حدود ۲,۰۰۰ سال پیش، سنکا، فیلسوف رومی از پشت یک لیوان آب به کتاب خود خیره شده بود. ناگهان، متن تغییر کرد. لغتها بطور سحرآمیزی واضح شدند. اما هزار سال طول کشید تا این اصل برای تولید اولین عینکها استفاده شود. امروزه، عینکها قادرند میلیونها نفر مبتلا به ضعف چشم که مشکل نارسایی بینایی ( عیوب انکساری) دارند را کمک کنند. کلمه کلیدی برای درک موضوع گفته شده لغت refraction به معنی شکست نوراست، که همان توانایی محیط شفاف مانند شیشه، آب، یا چشم انسان است، که مسیر نور در هنگام عبور از آنها میشکند. چشم دو سطح انکساری دارد: قرنیه وعدسی. در حالت ایده آل، این دو با هم کار میکنند تا نور را بدرستی روی شبکیه، لایه حساس به نور و بافت پشت چشم بتابد. بافتی که به همکاری مغز بینایی را ایجاد میکند. اما خیلی از آنان که نارسایی بینایی دارند یا در دوران کودکی که چشم در حال رشد هست، یا بعدها که چشم پیرتر میشود به نارسایی بینایی مبتلا میشوند. عیوب قرنیه و عدسی باعث میشوند نور منعکس شده در جلو یا عقب شبکیه متمرکز شده، و تصاویر مات بنظر برسند. افراد مبتلا به نارسایی بینایی هنوز هم میتوانند رنگ، حرکت، و نور را ببینند، اما جزئیات آنچه را که میبینند خارج از مرکز دید آنهاست. افراد نارسایی بینایی را به روشهای مختلف تجربه میکنند، که با توجه به عیوب چشم آنهاست. برخی، نور را زیاد منکسر میکنند، و برخی دیگر خیلی کم. چشمها را با یک نقطه کانونی در مقابل شبکیه چشم به نزدیکبینی، یا نزدیکبین نامیده میشوند شما میتوانید اشیاء نزدیک را بطور واضح ببینید، اما اشیاء دور خارج از کانون دید آنهاست. اما هنگامی که نقطه تمرکز در پشت شبکیه چشم باشد، افراد دوربینی یا دوربین هستند. برای آنها، اشیاء نزدیک خارج از کانون دید هستند، اما دور کاملا شفاف و روش هست. آخر سر، برخی از افراد دارای قرنیه با شکل غیر کروی هستند که باعث میشود که آستیکمات شوند، شکلی از خارج از تمرکز دید که باعث می شود همه اشیاء به نظر می رسد تار بیایند چه نزدیک باشند و چه دور. همانطور که سن ما بالا میرود، تمرکز چشمان ما با چالش جدیدی روبرو میشود. هنگامی که جوان هستید، عدسی چشم انعطافپذیر هست و میتواند اشکال را تغییر داده تا تصویر را به کانون بیاورد، چیزی که به آن همسازی و تطبیق میگویند. هنگامی که دید ما از دور به نزدیک تغییر میکند اشیاء در کانون دید قرار میگیرند. اما همینکه پیرتر میشویم، عدسی چشمها انعطافپذیریشان کم میشود، و نمیتوانند اشکال را هنگامی که میخواهید به نزدیک نگاه کنید تغییر دهند. به این پیر چشمی میگویند، و بزرگسالان در حدود سن ۴۰ سالگی تحت تاثیر قرار میدهد. نزدیکبینی، دوربینی، آستیکمات، و پیر چشمی. هر کدام از اینها یک نارسایی بینایی هست، که امروزه میتوانید همه آنها را با عینک یا لنز اصلاح کنید، که کار با متمرکز کردن دوباره نور دقیقا بر شبکیه صورت میگیرد. حتی این امکان وجود دارد که با عمل جراحی دید را اصلاح کرد که با استفاده از لیزر شکل قریبنه را تغییر میدهند و نارسایی بینایی چشم را اصلاح میکند. اما عینک عمومیتر باقی مانده. از لنزهایی که با دقت ساخته شدهاند برای هدایت نور دقیقا بر روی شبکیه چشم استفاده شده، تا که دید چشم فرد را ترمیم کند. ما راه طولانی از زمانی که عینک ابتدایی دیروز توسط سنکا آن را کشف کرد گذراندهایم. در سال ۱۷۲۷، یک چشم پزشک انگلیسی به نام ادوارد اسکارلت عینک به سبک مدرن را طراحی کرد که با دستههایش که پشت گوش حلقه میشود نگه داشته میشود. عینکهای امروزه الهام گرفته از آن طراحی هستند، اما آنها بسیار دقیق تر و برای هر شخص ساخته میشوند. هر جفت عینک برای یک فرد مناسب است تا به دید منحصر بفردش را ببخشد. بنابراین اگر شما یکی از ۵۰۰ میلیون نفری هستید با مشکل با دید نزدیک یا دور، یا هر دو مواجهاید، یک جفت عینک هست که در انتظار شما برای اشکار کردن دنیای جدیدی هست که در پشت دید بدون عینک شما پنهان شده است.