Emocionet tona e ndikojnë
çdo aspekt të jetës,

prej shëndetit, nga ajo se si mësojmë,
si bëjmë biznes dhe si marim vendime,

të mëdha dhe të vogla.

Emocionet tona gjithashtu 
ndikojnë se si lidhemi me njëri-tjetrin.

Ne kemi evoluar për të jetuar 
në një botë si kjo,

por në vend të kësaj, ne po jetojmë
më shumë jetën tonë kështu --

ky është një mesazh nga 
vajza ime natën e kaluar

në një botë që i mungojnë emocionet.

Unë jam në një mision për ta ndryshu këtë

Unë dua t'i kthej emocionet tona 
prapë në eksperiencën digjitale.

E fillova këtë rrugë para 15 viteve.

Isha shkencëtare kompjuterash në Egjipt,

dhe sapo u pata pranuar në një 
program Ph.D. në Universitetin Cambridge.

Kështu bëra diçka të pazakonshme

për një grua 
egjiptiane muslimane të sapomartuar:

me mbështetjen e burrit tim, 
që duhej të qëndronte në Egjipt

i bëra gati valixhet dhe 
u zhvendosa në Angli.

Në Cambridge, 
mijëra kilometra larg shtëpisë,

e kuptova që po kaloja 
më shumë kohë me laptopin

se sa me njerëz.

Pavarësisht këtij intimiteti, 
laptopi nuk kishte ide se si ndihesha.

Nuk e dinte nëse isha e lumtur,

nëse kam kaluar ditë të keqe,
jam e stresuar apo konfuze,

dhe kjo filloi të bëhej frustruese.

Edhe më keq, derisa 
komunikoja online me familjen në shtëpi,

e ndjeja se të gjtha 
emocionet e mia u zhdukën në hapësirë.

Isha përmalluar, isha e vetmuar, 
dhe në disa ditë edhe qaja

por me çka mund t'i komunikoja 
këto emocione ishte kjo,

(Te qeshura)

Teknologjia sot ka shumë I.Q por aspak E.Q

shumë inteligjencë kognitive,
por jo inteligjencë emocionale.

Kjo më bëri të mendoj,

çka nëse teknologjia do të mund 
t'i ndjente emocionet?

çka nëse pajisjet do të mund ta dinin 
se si ndjehemi dhe reagojmë,

në të njejtën mënyrë 
sikur një mik inteligjent?

Këto pyetje na udhëhoqën mua dhe ekipin

të krijojmë teknologji të cilat mund t'i 
lexojnë dhe t'i përgjigjen emocioneve tona

dhe pika fillestare ishte fytyra e njeriut.

Fytyra jonë është një prej 
kanalëve më të fuqishëm

të cilët ne i përdorim për t'i komunikuar 
gjendjet tona sociale dhe emocionale,

të gjitha prej kënaqësisë, surprizës,

empatisë dhe kuriozitetit.

Në shkencën e emocionëve, ne i quajmë çdo 
lëvizje të muskujve si njësi veprimi.

Shembull, njësia veprimit 12,

nuk është hit holliwudian,

por është tërheqje e buzës, e që
është komponenti kryesor i buzëqeshjes.

Provoni të gjithë. 
Le t'i shohim ca buzëqeshje.

Shembull tjetër, njësia 4, 
është rrudhja e vetullave.

Është kur t'i bashkosh vetullat së bashku

dhe krijon të gjitha këto rrudha.

Ne nuk i pëlqejmë , por ato janë 
indikator i fortë i emocionëve negative.

Ne kemi rreth 45 njësi veprimi,

dhe ato kombinohen 
për të paraqitur qindra emocione.

Të mësosh një kompjuter t'i lexojë këto 
emocione të fytyrës është e vështirë,

sepse këto njësi, 
mund të jenë të shpejta dhe delikate.

dhe ato kombinohen në mënyra të ndryshme.

Shembull, 
buzëqeshja dhe buzëqeshja e vetëkënaqur.

Duken gati se të njejta 
por kanë kuptim të ndryshëm.

(Te qeshura)

Buzëqeshja është pozitive,

tjetra është negative.

Nganjëherë buzëqeshja e vetëkënaqur
mund t'ju bëjë të famshëm.

Por seriozisht, është e rëndësishme 
për kompjuterin të mund

ta tregoje dallimin mes dy shprehjeve.

Pra si e bëjmë ne këtë?

Ne i japim algoritmet

mijëra shembuj të njerëzve 
që i dijmë që janë duke buzëqeshur,

nga etnitete, mosha, gjini të ndryshme,

dhe e bëjmë të njejtën 
për buzëqeshjen e vetëkënaqur.

Pastaj, përdorim mësimin e thellë

algoritmi shikon të gjitha
modelet dhe rrudhat

dhe forma ndryshon në fytyrën tonë,

dhe e mëson se të gjitha buzëqeshjet
kanë karakteristika të ngjashme

të gjitha buzëqeshjet e vetëkënaqura kanë
karakteristika delikate.

Dhe kur herën tjetër 
që e sheh një fytyrë të re,

e mëson që

kjo fytyrë ka 
karakteristikat e një buzëqeshje,

dhe thot "Aha, unë e di këte.
Kjo është shprehja për buzëqeshjen."

Mënyra më e mirë
për ta demonstruar si punon kjo teknologji

është ta provojmë drejtpërdrejtë,

më duhet një vullnetar, 
preferohet dikush me fytyrë.

(Te qeshura)

Cloe do të jetë vullnetarja jonë sot.

Këto 5 vitet e fundit, ne kemi kaluar nga 
të qenurit një projekt hulumtues ne MIT

në një kompani,

ku ekipi im ka punuar shumë për ta bërë 
këtë teknologji të punojë,

si na pëlqen të themi, në egërsi.

Ne edhe e kemi tkurrur 
aq sa motori i emocionëve

punon në çdo paisje me kamerë, 
sikur ky iPad.

Pra hajde ta provojmë.

Pra siq po e shihni, algoritmi
ka gjetur fytyrën e Cloe-it.

pra është kjo kutia e bardhë,

është duke i gjetur
tiparet kryesore në fytyrën e saj,

vetullat e saj, sytë, gojën dhe hundën.

Pyetja është, 
a mund ta njohe shprehjen e saj?

Pra, ne do ta provojmë makinën.

Në fillim, jepma poker face.
Mbresëlënëse. (Qeshin)

Derisa ajo buzëqesh, 
kjo është buzëqeshje e sinqertë.

Shiriti i gjelbërt rritet derisa ajo qesh.

Kjo ishte e madhe.

A po e provon një më delikate
për ta parë nëse e njeh kompjuteri?

Po e njeh edhe buzëqeshjen delikate.

Kemi punuar shumë që kjo të ndodhë.

Tani, vetulla e ngritur, 
indikator i surprizës.

Rrudhosja e vetullave, 
indikator i konfuzionit.

Trego pakënaqësi, perfekt.

Këto janë disa prej njësive.
Ka shumë më shumë.

Ky është demo i zvogëluar.

Ne e quajmë çdo lexim 
si të dhëna,

që dhezen së bashku 
për të portretizuar emocione të ndryshme.

Në anën e djathtë-- 
shiko sikur se je e lumtur.

Pra lumturia dhezet.

Tani bëje fytyrën sikur neveritesh.

Provo ta kujtosh si ishte 
kur Zayn la One Direction.

(Qeshin)

Po, rrudhe hundën. Mrekullueshëm.

Valenca është negative, 
sigurisht paske qenë fanse e madhe.

Valenca tregon a është 
pozitive apo negative eksperienca

ndërsa angazhimi tregon 
sa ekspresive është ajo.

Imagjinoi sikur Cloe të kishte
qasje te kjo në kohe reale të emocioneve

dhe ta ndante me këdo.

Faleminderit.

(Duartrokitje)

Deri tani, ne kemi grumbulluar 12 miliard 
të dhëna të këtyre emocioneve.

Është databaza më e madhe e emocioneve.

Ne i kemi mbledhur këto 
nga 2.9 milionë video të fytyrave,

njerëz që janë pajtuar 
mi nda emocionet e tyre me ne.

nga 75 vende rreth botës.

Po rritet çdo ditë.

Mua më mahnit kjo

se si mundemi të përcaktojmë diqka 
aq personale sa emocionet tona,

e ne mund ta bëjmë këtë 
deri në këtë shkallë.

Pra çka kemi mësuar ne?

Gjinia.

Të dhënat tona konfirmojnë diqka 
për të cilën ju mund të keni dyshuar.

Gratë shprehen më shume se burrat.

Jo vetëm që buzëqeshin më shumë
por e zgjasin më gjatë

dhe tani ne mundemi me përcaktu 
se pse burrat dhe gratë

përgjigjen ndryshe.

Le ta provojmë kulturën: 
Në Shtetet e bashkuara,

gratë shprehen 40 përçind 
më shumë se burrat,

por për kuriozitet, nuk shohim 
ndonjë dallim në U.K mes burrave dhe grave

(Qeshin)

Mosha: njerëzit të cilët janë 
50 vjet e më të vjetër

janë 25 përçind më emotivë se sa të rinjtë

Gratë në të njëzetat buzëqeshin 
më shumë se burrat në moshën e njejtë.

ndoshta një domosdoshmëri për takime.

Por çka na befason neve nga këto të dhëna

është që ne shprehemi gjatë tërë kohës ,

edhe kur jemi ulur vetëm 
përballë paisjeve tona,

e jo vetëm kur jemi duke shikuar 
video të maceve në Facebook.

Ne shprehemi kur dërgojmë email,
shkruajmë ose kur blejmë online

ose kur paguajmë taksat.

Ku përdoren këto të dhëna sot?

Për të kuptuar si lidhemi ne me mediat,

për të kuptuar diqka që bëhet virale 
dhe votimin;

dhe për të fuqizuar 
teknologji të emocionëve,

dhe dua t'i ndaj disa shembuj që i 
kam shumë për zemër.

Syzet me mundësi leximi të emocionëve
mund të ndihmojnë individët

që janë vizualisht të paaftë 
t'i lexojnë fytyrat e tjerëve,

dhe mund të ndihmojë personat me spektrin
e autizmit t'i interpretojnë emocionet,

diqka me të cilën ata vërtet luftojnë.

Në edukim, imagjinoni sikur 
aplikacionet e mësimit

ta dinin se jeni konfuz dhe ta ngadalësojne

ose që jeni mërzitur e ta përshpejtojnë

sikur do ta bënte një mësues i mirë.

çka nëse ora e dorës 
do të llogariste disponimin,

ose vetura ta dinte që je i lodhur,

ose frigoriferi ta dinte se je i stresuar,

dhe të mbyllej në mënyrë automatike 
për të të parandaluar nga mbingrënia.

Kjo do të më pëlqente.

çka nëse kur isha në Cambridge,

të kisha qasje tek pajisja e emocionëve,

dhe të mund të ndaja këtë 
me familjen në një mënyrë natyrale,

sikur do ta bëja nëse do të 
ishim bashkë në një dhomë?

Mendoj që 5 vjet me vone,

pajisjet tona do të kenë 
një chip për emocione

dhe neve nuk do të na kujtohet kur nuk
mundëm me tregu pakënaqësi te pajisja jonë

pa na thënë, 
"Hmm, kjo nuk të pëlqej, apo jo?"

Sfida më e madhe është se ka 
shumë aplikacione të kësaj teknologjie,

ekipi im dhe unë e kuptojmë 
se nuk mundemi t'i ndërtojmë vetë

dhe e kemi bërë të mundshme 
këtë teknologji që krijuesit e tjerë

mund të krijojnë dhe të bëhen kreativ.

Ne dimë se ka rreziqe potenciale

dhe potencial për abuzim,

por personalisht, pasi kam kaluar vite 
duke e bërë këtë,

Besoj që benefitet e njerëzimit

për të pas
teknologji me inteligjencë emocionale

e mundin potencialin për shpërdorim.

Unë ju ftoj të gjithëve 
për të qenë pjesë e bisedës.

Sa më shumë njerëz 
që dijnë për këtë teknologji,

aq më shumë do të dijmë se si po përdoret.

Sa më shumë që jetët tona bëhen digjitale,

po luftojmë nje betejë të humbur duke 
provuar ta frenojmë përdorimin e paisjeve

në mënyrë që të rivendosim emocionet tona.

çka po provoj unë të bëj është që 
t'i sjell emocionet në teknologji

dhe t'i bëjë teknologjitë tona më reaguese.

Dua që ato pajisje që na kanë ndarë

të na bashkojnë përsëri.

Dhe duke e njerëzuar teknologjinë,
në kemi shansin e artë

për të riimagjinuar 
si lidhemi ne me makinerinë,

dhe se si, ne si qenie njerëzore

lidhemi me njëri tjetrin.

Faleminderit.

(Duartrokitje)