O azucre está a xogar ás escondidas contigo. Poderías pensar que é doado gañarlle, tendo en conta o azucre que hai en refrescos, xeados, doces e nas bolsas de azucre. A metade do azucre engadido que consumimos vén desas bebidas e lambetadas. Así, parecería que o azucre se agacha ben á vista Pero como nun programa de protección de testemuñas, a outra metade ocúltase en lugares moito menos sospeitosos. Mira os ingredientes do ketchup, da mortadela, da salsa de espaguetes, o leite de soia, as bebidas deportivas, os paus de peixe e a manteiga de cacahuete. Atoparás azucre oculto na maioría deses produtos. De feito, atoparás azucres engadidos nas tres cuartas partes dos máis de 600 000 artigos dispoñibles nos supermercados. Pero, como se agocha o azucre? Non abonda con mirar as etiquetas dos alimentos? Non é tan doado. Igual que o teu amigo Robert, pode ser coñecido como Bob, Robby, Rob, Bobby ou Roberto, o azucre engadido ten moitos alcumes. E moitos non son 5 ou 6, son 56. Está o xarope de arroz integral, a cebada malteada, o azucre moreno, o azucre da Florida, o mascavado, e, por suposto, o xarope de millo de alta frutosa, tamén coñecido como azucre de millo. Incluso os alcumes enganosos do azucre teñen alcumes. O concentrado de uva ou de mazá ten os mesmos efectos no corpo que os seus 55 xemelgos azucrados. E aínda que “zume de cana orgánico evaporado” soa saudable, ao evaporalo... quédache azucre! Qumicamente falando, é todo o mesmo. E máis trampulleiro aínda: cando múltiples tipos de azucres engadidos se usan nun só tipo de produto, quedan soterrados nunha longa lista de ingredientes, polo que o contido de azucre pode parecer adecuado, pero se os xuntamos todos, o azucre pode ser o maior ingrediente individual. Por agora, a Administración dos EE. UU. non suxire un tope diario recomendado de azucre, por iso é difícil saber se os 65 gramos deste refresco son pouco ou moito. Pero a Organización Mundial da Saúde recomenda limitar o azucre a só o 5 % das calorías totais, uns 25 gramos por día. 65 gramos é moito máis do dobre desa cantidade. Pero, que é o azucre? Cal é a diferenza entre a glicosa e a frutosa? Ben, os dous son hidratos de carbono coa mesma composición química de carbono, hidróxeno e osíxeno. Pero teñen estruturas moi diferentes e compórtanse de maneira moi distinta nos nosos corpos. A glicosa é a mellor fonte de enerxía para case todos os organismos da Terra. Pode ser metabolizada por todos os órganos do corpo. A frutosa, pola súa banda, metabolízase principalmente no fígado, e cando o fígado se sobrecarga con frutosa moi moi doce, metaboliza o exceso en graxa. A froita fresca tamén ten frutosa, pero é de orixe natural e non provoca sobrecarga porque a fibra da froita fai máis lenta a súa absorción. Isto dálle ao teu fígado o tempo que precisa para facer o seu traballo. O azucre fai que as galletas sexan boas de mastigar e as lambetadas crocantes. Mesmo lle dá á codia do pan un fermoso ton dourado. É tamén un gran conservante; non se estraga nin se evapora, e os alimentos aos que se engade son doados de almacenar e enviar a grandes distancias, e adoitan ser máis baratos. Por iso o azucre agóchase por todos os lados. En realidade, sería máis fácil enumerar os alimentos que non teñen agochado azucre engadido, como vexetais, ovos, carnes, peixe, froita, froitos secos, incluso no lavalouza. Elixir auga no canto de refrescos, zumes ou bebidas deportivas é unha gran forma de evitar o azucre engadido oculto. Polo menos, trata de fixarte nas etiquetas para manter o consumo de azucre nun nivel saudable. Porque neste xogo das agachadas, cada vez que non atopas o azucre engadido, gañas!!