1
00:00:13,720 --> 00:00:14,520
Witajcie.

2
00:00:16,030 --> 00:00:18,790
Mam dla was wyjątkowe przesłanie.

3
00:00:19,360 --> 00:00:21,940
Każdy jest historią.

4
00:00:22,740 --> 00:00:25,340
Wy jesteście historią.

5
00:00:25,780 --> 00:00:28,200
Wiem, że brzmi to banalnie,

6
00:00:28,200 --> 00:00:29,710
ale to prawda.

7
00:00:30,300 --> 00:00:34,899
Każdy z was ma coś wyjątkowego
i równocześnie uniwersalnego,

8
00:00:34,899 --> 00:00:39,509
czym może się podzielić
i co będzie bliskie wszystkim w tutaj.

9
00:00:39,880 --> 00:00:43,220
Mam na imię Nora, a to Arie.

10
00:00:43,800 --> 00:00:46,960
Stworzyliśmy Human Postcards,
czyli Ludzkie Pocztówki.

11
00:00:46,960 --> 00:00:49,063
To seria krótkich wideo-portretów,

12
00:00:49,063 --> 00:00:52,500
które przedstawiają
inspirujące historie zwykłych ludzi.

13
00:00:53,260 --> 00:00:56,300
Chcę się podzielić tym,
czego się nauczyłam,

14
00:00:56,300 --> 00:00:59,650
przeprowadzając wywiady
z ponad 100 osobami z całego świata,

15
00:01:00,060 --> 00:01:02,110
czyli że jeśli przyjrzysz się uważnie,

16
00:01:02,110 --> 00:01:08,010
znajdziesz nić porozumienia,
myśl, uczucie lub doświadczenie,

17
00:01:08,010 --> 00:01:10,080
które łączy nas wszystkich.

18
00:01:11,620 --> 00:01:14,650
Moja mama jest uchodźcą
politycznym z Polski,

19
00:01:15,190 --> 00:01:18,280
a ja odziedziczyłam
zestaw cudownych umiejętności

20
00:01:18,280 --> 00:01:20,440
jako córka imigrantki.

21
00:01:20,440 --> 00:01:21,760
Na przykład

22
00:01:21,770 --> 00:01:27,020
zawsze noszę gotówkę schowaną
w torebce i różnych częściach garderoby,

23
00:01:27,020 --> 00:01:30,730
w razie gdybym musiała
wykupić się z trudnej sytuacji.

24
00:01:31,300 --> 00:01:35,919
Wiem też, jak ugotować resztki
4 razy z rzędu, żeby nikt nie zauważył,

25
00:01:35,919 --> 00:01:38,820
że je tego samego kurczaka
co pierwszego dnia!

26
00:01:39,610 --> 00:01:40,550
Wiem...

27
00:01:41,120 --> 00:01:43,590
Ufam również radzie mojej mamy,

28
00:01:43,590 --> 00:01:48,020
że jedyna rzecz, którą naprawdę posiadam
i której nikt nie może mi odebrać

29
00:01:48,020 --> 00:01:49,330
to moja wiedza.

30
00:01:49,900 --> 00:01:55,980
To jedyny dobytek, który mogę zabrać
gdziekolwiek, kiedykolwiek, natychmiast.

31
00:01:57,920 --> 00:01:59,940
Moja mama mówi mi także:

32
00:02:00,410 --> 00:02:02,660
"Ludzie są źródłem wiedzy.

33
00:02:03,060 --> 00:02:05,420
Słuchaj ich, ile tylko możesz

34
00:02:05,420 --> 00:02:08,380
i zadawaj im jak najwięcej pytań".

35
00:02:08,860 --> 00:02:10,120
Tak też zrobiłam.

36
00:02:10,520 --> 00:02:12,540
Kiedy tylko trochę zaoszczędziłam,

37
00:02:12,540 --> 00:02:14,200
zaczęłam podróżować po świecie,

38
00:02:14,200 --> 00:02:15,460
słuchać ludzi,

39
00:02:15,460 --> 00:02:16,730
zadawać im pytania,

40
00:02:17,030 --> 00:02:22,010
żeby uczyć się z ich doświadczeń,
perspektywy i niepowtarzalnego życia,

41
00:02:22,010 --> 00:02:24,549
żeby lepiej zrozumieć swoje własne.

42
00:02:24,800 --> 00:02:29,150
W rezultacie głównymi atrakcjami
moich wycieczek nie były krajobrazy

43
00:02:29,150 --> 00:02:31,700
ani architektura zwiedzanych miejsc,

44
00:02:31,700 --> 00:02:33,930
ale ludzie, których spotykałam.

45
00:02:34,260 --> 00:02:39,080
Z czasem czułam narastającą potrzebę
podzielenia się tymi spotkaniami.

46
00:02:39,320 --> 00:02:42,480
Chciałam wysłać swego rodzaju pocztówkę,

47
00:02:42,920 --> 00:02:44,320
żeby powiedzieć:

48
00:02:44,320 --> 00:02:46,120
"Poznałam tę osobę.

49
00:02:46,780 --> 00:02:48,480
Ta osoba istnieje.

50
00:02:49,260 --> 00:02:51,620
Oto część tej osoby.

51
00:02:52,120 --> 00:02:53,860
Życie jest piękne".

52
00:02:54,360 --> 00:02:58,760
To uczucie doprowadziło mnie
do stworzenia projektu Ludzkie Pocztówki.

53
00:02:59,620 --> 00:03:03,940
Historię Ludzkich Pocztówek
rozpoczęła Ludzka Tablica.

54
00:03:04,600 --> 00:03:08,740
Wyobraźcie sobie jedną
z najruchliwszych ulic Londynu.

55
00:03:08,740 --> 00:03:12,620
Ożywioną ciągłym ruchem
ludzi śpieszących z punktu A do B.

56
00:03:12,620 --> 00:03:15,240
Ludzie, którzy robią zakupy, idą do pracy,

57
00:03:15,240 --> 00:03:16,320
turyści,

58
00:03:16,320 --> 00:03:18,180
ludzie w autobusach, samochodach...

59
00:03:18,520 --> 00:03:21,010
I w środku tego nieustannego ruchu

60
00:03:21,010 --> 00:03:25,170
stoi nieruchomo mężczyzna.

61
00:03:26,099 --> 00:03:31,219
Ma na sobie dużą, jasnozieloną tablicę
reklamującą pobliski sklep golfowy.

62
00:03:32,070 --> 00:03:34,330
Mijałam go każdego dnia.

63
00:03:34,960 --> 00:03:38,830
Codziennie stał tam godzinami,

64
00:03:38,830 --> 00:03:41,360
dookoła ludzie przebiegali

65
00:03:41,560 --> 00:03:43,640
lub przechodzili obok niego,

66
00:03:44,070 --> 00:03:47,160
omijając go jak słup na drodze.

67
00:03:49,280 --> 00:03:53,890
Z czasem zaczęłam się zastanawiać,
czy mogłabym uchwycić jego historię

68
00:03:53,890 --> 00:03:57,520
w sposób, który zwróciłby uwagę
tych wszystkich zajętych ludzi.

69
00:03:57,980 --> 00:04:02,710
Czy mogłabym pokazać człowieka za tablicą.

70
00:04:03,800 --> 00:04:06,980
Po kilku dniach obserwowania

71
00:04:07,600 --> 00:04:08,950
w końcu podeszłam do niego.

72
00:04:09,280 --> 00:04:11,140
Nie miałam żadnego planu.

73
00:04:11,520 --> 00:04:14,720
Nagrałam go telefonem
i zadałam mu kilka pytań.

74
00:04:15,220 --> 00:04:18,660
Dowiedziałam się, że jest z Bangladeszu,

75
00:04:18,660 --> 00:04:21,720
że był tam nauczycielem

76
00:04:22,260 --> 00:04:29,940
i że stojąc na tej ulicy,
często recytował w myślach poezję.

77
00:04:31,400 --> 00:04:35,800
Po naszej rozmowie wróciłam do domu,
żeby zmontować nagranie,

78
00:04:35,800 --> 00:04:38,280
a rezultat przyprawił mnie o gęsią skórkę.

79
00:04:38,620 --> 00:04:42,770
Widzieć go w tym tłumie,
prawie niewidzialnego

80
00:04:42,770 --> 00:04:46,610
i słyszeć coś w rodzaju
jego wewnętrznego głosu

81
00:04:46,610 --> 00:04:50,020
wywoływało wzruszenie
i uczucie wybudzenia.

82
00:04:50,600 --> 00:04:53,830
W tym momencie
narodziły się Ludzkie Pocztówki.

83
00:04:55,000 --> 00:04:58,220
To internetowa seria

84
00:04:58,220 --> 00:05:01,100
przedstawiająca inspirujące
i często mocne przesłania

85
00:05:01,100 --> 00:05:03,680
zwykłych ludzi z całego świata.

86
00:05:04,100 --> 00:05:09,410
W 2015 roku projekt stworzył ze mną
inżynier dźwięku z Nowej Zelandii,

87
00:05:09,410 --> 00:05:12,800
mój partner i narzeczony,
Arie van der Poel.

88
00:05:13,200 --> 00:05:18,480
Razem zrealizowaliśmy ponad 100
wyjątkowych pocztówek w 11 krajach.

89
00:05:19,120 --> 00:05:21,450
Każda pocztówka trwa minutę

90
00:05:21,450 --> 00:05:26,280
i skupia się na jednym aspekcie
lub idei z czyjegoś życia.

91
00:05:27,240 --> 00:05:30,690
Przede wszystkim jednak, przyznaję,
to dla mnie świetna wymówka,

92
00:05:30,690 --> 00:05:34,250
żeby poznawać nowych ludzi
i zadawać im tyle pytań, ile chcę,

93
00:05:34,250 --> 00:05:35,260
jak mówiła mi mama.

94
00:05:36,440 --> 00:05:39,729
Najlepszym sposobem
na przedstawienie naszego projektu

95
00:05:39,729 --> 00:05:44,359
jest pokazanie niektórych pięknych ludzi,
których mieliśmy szczęście poznać.

96
00:05:44,890 --> 00:05:47,820
Zacznę od Jake'a,
mężczyzny po trzech amputacjach.

97
00:05:48,080 --> 00:05:52,230
Jake stracił obie nogi i rękę
w burzy śnieżnej na Grenlandii,

98
00:05:52,230 --> 00:05:54,000
gdzie pracował.

99
00:05:54,280 --> 00:05:58,100
Zadaliśmy mu parę pytań
o jego drogę i rehabilitację.

100
00:05:58,480 --> 00:06:00,900
Przedstawiam wam
Pocztówkę od Jake'a dla was.

101
00:06:02,300 --> 00:06:03,850
[Ludzkie Pocztówki]
[Jake]

102
00:06:03,850 --> 00:06:04,800
(Video) (Śmiech)

103
00:06:04,830 --> 00:06:06,080
[Dryftolog]

104
00:06:08,420 --> 00:06:10,720
Jake: Miałem amputacje
z powodu odmrożeń.

105
00:06:12,360 --> 00:06:13,540
Szczerze mówiąc,

106
00:06:13,850 --> 00:06:16,250
teraz chyba nie zamieniłbym
tego na nic innego.

107
00:06:16,250 --> 00:06:17,400
Wiele osób pyta mnie:

108
00:06:17,400 --> 00:06:21,460
"Co byś wybrał: odzyskać nogi czy rękę?".

109
00:06:21,460 --> 00:06:23,720
Zwykle odpowiadałem:
"Chciałbym odzyskać rękę,

110
00:06:23,720 --> 00:06:25,900
bo mogę się obejść bez nóg".

111
00:06:25,900 --> 00:06:29,399
Teraz jestem szczęśliwy taki, jaki jestem.

112
00:06:29,399 --> 00:06:30,799
To jestem ja.

113
00:06:31,420 --> 00:06:34,650
Dało mi to całkiem nowy
sposób patrzenia na świat.

114
00:06:34,900 --> 00:06:40,170
Sprawiło, że ćwiczę rzeczy,
o których wcześniej tylko myślałem.

115
00:06:40,730 --> 00:06:42,170
Jak być dobrym człowiekiem.

116
00:06:42,450 --> 00:06:44,620
Jak załatwić się w lesie.

117
00:06:44,900 --> 00:06:49,240
Tak proste rzeczy
nagle stają się bardzo realne.

118
00:06:50,120 --> 00:06:52,520
Nie zawsze łatwo jest to zrobić,

119
00:06:54,140 --> 00:06:56,680
ale naprawdę łatwo spróbować.

120
00:06:59,825 --> 00:07:00,905
[Ludzkie Pocztówki]

121
00:07:01,270 --> 00:07:03,010
(Widownia) (Brawa)

122
00:07:05,180 --> 00:07:06,380
Nora Jaccaud: Dziękuję.

123
00:07:06,380 --> 00:07:11,120
Następna Pocztówka
jest o 8-letnim chłopcu imieniem Iñaki.

124
00:07:11,120 --> 00:07:14,700
Zadałam mu moje ulubione pytanie:

125
00:07:14,870 --> 00:07:18,160
"Co jest najpiękniejszą rzeczą,
jaka zdarzyła się w twoim życiu?".

126
00:07:18,380 --> 00:07:20,500
Oto jego odpowiedź,
Pocztówka od Iñakiego.

127
00:07:22,610 --> 00:07:23,850
[Ludzkie Pocztówki]
[Iñaki]

128
00:07:23,850 --> 00:07:25,550
(Video) (Śpiew ptaków)

129
00:07:25,570 --> 00:07:26,320
[Dziecko]

130
00:07:29,560 --> 00:07:33,320
Iñaki: Najpiękniejszą rzeczą,
w moim życiu jest to, że się urodziłem.

131
00:07:33,320 --> 00:07:37,260
Wszyscy powinniśmy być za to wdzięczni,
bo inaczej by nas tu nie było.

132
00:07:37,500 --> 00:07:41,040
Nie mielibyśmy życia, bylibyśmy niczym.

133
00:07:41,660 --> 00:07:44,610
Nawet nie krążącym w powietrzu pyłkiem.

134
00:07:46,800 --> 00:07:47,980
Po prostu niczym.

135
00:07:51,690 --> 00:07:55,180
Czasem myślę, jakby to było
być niczym i nie istnieć,

136
00:07:55,180 --> 00:07:56,960
ale nie mogę sobie tego wyobrazić...

137
00:07:56,960 --> 00:07:58,930
Żyję, nie jestem niczym.

138
00:07:58,930 --> 00:08:00,680
Jestem czymś...

139
00:08:01,460 --> 00:08:02,510
co żyje.

140
00:08:03,860 --> 00:08:07,890
Co może się poruszać, może czuć,
może wąchać, może smakować

141
00:08:07,890 --> 00:08:10,060
i może myśleć.

142
00:08:10,740 --> 00:08:14,120
I mogę wykorzystać swoje życie w pełni.

143
00:08:14,360 --> 00:08:17,320
I jestem tu, zamiast być niczym.

144
00:08:21,280 --> 00:08:22,890
[Ludzkie Pocztówki]

145
00:08:24,480 --> 00:08:27,660
Nora Jaccaud: Ten mały chłopiec
robi wielkie wrażenie.

146
00:08:27,800 --> 00:08:32,410
Pamiętajcie, ci ludzie są wokół was,

147
00:08:33,179 --> 00:08:35,410
w waszym codziennym życiu.

148
00:08:35,960 --> 00:08:40,749
Wszyscy jesteśmy zwykłymi ludźmi
z niezwykłymi punktami widzenia,

149
00:08:40,749 --> 00:08:44,380
kiedy tylko da się nam szansę
na wyrażenie siebie.

150
00:08:44,740 --> 00:08:48,440
Przez ostatnie 2 lata mój partner
i ja zjeździliśmy świat,

151
00:08:48,440 --> 00:08:52,760
za jedyny cel mając rozmowę
i nagranie poznanych osób.

152
00:08:53,240 --> 00:08:56,120
Przeprowadzając coraz więcej wywiadów,

153
00:08:56,120 --> 00:09:00,700
zrozumieliśmy, że słuchanie
to nie tylko branie,

154
00:09:00,700 --> 00:09:02,860
jak myślałam, że mówiła mi mama,

155
00:09:03,300 --> 00:09:05,440
ale oznacza również dawanie.

156
00:09:05,780 --> 00:09:07,750
Kiedy kogoś słuchasz,

157
00:09:07,750 --> 00:09:11,840
dajesz mu przestrzeń i czas
na wyrażenie siebie,

158
00:09:11,840 --> 00:09:13,600
na zebranie swoich pomysłów.

159
00:09:13,800 --> 00:09:15,610
Dajesz drugiej osobie szansę,

160
00:09:15,610 --> 00:09:20,490
żeby poczuła twoją miłość,
sympatię i zainteresowanie.

161
00:09:21,400 --> 00:09:23,560
Sam pomysł nie jest nowy,

162
00:09:23,860 --> 00:09:27,160
a przesłania Pocztówek nie są przełomowe,

163
00:09:27,160 --> 00:09:29,720
jak wiele prelekcji TED, które widziałam.

164
00:09:30,380 --> 00:09:33,070
Opisałabym nasz projekt w ten sposób.

165
00:09:33,960 --> 00:09:35,839
Każdego ranka ćwiczę jogę

166
00:09:35,839 --> 00:09:40,099
i każdego ranka nie mogę uwierzyć,
jak sztywne jest moje ciało.

167
00:09:40,400 --> 00:09:44,440
Muszę mu przypomnieć,
że może się zginać, ruszać i skręcać.

168
00:09:45,020 --> 00:09:46,820
Nasze umysły są takie same,

169
00:09:46,820 --> 00:09:49,280
trzeba im przypominać.

170
00:09:49,800 --> 00:09:53,400
Nie powinniśmy dążyć
tylko do wielkich idei,

171
00:09:53,400 --> 00:09:57,570
każda uważnie wysłuchana idea ma moc.

172
00:09:58,300 --> 00:09:59,200
Na przykład,

173
00:09:59,940 --> 00:10:03,940
jeśli powiem wam, że oddychanie jest ważne

174
00:10:04,320 --> 00:10:06,320
nie kontroluję waszego oddechu,

175
00:10:06,900 --> 00:10:10,420
ale mogę skupić waszą uwagę na oddechu,

176
00:10:10,420 --> 00:10:12,250
teraz albo później.

177
00:10:12,940 --> 00:10:16,200
Przesłania, które cenię najbardziej
od ludzi, z którymi rozmawiam

178
00:10:16,200 --> 00:10:18,870
to najprostsze, najczystsze pomysły.

179
00:10:19,600 --> 00:10:21,900
Na przykład James.

180
00:10:22,360 --> 00:10:23,840
Pokonał nowotwór

181
00:10:24,339 --> 00:10:26,599
i przypomina nam,

182
00:10:26,599 --> 00:10:31,009
że taka próba może być szansą
na stworzenie siebie na nowo.

183
00:10:31,460 --> 00:10:35,020
Albo Ibu Robin Lim, położna z Indonezji,

184
00:10:35,500 --> 00:10:39,370
która mówi matkom, że mają
najważniejszą pracę na świecie.

185
00:10:39,370 --> 00:10:40,570
Mówi im:

186
00:10:40,570 --> 00:10:46,360
"W waszych rękach jest pokój na świecie,
bo na nich dzieci uczą się pokoju".

187
00:10:47,760 --> 00:10:50,840
Albo George, 10-letni chłopiec
z małego miasteczka.

188
00:10:50,840 --> 00:10:53,890
Tworzy sztukę z surowców wtórnych.

189
00:10:54,490 --> 00:10:56,160
Mówi bardzo mądrze:

190
00:10:56,160 --> 00:11:00,370
"Być może pewnego dnia
zabraknie nam wełny lub bawełny

191
00:11:00,370 --> 00:11:02,910
i musimy je cenić, dopóki tu są".

192
00:11:04,340 --> 00:11:07,810
Na koniec chcę wam zadać proste pytanie,

193
00:11:07,810 --> 00:11:10,340
które możecie zadać
następnej spotkanej osobie.

194
00:11:10,620 --> 00:11:12,360
Może to być ktoś, kogo znacie,

195
00:11:12,760 --> 00:11:15,190
może to być osoba siedząca obok,

196
00:11:15,710 --> 00:11:19,480
może to być kasjer w sklepie,
jeśli nikt za wami nie czeka w kolejce.

197
00:11:20,100 --> 00:11:23,790
Spytajcie: "Co jest najpiękniejszą rzeczą,
jaka zdarzyła się w twoim życiu?".

198
00:11:24,270 --> 00:11:26,530
Zadaliśmy to pytanie
w różnych częściach świata

199
00:11:26,530 --> 00:11:30,540
i zapewniam was, że nagrodą
będzie historia z głębi serca.

200
00:11:31,360 --> 00:11:34,380
Bo każdy jest historią,
z której można się uczyć.

201
00:11:34,920 --> 00:11:40,260
Osoby siedzące po waszej lewej
i prawej stronie są historiami.

202
00:11:40,940 --> 00:11:45,320
Jeśli poświęcisz trochę czasu,
by spojrzeć na nie z odpowiedniej strony,

203
00:11:45,320 --> 00:11:48,430
możesz wydobyć niezwykłe historie

204
00:11:48,430 --> 00:11:52,840
z ludzi, którzy mogą myśleć, że nie mają
nic wyjątkowego do powiedzenia,

205
00:11:53,200 --> 00:11:57,240
pokrzepiając równocześnie siebie i ich.

206
00:11:57,540 --> 00:11:58,320
Dziękuję.

207
00:11:59,718 --> 00:12:00,878
(Brawa)