และแมลง

190
00:09:13,998 --> 00:09:16,163
กระดูกของมันก็เปลี่ยนแปลงไปเล็กน้อย

191
00:09:16,187 --> 00:09:18,203
มีการแลกเปลี่ยนโมเลกุลกับน้ำใต้ดิน

192
00:09:18,227 --> 00:09:20,845
และกลายเป็นสุสานหินมากขึ้นเรื่อย ๆ

193
00:09:21,603 --> 00:09:23,979
ในขณะที่หินตะกอนที่ทับถมกัน
ทีละชั้นทีละชั้น

194
00:09:24,003 --> 00:09:26,829
แรงอัดจากทุกทิศทางก็จะกดเข้าหากัน
เหมือนถุงมือหิน

195
00:09:26,853 --> 00:09:32,478
ที่กำกระดูกแต่ละชื้น
ไว้อย่างมั่นคงเป็นเวลานาน

196
00:09:33,654 --> 00:09:35,304
และเวลาผ่านไปอีกนาน ...

197
00:09:36,044 --> 00:09:37,273
ไม่มีอะไรไปรบกวนมัน

198
00:09:37,868 --> 00:09:41,186
ยุคแล้วยุคเล่าของการทับถมตะกอน

199
00:09:41,210 --> 00:09:43,154
เหตุการณ์อะไรต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย

200
00:09:43,501 --> 00:09:46,923
หลังจากช่วงเวลานั้น กระดูกก็ยังคงสภาพ
และไม่มีความเปลี่ยนแปลง

201
00:09:46,947 --> 00:09:49,310
ในภาวะที่สมดุล

202
00:09:49,334 --> 00:09:51,047
ภายในสุสานหินของมัน

203
00:09:51,995 --> 00:09:54,012
ระหว่างนั้น ประวัติศาสตร์โลก
ก็ได้คลี่ตัวออกทางด้านบน

204
00:09:54,036 --> 00:09:56,683
ไดโนเสาร์คงจะอยู่อย่างนั้น
ไปอีก 120 ล้านปี

205
00:09:56,707 --> 00:10:00,971
ก่อนที่ความสมดุลของมันจะถูกทำลาย
ด้วยเพลิงล้างโลก

206
00:10:01,542 --> 00:10:04,220
ทวีปต่าง ๆ เคลื่อนตัว 
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมถือกำเนิดขึ้น

207
00:10:04,244 --> 00:10:05,615
ยุคน้ำแข็งก็มาถึง

208
00:10:06,623 --> 00:10:08,870
และต่อมา ในแอฟริกาตะวันออก

209
00:10:08,894 --> 00:10:14,506
ลิงที่ไม่หางที่เกิดขึ้นพัฒนาวิธีแปลก ๆ 
เกี่ยวกับความรู้สึกนึกความคิด

210
00:10:15,752 --> 00:10:19,204
ไพรเมตสมองใหญ่นี้
ไม่ค่อยเร็วหรือแข็งแรงเท่าไร

211
00:10:20,062 --> 00:10:22,268
แต่พวกมันเป็นเลิศ
ในเรื่องการเปลี่ยนแปลงพื้นที่

212
00:10:22,292 --> 00:10:24,161
และในการย้ายถิ่นฐานตั้งรกราก

213
00:10:24,185 --> 00:10:27,327
ซึ่งทำสถิติการครองเขตแดน
ได้เหนือกว่าที่ไดโนเสาร์เคยทำไว้

214
00:10:27,351 --> 00:10:29,281
พวกมันกระจายไป
ทั่วทุกหนทุกแห่งบนโลก

215
00:10:29,305 --> 00:10:32,485
ปรับปรุงทุกระบบนิเวศน์ที่พวกมันพบ

216
00:10:32,509 --> 00:10:35,690
ตลอดเวลานั้น ก็สร้างวัฒนธรรม 
งานโลหะ และการวาดภาพระบายสี

217
00:10:35,714 --> 00:10:37,056
การเต้น และดนตรี

218
00:10:37,786 --> 00:10:39,000
และวิทยาศาสตร์

219
00:10:39,793 --> 00:10:44,322
และยานอวกาศที่ถึงจุดหนึ่งสามารถ
นำลิงไม่มีหางเจ๋ง ๆ 12 ตัว

220
00:10:44,346 --> 00:10:46,197
ไปยังพื้นผิวดวงจันทร์

221
00:10:48,900 --> 00:10:52,539
ด้วยโฮโม เซเปียนเจ็ดพันล้านตัว
ที่เดินไปเดินมาบนโลก

222
00:10:53,253 --> 00:10:54,470
บางทีมันไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

223
00:10:54,494 --> 00:10:58,532
ที่หนึ่งในจำนวนนั้น
จะเคยเหยียบบนสุสานของเจ้ายักษ์นี้

224
00:10:58,556 --> 00:11:01,508
ที่ถูกฝังอยู่ภายใต้ที่รกร้างว่างเปล่า
ทางตอนใต้ของพาตาโกเนีย

225
00:11:02,614 --> 00:11:03,865
ผมเคยเป็นลิงไม่มีหางนั่น

226
00:11:05,038 --> 00:11:07,981
และยืนอยู่ที่นั่น คนเดียวในทะเลทราย

227
00:11:08,640 --> 00:11:09,791
ผมไม่ได้ลืมว่า

228
00:11:09,815 --> 00:11:13,445
โอกาสที่ใครคนหนึ่ง
จะได้พบกับหลักฐานฟอสซิลนั้น

229
00:11:13,469 --> 00:11:15,142
มีอยู่น้อยมาก ๆ

230
00:11:16,039 --> 00:11:18,087
แต่โลกของเราก็เก่าแก่มาก

231
00:11:18,111 --> 00:11:22,371
และตลอดกาลเวลาที่ยาวนาน 
สิ่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ก็กลับเป็นไปได้

232
00:11:22,395 --> 00:11:25,086
นั่นคือสิ่งมหัศจรรย์
ของบันทึกทางธรณีวิทยา

233
00:11:25,110 --> 00:11:28,292
ดังนั้น สัตว์จำนวนมากนั้น
มีชีวิตและตายบนดาวเคราะห์เก่าแก่นี้

234
00:11:28,316 --> 00:11:30,243
และทิ้งฟอสซิลเอาไว้เป็นจำนวนมาก

235
00:11:30,267 --> 00:11:31,909
การพบฟอสซิลแต่ละอัน
เป็นเหมือนความมหัศจรรย์อันเล็ก ๆ

236
00:11:32,691 --> 00:11:35,224
แต่โดยรวมแล้ว มันไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
ที่จะไม่พบพวกมัน

237
00:11:36,572 --> 00:11:39,445
หกสิบหกล้านปีก่อน
อุกาบาตได้พุ่งชนโลก

238
00:11:39,953 --> 00:11:41,636
และทำลายล้างไดโนเสาร์

239
00:11:42,771 --> 00:11:44,699
มันอาจจะไม่ง่ายอย่างที่เราคิด

240
00:11:45,312 --> 00:11:48,167
แต่มันเป็นเพียงประวัติศาสตร์เดียว
ที่เรารู้

241
00:11:48,191 --> 00:11:50,467
แต่ความจริงนี้อาจไม่ใช่เรื่อง
ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้

242
00:11:50,491 --> 00:11:53,293
การก่อกวนที่เล็กที่สุดของดาวอุกาบาตนั้น
ที่อยู่ไกลจากโลก

243
00:11:53,317 --> 00:11:56,318
อาจจะทำให้มันพลาดเป้า
ห่างจากโลกของเราไปไกล

244
00:11:56,754 --> 00:12:00,107
ณ จุดเปลี่ยน วันแห่งหายนะฝย
ช่วงเวลาที่ไดโนเสาร์ถูกทำลาย

245
00:12:00,131 --> 00:12:03,342
ทำให้เกิดเวทีใหม่บนโลกใหม่ที่เรารู้จัก

246
00:12:03,366 --> 00:12:04,898
ว่ามันไม่จำเป็ฯต้องเป็นอย่างนั้น

247
00:12:04,922 --> 00:12:06,887
มันอาจจะแค่วันหนึ่ง --

248
00:12:07,443 --> 00:12:08,784
อาจเป็นแค่วันพฤหัสบดีก็ได้ --

249
00:12:09,856 --> 00:12:14,783
ท่ามกลาง 63 พันล้านวัน 
ที่มีไดโนเสาร์อยู่บนโลก

250
00:12:15,313 --> 00:12:16,698
แต่ตลอดกาลเวลาทางธรณีวิทยา

251
00:12:16,722 --> 00:12:19,607
สิ่งที่ไม่น่าจะเกิด

252
00:12:19,631 --> 00:12:20,782
ก็ได้เกิดขึ้น

253
00:12:20,806 --> 00:12:23,729
ตลอดระยะทางจากบรรพบุรุษหนอนของเรา
จากยุคพาลิโอโซอิก

254
00:12:23,753 --> 00:12:26,156
จนถึงไพรเมตที่แต่งองค์ทรงเครื่อง

255
00:12:26,180 --> 00:12:31,061
ฝูงชนที่นับไม่ถ้วนบนท้องถนน
ที่ทำให้พวกเรามีทุกวันนี้

256
00:12:31,982 --> 00:12:36,074
กระดูกของเดรดนอทัส
ที่อยู่ใต้ดินมา 77 ล้านปี

257
00:12:36,899 --> 00:12:38,070
ใครจะไปคิด

258
00:12:38,094 --> 00:12:41,058
ว่าสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
หน้าตาคล้ายสัตว์กินแมลงจมูกยาว

259
00:12:41,082 --> 00:12:43,126
ที่แอบอาศัยในยุคของไดโนเสาร์

260
00:12:43,150 --> 00:12:45,202
จะวิวัฒนาการเป็นสิ่งที่มีชิวิต
ที่ความรู้สึกนึกคิด

261
00:12:45,226 --> 00:12:47,582
สามารถจัดจำแนกและเข้าใจ

262
00:12:47,606 --> 00:12:50,613
ไดโนเสาร์ตัวนั้น
ที่พวกมันในอดีตเคยกลัวแทบตาย

263
00:12:52,775 --> 00:12:55,798
ผมยืนอยู่ที่ต้นแม่น้ำมิซซูรีอีกครั้ง

264
00:12:57,107 --> 00:12:58,488
และยืนคร่อมมัน

265
00:12:59,123 --> 00:13:01,325
ที่นั้น ไม่มีอะไรนอกจากเสียงน้ำไหลริน

266
00:13:01,349 --> 00:13:05,960
ซึ่งมาจากใต้หินของหินก้อนโต
ในทุ่งเลี้ยงสัตว์

267
00:13:05,984 --> 00:13:07,681
ที่อยู่สูงขึ้นไปในภูเขาบิทเทอร์รูท

268
00:13:08,165 --> 00:13:10,557
ลำธารที่อยู่ถัดไปจากมัน
มีความยาวสองสามร้อยหลา

269
00:13:11,407 --> 00:13:12,859
และสิ้นสุดที่บึงเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง

270
00:13:13,970 --> 00:13:16,867
ลำธารสองสายนี้ -- มันดูเหมือน ๆ กัน

271
00:13:17,732 --> 00:13:20,271
แต่ลำธารสายหนึ่ง เป็นสายน้ำที่ไม่มีชื่อ

272
00:13:20,295 --> 00:13:22,564
และอีกสายหนึ่งคือแม่น้ำมิซซูรี

273
00:13:23,667 --> 00:13:27,164
ทีนี้ ลงไปยังปากแม่น้ำมิซซูรี 
ใกล้กับเซนต์หลุยส์

274
00:13:27,188 --> 00:13:29,905
มันค่อนข้างชัดเจนว่าแม่น้ำนั้นสำคัญ

275
00:13:30,640 --> 00:13:33,354
ถ้าขึ้นไปตามภูเขาบิทเทอร์รูท
และมองลงมาที่แม่น้ำมิซซูรี

276
00:13:33,378 --> 00:13:37,848
และด้วยสายตาของมนุษย์ มันไม่ได้ให้
โอกาสเรามองเห็นสิ่งพิเศษอะไร

277
00:13:39,030 --> 00:13:40,984
ตอนนี้ ย้อนกลับไปที่ยุคครีทาเชียส

278
00:13:41,008 --> 00:13:43,453
และลองพิจารณา
บรรพบุรุษตัวเล็ก ๆ มีขนของพวกเรา

279
00:13:43,477 --> 00:13:44,914
คุณคงไม่คิดหรอกว่า

280
00:13:44,938 --> 00:13:47,015
พวกมันจะมีค่าพิเศษอะไร

281
00:13:47,039 --> 00:13:48,687
และพวกมันอาจไม่มีอะไรด้วยซ้ำ

282
00:13:48,711 --> 00:13:50,948
ต่ออุกาบาตน่ารังเกียจที่พุ่งเข้ามานั้น

283
00:13:51,797 --> 00:13:55,158
เอาล่ะ สร้างโลกขึ้นอีกสักพันโลก 
และระบบสุริยะเจักรวาลอีกพันระบบ

284
00:13:55,182 --> 00:13:56,468
และปล่อยให้มันทำงาน

285
00:13:57,047 --> 00:13:59,201
คุณไม่มีวันจะได้ผลลัพธ์แบบเดียวกัน

286
00:13:59,225 --> 00:14:02,630
ไม่ต้องสงสัยเลย โลกเหล่านั้น
จะน่าทึ่งอย่างน่าเหลือเชื่อ

287
00:14:02,654 --> 00:14:05,962
แต่มันจะไม่มีทางเป็นโลกของเรา 
และไม่ประวัติศาสตร์ของเรา

288
00:14:05,986 --> 00:14:08,965
มีประวัติศาสตร์มากมาย
ที่เราไม่อาจจะมีได้

289
00:14:08,989 --> 00:14:11,515
เรามีมันแค่แบบเดียว 
และว้าว มันเป็นอันที่ดีซะด้วย

290
00:14:11,539 --> 00:14:14,377
ไดโนเสาร์อย่างเดรดนอทัสนั้นมีจริง

291
00:14:15,058 --> 00:14:18,423
สัตว์ประหลาดในทะเล
อย่างพวกโมซาซอร์นั้นมีจริง

292
00:14:19,216 --> 00:14:23,312
แมลงปอที่มีปีกกว้างเหมือนปีกเหยี่ยว
และแมลงกลม ๆ ที่มีความยาวเท่ารถยนต์

293
00:14:23,336 --> 00:14:24,899
เคยมีตัวตนอยู่จริง

294
00:14:27,192 --> 00:14:28,795
ทำไมเราต้องศึกษาอดีต

295
00:14:30,652 --> 00:14:32,319
เพราะว่ามันทำให้เรามีทัศนวิสัย

296
00:14:33,065 --> 00:14:34,319
และความนอบน้อมถ่อมตน

297
00:14:34,977 --> 00:14:38,409
ไดโนเสาร์ตายจากเหตุการณ์
การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของโลกครั้งที่ห้า

298
00:14:38,433 --> 00:14:42,201
ถูกกวาดล้างจากเหตุการณ์ทางอวกาศ
โดยที่พวกมันไม่ได้ทำผิดอะไร

299
00:14:43,114 --> 00:14:46,573
พวกมันไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น 
และพวกมันไม่มีทางเลือก

300
00:14:48,009 --> 00:14:51,475
ในทางกลับกัน พวกเรามีทางเลือก

301
00:14:51,943 --> 00:14:55,934
และธรรมชาติของบันทึกฟอสซิล
บอกเราว่าบ้านของเราบนดาวเคราห์นี้

302
00:14:55,958 --> 00:14:58,757
ทั้งอยู่ในภาวะเสี่ยงและ
มีความเป็นไปได้ที่มันจะไม่คงทน

303
00:14:59,127 --> 00:15:02,895
ตอนนี้ เผ่าพันธุ์ของเรา กำลังทำให้
เกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ

304
00:15:02,919 --> 00:15:06,502
ด้านธรณีวิทยามากขึ้น ซึ่งผลกระทบ
จะกว้างขวางและรุนแรง

305
00:15:06,526 --> 00:15:09,151
มันอาจจะเรียกได้ว่า เป็นเหตุการณ์
การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่ของโลกครั้งที่หก

306
00:15:10,429 --> 00:15:12,245
สิ่งเดียวที่ไม่เหมือนไดโนเสาร์

307
00:15:13,128 --> 00:15:14,619
พวกเราเห็นว่ามันกำลังมาถึง

308
00:15:15,438 --> 00:15:17,111
และไม่เหมือนไดโนเสาร์

309
00:15:17,708 --> 00:15:19,444
พวกเราสามารถทำอะไรบางอย่างได้

310
00:15:20,406 --> 00:15:22,815
ทางเลือกนั้นอยู่กับพวกเราแล้ว

311
00:15:23,490 --> 00:15:24,641
ขอบคุณครับ

312
00:15:24,665 --> 00:15:36,763
(เสียงปรบมือ)