Όταν ο Γερουσιαστής Χάρκιν συνταξιοδοτήθηκε
και ήμουν στον Λευκό Οίκο υποψήφια

για Γερουσιαστή, με κάλεσε και είπε,
"Tammy σου παραδίδω τα ηνία."

Ανέλαβα να υπερασπιστώ

τα θέματα που αφορούν τον ADA,
ως χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου.

Και μετά, όταν αποσύρθηκε
ο Γερουσιαστής Xάρκιν,

και όντας στον Οίκο ως 
υποψήφια Γερουσιαστής, με κάλεσε

και είπε "Tammy, σου 
παραδίδω τα ηνία.

Σου δίνω την δάδα,
και πρέπει να γίνεις ο λαμπαδηδοδρόμος

και να αντιπροσωπίσεις όλη την 
κοινότητα ατόμων με ειδικές ανάγκες

γιατί, δεν θα βρισκόσουν εδώ,
αν αυτή η κοινότητα

δεν υπήρχε πριν καν 
γίνεις άτομο με αναπηρία."

Και είχε απόλυτο δίκιο.

Βρίσκω τον εαυτό μου αναγκαίο 
σε πολλά ζητήματα

που προκύπτουν στο Κογκρέσο.

Είπα ναι, ήταν τιμή μου.

Θέλω να πω, να 
συνεχίζω το έργο του

Τομ Χάρκιν είναι μεγάλη τιμή.

Δεν ξέρω αν μπορώ
να σταθώ αντάξια του,

αλλά προσπαθώ καθημερινά, 
για να εκπροσωπήσω

όσο καλύτερα μπορώ αυτή την κοινότητα,

αλλά ταυτόχρονα μάχομαι
για τα βασικά κοινά- Και αυτό έκανα

στον στρατό μαχόμουν για την ελευθερία-
Μαχόμουν για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Και αυτό είναι ένα
βασικό ανθρώπινο δικαίωμα

να έχεις πρόσβαση στην ζωή που θες
και να ζεις την ζωή που θες

και να μην αντιμετωπίζεις 
εμπόδια σε κάθε στροφή.

Δουλεύω με θέματα εγκαυμάτων
πολύ καιρό και ξεκίνησα

απλά από

την δική μου εμπειρία
με εγκαύματα που είχα στο Ιράκ.

Συνήθως πετάγαμε στην Βαγδάτη.

Μέναμε στην

Μπαλάντ και θα πηγαίναμε
στην Πράσινη Ζώνη της Βαγδάτης.

Και αν ήσουν στο έδαφος,

κοιτάζοντας ψηλά, 
πάντα θα ήταν μόνο ο ουρανός.

Δεν φαινόταν τίποτα, εμ,
δυσοίωνο, απλώς ήταν 50

πόδια, 100 πόδια από
ουσιαστικά

Συνηθίζαμε να 'καίμε' το αναπνευστικό
του πληρώματος στο αεροσκάφος, και περνάς

τα ίδια, δηλαδή μάτια βουρκώνουν,
πνεύμονες 'καίγονται'.

Ανέκαθεν έλεγα πως θα 
αφήσει κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα αυτό,

Και ύστερα ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε
Agent Orange θέματα με την VA

και ήταν επί του προέδρου
Ομπάμα και τ@ Γραμματέα Σινσέκι

που επιτέλους αρχίσαμε

να χορηγούμε επιδόματα σε βετεράνους
βάση τεκμαιρόμενων παροχών.

Αν αναπτύξεις ισχαιμική καρδιοπάθεια,
ή λευχαιμία Β,

και ήσουν στο Βιετνάμ,
θα υποθέσουμε ότι

οφείλεται στην 
υπηρεσία σου στο Βιετνάμ.

Προφανώς, δεν αναγκάζουμε 
τους βετεράνους

να αποδείξουν πως

η αρρώστια τους οφείλεται 
από το Agent Orange που υποθέτουμε.

Οπότε αυτό ήταν και η ώθηση 
να ασχοληθώ με τα εγκαύματα

αφού επιτύχαμε με την καμπάνια 
για το Agent Orange.

Έκτοτε συνέχισα, και 
είμαι ευγνώμων

που καταφέραμε να 
περάσουμε το νομοσχέδιο.

Υπάρχει αρκετή δουλειά 
που πρέπει να γίνει, αλλά είναι

μια πάρα πολύ καλή αρχή.

Ναι. Έγραψα μια νομοθεσία,

την ASAP, για να γίνουν
προσβάσιμοι όλοι οι σταθμοί διέλευσης.

Όλοι οι σταθμοί του προγράμματος ASAP

που έγραψα σε αυτό το νομοθετικό πλαίσιο
και το παρουσίασα στην Σύγκλητο.

Προερχόμενη από την εμπειρία μου με την CTA,
Αρχή Διαμετακόμισης του Σικάγο.

Με είχε προσκαλέσει η CTA
όταν ήμουν βουλευτής στην

25η επέτειο της ADA,
και τώρα βρισκόμαστε στην 32η επέτειο.

Οπότε εφτά χρόνια πριν
με προσκάλεσαν στα

εγκαίνια ενός CTA σταθμού
και ήταν πολύ περήφανοι όλοι,

που ανακοίνωναν πως θα

ξεκινούσε αυτό το πρόγραμμα
για να γίνουν 100% οι σταθμοί της

Αρχής Διαμετακόμισης του Σικάγο,
είτε ήταν λεωφορεία είτε τρένα,

πλήρως προσβάσιμα.

Και είπα ότι ήταν υπέροχο.

Πότε πρόκειται να γίνει αυτό;

Μου απάντησε πως είναι ένα 25ετές σχέδιο.

Και κοιτώντας τον, τον Ντόρβαλ Κάρτερ,
που είναι ο πρόεδρος του CTA Σικάγου,

είπα, "Οπότε εννοείτε μισό 
αιώνα μετά την ψήφιση του ADA;

Τότε θα μπορούμε να
βασιστούμε σε αυτό;"

Και τότε είπε "Όταν το θέτεις έτσι
ακούγεται φρικτό."

Ναι είναι φρικτό.

Πρώτον, άφησε με να πω πως
αυτό που κάνεις είναι φοβερό.

Και απάντησα "Γιατί βρισκόμαστε 
25 χρόνια μετά και ακόμη

υπάρχουν σταθμοί που 
δεν είναι προσβάσιμοι".

Μέχρι και σήμερα
δεν χρησιμοποιώ το L στο Σικάγο

γιατί δεν είναι όλοι οι σταθμοί προσβάσιμοι
για άτομα με αναπηρία και ποτέ δεν ξέρεις

αν κάποιος θα είναι ή όχι.

Και είπε " Αυτό συμβαίνει 
γιατί έχουμε περιορισμένους πόρους.

Και η πρόσβαση για άτομα με αναπηρία
πάντα ήταν η προτεραιότητα μας.

Πάντα ήταν ανάμεσα στα πρώτη τριάδα,
αλλά έχουμε αρκετούς πόρους μόνο για τα δύο πρώτα.

Και όταν έχω να διαλέξω ανάμεσα σε ασφάλεια,
όπως την αγορά ενός καινούργιου βαγονιού

ή τον εξοπλισμό ασφαλείας 
αυτού έναντι να φτιάξω μια ράμπα

Θα διαλέξω να αγοράσω νέο
εξοπλισμό ασφαλείας για το βαγόνι.

Τι φτιάχνουμε; -είπα.

"Χρειαζόμαστε πόρους
που θα είναι αποκλειστικά

για την προσβασιμότητα
και τίποτα άλλο.

Αυτό θα μας επέτρεπε να
κινηθούμε γρηγορότερα."

Οπότε έγραψα τον νομοσχέδιο για αυτό
σε ομοσπονδιακό επίπεδο,

και όταν πιάσαμε δουλειά,
ορκίστηκε ο Πρόεδρος Μπάιντεν

και διορίστηκε ο Δήμαρχος Πιτ 
συγγνώμη- Πιτ Μπουτιγκιέγκ, είπα

τον γνωρίζω από παλιά και επέμενα 
πως πρέπει να προχωρήσουμε το σχέδιο.

Πρέπει να το κάνουμε αυτό.

Και άφησε με να εξηγήσω
τι προσπαθώ να κάνω.

Τον προσκάλεσα έξω

και επισκέφτηκε ένα από τους CTA
σταθμούς όπου γίνονταν τα έργα.

Εξήγησα το έργο μας.

Είπα πως μπορούμε να τα καταφέρουμε
σε δέκα χρόνια αν το χρηματοδοτήσουμε

και έτσι στην ΔΕΣ ΤΟ ΑΥΤΟ,
χάσαμε

το μισό ποσό, αλλά, καταφέραμε να 
χρηματοδοτήσουμε τα πρώτα πέντε χρόνια

και πως πρέπει να το υποστηρίξει.

Και το έκανε.

Ήταν τέλεια, γιατί το
ανέδειξε ως προτεραιότητα.

Κατάφερα να το κάνω να μείνει παρόλο 
που έχασα τους μισούς πόρους, μπόρεσα

να το υπερασπιστώ ΔΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ
αντί να το αφήσω να απορριφθεί.

Οπότε αυτό θα
γίνει σε εθνικό επίπεδο.

Αυτό που κάναμε ήταν να μαζέψουμε 
ομοσπονδιακούς πόρους που

αρχικά, το σύστημα

αλλά και όλα τα συστήματα μεταφοράς 
μπορούν να χρησιμοποίησουν ως βοήθημα

για να γίνουν όλοι οι σταθμοί προσβάσιμοι,
όχι μόνο για αναπηρικά αμαξίδια,

αλλά και για ακουστικές 
και όρασης δυσκολίες.

Όταν πρέπει να αγοράσεις ένα εισιτήριο
και υπάρχουν μόνο οθόνες αφής

δεν βοηθάει κάποιον με πρόβλημα όρασης.

Αν συνειδητά, δεν προσαρμόσεις
την εφαρμογή σου για κινητά, έτσι ώστε

να είναι φιλική προς άτομα 
με νοητική αναπηρία, τότε δεν είναι προσβάσιμη.

Οπότε αυτό καλύπτει 
όλο το φάσμα (?????).

Σίγουρα είναι πιο αμερόληπτο.

Μετά την 6η Ιανουαρίου,
είναι δύσκολα, ιδίως αν συγκρίνουμε

τον χρόνο μου στον Λευκό Οίκο
όπου είχα πολλή δικομματική εργασία.

Είχα την ευκαιρία να συμμετέχω 
πολύ δικομματικά

από όταν εντάχτηκα στην Σύγκλητο.

Το πρώτο μου νομοσχέδιο
που πέρασα ήταν

μέσα σε 64 ημέρες, που είναι το 
γρηγορότερο που έχει καταφέρει ποτέ κάποιος βουλευτής

από την δεκαετία του εβδομήντα.

Και το κατάφερα με τ@ Τοντ Γιάνγκ της Ιντιάνα,
τ@ γείτονα μου.

Και ήταν πολύ

γραφειοκρατικό.

Είχε να κάνει με
έργα δημοτικών κτηρίων.

Αλλά το καταφέραμε.
Ο Πρόεδρος Τραμπ το υπέγραψε ως νόμο.

Πέρασα νομοθεσία για να υποστηρίξω τους βετεράνους
που θέλουν να γίνουν ελεύθεροι επαγγελματίες,

και αυτό ήταν δικομματικό.

Ο Πρόεδρος Τραμπ υπέγραψε και αυτόν τον νόμο.

Δηλαδή, θα μειωθεί και το κόστος
για τους φορολογούμενους.

Από την 6η Ιανουαρίου και μετά,
είναι ακόμα πιο

αμερόληπτα εδώ.

Οπότε πρέπει να ψάξεις πραγματικά
για να βρεις άτομα α συνεργαστείς.

Και μερικές φορές βρίσκεις άτομα
να συνεργαστείς

που ποτέ δεν θα περίμενες. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα.

Μόλις παρέδωσα την έκθεση περί
δημόσιας ασφάλειας και ο συνεργάτης μου

ήταν ο Βουλευτής Κορνιν, 
ένας Ρεπουμπλικάνος από το Τέξας.

Δεν έχω πολλά κοινά με αυτόν,

αλλά μάθαμε στις 6 Ιανουαρίου,
πως ο αστυνόμος Σμιθ

ήταν ένας από τους αστυνόμους και έχουμε
βίντεο από (????) να

να ξυλοκοπείται και να παθαίνει

διάσηση τουλάχιστον τρεις διαφορετικές φορές,
δύο από τις οποίες λιποθύμησε.

Και υπάρχει στις κάμερες

που γύρισε στην δουλειά 
δύο εβδομάδες αργότερα, είχε πάρει άδεια.

Γύρισε στην δουλειά.
Του είπαν πως ήταν εντάξει.

Του είπαν να επιστρέψει
στην δουλειά του.

Δύο εβδομάδες αργότερα, 
και μέσα σε λίγες μέρες

κατέληξε να 
παίρνει την ζωή του.

Και τότε ήταν που
έμαθα μέσω της χήρας του

πως για τους πρώτους μας ανταποκριτές,
όπως οι αστυνομικοί,

η Police Benefits Association
δεν επιτρέπεται να λάβει υπόψη

το μετά-τραυματικό στρες
ως αποτέλεσμα της δουλειάς τους.

Για αυτό τον λόγο εκείνος αυτοκτόνησε,

παρόλο που ο ιατροδικαστής είπε
ότι οφειλόταν σε διάσηση,

πως είχε προκαλέσει ζημιά
στο κομμάτι του εγκεφάλου

που είναι υπεύθυνο
για τα συναισθήματα μας

και πως η αυτοκτονία του ήταν αποτέλεσμα 
των συμβάντων της 6ης Ιανουαρίου.

Η γυναίκα του έχασε όλα τα επιδόματα

και έμαθε πως είχε χάσει
και όλα τα επιδόματα ως χήρα,

στην ουρά των CVS για να παραλάβει 
τα συνταγογραφημένα φάρμακα της.

Αυτή είναι εντελώς λάθος.

Μίλησα ύστερα με τον Τζον Κόρνιν
και με υποστήριξε.

Έτσι περάσαμε το
νομοσχέδιο ως δικομματικό.

Υπέρ των αστυνομικών,
υπέρ των πρώτων ανταποκριτών.

Αλλά βασιζόμενη στην δουλειά μου στην VA
όταν πήγα στον Τζον,

είπα "Ορίστε τι ξέρω για το 
μετα-τραυματικό στρες.

Θα συνεργαστούμε για να
βοηθήσουμε το αστυνομικό σώμα μας, τους αξιωματικούς δημόσιας ασφάλειας

είναι ανήκουστο το γεγονός να
μην μπορούν να τους αποδοθεί PTSD

ως αποτέλεσμα των καθηκόντων τους."

Και εκείνος με υποστήριξε.

Και μπορέσαμε-

είχαμε μερικά Ρεπουμπλικανά άτομα
που προσπάθησαν να μας σταματήσουν.

Αλλά επειδή ο Κόρνιν 
είναι Ρεμπουμπλικάνος

ηγέτης, μπορέσαμε να το 
ξεπεράσουμε και να πάρουμε έγκριση.

Αναγκάστηκα να κοιτάξω αφ'υψηλού
έναν από τους Ρεπουμπλικανούς συναδέλφους μου

και να τον απειλήσω για 
να υπερασπιστεί την θέση του

ενάντια στους αξιωματικούς ασφαλείας
στον όροφο του Γερουσιαστή.

Τότε εκείνος υποχώρησε.

Δεν θα αποκαλύψω την ταυτότητα του
γιατί εκείνος δεν

θέλει να μαθευτεί.

Οπότε και καταφέραμε 
να περάσουμε το νομοσχέδιο.

Για να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε
τις διαδικασίες.

Η Σύνθια Λούμις με βοήθησε
στο έργο των υδραυλικών υποδομών.

Έγραψα την συμφωνία περί πόσιμου
νερού και λύματος της δικομματικής

υποδομής, η οποία περιλάμβανε
σημαντικό χρηματικό ποσό

για να αφαιρέσει τον μόλυβδο
από το πόσιμο νερό μέσω χορηγιών.

Είναι και εκείνη στην ίδια επιτροπή.

Πήγα να της μιλήσω και την
ρώτησα τι πίστευε για όλο αυτό.

Απάντησε πως είχα ξεχάσει όλους
όσους είχαν πρόσβαση νερό από πηγάδια.

Αυτό το σύστημα- οι χορηγίες που έχεις

γράψει επιτρέπουν στους δήμους να

αποζημιωθούν και τους παρέχει τους 
πόρους για να φτιάξουν αυτά τα προγράμματα.

Αλλά για εκείνους που χρησιμοποιούν
νερό από πηγάδι;

Δεν αξίζουν αυτοί να 
έχουν νερό χωρίς μόλυβδο;

Είχε δίκιο. Το πρόσθεσα αμέσως.

Οπότε προσθέσαμε ένα μέρος
αποκλειστικά για αυτό

και πήραμε

89 ψήφους στον όροφο 
του Γερουσιαστή εξαιτίας αυτού.

Δεν έμαθα μέχρι αργότερα πως
ακόμη υπάρχουν άτομα στο Σικάγο

που καταναλώνουν νερό από πηγάδια.

Δεν ήταν μόνο άνθρωποι στο Ίλινοις,
για τους οποίους γνώριζα,

αλλά και άτομα σε αστικές περιοχές
που κάνουν ακόμα χρήση αυτού του νερού.

Και αυτό ήταν δικομματικό.

Εκείνη καλυτέρεψε τον 'λογαριασμό'.
Με άκουσε.

Και παρόλου που σπάνια ψηφίζαμε
το ίδιο σε πολλές περιπτώσεις,

πήραμε 89 ψήφους, πράγμα
που είμαι πολύ περήφανη.

Υπάρχει ελπίδα.

Ναι, υπάρχει ελπίδα.

Ίσως αν μας παρακολουθούν λιγότερες
κάμερες, οι άνθρωποι να μην

έπρεπε να προσποιούνται. Θα
καταφέρναμε περισσότερα.

Ξέρεις κάτι;

Χρειάζονται λιγότερα άτομα για
να γίνει αυτο.