1 00:00:00,395 --> 00:00:03,046 Χαίρομαι που θα μιλήσω σήμερα για τους βετεράνους, 2 00:00:03,046 --> 00:00:04,652 επειδή δεν μπήκα στον στρατό 3 00:00:04,652 --> 00:00:06,520 γιατί ήθελα να πάω στον πόλεμο. 4 00:00:06,800 --> 00:00:09,518 Δεν το έκανα γιατί λαχταρούσα 5 00:00:09,518 --> 00:00:13,015 να ταξιδέψω στο εξωτερικό και να πολεμήσω. 6 00:00:13,175 --> 00:00:15,515 Ειλικρινά, μπήκα στο στρατό επειδή 7 00:00:15,515 --> 00:00:17,242 το κολέγιο είναι πραγματικά ακριβό 8 00:00:17,242 --> 00:00:19,521 και θα έπαιρνα έτσι μια οικονομική βοήθεια, 9 00:00:19,521 --> 00:00:21,291 αλλά και επειδή 10 00:00:21,291 --> 00:00:23,247 ήταν κάτι που γνώριζα 11 00:00:23,447 --> 00:00:25,969 και πίστευα ότι θα το έκανα καλά. 12 00:00:26,309 --> 00:00:28,257 Οι γονείς μου δεν ήταν στρατιωτικοί. 13 00:00:28,257 --> 00:00:29,950 Δεν είχα στρατιωτική ανατροφή. 14 00:00:29,950 --> 00:00:32,729 Κανείς στην οικογένειά μου δεν είχε υπηρετήσει 15 00:00:32,729 --> 00:00:35,015 και η πρώτη μου επαφή με τον στρατό 16 00:00:35,015 --> 00:00:37,110 ήταν στα 13 μου, 17 00:00:37,110 --> 00:00:39,789 όταν με έστειλαν σε στρατιωτικό σχολείο, 18 00:00:39,789 --> 00:00:41,458 γιατί η μητέρα μου με απειλούσε 19 00:00:41,458 --> 00:00:44,564 με την ιδέα του στρατιωτικού σχολείου από τα οκτώ μου. 20 00:00:44,564 --> 00:00:47,431 Είχα κάποια θέματα καθώς μεγάλωνα 21 00:00:47,431 --> 00:00:49,289 και η μητέρα μου μου έλεγε πάντα: 22 00:00:49,289 --> 00:00:50,755 «Αν δεν μπεις σε σειρά, 23 00:00:50,755 --> 00:00:52,611 θα σε στείλω στο στρατιωτικό σχολείο». 24 00:00:52,611 --> 00:00:54,275 Οπότε την κοιτούσα και της έλεγα: 25 00:00:54,275 --> 00:00:55,863 «Μαμά, θα προσπαθήσω πιο πολύ». 26 00:00:55,863 --> 00:00:57,087 Αλλά και στα εννιά μου, 27 00:00:57,087 --> 00:00:59,305 μου έφερνε φυλλάδια δείχνοντας ότι δεν έπαιζε, 28 00:00:59,305 --> 00:01:00,870 και τα κοιτούσα και της έλεγα: 29 00:01:00,870 --> 00:01:03,197 «ΟΚ, μαμά, σοβαρολογείς, θα βάλω τα δυνατά μου». 30 00:01:03,197 --> 00:01:05,349 Αλλά και στα 10 ή 11 31 00:01:05,349 --> 00:01:08,503 η συμπεριφορά μου χειροτέρευε. 32 00:01:08,503 --> 00:01:10,870 Τελούσα υπό σχολική και πειθαρχική επιτήρηση 33 00:01:10,870 --> 00:01:14,601 πριν γίνω 10 χρονών 34 00:01:14,601 --> 00:01:17,543 και μου πρωτοπέρασαν χειροπέδες 35 00:01:17,543 --> 00:01:19,491 όταν έγινα 11 χρονών. 36 00:01:19,491 --> 00:01:21,107 Όταν έφτασα 13 χρονών, 37 00:01:21,107 --> 00:01:23,121 η μητέρα μου ήρθε και μου είπε: 38 00:01:23,121 --> 00:01:24,857 «Αυτό δεν θα συνεχιστεί. 39 00:01:24,857 --> 00:01:26,733 Θα σε στείλω σε στρατιωτικό σχολείο». 40 00:01:26,733 --> 00:01:28,241 Την κοίταξα και είπα: 41 00:01:28,241 --> 00:01:31,031 «Μαμά, ξέρω ότι θύμωσες, θα προσπαθήσω πιο πολύ». 42 00:01:31,031 --> 00:01:33,476 Και μου είπε: «Όχι, φεύγεις την άλλη βδομάδα». 43 00:01:33,476 --> 00:01:35,881 Έτσι λοιπόν ήρθα πρώτη φορά σε επαφή 44 00:01:35,881 --> 00:01:38,471 με την ιδέα του στρατού, 45 00:01:38,471 --> 00:01:40,927 επειδή πίστευε ότι ήταν καλή ιδέα. 46 00:01:41,367 --> 00:01:43,179 Έπρεπε να διαφωνήσω κάθετα μαζί της 47 00:01:43,179 --> 00:01:44,529 όταν πρωτοπήγα εκεί, 48 00:01:44,529 --> 00:01:46,699 γιατί κυριολεκτικά τις πρώτες τέσσερις μέρες 49 00:01:46,699 --> 00:01:48,487 το είχα ήδη σκάσει πέντε φορές. 50 00:01:48,487 --> 00:01:50,553 Γύρω γύρω υπήρχαν μαύρες μεγάλες πύλες 51 00:01:50,553 --> 00:01:52,423 και κάθε φορά που δεν με έβλεπαν 52 00:01:52,423 --> 00:01:54,399 απλά το έβαζα στα πόδια 53 00:01:54,399 --> 00:01:56,831 προφασιζόμενος τα λόγια τους, ότι αν δεν μας άρεσε, 54 00:01:56,831 --> 00:01:58,641 μπορούσαμε να φύγουμε όποτε θέλαμε. 55 00:01:58,641 --> 00:01:59,864 Έτσι λοιπόν έλεγα: 56 00:01:59,864 --> 00:02:03,112 «Αν ισχύει αυτό, τότε θα ήθελα να φύγω». (Γέλια) 57 00:02:03,112 --> 00:02:05,223 Αλλά αυτό δεν έπιασε ποτέ 58 00:02:05,223 --> 00:02:07,397 και συνέχιζα να το σκάω. 59 00:02:07,397 --> 00:02:08,579 Τελικά, 60 00:02:08,579 --> 00:02:10,379 αφού έμεινα εκεί για λίγο 61 00:02:10,379 --> 00:02:12,511 και μετά το τέλος του πρώτου έτους 62 00:02:12,511 --> 00:02:14,359 στο σχολείο, 63 00:02:14,359 --> 00:02:18,765 κατάλαβα πραγματικά ότι μεγάλωνα. 64 00:02:19,015 --> 00:02:22,539 Κατάλαβα τι μου άρεσε στο σχολείο 65 00:02:22,539 --> 00:02:24,887 και αυτό που μου άρεσε στη δομή 66 00:02:24,887 --> 00:02:27,514 ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί: 67 00:02:27,634 --> 00:02:30,503 Το ότι τελικά ένιωσα μέρος ενός συνόλου, μιας ομάδας, 68 00:02:30,503 --> 00:02:32,953 και ότι πραγματικά τους ένοιαζε 69 00:02:32,953 --> 00:02:34,665 ότι ήμουν εκεί. 70 00:02:34,665 --> 00:02:37,715 Το ότι η ηγεσία εκεί δεν ήταν απλά παχιά λόγια, 71 00:02:37,855 --> 00:02:40,631 αλλά ο πραγματικός πυρήνας 72 00:02:41,131 --> 00:02:43,280 της όλης εμπειρίας. 73 00:02:43,280 --> 00:02:45,404 Όταν ήρθε η στιγμή 74 00:02:45,404 --> 00:02:47,448 να τελειώσω το λύκειο, 75 00:02:47,448 --> 00:02:50,116 ξεκίνησα να σκέφτομαι τι θέλω να γίνω 76 00:02:50,116 --> 00:02:51,920 και πιθανόν σαν τους περισσότερους, 77 00:02:51,920 --> 00:02:55,094 δεν είχα ιδέα τι σήμαινε αυτό ή τι ήθελα να γίνω. 78 00:02:55,314 --> 00:02:57,009 Τότε σκέφτηκα τους ανθρώπους 79 00:02:57,009 --> 00:02:58,748 που σεβόμουν και θαύμαζα. 80 00:02:59,298 --> 00:03:01,964 Σκέφτηκα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου, 81 00:03:01,964 --> 00:03:03,803 ιδιαίτερα άνδρες, 82 00:03:03,803 --> 00:03:05,732 που είχαν την εκτίμησή μου. 83 00:03:05,732 --> 00:03:07,607 Συμπτωματικά όλοι φορούσαν την στολή 84 00:03:07,607 --> 00:03:09,546 του στρατού των ΗΠΑ, 85 00:03:09,546 --> 00:03:11,791 έτσι για μένα, η ερώτηση και η απάντηση 86 00:03:11,791 --> 00:03:13,858 πραγματικά έγιναν πολύ εύκολες. 87 00:03:13,858 --> 00:03:15,606 Η ερώτηση του τι ήθελα να γίνω 88 00:03:15,606 --> 00:03:17,744 απαντήθηκε πολύ γρήγορα με το εξής: 89 00:03:17,744 --> 00:03:20,143 «Μάλλον θα γίνω αξιωματικός του στρατού». 90 00:03:20,443 --> 00:03:22,267 Έτσι ακολούθησε ο στρατός 91 00:03:22,267 --> 00:03:23,278 και εκπαιδεύτηκα 92 00:03:23,278 --> 00:03:24,870 και όταν λέω ότι δεν κατατάχθηκα 93 00:03:24,870 --> 00:03:26,500 γιατί ήθελα να πάω στον πόλεμο, 94 00:03:26,500 --> 00:03:28,583 η αλήθεια είναι ότι κατατάχθηκα το '96. 95 00:03:28,583 --> 00:03:30,883 Τότε δεν συνέβαιναν και πολλά. 96 00:03:31,353 --> 00:03:33,419 Ποτέ δεν ένιωσα ότι κινδυνεύω. 97 00:03:33,419 --> 00:03:34,672 Όταν πήγα στη μάνα μου, 98 00:03:34,672 --> 00:03:36,155 -στα 17 μου χρειαζόμουν 99 00:03:36,155 --> 00:03:37,684 κυριολεκτικά γονική άδεια 100 00:03:37,684 --> 00:03:38,947 για να μπω στον στρατό- 101 00:03:38,947 --> 00:03:40,277 για να της δώσω τα χαρτιά, 102 00:03:40,277 --> 00:03:42,420 υπέθεσε ότι θα ήταν ένα στρατιωτικό σχολείο. 103 00:03:42,420 --> 00:03:44,334 Είπε: «ΟΚ, καλό του έκανε, 104 00:03:44,334 --> 00:03:46,107 άρα θα τον αφήσω να το συνεχίσει», 105 00:03:46,107 --> 00:03:48,908 χωρίς να ξέρει ότι αυτό που υπέγραφε 106 00:03:48,908 --> 00:03:50,940 ήταν στην ουσία η συναίνεσή της 107 00:03:50,940 --> 00:03:53,238 στο να γίνω αξιωματικός του στρατού. 108 00:03:54,138 --> 00:03:55,912 Ξαναπέρασα τη διαδικασία 109 00:03:55,912 --> 00:03:57,706 και απλά σκεφτόμουν συνεχώς, 110 00:03:57,706 --> 00:04:01,329 ότι θα είναι τέλεια, ίσως να έχω υπηρεσία σαββατοκύριακα 111 00:04:01,529 --> 00:04:06,243 ή δύο εβδομάδες τον χρόνο, θα κάνω την εκπαίδευση, 112 00:04:06,643 --> 00:04:08,869 και δύο χρόνια μετά την κατάταξή μου, 113 00:04:09,359 --> 00:04:11,945 δύο χρόνια αφού η μάνα μου υπέγραψε τα χαρτιά, 114 00:04:11,945 --> 00:04:14,301 ήρθαν τα πάνω κάτω. 115 00:04:15,671 --> 00:04:18,875 Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, υπήρξε μια εντελώς νέα κατάσταση 116 00:04:18,875 --> 00:04:21,715 γύρω από το επάγγελμα που επέλεξα. 117 00:04:22,865 --> 00:04:26,920 Όταν κατατάχθηκα, δεν το έκανα για να πολεμήσω, 118 00:04:27,430 --> 00:04:29,100 αλλά τότε που το ζούσα, 119 00:04:29,100 --> 00:04:31,807 αναπόφευκτα θα γινόταν. 120 00:04:32,887 --> 00:04:36,234 Σκέφτηκα τόσο πολύ τους στρατιώτες 121 00:04:36,234 --> 00:04:38,091 που τελικά θα κατέληγα να διοικώ. 122 00:04:38,091 --> 00:04:40,601 Θυμάμαι, τρεις βδομάδες μετά την 11η Σεπτεμβρίου, 123 00:04:40,601 --> 00:04:43,224 πετούσα πάνω απ' τον Ατλαντικό, 124 00:04:43,224 --> 00:04:45,210 αλλά όχι με στρατιωτικό σκάφος, 125 00:04:45,210 --> 00:04:47,245 αλλά επειδή πήρα μια υποτροφία 126 00:04:47,245 --> 00:04:48,566 στο εξωτερικό. 127 00:04:48,566 --> 00:04:50,416 Πήρα την υποτροφία για το εξωτερικό 128 00:04:50,416 --> 00:04:52,716 για να σπουδάσω και να ζήσω στην Αγγλία 129 00:04:52,716 --> 00:04:54,788 και ήταν ενδιαφέρον, 130 00:04:54,788 --> 00:04:55,904 αλλά ταυτόχρονα, 131 00:04:55,904 --> 00:04:58,688 οι ίδιοι άνθρωποι με τους οποίους έκανα εκπαίδευση, 132 00:04:58,998 --> 00:05:01,411 οι ίδιοι στρατιώτες με τους οποίους εκπαιδεύτηκα 133 00:05:01,411 --> 00:05:03,600 και προετοιμάστηκα για πόλεμο, 134 00:05:03,600 --> 00:05:06,366 κατευθύνονταν πραγματικά προς τη μάχη. 135 00:05:07,086 --> 00:05:08,967 Επρόκειτο να βρεθούν 136 00:05:08,967 --> 00:05:11,151 σε μέρη που στην πραγματικότητα 137 00:05:11,151 --> 00:05:12,719 η πλειονότητα των ανθρώπων 138 00:05:12,719 --> 00:05:14,985 που πέρναγαν εκπαίδευση, 139 00:05:14,985 --> 00:05:17,534 δεν μπορούσε καν να εντοπίσει στον χάρτη. 140 00:05:18,924 --> 00:05:20,690 Έκανα δύο χρόνια για το μεταπτυχιακό 141 00:05:20,690 --> 00:05:22,950 και συνεχώς ενώ βρισκόμουν 142 00:05:22,950 --> 00:05:24,536 στα κτίρια της Οξφόρδης 143 00:05:24,536 --> 00:05:26,910 που κυριολεκτικά φτιάχτηκαν αιώνες 144 00:05:26,910 --> 00:05:28,758 πριν την ίδρυση των ΗΠΑ 145 00:05:28,758 --> 00:05:31,930 και μιλούσα στους καθηγητές 146 00:05:31,930 --> 00:05:35,894 για την δολοφονία του Αρχιδούκα Φερδινάνδου 147 00:05:35,894 --> 00:05:39,696 και πώς επηρέασε την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, 148 00:05:40,046 --> 00:05:42,084 αλλά συνέχεια η καρδιά και το μυαλό μου 149 00:05:42,084 --> 00:05:44,954 ήταν στους στρατιώτες μου 150 00:05:45,344 --> 00:05:47,314 που φορούσαν στα γρήγορα τα κράνη 151 00:05:47,314 --> 00:05:48,750 και τα αλεξίσφαιρα γιλέκα τους 152 00:05:48,750 --> 00:05:51,298 και που σκέφτονταν πώς να ελιχθούν σωστά 153 00:05:51,298 --> 00:05:53,590 ή πώς να καθαρίσουν το οπλοπολυβόλο 154 00:05:53,590 --> 00:05:55,298 στο σκοτάδι. 155 00:05:56,638 --> 00:05:58,771 Αυτή ήταν η νέα πραγματικότητα. 156 00:05:59,351 --> 00:06:01,984 Έως τη στιγμή που τελείωσα και γύρισα στη μονάδα μου 157 00:06:01,984 --> 00:06:04,834 και ετοιμαζόμασταν να φύγουμε για Αφγανιστάν, 158 00:06:04,834 --> 00:06:06,222 υπήρχαν στρατιώτες στη μονάδα 159 00:06:06,222 --> 00:06:08,320 που ήταν στη δεύτερη ή τρίτη τους αποστολή 160 00:06:08,320 --> 00:06:09,740 ενώ εγώ μόλις στην πρώτη. 161 00:06:09,740 --> 00:06:11,868 Θυμάμαι την πρώτη αποστολή με την ομάδα μου, 162 00:06:11,868 --> 00:06:13,092 σαν νεοσύλλεκτος 163 00:06:13,092 --> 00:06:14,748 όταν βρίσκεσαι σε μάχιμη υπηρεσία, 164 00:06:14,748 --> 00:06:16,082 όλοι κοιτούν τον ώμο σου, 165 00:06:16,082 --> 00:06:19,180 επειδή εκεί βρίσκεται το οπλόσημο. 166 00:06:19,180 --> 00:06:21,136 Έτσι αμέσως μόλις βλέπεις κάποιον, 167 00:06:21,136 --> 00:06:22,552 τον χαιρετάς διά χειραψίας 168 00:06:22,552 --> 00:06:24,411 και μετά κοιτάς στον ώμο του, 169 00:06:24,411 --> 00:06:26,024 γιατί θες να δεις σε ποιο μέρος 170 00:06:26,024 --> 00:06:27,330 ή σε ποια ομάδα υπηρέτησε. 171 00:06:27,330 --> 00:06:29,024 Ήμουν ο μόνος που περπατούσα 172 00:06:29,024 --> 00:06:30,754 χωρίς τίποτα στον ώμο 173 00:06:31,314 --> 00:06:34,734 και με πονούσε κάθε φορά που κάποιος κοιτούσε επίμονα προς τα εκεί. 174 00:06:35,404 --> 00:06:38,222 Αλλά έχεις την ευκαιρία να μιλήσεις με τους στρατιώτες σου 175 00:06:38,412 --> 00:06:40,930 και τους ρωτάς γιατί κατατάχθηκαν. 176 00:06:42,190 --> 00:06:44,929 Εγώ το έκανα γιατί το κολλέγιο ήταν πανάκριβο. 177 00:06:46,279 --> 00:06:49,240 Πολλοί απ' αυτούς το έκαναν για εντελώς διαφορετικούς λόγους. 178 00:06:50,700 --> 00:06:52,632 Λόγω ενός αισθήματος υποχρέωσης. 179 00:06:52,632 --> 00:06:54,441 Γιατί ήταν θυμωμένοι 180 00:06:54,441 --> 00:06:56,258 και ήθελαν να κάνουν κάτι γι' αυτό. 181 00:06:56,258 --> 00:06:57,200 Το έκαναν γιατί 182 00:06:57,200 --> 00:06:59,416 η οικογένεια τους το θεωρούσε σημαντικό. 183 00:06:59,416 --> 00:07:01,628 Σαν μια μορφή εκδίκησης. 184 00:07:01,628 --> 00:07:04,746 Για πολλούς και διάφορους λόγους. 185 00:07:06,276 --> 00:07:09,044 Τελικά όλοι βρεθήκαμε εκεί 186 00:07:09,044 --> 00:07:11,145 πολεμώντας σε συγκρούσεις. 187 00:07:12,945 --> 00:07:15,456 Αυτό που με εξέπληξε 188 00:07:15,456 --> 00:07:19,778 ήταν ότι πολύ αφελώς άρχισα να ακούω αυτή τη δήλωση 189 00:07:19,778 --> 00:07:22,064 που ποτέ δεν κατανόησα πλήρως, 190 00:07:23,044 --> 00:07:25,042 ειδικά μετά την 11η Σεπτεμβρίου, 191 00:07:25,042 --> 00:07:26,759 όταν έρχονταν και μου έλεγαν, 192 00:07:26,759 --> 00:07:29,116 «Λοιπόν, σε ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες σου». 193 00:07:29,196 --> 00:07:31,079 Το ίδιο έκανα κι εγώ και άρχισα να λέω 194 00:07:31,079 --> 00:07:32,994 τα ίδια σε όλους τους στρατιώτες μου. 195 00:07:32,994 --> 00:07:34,575 Αυτό πριν την πρώτη μου αποστολή. 196 00:07:34,575 --> 00:07:37,300 Χωρίς να γνωρίζω τι σήμαινε καν αυτό. 197 00:07:38,070 --> 00:07:40,074 Το έλεγα επειδή ακουγόταν σωστό. 198 00:07:40,074 --> 00:07:41,700 Επειδή ακουγόταν κατάλληλο να πεις 199 00:07:41,700 --> 00:07:43,494 σε άτομα που είχαν υπηρετήσει εκεί. 200 00:07:43,494 --> 00:07:45,784 «Σε ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σου». 201 00:07:45,924 --> 00:07:47,940 Αλλά δεν γνώριζα ποιο ήταν το νόημα 202 00:07:47,940 --> 00:07:49,660 ή τι στην ευχή σήμαινε 203 00:07:50,270 --> 00:07:52,520 για αυτούς που το άκουγαν. 204 00:07:53,840 --> 00:07:57,226 Όταν επέστρεψα απ' το Αφγανιστάν, 205 00:07:58,626 --> 00:08:02,100 πίστευα ότι αν κατάφερνες να γυρίσεις από εμπόλεμη ζώνη 206 00:08:02,100 --> 00:08:04,301 τότε δεν υπήρχε πλέον ο κίνδυνος. 207 00:08:05,941 --> 00:08:08,138 Πίστευα ότι όταν έφευγα ζωντανός από εκεί, 208 00:08:08,138 --> 00:08:09,347 με κάποιο τρόπο 209 00:08:09,347 --> 00:08:11,911 θα σκούπιζα τον ιδρώτα απ' το μέτωπό μου λέγοντας: 210 00:08:11,911 --> 00:08:13,945 «Ευτυχώς που τη γλύτωσα», 211 00:08:15,415 --> 00:08:17,223 χωρίς να υπολογίζω ότι για πολλούς, 212 00:08:17,223 --> 00:08:19,266 αφού γυρνούν πίσω, 213 00:08:19,366 --> 00:08:21,365 ο πόλεμος συνεχίζεται. 214 00:08:21,665 --> 00:08:23,919 Συνεχίζεται να εκτυλίσσεται στο μυαλό μας, 215 00:08:23,919 --> 00:08:25,847 σε όλες μας τις αναμνήσεις, 216 00:08:26,557 --> 00:08:28,820 σε όλα μας τα συναισθήματα. 217 00:08:31,220 --> 00:08:32,557 Παρακαλώ συγχωρέστε μας 218 00:08:32,557 --> 00:08:35,477 αν δεν μας αρέσει να βρισκόμαστε ανάμεσα στο πλήθος. 219 00:08:37,767 --> 00:08:39,480 Παρακαλώ συγχωρέστε μας 220 00:08:40,030 --> 00:08:42,354 όταν περνάμε μία βδομάδα κάπου 221 00:08:42,354 --> 00:08:44,702 όπου υπάρχει ολική απαγόρευση λευκού φωτός, 222 00:08:44,702 --> 00:08:46,930 γιατί δεν επιτρέπεται να περπατάς με λευκό φως, 223 00:08:46,930 --> 00:08:48,417 αφού αν κάτι έχει λευκό φως, 224 00:08:48,417 --> 00:08:49,894 φαίνεται από χιλιόμετρα μακριά, 225 00:08:49,894 --> 00:08:51,607 ενώ αν χρησιμοποιείς πράσινα 226 00:08:51,607 --> 00:08:52,774 ή σιέλ φώτα, 227 00:08:52,774 --> 00:08:54,706 δεν φαίνονται από μακριά. 228 00:08:54,706 --> 00:08:56,839 Άρα συγχωρέστε μας αν ξαφνικά, 229 00:08:56,839 --> 00:08:59,766 από ολική απαγόρευση λευκού φωτός, 230 00:08:59,766 --> 00:09:02,599 μία βδομάδα μετά βρεθούμε στο κέντρο της Πλατείας των Τάιμς 231 00:09:02,599 --> 00:09:05,370 και δυσκολευτούμε να προσαρμοστούμε. 232 00:09:07,730 --> 00:09:09,162 Παρακαλώ συγχωρέστε μας 233 00:09:09,162 --> 00:09:11,001 όταν γυρίζουμε σε μια οικογένεια 234 00:09:11,001 --> 00:09:14,315 που έχει μάθει να λειτουργεί τελείως ανεξάρτητα από σένα 235 00:09:15,105 --> 00:09:17,132 και τώρα που είσαι πίσω, 236 00:09:17,132 --> 00:09:20,186 δεν είναι εύκολο να επιστρέψεις σε μια αίσθηση κανονικότητας, 237 00:09:20,776 --> 00:09:23,898 γιατί οτιδήποτε κανονικό έχει αλλάξει. 238 00:09:25,258 --> 00:09:28,210 Θυμάμαι ότι όταν γύρισα, ήθελα να μιλήσω με κόσμο. 239 00:09:28,820 --> 00:09:31,579 Ήθελα να με ρωτήσουν για τις εμπειρίες μου. 240 00:09:31,579 --> 00:09:33,327 Ήθελα να με πιάσουν και να μου πουν: 241 00:09:33,327 --> 00:09:34,642 «Τι έκανες;» 242 00:09:34,642 --> 00:09:36,129 Να με ρωτήσουν: 243 00:09:36,129 --> 00:09:37,747 «Πώς σου φάνηκε; Πώς ήταν το φαί; 244 00:09:37,747 --> 00:09:40,242 Τι εμπειρία ήταν αυτή; Πώς είσαι τώρα;» 245 00:09:42,272 --> 00:09:44,333 Αλλά το μόνο που με ρωτούσαν ήταν: 246 00:09:44,333 --> 00:09:45,994 «Σκότωσες κανέναν;» 247 00:09:47,064 --> 00:09:48,890 Και αυτοί ήταν μόνο 248 00:09:48,890 --> 00:09:50,928 οι αρκετά περίεργοι για να πουν κάτι. 249 00:09:52,548 --> 00:09:54,218 Γιατί συχνά υπάρχει ο φόβος 250 00:09:54,218 --> 00:09:55,783 και η ανησυχία ότι εάν πω κάτι, 251 00:09:55,783 --> 00:09:57,259 φοβάμαι ότι θα προσβάλλω 252 00:09:57,259 --> 00:09:58,633 ή θα προξενήσω κάτι, 253 00:09:58,633 --> 00:10:02,161 άρα το κοινό σύνηθες είναι απλώς να μην πω τίποτα. 254 00:10:03,111 --> 00:10:04,820 Το πρόβλημα με αυτό 255 00:10:04,820 --> 00:10:07,496 είναι ότι τότε φαίνεται ότι οι υπηρεσίες σου 256 00:10:07,496 --> 00:10:09,280 δεν αναγνωρίζονται καν, 257 00:10:10,010 --> 00:10:11,817 λες και κανείς δεν νοιάζεται. 258 00:10:13,017 --> 00:10:15,400 «Σε ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες σου», 259 00:10:16,040 --> 00:10:17,673 και πάμε παρακάτω. 260 00:10:19,133 --> 00:10:21,809 Αυτό που ήθελα να καταλάβω καλύτερα 261 00:10:21,809 --> 00:10:23,963 ήταν τι κρύβεται πίσω από αυτό 262 00:10:25,123 --> 00:10:28,955 και γιατί το «Σε ευχαριστούμε» δεν ήταν αρκετό. 263 00:10:30,875 --> 00:10:33,281 Στην πραγματικότητα, 264 00:10:33,281 --> 00:10:37,048 έχουμε κυριολεκτικά 2,6 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες 265 00:10:37,048 --> 00:10:39,972 που είναι βετεράνοι του Ιράκ ή του Αφγανιστάν 266 00:10:39,972 --> 00:10:42,022 και είναι όλοι ανάμεσά μας. 267 00:10:42,642 --> 00:10:44,122 Συχνά ξέρουμε ποιοί είναι, 268 00:10:44,122 --> 00:10:46,024 άλλοτε όχι, 269 00:10:46,614 --> 00:10:49,401 αλλά υπάρχει αυτό το αίσθημα, η κοινή εμπειρία, 270 00:10:49,401 --> 00:10:51,135 ο κοινός δεσμός, 271 00:10:52,325 --> 00:10:54,197 που ξέρουμε ότι αυτό το βίωμα 272 00:10:54,197 --> 00:10:56,206 και αυτό το κεφάλαιο της ζωής μας, 273 00:10:56,206 --> 00:10:58,471 αν και ίσως έχει κλείσει, 274 00:10:58,921 --> 00:11:00,947 δεν έχει τελείως τελειώσει. 275 00:11:02,967 --> 00:11:04,456 Σκεφτόμαστε το «Σε ευχαριστώ», 276 00:11:04,456 --> 00:11:06,665 και οι άνθρωποι λένε: «Τι σημαίνει για σένα;» 277 00:11:06,665 --> 00:11:08,345 Λοιπόν, το «Σε ευχαριστώ» σημαίνει 278 00:11:08,345 --> 00:11:10,673 αναγνώριση των ιστοριών μας, 279 00:11:12,423 --> 00:11:14,479 ερώτηση του ποιοί είμαστε, 280 00:11:15,289 --> 00:11:17,702 αντίληψη της δύναμης που έχουμε 281 00:11:17,702 --> 00:11:21,562 εμείς και όσοι συνυπηρετούμε, 282 00:11:21,932 --> 00:11:24,422 και γιατί αυτή η υπηρεσία σημαίνει τόσα πολλά. 283 00:11:25,652 --> 00:11:27,786 Το «Σε ευχαριστώ» σημαίνει αναγνώριση του ότι 284 00:11:27,786 --> 00:11:29,604 επειδή τώρα γυρίσαμε πίσω 285 00:11:29,604 --> 00:11:30,895 και έχουμε βγάλει την στολή 286 00:11:30,895 --> 00:11:33,175 δεν σημαίνει ότι οι περαιτέρω υπηρεσίες 287 00:11:33,175 --> 00:11:35,191 προς την πατρίδα έχουν λήξει. 288 00:11:35,851 --> 00:11:38,732 Πραγματικά, μπορούμε να προσφέρουμε και να δώσουμε 289 00:11:38,732 --> 00:11:41,362 ακόμα πολλά περισσότερα. 290 00:11:42,922 --> 00:11:44,352 Βλέπω ανθρώπους 291 00:11:44,352 --> 00:11:47,420 όπως τον φίλο μας τον Τέιλορ Γιουρουέλα, 292 00:11:49,010 --> 00:11:50,754 που έχασε το πόδι του στο Ιράκ, 293 00:11:50,754 --> 00:11:53,222 έχοντας δύο μεγάλα όνειρα ζωής. 294 00:11:53,412 --> 00:11:56,480 Το ένα ήταν να γίνει στρατιώτης. Το άλλο παίχτης του μπέιζμπολ. 295 00:11:56,480 --> 00:11:59,490 Χάνει το πόδι του στο Ιράκ. 296 00:12:01,280 --> 00:12:02,904 Επιστρέφει 297 00:12:02,904 --> 00:12:04,348 και αντί να αποφασίσει ότι, 298 00:12:04,348 --> 00:12:07,016 τώρα που δεν έχω πόδι, το δεύτερο όνειρο αποκλείεται, 299 00:12:07,016 --> 00:12:09,050 αποφασίζει να το ακολουθήσει 300 00:12:09,050 --> 00:12:11,512 και ιδρύει το γκρουπ VETSports, Αθλήματα Βετεράνων, 301 00:12:11,512 --> 00:12:14,043 που τώρα δουλεύει με βετεράνους από όλη τη χώρα 302 00:12:14,043 --> 00:12:16,768 και χρησιμοποιεί τα σπορ σαν ένα μέσο αποκατάστασης. 303 00:12:18,648 --> 00:12:20,821 Άτομα σαν την Τάμι Ντάκγουερθ, 304 00:12:20,821 --> 00:12:22,239 που ήταν πιλότος ελικοπτέρου 305 00:12:22,239 --> 00:12:24,105 και για να το οδηγήσεις, 306 00:12:24,105 --> 00:12:25,644 χρειαζόσουν και τα δύο χέρια 307 00:12:25,644 --> 00:12:27,345 και πόδια μαζί για να το ελέγξεις, 308 00:12:27,345 --> 00:12:28,644 και το οποίο χτυπήθηκε 309 00:12:28,644 --> 00:12:30,436 και αυτή προσπαθούσε να το ελέγξει 310 00:12:30,436 --> 00:12:31,393 αλλά μάταια 311 00:12:31,393 --> 00:12:33,504 γιατί δεν αντιδρούσε στις εντολές της. 312 00:12:33,504 --> 00:12:36,015 Προσπάθησε να το προσγειώσει με ασφάλεια, 313 00:12:36,015 --> 00:12:37,656 αλλά αυτό δεν επετεύχθη 314 00:12:37,656 --> 00:12:38,768 και η αιτία ήταν 315 00:12:38,768 --> 00:12:41,441 η μη εκτέλεση των εντολών που έδιναν τα πόδια της 316 00:12:41,441 --> 00:12:44,119 γιατί αυτά είχαν θρυμματιστεί. 317 00:12:46,289 --> 00:12:48,164 Επέζησε εκ θαύματος. 318 00:12:49,194 --> 00:12:52,190 Οι νοσοκόμοι της έσωσαν την ζωή 319 00:12:53,100 --> 00:12:55,561 αλλά καθώς ανάρρωνε πίσω στο σπίτι, 320 00:12:55,561 --> 00:12:58,701 αντιλήφθηκε ότι η δουλειά της δεν είχε τελειώσει. 321 00:12:59,871 --> 00:13:01,355 Τώρα χρησιμοποιεί τη φωνή της 322 00:13:01,355 --> 00:13:03,547 σαν βουλευτής του Ιλινόις στο Κογκρέσο 323 00:13:03,547 --> 00:13:06,505 και μάχεται και αγορεύει για πολλά θέματα 324 00:13:06,505 --> 00:13:08,540 μαζί και αυτά των βετεράνων. 325 00:13:10,370 --> 00:13:12,576 Γίναμε στρατιωτικοί γιατί 326 00:13:13,096 --> 00:13:15,696 αγαπάμε τη χώρα που εκπροσωπούμε. 327 00:13:17,566 --> 00:13:19,910 Γιατί πιστεύουμε στην ιδέα 328 00:13:19,910 --> 00:13:22,468 και στους ανθρώπους που βρίσκονται 329 00:13:22,468 --> 00:13:24,276 δεξιά και αριστερά μας. 330 00:13:25,256 --> 00:13:27,038 Το μόνο που ζητάμε επομένως 331 00:13:27,038 --> 00:13:29,650 είναι αυτό το «Σε ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σου» 332 00:13:29,650 --> 00:13:32,554 να είναι κάτι παραπάνω από ένα κλισέ, 333 00:13:32,554 --> 00:13:35,180 να σημαίνει ειλικρινά 334 00:13:35,180 --> 00:13:37,406 ότι εκτιμάς τους ανθρώπους 335 00:13:37,406 --> 00:13:40,356 που μπήκαν μπροστά 336 00:13:40,356 --> 00:13:43,249 απλά επειδή τους το ζητήθηκε, 337 00:13:44,199 --> 00:13:46,228 και τι σημαίνει για εμάς όχι μόνο τώρα, 338 00:13:46,228 --> 00:13:48,980 όχι μόνο στη διάρκεια των επιχειρήσεων, 339 00:13:49,720 --> 00:13:53,069 αλλά και πολύ μετά την απόσυρση του τελευταίου οχήματος 340 00:13:53,069 --> 00:13:55,603 και πολύ μετά την τελευταία ριπή. 341 00:13:57,943 --> 00:14:00,513 Αυτοί είναι οι άνθρωποι με τους οποίους συνυπηρέτησα 342 00:14:00,773 --> 00:14:03,007 και αυτούς τους ανθρώπους τιμώ. 343 00:14:04,477 --> 00:14:06,648 Άρα, σας ευχαριστώ για τις υπηρεσίες σας. 344 00:14:06,648 --> 00:14:08,730 (Χειροκρότημα)