WEBVTT 00:00:00.965 --> 00:00:03.507 Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ 00:00:03.531 --> 00:00:07.483 ότι ένας 19χρονος βομβιστής αυτοκτονίας 00:00:07.507 --> 00:00:11.188 παραδόξως θα μου μάθαινε κάτι πολύτιμο. 00:00:12.640 --> 00:00:13.807 Αλλά το έκανε. 00:00:14.640 --> 00:00:19.259 Μου έμαθε να μην θεωρώ τίποτα δεδομένο 00:00:19.283 --> 00:00:22.423 για οποιονδήποτε δεν ξέρω. NOTE Paragraph 00:00:24.414 --> 00:00:28.543 Μια Πέμπτη πρωί τον Ιούλιο του 2005, 00:00:28.567 --> 00:00:31.625 ο βομβιστής κι εγώ, εν αγνοία μας 00:00:31.649 --> 00:00:36.196 μπήκαμε στο ίδιο βαγόνι τρένου την ίδια ώρα, 00:00:36.220 --> 00:00:40.683 κι απείχαμε, προφανώς, μόλις μερικά εκατοστά. 00:00:42.345 --> 00:00:43.495 Δεν τον είδα. 00:00:44.185 --> 00:00:46.016 Στην πραγματικότητα, δεν είδα κανέναν. 00:00:46.016 --> 00:00:48.587 Ξέρετε, δεν πρέπει να κοιτάς κανέναν στο μετρό, 00:00:48.611 --> 00:00:51.912 αλλά μάλλον αυτός με είδε. 00:00:52.916 --> 00:00:55.957 Μάλλον μας κοίταξε όλους, 00:00:56.687 --> 00:01:00.901 καθώς το χέρι του αιωρούνταν πάνω από το κουμπί του εκρηκτικού μηχανισμού. 00:01:02.439 --> 00:01:06.884 Συχνά αναρωτιέμαι: τι να σκεφτόταν; 00:01:06.908 --> 00:01:10.265 Ειδικά εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα. NOTE Paragraph 00:01:12.765 --> 00:01:14.374 Ξέρω ότι δεν ήταν προσωπικό. 00:01:14.977 --> 00:01:19.024 Δεν βγήκε να σκοτώσει εμένα, την Τζιλ Χικς. 00:01:19.024 --> 00:01:20.771 Εννοώ... δεν με ήξερε. 00:01:21.758 --> 00:01:22.932 Όχι. 00:01:23.666 --> 00:01:26.612 Αντίθετα, μου έβαλε 00:01:26.636 --> 00:01:31.241 μια αδικαιολόγητη και ανεπιθύμητη ταμπέλα. 00:01:32.272 --> 00:01:35.652 Είχα γίνει ο εχθρός. 00:01:37.390 --> 00:01:40.966 Για εκείνον, ήμουν ο «άλλος», 00:01:40.990 --> 00:01:43.687 οι «άλλοι», σε αντίθεση με το «εμείς». 00:01:45.581 --> 00:01:50.855 Η ταμπέλα «εχθρός» του επέτρεπε να μας αποκτηνώσει. 00:01:51.674 --> 00:01:54.101 Του επέτρεπε να πατήσει εκείνο το κουμπί. 00:01:55.339 --> 00:01:57.506 Και δεν ήταν επιλεκτικός. 00:02:00.507 --> 00:02:04.058 Είκοσι έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους μόνο στο δικό μου βαγόνι, 00:02:05.042 --> 00:02:06.970 και παραλίγο να ήμουν ένας απ' αυτούς. NOTE Paragraph 00:02:08.855 --> 00:02:11.596 Σε χρόνο μιας ανάσας, 00:02:11.620 --> 00:02:15.290 είχαμε βουτήξει σ' ένα σκοτάδι τόσο απέραντο 00:02:15.314 --> 00:02:17.696 που ήταν σχεδόν χειροπιαστό, 00:02:17.720 --> 00:02:22.079 αυτό που φαντάζομαι πώς είναι να περπατάς στην πίσσα. 00:02:23.398 --> 00:02:25.448 Δεν ξέραμε ότι ήμασταν ο εχθρός. 00:02:26.321 --> 00:02:30.379 Ήμασταν ένα τσούρμο ανθρώπων που πήγαιναν στις δουλειές τους και, λεπτά νωρίτερα, 00:02:30.403 --> 00:02:32.977 είχαμε ακολουθήσει το πρότυπο συμπεριφοράς του μετρό: 00:02:32.977 --> 00:02:35.117 καμία άμεση οπτική επαφή, 00:02:35.141 --> 00:02:36.291 χωρίς να μιλάμε, 00:02:36.894 --> 00:02:39.766 και σίγουρα χωρίς να συζητάμε. NOTE Paragraph 00:02:41.948 --> 00:02:44.901 Αλλά μέσα στο σκοτάδι που υψωνόταν, 00:02:45.776 --> 00:02:47.401 ήρθαμε πιο κοντά. 00:02:48.179 --> 00:02:49.691 Βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον. 00:02:50.808 --> 00:02:53.269 Φωνάζαμε τα ονόματα μας, 00:02:53.293 --> 00:02:55.444 σαν να παίρναμε παρουσίες, 00:02:56.389 --> 00:02:58.666 περιμένοντας ανταπόκριση. NOTE Paragraph 00:03:00.559 --> 00:03:03.222 «Είμαι η Τζιλ. Είμαι εδώ. 00:03:05.111 --> 00:03:06.421 Είμαι ζωντανή. 00:03:08.279 --> 00:03:09.468 Εντάξει». NOTE Paragraph 00:03:11.697 --> 00:03:12.883 «Είμαι η Τζιλ. 00:03:13.679 --> 00:03:14.875 Εδώ. 00:03:16.318 --> 00:03:17.627 Ζωντανή. 00:03:19.329 --> 00:03:20.524 Εντάξει». NOTE Paragraph 00:03:23.096 --> 00:03:25.637 Δεν ήξερα την Άλισον. 00:03:26.399 --> 00:03:30.641 Αλλά άκουγα τη φωνή της κάθε λίγα λεπτά. 00:03:31.340 --> 00:03:32.958 Δεν ήξερα τον Ρίτσαρντ. 00:03:33.839 --> 00:03:36.728 Αλλά είχε σημασία για μένα το ότι επέζησε. NOTE Paragraph 00:03:38.752 --> 00:03:40.546 Το μόνο που μοιράστηκα μαζί τους 00:03:40.570 --> 00:03:42.053 ήταν το μικρό μου όνομα. 00:03:43.013 --> 00:03:44.164 Δεν ήξεραν 00:03:44.188 --> 00:03:47.711 ότι ήμουν επικεφαλής ενός τμήματος στο Συμβούλιο Σχεδιασμού. 00:03:49.185 --> 00:03:52.742 Κι εδώ είναι ο αγαπημένος μου χαρτοφύλακας. 00:03:52.766 --> 00:03:55.217 που επίσης διασώθηκε εκείνο το πρωί. 00:03:56.479 --> 00:04:00.445 Δεν ήξεραν ότι εξέδιδα περιοδικά αρχιτεκτονικής και σχεδίου, 00:04:00.469 --> 00:04:03.785 ότι ήμουν μέλος της Βασιλικής Εταιρίας Καλών Τεχνών, 00:04:03.809 --> 00:04:05.274 ότι φορούσα μαύρα, 00:04:06.695 --> 00:04:07.861 ακόμα φοράω, 00:04:08.566 --> 00:04:11.122 ότι κάπνιζα πουράκια. 00:04:11.888 --> 00:04:14.191 Δεν καπνίζω πουράκια πια. 00:04:14.215 --> 00:04:18.399 Έπινα τζιν και παρακολουθούσα ομιλίες TED, 00:04:18.423 --> 00:04:24.629 φυσικά, δεν μου είχε περάσει ποτέ απ' το μυαλό ότι μια μέρα θα στεκόμουν, 00:04:25.593 --> 00:04:28.488 ισορροπώντας σε προσθετικά πόδια, 00:04:28.512 --> 00:04:29.669 δίνοντας ομιλία. NOTE Paragraph 00:04:30.651 --> 00:04:36.295 Ήμουν μια νέα γυναίκα από την Αυστραλία που έκανε εξαιρετικά πράγματα στο Λονδίνο. 00:04:36.319 --> 00:04:39.152 Και δεν ήμουν έτοιμη για να τελειώσουν όλα αυτά. 00:04:40.882 --> 00:04:44.040 Ήμουν τόσο αποφασισμένη να επιζήσω 00:04:44.064 --> 00:04:49.266 που χρησιμοποίησα το φουλάρι μου ως αιμοστατική ταινία γύρω απ' τα πόδια μου. 00:04:49.290 --> 00:04:54.623 και αγνόησα τους πάντες και τα πάντα, 00:04:55.345 --> 00:04:58.605 για να συγκεντρωθώ, ν' ακούσω τον εαυτό μου, 00:04:58.629 --> 00:05:01.763 για να με καθοδηγήσει μόνο το ένστικτο μου. 00:05:03.085 --> 00:05:05.179 Μείωσα τον ρυθμό της αναπνοής μου. 00:05:05.847 --> 00:05:07.627 Ανασήκωσα τους μηρούς μου. 00:05:07.651 --> 00:05:09.319 Κρατούσα τον εαυτό μου όρθιο 00:05:09.343 --> 00:05:13.013 και πάλευα με την έντονη επιθυμία να κλείσω τα μάτια μου. NOTE Paragraph 00:05:14.681 --> 00:05:18.013 Άντεξα περίπου μια ώρα, 00:05:19.030 --> 00:05:23.411 μια ώρα που σκέφτηκα το σύνολο της ζωής μου 00:05:23.435 --> 00:05:25.231 μέχρι εκείνη τη στιγμή. 00:05:27.199 --> 00:05:30.278 Ίσως θα έπρεπε να έχω κάνει περισσότερα. 00:05:31.223 --> 00:05:34.427 Ίσως θα έπρεπε να έχω ζήσει περισσότερο, να έχω δει περισσότερα. 00:05:34.451 --> 00:05:38.865 Ίσως θα έπρεπε να πηγαίνω για τρέξιμο, για χορό, να έχω ξεκινήσει γιόγκα. 00:05:40.317 --> 00:05:45.255 Αλλά η προτεραιότητα μου και το επίκεντρό μου ήταν πάντα η δουλειά μου. 00:05:45.279 --> 00:05:47.180 Ζούσα για να δουλεύω. 00:05:47.730 --> 00:05:50.537 Αυτή που ήμουν στην επαγγελματική μου κάρτα 00:05:50.561 --> 00:05:51.831 είχε σημασία για μένα. 00:05:53.688 --> 00:05:57.298 Αλλά δεν είχε σημασία μέσα σ' εκείνη τη σήραγγα. NOTE Paragraph 00:05:59.226 --> 00:06:03.696 Μέχρι να νιώσω εκείνο το πρώτο άγγιγμα 00:06:03.720 --> 00:06:05.860 από τους διασώστες μου, 00:06:06.472 --> 00:06:08.589 Δεν μπορούσα να μιλήσω, 00:06:08.613 --> 00:06:13.592 δεν μπορούσα να προφέρω ούτε μια μικρή λέξη, όπως «Τζιλ». 00:06:15.183 --> 00:06:17.918 Παρέδωσα το σώμα μου σ' εκείνους. 00:06:17.942 --> 00:06:20.815 Είχα κάνει ό,τι μπορούσα, 00:06:20.839 --> 00:06:24.535 και τώρα ήμουν στα χέρια τους. NOTE Paragraph 00:06:27.091 --> 00:06:28.479 Κατάλαβα 00:06:29.283 --> 00:06:35.481 ακριβώς ποιος και τι είναι η ανθρωπότητα πραγματικά, 00:06:35.972 --> 00:06:39.171 όταν είδα πρώτη φορά το αναγνωριστικό καρτελάκι 00:06:39.195 --> 00:06:42.454 που μου δόθηκε όταν μπήκα στο νοσοκομείο. 00:06:42.478 --> 00:06:43.652 Κι έλεγε: 00:06:44.218 --> 00:06:49.488 «Μία άγνωστη θεωρούμενη γυναίκα». 00:06:51.162 --> 00:06:55.377 Μία άγνωστη θεωρούμενη γυναίκα. 00:06:57.004 --> 00:06:59.951 Αυτές οι τέσσερις λέξεις ήταν το δώρο μου. 00:07:01.125 --> 00:07:03.872 Αυτό που μου είπαν πολύ ξεκάθαρα 00:07:03.896 --> 00:07:06.601 ήταν ότι η ζωή μου είχε σωθεί, 00:07:06.625 --> 00:07:09.769 απλώς γιατί ήμουν ένας άνθρωπος. 00:07:10.610 --> 00:07:14.794 Η όποια διαφορά δεν έκανε διαφορά 00:07:14.818 --> 00:07:19.375 στο πόσο πραγματικά μακριά ήταν διατεθειμένοι να φτάσουν οι διασώστες 00:07:20.129 --> 00:07:21.669 για να μου σώσουν τη ζωή, 00:07:22.458 --> 00:07:25.181 για να σώσουν όσους αγνώστους μπορούσαν, 00:07:25.205 --> 00:07:27.537 βάζοντας σε κίνδυνο τις δικές τους ζωές. 00:07:28.405 --> 00:07:32.576 Γι' αυτούς δεν είχε σημασία αν ήμουν φτωχή ή πλούσια, 00:07:33.298 --> 00:07:35.439 το χρώμα του δέρματός μου, 00:07:35.463 --> 00:07:37.025 αν ήμουν άντρας ή γυναίκα, 00:07:37.049 --> 00:07:38.946 ο σεξουαλικός μου προσανατολισμός, 00:07:39.613 --> 00:07:41.216 ποιoν είχα ψηφίσει, 00:07:41.240 --> 00:07:42.758 αν ήμουν μορφωμένη, 00:07:42.782 --> 00:07:46.471 αν ήμουν θρήσκα ή άθεη. 00:07:47.409 --> 00:07:49.353 Τίποτα δεν είχε σημασία 00:07:49.377 --> 00:07:54.020 εκτός απ' το ότι ήμουν μια πολύτιμη ανθρώπινη ζωή. NOTE Paragraph 00:07:55.881 --> 00:07:59.361 Βλέπω τον εαυτό μου ως ένα ζωντανό παράδειγμα. 00:08:00.223 --> 00:08:02.252 Είμαι η απόδειξη 00:08:02.276 --> 00:08:09.004 ότι η άνευ όρων αγάπη και ο σεβασμός μπορούν όχι μόνο να σώσουν, 00:08:09.028 --> 00:08:12.069 αλλά μπορούν να μεταμορφώσουν ζωές. 00:08:13.226 --> 00:08:17.694 Εδώ είναι μια υπέροχη φωτογραφία ενός απ' τους διασώστες μου, του Άντυ, κι εμένα 00:08:17.718 --> 00:08:19.590 τραβηγμένη μόλις πέρσι. 00:08:20.080 --> 00:08:22.641 Δέκα χρόνια μετά το γεγονός, 00:08:22.665 --> 00:08:25.009 κι είμαστε εδώ, αγκαλιασμένοι. NOTE Paragraph 00:08:27.559 --> 00:08:29.677 Μέσα σε όλο το χάος, 00:08:29.701 --> 00:08:32.541 μου κρατούσαν το χέρι σφιχτά. 00:08:33.200 --> 00:08:36.073 Μου χάιδευαν απαλά το πρόσωπο. 00:08:37.161 --> 00:08:38.573 Τι ένιωθα; 00:08:39.541 --> 00:08:40.763 Ένιωθα ότι μ' αγαπούν. 00:08:41.685 --> 00:08:46.502 Αυτό που με θωράκισε από το μίσος και την επιθυμία αντεκδίκησης, 00:08:46.526 --> 00:08:49.515 που μου έδωσε τo θάρρος να πω: 00:08:49.539 --> 00:08:52.419 αυτό τελειώνει μ' εμένα 00:08:54.006 --> 00:08:55.197 είναι η αγάπη. 00:08:56.585 --> 00:08:58.583 Με αγαπούσαν. NOTE Paragraph 00:09:01.234 --> 00:09:07.499 Πιστεύω ότι η δυνατότητα για ευρέως διαδεδομένη θετική αλλαγή 00:09:07.523 --> 00:09:09.103 είναι απίστευτα μεγάλη 00:09:09.127 --> 00:09:12.031 γιατί ξέρω για τι είμαστε ικανοί. 00:09:12.055 --> 00:09:15.252 Ξέρω τη λαμπρότητα της ανθρωπότητας. 00:09:15.930 --> 00:09:19.840 Οπότε μου απομένουν κάποια αρκετά μεγάλα ζητήματα για να σκεφτώ 00:09:19.864 --> 00:09:23.266 και κάποια ερωτήματα για ν' αναλογιστούμε όλοι μας: 00:09:24.512 --> 00:09:30.385 Είναι αυτό που μας ενώνει πολύ μεγαλύτερο απ' αυτό που μπορεί ποτέ να μας χωρίσει; 00:09:31.663 --> 00:09:35.453 Χρειάζεται να γίνει μια τραγωδία ή μια καταστροφή 00:09:35.477 --> 00:09:39.973 για να νιώσουμε βαθιά συνδεδεμένοι ως ένα είδος, 00:09:40.902 --> 00:09:42.761 ως άνθρωποι; 00:09:43.755 --> 00:09:48.961 Και πότε θα ασπαστούμε τη σοφία των καιρών μας 00:09:49.764 --> 00:09:53.134 να ξεπεράσουμε την απλή ανοχή 00:09:53.931 --> 00:09:56.868 και να κινηθούμε περισσότερο σε μια αποδοχή 00:09:56.892 --> 00:10:02.225 για όλους αυτούς που είναι μια ταμπέλα μέχρι τους γνωρίσουμε; NOTE Paragraph 00:10:03.550 --> 00:10:04.710 Σας ευχαριστώ. NOTE Paragraph 00:10:04.734 --> 00:10:11.532 (Χειροκρότημα)