Minstens sinds de tijd van Socrates
besloten enkele traditionele
samenlevingen dat bepaalde geschillen,
zoals wanneer iemand
een specifieke misdaad had begaan,
moesten worden gehoord
door een groep burgers.
Een paar eeuwen later werd
juryrechtspraak ingevoerd in Engeland,
waar het een belangrijk element
werd van het rechtssysteem,
om de overheid te controleren en
burgers bij besluitvorming te betrekken.
Jury's besloten of verdachten
voor misdaden werden berecht,
bepaalden of aangeklaagde
verdachten schuldig waren
en losten financiële geschillen op.
Terwijl de Amerikaanse koloniën
uiteindelijk Engelands gezag afwierpen,
is de rechtstraditie
van de jury doorgezet.
Het Amerikaanse strafrechtstelsel
schreef een 'grand jury' voor
om te bepalen of
strafzaken vervolgd werden,
vereisten een jury om alle misdaden
behalve afzettingen te berechten
en voorzagen ook jury's
in civiele zaken.
Maar tegenwoordig worden 'grand juries'
in de VS vaak niet bijeengeroepen,
en jury's beslissen over minder
dan 4% van strafzaken
en minder dan 1% van civiele zaken
die bij de rechtbank zijn ingediend.
Tegelijkertijd neemt het aantal
jurysystemen in andere landen toe.
Wat is er gebeurd in de VS?
Het antwoord ligt deels aan de manier
waarop het Hooggerechtshof
de Grondwet heeft geïnterpreteerd.
Het liet een schuldbekentenis toe,
die momenteel in bijna
elke strafzaak plaatsvindt.
Het werkt als volgt:
de aanklager geeft de verdachte
de gelegenheid om schuld te bekennen.
Als ze het pleidooi aanvaarden, zal
de zaak niet voor de jury komen,
maar krijgen ze een kortere celstraf
dan wanneer ze door een jury
veroordeeld zouden worden.
Het risico van een langere
celstraf na een rechtbankzitting
kan een onschuldige verdachte afschrikken
om toch schuldig te pleiten.
Tussen de 19e en 21e eeuw,
is het aantal schuldpleidooien
gestegen van ongeveer 20% naar 90%,
en deze percentages blijven stijgen.
Het Hooggerechtshof heeft
een andere procedure toegestaan
die ingrijpt op de jury
genaamd snelrecht.
Met toepassing van snelrecht
kunnen rechters bepalen
dat civiele procedures onnodig zijn
als mensen met onvoldoende
bewijsmateriaal een aanklacht indienen.
Dit geldt alleen voor zaken waar geen
enkele redelijke jury bezwaar zou maken.
Dat is lastig om te bepalen,
toch heeft de toepassing van snelrecht
zich uitgestrekt tot het punt
waar sommigen beweren
dat het wordt misbruikt.
Rechters honoreren bijvoorbeeld
volledig of gedeeltelijk
de verzoeken van meer
dan 70% van werkgevers
om discriminatiezaken
van werknemers af te wijzen.
In andere gevallen doen zowel
de aanklager als de gedaagde
afstand van hun recht om
naar de rechtbank te gaan,
en in plaats daarvan lossen ze hun
geschil op via een professionele arbiter.
Dit zijn meestal advocaten,
professoren of voormalige rechters.
Arbitrage kan voor beide partijen
een goede beslissing zijn
om de vereisten voor
een rechtbankzitting te vermijden,
maar het wordt vaak onbewust aanvaard
wanneer mensen contracten tekenen
zoals sollicitatieformulieren
en koopovereenkomsten.
Dat kan een probleem worden.
Sommige arbiters zijn
wellicht bevooroordeeld
ten opzichte van bedrijven
die hun zaken aangeven.
Dit zijn een paar manieren
waarop jury's zijn verdwenen.
Maar zou het wegvallen
van jury's positief kunnen zijn?
Tja, jury's zijn niet perfect.
Ze zijn prijzig,
tijdrovend,
en kunnen fouten maken.
En ze zijn niet altijd nodig,
zoals wanneer mensen simpelweg
hun geschil minnelijk schikken.
Maar jury's hebben hun voordelen.
Als ze op de juiste wijze
worden geselecteerd,
zijn juryleden meer representatief
voor de bevolking
en hebben ze niet
dezelfde drijfveer als aanklagers,
wetgevers,
of rechters
die zich herkiesbaar stellen
of promotie willen.
De grondleggers van de Verenigde
Staten geloofden in de wijsheid
van onpartijdige groepen burgers
om de macht van de drie takken
van de overheid te controleren.
De juryrechtspraak zelf
heeft gewone burgers
een centrale rol gegeven om
de sociale structuur in stand te houden.
Zal het jurysysteem in de VS
in de toekomst blijven bestaan?