1
00:00:01,227 --> 00:00:03,275
Ήμουν πεζοναύτης στην 1/1 Πυροβολαρχία,

2
00:00:03,299 --> 00:00:04,450
στη διμοιρία των 81mm,

3
00:00:04,474 --> 00:00:06,479
στο Στρατόπεδο Πέντλετον, Καλιφόρνια.

4
00:00:06,503 --> 00:00:07,655
Ού-ρα!

5
00:00:07,679 --> 00:00:08,831
Κοινό: Ού-ρα!

6
00:00:08,855 --> 00:00:09,856
(Γέλια)

7
00:00:09,880 --> 00:00:12,178
Κατετάγην μερικούς μήνες
μετά την 11η Σεπτεμβρίου

8
00:00:12,178 --> 00:00:14,891
επειδή πιστεύω αισθανόμουν
όπως όλοι στη χώρα μου τότε,

9
00:00:14,915 --> 00:00:18,200
είχα την αίσθηση
του πατριωτισμού και της εκδίκησης

10
00:00:18,224 --> 00:00:19,866
και την επιθυμία να κάνω κάτι --

11
00:00:19,890 --> 00:00:22,635
δεδομένου του γεγονότος
ότι δεν έκανα τίποτα.

12
00:00:22,659 --> 00:00:25,789
Ήμουν 17, μόλις είχα τελειώσει
το λύκειο το περασμένο καλοκαίρι,

13
00:00:25,789 --> 00:00:28,681
και έμενα με νοίκι σε ένα δωμάτιο
στο σπίτι των γονιών μου,

14
00:00:28,681 --> 00:00:31,244
στη μικρή πόλη όπου μεγάλωσα
στη Βόρεια Ιντιάνα,

15
00:00:31,268 --> 00:00:32,426
που λέγεται Μισαγουάκα.

16
00:00:32,450 --> 00:00:35,158
Μπορώ να σας το γράψω αργότερα
για όποιον ενδιαφέρεται --

17
00:00:35,158 --> 00:00:35,950
(Γέλια)

18
00:00:35,950 --> 00:00:39,734
Η Μισαγουάκα είναι πολλά πράγματα
αλλά όχι ένα πολιτισμικό κέντρο,

19
00:00:39,734 --> 00:00:41,860
οπότε η μόνη μου εμπειρία
θεάτρου και ταινιών

20
00:00:41,884 --> 00:00:44,273
περιοριζόταν στις παραστάσεις
που έκανα στο λύκειο

21
00:00:44,273 --> 00:00:46,265
και το βίντεο κλαμπ, Θεός συγχωρέσ' το.

22
00:00:46,289 --> 00:00:47,461
(Γέλια)

23
00:00:47,485 --> 00:00:49,132
Πήρα την ηθοποιία τόσο σοβαρά

24
00:00:49,156 --> 00:00:52,464
που έκανα οντισιόν για το Τζούλιαρντ
όταν ήμουν στο λύκειο,

25
00:00:52,488 --> 00:00:53,333
δεν μπήκα,

26
00:00:53,333 --> 00:00:56,389
είπα ότι το κολλέγιο δεν μου ταίριαζε
και δεν έκανα άλλη αίτηση,

27
00:00:56,413 --> 00:00:57,706
που ήταν πανέξυπνη κίνηση.

28
00:00:57,730 --> 00:01:01,181
Έκανα επίσης την απελπισμένη
οδύσσεια ηθοποιίας στο Λος Άντζελες

29
00:01:01,205 --> 00:01:02,644
για την οποία άκουγα ιστορίες,

30
00:01:02,644 --> 00:01:05,165
ηθοποιών που πήγαιναν
στο Λος Άντζελες με επτά δολάρια

31
00:01:05,189 --> 00:01:07,682
και έβρισκαν δουλειά
και έκαναν επιτυχημένη καριέρα.

32
00:01:07,682 --> 00:01:10,512
Έφτασα μέχρι το Αμαρίλο του Τέξας,
όπου χάλασε το αμάξι μου.

33
00:01:10,536 --> 00:01:12,373
Ξόδεψα όλα τα λεφτά μου να το φτιάξω,

34
00:01:12,373 --> 00:01:13,926
τελικά έφτασα στη Σάντα Μόνικα

35
00:01:13,926 --> 00:01:15,314
-ούτε καν το Λος Άντζελες-

36
00:01:15,314 --> 00:01:17,741
βασικά περιπλανήθηκα 48 ώρες στην παραλία,

37
00:01:17,741 --> 00:01:19,177
μπήκα στο αμάξι, γύρισα σπίτι,

38
00:01:19,177 --> 00:01:21,287
βάζοντας τέλος στην καριέρα μου
ως ηθοποιός.

39
00:01:21,287 --> 00:01:22,283
(Γέλια)

40
00:01:22,283 --> 00:01:24,171
Δεκαεπτά ετών, Μισαγουάκα...

41
00:01:24,195 --> 00:01:28,023
πατρικό, νοίκι, πώληση σκουπών...

42
00:01:28,047 --> 00:01:29,602
τηλεμάρκετινγκ,

43
00:01:29,626 --> 00:01:31,809
κούρεμα γρασιδιού στα τοπικά πανηγύρια.

44
00:01:31,833 --> 00:01:34,125
Αυτός ήταν ο κόσμος μου
τον Σεπτέμβρη του 2001.

45
00:01:34,149 --> 00:01:35,300
Μετά την 11η,

46
00:01:35,324 --> 00:01:37,526
με ένα έντονο αίσθημα καθήκοντος,

47
00:01:37,526 --> 00:01:39,877
και εκνευρισμού γενικότερα --
με τον εαυτό μου,

48
00:01:39,877 --> 00:01:41,463
τους γονείς μου, την κυβέρνηση,

49
00:01:41,463 --> 00:01:43,792
χωρίς αυτοπεποίθηση,
αξιοσέβαστη δουλειά,

50
00:01:43,792 --> 00:01:46,828
με το παλιομίνι-ψυγείο που είχα
πάει στην Καλιφόρνια και πίσω --

51
00:01:46,828 --> 00:01:49,815
Κατετάγην στους Πεζοναύτες και το λάτρεψα.

52
00:01:49,815 --> 00:01:52,983
Είναι ένα από τα πράγματα για τα οποία
είμαι περήφανος στη ζωή μου.

53
00:01:53,007 --> 00:01:56,653
Να ρίχνεις με όπλα, να οδηγείς
και να ανατινάζεις ακριβά πράγματα.

54
00:01:56,656 --> 00:01:58,764
Αυτό όμως που αγάπησα περισσότερο

55
00:01:58,788 --> 00:02:01,429
ήταν αυτό που με ενδιέφερε λιγότερο
όταν κατετάγην,

56
00:02:01,453 --> 00:02:02,614
που ήταν οι άνθρωποι:

57
00:02:02,638 --> 00:02:04,382
οι περίεργοι τύποι,

58
00:02:04,382 --> 00:02:08,624
-ένα παράταιρο πλήθος χαρακτήρων
απ' όλες τις ΗΠΑ-

59
00:02:08,648 --> 00:02:10,979
που εκ πρώτης όψεως
δεν είχαμε τίποτα κοινό.

60
00:02:11,003 --> 00:02:11,855
Με τον καιρό,

61
00:02:11,855 --> 00:02:14,461
όλος αυτός ο πολιτικός
και προσωπικός ψευτοπαλικαρισμός

62
00:02:14,485 --> 00:02:16,362
που με οδήγησε στον στρατό διαλύθηκε,

63
00:02:16,386 --> 00:02:19,368
και για μένα, οι Πεζοναύτες
έγιναν συνώνυμο με τους φίλους μου.

64
00:02:19,392 --> 00:02:21,680
Τότε, κατά τη διάρκεια της θητείας μου

65
00:02:21,704 --> 00:02:23,783
μερικούς μήνες πριν μας στείλουν στο Ιράκ,

66
00:02:23,807 --> 00:02:26,276
εξάρθρωσα το στέρνο μου
σε ατύχημα με ποδήλατο,

67
00:02:26,276 --> 00:02:28,488
και με απέκλεισαν για ιατρικούς λόγους.

68
00:02:28,488 --> 00:02:31,295
Όσοι δεν έχουν υπηρετήσει
δυσκολεύονται να καταλάβουν,

69
00:02:31,319 --> 00:02:34,382
αλλά όταν μου είπαν ότι δεν θα πήγαινα
στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν

70
00:02:34,406 --> 00:02:35,849
ήταν καταστροφικό για μένα.

71
00:02:35,873 --> 00:02:39,114
Θυμάμαι πολύ την εικόνα του να βγαίνω
από το νοσοκομείο σε φορείο

72
00:02:39,138 --> 00:02:42,008
και η διμοιρία μου να περιμένει
έξω να δει αν είμαι καλά.

73
00:02:42,032 --> 00:02:44,466
Και τότε, ξαφνικά, ήμουν πάλι πολίτης.

74
00:02:44,490 --> 00:02:46,695
Ήθελα να ξαναδώσω
μια ευκαιρία στην ηθοποιία,

75
00:02:46,719 --> 00:02:48,523
επειδή -έτσι είμαι εγώ-

76
00:02:48,547 --> 00:02:52,266
σκέφτηκα ότι συγκριτικά, όλα
τα προβλήματα της άμαχης ζωής είναι μικρά.

77
00:02:52,290 --> 00:02:55,047
Εννοώ, για τι πράγμα
μπορείς να γκρινιάξεις τώρα;

78
00:02:55,071 --> 00:02:56,243
«Κάνει ζέστη.

79
00:02:56,672 --> 00:02:58,904
Κάποιος πρέπει να ανοίξει τον κλιματισμό».

80
00:02:58,928 --> 00:03:00,878
«Η ουρά για τον καφέ είναι μεγάλη».

81
00:03:01,155 --> 00:03:02,307
Ήμουν πεζοναύτης,

82
00:03:02,331 --> 00:03:03,482
ήξερα να επιβιώνω.

83
00:03:03,506 --> 00:03:05,534
Θα πήγαινα στη Νέα Υόρκη να γίνω ηθοποιός.

84
00:03:05,534 --> 00:03:06,443
Αν δεν τα κατάφερα,

85
00:03:06,443 --> 00:03:09,737
θα ζούσα στο Σέντραλ Παρκ ως
ρακοσυλλέκτης πίσω από το σαντουιτσάδικο.

86
00:03:09,761 --> 00:03:10,762
(Γέλια)

87
00:03:10,786 --> 00:03:13,935
Έκανα οντισιόν πάλι για το Τζούλιαρντ
και ήμουν τυχερός, μπήκα.

88
00:03:13,935 --> 00:03:16,940
Με εξέπληξε πόσο πολύπλοκη ήταν η μετάβαση

89
00:03:16,940 --> 00:03:18,315
από στρατιώτης σε πολίτης.

90
00:03:18,315 --> 00:03:21,804
Ήμουν σχετικά υγιής,
δεν φαντάζομαι καν τη διαδικασία

91
00:03:21,804 --> 00:03:23,926
έχοντας και κάποια
ψυχική ή σωματική βλάβη.

92
00:03:23,950 --> 00:03:25,541
Όμως, ήταν δύσκολο.

93
00:03:25,565 --> 00:03:27,735
Μερικώς επειδή ήμουν σε δραματική σχολή --

94
00:03:27,759 --> 00:03:31,296
και δεν δικαιολογούσα το να πηγαίνω
σε μαθήματα ορθοφωνίας,

95
00:03:31,757 --> 00:03:34,588
πετώντας φανταστικές ενεργειακές μπάλες
στο δωμάτιο,

96
00:03:34,612 --> 00:03:37,175
κάνοντας ασκήσεις ηθοποιίας
για να βρω τον εαυτό μου-

97
00:03:37,199 --> 00:03:38,200
(Γέλια)

98
00:03:38,224 --> 00:03:40,958
ενώ οι φίλοι μου πολεμούσαν
χωρίς εμένα στο εξωτερικό.

99
00:03:40,982 --> 00:03:43,591
Επίσης, επειδή δεν ήξερα
πώς να εφαρμόζω τα πράγματα

100
00:03:43,615 --> 00:03:45,968
που έμαθα στον στρατό στην ζωή ως πολίτης.

101
00:03:45,992 --> 00:03:48,151
Τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά.

102
00:03:48,175 --> 00:03:49,744
Πρακτικά, χρειαζόμουν δουλειά.

103
00:03:49,768 --> 00:03:51,500
Ήμουν ένας πεζοναύτης,

104
00:03:51,524 --> 00:03:54,080
που έριχνε με πολυβόλα και όλμους.

105
00:03:54,104 --> 00:03:57,651
Δεν υπάρχουν πολλά μέρη
για κάτι τέτοιο στον άμαχο κόσμο.

106
00:03:57,675 --> 00:03:58,676
(Γέλια)

107
00:03:58,700 --> 00:04:00,882
Συναισθηματικά, πάλευα να βρω νόημα.

108
00:04:01,103 --> 00:04:03,064
Στον στρατό, όλα είχαν νόημα.

109
00:04:03,088 --> 00:04:05,255
Όλα όσα έκανες ήταν είτε λόγω παράδοσης

110
00:04:05,255 --> 00:04:06,713
είτε για πρακτικούς σκοπούς.

111
00:04:06,717 --> 00:04:09,929
Δεν μπορούσες να καπνίσεις στο πεδίο
γιατί θα φανέρωνες τη θέση σου.

112
00:04:09,929 --> 00:04:11,438
Δεν αγγίζεις το πρόσωπό σου -

113
00:04:11,438 --> 00:04:13,864
πρέπει να κρατήσεις
ένα επίπεδο υγείας και υγιεινής.

114
00:04:13,864 --> 00:04:16,124
Κοιτάζεις προς τα εκεί
όταν παίζει το εμβατήριο,

115
00:04:16,124 --> 00:04:17,928
ως σεβασμό γι' αυτούς που σκοτώθηκαν.

116
00:04:17,928 --> 00:04:20,898
Περπατάς έτσι, μιλάς έτσι γι' αυτό.

117
00:04:20,922 --> 00:04:22,802
Η στολή σου διατηρείται στην εντέλεια.

118
00:04:22,826 --> 00:04:25,319
Το πόσο καλά ακολουθούσες
τους κανόνες φανέρωνε

119
00:04:25,343 --> 00:04:26,978
τι είδους πεζοναύτης ήσουν.

120
00:04:27,002 --> 00:04:29,030
Ο βαθμός σου φανερώνει την ιστορία σου

121
00:04:29,054 --> 00:04:30,538
και τον σεβασμό που κέρδισες.

122
00:04:30,562 --> 00:04:32,394
Στην άμαχη ζωή δεν υπάρχουν βαθμοί.

123
00:04:32,418 --> 00:04:33,857
Είσαι απλώς ένα ακόμα σώμα

124
00:04:33,881 --> 00:04:37,088
και ένιωθα ότι έπρεπε συνέχεια
να αποδεικνύω την αξία μου.

125
00:04:37,112 --> 00:04:40,112
Ο σεβασμός που μου έδειχναν
οι πολίτες όταν φορούσα τη στολή

126
00:04:40,136 --> 00:04:41,762
δεν υπήρχε όταν την έβγαζα.

127
00:04:41,786 --> 00:04:43,539
Δεν έμοιαζε να υπάρχει...

128
00:04:43,563 --> 00:04:44,763
η αίσθηση της κοινότητας,

129
00:04:44,787 --> 00:04:47,453
ενώ στον στρατό, την ένιωθα.

130
00:04:47,477 --> 00:04:49,206
Πόσο συχνά στον άμαχο κόσμο

131
00:04:49,748 --> 00:04:52,982
αντιμετωπίζεις καταστάσεις ζωής
και θανάτου με τους φίλους σου

132
00:04:53,006 --> 00:04:56,312
και εκείνοι δείχνουν συνέχεια
ότι δεν θα σε εγκαταλείψουν;

133
00:04:56,336 --> 00:04:58,389
Εν τω μεταξύ, στη δραματική σχολή...

134
00:04:58,413 --> 00:05:00,871
(Γέλια)

135
00:05:00,895 --> 00:05:02,569
ανακάλυπτα για πρώτη φορά

136
00:05:02,569 --> 00:05:04,822
θεατρικούς συγγραφείς
και χαρακτήρες και έργα

137
00:05:04,822 --> 00:05:06,859
που δεν είχαν καμία σχέση με τον στρατό.

138
00:05:06,859 --> 00:05:09,244
αλλά περιέγραφαν
τη στρατιωτική μου εμπειρία

139
00:05:09,268 --> 00:05:11,815
με έναν τρόπο που πριν
ήταν για μένα απερίγραπτος.

140
00:05:11,839 --> 00:05:14,230
Ένιωσα ότι γινόμουν λιγότερο επιθετικός

141
00:05:14,254 --> 00:05:17,457
και μπορούσα να εκφράσω για πρώτη φορά
τα συναισθήματά μου με λέξεις

142
00:05:17,481 --> 00:05:19,680
και κατάλαβα πόσο πολύτιμο
εργαλείο ήταν αυτό.

143
00:05:19,680 --> 00:05:22,104
Όταν σκέφτομαι τον χρόνο μου στο στρατό,

144
00:05:22,128 --> 00:05:24,539
δεν σκέφτομαι τις στερεοτυπικές ασκήσεις

145
00:05:24,563 --> 00:05:26,015
και την πειθαρχία και τον πόνο

146
00:05:26,039 --> 00:05:28,247
αλλά τις μικρές, ανθρώπινες στιγμές,

147
00:05:28,247 --> 00:05:29,314
στιγμές συναισθημάτων:

148
00:05:29,314 --> 00:05:32,469
φίλοι που έκαναν μαντραπήδα
γιατί τους έλειπαν οι οικογένειές τους,

149
00:05:32,469 --> 00:05:33,518
που έπαιρναν διαζύγιο,

150
00:05:33,542 --> 00:05:35,540
να θρηνούμε μαζί, να γιορτάζουμε μαζί,

151
00:05:35,564 --> 00:05:37,499
όλα μέσα στο πλαίσιο του στρατού.

152
00:05:37,523 --> 00:05:39,805
Είδα τους φίλους μου
να παλεύουν με όλα αυτά,

153
00:05:39,829 --> 00:05:42,860
είδα το άγχος που τους προκαλούσαν
σε εκείνους και εμένα,

154
00:05:42,884 --> 00:05:45,470
μη μπορώντας να εκφράσουμε
τα συναισθήματά μας.

155
00:05:46,026 --> 00:05:49,074
Ο στρατός και το θέατρο είναι κοινότητες
που μοιάζουν πολύ.

156
00:05:49,098 --> 00:05:52,147
Έχεις μια ομάδα ανθρώπων
που εκπληρώνουν μια σημαντική αποστολή.

157
00:05:52,147 --> 00:05:53,834
Δεν έχει να κάνει με τον εαυτό σου.

158
00:05:53,834 --> 00:05:56,902
Έχεις έναν ρόλο, πρέπει να τον ξέρεις
στα πλαίσια της ομάδας.

159
00:05:56,926 --> 00:05:59,085
Κάθε ομάδα έχει έναν αρχηγό ή σκηνοθέτη.

160
00:05:59,109 --> 00:06:01,659
Κάποιες φορές είναι έξυπνοι, κάποιες όχι.

161
00:06:01,683 --> 00:06:04,287
Πρέπει να αποκτήσεις οικειότητα με ξένους

162
00:06:04,311 --> 00:06:05,596
σε μικρό χρονικό διάστημα,

163
00:06:05,620 --> 00:06:07,667
η αυτοπειθαρχία, η αυτοσυγκράτηση.

164
00:06:08,132 --> 00:06:10,615
Σκέφτηκα, πόσο καλό θα ήταν
να φτιάξω ένα μέρος

165
00:06:10,639 --> 00:06:13,966
που συνδυάζει αυτές τις δύο
τόσο διαφορετικές κοινότητες,

166
00:06:13,990 --> 00:06:16,149
που έφερνε ψυχαγωγία
σε μια ομάδα ανθρώπων,

167
00:06:16,149 --> 00:06:17,958
που, δεδομένου του επαγγέλματός τους,

168
00:06:17,958 --> 00:06:20,952
μπορούν να αντιμετωπίσουν κάτι
που προκαλεί περισσότερο τη σκέψη

169
00:06:20,952 --> 00:06:22,819
από την τυπική υποχρεωτική διασκέδαση

170
00:06:22,819 --> 00:06:25,754
που θυμάμαι με έστελναν
«εθελοντικά» στον στρατό --

171
00:06:25,754 --> 00:06:26,724
(Γέλια)

172
00:06:26,724 --> 00:06:28,856
όλα καλοπροαίρετα
αλλά προσβλητικά γεγονότα,

173
00:06:28,856 --> 00:06:31,887
όπως «Κερδίστε ένα Ραντεβού
με Μαζορέτα των San Diego Chargers»,

174
00:06:31,887 --> 00:06:33,957
όπου απαντάς μια ερώτηση
της ποπ κουλτούρας,

175
00:06:33,981 --> 00:06:35,874
και αν είσαι σωστός κερδίζεις ραντεβού,

176
00:06:35,874 --> 00:06:38,490
που ήταν μια βόλτα με συνοδεία
στο πεδίο των παρελάσεων

177
00:06:38,490 --> 00:06:40,611
με μια παντρεμένη, έγκυο μαζορέτα -

178
00:06:40,683 --> 00:06:41,850
(Γέλια)

179
00:06:41,874 --> 00:06:44,254
Δεν έχω κάτι με τις μαζορέτες,
τις λατρεύω.

180
00:06:44,278 --> 00:06:47,390
Το θέμα είναι, πόσο καλό
θα ήταν να έχουμε θέατρο

181
00:06:47,414 --> 00:06:50,638
μέσα από χαρακτήρες που είναι
προσβάσιμοι αλλά όχι συγκαταβατικοί.

182
00:06:50,662 --> 00:06:53,567
Ξεκινήσαμε τη ΜΚΟ,
Τέχνες στις Ένοπλες Δυνάμεις,

183
00:06:53,591 --> 00:06:55,246
και προσπαθήσαμε να κάνουμε αυτό,

184
00:06:55,270 --> 00:06:58,188
να ενώσουμε αυτές τις δύο
φαινομενικά ανόμοιες κοινότητες.

185
00:06:58,212 --> 00:07:02,027
Διαλέξαμε ένα έργο ή μονόλογους
από σύγχρονα αμερικανικά έργα

186
00:07:02,051 --> 00:07:05,725
που διαφέρουν σε ηλικία και φυλή
όπως ένα κοινό στρατιωτών,

187
00:07:05,749 --> 00:07:08,098
πήραμε μια ομάδα εκπαιδευμένων
στο θέατρο ηθοποιών

188
00:07:08,122 --> 00:07:09,975
τους οπλίσαμε με υλικό,

189
00:07:09,999 --> 00:07:12,219
κρατήσαμε το κόστος παραγωγής χαμηλά

190
00:07:12,243 --> 00:07:15,279
-χωρίς σκηνικά, κοστούμια, φωτισμό,
απλά το διαβάζαμε-

191
00:07:15,279 --> 00:07:17,818
και δώσαμε όλο το βάρος στη γλώσσα

192
00:07:17,818 --> 00:07:20,521
για να δείξουμε
πως το θέατρο ανθεί παντού.

193
00:07:20,545 --> 00:07:21,725
Είναι πολύ δυνατό,

194
00:07:21,725 --> 00:07:24,611
να μπαίνουμε σε ένα δωμάτιο
με εντελώς αγνώστους

195
00:07:24,611 --> 00:07:27,161
και να θυμόμαστε την ανθρωπιά μας,

196
00:07:27,161 --> 00:07:29,778
και ότι η αυτοέκφραση είναι
ένα τόσο πολύτιμο εργαλείο

197
00:07:29,778 --> 00:07:31,209
όπως το τυφέκιο στον ώμο σου.

198
00:07:31,209 --> 00:07:33,138
Για μια οργάνωση όπως ο στρατός,

199
00:07:33,162 --> 00:07:35,823
που περηφανεύεται για τα ακρωνύμια,

200
00:07:35,823 --> 00:07:38,576
όταν χρειαστεί να εξηγήσεις
μια συλλογική εμπειρία

201
00:07:38,576 --> 00:07:40,242
χάνεις εντελώς τη μπάλα.

202
00:07:40,266 --> 00:07:42,110
Δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη κοινότητα

203
00:07:42,134 --> 00:07:44,205
για να εξοπλίσω με νέα μέσα έκφρασης

204
00:07:44,229 --> 00:07:46,251
από αυτούς που προστατεύουν την χώρα μας.

205
00:07:46,275 --> 00:07:48,755
Γυρίσαμε τις ΗΠΑ και τον κόσμο,

206
00:07:48,779 --> 00:07:51,460
από το Ουόλτερ Ριντ
στην Μπεθέδντα του Μάρυλαντ,

207
00:07:51,484 --> 00:07:53,930
στη Βάση Πέντλετον,
στη Βάση Αριφτζάν στο Κουβέιτ,

208
00:07:53,954 --> 00:07:55,663
στην USAG Βαυαρίας,

209
00:07:55,687 --> 00:07:57,727
σε θέατρα στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης.

210
00:07:57,751 --> 00:07:59,823
Για τους καλλιτέχνες που φέρνουμε,

211
00:07:59,847 --> 00:08:01,515
είναι ένα παράθυρο σε μια κουλτούρα

212
00:08:01,539 --> 00:08:03,699
στην οποία δεν θα είχαν καμία πρόσβαση.

213
00:08:03,723 --> 00:08:05,742
Για τον στρατό είναι ακριβώς το ίδιο.

214
00:08:05,766 --> 00:08:07,577
Το κάνω εδώ και έξι χρόνια,

215
00:08:07,577 --> 00:08:10,008
και πάντα θυμάμαι
ότι ηθοποιία σημαίνει πολλά.

216
00:08:10,032 --> 00:08:13,237
Είναι τέχνη, πολιτική πράξη,
δουλειά, είναι --

217
00:08:13,888 --> 00:08:16,013
οποιοδήποτε επίθετο θέλετε να βάλετε.

218
00:08:16,037 --> 00:08:17,476
Είναι επίσης υπηρεσία.

219
00:08:17,500 --> 00:08:19,024
Δεν τελείωσα τη δική μου,

220
00:08:19,048 --> 00:08:20,680
άρα όπου μπορώ να είμαι χρήσιμος

221
00:08:20,704 --> 00:08:24,011
σε αυτό το απόλυτο περιβάλλον υπηρεσιών,
τον στρατό, για μένα, πάλι --

222
00:08:24,011 --> 00:08:26,052
δεν υπάρχει κάτι καλύτερο να κάνω.

223
00:08:26,076 --> 00:08:27,404
Ευχαριστώ.

224
00:08:27,428 --> 00:08:32,016
(Χειροκρότημα)

225
00:08:32,040 --> 00:08:35,964
Θα παίξουμε ένα κομμάτι
από τον Μάρκο Ραμίρες,

226
00:08:35,988 --> 00:08:37,682
το «Δεν είμαι ο Μπάτμαν».

227
00:08:37,706 --> 00:08:40,734
Ένας εκπληκτικός ηθοποιός και φίλος μου,
ο Τζέσι Περέζ,

228
00:08:40,758 --> 00:08:41,933
θα διαβάζει,

229
00:08:41,957 --> 00:08:44,441
και ο Ματ Τζόνσον,
που γνώρισα πριν 1-2 ώρες.

230
00:08:44,465 --> 00:08:46,616
Το κάνουν μαζί για πρώτη φορά

231
00:08:46,640 --> 00:08:47,878
και θα δούμε πώς θα πάει.

232
00:08:47,902 --> 00:08:49,821
Ο Τζέσι Περέζ και ο Ματ Τζόνσον.

233
00:08:49,845 --> 00:08:52,999
(Χειροκρότημα)

234
00:09:00,669 --> 00:09:02,636
Τζέσι Περέζ: Είναι η μέση της νύχτας

235
00:09:02,660 --> 00:09:04,970
και ο ουρανός λάμπει
με ένα ραδιενεργό κόκκινο.

236
00:09:04,970 --> 00:09:06,990
Αν κοιτάξεις καλά, ίσως δεις το φεγγάρι

237
00:09:06,990 --> 00:09:09,820
μέσα από πυκνούς καπνούς τσιγάρων
και τουρμπίνων αεροσκαφών

238
00:09:09,820 --> 00:09:11,165
που καλύπτει όλη την πόλη,

239
00:09:11,165 --> 00:09:13,883
σαν δίχτυ κουνουπιών
που κρατάει μακριά τους αγγέλους.

240
00:09:13,883 --> 00:09:14,631
(Τύμπανα)

241
00:09:14,631 --> 00:09:16,011
Και αν κοιτάξεις αρκετά ψηλά,

242
00:09:16,011 --> 00:09:19,678
με βλέπεις να στέκομαι
στην άκρη ενός 87όροφου κτηρίου.

243
00:09:19,702 --> 00:09:23,129
Εκεί ψηλά, ένα μέρος για αγάλματα
και χαλασμένους πύργους ρολογιών

244
00:09:23,153 --> 00:09:26,129
που ίσως μένουν ακίνητοι και νεκροί
για 100 χρόνια,

245
00:09:26,153 --> 00:09:27,664
εκεί είμαι εγώ.

246
00:09:27,688 --> 00:09:28,718
(Χτύποι)

247
00:09:28,742 --> 00:09:30,326
Και είμαι ο Μπάτμαν.

248
00:09:30,350 --> 00:09:31,389
(Χτύποι)

249
00:09:31,413 --> 00:09:33,578
Έχω Μπάτμομπιλ και μπάταραγκ

250
00:09:33,602 --> 00:09:35,997
και νυχτεριδοσπηλιές, αλήθεια.

251
00:09:36,021 --> 00:09:37,815
Χρειάζεται μόνο μια ντουλάπα,

252
00:09:37,815 --> 00:09:39,883
ένα μικρό δωμάτιο
ή μια έξοδο πυρασφάλειας,

253
00:09:39,883 --> 00:09:42,698
και το τζιν που μου έδωσε ο Ντάνυ πάει.

254
00:09:42,722 --> 00:09:44,618
Και το μπλε πόλο μπλουζάκι μου,

255
00:09:44,642 --> 00:09:47,453
αυτό που μου πάει
αλλά έχει μια τρύπα κοντά στον πωπό

256
00:09:47,453 --> 00:09:49,911
από όταν σκίστηκε
στον φράχτη πίσω από το Arturo's

257
00:09:49,911 --> 00:09:52,517
αλλά κανένα πρόβλημα,
το βάζω μέσα από το παντελόνι

258
00:09:52,517 --> 00:09:53,830
και είναι όλα καλά.

259
00:09:53,830 --> 00:09:57,067
Το μπλε πόλο μπλουζάκι - πάει κι αυτό!

260
00:09:57,091 --> 00:10:00,098
Και μεταμορφώνομαι.

261
00:10:00,122 --> 00:10:01,122
(Χτύποι)

262
00:10:01,434 --> 00:10:04,769
Κανείς δεν βγάζει τη ζώνη του
να μαστιγώσει τον Μπάτμαν που αντιμίλησε.

263
00:10:04,793 --> 00:10:05,810
(Χτύποι)

264
00:10:05,834 --> 00:10:07,254
Ή επειδή δεν αντιμίλησε.

265
00:10:07,278 --> 00:10:09,602
Κανείς δεν λέει το Μπάτμαν απλοϊκό

266
00:10:09,626 --> 00:10:11,175
ή χαζό

267
00:10:11,199 --> 00:10:12,556
ή κοκαλιάρη.

268
00:10:12,784 --> 00:10:16,003
Κανείς δεν απολύει τον αδερφό του
από την Εταιρεία Ταξί

269
00:10:16,027 --> 00:10:18,059
επειδή έκαναν περικοπές.

270
00:10:18,083 --> 00:10:19,972
Επειδή νιώθουν μόνο σεβασμό.

271
00:10:19,996 --> 00:10:22,131
Και όχι φόβο-σεβασμό,

272
00:10:22,155 --> 00:10:24,534
αλλά σεβασμό-σεβασμό.

273
00:10:24,558 --> 00:10:25,559
(Γέλια)

274
00:10:25,583 --> 00:10:27,090
Γιατί κανείς δεν σε φοβάται.

275
00:10:27,114 --> 00:10:29,248
Γιατί ο Μπάτμαν
δεν έχει κακές προθέσεις.

276
00:10:29,272 --> 00:10:30,273
(Χτύποι)

277
00:10:30,297 --> 00:10:31,851
Ποτέ.
(Διπλός χτύπος)

278
00:10:31,851 --> 00:10:34,032
Επειδή ο Μπάτμαν θέλει
μόνο να σώζει ανθρώπους

279
00:10:34,032 --> 00:10:36,339
κι ίσως να πληρώσει
τους λογαριασμούς της γιαγιάς

280
00:10:36,339 --> 00:10:37,622
και να πεθάνει χαρούμενος.

281
00:10:37,622 --> 00:10:39,478
Ίσως να γίνει πραγματικά διάσημος.

282
00:10:39,478 --> 00:10:40,477
(Γέλια)

283
00:10:40,477 --> 00:10:42,034
Α -- να σκοτώσει και τον Τζόκερ.

284
00:10:42,034 --> 00:10:43,358
(Τύμπανα)

285
00:10:43,382 --> 00:10:46,040
Απόψε, είμαι μόνος
όπως τα περισσότερα βράδια.

286
00:10:46,064 --> 00:10:48,257
Κοιτάζω και περιμένω

287
00:10:48,281 --> 00:10:49,463
σαν αετός

288
00:10:49,487 --> 00:10:50,657
ή σαν --

289
00:10:50,681 --> 00:10:52,390
όχι, ναι σαν αετός.

290
00:10:52,414 --> 00:10:53,415
(Γέλια)

291
00:10:53,439 --> 00:10:56,257
Και η μπέρτα μου ανεμίζει
επειδή είναι μακριά

292
00:10:56,281 --> 00:10:57,735
και φοράω τα μυτερά αυτιά μου,

293
00:10:57,735 --> 00:11:00,549
και τη μάσκα που καλύπτει
το μισό μου πρόσωπο,

294
00:11:00,573 --> 00:11:04,049
και έχω αλεξίσφαιρα πράματα στο στήθος μου
ώστε να μην με βλάπτει κανείς.

295
00:11:04,073 --> 00:11:05,787
Κανείς -- κανείς! --

296
00:11:05,811 --> 00:11:07,850
δεν θα μπει ανάμεσα στον Μπάτμαν...

297
00:11:07,874 --> 00:11:09,053
και τη δικαιοσύνη.

298
00:11:09,077 --> 00:11:10,879
(Τύμπανα)
(Γέλια)

299
00:11:10,903 --> 00:11:12,411
Από εκεί που είμαι,

300
00:11:12,435 --> 00:11:14,022
ακούω τα πάντα.

301
00:11:14,046 --> 00:11:15,212
(Σιωπή)

302
00:11:15,236 --> 00:11:16,396
Κάπου στην πόλη,

303
00:11:16,420 --> 00:11:19,636
μια κυριούλα παίρνει αποφάγια
από τον σκουπιδοτενεκέ

304
00:11:19,660 --> 00:11:20,990
και βάζει στο στόμα της

305
00:11:20,990 --> 00:11:23,845
ένα κομμάτι κοτόπουλο
με σουσάμι που κάποιος έφτυσε.

306
00:11:23,869 --> 00:11:27,178
Κάπου υπάρχει ένας γιατρός
με ένα τρελό κούρεμα και μαύρη ρόμπα

307
00:11:27,202 --> 00:11:29,210
που ψάχνει τη θεραπεία για τις αρρώστιες

308
00:11:29,210 --> 00:11:32,042
που θα μας εξαφανίσουν όλους
πραγματικά μια μέρα.

309
00:11:32,066 --> 00:11:34,561
Κάπου υπάρχει ένας άντρας
με στολή επιστάτη,

310
00:11:34,561 --> 00:11:37,224
γυρνάει σπίτι παραπατώντας,
μεθυσμένος και ζαλισμένος

311
00:11:37,224 --> 00:11:40,580
αφού ξόδεψε τον μισό μισθό του
σε μπουκάλια μπύρας του λίτρου

312
00:11:40,604 --> 00:11:43,372
και τον άλλο μισό σε μια τετράωρη
επίσκεψη σε κάποια κυρία

313
00:11:43,372 --> 00:11:45,641
σε έναν δρόμο όπου τα φώτα
έχουν καταστραφεί

314
00:11:45,641 --> 00:11:49,054
από ανθρώπους που προτιμούν
να κάνουν ό,τι κάνουν στο σκοτάδι.

315
00:11:49,078 --> 00:11:51,004
Μισό τετράγωνο μακριά από τον επιστάτη,

316
00:11:51,028 --> 00:11:53,586
υπάρχει μια ομάδα αχρείων
που δεν κάνουν τίποτα,

317
00:11:53,586 --> 00:11:56,254
παρά να περιμένουν τον επιστάτη
με σκουριασμένες αλυσίδες

318
00:11:56,254 --> 00:11:58,183
και απομιμήσεις των Louisville Sluggers,

319
00:11:58,207 --> 00:11:59,989
και αν δεν βρουν λεφτά πάνω του,

320
00:12:00,013 --> 00:12:01,164
που δεν θα βρουν,

321
00:12:01,188 --> 00:12:04,546
θα τον χτυπάνε μέχρι
να αρχίσουν να καίνε οι μύες τους,

322
00:12:04,570 --> 00:12:06,643
μέχρι να μην έχουν άλλα δόντια να σπάσουν.

323
00:12:06,667 --> 00:12:08,166
Δεν με υπολογίζουν όμως.

324
00:12:08,664 --> 00:12:10,911
Δεν υπολογίζουν τον Σκοτεινό Ιππότη,

325
00:12:10,935 --> 00:12:13,929
με το στομάχι γεμάτο
από μακαρόνια και τυρί ιδιωτικής ετικέτας

326
00:12:13,953 --> 00:12:15,542
και κομμένα Βιεννέζικα λουκάνικα.

327
00:12:15,566 --> 00:12:16,567
(Γέλια)

328
00:12:16,591 --> 00:12:19,497
Γιατί προτιμούν να πιστεύουν
ότι δεν υπάρχω.

329
00:12:19,893 --> 00:12:23,120
Και από 87 ορόφους ψηλά,
ακούω έναν από τους αχρείους

330
00:12:23,120 --> 00:12:24,855
να λέει, «Δώσ' μου το χρήμα!»

331
00:12:24,855 --> 00:12:27,512
-έτσι γρήγορα, απλά- 
«Δώσ'μου το γαμημένο χρήμα!»

332
00:12:27,512 --> 00:12:31,009
Βλέπω τον επιστάτει να τραυλίζει κάτι
μεθυσμένα και να ασπρίζει,

333
00:12:31,009 --> 00:12:32,376
και από 87 ορόφους ψηλά,

334
00:12:32,400 --> 00:12:35,508
ακούω το στομάχι του
να προσπαθεί να βγει από τη στολή του.

335
00:12:35,532 --> 00:12:37,413
Ορμάω λοιπόν, τρελά γρήγορα

336
00:12:37,437 --> 00:12:40,452
και είμαι το σκοτάδι, είμαι - Γους!

337
00:12:40,476 --> 00:12:42,931
Ρίχνω ένα batrang στη μοναδική λάμπα.

338
00:12:42,955 --> 00:12:43,994
(Κύμβαλα)

339
00:12:44,018 --> 00:12:46,146
Και όλοι λένε: «Ωω, σκατά!

340
00:12:46,170 --> 00:12:47,761
Ποιος έσβησε τα φώτα;»

341
00:12:47,761 --> 00:12:48,762
(Γέλια)

342
00:12:48,762 --> 00:12:50,231
«Τι είναι αυτό εκεί;»
«Τι;»

343
00:12:50,231 --> 00:12:51,824
«Δωσ'μου ό,τι έχεις, γέρο!»

344
00:12:51,824 --> 00:12:53,120
«Το άκουσε κανείς αυτό;»

345
00:12:53,120 --> 00:12:57,060
«Τι; Δεν υπάρχει τίποτα.
Όχι αλήθεια - δεν υπάρχει νυχτερίδα!»

346
00:12:57,174 --> 00:12:58,401
Αλλά τότε...

347
00:12:58,425 --> 00:13:01,904
ένας εκ των αχρείων
την τρώει στο κεφάλι - μπαμ!

348
00:13:01,928 --> 00:13:04,785
Κι ο επόμενος χτυπά τυφλά
στο σκοτάδι την μαύρη μπέρτα,

349
00:13:04,809 --> 00:13:06,618
αλλά πριν χτυπήσει το οτιδήποτε,

350
00:13:06,642 --> 00:13:08,546
αρπάζω τον καπάκι του σκουπιδοτενεκέ -

351
00:13:08,570 --> 00:13:09,757
ακριβώς στην κοιλιά!

352
00:13:09,781 --> 00:13:11,896
Και ο πρώτος ορμάει με μια κλοτσιά,

353
00:13:11,920 --> 00:13:14,551
αλλά ξέρω τζούντο, καράτε, και είμαι --

354
00:13:14,575 --> 00:13:18,356
(Τύμπανα)

355
00:13:18,380 --> 00:13:19,531
Δύο φορές!

356
00:13:19,555 --> 00:13:20,556
(Τύμπανα)

357
00:13:20,580 --> 00:13:21,805
(Γέλια)

358
00:13:21,829 --> 00:13:23,281
(Τύμπανα)

359
00:13:23,305 --> 00:13:25,065
Πριν όμως κάνω κι άλλη ζημιά,

360
00:13:25,089 --> 00:13:27,288
ξαφνικά ακούω ένα κλικ-κλικ.

361
00:13:28,217 --> 00:13:30,453
Και ξαφνικά σιωπή.

362
00:13:31,049 --> 00:13:33,065
Και ο ένας αχρείος που μένει

363
00:13:33,089 --> 00:13:35,026
αρπάζει ένα πιστόλι και στοχεύει,

364
00:13:35,050 --> 00:13:36,631
λες και κρατά τον Ιησού αιχμάλωτο

365
00:13:36,655 --> 00:13:39,540
λες και απειλεί να ανοίξει
μια τρύπα στο φεγγάρι.

366
00:13:39,540 --> 00:13:41,556
Και ο αχρείος που την έφαγε στο κεφάλι,

367
00:13:41,556 --> 00:13:43,104
που προσπάθησε να με κλωτσήσει

368
00:13:43,104 --> 00:13:45,367
κι ο άλλος αχρείος
που την έφαγε στο στομάχι,

369
00:13:45,367 --> 00:13:48,248
φεύγουν μακριά από τη σκοτεινή
φιγούρα μπροστά τους.

370
00:13:48,248 --> 00:13:50,061
Και ο μεθυσμένος, ο επιστάτης,

371
00:13:50,061 --> 00:13:52,524
λούφαξε στη γωνία,
προσεύχεται στον Άγιο Αντώνιο

372
00:13:52,524 --> 00:13:54,640
γιατί είναι το μόνο που θυμάται.

373
00:13:54,640 --> 00:13:55,641
(Διπλός χτύπος)

374
00:13:55,641 --> 00:13:57,153
Και να 'μαι και εγώ:

375
00:13:57,153 --> 00:13:58,594
μάτια λάμπουν λευκά,

376
00:13:58,594 --> 00:14:00,711
η μπέρτα ανεμίζει απαλά.

377
00:14:00,735 --> 00:14:01,640
(Χτύπημα)

378
00:14:01,640 --> 00:14:03,537
Το αλεξίσφαιρο στήθος ανεβοκατεβαίνει

379
00:14:03,537 --> 00:14:05,821
η καρδιά μου χτυπάει
λέγοντας σε κώδικα μορς:

380
00:14:05,845 --> 00:14:06,996
«Μπλέξε μαζί μου

381
00:14:07,020 --> 00:14:07,855
μια φορά,

382
00:14:07,855 --> 00:14:08,710
για έλα,

383
00:14:08,710 --> 00:14:09,970
προσπάθησε».

384
00:14:10,830 --> 00:14:12,910
Και ο αχρείος που μένει όρθιος,

385
00:14:12,934 --> 00:14:14,249
αυτός με το πιστόλι -

386
00:14:14,273 --> 00:14:15,424
ναι, γελά.

387
00:14:15,448 --> 00:14:16,630
Κατεβάζει το χέρι του.

388
00:14:16,654 --> 00:14:17,964
Με δείχνει

389
00:14:17,988 --> 00:14:19,439
και το φεγγάρι γλιτώνει.

390
00:14:19,463 --> 00:14:21,686
Στοχεύει ανάμεσα στα μυτερά αυτιά μου,

391
00:14:21,686 --> 00:14:24,609
σαν σουτάρει πέναλτι ανάμεσα στα δοκάρια.

392
00:14:25,444 --> 00:14:28,113
Ο επιστάτης φωνάζει ακόμα τον Άγιο Αντώνιο

393
00:14:28,113 --> 00:14:29,769
αλλά αυτός δεν του απαντά.

394
00:14:30,277 --> 00:14:31,955
Για ένα δευτερόλεπτο,

395
00:14:31,979 --> 00:14:33,233
φαίνεται ότι...

396
00:14:35,040 --> 00:14:37,215
ίσως να χάσω.

397
00:14:38,899 --> 00:14:40,057
Όχι!

398
00:14:40,081 --> 00:14:41,097
(Τύμπανα)

399
00:14:41,121 --> 00:14:42,306
Ρίξε! Ρίξε! Μπαμ!

400
00:14:42,330 --> 00:14:43,481
Μη με σκοτώσεις!

401
00:14:43,505 --> 00:14:45,463
Σναπ! Καρπός σπάει! Λαιμός! Σλας!

402
00:14:45,487 --> 00:14:49,470
Δέρμα συναντά οξύ:
«Ααααα!»

403
00:14:49,494 --> 00:14:50,732
Και πέφτει στο πάτωμα

404
00:14:50,756 --> 00:14:51,954
και στέκομαι πάνω του

405
00:14:51,978 --> 00:14:53,791
και έχω το πιστόλι στα χέρια μου τώρα

406
00:14:53,791 --> 00:14:56,575
και μισώ τα όπλα, μισώ να τα κρατάω
γιατί είμαι ο Μπάτμαν.

407
00:14:56,599 --> 00:14:57,777
Και αστερίσκος:

408
00:14:57,801 --> 00:15:01,359
Στον Μπάτμαν δεν αρέσουν τα όπλα
γιατί οι γονείς του σκοτώθηκαν από όπλο.

409
00:15:01,383 --> 00:15:02,598
Για ένα δευτερόλεπτο,

410
00:15:02,622 --> 00:15:03,940
τα μάτια μου λάμπουν λευκά,

411
00:15:03,964 --> 00:15:05,123
κρατάω αυτό το πράγμα

412
00:15:05,147 --> 00:15:07,130
για να μιλήσω στον αχρείο

413
00:15:07,154 --> 00:15:08,900
σε μια γλώσσα που καταλαβαίνει.

414
00:15:08,924 --> 00:15:10,471
Κλικ-κλικ!

415
00:15:10,495 --> 00:15:11,508
(Χτύπος)

416
00:15:11,532 --> 00:15:13,651
Και ο αχρείος γίνεται καπνός

417
00:15:13,651 --> 00:15:15,424
πάει εκεί απ' όπου ήρθε,

418
00:15:15,424 --> 00:15:18,324
σε οποιαδήποτε τοξική, χημική χωματερή.

419
00:15:18,784 --> 00:15:20,760
Έμεινα με τον επιστάτη.

420
00:15:21,555 --> 00:15:23,025
Τον σηκώνω,

421
00:15:23,049 --> 00:15:26,182
σκουπίζω τον ιδρώτα και το φτηνό
άρωμα από το μέτωπό του.

422
00:15:26,206 --> 00:15:27,782
Με ικετεύει να μην τον πειράξω,

423
00:15:27,782 --> 00:15:30,196
τον αρπάζω από το κολάρο,

424
00:15:30,220 --> 00:15:31,507
και τον φέρνω κοντά μου,

425
00:15:31,531 --> 00:15:33,611
είναι ψηλότερος αλλά η μπέρτα βοηθά,

426
00:15:33,635 --> 00:15:36,028
και ακούει όταν τον κοιτάω στα μάτια.

427
00:15:36,052 --> 00:15:37,773
Του λέω δύο λέξεις:

428
00:15:38,467 --> 00:15:40,075
«Πήγαινε σπίτι».

429
00:15:41,282 --> 00:15:42,528
Και πάει,

430
00:15:42,552 --> 00:15:45,020
κοιτάζοντας πίσω του κάθε τρία μέτρα.

431
00:15:45,044 --> 00:15:47,633
Και πηδάω από κτίριο σε κτίριο
ακολουθώντας τον

432
00:15:47,633 --> 00:15:49,037
γιατί ξέρω πού μένει.

433
00:15:49,037 --> 00:15:51,591
Βλέπω τα χέρια του να τρέμουν
καθώς βγάζει το κλειδί

434
00:15:51,591 --> 00:15:53,300
και ανοίγει την πόρτα.

435
00:15:53,646 --> 00:15:54,917
Είμαι πίσω στο κρεβάτι

436
00:15:54,941 --> 00:15:57,213
πριν καν περάσει την πόρτα.

437
00:15:57,548 --> 00:15:59,167
Τον ακούω να ανοίγει τη βρύση

438
00:15:59,191 --> 00:16:01,447
και να βάζει ένα ποτήρι ζεστό νερό.

439
00:16:01,796 --> 00:16:03,992
Βάζει το νερό πίσω στον νεροχύτη.

440
00:16:04,399 --> 00:16:05,800
Ακούω τα βήματά του.

441
00:16:06,630 --> 00:16:09,035
Επιβραδύνουν καθώς
έρχεται στο δωμάτιό μου.

442
00:16:09,758 --> 00:16:12,883
Ανοίγει την πόρτα μου, πάρα πολύ αργά.

443
00:16:13,953 --> 00:16:15,781
Ξεκινάει να μπει μέσα,

444
00:16:15,805 --> 00:16:17,161
κάτι που δεν κάνει ποτέ.

445
00:16:17,677 --> 00:16:18,677
(Χτύπος)

446
00:16:19,167 --> 00:16:20,797
Κοιτάει στο πουθενά,

447
00:16:20,821 --> 00:16:23,486
το πρόσωπό του, το χρώμα
των πεζοδρομίων το καλοκαίρι.

448
00:16:23,510 --> 00:16:25,091
Κάνω σα να ξυπνάω μόλις

449
00:16:25,115 --> 00:16:27,814
και λέω: Τι συμβαίνει μπαμπά;

450
00:16:28,452 --> 00:16:31,143
Ο επιστάτης δεν μου λέει τίποτα.

451
00:16:31,753 --> 00:16:32,914
Αλλά βλέπω στο σκοτάδι,

452
00:16:32,938 --> 00:16:34,311
τα χέρια του να κρεμάνε

453
00:16:34,335 --> 00:16:36,449
και το κεφάλι του να γυρίζει προς εμένα.

454
00:16:36,473 --> 00:16:38,849
Το σηκώνει ώστε να βλέπω το πρόσωπό του,

455
00:16:38,873 --> 00:16:40,739
να βλέπω τα μάτια του.

456
00:16:40,763 --> 00:16:43,135
Το μάγουλό του στάζει αλλά όχι ιδρώτα.

457
00:16:43,704 --> 00:16:45,485
Κάθεται εκεί αναπνέοντας,

458
00:16:45,509 --> 00:16:47,941
λες και θυμάται τα λευκά μάτια μου,

459
00:16:47,965 --> 00:16:50,655
το αλεξίσφαιρο στήθος μου,

460
00:16:51,513 --> 00:16:54,006
λες και θυμάται ότι είναι ο μπαμπάς μου.

461
00:16:57,575 --> 00:17:00,991
Για πολλή ώρα δεν λέω τίποτα.

462
00:17:02,583 --> 00:17:04,609
Γυρίζει, με το χέρι στο πόμολο.

463
00:17:04,633 --> 00:17:06,061
Δεν κοιτάει προς εμένα,

464
00:17:06,085 --> 00:17:08,627
αλλά τον ακούω να ψελλίζει μια λέξη:

465
00:17:10,253 --> 00:17:11,667
«Λυπάμαι».

466
00:17:14,317 --> 00:17:17,596
Σκύβω, ανοίγω το παράθυρο, μια χαραμάδα.

467
00:17:18,697 --> 00:17:20,382
Αν κοιτάξεις αρκετά ψηλά,

468
00:17:21,036 --> 00:17:22,612
θα με δεις.

469
00:17:23,519 --> 00:17:24,936
Από εκεί που είμαι --

470
00:17:25,641 --> 00:17:26,912
(Πιατίνια)

471
00:17:27,692 --> 00:17:29,442
ακούω τα πάντα.

472
00:17:32,076 --> 00:17:40,500
(Χειροκρότημα)

473
00:17:40,544 --> 00:17:41,761
Ευχαριστώ.

474
00:17:41,801 --> 00:17:44,660
(Χειροκρότημα)