1
00:00:00,835 --> 00:00:02,901
من عاشق یک معمای بزرگ هستم،

2
00:00:02,901 --> 00:00:07,313
من شیفته بزرگترین معمای حل نشده در علم شدم،

3
00:00:07,313 --> 00:00:09,271
شاید به خاطر اینکه یک موضوع شخصی هست.

4
00:00:09,681 --> 00:00:11,539
موضوع اینه که ما کی هستیم٬

5
00:00:11,539 --> 00:00:13,656
یافتن واقعیت امکانپذیر نیست فقط کنجکاوم.

6
00:00:14,186 --> 00:00:16,275
معما اینه که:

7
00:00:16,275 --> 00:00:19,710
چه ارتباطی بین مغز انسان

8
00:00:19,710 --> 00:00:21,221
با تجربیات آگاهانه او هست؟

9
00:00:21,221 --> 00:00:23,891
مانند داشتن تجربه طعم و مزه یک تکه شکلات

10
00:00:23,891 --> 00:00:25,665
و یا تجریه لمس مخمل؟

11
00:00:26,805 --> 00:00:28,389
این معما موضوع تازه ای نیست.

12
00:00:28,999 --> 00:00:32,598
در سال ۱۸۶۸ میلادی توماس هاکسلی مینویسه:

13
00:00:32,598 --> 00:00:37,892
"اینکه یک پدیده مهمی مثل حالت هوشیاری انسان

14
00:00:37,892 --> 00:00:41,259
در اثر تحریک بافت عصبی بوجود بیاد

15
00:00:41,259 --> 00:00:43,325
به همون اندازه غیر قابل توصیف هست که

16
00:00:43,325 --> 00:00:47,378
بیرون آمدن غول از چراغ جادوی علاالدین 
عجیب و غیر قابل باور هست."

17
00:00:49,268 --> 00:00:51,545
واضح هست که هاکسلی میدونست فعالیت مغز

18
00:00:51,545 --> 00:00:54,819
با تجربیات آگاهانه انسان مرتبط هست٬

19
00:00:54,819 --> 00:00:56,978
ولی علت این ارتباط را نمی دانست.

20
00:00:56,978 --> 00:01:00,299
برای علم اون زمان این یک معما بود.

21
00:01:00,299 --> 00:01:02,435
از زمان هاکسلی به بعد،

22
00:01:02,435 --> 00:01:05,801
علم رشد کرد و اطلاعات جدیدی درباره
فعالیت مغز به دست اومد٬

23
00:01:05,801 --> 00:01:07,822
ولی ارتباط بین فعالیت مغز

24
00:01:07,822 --> 00:01:10,910
و تجربیات آگاهانه انسان هنوز مبهم هست.

25
00:01:10,910 --> 00:01:14,555
علت چیه؟ چرا پیشرفت ما خیلی محدود بوده؟

26
00:01:14,555 --> 00:01:19,414
خوب٬ بعضی از کارشناسان معتقد هستن
که این مساله قابل حلی نیست

27
00:01:19,414 --> 00:01:23,213
و علتش اینه که ما فاقد مفاهیم لازم و هوش هستیم.

28
00:01:23,883 --> 00:01:27,952
ما از میمون ها انتظار نداریم 
که مسائل مکانیک کوانتومی را حل بکنن٬

29
00:01:27,952 --> 00:01:32,117
خوب طبیعیه که از انسان هم انتظار نداریم 
که بتونن این معما را حل بکنن.

30
00:01:32,527 --> 00:01:35,661
واقعیت اینه که من مخالف این فرضیه ام.
من خوشبینتر هستم.

31
00:01:35,661 --> 00:01:38,703
من فکر میکنم فرضیه ما اشتباه بوده است.

32
00:01:38,703 --> 00:01:42,209
اگه بتونیم این فرضیه اشتباه را اصلاح کنیم 
میتونیم معما را هم حل بکنیم.

33
00:01:42,209 --> 00:01:44,626
امروز من میخوام بهتون بگم که فرضیه چی هست٬

34
00:01:44,626 --> 00:01:47,384
چرا فکر میکنم اشتباهه و چطور میشه 
اصلاحش کرد.

35
00:01:47,874 --> 00:01:49,568
بگذارید با یک سوال شروع کنم:

36
00:01:49,778 --> 00:01:52,866
سوال اینه که: آیا واقعیت همونی هست که ما می بینیم؟

37
00:01:52,866 --> 00:01:54,561
چشمام را باز میکنم

38
00:01:54,561 --> 00:01:59,498
توی ذهنم یک گوجه فرنگی را در فاصله یک متری
مجسم میکنم.

39
00:02:00,606 --> 00:02:03,849
در نتیجه٬ باورم میشه که در دنیای واقعی،

40
00:02:03,849 --> 00:02:06,491
یک گوجه فرنگی در فاصله یک متری من هست.

41
00:02:06,751 --> 00:02:11,615
سپس چشمام را میبندم٬ و تجریه من به یک
زمینه خاکستری تغییر میکنه٬

42
00:02:12,425 --> 00:02:17,591
آیا میشه باز گفت که همان گوجه فرنگی در
فاصله یک ما وجود داره؟

43
00:02:18,361 --> 00:02:21,913
نظر من اینه که بله میشه گفت٬ 
ولی نظر من هم میتواند اشتباه باشد!

44
00:02:21,913 --> 00:02:26,511
آیا ممکنه برداشت من از ماهیت دریافت هایم
صحیح نباشد؟

45
00:02:27,351 --> 00:02:30,551
همیشه تفسیر ما از ادراک و آگاهی هایمان
صحیح نبوده است!

46
00:02:30,551 --> 00:02:34,010
اول ها فکر می کردیم که کره زمین صاف هست٬
چون همیشه صاف به نظر میرسه.

47
00:02:34,707 --> 00:02:37,586
فیثاغورث کشف کرد که ما اشتباه میکنیم.

48
00:02:37,586 --> 00:02:41,598
بعدها فکر میکردیم زمین ثابت و بدون حرکت 
در مرکز جهان هستی قرار گرفته،

49
00:02:41,603 --> 00:02:43,506
باز به خاطر اینکه اون شکلی به نظر میرسید.

50
00:02:44,406 --> 00:02:49,312
اینبار کوپرنیک و گالیله ثابت کردند
دوباره ما در اشتباهیم.

51
00:02:49,312 --> 00:02:53,400
سپس گالیله اشاره کرد٬ ممکنه تفسیر ما از
تجربیات وآگاهی هایمان هم اشتباه باشد

52
00:02:53,400 --> 00:02:54,908
به عبارت دیگر.

53
00:02:54,908 --> 00:02:59,917
گالیله مینویسه:" من فکر میکننم این طعم و
رنگ و بو و این قبیل چیزها

54
00:02:59,917 --> 00:03:01,921
در قسمت هوشیاری ما جای گرفته است.

55
00:03:02,291 --> 00:03:08,043
از این رو اگر موجود زنده ای حذف شود٬
تمامی این ویژگیها نیز می بایست نابود شوند."

56
00:03:08,955 --> 00:03:10,794
این میتونه یک ادعای شگفت انگیز باشه.

57
00:03:11,184 --> 00:03:12,995
یعنی میشد اظهارات گالیله صحیح باشه؟

58
00:03:12,995 --> 00:03:17,593
یعنی ما تا این حد برداشتمون از تجریبات و 
آگاهی هایمان میتونه غلط باشه؟

59
00:03:17,593 --> 00:03:20,154
علم نوین در این مورد چه نظری داره؟

60
00:03:20,704 --> 00:03:25,928
خوب دانشمندان علوم اعصاب اظهار میکنن٬
حدود یک سوم از قشر مغز

61
00:03:25,928 --> 00:03:27,786
درگیر بینایی هست.

62
00:03:27,786 --> 00:03:31,292
زمانی که چشماتون را باز میکنین و یک نگاه 
به فضای این اتاق میندازین٬

63
00:03:31,292 --> 00:03:35,564
میلیاردها نورون و تریلیون سیناپس در مغز
فعال میشن.

64
00:03:35,564 --> 00:03:37,172
الان این یک کمی شگفت انگیز میشه،

65
00:03:37,172 --> 00:03:39,813
چون تا حدی که ما در مورد بینایی 
اطلاع داریم٬

66
00:03:39,813 --> 00:03:42,650
از بینایی مثل یک دروبین یاد میکنیم.

67
00:03:42,650 --> 00:03:46,590
چشم هم مثل دوربین از یک واقعیت عینی به اون
شکلی که هست عکس میگیره.

68
00:03:46,590 --> 00:03:50,290
در قسمت بینایی ما بخشی وجود داره که کارش
دقیقا مانند دوربین است:

69
00:03:50,290 --> 00:03:54,929
یک لنزی در چشم هست که تصویر را در پشت
چشم متمرکز میکنه

70
00:03:54,929 --> 00:03:58,319
۱۳۰ میلیون گیرنده نوری در این محل موجوده،

71
00:03:58,319 --> 00:04:02,219
پس میشه گفت
چشم شبیه یک دروبین ۱۳۰ مگا پیکسلی هست.

72
00:04:02,219 --> 00:04:05,702
ولی این ها کار میلیون ها نورون عصبی و

73
00:04:05,702 --> 00:04:09,324
تریلیون ها سیناپس عصبی که در بخش بینایی
فعالند را توجیه نمیکنن.

74
00:04:09,324 --> 00:04:11,623
پس هدف این نورون ها چی میتونه باشه؟

75
00:04:11,623 --> 00:04:15,830
دانشمندان علم اعصاب معتقدن این نورون ها
تمامی اشکال٬ اشیاء٬ رنگها و حرکاتی را که،

76
00:04:15,830 --> 00:04:20,160
ما در یک زمان واقعی میبینیم٬
برای ما خلق میکنند.

77
00:04:20,160 --> 00:04:23,651
میشه گفت چشم ما از اتاق به شکلی که هست 
یک عکس فوری میگیره٬

78
00:04:23,651 --> 00:04:27,226
ولی در واقع٬ تمامی چیزهایی را که میبینیم٬
به شکلی که هستن در مغز میسازیم.

79
00:04:27,226 --> 00:04:30,407
تمامی اشکال دنیا را نمیشه به یکباره در مغز
بازسازی کرد.

80
00:04:30,407 --> 00:04:33,172
فقط چیزهایی را بازسازی میکنیم 
که در لحظه بهشون نیاز داریم.

81
00:04:33,542 --> 00:04:36,909
تعداد زیادی توضیح ارائه شده که
کاملا قانع کننده به نظر میرسن که

82
00:04:36,909 --> 00:04:38,720
چیزهایی را که میبینیم بازسازی میکنیم.

83
00:04:38,720 --> 00:04:40,763
الان بهتون نشون میدهم چطور اتفاق می افته.

84
00:04:40,763 --> 00:04:46,529
در این مثال٬ تعدادی حلقه قرمز رنگ میبینین
که یک تکه از اونا کنده شده٬

85
00:04:46,529 --> 00:04:49,470
الان اگه حلقه ها را کمی بچرخونم٬

86
00:04:49,470 --> 00:04:54,207
ناگهان شما یک مکعب سه بعدی را میبینید که
داره از صفحه نمایش بیرون میاد.

87
00:04:54,207 --> 00:04:57,040
البته میدونیم که صفحه نمایش کاملا تخت هست٬

88
00:04:57,040 --> 00:04:59,640
پس این مکعب سه بعدی که شما میدیدین

89
00:04:59,640 --> 00:05:02,617
باید محصول بازسازی تصویر در ذهن شما باشه.

90
00:05:03,397 --> 00:05:05,310
در مثال بعدی٬

91
00:05:05,310 --> 00:05:09,534
میله های درخشان آبی رنگ با لبه های 
تقریبا صاف را مشاهده میکنین

92
00:05:09,534 --> 00:05:12,718
که جلوی یک زمینه نقطه نقطه حرکت میکنن.

93
00:05:13,708 --> 00:05:16,845
در واقع٬ هیچ کدام از نقطه ها حرکت نمیکنن.

94
00:05:16,845 --> 00:05:21,466
تنها کاری که من انجام میدهم اینه که رنگ 
نقطه ها را فریم به فریم عوض میکنم.

95
00:05:21,466 --> 00:05:23,927
از آبی به مشکی و از مشکی به آبی.

96
00:05:23,927 --> 00:05:25,761
ولی وقتی این کار را سریع انجام میدهم٬

97
00:05:25,761 --> 00:05:29,476
سیستم بینایی شما 
میله های آبی درخشان را میسازه

98
00:05:29,476 --> 00:05:32,147
که لبه های صاف و تیز دارن و 
در حال حرکت هستند.

99
00:05:32,147 --> 00:05:34,817
مثال های زیادی هستن٬ ولی این دو مثال،

100
00:05:34,817 --> 00:05:37,580
مثالهایی هستن که شما چیزی را که میبینید
در مغزتون میسازین.

101
00:05:37,580 --> 00:05:39,955
دانشمندان علم اعصاب از این فراترهم میروند.

102
00:05:41,395 --> 00:05:46,496
اونها اظهار میکنن 
که انسانها حقیقت را بازسازی میکنن.

103
00:05:46,496 --> 00:05:50,722
پس وقتی که من تجربه یک گوجه فرنگی را دارم،

104
00:05:50,722 --> 00:05:54,855
این تجربه در واقع یک تصویر بازسازی شده از٬

105
00:05:54,855 --> 00:05:56,970
ویژگیهای یک گوجه فرنگی واقعی است که

106
00:05:56,970 --> 00:06:00,265
حتی اگر من به اون نگاه نکنم 
وجود خواهد داشت.

107
00:06:01,595 --> 00:06:04,816
پس چرا دانشمندان علوم اعصاب میگن٬
ما فقط تصاویر را ساخته نمی سازیم بلکه٬

108
00:06:04,816 --> 00:06:06,696
بازسازی نیز می کنیم؟

109
00:06:06,696 --> 00:06:09,227
خوب استدلال استانداردی که داده میشه

110
00:06:09,227 --> 00:06:11,781
معمولا یک استدلال تکاملی خواهد بود.

111
00:06:12,941 --> 00:06:15,380
اون تعداد از اجداد ما که بینایی
دقیق تری داشتند

112
00:06:15,380 --> 00:06:20,233
در مقایسه با اون تعداد که بینایی ضعیف تری
داشتن٬ یک مزیت رقابتی داشتن٬

113
00:06:20,233 --> 00:06:22,989
بنابراین٬ این افراد بیشتر
مایل به انتقال ژن های خود بودند.

114
00:06:22,989 --> 00:06:26,380
ما فرزندان اجدادی هستیم که دقیق تر می دیدن،

115
00:06:26,380 --> 00:06:29,149
پس میتونیم مطمئن باشیم که در یک حالت عادی،

116
00:06:29,149 --> 00:06:31,680
فهم و ادراک ما دقیق خواهد بود.

117
00:06:31,680 --> 00:06:35,375
این را در کتابهای درسی استاندارد
متوجه میشین.

118
00:06:35,375 --> 00:06:37,369
برای مثال٬ یک کتاب درسی میگه٬

119
00:06:37,369 --> 00:06:39,340
"از نظر بحث تکاملی

120
00:06:39,340 --> 00:06:43,383
بینایی ارزشمند است دقیقا به این خاطر که
خیلی واضح و دقیق است."

121
00:06:43,383 --> 00:06:48,181
خوب ایده اینه که نگرش های دقیق تر٬
نگرشهای مناسبتری هستن.

122
00:06:48,181 --> 00:06:50,325
این طرز نگرش و ادراک یک مزیت بقاست.

123
00:06:50,325 --> 00:06:52,240
آیا این ایده صحیح است؟

124
00:06:52,240 --> 00:06:54,899
آیا این تفسیر صحیحی از نظریه تکاملی است؟

125
00:06:54,899 --> 00:06:58,280
خوب٬ اجازه بدین اول به چند مثال در طبیعت
نگاه کنیم.

126
00:06:58,800 --> 00:07:01,238
سوسک جواهر استرالیایی

127
00:07:01,238 --> 00:07:04,349
گودی شکل و به رنگ قهوه ای براق است.

128
00:07:04,349 --> 00:07:06,694
سوسک ماده قادر به پرواز نیست.

129
00:07:06,694 --> 00:07:10,711
جنس نر، برای یافتن ماده جذاب پرواز میکنه.

130
00:07:10,711 --> 00:07:14,659
وقتی هم که پیدا میکنه فرود میاد و 
جفت گیری میکنه.

131
00:07:14,659 --> 00:07:17,130
گونه های دیگری هم در مناطق دوردست استرالیا
وجود دارند٬

132
00:07:17,130 --> 00:07:18,464
هومو سایپین ها.

133
00:07:18,464 --> 00:07:21,531
جنس نر این گونه ها مغز بسیاز بزرگی دارند

134
00:07:21,531 --> 00:07:25,479
که از این مغز برای یافتن آبجو خنک
بهره میگیره.

135
00:07:25,889 --> 00:07:27,168
( خنده )

136
00:07:27,168 --> 00:07:29,542
وقتی هم آبجور را پیدا میکنه شیشه را 
خالی میکنه٬

137
00:07:29,542 --> 00:07:32,932
گاهی هم شیشه آبجو را به یک 
جای دور افتاده میندازه.

138
00:07:32,932 --> 00:07:37,180
از اونجایی که شیشه ها گود و براق هستند٬

139
00:07:37,180 --> 00:07:41,320
رنگشون هم دقیقا همون قهوه ای سوسکهاست٬
سوسکها را به خودشون جذب میکنن.

140
00:07:42,772 --> 00:07:46,235
جنسهای نر برای جفت گیری به سراسر بطری
هجوم میارن.

141
00:07:47,582 --> 00:07:50,369
که باعث میشه میل جنسی نرها نسبت به
سوسکهای ماده از بین بره

142
00:07:50,369 --> 00:07:54,572
همون نسخه کلاسیک که آقایان به خاطر بطری
آبجو خانم ها را ترک میکنن.

143
00:07:54,572 --> 00:07:57,519
(خنده و تشویق)

144
00:07:59,402 --> 00:08:01,773
این گونه تقریباً منقرض شدند

145
00:08:02,443 --> 00:08:06,752
استرالیا مجبور شد برای حفظ سوسکها٬
بطری هاش را عوض کنه.

146
00:08:06,752 --> 00:08:09,752
(خنده)

147
00:08:09,752 --> 00:08:13,960
اکنون هزاران سال است که انسان نر توانسته
با موفقیت انسان ماده را پیدا کنه.

148
00:08:13,960 --> 00:08:16,398
شاید هم میلیونها سال باشه.

149
00:08:16,398 --> 00:08:20,832
بنظر میرسید که حقیقت را به اون شکلی که هست
دریافت کردن ولی ظاهرا اینطور نیست.

150
00:08:20,832 --> 00:08:23,689
تکامل به آنها کلک زده است.

151
00:08:23,689 --> 00:08:28,425
جنس ماده میتونه هر چیزی باشه که گود٬ 
براق و قهوه ای هست.

152
00:08:28,425 --> 00:08:30,701
هر مقدار بزرگتر باشه همون مقدار بهتره.

153
00:08:30,701 --> 00:08:32,535
(خنده)

154
00:08:32,535 --> 00:08:37,375
حتی وقتی که در بالای بطری حرکت میکنه٬
جنس نر متوجه اشتباه خود نیست.

155
00:08:37,945 --> 00:08:41,590
حالا ممکنه بگین٬ در مورد سوسک که موجود بسیار
سادهای هست میتونه صحت داشته باشه٬ ولی

156
00:08:41,590 --> 00:08:43,448
درمورد پستانداران نمیتونه درست باشه.

157
00:08:43,448 --> 00:08:46,165
پستانداران به حقه ها اعتماد نمیکنن.

158
00:08:46,165 --> 00:08:52,178
خوب من زیاد روی این بحث نمیکنم٬
ولی منظورم را میفهمید.( خنده)

159
00:08:52,178 --> 00:08:55,336
خوب این یک سوال تخصصی مهم را مطرح میکنه:

160
00:08:55,336 --> 00:09:01,327
آیا انتخاب طبیعی واقعا ترجیح میده واقعیت
را به شکلی که هست ببینه؟

161
00:09:01,877 --> 00:09:05,413
خوشبختانه مجبور نیستیم دستهامون را تکون
بدهیم و از خودمون حدس بزنیم.

162
00:09:05,413 --> 00:09:08,594
تکامل یک نظریه دقیق ریاضی است.

163
00:09:08,594 --> 00:09:12,147
میتونیم از معادلات تکامل برای بررسی این
موضوع استفاده کنیم.

164
00:09:12,147 --> 00:09:16,300
میتونیم موجودات متفاوتی را در دنیاهای
مصنوعی با هم مقایسه کنیم و

165
00:09:16,300 --> 00:09:18,253
ببینیم که کدام زنده میمونه
وکدام رشد میکنه،

166
00:09:18,253 --> 00:09:21,806
و یا کدام سیستم حسی مناسبتر هست.

167
00:09:21,806 --> 00:09:25,891
یک نکته مهم در این معادلات٬
سازگاری است.

168
00:09:25,891 --> 00:09:28,586
این استیک را در نظر بگیرین:

169
00:09:29,956 --> 00:09:32,918
این ایستیک برای سازگاری حیوان چه کاری
انجام میده؟

170
00:09:33,438 --> 00:09:39,454
خوب برای یک شیر گرسنه گه دنبال غذاست٬
فیتنس را افزایش میده.

171
00:09:40,179 --> 00:09:44,773
ولی برای شیری که خوب غذا خورده و میخواهد
جفت گیری کنه٬ فیتنس را افزایش نمیده.

172
00:09:46,053 --> 00:09:49,924
و برای یک خرگوش در هر شرایطی که باشه
فیتنس را افزایش نمیده

173
00:09:49,924 --> 00:09:54,048
خوب فیتنس به واقعیتی که در آن لحظه هست
شدیدا بستگی داره٬ بله

174
00:09:54,048 --> 00:09:58,236
ولی به ارگانیسم٬ وضعیتش و فعالیتهاش نیز
بستگی داره.

175
00:09:58,236 --> 00:10:01,789
فیتنس چیزی همانند واقعیت به خودی خود نیست،

176
00:10:01,789 --> 00:10:05,272
و فقط فیتنس است و نه واقعیت،

177
00:10:05,272 --> 00:10:09,451
این محوریت معادلات تکامل را شکل می دهد.

178
00:10:09,451 --> 00:10:12,642
خوب٬ در آزمایشگاه من،

179
00:10:12,642 --> 00:10:16,417
ما صدها هزار شبیه سازی های تکاملی 
اجرا کردیم

180
00:10:16,417 --> 00:10:19,482
با دنیاهای متفاوتی که بصورت اتفاقی
انتخاب شده بودند

181
00:10:19,482 --> 00:10:23,661
و ارگانیسم هایی که برای رسیدن به منابع در
این دنیاها رقابت میکردن.

182
00:10:23,661 --> 00:10:27,980
تعدادی از ارگانیسم ها تمامی واقعیت
را میدیدن٬

183
00:10:27,980 --> 00:10:29,869
بعضی ها هم بخشی از واقعیت را میدیدن٬

184
00:10:29,869 --> 00:10:31,974
و عده ای هم اصلا ذره ای
از واقعیت را نمیدیدن

185
00:10:31,974 --> 00:10:33,740
و فقط فیتنس را میدیدن.

186
00:10:34,240 --> 00:10:35,820
چه کسی برنده میشه؟

187
00:10:36,290 --> 00:10:42,255
خوش ندارم که این رو به شما بگم، اما ادراک واقعیت محکوم به فنا بود.

188
00:10:42,255 --> 00:10:44,164
تقریباً در همه شبیه سازی ها،

189
00:10:44,164 --> 00:10:46,346
ارگانیسم هایی که هیچ واقعیتی را ندیدند

190
00:10:46,346 --> 00:10:48,436
و فقط سازگاری داشتند

191
00:10:48,436 --> 00:10:53,660
سعی می کنند همه ارگانیسم هایی را که واقعیت را درک می کنند معدوم کنند.

192
00:10:53,660 --> 00:10:58,250
بنابراین حرف آخر این است که تکامل همیشه به صداقت

193
00:10:58,250 --> 00:10:59,906
یا ادراک صحیح گرایش ندارد.

194
00:10:59,906 --> 00:11:03,668
آن ادراک از واقعیت رو به نابودی رفت.

195
00:11:03,668 --> 00:11:05,688
حالا، این یه خرده گیج گننده است.

196
00:11:05,688 --> 00:11:09,370
چطور ندیدن جهان بدرستی می تواند

197
00:11:09,370 --> 00:11:11,190
برای ما فایده حیاتی داشته باشد؟

198
00:11:11,190 --> 00:11:13,303
این یک خرده متناقض است.

199
00:11:13,303 --> 00:11:15,138
اما سوسک جواهر رو به خاطر داشته باشید

200
00:11:15,138 --> 00:11:18,899
سوسک جواهر در طول هزارها و شاید میلیون ها سال باقی مانده است،

201
00:11:18,899 --> 00:11:21,593
با استفاده از ترفندن ها و حقه ها.

202
00:11:21,593 --> 00:11:24,770
آنچه معادلات تکامل قصد دارد به ما بگوید

203
00:11:24,770 --> 00:11:30,413
این است که ارگانیسم ها از جمله ما همسان با سوسک رنگی هستیم.

204
00:11:30,413 --> 00:11:32,343
ما نیز واقعیت را انچنان که هست نمی بینیم

205
00:11:32,343 --> 00:11:36,615
ما را حقه ها و ترفند ها شکل می دهند که باعث بقایمان می شود.

206
00:11:36,615 --> 00:11:38,635
هنوز،

207
00:11:38,635 --> 00:11:40,702
ما نیاز به کمک شهودمان داریم

208
00:11:40,702 --> 00:11:45,485
چطور عدم درک درست واقعیت می تواند مفید باشد؟

209
00:11:45,485 --> 00:11:49,154
درسته، خوشبختانه ما یک آرایه خیلی کمک کننده داریم

210
00:11:49,154 --> 00:11:51,986
دسکتاپ میانجی کامپیوترتان است.

211
00:11:51,986 --> 00:11:56,119
به آیکن آبی TED talk که می نویسید توجه کنید

212
00:11:56,119 --> 00:12:00,123
الان، آیکون آبی و مستطیل شکل است

213
00:12:00,123 --> 00:12:02,504
و در پایین گوشه راست دسکتاپ.

214
00:12:03,324 --> 00:12:07,510
آیا این به آن معنی است که فایل متن درون کامپیوترتان نیز آبی،

215
00:12:08,200 --> 00:12:11,955
و مستطیل شکل است و در گوشه دست راست کامپیوترتان است؟

216
00:12:11,955 --> 00:12:13,278
البته که نه،

217
00:12:13,278 --> 00:12:17,987
اگه کسی اینجوری فکر کند، هدف این واسطه رو سوء نفسیر کرده.

218
00:12:17,987 --> 00:12:20,755
این آنجا نیست که واقعیت کامپیوتر را به شما نشان دهد.

219
00:12:20,755 --> 00:12:23,680
در حقیقت، دقیقاً به این خاطر آنجاست که واقعیت را پنهان کند.

220
00:12:23,680 --> 00:12:25,555
شما لزومی ندارد در مورد دیودها

221
00:12:25,555 --> 00:12:27,805
و مقاومت ها و همه مگابایت های نرم افزار اطلاع داشته باشید.

222
00:12:27,805 --> 00:12:30,936
اگر شما مجبور یودید که چنین کنید، 
شما هرگز قادر نبودید فایل متنی تان را بنویسید

223
00:12:30,936 --> 00:12:32,411
یا عکستان را تصحیح کنید.

224
00:12:32,411 --> 00:12:37,128
بنابراین ایده تکامل به ما یک واسطه داده است

225
00:12:37,128 --> 00:12:41,443
که واقعیت را پنهان می کند و رفتار سازگار را موجب می شود.

226
00:12:41,443 --> 00:12:44,461
فضا و زمان، همچنان که شما اکنون آن را درک می کنید

227
00:12:44,461 --> 00:12:46,635
دسکتاپ شماست.

228
00:12:46,635 --> 00:12:51,372
اشیاء فیزیکی آیکون های ساده ای در روی این دسکتاپ هستند.

229
00:12:52,192 --> 00:12:54,413
در اینجا یک ایراد واضح وجود دارد

230
00:12:54,413 --> 00:12:58,361
هافمن، اگر تو فکر می کنی که آن قطار با سرعت ۲۰۰متر بر ساعت
در حال حرکت است

231
00:12:58,361 --> 00:13:00,822
فقط یک آیکون دسکتاپ تان است،

232
00:13:00,822 --> 00:13:02,947
چرا در مقابلش نمی ایستی؟

233
00:13:02,947 --> 00:13:05,240
پس از اینکه به درک رفتی و تئوریت هم با تو دفن شد،

234
00:13:05,240 --> 00:13:08,554
پس خواهیم فهمید که آن قطار چیزی بیش از یک آیکون است.

235
00:13:08,554 --> 00:13:10,597
خب، من هرگز جلو آن قطار نخواهم ایستاد

236
00:13:10,597 --> 00:13:12,153
به دلیل یکسانی

237
00:13:12,153 --> 00:13:16,448
من به راحتی بی خیال این آیکون نخواهم شد:

238
00:13:16,448 --> 00:13:19,629
نه به این خاطر که آیکون رو تحت الفظی بکار می برم--

239
00:13:19,629 --> 00:13:22,634
آن فایل بطور تحت الفظی آبی یا مستطیل شکل نیست

240
00:13:22,934 --> 00:13:25,260
اما برای من جدی است.

241
00:13:25,260 --> 00:13:27,291
من ممکنه نتیجه هفته ها زحمتم رو از دست بدم.

242
00:13:27,291 --> 00:13:29,845
به همین صورت، تکامل ما را شکل می دهد

243
00:13:29,845 --> 00:13:34,281
با سمبل های ادراکی ای که طراحی شده اند برای اینکه بقای ما را تضمین کنند.

244
00:13:34,811 --> 00:13:37,276
بهتره که برای ما نیز این جدی باشد.

245
00:13:37,276 --> 00:13:39,481
اگر ماری را دیدید، بر نداریدش.

246
00:13:40,391 --> 00:13:43,150
اگر صخره ای را دیدی وسوسه نشوید از رویش بپرید.

247
00:13:43,150 --> 00:13:46,726
آنها طراحی شده اند تا ما را ایمن نگهدارند،
و ما نباید آنها را شوخی بگیریم.

248
00:13:46,726 --> 00:13:49,417
این به آن معنی نیست که ما باید آنها را سرسری بگیریم.

249
00:13:49,417 --> 00:13:51,671
این یک خطای منطقی است.

250
00:13:51,671 --> 00:13:54,876
ایراد دیگر این است که هیچ چیز جدیدی اینجا نیست.

251
00:13:54,876 --> 00:13:58,800
فیزیکدانان برای مدت زمان های زیادی به ما گفته اند که فلز آن قطار جامد است

252
00:13:58,800 --> 00:14:03,188
اما در واقع این غالباً یک فضای خالی با ذره های میکرسکوپیک فشرده در اطراف آن است.

253
00:14:03,188 --> 00:14:04,676
چیز جدیدی در اینجا نیست.

254
00:14:04,676 --> 00:14:06,880
خب، نه کاملاً.

255
00:14:06,880 --> 00:14:10,920
این مانند این است که بگوییم، من می دانم که آن آیکون آبی بر روی دسکتاپ

256
00:14:10,920 --> 00:14:13,219
واقعیت کامپیوتر نیست،

257
00:14:13,219 --> 00:14:16,678
اما اگر من آن عینک بزرگنمای خوشبینانه ام را کنار بگذارم
و به دقت از نزدیک بنگرم،

258
00:14:16,678 --> 00:14:18,489
من فقط پیکسل های کوچکتر را خواهم دید،

259
00:14:18,489 --> 00:14:20,950
و این واقعیت کامپیوتر است.

260
00:14:20,950 --> 00:14:24,758
خب، نه در واقع، شما هنوز در دسکتاپ هستید و نکته همین جاست.

261
00:14:24,758 --> 00:14:27,754
آن ذره های میکروسکوپیک هنوز در زمان و مکان جا اشغال کرده اند

262
00:14:27,754 --> 00:14:30,145
آنها هنوز در واسطه استفاده کننده هستند.

263
00:14:30,145 --> 00:14:33,907
بنابراین من قصد دارم چیزی بیش رادیکال تر
از آن فیزیک دانان به شما بگویم.

264
00:14:34,727 --> 00:14:36,200
در نهایت شما احتمالاً اعتراض کنید که،

265
00:14:36,200 --> 00:14:38,759
نگاه کن، ما همه قطار را می بینیم،

266
00:14:38,759 --> 00:14:41,801
بنابراین هیچ کدام از ما آن قطار را نساخته ایم.

267
00:14:41,801 --> 00:14:43,891
اما این نمونه را به خاطر بیاورید.

268
00:14:43,891 --> 00:14:46,607
در این مثال، ما همه یک مکعب می بینیم،

269
00:14:47,597 --> 00:14:49,690
اما صفحه نمایش صاف است،

270
00:14:49,690 --> 00:14:52,427
بنابراین مکعبی که شما می بینید، آن مکعبی است که شما ساخته اید.

271
00:14:53,736 --> 00:14:55,779
همه ما مکعب را می بینیم

272
00:14:55,779 --> 00:15:00,638
زیرا همه ما، هر کدام از ما، همان مکعبی را که می سازیم ،می بینیم.

273
00:15:00,638 --> 00:15:02,698
این مسئله در مورد قطار هم درست است.

274
00:15:02,698 --> 00:15:07,180
همه ما یک قطار را می بینیم 
زیرا هر کدام از ما قطاری را که ساخته ایم می بینیم،

275
00:15:07,180 --> 00:15:10,733
و همین مسئله برای همه اشیاء فیزیکی صدق می کند.

276
00:15:12,343 --> 00:15:17,396
ما به این نتیجه می رسیم که فکر کنیم ادراک چیزی
شبیه به پنجره ای به واقعیت همانگونه که است می باشد.

277
00:15:17,396 --> 00:15:22,400
تئوری تکامل به ما می گوید که این یک تفسیر نادرست

278
00:15:22,400 --> 00:15:23,865
از ادراکمان است.

279
00:15:25,095 --> 00:15:28,639
در عوض، واقعیت بیشتر شبیه یک دسکتاپ سه بعدی است

280
00:15:28,639 --> 00:15:31,936
که برای این طراحی شده است که پیچیدگی های جهان واقعی را پنهان کند.

281
00:15:31,936 --> 00:15:33,802
و رفتار سازگارانه را موجب شود.

282
00:15:34,282 --> 00:15:37,210
فضا آنگونه که به درک شما در می آید همان دسکتاپتان است.

283
00:15:37,210 --> 00:15:40,236
اشیاء فیزیکی دقیقاً همان آیکون های روی دسکتاپ هستند.

284
00:15:41,456 --> 00:15:45,126
ما در گذشته فکر می کردیم که زمین صاف است زیرا به این صورت به نظر می رسید

285
00:15:45,520 --> 00:15:48,654
سپس ما می پنداشتیم که زمین مرکز ثابت جهان است.

286
00:15:48,654 --> 00:15:50,378
زیرا اینگونه به نظر می رسید.

287
00:15:50,378 --> 00:15:51,520
ما در اشتباه بودیم.

288
00:15:51,520 --> 00:15:54,190
همگی ما ادراکمان را سوء تفسیر کردیم.

289
00:15:54,910 --> 00:15:58,319
اکنون ما باور داریم که فضا-زمان و اشیاء

290
00:15:58,319 --> 00:16:00,933
ماهیت واقعیت هستند.

291
00:16:01,453 --> 00:16:05,377
تئوری تکامل به ما یکبار دیگر می گوید، که ما اشتباه می کنیم.

292
00:16:05,377 --> 00:16:10,416
ما محتوای تجربه های ادراکیمان را سوء تفسیر می کنیم.

293
00:16:10,416 --> 00:16:12,947
همواره چیزی وجود دارد وقتی که حتی به نظر نمی رسد،

294
00:16:12,947 --> 00:16:16,350
ما این فضا-زمان و اشیاء فیزیکی نیست.

295
00:16:16,350 --> 00:16:19,378
برایمان سخت است که بیخیال فضا-زمان و اشیاء بشویم

296
00:16:19,378 --> 00:16:22,861
همچنان که برای سوسک جواهری سخت است بی خیال بطری اش بشود.

297
00:16:22,861 --> 00:16:27,279
چرا؟ زیرا ما نسبت به کوری مان نابینا هستیم.

298
00:16:28,409 --> 00:16:30,756
اما ما یک مزیت نسبت به سوسک جواهری داریم:

299
00:16:30,756 --> 00:16:32,544
دانش مان و تکنولوژی مان.

300
00:16:32,544 --> 00:16:34,935
با نگریستن از درون لنز های تلسکوپ

301
00:16:34,935 --> 00:16:39,571
ما کشف کرده ایم که زمین مرکز عالم نیست،

302
00:16:39,571 --> 00:16:42,449
و با نگریستن از درون لنزهای تئوری تکامل

303
00:16:42,449 --> 00:16:44,771
ما کشف کرده ایم که فضا-زمان و اشیاء

304
00:16:44,771 --> 00:16:47,139
ماهیت وجود نیستند.

305
00:16:47,139 --> 00:16:51,424
زمانی که من یک تجربه ادراکی دارم که
به صورت یک گوجه قرمز توصیفش می کنم،

306
00:16:51,424 --> 00:16:54,361
من با واقعیت در تعاملم،

307
00:16:54,361 --> 00:16:59,571
اما آن واقعیت، یک گوجه قرمز نیست
و چیزی شبیه یک گوجه قرمز نمی باشد.

308
00:16:59,571 --> 00:17:04,972
به همین سان، وقتی که تجریه ای دارم که 
بصورت یک شیر جنگل یا یک استیک توصیفش می کنم،

309
00:17:04,972 --> 00:17:06,820
من با واقعیت در تعاملم،

310
00:17:06,820 --> 00:17:09,978
اما آن واقعیت، یک شیر یا یک استیک نیست.

311
00:17:09,978 --> 00:17:11,998
و اینجا ضربه اخر است:

312
00:17:11,998 --> 00:17:16,688
وقتی که تجربه ادراکی ای دارم
که بصورت مغز یا اعصاب توصیفش میکنم،

313
00:17:16,688 --> 00:17:18,778
من با واقعیت در تعاملم،

314
00:17:18,778 --> 00:17:22,307
اما آن واقعیت، یک مغز یا اعصاب نیست

315
00:17:22,307 --> 00:17:25,805
و چیزی شبیه به مغز یا اعصاب نیز نیست.

316
00:17:25,805 --> 00:17:30,584
و واقعیت هر آن چیزی است که هست،

317
00:17:30,584 --> 00:17:34,195
منبع واقعی علت و معلول

318
00:17:34,195 --> 00:17:38,227
در جهان است و نه در مغزها، و یا اعصاب.

319
00:17:38,227 --> 00:17:40,827
مغز ها و اعصاب هیچ قدرت علّی ا ی ندارند.

320
00:17:40,827 --> 00:17:43,428
آنها علت هیچ یک از تجربه های ادراکیمان نیستند،

321
00:17:43,428 --> 00:17:45,216
و همچنین علت هیچکدام از رفتارمان.

322
00:17:45,216 --> 00:17:50,592
مغزها و اعصاب یک مجموعه از سمبل های مختص به گونه هستند.یک حقه

323
00:17:50,592 --> 00:17:53,273
این برای افسانه هشیاری به چه معنی است؟

324
00:17:53,923 --> 00:17:57,916
خب، این امکان های جدیدی را پیش روی ما می گشاید.

325
00:17:57,916 --> 00:17:59,611
به عنوان مثال،

326
00:17:59,611 --> 00:18:06,590
شاید واقعیت یک جور ماشین بزرگی است که علت تجارب هشیارمان است.

327
00:18:06,590 --> 00:18:10,260
من شک دارم، اما این یک کنکاش ارزشمند است.

328
00:18:10,260 --> 00:18:15,609
شاید واقعیت شبکه تعاملی ای عظیمی از عناصر هشیاری،

329
00:18:15,609 --> 00:18:21,182
ساده و پیچیده است که موجب تجارب هشیاری دیگر می شود.

330
00:18:21,182 --> 00:18:24,432
در حقیقت، به این دیوانه واری که به نظر می رسد نیست،

331
00:18:24,432 --> 00:18:26,052
و من هم اکنون در حال بررسی آن هستم.

332
00:18:26,592 --> 00:18:28,658
اما نکته اینجاست:

333
00:18:28,658 --> 00:18:31,979
هنگامی که به شهود خارق العاده مان اجازه عمل می دهیم

334
00:18:31,979 --> 00:18:35,903
و فرضیه هایی در مورد واقعیت وجود را رد می کنیم،

335
00:18:35,903 --> 00:18:40,291
این مسیرهای متفاوتی به رویمان باز می کند که به راز عظیم خلقت فکر کنیم.

336
00:18:41,251 --> 00:18:45,860
من شرط می بندم که واقعیت در نهایت چیزی شگفت آورتر

337
00:18:45,860 --> 00:18:49,834
و غیر قابل باورتر از آنچه تصورش را داریم خواهد بود.

338
00:18:49,834 --> 00:18:54,222
تئوری تکامل ما را با موقعیت هایی مواجه می کند که شهامتی تمام عیار می طلبد:

339
00:18:54,222 --> 00:18:59,364
شهامتی برای بازشناسی اینکه درک کردن به معنی دیدن چیزها به درستی نیست،

340
00:18:59,364 --> 00:19:03,460
این یکجور دست انداختن است.

341
00:19:03,460 --> 00:19:08,200
حتی این TED هم فقط در ذهن شماست.

342
00:19:08,200 --> 00:19:10,244
خیلی ممنونم.

343
00:19:10,244 --> 00:19:13,632
(تشویق حضار)

344
00:19:20,786 --> 00:19:24,221
کریس آندرسون، اگر شمایی که اونجا هستی واقعی هستی، ازت متشکرم.

345
00:19:24,221 --> 00:19:27,152
خُب در این نکات زیادی هست.

346
00:19:27,152 --> 00:19:30,421
منظورم اینه که، اول از همه، برخی افراد ممکن است به شدت افسرده بشن

347
00:19:30,421 --> 00:19:35,970
با این فکر که، اگر تکامل همان واقعیت مطلوب نیست

348
00:19:35,970 --> 00:19:39,300
منظورم اینه که به گونه ای دیگر است، همه تلاشمان در اینجا زیر سوأل می رود،

349
00:19:39,300 --> 00:19:41,984
همه توانایی مان برای اندیشیدن که به دنبال حقیقت می گردیم،

350
00:19:41,984 --> 00:19:45,490
احتمالاً حتی شامل تئوری خومان هم بشود؟

351
00:19:45,490 --> 00:19:49,944
دونالند هافمن: این باعث توقف ما در یک علم موفقیت آمیز نمی شود.

352
00:19:49,944 --> 00:19:52,756
آنچه ما داریم یک تئوری است که رد شده است،

353
00:19:52,756 --> 00:19:57,215
آن ادراک احتمالاً واقعیت است و واقعیت به مانند ادراکمان است.

354
00:19:57,215 --> 00:19:58,900
آن تئوری غلطه

355
00:19:58,900 --> 00:20:00,318
بسیار خوب، آن تئوری را دور بندازید.

356
00:20:00,318 --> 00:20:03,572
آن باعث متوقف شدن ما از تلاش ما برای ارائه تئوری های دیگر

357
00:20:03,572 --> 00:20:04,930
درباره ماهیت واقعیت نمی شود،

358
00:20:04,930 --> 00:20:08,535
لذا، این همچنان در جریان است که پی ببریم 
یکی از تئوری هایمان غلط بوده است.

359
00:20:08,535 --> 00:20:11,193
لذا، دانش به مسیر خود ادامه می دهد. در اینجا مشکلی نیست.

360
00:20:11,193 --> 00:20:13,794
کریس انددسون: پس شما فکر می کنید این ممکن است-- (خنده)--

361
00:20:13,794 --> 00:20:17,904
این خوبه، اما چیزی که شما می گویید این است که من فکر می کنم
احتمال دارد که تکامل

362
00:20:17,904 --> 00:20:20,551
هنوز به شما را به خرد برساند.

363
00:20:20,551 --> 00:20:22,864
دونالند هافمن: بله. این نکته خیلی خیلی مهمی بود.

364
00:20:22,864 --> 00:20:27,391
بازی شبیه سازی شده تکاملی که من نشان دادم اختصاصاً به ادراک تعلق داشت،

365
00:20:27,391 --> 00:20:29,969
و آنها نشان می دهند که ادراکمان در حال شکل گرفتن هستند

366
00:20:29,969 --> 00:20:31,849
نه آن گونه که واقعیت بخودی خود است،

367
00:20:31,849 --> 00:20:36,122
اما این به معنی درست بودنش در مورد منطقمان و ریاضیاتمان نیست.

368
00:20:36,122 --> 00:20:39,744
ما این شبیه سازی ها را به سرانجام نرسانده ایم،
اما من شرط می بندم که آن را خواهیم یافت

369
00:20:39,744 --> 00:20:43,366
که فشار های انتخابی ای برای منطق و ریاضیاتمان وجود دارد

370
00:20:43,366 --> 00:20:45,572
تا حداقل در مسیر حقیقت باشیم.

371
00:20:45,572 --> 00:20:48,219
منظورم این است که ، اگر شما شبیه من هستید،
ریاضی و منطق ساده نیستند.

372
00:20:48,219 --> 00:20:51,570
ما کاملاً آن را نمی فهمیم، اما حداقل فشار انتخابی

373
00:20:51,570 --> 00:20:53,908
بطور یکپارچه از ریاضی و منطق دور نیست.

374
00:20:53,908 --> 00:20:57,228
بنابراین من فکر می کنم که همه ما پی خواهیم برد که باید به هر توانایی شناختی

375
00:20:57,228 --> 00:20:59,852
به صورت تک تک نگاهی بیندازیم و ببینیم که تکامل با آن چطور عمل کرده است.

376
00:20:59,852 --> 00:21:03,613
آنچه در مورد ادراک درست است ممکن است 
در مورد ریاضی و منطق درست نباشد.

377
00:21:03,613 --> 00:21:07,607
کریس اندرسون: منظورم این است که چیزی که شما ارائه می دهید
یکجور تفسیر مدرن بیشاپ برکلی

378
00:21:07,607 --> 00:21:09,998
از جهان است:

379
00:21:09,998 --> 00:21:12,947
هشیاری علت همه چیز است، نه چیزی دیگری

380
00:21:12,947 --> 00:21:15,339
دونالند هافمن: خب، این یه خرده متفاوت از برکلی هست.

381
00:21:15,339 --> 00:21:18,701
برکلی جور دیگری فکر می کنه. او یک خداشناسه و اینگونه فکر می کنه که

382
00:21:18,701 --> 00:21:20,740
ماهیت وجود خداست و بس،

383
00:21:20,740 --> 00:21:23,850
و نیازی نیست که من راه برکلی را ادامه دهم،

384
00:21:23,850 --> 00:21:26,545
بنابراین این تقریباً اندکی متفاوت از برکلی است.

385
00:21:27,725 --> 00:21:31,235
من این هشیاری را واقعیت گرایی می نامم.
این یک رویکرد واقعاً متفاوت است.

386
00:21:31,235 --> 00:21:34,825
کریس اندرسون:دان، من می توانم تحت الفظی با تو برای ساعتها صحبت کنم
و امیدوارم که اینگونه باشد.

387
00:21:34,825 --> 00:21:37,298
برای این سخنرانی بسیار سپاسگزارم.
دونالند هافمن: سپاسگزارم (تشویق)