คุณแม่ คุณพ่อ คุณลุง คุณป้า คุณตา คุณยาย เราอยากจะคุยกับท่านด้วย ท่านอาจจะไม่ได้เติบโตขึ้นในสังคมที่เต็มไป ด้วยคนผิวดำก็ได้นะ แต่ฉันว่า คนผิวดำเหล่านั้นเป็นคนที่ธรรมดามากจริงๆ สำหรับชีวิตของฉัน: พวกเขาคือเพื่อนของฉัน เพื่อนร่วมห้องของฉัน เพื่อนร่วมชั้นและเพื่อนร่วมทีมของฉัน ครอบครัวของฉัน วันนี้ ฉันกลัวเพื่อพวกเขา ในปีนี้ ตำรวจชาวอเมริกันได้ฆ่าพวกเขาไปกว่า 500 คน โดย 25% ของทั้งหมดเป็นคนผิวดำ ถึงแม้ว่า 13% ของพวกเขาจะปลอมตัวมา สัปดาห์ก่อนหน้านี้ในรัฐลุยเซียนา มีตำรวจสองคน ฆ่าผู้ชายคนหนึ่งที่ชื่อว่า แอลตัน สเตอร์ลิง ระหว่างที่เขาขายซีดีบนถนน วันต่อไปในรัฐมิินนิโซตา ตำรวจคนหนึ่งได้ยิง และฆ่า ชายผิวดำคนหนึ่งที่ชื่อว่า ฟิลันโด แคสติล ในรถของเขาระหว่างรอสัญญาณไฟจราจร ระหว่างที่ภรรยาของเขาและลูกสาววัย 4 ขวบ จ้องมองดู โดยที่ตำรวจไม่ได้เผชิญกับผลกระทบใด ๆ จาก การหยุดชีวิตของพวกเขาเหล่านี้อย่างแน่นอน นี่คือความเป็นจริงที่น่ากลัวเพราะว่าเพื่อน สนิทของฉันบางคนมักจะอยู่ด้วยกับฉันทุกๆ วัน แม้ในขณะที่พวกเราได้ยินข่าวเกี่ยวกับ อันตรายที่ชาวอเมริกันผิวดำต้องพบเจอ สัญชาตญาณของพวกเราคือให้ชี้ไปยังทางที่พวก เราแตกต่างจากพวกเขาบ้างเป็นบางครั้ง เพื่อป้องกันตัวเองจากความเป็นจริงของพวกเขา แทนที่จะเห็นอกเห็นใจ เมื่อตำรวจยิงคนผิวดำ คุณควรจะคิดว่ามันเป็น ความผิดของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ เพราะว่าคุณจะเห็นรูปภาพเกี่ยวกับพวกเขามากมายใน สื่อต่างๆ อย่างเช่นที่เป็นนักเลงและเป็นอาชญากร หลังจากทุกสิ่งทุกอย่าง คุณควรจะกล่าวว่า พวกเราได้วางแผนที่จะมายังอเมริกาและสร้าง ชีวิตที่ดี สำหรับตัวของพวกเราเอง ถึงแม้ว่าจะต้องมีการ เลือกปฏิบัติก็ตาม แล้วทำไมพวกเขาถึงกล่าวแบบนี้ไม่ได้ล่ะ? ผมอยากจะบอกคุณว่าผมพบเจอเรื่องราวเหล่านี้ ได้อย่างไร มันเป็นความจริงที่พวกเราเผชิญกับการที่พวกเราจะต้อง เลือกปฏิบัติในการที่จะเป็นชาวเอเชียในประเทศนี้ บางครั้งผู้คนก็หยาบคายกับพวกเราเรื่อง สำเนียงที่พวกเราพูด หรือระงับการส่งเสริม เนื่องจากพวกเขาไม่ได้ คิดว่าพวกเราเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำ พวกเราบางคนก็กล่าวหาว่าพวกเราเป็นผู้ก่อการ ร้าย แต่ผู้คนส่วนใหญ่มักไม่คิดถึง "ความผิดทาง อาญาที่เป็นอันตราย" ตอนที่พวกเรากำลังเดินไปตามถนน ตำรวจไม่ได้ยิงลูกๆ และพ่อแม่ของพวกเราเพื่อ ให้พวกเรามีชีวิตอยู่ต่อไป แต่นี่ไม่ใช่กรณีของเพื่อนของฉันที่เป็นคน ผิวดำ คนผิวดำหลายคนถูกส่งตัวไปยังอเมริกาเพื่อให้ เป็นทาสโดยที่พวกเขาไม่ได้สมัครใจ หลายศตวรรษแล้วที่พวกเขาต้องพลัดพรากจากชุมชนและครอบครัวของพวก เขาเอง เพื่อที่จะมาทำงานเพื่อหารายได้ให้กับตัวของพวกเขาเอง และภายหลังจากการเลิกทาสแล้ว พวกเขาก็ยังคงต้อง สร้างชีวิตของพวกเขากลับมาใหม่ด้วยตัวพวกเขาเอง โดยไม่ได้รับความอนุเคราะห์จากสถาบันใดๆ เลย – และไม่ได้อนุญาตให้มีสิทธิเลือกตั้งหรือมี ที่อยู่อาศัย และภายใต้การคุกคามของความรุนแรงที่ยังคงมี ต่อเนื่องมาจนถึงวันนี้ ในการสู้เพื่อเรียกร้องสิทธิของพวกเขาเอง นัก เคลื่อนไหวผิวดำได้นำไปสู่ความเคลื่อนไหว เพื่อหาโอกาสทางสังคมซึ่งไม่ใช่แค่ของพวกเขา เพียงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงของพวกเราด้วย กลุ่มคนผิวดำส่วนใหญ่ถูกเฆี่ยนตี จำคุก หรือ แม้กระทั่งถูกฆ่าไป และต่อสู้เพื่อสิทธิหลายอย่างที่ชาวอเมริกัน เชื้อสายเอเชียมีอยู่ทุกวันนี้ ในทางกลับกัน พวกเราเป็นหนี้พวกเขามาก พวกเราทุกคนกำลังฝ่าฟันระบบที่ไม่ยุติธรรม ซึ่งต้องการให้พวกเราแข่งขันกับคนอื่นๆ เมื่อใครบางคนกำลังเดินกลับบ้าน และถูกยิง โดยผู้พิทักษ์แห่งสันติภาพ -ถึงแม้ว่าคนนั้นมีนามสกุลว่า Liang- นั่นเป็นการข่มขืนพวกเราทุกคน และในทุกความหวังของพวกเราเพื่อความเสมอภาค และความเป็นธรรมตามกฎหมาย ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ผมจึงสนับสนุนขบวนการ Black Lives Matter