0:00:01.227,0:00:03.275
ผมเป็นนาวิกโยธินให้กับบริษัท[br]กองร้อยอาวุธ 1/1

0:00:03.299,0:00:04.450
หมวดประจำกองที่ 81

0:00:04.474,0:00:06.479
ที่อยู่ในค่ายเพนเดลตัน แคลิฟอร์เนีย

0:00:06.503,0:00:07.655
ฮูร่า!

0:00:07.679,0:00:08.831
ผู้ชม: ฮูร่า!

0:00:08.855,0:00:09.856
(เสียงหัวเราะ)

0:00:09.880,0:00:11.848
ผมเข้าทำงานที่นั่น[br]ไม่กี่เดือนหลังจากวันที่ 11 กันยายน

0:00:11.872,0:00:14.891
ผมรู้สึกเหมือนกับคนส่วนใหญ่ในประเทศ[br]ในช่วงเวลานั้น

0:00:14.915,0:00:18.200
มันเต็มไปด้วยเลือดรักชาติ[br]และการจองเวร

0:00:18.224,0:00:19.866
และความต้องการที่จะทำอะไรบางอย่าง --

0:00:19.890,0:00:22.635
รวมกับความจริงที่ว่า[br]ผมก็ไม่ได้มีอะไรทำ

0:00:22.659,0:00:25.905
ผมอายุได้ 17 ปี เพิ่งจะจบมัธยมปลาย[br]ในฤดูร้อนก่อนหน้า

0:00:25.929,0:00:28.631
อาศัยอยู่ในห้องในสุดบ้านของพ่อแม่ จ่ายค่าเช่าให้ท่าน

0:00:28.655,0:00:31.244
ในเมืองเล็ก ๆ ที่ผมเติบโตมา[br]ในนอร์เธอร์น อินเดียนา

0:00:31.268,0:00:32.426
ที่มีชื่อว่า มิชาวาคา

0:00:32.450,0:00:35.028
ผมจะสะกดให้ทีหลังสำหรับคนที่อยากรู้นะครับ --

0:00:35.052,0:00:36.056
(เสียงหัวเราะ)

0:00:36.080,0:00:39.940
มิชาวาคา มีอะไรดีหลายอย่าง[br]ยกเว้นแหล่งวัฒนธรรมของโลก

0:00:39.964,0:00:41.860
ฉะนั้น ประสบการณ์ที่ผมได้รับ[br]จากโรงละครและภาพยนตร์

0:00:41.884,0:00:44.013
ถูกจำกัดไว้แค่ละครโรงเรียนที่ผมเล่น

0:00:44.037,0:00:46.265
และร้านเช่าวีดีโอบล็อคบัสเตอร์ [br]ขอให้สู่สุขคติด้วยเถิด

0:00:46.289,0:00:47.461
(เสียงหัวเราะ)

0:00:47.485,0:00:49.132
ผมจริงจังกับการแสดงพอสมควร

0:00:49.156,0:00:52.464
ผมจึงไปสมัครตัดตัวที่ จูลีอาร์ด[br]เมื่อผมใกล้จบมัธยมปลาย

0:00:52.488,0:00:53.639
ผมสอบตก

0:00:53.663,0:00:56.389
ผมคิดว่าผมคงไม่เหมาะกับชีวิตในวิทยาลัย[br]และไม่ได้ส่งใบสมัครไปที่ใดอีกเลย

0:00:56.413,0:00:57.706
ซึ่งเป็นการตัดสินใจได้ฉลาดมาก

0:00:57.730,0:01:01.181
ผมยังได้ทำตัวแบบ เฮล แมรี [br]ตำนานนักแสดงแอลเอ

0:01:01.205,0:01:02.840
ที่ผมเคยได้ยินเสมอ ๆ

0:01:02.864,0:01:05.165
ซึ่งมันเกี่ยวกับนักแสดงที่ย้ายไปอยู่ที่ เอลเอ[br]ด้วยเงินประมาณเจ็ดดอลลาร์

0:01:05.189,0:01:07.132
และหางาน [br]และประสบความสำเร็จในอาชีพ

0:01:07.156,0:01:10.512
ผมก็ไปไกลถึงแค่ อามาริโย ใน เท็กซัส[br]ก่อนที่รถผมจะพัง

0:01:10.536,0:01:12.263
ผมใช้เงินทั้งหมดไปกับค่าซ่อมรถ

0:01:12.287,0:01:13.932
และในที่สุดก็ไปถึง ซานตา โมนิกา --

0:01:13.956,0:01:15.234
ไม่ถึง เอลเอ ด้วยซ้ำ --

0:01:15.258,0:01:17.917
อยู่ที่นั่นเป็นเวลา 48 ชั่วโมง[br]เดินทอดน่องบนหาด

0:01:17.941,0:01:19.227
กระโดดขึ้นรถ และขับกลับบ้าน

0:01:19.251,0:01:20.957
นั่นเป็นการจบอาชีพการแสดงของผม [br]ฉะนั้น --

0:01:20.981,0:01:22.259
(เสียงหัวเราะ)

0:01:22.283,0:01:24.171
อายุสิบเจ็ด จากมิชาวาคา ...

0:01:24.195,0:01:28.023
อยู่บ้านของพ่อแม่ จ่ายค่าเช่า[br]ขายเครื่องดูดฝุ่น ...

0:01:28.047,0:01:29.602
ขายสินค้าทางโทรทัศน์

0:01:29.626,0:01:31.809
ตัดหญ้าที่สนาม 4-H ในระแวก

0:01:31.833,0:01:34.125
นั่นคือโลกของผม[br]ในช่วยเข้าเดือนกันยายน ค.ศ. 2001

0:01:34.149,0:01:35.300
หลังจากวันที่ 11 ของเดือนนั้น

0:01:35.324,0:01:37.526
และความรู้สึกสำนึกต่อหน้าที่ที่ท่วมท้น

0:01:37.550,0:01:39.901
และความที่เพิ่งจะหงุดหงิด[br]-- โดยทั่ว ๆ ไปแล้ว คือหงุดหงิดตัวเอง

0:01:39.925,0:01:41.321
พ่อแม่ และรัฐบาล

0:01:41.345,0:01:43.798
ไม่มีความมั่นใจ ไม่มีงานที่น่าภูมิใจ

0:01:43.822,0:01:46.924
ด้วยรถบุโรทั่งเล็ก ๆ [br]ที่ผมเพิ่งจะขับไปแคลิฟอร์เนียแล้วก็กลับมา --

0:01:46.948,0:01:49.921
ผมเข้าร่วมเป็นนาวิกโยธินและชอบมาก[br]ผมรักการเป็นทหารเรือ

0:01:49.945,0:01:52.983
มันเป็นสิ่งหนึ่งที่ผมภาคภูมิใจที่สุด[br]ที่ผมเคยได้ทำมาในชีวิต

0:01:53.007,0:01:54.173
การได้ใช้อาวุธมันเท่ดี

0:01:54.197,0:01:56.632
การได้ขับและได้ระเบิดอะไรแพง ๆ ก็เจ๋ง

0:01:56.656,0:01:58.764
แต่ผมพมได้รู้ว่าผมรักกองทัพนาวิกโยธินที่สุด

0:01:58.788,0:02:01.429
ก็เพราะสิ่งที่ผมมองเห็นค่ามันน้อยที่สุด[br]ในตอนที่ผมตัดสินใจเข้าร่วม

0:02:01.453,0:02:02.614
ซึ่งนั่นก็คือผู้คน

0:02:02.638,0:02:06.218
หนุ่มฉกรรจ์พวกนี้ --[br]ที่มีนิสัยพิลึกหลากหลาย

0:02:06.242,0:02:08.624
ที่มาจากทุกภาคส่วนของสหรัฐอเมริกา --

0:02:08.648,0:02:10.979
ที่โดยผิวเผินแล้ว [br]ผมไม่มีอะไรเหมือนพวกเขาเลย

0:02:11.003,0:02:12.611
และเมื่อเวลาผ่านไป

0:02:12.635,0:02:14.461
การโอ้อวดวางก้ามทางการเมือง[br]และส่วนบุคคล

0:02:14.485,0:02:16.362
ที่นำผมมายังกองทัพ ก็เป็นอันสิ้นสุด

0:02:16.386,0:02:19.368
และสำหรับผม กองทัพนาวิกโยธิน[br]กลายเป็นคำพ้องกับคำว่าสหายของผม

0:02:19.392,0:02:21.680
และจากนั้น ไม่กี่ปีในการรับใช้กองทัพ

0:02:21.704,0:02:23.783
และไม่กี่เดือนก่อนการเคลื่อนกำลังไปยังอิรัก

0:02:23.807,0:02:26.672
กระดูกสันอกของผมเคลื่อน[br]เพราะอุบัติเหตุจากการขี่จักรยานภูเขา

0:02:26.696,0:02:28.338
และต้องถูกแยกออกมา[br]ด้วยเหตุผลทางการแพทย์

0:02:28.362,0:02:31.295
คนที่ไม่เคยอยู่ในกองทัพคงจะไม่เข้าใจ

0:02:31.319,0:02:34.382
แต่การถูกบอกว่า ผมจะไม่ได้ถูกย้าย[br]ไปอิรักหรืออัฟกานิสถาน

0:02:34.406,0:02:35.849
เป็นเรื่องที่ทำร้ายจิตใจผมอย่างมาก

0:02:35.873,0:02:39.114
ผมวาดภาพเอาไว้ชัดเจนว่า[br]ผมจะออกจากโรงพยาบาลที่ฐานบนแปลหาม

0:02:39.138,0:02:42.008
และเพื่อในกองทุกคนจะรออยู่ข้างนอก[br]เพื่อรอดูว่าผมไม่เป็นไร

0:02:42.032,0:02:44.466
และจากนั้น ในชั่วพริบตา[br]ผมก็กลายเป็นพลเรือนธรรมดาอีกครั้ง

0:02:44.490,0:02:46.695
ผมรู้ว่าผมอยากจะลองพยายาม[br]กับเรื่องการแสดงอีกสักหน

0:02:46.719,0:02:48.523
เพราะว่า -- ครับ ผมก็เป็นแบบนี้อีกแล้ว --

0:02:48.547,0:02:52.266
ผมคิดว่า ทุกปัญหาของพลเรือนนั้น[br]เล็กมากเมื่อเทียบกับปัญหาทางทหาร

0:02:52.290,0:02:55.047
ผมหมายความว่า คุณจะงี่เง่ากับเรื่องต่าง ๆ [br]ที่เกี่ยวกับตัวคุณได้แค่ไหนกัน

0:02:55.071,0:02:56.243
"นี่มันร้อน

0:02:56.672,0:02:58.904
ใครก็ได้ ช่วยเปิดแอร์ให้หน่อย"

0:02:58.928,0:03:00.728
"แถวซือกาแฟนี่มันยาวเป็นบ้าเลย"

0:03:01.155,0:03:02.307
ผมเป็นทหารเรือ

0:03:02.331,0:03:03.482
ผมรู้ว่าจะเอาชีวิตรอดได้อย่างไร

0:03:03.506,0:03:05.444
ผมไปนิวยอร์ค และเป็นนักแสดง

0:03:05.468,0:03:06.729
ถ้าหากว่ามันไม่เข้าท่า

0:03:06.753,0:03:09.737
ผมก็จะไปอยู่ที่ เซนทรัล พาร์ค[br]และถนนหลังตึกแถว ๆ เพนีรา เบรด

0:03:09.761,0:03:10.762
(เสียงหัวเราะ)

0:03:10.786,0:03:13.476
ผมไปสมัครตัดตัวที่ จูลีอาร์ด อีกรอบ[br]และครั้งนี้ผมโชคดีครับ

0:03:13.500,0:03:14.651
ผมได้เข้าเรียน

0:03:14.675,0:03:17.216
แต่ผมก็แปลกใจ[br]ต่อความซับซ้อนของการเปลี่ยนแปลง

0:03:17.240,0:03:18.541
จากทหารไปเป็นพลเรือน

0:03:18.565,0:03:22.040
และผมก็ค่อนข้างแข็งแรง[br]ผมนึกไม่ออกว่าจะผ่านมันไปได้อย่างไร

0:03:22.064,0:03:23.926
ในภาวะที่บาดเจ็บทั้งกายและใจแบบนั้น

0:03:23.950,0:03:25.541
แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มันยากมาก ๆ

0:03:25.565,0:03:27.735
ในส่วนหนึ่ง เพราะว่า[br]ผมอยู่ในโรงเรียนการแสดง --

0:03:27.759,0:03:31.296
ผมไม่สามารถที่จะแก้ตัวได้ว่า[br]ต้องไปเข้าชั้นการออกเสียงและการพูด[br]

0:03:31.757,0:03:34.588
ขว้างบอลพลังในจินตนาการ[br]ไปยังหลังห้อง

0:03:34.612,0:03:37.175
ทำการซ้อมการแสดง[br]ในขณะที่เบ่งตัวเองออกมา --

0:03:37.199,0:03:38.200
(เสียงหัวเราะ)

0:03:38.224,0:03:40.958
ในขณะที่เพื่อนของผมกำลังรับใช้ชาติ[br]อยู่ที่ต่างแดนโดยไม่มีผม

0:03:40.982,0:03:43.591
แต่นอกจากนั้น มันยังเป็นเพราะ[br]ผมไม่รู้ว่าจะประยุกต์สิ่งที่ได้เรียนมา

0:03:43.615,0:03:45.968
จากการเป็นทหาร[br]ให้เข้ากับบริบทของพลเรือนอย่างไร[br]

0:03:45.992,0:03:48.151
ผมหมายถึงทั้งการปฏิบัติและทางจิตใจ

0:03:48.175,0:03:49.744
ในทางปฏิบัติ ผมต้องหางาน

0:03:49.768,0:03:51.500
และผมเคยเป็นทหารราบนาวิกโยธิน

0:03:51.524,0:03:54.080
ที่เคยยิงปืนกลและปืนครก

0:03:54.104,0:03:57.651
ในโลกของพลเรือน มีไม่กี่ที่ [br]ที่คุณจะใช้ความสามารถเหล่านั้นได้

0:03:57.675,0:03:58.676
(เสียงหัวเราะ)

0:03:58.700,0:04:00.722
ทางด้านจิตใจ[br]ผมต้องดิ้นรนค้นหาความหมาย

0:04:01.103,0:04:03.064
ในการเป็นทหาร [br]ทุก ๆ อย่างล้วนมีความหมาย

0:04:03.088,0:04:05.341
ทุกอย่างที่คุณทำ ถ้ามันไม่เป็นธรรมเนียม

0:04:05.365,0:04:06.693
ก็ต้องมีจุดประสงค์ในทางปฏิบัติ

0:04:06.717,0:04:08.070
คุณไม่สามารถสูบบุหรี่ในสนามรบได้

0:04:08.094,0:04:10.445
เพราะคุณไม่ต้องการ[br]เปิดเผยที่อยู่ของคุณ

0:04:10.469,0:04:12.764
คุณไม่จับหน้าของคุณ -- [br]คุณต้องรักษาระดับ

0:04:12.788,0:04:14.670
ของสุขภาพและสุขอนามัยส่วนบุคคล

0:04:14.694,0:04:16.520
คุณต้องหันหน้าไปทางนั้น[br]เมื่อได้ยินเพลงชาติ

0:04:16.544,0:04:18.734
โดยไม่ต้องคำนึงถึง[br]ว่าคุณกำลังสู้อยู่กับใคร

0:04:18.758,0:04:20.898
คุณเดินแบบนี้ พุดแบบนี้[br]เพราะว่าอย่างนี้

0:04:20.922,0:04:22.802
เครื่องแบบของคุณถูกดูแลรักษาอย่างดี

0:04:22.826,0:04:25.319
การทำตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด[br]บ่งบอกถึงระดับ

0:04:25.343,0:04:26.978
ความเป็นนาวิกโยธินที่ดีของคุณ

0:04:27.002,0:04:29.030
ยศบอกใบ้ถึงประวัติของคุณ

0:04:29.054,0:04:30.538
และความนับหน้าถือตา[br]ที่คุณได้ก่อร่างสร้างมันมา

0:04:30.562,0:04:32.394
ในโลกของพลเรือน มันไม่มียศ

0:04:32.418,0:04:33.857
ที่นี่ คุณเป็นเพียงอีกร่างหนึ่ง

0:04:33.881,0:04:37.088
และผมรู้สึกว่า ผมต้องพยายาม[br]เพื่อพิสูจน์ตัวเองใหม่ทั้งหมด

0:04:37.112,0:04:40.112
และความนับหน้าถือตา[br]ที่พลเรือนมีต่อผมในชุดเครื่องแบบ

0:04:40.136,0:04:41.762
มันไม่ได้ตามมาด้วย[br]เมื่อผมถอดเครื่องแบบแล้ว

0:04:41.786,0:04:43.539
มันเหมือนกับว่า มันไม่ใช่ ...

0:04:43.563,0:04:44.763
ความรู้สึกของกลุ่มทางสังคม

0:04:44.787,0:04:47.453
ในขณะที่ในทางทหาร[br]ผมรู้สึกถึงความรู้สึกนี้ในกลุ่ม

0:04:47.477,0:04:49.206
บ่อยแค่ไหนในโลกของพลเรือน

0:04:49.748,0:04:52.982
ที่คุณจะตกอยู่ในสถานการณ์ความเป็นความตาย[br]กับเพื่อนสนิทของคุณ

0:04:53.006,0:04:56.312
และพวกเขาก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจน[br]ว่าพวกเขาพร้อมจะทิ้งคุณ

0:04:56.336,0:04:58.389
และในขณะเดียวกัน ที่โรงเรียนการแสดง ...

0:04:58.413,0:05:00.871
(เสียงหัวเราะ)

0:05:00.895,0:05:02.569
มันเป็นครั้งแรก ที่ผมได้ค้นพบจริง ๆ

0:05:02.593,0:05:04.878
ว่าบทละคร ตัวละคร และการเล่นละคร

0:05:04.902,0:05:06.865
ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเรื่องของทหารเลย

0:05:06.889,0:05:09.244
แต่มีอะไรบางอย่างที่มันอธิบาย[br]ถึงประสบการณ์ทางทหารของผม

0:05:09.268,0:05:11.815
ในแบบที่ก่อนหน้านี้มันไม่อาจอธิบายได้สำหรับผม

0:05:11.839,0:05:14.230
และผมรู้สึกว่า ผมเองมีความก้าวร้าวน้อยลง

0:05:14.254,0:05:17.457
เมื่อผมสามารถหาคำที่อธิบายถึงความรู้สึกได้[br]เป็นครั้งแรก

0:05:17.481,0:05:19.600
และรู้ว่ามันเป็นเครื่องมือที่มีค่าแค่ไหน

0:05:19.624,0:05:22.104
และเมื่อผมย้อนกลับไปทบทวน[br]เวลาที่ผมอยู่ในกองทัพ

0:05:22.128,0:05:24.539
ผมไม่ได้คิดถึงการฝึกฝน

0:05:24.563,0:05:26.015
และหลักการ และความทรมาน[br]ที่เป็นสิ่งที่คนทั่วไปนึกถึงมัน

0:05:26.039,0:05:28.253
แต่ผมคิดถึงวินาทีแห่งความความสนิทสนม[br]เล็ก ๆ น้อย ๆ ของมนุษย์

0:05:28.277,0:05:29.610
วินาทีแห่งความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่

0:05:29.634,0:05:32.259
เพื่อไปยัง AWOL เพราะว่าพวกเขาคิดถึงครอบครัว

0:05:32.283,0:05:33.518
เพื่อนหย่าร้าง

0:05:33.542,0:05:35.540
พวกเราเศร้าด้วยกัน ฉลองด้วยกัน

0:05:35.564,0:05:37.499
ทั้งหมดนี้ในฉากหลังของความเป็นทหาร

0:05:37.523,0:05:39.805
ผมเห็นเพื่อนของผมต่อสู้กับสถานการณ์เหล่านี้

0:05:39.829,0:05:42.860
และผมเห็นความประหม่า[br]ที่มันก่อตัวขึ้นในผมและพวกเขา

0:05:42.884,0:05:45.470
ที่ไม่สามารถแสดงออกถึงความรู้สึก[br]ที่เกี่ยวกับมันได้

0:05:46.026,0:05:49.074
สังคมของทหารและการละคร[br]จริง ๆ แล้วคล้ายกันมาก

0:05:49.098,0:05:51.823
คุณมีกลุ่มคนที่พยายามทำปฏิบัติการณ์ให้สำเร็จ

0:05:51.847,0:05:53.910
ปฏิบัติการณ์ที่ยิ่งใหญ่กว่าพวกเขา[br]และมันไม่ได้เกี่ยวกับคุณ

0:05:53.934,0:05:56.902
คุณมีบทบาท คุณต้องรู้บทบาทของตนเอง[br]ในกลุ่มของคุณ

0:05:56.926,0:05:59.085
ทุก ๆ กลุ่มมีหัวหน้า หรือผู้กำกับ

0:05:59.109,0:06:01.659
บางครั้ง พวกเขาฉลาด บางครั้งก็ไม่

0:06:01.683,0:06:04.287
คุณถูกบังคับให้สนิทกับคนแปลกหน้า

0:06:04.311,0:06:05.596
ในเวลาอันสั้น

0:06:05.620,0:06:07.667
มีหลักการของตัวเอง มีการดูแลตัวเอง

0:06:08.132,0:06:10.615
ผมคิดว่า มันจะดีแค่ไหนถ้าเราจะสร้างพื้นที่

0:06:10.639,0:06:13.966
ที่รวมเอาสังคมทั้งสอง[br]ที่เหมือนว่าจะไม่เหมือนกันเลยนี้ไว้ด้วยกัน

0:06:13.990,0:06:16.225
ที่จะนำความบันเทิงมายังกลุ่มคน

0:06:16.249,0:06:18.344
ที่ เมื่อพิจารณาดูอาชีพของพวกเขาแล้ว

0:06:18.368,0:06:20.812
สามารถที่จะรับมือกับอะไรบางอยาง[br]ที่ชวนให้ฉุดคิด

0:06:20.836,0:06:22.669
ได้มากกว่างานที่ถูกกำหนดมาให้สนุกสนานทั่วไป

0:06:22.693,0:06:25.754
ที่ผมจำได้ว่าผมถูกบอกให้ "จำอาสา"[br]ไปรับใช้ชาติ --[br]

0:06:25.778,0:06:26.879
(เสียงหัวเราะ)

0:06:27.980,0:06:29.082
ด้วยงานที่สร้างความไม่พึงปรารถนานิดหน่อย[br]แต่เต็มไปด้วยความปรารถนาดีล้วน ๆ

0:06:29.106,0:06:31.757
เช่น "ชนะรางวัลไปออกเดท[br]กับเชียร์ลีดเดอร์จากทีมซานดิเอโกชาร์จเจอร์"

0:06:31.781,0:06:33.957
ซึ่งคุณต้องตอบคำถามเกี่ยวกับความรู้ทั่วไป

0:06:33.981,0:06:35.874
และถ้าคุณตอบถูก คุณจะได้ออกเดท

0:06:35.898,0:06:38.244
ซึ่งเป็นการเดินกับพี่เลี้ยงทหาร[br]ไปรอบ ๆ พื้นที่เดินแถว

0:06:38.268,0:06:40.659
กับสาวงามเชียร์ลีดเดอร์ที่แต่งงานกันหมดแล้ว

0:06:40.683,0:06:41.850
(เสียงหัวเราะ)

0:06:41.874,0:06:44.254
ผมไม่ได้ต่อต้านเชียร์ลีดเดอร์เลยนะครับ[br]ผมชอบพวกเธอ

0:06:44.278,0:06:47.390
ประเด็นมันอยู่ที่ว่า มันจะเจ๋งแค่ไหน[br]ถ้าคุณสามารถนำเอาการละคร

0:06:47.414,0:06:50.638
มาแสดงผ่านตัวละครที่เข้าถึงได้[br]โดยไม่ต้องดูจองหอง

0:06:50.662,0:06:53.567
ฉะนั้น เราเริ่มกับโครงการไม่แสวงหาผลกำไร[br]ที่เรียกว่า ศิลปะในค่ายทหาร

0:06:53.591,0:06:55.246
ที่เราพยายามจะทำสิ่งนั้น

0:06:55.270,0:06:58.188
พยายามที่จะเชื่อมสองสังคมที่เหมือนว่า[br]มันจะไม่มีอะไรเหมือนกันเลย

0:06:58.212,0:07:02.027
เราเลือกละคร และเลือกบทพูด[br]จากละครอเมริกันร่วมสมัย

0:07:02.051,0:07:05.725
ที่มีความหลากหลายในเรื่องอายุและเชื้อชาติ[br]เช่นเดียวกับผู้ชมทหาร

0:07:05.749,0:07:08.098
เอากลุ่มของนักแสดงที่ถูกฝึกการเล่นละครเวที[br]มาแล้วเป็นอย่างดี

0:07:08.122,0:07:09.975
ให้อุปกรณ์เจ๋ง ๆ กับเขา

0:07:09.999,0:07:12.219
ควบคุมทุนการผลิตให้น้อยที่สุด[br]เท่าที่จะเป็นไปได้ --

0:07:12.243,0:07:15.279
ไม่มีฉาก ไม่มีเครื่องแต่งตัว[br]ไม่มีไฟ มีแค่การอ่านบท --

0:07:15.303,0:07:17.782
เพื่อที่จะเน้นทุกความสนใจไปยังภาษา

0:07:17.806,0:07:20.521
และเพื่อแสดงให้เห็นว่า[br]การละครถูกสร้างสรรค์ขึ้นที่ใดก็ได้

0:07:20.545,0:07:21.725
มันเป็นสิ่งที่ทรงอำนาจ

0:07:21.749,0:07:24.635
ที่เข้ามาในห้องอย่างคนแปลกหน้า

0:07:24.659,0:07:27.307
และยังคงตัวตนของเราเองในความเป็นมนุษย์

0:07:27.331,0:07:29.728
และการแสดงออกของตนเอง[br]ที่เป็นอุปกรณ์ที่มีค่ายิ่ง

0:07:29.752,0:07:31.109
อย่างกับปืนไรเฟิลบนไหล่ของคุณ

0:07:31.133,0:07:33.138
และสำหรับองค์กรอย่างกองทัพ

0:07:33.162,0:07:36.089
ที่ภูมิใจในตัวเองกับการมีคำย่อสำหรับคำย่อ[br]

0:07:36.113,0:07:37.536
คุณอาจลืมไปเพราะสิ่งที่ไม่ใช่สาระ

0:07:37.560,0:07:40.242
เมื่อมันเป็นเรื่องของการอธิบายประสบการณ์[br]ที่สั่งสมมานาน

0:07:40.266,0:07:42.110
และผมคิดไม่ออกอีกแล้วว่าจะมีกลุ่มทางสังคมไหน

0:07:42.134,0:07:44.205
ที่จะมีวิธีการแสดงออกใหม่ของตนเอง

0:07:44.229,0:07:46.251
ได้ดีไปกว่ากลุ่มคนที่ปกป้องประเทศของเรา

0:07:46.275,0:07:48.755
เราเดินทางไปทั่วสหรัฐอเมริกาและทั่วโลก

0:07:48.779,0:07:51.460
จาก วอลเตอร์ รีด ใน เบเทสดา [br]แมรีแลนด์

0:07:51.484,0:07:53.930
ไปถึงค่ายเพนเดิลตัน[br]ไปถึงค่ายแอริฟจาน ในคูเวต

0:07:53.954,0:07:55.663
ไปถึง USAG บาวาเรีย

0:07:55.687,0:07:57.727
ทั้งในและนอกโรงละครบอร์ดเวย์ในนิวยอร์ค

0:07:57.751,0:07:59.823
และสำหรับนักแสดงที่เราพาไปด้วย

0:07:59.847,0:08:01.515
มันเป็นการเปิดหน้าต่างสู่วัฒนธรรม

0:08:01.539,0:08:03.699
ที่ถ้าพวกเขาไม่ทำกิจกรรมนี้[br]อาจจะไม่ได้สัมผัสกับประสบการณ์ดังกล่าว

0:08:03.723,0:08:05.742
และสำหรับกองทัพ มันก็เหมือนกัน

0:08:05.766,0:08:07.753
และในการทำสิ่งนี้ตลอดหกปีที่ผ่านมา

0:08:07.777,0:08:10.008
ผมได้รับการย้ำเตือนว่า[br]การแสดงนั้นเป็นอะไรหลายอย่าง

0:08:10.032,0:08:13.237
มันเป็นงานฝีมือ มันเป็นกิจกรรมทางการเมือง[br]มันเป็นธุรกิจ มันเป็น --

0:08:13.888,0:08:16.013
อะไรก็ตามที่ขยายสิ่งที่จะทำให้คุณพึงพอใจ

0:08:16.037,0:08:17.476
แต่มันยังเป็นการบริการรับใช้

0:08:17.500,0:08:19.024
ผมไม่ได้จะหยุดให้การรับใช้ของผม

0:08:19.048,0:08:20.680
ฉะนั้น เมื่อใดก็ตามที่ผมจะได้รับใช้

0:08:20.704,0:08:23.981
ต่ออุตสาหกรรมการบริการที่สุดยอดนี้[br]ซึ่งก็คือกองทัพ สำหรับผมแล้ว --

0:08:24.005,0:08:26.052
ไม่มีอะไรมากมายหรอกครับที่จะดีไปกว่านั้น

0:08:26.076,0:08:27.404
ขอบคุณครับ

0:08:27.428,0:08:32.016
(เสียงปรบมือ)

0:08:32.040,0:08:35.964
พวกเรากกำลังจะเล่นละครเรื่องหนึ่ง[br]จาก มาร์โก รามิเรส

0:08:35.988,0:08:37.682
ชื่อว่า "ผมคือแบทแมน"

0:08:37.706,0:08:40.734
เจสซี่ เปเรส นักแสดงยอดเยี่ยม[br]และเพื่อนที่แสนดีของผม[br]

0:08:40.758,0:08:41.933
กำลังจะอ่าน

0:08:41.957,0:08:44.441
และ แมทท์ จอห์นสัน[br]ที่เราเพิ่งจะพบกันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน

0:08:44.465,0:08:46.616
พวกเขาจะเล่นละครนี้ด้วยกันเป็นครั้งแรก

0:08:46.640,0:08:47.878
ฉะนั้น มาดูกันครับว่าจะเป็นอย่างไร

0:08:47.902,0:08:49.821
เจสซี่ เปเรส และ เมท จอห์นสัน ครับ

0:08:49.845,0:08:52.999
(เสียงปรบมือ)

0:09:00.669,0:09:02.636
เจสซี่ เปเรส: มันเป็นตอนกลางคืน

0:09:02.660,0:09:04.970
และท้องฟ้าก็เป็นสีแดง[br]อย่างกับรังสีบ้าคลั่ง

0:09:04.994,0:09:07.116
และถ้าคุณหรี่ตาดู คุณอาจเห็นดวงจันทร์

0:09:07.140,0:09:10.006
ผ่านชั้นควันหมอกบุหรี่[br]และไอพ่นของเครื่องบิน

0:09:10.030,0:09:11.321
ที่ปกคลุมทั่วเมืองนี้

0:09:11.345,0:09:13.643
อย่างกับมุ้งที่ไม่ยอมให้เทวดาเข้ามาได้

0:09:13.667,0:09:14.707
(เสียงกลอง)

0:09:14.731,0:09:16.217
และถ้าคุณมองขึ้นไปสูงพอ

0:09:16.241,0:09:19.678
คุณจะเห็นผมยืนอยู่บนขอบตึกสูง 87 ชั้น

0:09:19.702,0:09:23.129
และบนนั้น [br]ที่ของรูปปั้นสัตว์ประหลาดและหอนาฬิกาพัง

0:09:23.153,0:09:26.129
ที่หยุดนิ่งและตายมาเป็นเวลาสัก 100 ปี

0:09:26.153,0:09:27.664
ตรงนั้นแหละที่ของผม

0:09:27.688,0:09:28.718
(เสียงตี)

0:09:28.742,0:09:30.326
และผมก็คือ แบทแมน

0:09:30.350,0:09:31.389
(เสียงตี)

0:09:31.413,0:09:33.578
ผมมีรถค้างคาว[br]และบูมเมอแรงค้างคาว

0:09:33.602,0:09:35.997
และถ้ำค้างคาว แบบจริงจัง

0:09:36.021,0:09:37.715
และที่สำคัญก็คือมันมีตู้เก็บไม้กวาด

0:09:37.739,0:09:39.683
หรือห้องเก็บของ หรือทางหนีไฟ

0:09:39.707,0:09:42.698
และกางเกงยีนส์ที่แดนนียกให้ก็หายไป

0:09:42.722,0:09:44.618
และเสื้อโปโลกรมท่าของผม

0:09:44.642,0:09:48.119
ที่ดูเหมือนว่าผมใส่แล้วก็ดูหล่อดี[br]แต่มันมีรูใกล้ ๆ ก้น

0:09:48.143,0:09:51.167
จากตอนที่ไปเกี่ยวกับโซ่รั้วหลังอาร์ทูโร

0:09:51.191,0:09:53.883
แต่มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร[br]เพราะว่าผมพับส่วนนั้นเข้าไป

0:09:53.907,0:09:55.126
และมันก็แบบว่า ดูดีแล้ว

0:09:55.150,0:09:57.067
เสื้อโปโลสีกรมท่า -- มันหายไปด้วย

0:09:57.091,0:10:00.098
และผมก็แบบว่า ... แปลงร่าง

0:10:00.122,0:10:01.122
(เสียงตี)

0:10:01.434,0:10:04.769
และไม่มีใครดึงเข็มขัดและเฆี่ยนแบทแมน[br]ที่พูดอะไรอย่างนั้น

0:10:04.793,0:10:05.810
(เสียงตี)

0:10:05.834,0:10:07.254
หรือที่ไม่พูดอะไรโต้ตอบ

0:10:07.278,0:10:09.602
และไม่มีใครเรียกแบทแมนว่าเขางั้น ๆ [br]

0:10:09.626,0:10:11.175
หรือโง่

0:10:11.199,0:10:12.396
หรือผอมกะหร่อง

0:10:12.784,0:10:16.003
และไม่มีใครยิงน้องของแบทแมน[br]จากบริษัทอีสเทิร์นแท็คซี่

0:10:16.027,0:10:18.059
เพราะพวกเขาตัดงบเหมือนกัน[br]

0:10:18.083,0:10:19.972
เพราะว่าพวกเขาไม่เหลืออะไรนอกจากความเคารพ

0:10:19.996,0:10:22.131
และไม่มีอะไรเหมือนกับการให้ความเคารพที่ยำเกรง

0:10:22.155,0:10:24.534
เหมือนกับ ความเคารพที่เคารพ

0:10:24.558,0:10:25.559
(เสียงหัวเราะ)

0:10:25.583,0:10:27.090
เพราะไม่มีใครกลัวคุณ

0:10:27.114,0:10:29.248
เพราะแบทแมนไม่ได้หมายความว่า[br]ไม่มีใครที่จะไม่ได้รับบาดเจ็บ

0:10:29.272,0:10:30.273
(เสียงตี)

0:10:30.297,0:10:31.851
อีกแล้ว[br](สีตีสองครั้ง)

0:10:31.875,0:10:34.312
เพราะที่แบทแมนต้องการทั้งหมด[br]ก็คือช่วยผู้คน

0:10:34.336,0:10:36.083
และบางทีก็แค่จะจ่ายค่าหนี้ของย่า

0:10:36.107,0:10:37.258
และตายอย่างเป็นสุข

0:10:37.282,0:10:39.478
และบางที อาจจะได้มีชื่อเสียงกับเขาบ้าง

0:10:39.502,0:10:40.513
(เสียงหัวเราะ)

0:10:40.537,0:10:41.874
โอ้ -- แล้วก็ฆ่าโจ๊กเกอร์

0:10:41.898,0:10:43.358
(เสียงรัวกลอง)

0:10:43.382,0:10:46.040
คืนนี้ ก็เหมือนกับคืนอื่น ๆ ที่ผมโดดเดี่ยว

0:10:46.064,0:10:48.257
และผมก็เฝ้ามองและก็เฝ้ารอ

0:10:48.281,0:10:49.463
ดุจพญาเหยี่ยว

0:10:49.487,0:10:50.657
หรือเหมือนกับ --

0:10:50.681,0:10:52.390
ไม่ล่ะ ใช่แล้ว ดุจพญาเหยี่ยว

0:10:52.414,0:10:53.415
(เสียงหัวเราะ)

0:10:53.439,0:10:56.257
และผ้าคลุมของผมก็พลิ้วไปตามแรงลม[br]เพราะว่ามันยาวมาก

0:10:56.281,0:10:57.695
และผมก็มีหูแหลม ๆ

0:10:57.719,0:11:00.549
และหน้ากากที่ปิดหน้าไปครึ่งหนึ่ง

0:11:00.573,0:11:04.049
และผมก็มีเกราะกันกระสุนอยู่ที่หน้าอก [br]เพื่อไม่ให้ใครมาทำอันตรายผมได้

0:11:04.073,0:11:05.787
และไม่มีใคร -- ไม่มีใคร --

0:11:05.811,0:11:07.850
ที่จะเข้ามาอยู่ระหว่างแบทแมน ...

0:11:07.874,0:11:09.053
กับความยุติธรรม

0:11:09.077,0:11:10.879
(เสียงกลอง)[br](เสียงหัวเราะ)

0:11:10.903,0:11:12.411
จากตรงที่ผมอยู่

0:11:12.435,0:11:14.022
ผมได้ยินทุกอย่าง

0:11:14.046,0:11:15.212
(ความเงียบ)

0:11:15.236,0:11:16.396
บางแห่งในเมืองนี้

0:11:16.420,0:11:19.636
มีหญิงแก่หยิบโฟมที่ถูกทิ้ง[br]จากถังขยะ

0:11:19.660,0:11:22.510
และเธอนำไก่โรยงาชิ้นหนึ่ง[br]ที่ใครบางคนคายทิ้ง

0:11:22.534,0:11:23.845
เข้าไปในปากตัวเอง

0:11:23.869,0:11:27.178
และบางแห่ง มีหมอคนหนึ่ง[br]ที่มีทรงผมทางด้านหลังดูประหลาด

0:11:27.202,0:11:29.060
กำลังพยายามหาวิธีรักษาโรค

0:11:29.084,0:11:32.042
ที่จะทำให้สักวันหนึ่ง[br]พวกเราสูญพันธู์กันเสียที

0:11:32.066,0:11:33.426
และบางแห่ง มีชายคนหนึ่ง

0:11:33.450,0:11:34.847
ชายในชุดนักการ

0:11:34.871,0:11:36.804
เดินเซกลับบ้าน[br]ด้วยความเมาและความมึน

0:11:36.828,0:11:40.580
หลังจากใช้เงินที่เขาได้มาไปครึ่งหนึ่ง[br]กับเหล้า 40 ออนซ์ ขวดหนึ่ง

0:11:40.604,0:11:43.548
และอีกครึ่งหนึ่งกับการไปเยี่ยม[br]บ้านของหญิงคนหนึ่ง

0:11:43.572,0:11:45.997
บนถนนที่แสงทั้งหลายถูกตัด

0:11:46.021,0:11:49.054
โดยคนที่อยากทำอะไรในความมืด[br]ของเมืองนี้

0:11:49.078,0:11:51.004
และครึ่งช่วงตึก[br]ถัดไปจากหนุ่มนักการคนนี้

0:11:51.028,0:11:53.942
มีกลุ่มของพวกเหลือขอ[br]ที่ไม่ได้รู้อะไรดีนัก[br]

0:11:53.966,0:11:56.490
กำลังรอหนุ่มนักการคนนั้น[br]พร้อมกับโซ่จักรยานขึ้นสนิม

0:11:56.514,0:11:58.183
และเลียนแบบ หลุยส์วิล สลักเกอร์

0:11:58.207,0:11:59.989
และถ้าหากพวกเขาไม่พบเงินสักสลึง

0:12:00.013,0:12:01.164
ซึ่งพวกเขาไม่พบ

0:12:01.188,0:12:04.546
พวกเขาจะกระหน่ำตีเขา[br]จนกล้ามเนื้อที่แขนของเขาอักเสบ

0:12:04.570,0:12:06.643
จนกระทั่งไม่มีฟัน[br]เหลือให้พวกเขางัดออกมา

0:12:06.667,0:12:08.166
แต่พวกเขาไม่เชื่อใจผม

0:12:08.664,0:12:10.911
พวกเขาไม่เชื่อใจ[br]อัศวินแห่งรัตติกาลคนใด

0:12:10.935,0:12:13.929
ที่มีพุงแน่นไปด้วยมักโรนีชีส

0:12:13.953,0:12:15.542
และไส้กรอกเวียนนาที่หั่นมาแล้ว[br]จากร้านสะดวกซื้อ

0:12:15.566,0:12:16.567
(เสียงหัวเราะ)

0:12:16.591,0:12:19.147
เพราะพวกเขาอยากจะเชื่อว่า[br]ผมไม่มีตัวตน

0:12:19.893,0:12:23.506
และจากชั้น 87 ผมได้ยิน[br]พวกเหลือขอคนหนึ่ง

0:12:23.530,0:12:25.831
"เอาเงินมา" [br]-- รวดเร็วอะไรอย่างนั้น

0:12:25.855,0:12:27.598
แค่ "เอาเงินมาสิวะ"

0:12:27.622,0:12:31.175
และผมเห็นหนุ่มนักการพึมพัมอะไรบางอย่าง[br]ในภาษาของคนเมาและหันไป

0:12:31.199,0:12:32.376
และจากชั้น 87

0:12:32.400,0:12:35.508
ผมได้ยินเสียงกระเพาะของเขา[br]พยายามร้องออกมาจากผ้ากันเปื้อน

0:12:35.532,0:12:37.413
ผมร่อนลงไป แบบเร็วมาก ๆ

0:12:37.437,0:12:40.452
และผมก็เหมือนกับความเมืด[br]ผมแบบว่า "ฟิ้ว"

0:12:40.476,0:12:42.931
และผมโยนบูมเมอแรงค้างคาว[br]ไปที่หลอดไฟเปลือย

0:12:42.955,0:12:43.994
(เสียงฉาบ)

0:12:44.018,0:12:46.146
และพวกเขาก็แบบว่า [br]"โว้ว ไอ้บ้าเอ้ย

0:12:46.170,0:12:47.761
ใครปิดไฟวะเนี่ย"

0:12:47.785,0:12:48.786
(เสียงหัวเราะ)

0:12:48.810,0:12:50.479
"ตรงนั้นอะไรหน่ะ"[br]"ไหน"

0:12:50.503,0:12:52.096
"มีอะไรก็ส่งมา ไอ้แก่"

0:12:52.120,0:12:53.286
"มีใครได้ยินนั่นไหม"

0:12:53.310,0:12:57.150
"ได้ยินอะไร ไม่เห็นมีอะไรเลย[br]ไม่มี จริง ๆ -- ไม่มีค้างคาว"

0:12:57.174,0:12:58.401
แต่ว่า ...

0:12:58.425,0:13:01.904
หนึ่งในสามของพวกเหลือขอ[br]โดนเข้าไปอย่างจัง -- โป้ง

0:13:01.928,0:13:04.785
และเจ้าตัวที่สองก็สุ่มอัดเข้าไป[br]ที่ผ้าคลุมมืดเบื้องหน้าเข้า

0:13:04.809,0:13:06.618
แต่ก่อนที่หมัดของเขาจะปะทะข้ากับอะไร

0:13:06.642,0:13:08.546
ผมคว้าฝาถังขยะ และ --

0:13:08.570,0:13:09.757
เข้าไปยังท้องของเขา

0:13:09.781,0:13:11.896
และเจ้าตัวแรกก็กลับมา[br]พร้อมกับท่ากระโดดเตะ

0:13:11.920,0:13:14.551
แต่ผมเรียนยูโดคาราเต้มาเหมือนกัน[br]ผมก็เลย --

0:13:14.575,0:13:18.356
(เสียงกลอง)

0:13:18.380,0:13:19.531
สองที

0:13:19.555,0:13:20.556
(เสียงกลอง)

0:13:20.580,0:13:21.805
(เสียงหัวเราะ)

0:13:21.829,0:13:23.281
(เสียงกลอง)

0:13:23.305,0:13:25.065
แต่ก่อนที่ผม[br]จะสร้างความเสียหายให้มากกว่านี้

0:13:25.089,0:13:27.288
ทันใดนั้นเอง เราทุกคนก็ได้ยินเสียง[br]"คลิ๊ก คลิ๊ก"

0:13:28.217,0:13:30.453
และทุกอย่างก็เงียบลงในทันใด

0:13:31.049,0:13:33.065
และพวกเหลือขอคนหนึ่งที่ยืนอยู่

0:13:33.089,0:13:35.026
ก็หยิบปืนพก และเล็งมันไปข้างหน้า

0:13:35.050,0:13:36.631
เหมือนว่าเขากำลังจับพระเยซู[br]เป็นตัวประกัน[br]

0:13:36.655,0:13:39.540
อย่างกับว่าเขากำลังข่มขู่[br]ว่าจะเป่าพระจันทร์ให้เป็นรู

0:13:39.564,0:13:41.836
และเจ้าเหลือขอคนที่โดนซัดที่หัว

0:13:41.860,0:13:43.128
ที่พยายามกระโดดเตะผม

0:13:43.152,0:13:45.645
และเจ้าเหลือขออีกคน[br]ที่โดนซัดเข้าที่ท้อง

0:13:45.669,0:13:48.550
ทั้งสองตะกายกลับไปยังร่างมืด ๆ [br]ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา

0:13:48.574,0:13:50.257
และคนเมาคนนั้น หนุ่มนักการคนนั้น

0:13:50.281,0:13:52.544
ก็กองอยู่ตรงมุม[br]กำลังสวดมนต์ต่อเซนต์แอนโทนี

0:13:52.568,0:13:54.684
เพราะนั่นเป็นพระองค์เดียว[br]ที่เขาจะนึกออก

0:13:54.708,0:13:55.709
(เสียงเคาะสองครั้ง)

0:13:55.733,0:13:56.885
และนั้นผม:

0:13:57.310,0:13:58.680
ตาวาวสีขาว

0:13:58.704,0:14:00.711
ผ้าคลุมปลิวไหวในสายลม

0:14:00.735,0:14:01.736
(เสียงตี)

0:14:01.760,0:14:03.257
เกราะกันกระสุนแสนหนัก

0:14:03.281,0:14:05.821
หัวใจของผมเต้นแรง[br]ผ่านออกมาเป็นรหัสมอสความว่า:

0:14:05.845,0:14:06.996
"มาแหยมกูสิ

0:14:07.020,0:14:08.171
สักที

0:14:08.195,0:14:09.346
เข้ามา

0:14:09.370,0:14:10.520
กล้าไหม"

0:14:10.830,0:14:12.910
และหนึ่งในพวกเหลือขอที่ยืนอยู่

0:14:12.934,0:14:14.249
คนที่มีปืนพก --

0:14:14.273,0:14:15.424
ครับ เขาหัวเราะ

0:14:15.448,0:14:16.630
และลดมือลง

0:14:16.654,0:14:17.964
และเขาก็เล็งมายังผม

0:14:17.988,0:14:19.439
ปล่อยให้ดวงจันทร์ได้พักบ้าง

0:14:19.463,0:14:21.636
และเขาก็เล็งมาระหว่างหัวแหลม ๆ ของผม

0:14:21.660,0:14:24.609
เหมือนกับท่ายิ่งประตู[br]และราวกับเขามาจากทีมพิเศษ

0:14:25.444,0:14:28.113
และหนุ่มนักการก็ยังเรียกหาเซนต์แอนโทนี

0:14:28.137,0:14:29.493
แต่ทางนั้นไม่ตอบ

0:14:30.277,0:14:31.955
และในวินาทีนั้น

0:14:31.979,0:14:33.233
มันราวกับว่า ...

0:14:35.040,0:14:36.765
บางที ผมกำลังจะแพ้

0:14:38.899,0:14:40.057
ไม่หรอก

0:14:40.081,0:14:41.097
(เสียงกลอง)

0:14:41.121,0:14:42.306
ปัง ปัง ฟิ้ว-โป้ง-โป้ง

0:14:42.330,0:14:43.481
"อย่างฆ่ากันเลย"

0:14:43.505,0:14:45.463
กร๊อก หักเอว คอ ฉึบ

0:14:45.487,0:14:49.470
ผิวโดนกรด:[br]"อ๊าาาาาาาา"

0:14:49.494,0:14:50.732
และเขาก็ลงไปกองบนพื้น

0:14:50.756,0:14:51.954
และผมก็ยืนอยู่เหนือเขา

0:14:51.978,0:14:53.887
และถือปืนเอาไว้ในมือ

0:14:53.911,0:14:56.575
และผมเกลียดปืน เกลียดการถือปืน[br]เพราะผมคือแบทแมน

0:14:56.599,0:14:57.777
และที่สำคัญ

0:14:57.801,0:15:01.359
แบทแมนไม่ชอบปืนเพราะว่า[br]พ่อแม่ของเขาโดนยิงเมื่อนานมาแล้ว

0:15:01.383,0:15:02.598
แต่วินาทีนั้น

0:15:02.622,0:15:03.940
ตาลองผมลุกโชนเป็นสีขาว

0:15:03.964,0:15:05.123
และการได้ถือสิ่งนี้

0:15:05.147,0:15:07.130
ที่ผมอาจพูดกับพวกเหลือขอ

0:15:07.154,0:15:08.900
ในภาษาที่เขาอาจเข้าใจได้

0:15:08.924,0:15:10.471
คลิ๊ก-คลิ๊ก

0:15:10.495,0:15:11.508
(เสียงตี)

0:15:11.532,0:15:14.097
และพวกเหลือขอ[br]ก็กลายเป็นพวกไม่เหลืออะไร

0:15:14.121,0:15:17.816
กลายเป็ขยะพิษและเศษกากสารเคมี[br]อะไรก็ตามที่พวกเขาลากร่างผ่านไป

0:15:18.784,0:15:20.760
และมันก็เหลือแค่ผมกับหนุ่มนักการ

0:15:21.555,0:15:23.025
ผมพยุงเขาลุกขึ้น

0:15:23.049,0:15:26.182
และเช็ดเหงื่อกับน้ำหอมราคาถูก[br]ออกจากหน้าผากของเขา

0:15:26.206,0:15:27.642
และเขาก็ขอร้องว่าอย่างทำร้ายเขา

0:15:27.666,0:15:30.196
และผมก็จับเขาที่คอเสื้ออย่างเต็มมือ

0:15:30.220,0:15:31.507
และดึงเข้ามาชิดหน้า

0:15:31.531,0:15:33.611
และเขาก็เป็นคนที่สุงกว่าผม[br]แต่ผ้าคลุมช่วยให้ผมดูดี

0:15:33.635,0:15:36.028
เขาก็เลยฟังผม [br]ตอนที่ผมจ้องที่ตาของเขา

0:15:36.052,0:15:37.773
และพูดกับเขาสองคำ:

0:15:38.467,0:15:40.075
"กลับบ้าน"

0:15:41.282,0:15:42.528
และเขาก็ทำเช่นนั้น

0:15:42.552,0:15:45.020
มองเหลียวหลังกลับมาทุก ๆ 10 เมตร

0:15:45.044,0:15:47.633
และผมก็เผ่นจากตึกหนึ่งไปอีกตึกตามทาง

0:15:47.657,0:15:49.061
เพราะผมรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน

0:15:49.085,0:15:51.889
และผมก็มองมืออันสั่นเทาของเขา[br]เมื่อเขาดึงพวกกุญแจออกมา

0:15:51.913,0:15:53.622
และเปิดประตูเข้าสู่ตึก

0:15:53.646,0:15:54.917
และผมก็กลับไปนอน

0:15:54.941,0:15:57.213
ก่อนที่เขาจะเดินผ่านประตูหน้าเข้ามา

0:15:57.548,0:15:59.167
และผมก็ได้ยินเขาเปิดก๊อกน้ำ

0:15:59.191,0:16:01.447
และดื่มน้ำก๊อกอุ่น ๆ ลงจากแก้ว

0:16:01.796,0:16:03.692
และเขาก็เอาแก้วางกลับไปในอ่าง

0:16:04.399,0:16:05.800
และผมก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของเขา

0:16:06.630,0:16:08.685
และเสียงนั้นก็ช้าลงและช้าลง[br]เมื่อเขาเข้าใกล้ห้องของผม

0:16:09.758,0:16:12.883
และเขาก็เปิดประตูเข้ามาอย่างช้ามาก ๆ

0:16:13.953,0:16:15.781
และเดินเข้ามา

0:16:15.805,0:16:17.161
ซึ่งเขาไม่เคยทำมาก่อน

0:16:17.677,0:16:18.677
(เสียงตบ)

0:16:19.167,0:16:20.797
และเขาก็มองออกไปอย่างไม่มีจุดหมาย

0:16:20.821,0:16:23.486
หน้าของเขาเป็นสีของทางเดินในฤดูร้อน

0:16:23.510,0:16:25.091
และผมก็ทำเหมือนว่าผมเพิ่งตื่น

0:16:25.115,0:16:27.524
และบอกว่า "หา มีอะไรเพื่อน"

0:16:28.452,0:16:30.723
และหนุ่มนักการก็ไม่พูดอะไรกับผม

0:16:31.753,0:16:32.914
แต่ผมเห็นได้ในความมืด

0:16:32.938,0:16:34.311
ผมเห็นแขนของเขาชา

0:16:34.335,0:16:36.449
และหัวของเขาหันกลับมาทางผม

0:16:36.473,0:16:38.849
และเขาเงยหน้าขึ้นให้ผมได้เห็นหน้าเขา

0:16:38.873,0:16:40.739
ให้ผมได้เห็นตาของเขา

0:16:40.763,0:16:43.135
และแก้มของเขาก็มีหยดน้ำ[br]แต่มันไม่ใช่เหงื่อ

0:16:43.704,0:16:45.485
และเขาก็ยืนอยู่ตรงนั้น[br]หายใจ

0:16:45.509,0:16:47.941
เหมือนกับเขาจำ[br]ตาของผมที่เปล่งเป็นสีขาวได้

0:16:47.965,0:16:50.655
เหมือนกับเขาจำเกราะกันกระสุนของผมได้

0:16:51.513,0:16:53.456
เหมือนกับเขาจำได้ว่าผมเป็นเพื่อนของเขา

0:16:57.575,0:17:00.531
และเป็นเวลานานที่ผมไม่พูดอะไร

0:17:02.583,0:17:04.609
และเขาก็หมุนไปรอบ ๆ [br]มือจับอยู่ที่กลอนประตู

0:17:04.633,0:17:06.061
และเขาไม่ได้มองมาทางผม

0:17:06.085,0:17:08.627
แต่ผมได้ยินเขาพึมพัมสองคม

0:17:10.253,0:17:11.667
"ผมขอโทษ"

0:17:14.317,0:17:17.596
และผมก็ก้มลงไป[br]และเปิดหน้าต่างนิดหน่อย

0:17:18.697,0:17:20.382
ถ้าหากคุณมองสูงขึ้นไปพอ

0:17:21.036,0:17:22.612
คุณจะเห็นผม

0:17:23.519,0:17:24.936
และจากตรงที่ผมอยู่ --

0:17:25.641,0:17:26.912
(เสียงฉาบ)

0:17:27.692,0:17:29.442
ผมได้ยินทุก ๆ อย่าง

0:17:32.076,0:17:40.500
(เสียงปรบมือ)

0:17:40.544,0:17:41.761
ขอบคุณครับ

0:17:41.801,0:17:49.140
(เสียงปรบมือ)