WEBVTT

00:00:00.603 --> 00:00:06.465
Ξέρω έναν άνθρωπο που πετά στα ύψη,
πάνω από την πόλη κάθε βράδυ.

00:00:06.465 --> 00:00:09.459
Στα όνειρα του,
στριφογυρίζει και στροβιλίζεται

00:00:09.459 --> 00:00:12.326
με τα δάχτυλα των ποδιών του 
να αγγίζουν τη Γη.

00:00:12.326 --> 00:00:15.140
Όλα έχουν κίνηση, ισχυρίζεται,

00:00:15.140 --> 00:00:19.982
ακόμη και ένα σώμα 
παράλυτο όπως το δικό του.

00:00:19.982 --> 00:00:24.812

Αυτός ο άνθρωπος είναι ο πατέρας μου.

NOTE Paragraph

00:00:24.812 --> 00:00:26.713

Πριν από τρία χρόνια, όταν έμαθα

00:00:26.713 --> 00:00:31.266
ότι ο πατέρας μου είχε υποστεί 
ένα σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο,

00:00:31.266 --> 00:00:34.900
μπήκα στο δωμάτιό του 
στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας

00:00:34.900 --> 00:00:37.884
στο Νευρολογικό Ινστιτούτο του Μοντρεάλ

00:00:37.884 --> 00:00:40.527
και τον βρήκα 
ξαπλωμένο σε νεκρική ακινησία,

00:00:40.527 --> 00:00:43.463
διασωληνομένο σε ένα μηχάνημα αναπνοής.

00:00:43.463 --> 00:00:47.644
Η παράλυση ξεκίνησε στο σώμα του
σιγά-σιγά,

00:00:47.644 --> 00:00:49.715
αρχίζοντας από τα δάχτυλα των ποδιών,

00:00:49.715 --> 00:00:52.495
μετά στα πόδια, στον κορμό,
τα δάχτυλα και τα χέρια.

00:00:52.495 --> 00:00:54.700
Προχώρησε μέχρι το λαιμό του,

00:00:54.700 --> 00:00:56.905
αποκόπτοντας του
την ικανότητά να αναπνέει,

00:00:56.905 --> 00:01:01.382

και σταμάτησε ακριβώς κάτω από τα μάτια.

00:01:01.382 --> 00:01:03.553
Ποτέ δεν έχασε τις αισθήσεις του.

00:01:03.553 --> 00:01:06.140
Αντίθετα, παρακολουθούσε από μέσα του

00:01:06.140 --> 00:01:08.446
το σώμα του να σβήνει,

00:01:08.446 --> 00:01:10.583
μέλος προς μέλος,

00:01:10.583 --> 00:01:13.542
μυς προς μυς.

NOTE Paragraph

00:01:13.542 --> 00:01:18.100
Σε εκείνο το δωμάτιο του Μ.Ε.Θ., 
στάθηκα πάνω από το σώμα του πατέρα μου,

NOTE Paragraph

00:01:18.100 --> 00:01:21.699
και με τρεμάμενη φωνή και δάκρυα,

00:01:21.699 --> 00:01:25.112
άρχισα να λέω την αλφαβήτα.

00:01:25.112 --> 00:01:31.010
A, B, C, D, E, F, G,

00:01:31.010 --> 00:01:35.140
H, I, J, K.

00:01:35.140 --> 00:01:38.092
Στο Κ, ανοιγόκλεισε τα μάτια του.

00:01:38.092 --> 00:01:40.246
Άρχισα πάλι.

00:01:40.246 --> 00:01:44.740
A, B, C, D, E, F, G,

00:01:44.740 --> 00:01:46.750
H, I.

00:01:46.750 --> 00:01:49.888
Εκείνος ανοιγόκλεισε
και πάλι στο γράμμα I,

00:01:49.888 --> 00:01:53.880
μετά στο Τ, στο R, και Α:

00:01:53.880 --> 00:01:55.727
Κίτρα.

00:01:55.727 --> 00:01:59.685
Είπε «Κίτρα, ομορφιά μου, μην κλαις.

00:01:59.685 --> 00:02:03.520
Αυτό είναι ευλογία.»

00:02:04.140 --> 00:02:06.115
Δεν ακουγόταν καμιά φωνή,


NOTE Paragraph

00:02:06.115 --> 00:02:09.545
αλλά ο πατέρας μου 
φώναξε το όνομά μου δυνατά.

00:02:09.843 --> 00:02:13.135
Μόλις 72 ώρες 
μετά το εγκεφαλικό του επεισόδιο,

00:02:13.135 --> 00:02:17.580
είχε ήδη αγκαλιάσει
το σύνολο της κατάστασης του.

00:02:18.165 --> 00:02:20.665

Παρά την ακραία σωματική του κατάσταση,

00:02:20.665 --> 00:02:23.621
ήταν ολοκληρωτικά παρών μαζί μου,

00:02:23.621 --> 00:02:26.253
καθοδηγώντας, φροντίζοντας,

00:02:26.253 --> 00:02:28.503
και όντας πατέρας μου το ίδιο

00:02:28.503 --> 00:02:31.739
αν όχι περισσότερο, από ό,τι πριν.

NOTE Paragraph

00:02:31.739 --> 00:02:33.302
Κλειδωμένος σε ένα σύνδρομο

00:02:33.302 --> 00:02:36.703
που είναι ο χειρότερος εφιάλτης
πολλών ανθρώπων.

NOTE Paragraph

00:02:36.703 --> 00:02:39.111
Στα γαλλικά, μερικές φορές ονομάζεται

00:02:39.111 --> 00:02:41.191
"maladie de l'emmuré vivant."

00:02:41.191 --> 00:02:46.512
Κυριολεκτικά,
«η ασθένεια του ζωντανού εντοιχισμένου."

00:02:46.512 --> 00:02:48.527
Για πολλούς,
ίσως τους περισσότερους,

00:02:48.527 --> 00:02:51.799
η παράλυση είναι μια ανείπωτη φρίκη,

00:02:51.799 --> 00:02:54.140
αλλά η εμπειρία του πατέρα μου

00:02:54.140 --> 00:02:56.511
χάνοντας κάθε λειτουργία του σώματός του

00:02:56.511 --> 00:02:59.572
δεν ήταν μια εμπειρία 
στην οποία αισθανόταν παγιδευμένος,

00:02:59.572 --> 00:03:03.733
αλλά αντίθετα έστρεψε
την ψυχή του προς τα μέσα,

00:03:03.733 --> 00:03:06.928
εξασθενίζοντας τον εξωτερικό θόρυβο,

00:03:06.928 --> 00:03:09.853
αντιμετωπίζοντας τις εσοχές
του μυαλού του,

00:03:09.853 --> 00:03:11.690
και από αυτή τη θέση,

00:03:11.690 --> 00:03:15.830
αγάπησε εκ νέου την ζωή
και το σώμα του.

NOTE Paragraph

00:03:16.470 --> 00:03:19.166
Ως ραβίνος και πνευματικός άνθρωπος

00:03:19.166 --> 00:03:23.280
ακροβατούσε ανάμεσα στο νου και το σώμα, 
τη ζωή και το θάνατο,

00:03:23.280 --> 00:03:27.807
η παράλυση του άνοιξε μια νέα αντίληψη.

00:03:27.807 --> 00:03:30.551
Συνειδητοποίησε 
ότι δεν χρειάζεται να κοιτάμε

00:03:30.551 --> 00:03:33.250
πέρα από τον υλικό κόσμο

00:03:33.250 --> 00:03:36.499
προκειμένου να βρεθεί το θείο.

00:03:36.499 --> 00:03:40.388
«Ο παράδεισος είναι σε αυτό το σώμα.

00:03:40.388 --> 00:03:44.150
Είναι σε αυτόν τον κόσμο», είπε.

NOTE Paragraph

00:03:44.150 --> 00:03:48.006
Κοιμήθηκα δίπλα στον πατέρα μου
για τους πρώτους τέσσερις μήνες,

00:03:48.006 --> 00:03:50.120
φροντίζοντας τον όσο περισσότερο μπορούσα

00:03:50.120 --> 00:03:52.765
σε κάθε δυσφορία του,

00:03:52.765 --> 00:03:56.115
κατανοώντας τον βαθιά ανθρώπινο 
ψυχολογικό φόβο

00:03:56.115 --> 00:03:59.600
του να μην είναι σε θέση 
να φωνάξει για βοήθεια.

00:03:59.600 --> 00:04:03.326
Η μητέρα μου, οι αδελφές,
ο αδελφός μου και εγώ,

00:04:03.326 --> 00:04:07.690
τον περιβάλαμε σε ένα κουκούλι επούλωσης.

00:04:07.690 --> 00:04:09.790
Γίναμε το επιστόμιο του,

00:04:09.790 --> 00:04:13.619
ξοδεύοντας ώρες κάθε μέρα 
απαγγέλοντας το αλφάβητο

00:04:13.619 --> 00:04:15.981
καθώς ψιθύριζε κηρύγματα

00:04:15.981 --> 00:04:19.650
και ποίηση με το ανοιγόκλειμα 
των ματιών του

00:04:19.650 --> 00:04:25.104
Το δωμάτιό του, έγινε ναός της επούλωσης.

00:04:25.104 --> 00:04:27.336
Το προσκέφαλο του έγινε ένας χώρος

00:04:27.336 --> 00:04:30.481
για όσους αναζητούν συμβουλή 
και πνευματική καθοδήγηση,

00:04:30.481 --> 00:04:34.451
και μέσα από εμάς, ο πατέρας μου 
ήταν σε θέση να μιλήσει

00:04:34.451 --> 00:04:36.645
και να υψωθεί,

00:04:36.645 --> 00:04:38.636
γράμμα προς γράμμα,

00:04:38.636 --> 00:04:41.100
βλέφαρο προς βλέφαρο.

00:04:41.100 --> 00:04:44.992
Τα πάντα στον κόσμο μας 
γίνανε αργά και στοργικά

00:04:44.992 --> 00:04:48.356
όπως η φασαρία, το δράμα και ο θάνατος
στο θάλαμο του νοσοκομείου

00:04:48.356 --> 00:04:51.020
ξεθώριασαν στο παρασκήνιο.

00:04:51.860 --> 00:04:54.270
Θέλω να σας διαβάσω
ένα από τα πρώτα πράγματα

00:04:54.270 --> 00:04:58.201
που καταγράψαμε την εβδομάδα 
που ακολούθησε το εγκεφαλικό.

00:04:58.201 --> 00:05:00.421
Συνέθεσε ένα γράμμα,

00:05:00.421 --> 00:05:03.202
απευθυνόμενος στη συγκέντρωση 
της συναγωγής του,

00:05:03.202 --> 00:05:06.711
και το τελείωσε με τις ακόλουθες 
κατευθυντήριες γραμμές:

00:05:06.711 --> 00:05:09.190
«Όταν έσπασε το αγγείο στον αυχένα μου,

00:05:09.190 --> 00:05:11.953
μπήκα σε άλλη διάσταση:

00:05:11.953 --> 00:05:16.610
ατελής, υπο-πλανητική, πρωτόζωη.

00:05:16.610 --> 00:05:21.199
Τα σύμπαντα ανοίγουν και κλείνουν συνεχώς.

00:05:21.199 --> 00:05:23.258
Υπάρχουν πολλά που όταν είναι χαμηλά,

00:05:23.258 --> 00:05:25.463
που σταματούν να μεγαλώνουν.

00:05:25.463 --> 00:05:27.847
Την περασμένη εβδομάδα έπεσα τόσο χαμηλά,

00:05:27.847 --> 00:05:31.002
αλλά ένιωσα 
το χέρι του πατέρα μου γύρω μου,

00:05:31.002 --> 00:05:34.422
και ο πατέρας μου με έφερε πίσω.»

NOTE Paragraph

00:05:34.422 --> 00:05:36.667
Όταν δεν ήμασταν η φωνή του,

00:05:36.667 --> 00:05:40.000
ήμασταν τα πόδια και τα χέρια του.

00:05:40.000 --> 00:05:42.652
Τον μετακινούσα, 
όπως εγώ νομίζω πως θα ήθελα

00:05:42.652 --> 00:05:45.249
να μετακινηθούν
τα δικά μου χέρια και πόδια

00:05:45.249 --> 00:05:49.141
όταν ήταν ακίνητα 
για όλες τις ώρες της ημέρας.

00:05:49.141 --> 00:05:53.124
Θυμάμαι είχα κρατήσει τα δάχτυλά του 
κοντά στο πρόσωπό μου,

00:05:53.124 --> 00:05:57.410
λυγίζοντας κάθε άρθρωση 
για να τις κρατήσω μαλακές και εύκαμπτες.

00:05:57.410 --> 00:05:59.761
Θα τον ρωτούσα ξανά και ξανά

00:05:59.761 --> 00:06:02.258
να φανταστεί την κίνηση,

00:06:02.258 --> 00:06:05.779
να δει από μέσα του
καθώς τα δάχτυλα δίπλωναν

00:06:05.779 --> 00:06:07.391
και τέντωναν,


00:06:07.391 --> 00:06:11.402
και να προχωρήσει με αυτό
στο μυαλό του.

NOTE Paragraph

00:06:12.562 --> 00:06:14.575
Τότε, μια ημέρα
με την άκρη του ματιού μου,

00:06:14.575 --> 00:06:18.298
είδα στο σώμα του ένα ολίσθημα σαν φίδι,

00:06:18.298 --> 00:06:23.433
ένας ακούσιος σπασμός 
που διαπερνά τα άκρα του.

00:06:23.890 --> 00:06:26.105
Στην αρχή,
νόμιζα ότι ήταν ψευδαίσθηση,

00:06:26.105 --> 00:06:29.660
έχοντας ξοδέψει τόσο πολύ χρόνο
φροντίζοντας αυτό το σώμα

00:06:29.660 --> 00:06:34.320
σε τόση απόγνωση να το δω 
να αντιδρά από μόνο του.

00:06:34.320 --> 00:06:36.980
Αλλά μου είπε ότι αισθάνθηκε τσιμπίματα,

00:06:36.980 --> 00:06:40.515
σπινθήρες ηλεκτρισμού
να ανάβουν και να σβήνουν

00:06:40.515 --> 00:06:44.272
ακριβώς κάτω 
από την επιφάνεια του δέρματος.

00:06:44.272 --> 00:06:47.579
Την επόμενη εβδομάδα,
άρχισε πάντα πολύ ελαφρά

00:06:47.579 --> 00:06:50.335
να δείχνει αντοχή στους μύες.

00:06:50.335 --> 00:06:52.940
Γίνονταν συνδέσεις.

00:06:52.940 --> 00:06:58.164
Το σώμα αργά και απαλά αφυπνιζόταν,

00:06:58.164 --> 00:07:01.710
άκρο προς άκρο, μυς προς μυ,

00:07:01.710 --> 00:07:04.111
σύσπαση προς σύσπαση.

NOTE Paragraph

00:07:04.641 --> 00:07:07.278
Ως φωτογράφος ντοκιμαντέρ,

00:07:07.278 --> 00:07:09.080
ένιωσα την ανάγκη να φωτογραφίσω

00:07:09.080 --> 00:07:11.280
κάθε μια από τις πρώτες κινήσεις του

00:07:11.280 --> 00:07:13.930
όπως μια μητέρα το νεογέννητο της.

00:07:13.930 --> 00:07:18.434
Τον φωτογράφισα να παίρνει 
την πρώτη του αναπνοή χωρίς βοήθεια,

00:07:18.434 --> 00:07:21.213
την χαρούμενη στιγμή αφού έδειξε

00:07:21.213 --> 00:07:25.220
μυϊκή αντοχή, για πρώτη φορά,

00:07:25.220 --> 00:07:27.930
τις νέες προσαρμοσμένες τεχνολογίες 
που του επέτρεψαν

00:07:27.930 --> 00:07:31.310
να κερδίσει
όλο και μεγαλύτερη ανεξαρτησία.

00:07:31.810 --> 00:07:33.823
Φωτογράφισα την φροντίδα και την αγάπη

00:07:33.823 --> 00:07:36.151
που τον περιστοίχιζαν.

NOTE Paragraph

00:07:44.890 --> 00:07:48.304
Αλλά οι φωτογραφίες μου 
έλεγαν μόνο την εξωτερική ιστορία

00:07:48.304 --> 00:07:51.616
ενός άντρα ξαπλωμένου 
σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου

00:07:51.616 --> 00:07:53.970
συνδεδεμένο σε μηχάνημα αναπνοής.

00:07:53.970 --> 00:07:57.062
δεν ήμουν σε θέση να απεικονίσω
την ιστορία εκ των έσω,

00:07:57.062 --> 00:08:00.215
και έτσι άρχισα να ψάχνω 
για μια νέα οπτική γλώσσα,

00:08:00.215 --> 00:08:03.513
με την οποία προσπάθησα να εκφράσω
με την εφήμερη ποιότητα

00:08:03.513 --> 00:08:07.409
της πνευματικής εμπειρίας του.

NOTE Paragraph

00:08:26.026 --> 00:08:28.284
Τέλος, θέλω να μοιραστώ μαζί σας

00:08:28.284 --> 00:08:31.642
ένα βίντεο από μια σειρά που δουλεύω

00:08:31.642 --> 00:08:35.100
που προσπαθεί να εκφράσει 
το αργό ενδιάμεσο στάδιο της ύπαρξης

00:08:35.100 --> 00:08:37.620
που ο πατέρας μου έχει βιώσει.

00:08:37.620 --> 00:08:41.170
Καθώς ο ίδιος άρχισε να ανακτά 
την ικανότητά του να αναπνέει,

00:08:41.170 --> 00:08:43.802
ξεκίνησα να ηχογραφώ τις σκέψεις του,

00:08:43.802 --> 00:08:45.726
και έτσι η φωνή σε αυτό το βίντεο

00:08:45.726 --> 00:08:48.336
είναι η φωνή του.

NOTE Paragraph

00:08:48.336 --> 00:08:51.418
(Βίντεο) Ρόννι Καχάνα: 
Πρέπει να πιστέψετε

00:08:51.418 --> 00:08:54.152
ότι είστε παράλυτοι

00:08:54.152 --> 00:08:56.907
για να παίξετε το ρόλο

00:08:56.907 --> 00:08:59.980
ενός τετραπληγικού.

00:09:02.140 --> 00:09:04.108
Εγώ όχι.

00:09:04.108 --> 00:09:06.694
Στο μυαλό μου,

00:09:06.694 --> 00:09:09.456
και στα όνειρά μου

00:09:09.456 --> 00:09:12.296
κάθε βράδυ

00:09:12.296 --> 00:09:17.211
εγώ ο Σαγκάλ αιωρούμαι

00:09:17.211 --> 00:09:20.339
πάνω από την πόλη

00:09:20.339 --> 00:09:23.556

στριφογυρίζω και στροβιλίζομαι

00:09:23.556 --> 00:09:30.345
με τα δάχτυλα των ποδιών 
μου να αγγίζουν το πάτωμα.

00:09:31.475 --> 00:09:38.382
Αγνοώ την ύπαρξη

00:09:38.382 --> 00:09:44.175
ενός ανθρώπου χωρίς κίνηση.

00:09:44.175 --> 00:09:47.799
Τα πάντα έχουν κίνηση.

00:09:47.799 --> 00:09:51.150
Η καρδιά χτυπά

00:09:51.150 --> 00:09:55.446
Το σώμα εκτοξεύεται.

00:09:55.446 --> 00:10:00.160
Το στόμα κινείται.

00:10:00.160 --> 00:10:04.231
Εμείς ποτέ δεν μένουμε στάσιμοι.

00:10:04.231 --> 00:10:11.055
Η ζωή θριαμβεύει παντού.

NOTE Paragraph

00:10:11.055 --> 00:10:13.131
Για τους περισσότερους από εμάς,

00:10:13.131 --> 00:10:15.865
οι μύες μας να αρχίζουν 
να συσπώνται και να κινούνται

00:10:15.865 --> 00:10:18.373
πολύ πριν το συνειδητοποιήσουμε,

00:10:18.373 --> 00:10:21.290
αλλά ο πατέρας μου λέει 
για το προνόμιο του

00:10:21.290 --> 00:10:23.469
να ζει στη μακρινή περιφέρεια

00:10:23.469 --> 00:10:26.472
της ανθρώπινης εμπειρίας.

00:10:26.472 --> 00:10:29.104
Όπως ένας αστροναύτης 
που βλέπει μια προοπτική

00:10:29.104 --> 00:10:32.322
που πολύ λίγοι από εμάς 
θα μπορέσουν ποτέ να μοιραστούν,

00:10:32.322 --> 00:10:35.428
αναρωτιέται και παρακολουθεί καθώς παίρνει

00:10:35.428 --> 00:10:37.305
τις πρώτες ανάσες του

00:10:37.305 --> 00:10:41.344
και ονειρεύεται να γυρίζει πίσω στο σπίτι.

00:10:41.344 --> 00:10:45.123
Έτσι αρχίζει η ζωή στα 57, λέει.

00:10:45.123 --> 00:10:48.622
Ένα νήπιο δεν έχει καμιά 
συμπεριφορά στο ξεκίνημά του,

00:10:48.622 --> 00:10:54.325
αλλά ένας άνθρωπος επιμένει 
στον κόσμο του κάθε μέρα.

NOTE Paragraph

00:10:54.325 --> 00:10:57.970
Λίγοι από εμάς θα χρειαστεί
να αντιμετωπίσουμε φυσικούς περιορισμούς

00:10:57.970 --> 00:11:00.928
στο βαθμό που ο πατέρας μου τους έχει,

00:11:00.928 --> 00:11:04.079
αλλά όλοι θα βιώσουμε στιγμές παράλυσης

00:11:04.079 --> 00:11:06.440
στη ζωή μας.

00:11:06.440 --> 00:11:09.658
Ξέρω ότι συχνά αντιμετωπίζω τοίχους

00:11:09.658 --> 00:11:12.897
που φαίνονται εντελώς ανυπέρβλητοι,

00:11:12.897 --> 00:11:15.157
αλλά ο πατέρας μου επιμένει

00:11:15.157 --> 00:11:18.380
ότι δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

00:11:18.380 --> 00:11:23.030
Αντ 'αυτού, με προσκαλεί στο δικό του χώρο
της από κοινού ίασης

00:11:23.030 --> 00:11:25.814
για να δώσω τον καλύτερο μου εαυτό,

00:11:25.814 --> 00:11:29.924
και αυτός να δώσει 
τον καλύτερο του εαυτό σε μένα.

00:11:30.274 --> 00:11:33.311
Η παράλυση ήταν μια αρχή για τον ίδιο.

00:11:33.311 --> 00:11:35.662
Ήταν μια ευκαιρία για να αναδυθεί,

00:11:35.662 --> 00:11:37.856
να αναζωπυρώσει τη δύναμη της ζωής,

00:11:37.856 --> 00:11:39.890
να καθίσει αρκετό καιρό με τον εαυτό του

00:11:39.890 --> 00:11:44.420
έτσι ώστε να αγαπήσει με προσήλωση
τη δημιουργία.

NOTE Paragraph

00:11:45.494 --> 00:11:49.476
Σήμερα, ο πατέρας μου 
δεν είναι πλέον κλειδωμένος.

00:11:49.476 --> 00:11:52.637
Κινεί το λαιμό του με ευκολία,

00:11:52.637 --> 00:11:55.368
ο σωλήνας σίτισης του έχει αφαιρεθεί,

00:11:55.368 --> 00:11:58.150
αναπνέει με τους δικούς τους πνεύμονες,

00:11:58.150 --> 00:12:01.634
Μιλάει αργά με τη δική του σιγανή φωνή,

00:12:01.634 --> 00:12:03.938
και δουλεύει κάθε μέρα

00:12:03.938 --> 00:12:09.148
να πετύχει περισσότερη κίνηση 
στο παράλυτο σώμα του.

00:12:09.148 --> 00:12:11.499
Αλλά το έργο δεν πρόκειται 
ποτέ να τελειώσει.

00:12:11.499 --> 00:12:16.212
Όπως λέει ο ίδιος, 
«Ζω σε ένα διαλυμένο κόσμο,

00:12:16.212 --> 00:12:19.243
και έχουμε ιερή εργασία να κάνουμε.»

NOTE Paragraph

00:12:19.243 --> 00:12:20.543
Ευχαριστώ.

NOTE Paragraph

00:12:20.543 --> 00:12:22.120
(Χειροκροτήματα)