0:00:06.713,0:00:10.030
ลองนึกถึงการชี้ตัวผู้ต้องหาโดยพยาน 10 คน

0:00:10.030,0:00:15.631
มาชี้ตัวโจรปล้นธนาคารที่พวกเขาได้เห็น[br]ระหว่างการหลบหนีออกจากที่เกิดเหตุ

0:00:15.631,0:00:18.274
หากพยานมากกว่า 6 คนชี้ตัวคนร้ายคนเดียวกัน

0:00:18.274,0:00:21.204
นั่นมีความเป็นไปได้มากกว่า[br]คนนั้นคือผู้ต้องหา

0:00:21.204,0:00:23.015
แต่หากพยานทั้ง 10 คนชี้ไปที่คนเดียวกัน

0:00:23.015,0:00:25.209
คุณอาจจะคิดว่าคดีนี้ยิ่งหนักแน่นทีเดียว

0:00:25.209,0:00:27.255
แต่คุณอาจจะคิดผิด

0:00:27.255,0:00:29.728
สำหรับพวกเราส่วนใหญ่สิ่งนี้อาจฟังดูแปลก

0:00:29.728,0:00:34.693
แต่ไหนแต่ไรมา สังคมของเราให้ความสำคัญ[br]กับการลงคะแนนเสียงกับเสียงส่วนใหญ่

0:00:34.693,0:00:35.693
ไม่ว่าจะเป็นการเมือง

0:00:35.693,0:00:36.693
ธุรกิจ

0:00:36.693,0:00:37.751
หรือวงการบันเทิง

0:00:37.751,0:00:42.030
ดังนั้นเป็นเรื่องปกติที่จะคิดว่า[br]ยิ่งเสียงส่วนมากคือยิ่งดี

0:00:42.030,0:00:44.863
จนถึงบัดนี้ก็ยังคงเป็นแบบนั้น

0:00:44.863,0:00:48.986
แต่ในบางครั้ง ยิ่งคุณเข้าใกล้ความเป็น[br]เอกฉันท์มากเท่าไหร่

0:00:48.986,0:00:52.590
ผลที่ได้จะมีความน่าเชื่อถือน้อยลง

0:00:52.590,0:00:56.032
สิ่งนี้เรียกว่าความย้อนแย้ง[br]ของความเป็นเอกฉันท์

0:00:56.032,0:00:58.347
ปัจจัยสำคัญในการทำความเข้าใจ[br]ความย้อนแย้งนี้

0:00:58.347,0:01:01.894
คือในการพิจารณาองค์รวมของ[br]ความไม่แน่นอน

0:01:01.894,0:01:05.783
เกี่ยวกับประเภทของเหตุการณ์[br]ที่คุณเผชิญอยู่

0:01:05.783,0:01:09.936
ยกตัวอย่างเช่น หากเราให้พยานจำแนก[br]แอปเปิ้ลออกมา

0:01:09.936,0:01:13.389
ผลที่ได้ก็จะเป็นเอกฉันท์อย่างแน่นอน

0:01:13.389,0:01:17.500
แต่ในกรณีที่เราจำเป็นจะต้องคำนึงถึง[br]ความแตกต่างทางธรรมชาติบางอย่าง

0:01:17.500,0:01:21.334
เราต้องคำนึงถึงการกระจายที่ต่างออกไปด้วย

0:01:21.334,0:01:23.460
ถ้าเราลองโยนเหรียญ 100 ครั้ง

0:01:23.460,0:01:28.156
เราคงคาดหวังว่าจะได้เห็นด้านหัวประมาณ[br]50% ของจำนวนครั้งทั้งหมด

0:01:28.156,0:01:31.541
ถ้าหากผลลัพธ์ออกมาว่าเหรียญออกหัวทั้งหมด

0:01:31.541,0:01:34.177
คุณจะตั้งสมมติฐานว่าน่าจะมีบางสิ่งผิดปกติ

0:01:34.177,0:01:35.972
ซึ่งไม่ได้มาจากการโยนของเรา

0:01:35.972,0:01:39.001
แต่ผิดปกติที่ตัวเหรียญเอง

0:01:39.001,0:01:43.806
แน่นอนว่า การชี้ตัวผู้ต้องหาไม่ได้[br]เป็นการสุ่มเหมือนการโยนเหรียญ

0:01:43.806,0:01:48.339
แต่มันก็ไม่ได้ชัดเจนเหมือนกันแยกแอปเปิ้ล[br]ออกจากกล้วยเช่นกัน

0:01:48.339,0:01:54.203
อันที่จริงแล้ว การศึกษาในปี ค.ศ. 1944[br]พบว่า 48% ของพยาน

0:01:54.203,0:01:56.967
มีแนวโน้มที่จะชี้ตัวผู้ต้องหาผิดคน

0:01:56.967,0:02:00.312
แม้ว่าพวกเขาจะมั่นใจในการชี้ตัวของพวกเขา[br]มากก็ตาม

0:02:00.312,0:02:03.788
ความทรงจำที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของการ[br]เห็นเพียงแวบเดียวนั้นเชื่อได้ยาก

0:02:03.788,0:02:07.204
และเรามักจะคาดคะเนเกินจากความแม่นยำของเรา

0:02:07.204,0:02:08.164
ด้วยปัจจัยเหล่านี้

0:02:08.164,0:02:12.093
การบ่งชี้ที่เป็นเอกฉันท์เริ่มดูจะมี[br]ความน่าเชื่อถือน้อยลง

0:02:12.093,0:02:14.705
และเป็นเหมือนความบกพร่องของระบบ

0:02:14.705,0:02:17.024
หรือความลำเอียงที่เกิดขึ้น

0:02:17.024,0:02:21.013
ความบกพร่องของระบบไม่เพียงเกิดขึ้น[br]ในกรณีของการตัดสินของมนุษย์เท่านั้น

0:02:21.013,0:02:23.364
ในปี ค.ศ. 1993-2008

0:02:23.364,0:02:28.835
มีการตรวจพบ DNA ของหญิงสาวในที่เกิดเหตุ[br]อาชญากรรมหลายแห่งในยุโรป

0:02:28.835,0:02:34.433
ซึ่งเรียกว่าเป็นฆาตกรที่หาตัวจับยาก[br]ชื่อว่า Phantom of Heilbronn

0:02:34.433,0:02:40.233
แต่หลักฐานเกี่ยวกับ DNA นี้มีความสอดคล้อง[br]กับที่เกิดเหตุเพราะเกิดความผิดพลาดขึ้นมา

0:02:40.233,0:02:43.963
ปรากฎว่าสำลีที่ใช้ตรวจหาตัวอย่าง DNA

0:02:43.963,0:02:50.045
เกิดอุบัติเหตุถูกปนเปื้อนโดยผู้หญิงคนหนึ่ง[br]ที่ทำงานในโรงงานผลิต

0:02:50.045,0:02:54.194
ในบางกรณีระบบที่ผิดพลาดเกิดจาก[br]การเจตนาทุจริต

0:02:54.194,0:02:59.218
เหมือนประชามติที่จัดทำขึ้นโดยซัดดัม ฮุสเซน[br]ในปี ค.ศ.2002

0:02:59.218,0:03:06.368
ที่ระบุว่ามีผู้ลงคะแนนเสียงถึง 100% [br]พร้อมกับนิยมชมชอบถึง 100% เช่นกัน

0:03:06.368,0:03:09.456
กับการเป็นประธานาธิบดีอีกเจ็ดปี

0:03:09.456,0:03:10.839
เมื่อคุณมองเห็นเรื่องแบบนี้

0:03:10.839,0:03:15.121
ความย้อนแย้งในความเป็นเอกฉันท์[br]อาจจะไม่ใช่ความย้อนแย้งทั้งหมด[br]

0:03:15.121,0:03:18.244
ความเห็นพ้องตรงกันอย่างเป็นเอกฉันท์[br]ยังเป็นแค่ความคิดเชิงทฤษฏี

0:03:18.244,0:03:23.588
โดยเฉพาะกรณีที่มีคาดหวังต่ำมาก[br]ในตัวแปรและความไม่แน่นอน[br]

0:03:23.588,0:03:24.557
แต่ในทางปฏิบัติแล้ว

0:03:24.557,0:03:29.058
การได้เสียงเอกฉันท์ในสภาวะ[br]ที่ความเป็นเอกฉันท์ไม่น่าเกิดขึ้นได้

0:03:29.058,0:03:34.180
บอกเราว่าน่าจะมีปัจจัยซ่อนเร้นบางประการ[br]ที่กำลังส่งผลอยู่ในระบบ

0:03:34.180,0:03:37.018
บางทีเราอาจจะต่อสู้เพื่อความสมานฉันท์[br]และฉันทามติ

0:03:37.018,0:03:42.159
ในหลายสถานการณ์ ความผิดพลาดและความเห็นต่าง[br]ยังเป็นสิ่งที่คาดหวังได้ตามธรรมชาติ

0:03:42.159,0:03:44.696
และถ้าผลลัพธ์ที่สมบูรณ์แบบนั้น[br]ดูดีเกินกว่าจะเป็นจริงได้[br]

0:03:44.696,0:03:46.343
มันก็อาจจะเกินจริงไปจริง ๆ