1
00:00:00,965 --> 00:00:03,507
ฉันไม่เคยคิดเคยฝัน

2
00:00:03,531 --> 00:00:07,483
ว่ามือวางระเบิดพลีชีพอายุ 19 ปี

3
00:00:07,507 --> 00:00:11,188
จะเป็นคนสอนบทเรียนที่มีค่ากับฉัน

4
00:00:12,640 --> 00:00:13,807
แต่เขาสอนค่ะ

5
00:00:14,640 --> 00:00:19,259
เขาสอนฉันให้ไม่มีวันทึกทัก

6
00:00:19,283 --> 00:00:22,423
เรื่องของคนที่เราไม่รู้จักเป็นอันขาด

7
00:00:24,414 --> 00:00:28,543
เช้าวันพฤหัสบดี
ในเดือนกรกฎาคม ปี ค.ศ. 2005

8
00:00:28,567 --> 00:00:31,625
มือวางระเบิดกับฉัน

9
00:00:31,649 --> 00:00:36,196
เลือกขึ้นรถไฟขบวนเดียวกัน
ในเวลาเดียวกัน โดยที่ไม่รู้มาก่อน

10
00:00:36,220 --> 00:00:40,683
เรายืนห่างกันแค่ไม่กี่ฟุตเอง

11
00:00:42,345 --> 00:00:43,495
ฉันไม่เห็นเขาหรอกค่ะ

12
00:00:44,185 --> 00:00:45,976
เอาจริง ๆ แล้ว ฉันไม่เห็นใครเลย

13
00:00:46,000 --> 00:00:48,587
เป็นเหมือนตามปกติ
ที่ไม่มีใครมองใครตอนอยู่บนรถไฟ

14
00:00:48,611 --> 00:00:51,912
แต่ฉันว่าเขาคงเห็นฉัน

15
00:00:52,916 --> 00:00:55,957
ฉันเดาว่าเขาคงมองพวกเราทุกคน

16
00:00:56,687 --> 00:01:00,901
ขณะที่มือเขาสัมผัสอยู่กับปุ่มกดระเบิด

17
00:01:02,439 --> 00:01:06,884
ฉันก็สงสัยอยู่บ่อย ๆ 
ว่าตอนนั้นเขาคิดอะไรอยู่

18
00:01:06,908 --> 00:01:10,265
โดยเฉพาะในช่วงไม่กี่วินาทีสุดท้าย

19
00:01:12,765 --> 00:01:14,374
ฉันรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องส่วนตัว

20
00:01:14,977 --> 00:01:18,994
เขาไม่ได้ตั้งใจจะฆ่า
หรือทำให้ฉันที่มีชื่อว่า จิล ฮิคส์ พิการ

21
00:01:19,018 --> 00:01:20,771
เขาไม่รู้จักฉัน

22
00:01:21,758 --> 00:01:22,932
ไม่เลยค่ะ

23
00:01:23,666 --> 00:01:26,612
แต่เขากลับเลือกที่จะตราหน้า

24
00:01:26,636 --> 00:01:31,241
ว่าฉันผิดและไม่เป็นที่ต้องการ

25
00:01:32,272 --> 00:01:35,652
ฉันกลายเป็นศัตรู

26
00:01:37,390 --> 00:01:40,966
สำหรับเขาแล้วฉันเป็น "คนอื่น"

27
00:01:40,990 --> 00:01:43,687
"พวกนั้น" ไม่ใช่ "พวกเรา"

28
00:01:45,581 --> 00:01:50,855
คำตราหน้าว่า "ศัตรู"
ช่วยทำให้เขามองว่าเราไม่ใช่คน

29
00:01:51,674 --> 00:01:54,101
ช่วยดลใจให้เขากดระเบิด

30
00:01:55,339 --> 00:01:57,506
เขาไม่ได้เลือกคนหรอกค่ะ

31
00:01:58,875 --> 00:02:04,058
แค่ในขบวนที่ฉันอยู่
26 ชีวิตอันมีค่าก็ถูกพรากไป

32
00:02:05,042 --> 00:02:06,970
ฉันเองก็เกือบเป็นหนึ่งในนั้น

33
00:02:08,855 --> 00:02:11,596
ในช่วงเวลาสั้น ๆ เพียงชั่วอึดใจ

34
00:02:11,620 --> 00:02:15,290
เหมือนเราดูดให้จมสู่ความมืดมิด

35
00:02:15,314 --> 00:02:17,696
ซึ่งมันเหมือนจริงเสียยิ่งกว่าจริง

36
00:02:17,720 --> 00:02:22,079
กับการเดินฝ่าน้ำมันในจินตนาของฉัน

37
00:02:23,398 --> 00:02:25,448
เราไม่รู้หรอก ว่าเราเป็นศัตรูกัน

38
00:02:26,321 --> 00:02:30,379
เราเป็นเพียงคนที่สัญจรไปมา
คนที่เมื่อไม่กี่นาทีก่อน

39
00:02:30,403 --> 00:02:32,887
ทำตามมารยาทบนรถไฟ

40
00:02:32,911 --> 00:02:35,117
ไม่สบตาใคร

41
00:02:35,141 --> 00:02:36,291
ไม่คุย

42
00:02:36,894 --> 00:02:39,766
ไม่สนทนาอะไรกับใครทั้งนั้น

43
00:02:41,948 --> 00:02:44,901
แต่เมื่อความมืดเลือนหายไป

44
00:02:45,776 --> 00:02:47,401
เราเอื้อมเข้าหากัน

45
00:02:48,179 --> 00:02:49,691
เราช่วยเหลือซึ่งกันและกัน

46
00:02:50,808 --> 00:02:53,269
เราตะโกนบอกชื่อตัวเอง

47
00:02:53,293 --> 00:02:55,444
เหมือนเวลาเช็คชื่อในชั้นเรียน

48
00:02:56,389 --> 00:02:58,666
รอคนอื่นตอบ

49
00:03:00,559 --> 00:03:03,222
"ฉันชื่อจิล ฉันอยู่ที่นี่

50
00:03:05,111 --> 00:03:06,421
ฉันยังมีชีวิต

51
00:03:08,279 --> 00:03:09,468
โอเคนะ"

52
00:03:11,697 --> 00:03:12,883
"ฉันชื่อจิล

53
00:03:13,679 --> 00:03:14,875
อยู่ตรงนี้

54
00:03:16,318 --> 00:03:17,627
ยังมีชีวิตอยู่

55
00:03:19,329 --> 00:03:20,524
โอเคนะ"

56
00:03:23,096 --> 00:03:25,637
ฉันไม่รู้จักเอลิสัน

57
00:03:26,399 --> 00:03:30,641
แต่ฉันคอยฟังเธอตอบมา
ทุก ๆ สองสามนาที

58
00:03:31,340 --> 00:03:32,958
ฉันไม่รู้จักริชาร์ด

59
00:03:33,839 --> 00:03:36,728
แต่มันสำคัญสำหรับฉันที่เขารอดชีวิต

60
00:03:38,752 --> 00:03:40,546
ฉันก็บอกพวกเขา

61
00:03:40,570 --> 00:03:42,053
ไปแค่ชื่อต้น

62
00:03:43,013 --> 00:03:44,164
พวกเขาไม่รู้

63
00:03:44,188 --> 00:03:47,711
ว่าฉันเป็นหัวหน้าแผนก
ของสภาการออกแบบ

64
00:03:49,185 --> 00:03:52,742
และนี่คือกระเป๋าใบเก่งของฉัน

65
00:03:52,766 --> 00:03:55,217
ที่ถูกกู้ได้จากเช้าวันนั้นเช่นกันกัน

66
00:03:56,479 --> 00:04:00,445
พวกเขาไม่รู้ว่าบทความฉันถูกตีพิมพ์
ลงวารสารสถาปัตย์และการออกแบบ

67
00:04:00,469 --> 00:04:03,785
ไม่รู้ว่าฉันเป็นสมาชิกราชสมาคมศิลปะ

68
00:04:03,809 --> 00:04:05,274
ไม่รู้ว่าฉันใส่ชุดสีดำ --

69
00:04:06,695 --> 00:04:07,861
ตอนนี้ก็ยังใส่อยู่ --

70
00:04:08,566 --> 00:04:11,122
ไม่ว่าฉันสูบซิการ์ริลโล

71
00:04:11,888 --> 00:04:14,191
เดี๋ยวนี้ฉันไม่ได้สูบแล้วล่ะค่ะ

72
00:04:14,215 --> 00:04:18,399
ฉันดื่มจินและดู TED Talks

73
00:04:18,423 --> 00:04:24,629
แน่ล่ะค่ะ ฉันไม่เคยคิดเคยฝัน
ว่าวันหนึ่งฉันจะมายืน

74
00:04:25,593 --> 00:04:28,488
มาปรับสมดุลร่างกายตัวเอง
บนขาเทียมสองข้าง

75
00:04:28,512 --> 00:04:29,669
มาเป็นผู้บรรยาย

76
00:04:30,651 --> 00:04:36,295
ฉันเป็นสาวชาวออสเตรเลีย ที่ตอนนั้น
กำลังทำสิ่งที่น่าทึ่ง อยู่ในกรุงลอนดอน

77
00:04:36,319 --> 00:04:39,152
และฉันก็ไม่พร้อมให้มันจบแต่เพียงแค่นั้น

78
00:04:40,882 --> 00:04:44,040
ฉันตั้งมั่นว่าต้องรอดให้ได้

79
00:04:44,064 --> 00:04:49,266
ฉันถึงขนาดใช้ผ้าพันคอ
เป็นตัวขันชะเนาะขาท่อนบนทั้งสองข้าง

80
00:04:49,290 --> 00:04:54,623
และปิดกั้นทุกอย่างและทุกคนออกไป

81
00:04:55,345 --> 00:04:58,605
เพื่อตั้งสติและฟังแต่เสียงของตัวเอง

82
00:04:58,629 --> 00:05:01,763
ใช้แค่สัญชาตญาณในการนำทาง

83
00:05:03,085 --> 00:05:05,179
ฉันบังคับให้ตัวเองหายใจช้า ๆ

84
00:05:05,847 --> 00:05:07,627
ฉันยกต้นขาขึ้น

85
00:05:07,651 --> 00:05:09,319
ฉันสั่งให้ตัวเองนั่งหลังตรง

86
00:05:09,343 --> 00:05:13,013
และฝืนตัวเองให้ถ่างตาเอาไว้

87
00:05:14,681 --> 00:05:18,013
ฉันอดทนอยู่เกือบชั่วโมง

88
00:05:19,030 --> 00:05:23,411
ช่วงเวลาหนึ่งชั่วโมง
ที่ใช้ทบทวนชีวิตที่ผ่านมา

89
00:05:23,435 --> 00:05:25,231
จนถึงวินาทีนั้น

90
00:05:27,199 --> 00:05:30,278
บางทีฉันน่าจะทำให้มากกว่านี้

91
00:05:31,223 --> 00:05:34,427
น่าจะใช้ชีวิตให้เต็มที่กว่านี้
ออกไปเห็นโลกให้มากกว่านี้

92
00:05:34,451 --> 00:05:38,865
บางที ฉันน่าจะออกไปวิ่ง เต้นรำ 
เรียนโยคะ

93
00:05:40,317 --> 00:05:45,255
แต่สิ่งที่ฉันให้ความสำคัญ
และความสนใจตลอดมาคือการงาน

94
00:05:45,279 --> 00:05:47,180
ฉันมีชีวิตอยู่เพื่อทำงาน

95
00:05:47,730 --> 00:05:50,537
ชื่อและตำแหน่งบนนามบัตร

96
00:05:50,561 --> 00:05:51,831
มีความหมายสำหรับฉัน

97
00:05:53,688 --> 00:05:57,298
แต่มันไม่มีความหมายอะไรเลย
ในอุโมงค์รถไฟใต้ดินวันนั้น

98
00:05:59,226 --> 00:06:03,696
กว่าจะถึงตอนที่ฉันรู้สึกตัว
ว่าเจ้าหน้าที่กู้ภัย

99
00:06:03,720 --> 00:06:05,860
กำลังแตะตัวฉัน

100
00:06:06,472 --> 00:06:08,589
ฉันไม่เหลือแรงจะพูดแล้ว

101
00:06:08,613 --> 00:06:13,592
พูดไม่ได้แม้แต่คำสั้น ๆ อย่าง "จิล"

102
00:06:15,183 --> 00:06:17,918
ฉันยอมยกร่างกายของฉัน
ให้เป็นภาระของพวกเขา

103
00:06:17,942 --> 00:06:20,815
ฉันทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้แล้ว

104
00:06:20,839 --> 00:06:24,535
และต่อจากนี้ชีวิตฉันอยู่ในมือพวกเขา

105
00:06:27,091 --> 00:06:28,479
ฉันเข้าใจอย่างถ่องแท้

106
00:06:29,283 --> 00:06:35,481
ว่าความเป็นมนุษย์มีหน้าตาอย่างไร

107
00:06:35,972 --> 00:06:39,171
ก็ตอนที่ฉันเห็นป้ายประจำตัว

108
00:06:39,195 --> 00:06:42,454
ที่พวกเขาติดให้ฉัน
ตอนส่งฉันไปโรงพยาบาล

109
00:06:42,478 --> 00:06:43,652
มันเขียนว่า

110
00:06:44,218 --> 00:06:49,488
"ผู้รอดชีวิตไม่ทราบชื่อ เพศหญิง"

111
00:06:51,162 --> 00:06:55,377
ผู้รอดชีวิตไม่ทราบชื่อ เพศหญิง

112
00:06:57,004 --> 00:06:59,951
คำไม่กี่พยางค์นี่คือของขวัญของฉัน

113
00:07:01,125 --> 00:07:03,872
สิ่งที่มันบอกฉันอย่างชัดเจน

114
00:07:03,896 --> 00:07:06,601
คือชีวิตฉันปลอดภัยแล้ว

115
00:07:06,625 --> 00:07:09,769
ด้วยเหตุผลเดียวคือเพราะฉันเป็นมนุษย์

116
00:07:10,610 --> 00:07:14,794
ความแตกต่างทั้งหลายไม่ใช่เรื่องสำคัญ

117
00:07:14,818 --> 00:07:19,375
สำหรับเจ้าหน้าที่กู้ภัย
ที่พร้อมทุ่มเททุกอย่าง

118
00:07:20,129 --> 00:07:21,669
เพื่อช่วยชีวิตฉัน

119
00:07:22,458 --> 00:07:25,181
เพื่อช่วยชีวิตคนไม่ทราบชื่อ
ให้ได้มากที่สุด

120
00:07:25,205 --> 00:07:27,537
และยอมกระทั่งเสี่ยงชีวิตตนเอง

121
00:07:28,405 --> 00:07:32,576
สำหรับพวกเขาแล้ว 
มันไม่สำคัญเลยว่าฉันจะรวยหรือจน

122
00:07:33,298 --> 00:07:35,439
ผิวของฉันจะเป็นสีอะไร

123
00:07:35,463 --> 00:07:37,025
ฉันจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย

124
00:07:37,049 --> 00:07:38,946
ฉันชอบเพศไหน

125
00:07:39,613 --> 00:07:41,216
ลงคะแนนเลือกใคร

126
00:07:41,240 --> 00:07:42,758
มีการศึกษาดีหรือเปล่า

127
00:07:42,782 --> 00:07:46,471
มีศาสนาหรือไม่

128
00:07:47,409 --> 00:07:49,353
ไม่มีเรื่องไหนสำคัญ

129
00:07:49,377 --> 00:07:54,020
ไปมากกว่าความที่ฉันเป็นมนุษย์คนหนึ่ง

130
00:07:55,881 --> 00:07:59,361
ฉันมองว่าตัวเองเป็นข้อเท็จจริงที่มีชีวิต

131
00:08:00,223 --> 00:08:02,252
เป็นข้อพิสูจน์

132
00:08:02,276 --> 00:08:09,004
ว่าความรักและความเคารพที่ไร้เงื่อนไข
ไม่ได้แค่ช่วย

133
00:08:09,028 --> 00:08:12,069
แต่มันยังเปลี่ยนแปลงชีวิตอีกด้วย

134
00:08:13,226 --> 00:08:17,694
นี่คือภาพอันน่าทึ่งของเจ้าหน้าที่กู้ภัย
ที่ช่วยฉัน ภาพของแอนดี้กับฉัน


135
00:08:17,718 --> 00:08:19,590
ที่เพิ่งถ่ายเมื่อปีที่แล้ว

136
00:08:20,080 --> 00:08:22,641
สิบปีหลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น

137
00:08:22,665 --> 00:08:25,009
ภาพของพวกเราสองคนเดินแนบชิดกัน

138
00:08:27,559 --> 00:08:29,677
ฝ่าช่วงความโกลาหล

139
00:08:29,701 --> 00:08:32,541
มีคนคอยจับมือฉันไม่ห่าง

140
00:08:33,200 --> 00:08:36,073
มีคนคอยลูบหน้าปลอบประโลม

141
00:08:37,161 --> 00:08:38,573
ฉันรู้สึกยังไงน่ะหรือคะ

142
00:08:39,541 --> 00:08:40,763
ฉันรู้สึกถึงรัก

143
00:08:41,685 --> 00:08:46,502
สิ่งที่เป็นโล่คอยกำบังฉัน
จากความเกลียดชังและการจองเวร

144
00:08:46,526 --> 00:08:49,515
สิ่งที่ทำให้ฉันกล้าจะพูดว่า

145
00:08:49,539 --> 00:08:52,419
ให้มันจบลงแค่นี้เถิด

146
00:08:54,006 --> 00:08:55,197
คือความรัก

147
00:08:56,585 --> 00:08:58,583
ฉันได้รับความรัก

148
00:09:01,234 --> 00:09:07,499
ฉันเชื่อว่าความเป็นไปได้
ที่เราจะเปลี่ยนแปลงโลกด้วยความรัก

149
00:09:07,523 --> 00:09:09,103
นั้นมากมายเหลือเกิน

150
00:09:09,127 --> 00:09:12,031
เพราะฉันรู้ซึ้งว่า
พวกเราสามารถทำอะไรได้

151
00:09:12,055 --> 00:09:15,252
ฉันเชื่อในความดีงามของมนุษยชาติ

152
00:09:15,930 --> 00:09:19,840
เรื่องนี้ทิ้งปมให้ฉันต้องทบทวน

153
00:09:19,864 --> 00:09:23,266
และคำถามให้พวกเราทุกคนลองขบคิด

154
00:09:24,512 --> 00:09:30,385
สิ่งที่รวมใจเราเข้าด้วยกัน ไม่ได้ยิ่งใหญ่
กว่าสิ่งที่ทำให้เราแตกแยกหรือ

155
00:09:31,663 --> 00:09:35,453
จำเป็นด้วยหรือที่ต้องมีโศกนาฏกรรม
หรือหายนะ

156
00:09:35,477 --> 00:09:39,973
เพื่อทำให้เรารู้สึกว่าพวกเราทุกคน
ผูกพันเป็นสายพันธุ์เดียวกัน

157
00:09:40,902 --> 00:09:42,761
ว่าเป็นมนุษย์เหมือน ๆ กัน

158
00:09:43,755 --> 00:09:48,961
และเมื่อไรกัน 
ที่เราจะใช้ปัญญาแห่งยุคสมัยนี้

159
00:09:49,764 --> 00:09:53,134
เพื่อก้าวผ่านแค่การอดทนกับอีกฝ่าย

160
00:09:53,931 --> 00:09:56,868
และเปลี่ยนมันเป็นการยอมรับ

161
00:09:56,892 --> 00:10:02,225
คนที่เราตราหน้าไว้
จนถึงวันที่มีโอกาสได้รู้จักเขาจริง ๆ

162
00:10:03,550 --> 00:10:04,710
ขอบคุณค่ะ

163
00:10:04,734 --> 00:10:11,532
(เสียงปรบมือ)