WEBVTT

00:00:07.210 --> 00:00:11.560
มีการบริโภคคาเฟอีน
มากกว่าหนึ่งแสนเมตริกตัน

00:00:11.570 --> 00:00:13.499
ในแต่ละปีจากทั่วโลก

00:00:13.499 --> 00:00:17.615
ซึ่งนั่นเท่ากับน้ำหนัก
ของหอไอเฟลถึง 14 หอเลยทีเดียว

00:00:17.615 --> 00:00:21.440
ส่วนใหญ่คาเฟอีนจะอยู่ในกาแฟและชา

00:00:21.440 --> 00:00:24.050
แต่ยังถูกผสมอยู่ในน้ำอัดลม

00:00:24.050 --> 00:00:24.972
ช็อกโกแลต

00:00:24.972 --> 00:00:25.762
ยาเม็ดคาเฟอีน

00:00:25.772 --> 00:00:29.352
หรือแม้แต่เครื่องดื่มที่ติดฉลากไว้ว่าไม่มีคาเฟอีน

00:00:29.402 --> 00:00:33.273
คาเฟอีนทำให้ร่างกายตื่นตัว มีสมาธิจดจ่อ
มีความสุข และกระฉับกระเฉง

00:00:33.303 --> 00:00:36.154
แม้ว่าเราจะไม่ได้นอนหลับพักผ่อน
อย่างเพียงพอก็ตาม

00:00:36.154 --> 00:00:40.014
แต่มันยังทำให้ความดันของเราพุ่งสูงขึ้น
และกระสับกระส่าย

00:00:40.014 --> 00:00:43.295
มันเป็นสารเสพติดที่มีคนใช้กันมากที่สุด

00:00:43.315 --> 00:00:45.836
แล้วมันทำให้ร่างกายเราตื่นตัวได้อย่างไร

00:00:46.606 --> 00:00:50.756
คาเฟอีนนั้นเป็นสารที่มาจากพืช
ซึ่งมีประโยชน์หลากหลาย

00:00:50.786 --> 00:00:55.056
คาเฟอีนปริมาณสูง ที่พบได้ในใบ
และเมล็ดของพืชบางชนิด

00:00:55.069 --> 00:00:57.799
มันเป็นพิษต่อแมลง

00:00:57.799 --> 00:01:01.799
แต่เมื่อพวกมันถูกบริโภคในปริมาณน้อย
อย่างเช่นที่พบในน้ำหวานจากเกสร

00:01:01.799 --> 00:01:05.755
มันช่วยให้แมลงจดจำและกลับมา
ยังดอกไม้นั้นอีก

00:01:06.425 --> 00:01:11.235
ในร่างกายของมนุษย์ คาเฟอีนทำหน้าที่
เป็นตัวกระตุ้นระบบประสาทส่วนกลาง

00:01:11.285 --> 00:01:15.815
มันทำให้เราตื่นตัว โดยการขัดขวาง
หนึ่งในโมเลกุลที่เหนี่ยวนำการนอนหลับ

00:01:15.817 --> 00:01:19.493
ที่เรียกว่า อะดีโนซีน

00:01:19.493 --> 00:01:22.275
ร่างกายของเราต้องการพลังงานอย่างสม่ำเสมอ

00:01:22.275 --> 00:01:26.869
ซึ่งได้มาจากการสลายโมเลกุลพลังงานสูง
ที่เรียกว่าช เอทีพี

00:01:27.009 --> 00:01:28.329
ในกระบวนการนั้น

00:01:28.383 --> 00:01:31.953
ร่างกายจะปล่อยอะดีโนซีน 
ซึ่งเป็นโครงสร้างหลักของเอทีพีออกมา

00:01:32.185 --> 00:01:36.845
เซลล์ประสาทในสมองของคุณมีรีเซปเตอร์
ที่ถูกสร้างมาเพื่อโมเลกุลนี้โดยเฉพาะ

00:01:36.845 --> 00:01:39.915
เมื่อ อะดีโนซีน มาจับเข้ากับรีเซปเตอร์

00:01:39.915 --> 00:01:43.595
มันก่อให้เกิดปฏิกิริยาทางชีวเคมี

00:01:43.595 --> 00:01:46.164
ทำให้เซลล์ประสาททำงานได้ช้าลง

00:01:46.164 --> 00:01:50.504
และก็ชะลอการปล่อย
โมเลกุลการส่งสัญญาณในสมองที่สำคัญ

00:01:50.504 --> 00:01:53.420
กล่าวคือ มันทำให้คุณง่วงนั่นเอง

00:01:53.420 --> 00:01:57.540
คาเฟอีน ได้ชื่อว่า เป็นแอนทาโกนิสต์
ของรีเซปเตอร์ของอะดีโนซีน

00:01:57.702 --> 00:02:01.982
นั่นหมายความว่า
กระบวนนี้ชะลอเซลล์ประสาทของคุณ

00:02:02.087 --> 00:02:05.572
โดยการขัดขวางรีเซปเตอร์ของอะดีโนซีน

00:02:05.572 --> 00:02:08.881
คาเฟอีน และ อะดีโนซีน 
มีโครงสร้างโมเลกุลที่คล้ายกัน

00:02:08.881 --> 00:02:12.461
ใกล้เคียงมากจนคาเฟอีนสามารถที่จะเข้าไปอยู่
ในรีเซปเตอร์ของอะดีโนซีนได้

00:02:12.461 --> 00:02:15.361
แต่มันไม่ได้เหมือนกันเพียงพอ
ที่จะกระตุ้นพวกมันให้ทำงานได้

00:02:15.377 --> 00:02:18.964
โดยสรุปอะดีโนซีน
ยับยั้งการทำงานของเซลล์ประสาท

00:02:18.964 --> 00:02:23.054
คาเฟอีนยับยั้งการทำงานของตัวยับยั้ง 
ฉะนั้นมันจึงกระตุ้นคุณ

00:02:24.763 --> 00:02:27.563
คาเฟอีนกระตุ้นให้คุณรู้สึกดีขึ้นได้

00:02:27.563 --> 00:02:30.123
ในเซลล์ประสาทบางตัว 
รีเซปเตอร์ของอะดีโนซีน

00:02:30.123 --> 00:02:34.123
ถูกเชื่อมกับรีเซปเตอร์สำหรับโมเลกุลอื่น
เรียกว่าโดปามีน

00:02:34.123 --> 00:02:38.123
หน้าที่ของโดปามีนในสมองก็คือ 
ส่งเสริมความรู้สึกที่ดี

00:02:38.232 --> 00:02:41.892
เมื่ออะดีโนซีนเข้าไปอยู่ในรีเซปเตอร์ที่อยู่เป็นคู่

00:02:41.892 --> 00:02:45.932
นั่นทำให้โดปามิน
เข้าไปอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมของมันได้ยากขึ้น

00:02:45.932 --> 00:02:48.992
ซึ่งขัดขวางการทำงานที่เกี่ยกับการส่งเสริมความสุข

00:02:48.992 --> 00:02:53.402
แต่ถ้าเป็นคาเฟอีนเข้ามาในที่ของอะดีโนซีน 
มันไม่ได้ให้ผลอย่างเดียวกัน

00:02:53.402 --> 00:02:55.002
และโดปามินก็สามารถเข้าไปในตำแหน่งของมันได้

00:02:56.667 --> 00:03:00.817
มีหลักฐานสนับสนุนว่าผลของคาเฟอีน
ที่มีต่อรีเซปเตอร์ของอะดีโนซีนและโดปามิน

00:03:00.844 --> 00:03:04.844
สามารถมีผลดีในระยะยาว เช่นกัน
ในการลดความเสี่ยงต่อโรคต่าง ๆ

00:03:04.873 --> 00:03:08.873
อย่างเช่น โรคพากินสัน, 
อัลไซเมอร์ และมะเร็งบางชนิด

00:03:10.353 --> 00:03:14.353
คาเฟอีนยังสามารถช่วยเร่ง
ความสามารถในการเผาผลาญไขมันของร่างกาย

00:03:14.522 --> 00:03:17.542
อันที่จริง องค์กรการกีฬาบางแห่งคิดว่า

00:03:17.542 --> 00:03:21.022
คาเฟอีนทำให้นักกีฬาได้เปรียบซึ่งถือว่าไม่ยุติธรรม

00:03:21.022 --> 00:03:23.992
และได้กำหนดข้อจำกัดในการบริโภคคาเฟอีน

00:03:23.992 --> 00:03:27.152
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1972 จนถึง 2004

00:03:27.773 --> 00:03:30.773
นักกีฬาโอลิมปิคต้องคุมระดับคาเฟอีน
ให้อยู่ในระดับหนึ่งเท่านั้น

00:03:31.944 --> 00:03:34.554
ถึงจะร่วมแข่งได้

00:03:34.554 --> 00:03:37.704
แน่นอนล่ะว่า ไม่ใช่คาเฟอีนจะให้แต่ผลดี

00:03:37.704 --> 00:03:41.024
มันอาจทำให้คุณรู้สึกดี และกระปรี้กระเปร่ามากขึ้น

00:03:41.024 --> 00:03:43.454
แต่มันอาจยังเพิ่มอัตราการเต้นของหัวใจ 
และความดันเลือดของคุณ

00:03:43.454 --> 00:03:46.034
ทำให้ปัสสาวะบ่อยขึ้นหรือมีอาการท้องเสีย

00:03:46.058 --> 00:03:49.618
และส่งผลต่อการนอนไม่หลับ
และอาการกระสับกระส่าย

00:03:50.212 --> 00:03:53.160
นอกจากนี้ อาหารและเครื่องดื่มที่มีคาเฟอีนอยู่นั้น

NOTE Paragraph

00:03:53.160 --> 00:03:57.450
มีผลต่อร่างกายของคุณในแบบของมันเอง
ซึ่งคุณจะต้องพิจารณาด้วย

00:03:58.534 --> 00:04:01.734
สมองของเราสามารถปรับตัว
ให้เข้ากับการบริโภคคาเฟอีนเป็นประจำได้

00:04:01.734 --> 00:04:05.414
ถ้ารีเซปเตอร์ของอะดีโนซีนของคุณ 
ถูกขวางกั้นบ่อย ๆ เข้า

00:04:05.414 --> 00:04:07.954
ร่างกายของคุณก็จะผลิตมันขึ้นมาเพิ่ม

00:04:07.954 --> 00:04:10.154
ด้วยวิธีนี้ ถึงแม้ว่าจะมีคาเฟอีนเข้ามา

00:04:10.154 --> 00:04:14.414
อะดีโนซีนก็ยังสามารถทำงานได้ปกติ 
ในการส่งสัญญาณให้สมองของคุณทำงานลดลง

00:04:15.256 --> 00:04:18.778
นั่นเป็นสาเหตุว่าทำไมคุณจึงรู้สึกว่า
ต้องการบริโภคคาเฟอีนมากขึ้นไปเรื่อย ๆ

00:04:18.778 --> 00:04:20.958
เพื่อยังคงทำให้กระปรี้กระเปร่าอยู่

00:04:20.958 --> 00:04:24.118
เนื่องจากมีตัวขัดขวาง
รีเซปเตอร์ของอะดีโนซีนมากขึ้น

00:04:24.586 --> 00:04:27.226
นั่นยังเป็นเหตุผลว่าทำไม
เมื่อคุณหยุดคาเฟอีนกระทันหัน

00:04:27.226 --> 00:04:30.095
คุณอาจจะรู้สึกไม่สบายตัว

00:04:30.095 --> 00:04:32.915
เมื่อมีรีเซปเตอร์อยู่มากมายแต่ไม่มีตัวแข่งขัน

00:04:32.915 --> 00:04:35.225
อะดีโนซีนจึงอาจทำงานล่วงเวลา

00:04:35.225 --> 00:04:36.603
ทำให้เกิดอาการปวดหัว

00:04:36.603 --> 00:04:37.705
เหนื่อย

00:04:37.705 --> 00:04:40.345
และรู้สึกหดหู่

00:04:40.345 --> 00:04:44.765
แต่ในสองถึงสามวัน 
รีเซปเตอร์ของอะดีโนซีนที่มากเกินไปก็จะหายไป

00:04:44.765 --> 00:04:47.112
ร่างกายจะค่อย ๆ ปรับตัว

00:04:47.112 --> 00:04:49.802
แล้วคุณก็จะรู้สึกตื่นตัวเหมือนเคย

00:04:49.802 --> 00:04:53.412
แม้จะไม่มีสารกระตุ้นที่เป็นที่นิยมที่สุดในโลกนี้ก็ตาม