Η μουσική είναι μια γλώσσα.

Τόσο η μουσική όσο και η λεκτική γλώσσα, 
εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό.

Είναι και οι δυο τρόποι έκφρασης.

Μπορούν να χρησιμοποιηθούν 
για να επικοινωνήσουμε με τους άλλους.

Μπορούν να διαβαστούν ή να γραφούν.

Μπορούν να σε κάνουν να γελάσεις ή να κλάψεις,

να σκεφτείς ή να αμφισβητήσεις,

και μπορούν να μιλήσουν σε έναν ή σε πολλούς.

Αναμφίβολα και οι δύο μπορούν να σε κάνουν να κινηθείς.

Σε κάποιες περιπτώσεις, 
η μουσική λειτουργεί καλύτερα από το λόγο,

επειδή δεν χρειάζεται να γίνει κατανοητή

για να έχει αποτέλεσμα.

Παρόλο που πολλοί μουσικοί συμφωνούν
πως η μουσική είναι μια γλώσσα,

σπάνια αντιμετωπίζεται έτσι.

Πολλοί από εμάς την αντιμετωπίζουν ως κάτι

που μπορεί να διδαχθεί ακολουθώντας

μια πολύ αυστηρή αγωγή, υπό την καθοδήγηση

ενός επιδέξιου δασκάλου.

Αυτή η προσέγγιση ακολουθήθηκε 
επί εκατοντάδες χρόνια

με αποδεδειγμένη επιτυχία, αλλά απαιτεί πολύ χρόνο.

Πάρα πολύ χρόνο.

Σκεφτείτε την πρώτη γλώσσα που μάθατε ως παιδιά.

Το σημαντικότερο, σκεφτείτε πώς τη μάθατε.

Ήσασταν μωρό όταν μιλήσατε για πρώτη φορά,

και παρόλο που δε μιλούσατε τη γλώσσα σωστά,

είχατε το περιθώριο να κάνετε λάθη.

Όσο περισσότερα λάθη κάνατε

τόσο περισσότερο γελούσαν οι γονείς σας.

Η εκμάθηση της γλώσσας, δεν ήταν κάτι 
που έπρεπε να σας στείλουν κάπου να το μάθετε,

μερικές φορές την εβδομάδα.

Η πλειοψηφία των ανθρώπων με τους οποίους συνομιλούσατε

δεν ήταν αρχάριοι.

Ήταν ήδη ικανοί ομιλητές.

Φανταστείτε να σας υποχρέωναν οι γονείς σας, 
να συνομιλείτε μόνο με άλλα μωρά

μέχρι να γίνετε αρκετά καλοί για να τους μιλήσετε.

Θα φτάνατε να ενηλικιωθείτε πριν να...

...φέρετε εις πέρας μια σωστή συζήτηση.

Για να χρησιμοποιήσω έναν μουσικό όρο, ως μωρά

σας επιτρεπόταν να τζαμάρετε με επαγγελματίες.

Εάν προσεγγίσουμε τη μουσική, 
με τον ίδιο φυσικό τρόπο

που προσεγγίσαμε την πρώτη μας γλώσσα

θα μάθουμε να τη μιλάμε 
στο ίδιο σύντομο χρονικό διάστημα

που χρειάστηκε για να μάθουμε 
να μιλάμε την πρώτη μας γλώσσα.

Απόδειξη γι' αυτό βλέπουμε σχεδόν σε κάθε οικογένεια

όπου το παιδί μεγαλώνει με άλλους συγγενείς μουσικούς.

Ορίστε μερικά βασικά σημεία για την εκμάθηση της μουσικής:

Στην αρχή αποδεχτείτε τα λάθη αντί να τα διορθώνετε.

Όπως το παιδί που παίζει κιθάρα στον αέρα, 
δεν υπάρχουν λάθος νότες.

Επιτρέψτε στους μικρούς μουσικούς να παίζουν

και να ερμηνεύουν μαζί με καταξιωμένους μουσικούς

σε καθημερινή βάση.

Ενθαρρύνετε τους νέους μουσικούς να παίζουν 
περισσότερο απ' όσο εξασκούνται.

Όσο περισσότερο παίζουν, τόσο περισσότερο 
θα εξασκούνται από μόνοι τους.

Η μουσική παράγεται από τον μουσικό, 
όχι από το μουσικό όργανο.

Και το πιο σημαντικό, θυμηθείτε ότι

μια γλώσσα λειτουργεί καλύτερα όταν έχουμε

κάτι σημαντικό να πούμε.

Πολλοί δάσκαλοι μουσικής, δεν βρίσκουν ποτέ

αυτό που οι μαθητές τους έχουν να πουν.

Τους λέμε μόνο τι πρέπει να πουν.

Ένα παιδί μιλά μια γλώσσα επί χρόνια,

πριν ακόμη μάθει την αλφάβητο.

Οι πάρα πολλοί κανόνες κατά το ξεκίνημα,

στην ουσία θα τους καθυστερήσουν.

Κατά την άποψή μου, η προσέγγιση της μουσικής

πρέπει να είναι η ίδια.

Άλλωστε η μουσική, είναι κι αυτή μια γλώσσα.