1
00:00:06,809 --> 00:00:12,719
[W chwili natchnienia...]

2
00:00:12,719 --> 00:00:15,249
Lata 30. XX wieku w San Francisco.

3
00:00:15,249 --> 00:00:17,955
Joseph B. Friedman i jego córeczka Judith

4
00:00:17,955 --> 00:00:20,799
siedzą w sklepie ze słodkimi napojami.

5
00:00:20,799 --> 00:00:23,344
Judith właśnie zamówiła koktajl mleczny.

6
00:00:23,344 --> 00:00:26,224
Waniliowy czy truskawkowy,
tego pewnie nigdy się nie dowiemy.

7
00:00:26,224 --> 00:00:30,510
Kiedy podano napój, Joseph widzi,
że mała Judith ma trudności.

8
00:00:30,510 --> 00:00:31,994
Siedząc na stołku,

9
00:00:31,994 --> 00:00:34,908
dziewczynka nie sięga
do prostej papierowej rurki

10
00:00:34,908 --> 00:00:37,072
wystającej ze szklanki z koktajlem.

11
00:00:37,072 --> 00:00:41,990
Joseph, w chwili natchnienia,
modyfikuje rurkę Judith.

12
00:00:41,990 --> 00:00:44,174
Do jednego końca rurki wkłada śrubkę

13
00:00:44,174 --> 00:00:46,152
i, korzystając z nitki dentystycznej,

14
00:00:46,152 --> 00:00:49,555
zagina papier wokół gwintu śrubki,

15
00:00:49,555 --> 00:00:53,636
tworząc serię niewielkich wgłębień.

16
00:00:53,636 --> 00:00:54,851
Po wyjęciu śrubki

17
00:00:54,851 --> 00:00:57,586
rurkę w szklance można zgiąć,

18
00:00:57,586 --> 00:01:00,813
a Judith może delektować się
mlecznym koktajlem.

19
00:01:00,813 --> 00:01:03,391
Joseph początkowo sprzedaje
zginane rurki szpitalom,

20
00:01:03,391 --> 00:01:06,973
dzięki czemu pacjenci
mogą pić w pozycji półleżącej,

21
00:01:06,973 --> 00:01:10,842
ale dzięki marketingowym i biznesowym
zdolnościom jego siostry Betty,

22
00:01:10,842 --> 00:01:15,082
rurka do picia staje się
ulubionym gadżetem dzieci

23
00:01:15,082 --> 00:01:17,152
i rzeczą obecną w każdym domu.