WEBVTT

00:00:00.755 --> 00:00:03.046
خوشحالم که اینجا هستم تا دربارۀ
سربازها حرف بزنم،

00:00:03.046 --> 00:00:04.652
چراکه من به ارتش ملحق نشدم

00:00:04.652 --> 00:00:06.800
برای اینکه می خواستم به جنگ بروم.

00:00:06.800 --> 00:00:09.518
من به ارتش ملحق نشدم برای اینکه تمایل

00:00:09.518 --> 00:00:13.175
یا نیاز داشتم که به خارج بروم و بجنگم.

00:00:13.175 --> 00:00:15.515
راستش، من به ارتش وارد شدم
چون

00:00:15.515 --> 00:00:17.242
مدرسه واقعاً خیلی گران است،

00:00:17.242 --> 00:00:18.951
و آنها قرار بود در آن مورد کمک کنند

00:00:18.951 --> 00:00:21.291
و من به ارتش وارد شدم چون

00:00:21.291 --> 00:00:23.447
این چیزی بود که بلد بودم،

00:00:23.447 --> 00:00:26.309
و چیزی بود که می دانستم که می توانم
به خوبی انجام دهم.

00:00:26.309 --> 00:00:28.707
من از یک خانوادۀ ارتشی نبودم.

00:00:28.707 --> 00:00:29.950
من بچۀ بداخلاق نظامی نیستم

00:00:29.950 --> 00:00:32.729
هیچ کس از خانوادۀ من هرگز
عضو ارتش نشده بود،

00:00:32.729 --> 00:00:35.015
و وقتی برای اولین بار وارد ارتش شدم

00:00:35.015 --> 00:00:37.110
۱۳ ساله بودم

00:00:37.110 --> 00:00:39.789
و به مدرسۀ نظامی فرستاده شدم،

00:00:39.789 --> 00:00:41.458
چراکه مادرم مرا با فکر مدرسۀ نظامی

00:00:41.458 --> 00:00:44.564
تهدید کرده بود
از وقتی که هشت ساله بودم.

00:00:44.564 --> 00:00:47.631
وقتی بزرگ می شدم مسائلی داشتم،

00:00:47.631 --> 00:00:49.659
و مادرم همیشه به من اینطور می گفت که،

00:00:49.659 --> 00:00:51.105
" می دونی، اگه جمع و جورش نکنی

00:00:51.105 --> 00:00:52.371
به مدرسۀ نظامی می فرستمت."

00:00:52.371 --> 00:00:53.931
ومن به مادرم نگاه میکردم
و میگفتم

00:00:53.931 --> 00:00:55.863
" مامان بیشتر تلاش میکنم."

00:00:55.863 --> 00:00:57.347
و بعد وقتی که نه ساله بودم، او

00:00:57.347 --> 00:00:59.575
بروشورهایی بهم میداد که
که نشان دهد

00:00:59.575 --> 00:01:00.870
بازیگوشی نمیکرده
و من:

00:01:00.870 --> 00:01:03.197
"باشه مامان، میبینم که جدی ای
بیشتر کار میکنم"

00:01:03.197 --> 00:01:05.349
بعد ۱۰، ۱۱ ساله که بودم

00:01:05.349 --> 00:01:08.503
رفتارم بد و بدتر میشد.

00:01:08.503 --> 00:01:10.870
من در یک دورۀ آموزشی آکادمیک و نظامی بودم

00:01:10.870 --> 00:01:14.601
قبل از اینکه سنم دو رقمی شود،

00:01:14.601 --> 00:01:17.543
و اولین بار که دستبند روی دستم حس کردم

00:01:17.543 --> 00:01:19.491
۱۱ ساله بودم.

00:01:19.491 --> 00:01:21.107
و وقتی ۱۳ سالم بود،

00:01:21.107 --> 00:01:23.121
مادرم پیشم آمد و گفت،

00:01:23.121 --> 00:01:24.857
" دیگر نمی خواهم ادامه دهم.

00:01:24.857 --> 00:01:26.403
تو را به مدرسۀ نظامی میفرستم."

00:01:26.403 --> 00:01:28.241
و من به او نگاه کردم و گفتم،
"مامان،

00:01:28.241 --> 00:01:31.381
میبینم که ناراحتی،
بیشتر تلاش میکنم."

00:01:31.381 --> 00:01:33.476
و او میگفت، " نه تو هفتۀ دیگه میری."

00:01:33.476 --> 00:01:35.881
و اینطور بود که من برای بار اول

00:01:35.881 --> 00:01:38.471
با ارتش رویارو شدم،

00:01:38.471 --> 00:01:41.367
برای اینکه مادرم فکر میکرد که درسته.

00:01:41.367 --> 00:01:43.179
من از ته دل با او مخالف بودم

00:01:43.179 --> 00:01:44.479
وقتی بار اول آنجا حاضر شدم

00:01:44.479 --> 00:01:46.279
چرا که تقریباً چهار روز اول،

00:01:46.279 --> 00:01:48.447
پنج بار از مدرسه فرار کرده بودم.

00:01:48.447 --> 00:01:50.333
دور مدرسه درهای بزرگ سیاهی بود

00:01:50.333 --> 00:01:52.423
و هر وقت رویشان را برمیگرداندند،

00:01:52.423 --> 00:01:54.879
راحت از درهای سیاه فرار میکردم

00:01:54.879 --> 00:01:56.741
و آنها را یاد پیشنهادشان می انداختم
که

00:01:56.741 --> 00:01:58.171
میتوانیم برویم اگر نخواستیم.

00:01:58.171 --> 00:01:59.864
و میگفتم :" خب، حالا

00:01:59.864 --> 00:02:03.112
میخوام برم." (صدای خنده)

00:02:03.112 --> 00:02:05.223
و هیچ وقت کارآمد نبود.

00:02:05.223 --> 00:02:07.397
و من به سردرگمی ادامه دادم.

00:02:07.397 --> 00:02:08.579
و سرانجام،

00:02:08.579 --> 00:02:11.109
بعد از مدتی آنجا ماندن،

00:02:11.109 --> 00:02:12.511
و بعد از پایان سال اول

00:02:12.511 --> 00:02:14.359
در این مدرسۀ نظامی،

00:02:14.359 --> 00:02:19.015
فهمیدم که داشتم بزرگ میشدم.

00:02:19.015 --> 00:02:22.539
و چیزهایی را که در مورد این مدرسه
دوست داشتم شناختم

00:02:22.539 --> 00:02:24.887
و چیزی که درمورد سازمان دوست داشتم

00:02:24.887 --> 00:02:27.634
چیزی بود که قبلاً نمی دانستم :

00:02:27.634 --> 00:02:30.503
این را که من بالاخره جزئی از
یک مجموعۀ بزرگترم،

00:02:30.503 --> 00:02:32.953
جزئی از یک گروه،
و این واقعاً برای مردم مهم بود

00:02:32.953 --> 00:02:34.665
که من آنجا هستم،

00:02:34.665 --> 00:02:37.855
این که رهبری آنجا تنها یک حرف نبود

00:02:37.855 --> 00:02:41.131
بلکه بخش واقعی و اصلی

00:02:41.131 --> 00:02:43.280
کل این تجربه بود.

00:02:43.280 --> 00:02:45.404
و بنابراین وقتی که قرار بود

00:02:45.404 --> 00:02:47.448
دبیرستان را تمام کنم،

00:02:47.448 --> 00:02:50.116
شروع به فکر کردن راجع به کاری 
که میخواستم بکنم کردم،

00:02:50.116 --> 00:02:51.920
و شاید مانند بقیۀ دانش آموزان،

00:02:51.920 --> 00:02:55.314
نمیدانستم که میخواهم چه کنم.

00:02:55.314 --> 00:02:57.009
و راجع به کسانی فکر کردم که

00:02:57.009 --> 00:02:59.298
به آنها احترام میگذاشتم و ستایششان میکردم.

00:02:59.298 --> 00:03:00.984
راجع به افراد زیادی فکر کردم،

00:03:00.984 --> 00:03:03.803
بخصوص افرادی که در زندگی ام

00:03:03.803 --> 00:03:05.732
با آنها برخورد کرده بودم.

00:03:05.732 --> 00:03:07.607
همۀ اینها رخ داد تا که

00:03:07.607 --> 00:03:09.546
لباس فرم آمریکا را بپوشم،

00:03:09.546 --> 00:03:11.791
بنابراین سؤال و جواب برای من

00:03:11.791 --> 00:03:13.858
کاملاً آسان شده بود.

00:03:13.858 --> 00:03:15.606
این سؤال که می خواهم چه کنم

00:03:15.606 --> 00:03:17.244
سریعاً با این پاسخ داده میشد که،

00:03:17.244 --> 00:03:20.443
حدس میزنم افسر ارتش بشوم.

00:03:20.443 --> 00:03:22.267
بنابراین ارتش اینطور پیش می رفت

00:03:22.267 --> 00:03:23.468
و آنها مرا تعلیم میدادند،

00:03:23.468 --> 00:03:24.870
و وقتی میگویم به ارتش نپیوستم

00:03:24.870 --> 00:03:26.500
تا به جنگ بروم،

00:03:26.500 --> 00:03:28.117
حقیقت این است که در سال ۱۹۹۶ به ارتش پیوستم.

00:03:29.734 --> 00:03:31.353
در واقع چیز زیادی نگذشت.

00:03:31.353 --> 00:03:33.419
هیچ وقت حس نکردم که در خطر هستم.

00:03:33.419 --> 00:03:34.542
وقتی پیش مادرم رفتم،

00:03:34.542 --> 00:03:36.155
تاره در ۱۷ سالگی عضو ارتش شدم،

00:03:36.155 --> 00:03:37.864
بنابراین به اجازۀ ولی نیاز داشتم

00:03:37.864 --> 00:03:38.947
که عضو ارتش شوم،

00:03:38.947 --> 00:03:40.427
مدارک را به مادرم دادم،

00:03:40.427 --> 00:03:42.420
او فکر کرد که مثل ارتش است.

00:03:42.420 --> 00:03:43.724
فکر کرد:" خب براش خوب بوده

00:03:43.724 --> 00:03:46.107
و به نظرم
اجازه دهم ادامه بدهد."

00:03:46.107 --> 00:03:48.908
و اصلاً فکر نمیکرد برگه ای
که امضا میکند

00:03:48.908 --> 00:03:50.940
در واقع به عضویت در آوردن پسرش

00:03:50.940 --> 00:03:54.138
به عنوان افسر ارتش است.

00:03:54.138 --> 00:03:55.912
و من جریان را طی کردم،

00:03:55.912 --> 00:03:57.706
و باز تمام مدت فقط فکر میکردم،

00:03:57.706 --> 00:04:01.529
خیلی خوبه، ممکنه یک آخر هفته به خدمت بروم

00:04:01.529 --> 00:04:06.643
یا دو هفته در طول سال، مشق نظامی کنم،

00:04:06.643 --> 00:04:09.359
و چند سال پس از اینکه به خدمت رفتم،

00:04:09.359 --> 00:04:12.531
چند سال پس از امضای برگه ها

00:04:12.531 --> 00:04:15.703
دنیا عوض شد.

00:04:15.703 --> 00:04:18.875
بعد از ۱۱ سپتامبر، شرایط جدیدی برای

00:04:18.875 --> 00:04:22.865
شغلی که انتخاب کردم 
وجود داشت.

00:04:22.865 --> 00:04:27.430
اول که به خدمت رفتم، اصلاً برای جنگ نرفتم،

00:04:27.430 --> 00:04:29.100
اما حالا که آنجا بودم،

00:04:29.100 --> 00:04:32.887
این دقیقاً چیزی بود که داشت اتفاق میفتاد.

00:04:32.887 --> 00:04:36.234
و من به خیلی چیز ها فکر کردم 
به سربازها فکر میکردم.

00:04:36.234 --> 00:04:38.091
که آخر باید به رهبری کردن بر آن ها پایان میدادم.

00:04:38.091 --> 00:04:40.601
یادم می آید بار اول، درست بعد از ۱۱ سپتامبر،

00:04:40.601 --> 00:04:43.224
سه هفته بعد از ۱۱ سپتامبر، در هواپیمایی بسوی خارج

00:04:43.224 --> 00:04:45.210
میرفت
اما من با ارتش به خارج نمیرفتم،

00:04:45.210 --> 00:04:47.245
به خارج میرفتم چون بورسیه گرفته بودم

00:04:47.245 --> 00:04:48.566
که به خارج بروم.

00:04:48.566 --> 00:04:50.416
بورسیه گرفته بودم که به خارج بروم

00:04:50.416 --> 00:04:52.716
بروم درس بخوانم و در خارج زندگی کنم،

00:04:52.716 --> 00:04:54.788
در انگلستان زندگی میکردم و بسیار جالب بود،

00:04:54.788 --> 00:04:56.254
اما همزمان، همان کسانی که

00:04:56.254 --> 00:04:58.998
با آنها آموزش دیده بودم،

00:04:58.998 --> 00:05:01.411
همان سربازانی که همۀ دورۀ خدمتم را
با آنها سر کردم

00:05:01.411 --> 00:05:03.600
و برای جنگ آماده میشدیم،

00:05:03.600 --> 00:05:07.086
آنها الان به سوی آن میرفتند.

00:05:07.086 --> 00:05:08.967
آنها اکنون در شرف این بودند که خود را

00:05:08.967 --> 00:05:11.151
در وسط جایی بیابند
که حقیقت

00:05:11.151 --> 00:05:12.719
تودۀ عظیم مردم بود،

00:05:12.719 --> 00:05:14.985
ته آموزش مودۀعظیمی از ما درحالی میدیدیم،

00:05:14.985 --> 00:05:18.924
نمی توانستیم حتی به نقشه ای اشاره کنیم.

00:05:18.924 --> 00:05:20.266
من سالها در حال تمام کردن

00:05:20.266 --> 00:05:21.608
تحصبلات تکمیلی بودم،

00:05:21.608 --> 00:05:22.950
و تمام وقتی که آنجا بودم

00:05:22.950 --> 00:05:24.536
در ساختمان های آکسفورد

00:05:24.536 --> 00:05:26.910
که در واقع هزاران سال پیش از

00:05:26.910 --> 00:05:28.758
اینکه آمریکا کشف شود،
ساخته شده بود

00:05:28.758 --> 00:05:31.930
و من آنجا نشسته ام و با استادها در مورد

00:05:31.930 --> 00:05:35.894
قتل آرشیدوک فردیناند حرف می زنم،

00:05:35.894 --> 00:05:38.082
و اینکه چطور بروی شروع جنگ جهانی اول

00:05:38.082 --> 00:05:40.270
تأثیر گذاشت،

00:05:40.270 --> 00:05:42.460
جایی که همواره قلب و مغز من

00:05:42.460 --> 00:05:45.344
با سربازانم بود

00:05:45.344 --> 00:05:47.314
آنها که حالا ضد گلوله به تن داشتند

00:05:47.314 --> 00:05:48.750
و جلیقۀ ضدگلوله داشتند

00:05:48.750 --> 00:05:51.298
و میدانند دقیقاً چطوراطراف را تغییر دادم

00:05:51.298 --> 00:05:53.590
یا دقیقاً چطور یک مسلسل را در تاریکی

00:05:53.590 --> 00:05:56.638
تمییز میکنم.

00:05:56.638 --> 00:05:59.571
این یک حقیقت تازه بود.

00:05:59.571 --> 00:06:01.944
تا زمانی که درسم را تمام کردم و دوباره
به ارتش

00:06:01.944 --> 00:06:04.634
پیوستم و آماده میشدیم
به افغانستان برویم،

00:06:04.634 --> 00:06:06.222
سربازهایی در بخش من بودند که حالا

00:06:06.222 --> 00:06:08.320
دومین و سومین عملیات نظامیشان بود

00:06:08.320 --> 00:06:09.740
قبل از اینکه من بار اولم باشد

00:06:09.740 --> 00:06:11.728
بار اول قدم زدن با سربازانم را یادم میآید

00:06:11.728 --> 00:06:13.092
وقتی که به ارتش راه میابید

00:06:13.092 --> 00:06:14.748
و به مبارزه می روید،

00:06:14.748 --> 00:06:16.082
همه به دوشتان نگاه میکنند،

00:06:16.082 --> 00:06:19.860
چرا که درجۀ شما روی شانه هایتان است.

00:06:19.860 --> 00:06:21.136
و تا با مردم برخورد میکنید

00:06:21.136 --> 00:06:22.552
با آنها دست می دهید،

00:06:22.552 --> 00:06:24.411
و بعد چشمتان به سمت شانه هایشان میرود،

00:06:24.411 --> 00:06:26.024
چون میخواهید بدانید
کجا

00:06:26.024 --> 00:06:27.330
خدمت کرده اند یا با چه بخشی

00:06:27.330 --> 00:06:29.024
و من تنها کسی بودم که

00:06:29.024 --> 00:06:31.314
با شانه های خالی راه میرفتم،

00:06:31.314 --> 00:06:35.404
واین هرکه را به آن نگاه میکرد متعجب میکرد

00:06:35.404 --> 00:06:38.412
اما شما فرصت داشتید که با سربازانتان
حرف بزنید،

00:06:38.412 --> 00:06:42.190
و بپرسید چرا آمده اند.

00:06:42.190 --> 00:06:46.279
من آمدم چون مدرسه گران بود.

00:06:46.279 --> 00:06:50.700
خیلی از سربازان من به دلایل کاملاً متفاوتی

00:06:50.700 --> 00:06:52.632
آمده بودند
آمدند به خاطر حس مسئولیت.

00:06:52.632 --> 00:06:54.441
آنها آمده بودند چون عصبانی بودند

00:06:54.441 --> 00:06:56.258
و میخواستند کاری بکنند.

00:06:56.258 --> 00:06:57.570
آنها آمده بودند برای اینکه

00:06:57.570 --> 00:06:59.416
خانواده هایشان گفته بودند که مهم است.

00:06:59.416 --> 00:07:01.628
آنها آمده بودند زیرا
به نوعی انتقام میگرفتند.

00:07:01.628 --> 00:07:06.276
آنها برای مجموعه دلایل مختلفی آمده بودند.

00:07:06.276 --> 00:07:09.044
و حالا همۀ ما خودمان را آن ور آب میدیدیم

00:07:09.044 --> 00:07:12.945
که با وجود این تضادها در حال جنگیدنیم.

00:07:12.945 --> 00:07:15.456
و آنچه برایم جالب بود این بود که

00:07:15.456 --> 00:07:19.778
خیلی ساده این جمله را شنیدم

00:07:19.778 --> 00:07:23.044
که هیچ وقت کامل نفهمیدمش،

00:07:23.044 --> 00:07:25.402
زیرا درست بعد از ۱۱ سپتامبر، این حرف را میشنیدید

00:07:25.402 --> 00:07:26.759
همه پیشتان میآمدند و میگفتند

00:07:26.759 --> 00:07:29.396
" خب، ممنون بابت خدماتت."

00:07:29.396 --> 00:07:31.359
و من هم تقلید میکردم و همان را

00:07:31.359 --> 00:07:32.994
به همۀ سربازهایم میگفتم.

00:07:32.994 --> 00:07:34.575
حتی قبل از اعزام شدنم.

00:07:34.575 --> 00:07:38.070
امّا حتی نمیدانستم که این به چه معناست.

00:07:38.070 --> 00:07:40.074
فقط میگفتمش چون صحیح به نظر می آمد.

00:07:40.074 --> 00:07:41.850
چون همان چیزی بود که باید به کسانی که

00:07:41.850 --> 00:07:43.494
آن ور آب ها بودند میگفتم.

00:07:43.494 --> 00:07:45.924
" ممنون بابت خدماتت."

00:07:45.924 --> 00:07:47.940
اما اصلاً نمیدانستم که مفهومش چیست

00:07:47.940 --> 00:07:50.270
که حتّی،

00:07:50.270 --> 00:07:53.840
چه معنایی برای مردم دارد وقتی آنرا میشنوند

00:07:53.840 --> 00:07:58.626
وقتی که بار اول از افغانستان برگشتم،

00:07:58.626 --> 00:08:02.100
فکر میکردم که اگر آن را از جنگ رها کنید،

00:08:02.100 --> 00:08:05.941
همۀ خطرات تمام میشوند.

00:08:05.941 --> 00:08:08.138
فکر میکردم اگر آن را
از منطقۀ درگیری خارج کنید

00:08:08.138 --> 00:08:10.437
که به نوعی بتوانید
عرق پیشانی خود را

00:08:10.437 --> 00:08:11.671
پاک کنید و بگویید،

00:08:11.671 --> 00:08:15.415
" هوم، خوشحالم از این یکی خلاص شدم،"

00:08:15.415 --> 00:08:17.223
بدون درک این که برای خیلی از مردم،

00:08:17.223 --> 00:08:19.366
درحالی که به وطن برمیگردند،

00:08:19.366 --> 00:08:21.665
جنگ ادامه دارد.

00:08:21.665 --> 00:08:23.919
در ذهن همۀ ما جریان دارد.

00:08:23.919 --> 00:08:26.557
در خاطرات همۀ ما وجود دارد.

00:08:26.557 --> 00:08:31.220
در همۀ احساسات ما می جوشد.

00:08:31.220 --> 00:08:32.557
لطفاً ما را ببخشید

00:08:32.557 --> 00:08:37.767
اگر دوست نداریم در جمع های شلوغ باشیم.

00:08:37.767 --> 00:08:40.030
لطفاً ما را عفو کنید

00:08:40.030 --> 00:08:42.354
وقتی که یک هفته را در جایی می گذرانیم که

00:08:42.354 --> 00:08:44.702
۱۰۰ درصد نظم نور دارد چون

00:08:44.702 --> 00:08:46.930
نباید با نور سفید گشت.

00:08:46.930 --> 00:08:48.417
اگر نور سفیدی باشد،

00:08:48.417 --> 00:08:49.894
از مایلها دورتر دیده میشود،

00:08:49.894 --> 00:08:51.607
اما اگر از کمی سبز یا آبی

00:08:51.607 --> 00:08:52.774
استفاده کنید،

00:08:52.774 --> 00:08:54.706
از دور دیده نمیشوند.

00:08:54.706 --> 00:08:56.839
پس ما را ببخشید
اگر خارج از هرجا،

00:08:56.839 --> 00:09:00.046
از داشتن ۱۰۰ درصد نظم نور

00:09:00.046 --> 00:09:02.599
پس از یک هفته به وسط «تایم اسکور» برمیگردیم،

00:09:02.599 --> 00:09:07.730
و برای انطباق با آن مشکل داریم.

00:09:07.730 --> 00:09:09.162
لطفاً ما را ببخشید

00:09:09.162 --> 00:09:11.001
وقتی به گروهی برمیگردی

00:09:11.001 --> 00:09:15.105
که بدون توعملیات نظامی را تمرین کرده است

00:09:15.105 --> 00:09:17.132
و حالا که تو برگشتی، خیلی ساده نیست

00:09:17.132 --> 00:09:20.776
که به شرایط عادی برگردی،

00:09:20.776 --> 00:09:25.258
چراکه هنجار کاملاً عوض شده است.

00:09:25.258 --> 00:09:28.820
یادم میآید وقتی برگشته بودم،
میخواستم با آدم ها حرف بزنم.

00:09:28.820 --> 00:09:31.579
میخواستم از من راجع به تجربیاتم سؤال کنند.

00:09:31.579 --> 00:09:33.327
دلم میخواست پیشم بیآیند و بگویند،

00:09:33.327 --> 00:09:34.642
" چه می کردی؟"

00:09:34.642 --> 00:09:36.129
میخواستم پیش من بیآیند و بگویند

00:09:36.129 --> 00:09:37.747
"چطور بود؟ غذاها چطور بودند؟

00:09:37.747 --> 00:09:42.272
چجور تجربه ای بود؟ در چه حالی؟"

00:09:42.272 --> 00:09:44.333
تنها سؤالی که از من میشد این بود که،

00:09:44.333 --> 00:09:47.064
" به کسی تیراندازی کردی؟"

00:09:47.064 --> 00:09:48.890
و آنها کسانی بودند که تا اندازه ای

00:09:48.890 --> 00:09:52.548
کنجکاو بودند که بپرسند.

00:09:52.548 --> 00:09:54.218
چراکه گاهی این ترس و هراس

00:09:54.218 --> 00:09:55.783
وجود داشت که اگر حرفی بزنم،

00:09:55.783 --> 00:09:57.259
میترسم ناراحتشان کنم،

00:09:57.259 --> 00:09:58.633
یا باعث چیزی شوم،

00:09:58.633 --> 00:10:03.291
بنابراین فرض معمول این است که
حرفی نزنم.

00:10:03.291 --> 00:10:05.890
مشکل آن این است

00:10:05.890 --> 00:10:07.496
که احساس میشود خدمت تو

00:10:07.496 --> 00:10:10.010
اذعان نشده است،

00:10:10.010 --> 00:10:13.017
انگار کسی توجهی نکند.

00:10:13.017 --> 00:10:16.040
" ممنون بابت خدماتت،"

00:10:16.040 --> 00:10:19.133
و میگذشتیم.

00:10:19.133 --> 00:10:21.809
آنچه میخواستم بهتر بفهمم

00:10:21.809 --> 00:10:25.123
چیزی ورای آن بود،

00:10:25.123 --> 00:10:30.875
و چرا" ممنون بابت خدماتت" کافی نبود.

00:10:30.875 --> 00:10:34.491
واقعیت این است که ما

00:10:34.491 --> 00:10:37.048
۲/۶ میلیون مرد و زن داریم

00:10:37.048 --> 00:10:39.972
که جانباز عراق و افغانستان هستند

00:10:39.972 --> 00:10:42.642
کسانی که در بین ما هستند.

00:10:42.642 --> 00:10:44.122
گاهی میدانیم آنها که هستند،

00:10:44.122 --> 00:10:47.234
گاهی نه،

00:10:47.234 --> 00:10:49.401
امّا این احساس وجود دارد،
تجربۀ مشترک،

00:10:49.401 --> 00:10:52.325
پیمان مشترک

00:10:52.325 --> 00:10:54.197
که می دانیم آن تجربه

00:10:54.197 --> 00:10:56.206
و آن بخش از زندگیمان،

00:10:56.206 --> 00:10:58.921
درحالی که ممکن است متوقف شده باشد،

00:10:58.921 --> 00:11:02.967
هنوز تمام نشده است.

00:11:02.967 --> 00:11:04.596
به "ممنون بابت خدماتت،" فکر میکنیم

00:11:04.596 --> 00:11:06.665
و مردم میگویند،"مرسی از خدماتت یعنی چه؟"

00:11:06.665 --> 00:11:08.345
خب، برای من" ممنون از خدماتت"
یعنی،

00:11:08.345 --> 00:11:12.423
یعنی تصدیق کردن ماجرای ما،

00:11:12.423 --> 00:11:15.289
از ما می پرسد که هستیم،

00:11:15.289 --> 00:11:17.702
درک قدرتی که

00:11:17.702 --> 00:11:21.932
خیلی از کسانی که با آنها خدمت کردیم دارند،

00:11:21.932 --> 00:11:25.652
و اینکه آن خدمت معانی زیادی دارد.

00:11:25.652 --> 00:11:27.786
" ممنون بابت خدماتت" یعنی اذعان این امر

00:11:27.786 --> 00:11:29.604
که فقط اینکه به وطن برگشتیم

00:11:29.604 --> 00:11:30.895
و لباس فرم را درآوردیم

00:11:30.895 --> 00:11:33.175
به این معنی نیست که خدمت بزرگتر ما
به این کشور

00:11:33.175 --> 00:11:35.851
تمام شده است.

00:11:35.851 --> 00:11:38.732
واقعیت امر این است که،
خدمات بسیار زیادی

00:11:38.732 --> 00:11:42.922
می تواند ارائه و داده شود.

00:11:42.922 --> 00:11:44.352
وقتی به مردم نگاه میکنم

00:11:44.352 --> 00:11:49.010
مثل دوستمان «تایلور اورولا»،

00:11:49.010 --> 00:11:50.754
که در عراق پایش را از دست داده،

00:11:50.754 --> 00:11:53.412
دو آرزوی بزرگ در زندگی داشت.

00:11:53.412 --> 00:11:56.480
یکی این بود که سرباز باشد. دیگر اینکه
بیسبالیست باشد.

00:11:56.480 --> 00:12:01.280
پایش را در عراق از دست داد.

00:12:01.280 --> 00:12:02.904
او برگشت

00:12:02.904 --> 00:12:04.598
و به جای فیصله دادن قضیه،

00:12:04.598 --> 00:12:07.016
حال که پایم از دست رفت آرزوی دوم منتفیست،

00:12:07.016 --> 00:12:09.430
هنوز آرزو دارد بیس بال بازی کند،

00:12:09.430 --> 00:12:11.998
و گروه «وت اسپرت» را میسازد،

00:12:11.998 --> 00:12:14.566
که با جانبازان کشور بازی میکند

00:12:14.566 --> 00:12:17.136
و از ورزش به عنوان راهی برای شفا
استفاده میکند.

00:12:17.136 --> 00:12:20.991
کسانی مثل «تمی داکورث»،

00:12:20.991 --> 00:12:22.239
که خلبان هلیکوپتر بود

00:12:22.239 --> 00:12:24.105
و با هلیکوپتری که پرواز میکرد،

00:12:24.105 --> 00:12:25.644
باید از دو دست و پاها

00:12:25.644 --> 00:12:27.175
برای راندن استفاده کرد،

00:12:27.175 --> 00:12:28.644
هلیکوپترش مورد اصابت قرار گرفت

00:12:28.644 --> 00:12:29.906
سعی میکند کنترلش کند،

00:12:29.906 --> 00:12:31.823
اما به فرمان

00:12:31.823 --> 00:12:33.504
و راهنمایی هایش
عمل نمیکند.

00:12:33.504 --> 00:12:36.015
سعی میکند هلیکوپتر را سالم بنشاند،

00:12:36.015 --> 00:12:37.656
اما هلیکوپتر سالم فرود نمیآید،

00:12:37.656 --> 00:12:38.768
و دلیل آن که این است که

00:12:38.768 --> 00:12:41.441
به فرمانی که پاهایش میدهد عمل نمیکند

00:12:41.441 --> 00:12:46.289
چراکه پاهایش منفجر شده است.

00:12:46.289 --> 00:12:49.194
او به سختی زنده میماند.

00:12:49.194 --> 00:12:53.100
پزشکان میآیند و زندگی او را
نجات میدهند،

00:12:53.100 --> 00:12:55.561
اما بعد، وقتی در خانه بهبود می یابد،

00:12:55.561 --> 00:12:59.871
می اندیشد ، " مأموریتم هنوز تمام نشده."

00:12:59.871 --> 00:13:01.355
و حالا به عنوان بانوی

00:13:01.355 --> 00:13:03.547
عضو کنگره، از صدایش استفاده میکند

00:13:03.547 --> 00:13:06.505
برای مبارزه و دفاع از مجموعه ای از مسائل

00:13:06.505 --> 00:13:10.370
که مسائل جانبازان را شامل میشود.

00:13:10.370 --> 00:13:13.096
ما به خدمت رفتیم زیرا

00:13:13.096 --> 00:13:17.566
عاشق کشوری هستیم که
نماینده اش هستیم.

00:13:17.566 --> 00:13:19.910
ما به خدمت رفتیم چون

00:13:19.910 --> 00:13:22.468
به اعتقادات راسخیم و مردم را باور داریم

00:13:22.468 --> 00:13:25.256
از چپ و راست خود.

00:13:25.256 --> 00:13:27.168
و تنها چیزی که میخواهیم این است که

00:13:27.168 --> 00:13:29.430
" ممنون بابت خدماتت"

00:13:29.430 --> 00:13:32.554
باید بیش از یک نقل قول باشد،

00:13:32.554 --> 00:13:35.180
که "ممنون بابت خدماتت" یعنی

00:13:35.180 --> 00:13:37.406
صادقانه عمیق شو

00:13:37.406 --> 00:13:40.356
در مردمی که برخاسته اند

00:13:40.356 --> 00:13:44.199
برای اینکه از آنها خواسته شده است،

00:13:44.199 --> 00:13:46.228
و آنچه آن برای ما معنی میدهد نه فقط حالا

00:13:46.228 --> 00:13:49.720
نه فقط در طول عملیات نظامی

00:13:49.720 --> 00:13:53.069
بلکه مدت ها پس از آنکه آخرین
وسیلۀ نقلیه رفته

00:13:53.069 --> 00:13:57.943
و پس از اینکه آخرین شات گرفته شده است.

00:13:57.943 --> 00:14:00.773
اینها کسانی هستند که با آنها خدمت کرده ام،

00:14:00.773 --> 00:14:04.477
و کسانی که به آنها احترام میگذارم.

00:14:04.477 --> 00:14:06.648
پس ممنون بابت خدماتتان.

00:14:06.648 --> 00:14:10.500
(صدای تشویق)