1
00:00:00,996 --> 00:00:03,073
امشب من می خواهم موضوعی را روشن کنم

2
00:00:03,073 --> 00:00:07,699
که یک شخص محبوب را دعوت کنم،
یک دوست یا غریبه

3
00:00:07,699 --> 00:00:10,130
تا یک مصاحبه معناداری را با شما ثبت کنم

4
00:00:10,130 --> 00:00:14,536
که می تواند
یکی از مهم ترین لحظه های زندگی انسان

5
00:00:14,536 --> 00:00:17,481
و شما باشد.

6
00:00:17,481 --> 00:00:20,825
وقتی که ۲۲ سالم بود٬
خوش شانس بودم که حرفه خودم رو پیدا کرده بودم

7
00:00:20,825 --> 00:00:23,285
هنگامی که
در مسیر ساخت داستان های رادیویی افتادم.

8
00:00:23,285 --> 00:00:25,719
تقریبا در همان زمان٬

9
00:00:25,719 --> 00:00:30,688
من فهمیدم که پدرم که بسیار به او نزدیک بودم٬ همجنسگراست.

10
00:00:30,688 --> 00:00:32,990
کاملاً شگفت زده شدم.

11
00:00:32,990 --> 00:00:35,498
ما خانواده نزدیکی بودیم٬

12
00:00:35,498 --> 00:00:37,889
و من له شدم.

13
00:00:37,889 --> 00:00:40,234
در جایی از در بین گفتگوهای عجیبمان٬

14
00:00:40,234 --> 00:00:42,904
پدرم ماجرای آشوب استون وال را نیز تعریف کرد.

15
00:00:42,904 --> 00:00:46,178
او گفت که شبی در سال ۱۹۶۹

16
00:00:46,178 --> 00:00:48,883
گروهی از مردان زن نمای سیاه پوست و لاتین

17
00:00:48,883 --> 00:00:52,529
در برابر پلیس در میخانهای
مخصوص همجنس بازان در منهتن مقاومت کردند

18
00:00:52,529 --> 00:00:54,549
نام آن مهمانسرای «استون وال» بود٬

19
00:00:54,549 --> 00:00:58,078
و این که چگونه این جنبش مدرن
حقوق همجنسگرایان را رقم زد.

20
00:00:58,078 --> 00:01:01,417
داستان فوق العاده ای بود
و توجه مرا جلب کرد.

21
00:01:01,417 --> 00:01:05,628
پس من تصمیم گرفتم تا
دستگاه ضبط خودم رو برداشته و بیشتر بفهمم.

22
00:01:05,628 --> 00:01:09,804
به کمک آرشیودار جوانی به نام مایکل شیرکر٬

23
00:01:09,804 --> 00:01:12,381
همه آنهایی را که میتوانستیم بیابیم را پیدا کردیم

24
00:01:12,381 --> 00:01:15,817
که در آن شب در استون وال بودند.

25
00:01:15,817 --> 00:01:17,814
مصاحبه ها را ضبط می کردیم٬

26
00:01:17,814 --> 00:01:20,043
من فهمیدم
چگونه میکروفن این اجازه رو به من میده

27
00:01:20,043 --> 00:01:22,779
تا به جاهایی برم که هرگز نمیرفتم

28
00:01:22,779 --> 00:01:26,912
و با آدم هایی صحبت کنم
که ممکن بود هرگزبا آنها صحبت نمیکردم.

29
00:01:26,912 --> 00:01:28,754
من این امتیاز را داشتم که

30
00:01:28,754 --> 00:01:32,648
با بسیاری از انسان های فوق العاده٬
پرتکاپو و شجاع اشنا شوم

31
00:01:32,648 --> 00:01:34,830
که تا به آن روز آنها را ملاقات نکرده بودم.

32
00:01:34,830 --> 00:01:36,934
این اولین باری بود که داستان استون والStonewall( دیوار سنگی)

33
00:01:36,934 --> 00:01:38,986
برای شنیدن در سطح ملی بیان می شد.

34
00:01:38,986 --> 00:01:41,239
من برنامه را به پدرم تقدیم کردم٬

35
00:01:41,249 --> 00:01:46,715
این رابطه مرا با او تغییر داد
و زندگی من را عوض کرد.

36
00:01:48,181 --> 00:01:51,617
طی ۱۵ سال بعدی٬
مستندهای رادیویی بیشتری ساختم٬

37
00:01:51,617 --> 00:01:55,681
تا داستان مردمی را روشن کنم
که به ندرت از آن ها در رسانه ها صحبت شده.

38
00:01:55,681 --> 00:01:57,260
هرچه می گذشت٬

39
00:01:57,260 --> 00:01:59,860
من میدیدم که این عمل ساده یعنی مصاحبه

40
00:01:59,860 --> 00:02:02,020
می تواند معنای زیادی برای مردم داشته باشد٬

41
00:02:02,020 --> 00:02:05,711
به خصوص آنهایی که می گفتند
داستانشان اهمیتی ندارد.

42
00:02:05,711 --> 00:02:08,080
میتوانستم واقعاً بگم
مردم کمرشان میشکست

43
00:02:08,080 --> 00:02:10,866
وقتی که شروع به صحبت با میکروفن کردند.

44
00:02:10,866 --> 00:02:15,371
در سال ۱۹۹۸
مستندی را درباره آخرین هتل بااتاقکهای ارزان

45
00:02:15,371 --> 00:02:17,762
درمحله باوری در منهتن نیویورک ساختم.

46
00:02:17,762 --> 00:02:20,432
آدم هایی که در هتلهایی ارزان
برای مدتها زندگی می کردند.

47
00:02:20,432 --> 00:02:22,824
آنها در اتاقکهایی
به کوچکی در اندازه سلول زندان زندگی کردند

48
00:02:22,824 --> 00:02:24,124
که با توری مرغی محافظت می شد

49
00:02:24,124 --> 00:02:27,088
تا نتوانی از اتاقی به اتاق دیگر بروید.

50
00:02:27,088 --> 00:02:31,067
سپس من کتابی را درباره آنها
با کمک عکاسی به نام هاروی ونگ نوشتم.

51
00:02:31,067 --> 00:02:35,491
یادم میاد که به یکی از این اتاقهای ارزان قیمت میرفتم
و نسخه اولیه کتاب همراهم بود

52
00:02:35,491 --> 00:02:38,079
و به یکی از بچه ها صفحه اش را نشان دادم

53
00:02:38,079 --> 00:02:40,354
او ایستاد و در سکوت به آن خیره شد٬

54
00:02:40,354 --> 00:02:42,653
سپس او کتاب را از دستم گرفت

55
00:02:42,653 --> 00:02:46,136
و شروع به دویدن در دالان طولانی و باریک کرد

56
00:02:46,136 --> 00:02:47,645
در حالی که کتاب بالای سرش بود

57
00:02:47,645 --> 00:02:52,010
فریاد زنان می گفت: «من هستم٬ من هستم»

58
00:02:52,010 --> 00:02:56,863
(تشویق)

59
00:02:56,863 --> 00:03:00,694
به طرق مختلف «من هستم»
تبدیل به نمادسازمان غیر انتفاعی استوری کورپس StoryCorps شد٬

60
00:03:00,694 --> 00:03:04,270
این ایده عجیب که من سال ها پیش آن را داشتم.

61
00:03:04,270 --> 00:03:06,499
ایدهای بود که یک کار مستند تهیه کنم

62
00:03:06,499 --> 00:03:08,356
وآن را به همان شکل واقعیتی نشان دهم.

63
00:03:08,356 --> 00:03:10,610
عموماً مستندات خبری

64
00:03:10,610 --> 00:03:14,696
درباره ضبط مصاحبه ها
برای تهیه اثری هنری و یا سرگرمی

65
00:03:14,696 --> 00:03:18,944
یا آموزشی است
که توسط بسیاری از مردم دیده و شنیده شود٬

66
00:03:18,944 --> 00:03:20,325
اما خواستم چیزی را امتحان کنم

67
00:03:20,325 --> 00:03:23,473
که خود مصاحبه هدف آن بود،

68
00:03:23,473 --> 00:03:26,445
و ببینیم که چه میشود
اگر ما به مردم این شانس را بدهیم

69
00:03:26,445 --> 00:03:29,069
که به این طریق شنیده شوند.

70
00:03:29,069 --> 00:03:32,119
پس ۱۱ سال پیش در ترمینال مرکزی نیویورک٬

71
00:03:32,119 --> 00:03:36,492
ما اتاقکی را در جایی ساختیم
که هرکس بتواند بیاید آنجا وبرای گرامی داشت شخصی دیگری

72
00:03:36,492 --> 00:03:39,503
با او درباره زندگیش مصاحبه کند.

73
00:03:39,503 --> 00:03:43,334
شما به این اتاقکها آمده و با یک همراه
ملاقات می کنید که راهنمای شماست.

74
00:03:43,334 --> 00:03:45,911
شما در برابر مثلا پدربزرگتون می نشینید،

75
00:03:45,911 --> 00:03:48,953
برای نزدیک به یک ساعت شما می شنوید
و صحبت می کنید.

76
00:03:48,953 --> 00:03:52,645
خیلی از مردم طوری بهش نگاه می کردند
که انگار آخرین گفتگوی بین آنهاست،

77
00:03:52,645 --> 00:03:55,640
برای چیزی که میخواهند ازآن شخص پرسند و یا به اوبگویند

78
00:03:55,640 --> 00:03:57,916
شخصی که برای انها خیلی ارزش دارد؟

79
00:03:57,916 --> 00:04:01,203
در انتهای کار،
شما با نسخه ای از مصاحبه آنجا را ترک می کنید

80
00:04:01,203 --> 00:04:03,861
و نسخه ای دیگر به مرکز آمریکایی مرکز فرهنگ عامه

81
00:04:03,861 --> 00:04:06,119
در کتابخانه کنگره می رود.

82
00:04:06,119 --> 00:04:10,175
بنابراین نوه نوه نوهای شما می توانند
روزی سراغ این نسخهها رفته و پدربزرگ را

83
00:04:10,175 --> 00:04:12,368
از طریق صدا و داستانش بشناسند.

84
00:04:13,548 --> 00:04:16,705
پس ما این اتاقک را
در شلوغ ترین مکان های دنیا ایجاد کردیم

85
00:04:16,705 --> 00:04:20,188
تا مردم را به این گفتگوی جذاب خودمانی

86
00:04:20,188 --> 00:04:21,419
با دیگران دعوت کنیم.

87
00:04:21,419 --> 00:04:26,225
من تصوری نداشتم که این کار جواب دهد یا نه،
اما از ابتدا این جواب داد.

88
00:04:26,225 --> 00:04:29,104
مردم این تجربه را با احترام تمام دنبال کردند٬

89
00:04:29,104 --> 00:04:32,471
و گفتگوهای فوق العاده ای در آنجا رخ داد.

90
00:04:32,471 --> 00:04:35,002
می خواهم بخشی از یک کار فیلمبرداری شده را
نشان دهم

91
00:04:35,002 --> 00:04:38,763
از مصاحبهای که در خود اتاقک
ایستگاه بزرگ مرکزی ضبط شده بود.

92
00:04:38,763 --> 00:04:43,291
این جاشوا لیتمن ۱۲ ساله است
که با مادرش سارا مصاحبه می کند.

93
00:04:43,291 --> 00:04:45,497
جاش سندرم آسپرگر دارد.

94
00:04:45,497 --> 00:04:48,562
کودکان با سندرم آسپرگر بسیار باهوشند.

95
00:04:48,562 --> 00:04:50,721
اما از نظر اجتماعی کار سختی دارند.

96
00:04:50,721 --> 00:04:52,370
آنها معمولا وسواس دارند.

97
00:04:52,370 --> 00:04:54,576
و در مورد جاشوا٬ با حیوانات مشکل داشت.

98
00:04:54,576 --> 00:04:57,199
خوب این جاش است
که با مادرش سارا صحبت می کند

99
00:04:57,199 --> 00:05:00,499
حدود ۹ سال پیش در ایستگاه مرکزی

100
00:05:00,499 --> 00:05:02,776
(ویدیو) جاش لیتمن: از ۱ تا ۱۰ نمره بده،

101
00:05:02,776 --> 00:05:05,758
آیا فکر میکنی
زندگی تو بدون حیوانات متفاوت بود؟

102
00:05:05,758 --> 00:05:08,565
سارا لیتمن:
من فکر میکنم بدون حیوانات نمره ۸ مناسب بود٬

103
00:05:08,565 --> 00:05:10,699
آنها لذت بیشتری را به زندگی اضافه می کنند.

104
00:05:10,699 --> 00:05:13,898
جاش: دیگه چطور
زندگی تو بدون آنها تفاوت داشت؟

105
00:05:13,898 --> 00:05:16,617
سارا: من دوست دارم سوسک ها و مارها نباشند.

106
00:05:16,617 --> 00:05:19,518
جاش: من با مارها مشکلی ندارم
تا جایی که سمی نباشند

107
00:05:19,518 --> 00:05:20,919
فشارم بدن یا بلایی سرم بیارند.

108
00:05:20,919 --> 00:05:22,778
سارا: بله٬ من اصلا با مار کنار نمیام ..

109
00:05:22,778 --> 00:05:25,288
جاش: اما سوسک فقط حشرهای است
که دوست داریم ازش متنفر باشیم.

110
00:05:25,288 --> 00:05:26,821
سارا: بله همینه.

111
00:05:26,821 --> 00:05:29,955
جاش: تا حالا فکر کردی
که نمی تونی از پس یک بچه بربیای؟

112
00:05:29,955 --> 00:05:33,345
سارا: من یادم میاد که وقتی تو کوچک بودی٬
قولنج بدی داشتی٬

113
00:05:33,345 --> 00:05:34,948
همین جور گریه می کردی.

114
00:05:34,948 --> 00:05:38,105
جاش: قولنج چیه؟
سارا: وقتی که تو دل درد میگیری

115
00:05:38,105 --> 00:05:40,590
تنها کاری که میکنی فریاد است٬
مثلا برای ۴ ساعت.

116
00:05:40,590 --> 00:05:42,563
جاش: حتی بلندتر از ایمی؟

117
00:05:42,563 --> 00:05:45,907
سارا: خوب تو صدات بلند بود٬
اما امی گوشخراش تر جیغ میزنه.

118
00:05:45,907 --> 00:05:49,111
جاش: من حس می کنم
همه امی رو بیشتر دوست دارن٬

119
00:05:49,111 --> 00:05:51,781
انگار او یک فرشته کوچک خیلی خوبه.

120
00:05:51,781 --> 00:05:55,644
سارا: خب من می فهمم که
چرا تو اینجوری فکر می کنی

121
00:05:55,644 --> 00:05:58,483
و نمیگم چون تو سندرم آسپرگر داری٬

122
00:05:58,483 --> 00:06:01,487
اما بسادگی میشه با ایمی دوست شد

123
00:06:01,487 --> 00:06:03,902
اما فکر میکنم با تو یه ذره مشکل تره

124
00:06:03,902 --> 00:06:07,942
اما اونایی که وقت میذارن
تا تو رو بشناسن عاشقت میشن

125
00:06:07,942 --> 00:06:10,357
جاش: مثل بن٬ اریک و کارلوس؟
سارا: بله

126
00:06:10,357 --> 00:06:14,838
جاش: یعنی من دوستانی با کیفیت خوب
ولی تعدادی کم دارم؟ (خنده)

127
00:06:14,838 --> 00:06:17,119
سارا: درباره خوب بودن قضاوت نمیکنم٬
اما فکر کنم ..

128
00:06:17,119 --> 00:06:20,887
جاش: منظورم اینه که اولش
امی دوست کلودیا بود اما بعد ازش متنفر شد٬

129
00:06:20,887 --> 00:06:22,914
او کلودیا رو دوست داشت
اما بعدش ازش متنفر شد.

130
00:06:22,914 --> 00:06:24,802
سارا:
این بخشی از جنبه دخترونه است عزیزم.

131
00:06:24,802 --> 00:06:28,134
مهم اینه که چندتا دوست خوب داری٬

132
00:06:28,134 --> 00:06:30,160
و واقعاً این چیزیه که تو زندگی لازم داری.

133
00:06:30,160 --> 00:06:34,409
جاش: آیا من همون پسری شدم
که شما می خواستید بشم؟

134
00:06:34,409 --> 00:06:37,311
آیا توقعات شما رو برآورده کردم؟

135
00:06:37,311 --> 00:06:40,074
سارا:
تو فراتر از انتظارات من بودی نازنینم.

136
00:06:40,074 --> 00:06:44,834
درسته که تو این خیالات رو
از این که کودک خودت چگونه بشه داری٬

137
00:06:44,834 --> 00:06:48,727
زیرا تو باعث بلوغ من به عنوان یک مادر شدی٬
چرا که تو فکر میکنی..

138
00:06:48,727 --> 00:06:50,888
جاش: خب من اونی بودم که شما رو مادر کردم!

139
00:06:50,888 --> 00:06:54,375
سارا: بله تو منو مادر کردی٬
و این نکته خوبیه. (خنده)

140
00:06:54,375 --> 00:06:56,199
اما همچنین چون تو متفاوت فکر می کنی

141
00:06:56,199 --> 00:06:59,102
از چیزی که کتاب های تربیت فرزند می گویند٬

142
00:06:59,102 --> 00:07:02,562
من یادگرفتم که برای تو باید
خارج از چارچوب فکر کنم٬

143
00:07:02,562 --> 00:07:07,368
و این باعث شد من
یک مادر و انسان خلاق تری بشم

144
00:07:07,368 --> 00:07:09,036
و همیشه به این خاطر ازت ممنونم.

145
00:07:09,036 --> 00:07:10,966
جاش: این وقتی امی به دنیا اومد کمکت کرد؟

146
00:07:10,966 --> 00:07:15,800
سارا: البته که وقتی امی به دنیا اومد کمکم کرد٬
ولی تو خیلی برام مهمی.

147
00:07:15,800 --> 00:07:19,163
و من خیلی خوشبختم که
تو رو به عنوان پسرم دارم.

148
00:07:19,163 --> 00:07:25,810
(تشویق تماشاگران)

149
00:07:26,980 --> 00:07:29,287
دیوید ایسی:
وقتی این ماجرا به رادیوی ملی رفت٬

150
00:07:29,287 --> 00:07:31,051
جاش صدها نامه را دریافت کرد

151
00:07:31,051 --> 00:07:33,373
که می گفت چه پسر فوق العاده ای بوده.

152
00:07:33,373 --> 00:07:35,602
مادرش سارا٬ آنها را در یک کتاب جمع کرد٬

153
00:07:35,602 --> 00:07:39,648
و وقتی که جاش در مدرسه اذیت می شد٬
آنها باهم نامه ها را می خواندند.

154
00:07:39,648 --> 00:07:41,915
فقط میخوام بگم دو تا از قهرمانانم

155
00:07:41,915 --> 00:07:43,218
اینجا با ما هستند.

156
00:07:43,218 --> 00:07:48,019
سارا و فرزندش جاش لیتمان٬
که دانشجوی خوب کالج است.

157
00:07:48,019 --> 00:07:51,809
(تشویق تماشاگران)

158
00:07:51,809 --> 00:07:55,691
خب خیلی از مردم وقتی داستان های
استوری کورپس را می شنوند به گریه می افتند

159
00:07:55,691 --> 00:07:57,638
و به خاطر این نیست که آن ها غمناک اند.

160
00:07:57,638 --> 00:07:58,962
بیشترشان اینگونه نیستند.

161
00:07:58,962 --> 00:08:02,015
اما من فکر می کنم بیشتر
به خاطر شنیدن داستانی واقعی و اصیل

162
00:08:02,015 --> 00:08:04,406
در این لحظه است٬
وقتی برخی اوقات طرح آن مشکل است

163
00:08:04,406 --> 00:08:07,402
این که چه چیزی واقعی و چه چیزی تبلیغات است

164
00:08:07,402 --> 00:08:09,793
یه جورایی ضد
مجموعه های تلویزیونی ریالیتی است.

165
00:08:09,793 --> 00:08:11,906
هیچکس اینجا نمی آید تا پولدار شود.

166
00:08:11,906 --> 00:08:13,787
هیچکس نمی آید تا معروف شود.

167
00:08:13,787 --> 00:08:16,991
این بسادگی عملی از روی سخاوت و عشق است.

168
00:08:16,991 --> 00:08:19,243
خیلی از اینها انسان های معمولی هستند

169
00:08:19,243 --> 00:08:24,375
صحبت از زندگی به همراه مهربانی٬
شجاعت٬ نجابت و وقار می کنند٬

170
00:08:24,375 --> 00:08:26,372
و وقتی شما این نوع از داستان را می شنوید٬

171
00:08:26,372 --> 00:08:30,755
بعضی وقت ها حس راه رفتن
روی زمینی مقدس را می دهد.

172
00:08:30,755 --> 00:08:33,260
خب این تجربه در ایستگاه مرکزی موفق بود٬

173
00:08:33,260 --> 00:08:35,650
و ما این را در تمام کشور گسترش دادیم.

174
00:08:35,650 --> 00:08:38,863
امروز بیش از یکصدهزار نفر در ۵۰ ایالت

175
00:08:38,863 --> 00:08:41,719
در هزاران شهر سرتاسر آمریکا

176
00:08:41,719 --> 00:08:44,064
مصاحبه های ضبط شده داریم.

177
00:08:44,064 --> 00:08:48,987
این تنها بزرگترین مجموعه از صداهای انسانی است
که تا به حال گردآوری شده است.

178
00:08:48,987 --> 00:08:54,815
(تشویق تماشاگران)

179
00:08:54,815 --> 00:08:57,253
ما صدها نفر کمکی را استخدام کرده
و آموزش دادیم

180
00:08:57,253 --> 00:08:59,969
تا به مردم در این آزمایش کمک کنند.

181
00:08:59,969 --> 00:09:02,384
سخت ترین سال و یا دو سال در استوری کورپس

182
00:09:02,384 --> 00:09:05,821
سفر به اطراف کشور
و جمع آوری تجارب انسانی بود.

183
00:09:05,821 --> 00:09:07,980
آنها خود را شاهدی بر این ماجرا می دانند،

184
00:09:07,980 --> 00:09:09,385
و اگر شما از آن ها بپرسید٬

185
00:09:09,385 --> 00:09:12,659
تمامی همراهان خواهند گفت مهمترین چیزی که

186
00:09:12,659 --> 00:09:15,527
در زمان حضور در این مصاحبه ها یادگرفتند

187
00:09:15,527 --> 00:09:18,963
این است که مردم اصولا خوب هستند.

188
00:09:18,963 --> 00:09:21,921
و من فکر کنم در سال های اول٬
شما ممکن بود بگویید

189
00:09:21,921 --> 00:09:24,557
که یه جورایی انتخاب از روی عمد رخ می داد٬

190
00:09:24,557 --> 00:09:27,833
اما بعد از ده ها هزار مصاحبه
با انواع آدم ها

191
00:09:27,833 --> 00:09:29,482
در هر بخش از کشور ...

192
00:09:29,482 --> 00:09:32,918
دارا و ندار٬ کوچک و بزرگ و پیر

193
00:09:32,918 --> 00:09:35,983
حدود ۸۰ زبان مختلف
در طیف های متفاوت سیاسی ...

194
00:09:37,063 --> 00:09:41,277
شما ممکنه فکر کنید
بعضی به دنبال اهداف خاصی هستند.

195
00:09:41,277 --> 00:09:44,568
من خیلی چیزها از این مصاحبه ها دریافتم.

196
00:09:44,568 --> 00:09:47,772
من درباره شعر، فرزانگی و خوبی یادگرفتم

197
00:09:47,772 --> 00:09:50,512
که در کلام مردم اطراف ما یافت می شود

198
00:09:50,512 --> 00:09:53,809
وقتی ما به سادگی وقت میگذاریم تا گوش بدیم.

199
00:09:53,809 --> 00:09:57,042
مثل این مصاحبه

200
00:09:57,042 --> 00:10:00,380
بین کارمند قمارخانه در بروکلین
به نام دنی پراسا

201
00:10:00,380 --> 00:10:05,442
که همسرش را به استوری کورپس
برای گفتگو جهت عشقش به او آورده بود.

202
00:10:06,632 --> 00:10:08,974
(صدا) دنی پراسا: ببین٬ مسأله اینه که

203
00:10:08,974 --> 00:10:11,450
من همیشه احساس گناه دارم
وقتی میگم «عاشقتم».

204
00:10:11,450 --> 00:10:14,358
و این رو اغلب میگم. تا به تو یادآوری کنم

205
00:10:14,358 --> 00:10:17,214
با وجود اینکه پکرم٬
اما این جملات مال من است.

206
00:10:17,214 --> 00:10:20,668
مثل اینه که نوای زیبایی رو
از یک رادیوی قدیمی داغون بشنوید٬

207
00:10:20,668 --> 00:10:23,295
و ای خوبیه تو است
که میگذاری رادیو کنارت باشه.

208
00:10:23,295 --> 00:10:26,101
آنی پراسا:
اگر پیغامی روی میز آشپزخونه نبود٬

209
00:10:26,101 --> 00:10:27,688
فکر میکردم مشکلی پیش اومده.

210
00:10:27,688 --> 00:10:29,742
تو هر صبح برایم نامه عاشقانه می نویسی.

211
00:10:29,742 --> 00:10:32,271
دنی:
خب٬ تنها مشکلی که وجود داشت این بود که

212
00:10:32,271 --> 00:10:33,804
نتونستم خودکار لعنتی رو پیدا کنم.

213
00:10:33,804 --> 00:10:34,831
آنی:
به شاهزاده ام؛

214
00:10:34,831 --> 00:10:37,048
امروز هوای بیرون شدیداً بارونی است.

215
00:10:37,048 --> 00:10:39,001
من ساعت ۱۱:۲۰ با تو تماس می گیرم.

216
00:10:39,001 --> 00:10:40,817
دنی: این گزارشی از هوای رمانتیک بود.

217
00:10:40,817 --> 00:10:43,567
آنی: و من عاشقتم. عاشقتم. عاشقتم.

218
00:10:43,567 --> 00:10:46,666
دنی: وقتی مردی متأهل و خوشحال است٬
بی توجه به آنچه در کار رخ دهد٬

219
00:10:46,666 --> 00:10:48,823
بی توجه به آنچه که در بقیه روز میگذره٬

220
00:10:48,823 --> 00:10:50,544
خانه برایش پناهگاه است٬

221
00:10:50,544 --> 00:10:53,097
و می داند که می تواند کسی را بغل کند

222
00:10:53,097 --> 00:10:56,644
بدون آنکه ناامیدش کند
و بگوید: «دستت رو بکش.»

223
00:10:56,644 --> 00:10:59,271
ازدواج یعنی داشتن یک دستگاه تلویزیون رنگی.

224
00:10:59,271 --> 00:11:01,478
که هرگز نمی خواهید
به سیاه و سفید بازگردید.

225
00:11:01,478 --> 00:11:04,820
(خنده)

226
00:11:04,820 --> 00:11:06,956
دیو ایسی: دنی قدی حدود ۱/۵ متر داشت

227
00:11:06,956 --> 00:11:10,369
با چشم های ضربدری و دندانی بدشکل٬

228
00:11:10,369 --> 00:11:14,061
اما وجودش عشق بیشتری به همسرش میداد

229
00:11:14,061 --> 00:11:17,174
نسبت به تمام ستارگان مرد هالیوودی.

230
00:11:17,174 --> 00:11:19,077
چه چیز دیگری یاد گرفتم؟

231
00:11:19,077 --> 00:11:21,979
درباره ظرفیت تقریباً غیر قابل تصور

232
00:11:21,979 --> 00:11:24,162
برای روح انسانی در بخشش.

233
00:11:24,162 --> 00:11:27,807
درباره تحمل و استحکام آموختم.

234
00:11:27,807 --> 00:11:31,150
مانند مصاحبه ای که
با اوشا اسراییل و مری جانسون داشتم.

235
00:11:31,150 --> 00:11:35,701
وقتی اوشا نوجوان بود٬ تنها پسر مری را کشت٬

236
00:11:35,701 --> 00:11:38,186
لارمیوم بیرد، که در دعوایی خیابانی جان داد.

237
00:11:38,186 --> 00:11:40,786
سال ها بعد٬ مری به زندان رفت

238
00:11:40,786 --> 00:11:43,526
تا با اوشا ملاقات کند و بفهمد که او که بود

239
00:11:43,526 --> 00:11:46,475
که جان فرزندش را گرفت.

240
00:11:46,475 --> 00:11:49,261
کم کم به شکل عجیبی
آن ها دوستان همدیگر شدند٬

241
00:11:49,261 --> 00:11:51,955
نهایتاً وقتی از ندامتگاه آزاد شد٬

242
00:11:51,955 --> 00:11:55,321
اوشا در همسایگی مری مستقر شد.

243
00:11:55,321 --> 00:11:58,526
بخش کوتاهی از گفتگوی این دو را می بینیم

244
00:11:58,526 --> 00:12:01,069
دقیقاً بعد از اینکه آزاد شد.

245
00:12:02,079 --> 00:12:05,051
(ویدیو) مری جانسون:
پسر واقعی من اینجا نیست.

246
00:12:05,051 --> 00:12:08,835
من نتونستم فارغ التحصیلی پسرم رو ببینم٬
و الآن تو داری به کالج میری.

247
00:12:08,835 --> 00:12:12,132
این شانس رو دارم
که فارغ التحصیلی تو رو ببینم.

248
00:12:12,132 --> 00:12:14,593
من نتونستم عروسی اونو ببینم.

249
00:12:14,593 --> 00:12:18,502
خوشبختانه روزی٬
من قادرم اینو برای تو تجربه کنم.

250
00:12:18,502 --> 00:12:21,199
اوشا اسرائیل:
فقط همین که اینها را از تو می شنوم

251
00:12:21,199 --> 00:12:24,859
و اینکه به این شکل در زندگی من هستی٬
به من انگیزه میده.

252
00:12:24,859 --> 00:12:29,616
منو ترغیب میکنه
تا مطمئن شوم در مسیر درستی هستم.

253
00:12:29,616 --> 00:12:31,543
تو هنوز به من ایمان داری.

254
00:12:31,543 --> 00:12:35,119
و حقیقتی که تو اینکار رو
با وجود مصیبتی که برات ساختم انجام میدی٬

255
00:12:35,119 --> 00:12:37,209
بسیار فوق العاده است.

256
00:12:37,209 --> 00:12:43,106
مری: من میدونم که ساده نیست
که باهم داستانی مشترک را بسازیم٬

257
00:12:43,106 --> 00:12:45,869
حتی با این که روبروی هم نشستیم
و به هم نگاه می کنیم.

258
00:12:45,869 --> 00:12:51,616
می دونم ساده نیست٬
پس من تو رو برای این کار تحسین میکنم.

259
00:12:51,616 --> 00:12:56,666
اوشا: خانم٬ شما رو دوست دارم.
مری: پسرم٬ منم دوستت دارم.

260
00:13:00,156 --> 00:13:06,372
(تشویق)

261
00:13:06,372 --> 00:13:11,526
دیو ایسی: و بارها
خوبی و شجاعت این مردم را بیاد آوردم٬

262
00:13:11,526 --> 00:13:16,588
و چگونه انحنای تاریخ
در برابر عدالت خم می شود.

263
00:13:16,588 --> 00:13:21,069
مثل داستان آلکسیس مارتینز٬
که نامش در تولد آرتور مارتینز بود

264
00:13:21,069 --> 00:13:23,693
در پروژه های هارولد ایکس در شیکاگو.

265
00:13:23,693 --> 00:13:26,526
در این مصاحبه٬
او با دخترش لسلی صحبت می کرد

266
00:13:26,526 --> 00:13:28,894
درباره پیوستن به دارودسته ای از جوانان٬

267
00:13:28,894 --> 00:13:33,724
و سپس مرحله تغییر جنسیت
به زنی که باید از ابتدا می بوده.

268
00:13:33,724 --> 00:13:36,223
این آلکسیس و دخترش لسلی است.

269
00:13:36,223 --> 00:13:39,482
(صدا) آلکسیس مارتینز:
یکی از سخت ترین مسائل برایم

270
00:13:39,482 --> 00:13:42,408
این بود که همیشه می ترسیدم
اجازه نداشته باشم

271
00:13:42,408 --> 00:13:45,287
در زندگی نوه ام باشم٬

272
00:13:45,287 --> 00:13:47,585
اما تو منو کاملاً نابود کردی،

273
00:13:47,585 --> 00:13:48,909
تو و شوهرت.

274
00:13:48,909 --> 00:13:52,369
که یکی از نتایج اون
ارتباط من با نوه هایم بود.

275
00:13:52,369 --> 00:13:55,946
آنها سر اینکه
من مردم یا زن، مشاجره می کردند.

276
00:13:55,946 --> 00:13:58,433
لسلی مارتینز:
اما اونا آزادند که درباره اش صحبت کنند.

277
00:13:58,433 --> 00:14:01,489
آلکسیس: آره آزادند٬
اما این برای من عجیب است.

278
00:14:01,489 --> 00:14:04,791
لسلی: تو نباید عذر خواهی کنید،
لازم نیست حواست به حرف دیگران باشه.

279
00:14:04,791 --> 00:14:09,372
ما تو رو کنار نمیذاریم٬
و این چیزیه که من همیشه

280
00:14:09,372 --> 00:14:12,337
می خواستم بگم٬ که تو دوست داشتنی هستی.

281
00:14:12,337 --> 00:14:14,682
آلکسیس:
می دونی٬ من هر روز این جوری زندگی می کنم.

282
00:14:14,682 --> 00:14:19,806
من به عنوان یه زن در خیابان قدم میزنم٬
و نسبت به اونی که هستم آرامش دارم.

283
00:14:19,806 --> 00:14:22,460
یعنی٬ کاش یه ذره صدام زیرتر بود٬

284
00:14:22,460 --> 00:14:28,332
اما من با عشق راه میرم
و سعی می کنم هر روز اینگونه زندگی کنم.

285
00:14:31,562 --> 00:14:34,906
دیو: حال من با عشق وارد میشم.

286
00:14:34,906 --> 00:14:37,808
می خواهم رازی را درباره شرکت خودم بگم.

287
00:14:37,808 --> 00:14:41,193
شجاعت زیادی رو می خواهد
که این گفتگوها رو داشته باشیم.

288
00:14:41,193 --> 00:14:43,584
استوری کورپس فانی بودن ما را لحاظ می کند.

289
00:14:43,584 --> 00:14:47,601
شرکت کنندگان می دانند این صدای ضبط شده
خیلی بعد از فوت آن ها شنیده خواهد شد.

290
00:14:47,601 --> 00:14:50,285
یک پزشک آسایشگاه به نام ایرا بیوک

291
00:14:50,285 --> 00:14:52,829
که همکار ما برای ضبط مصاحبه ها بود

292
00:14:52,829 --> 00:14:54,286
با آدم هایی که دارند می میرند.

293
00:14:54,286 --> 00:14:57,051
او کتابی به نام
«چهار چیز که مهم هستند» نوشت

294
00:14:57,051 --> 00:15:00,882
درباره چهار چیزی که تو میخواهی
به مهم ترین افراد زندگی ات بگویی.

295
00:15:00,882 --> 00:15:03,924
قبل از این که دنیا را ترک کنید:

296
00:15:03,924 --> 00:15:06,455
ممنون٬ دوستت دارم٬

297
00:15:06,455 --> 00:15:09,682
مرا ببخش٬ تو را می بخشم.

298
00:15:09,682 --> 00:15:13,212
آنها درباره قدرتمندترین کلماتی هستند
که ما به همدیگر می گوییم.

299
00:15:13,212 --> 00:15:16,718
و این اغلب اتفاقی است
که در اتاقک استوری کورپس می افتد.

300
00:15:16,718 --> 00:15:20,095
موقعیتی است که شما حس نزدیکی
با کسی که برایتان مهم است داشته باشید

301
00:15:20,095 --> 00:15:22,917
نه افسوسی و نه چیز نگفته ای.

302
00:15:22,917 --> 00:15:26,354
و این سخت است و شجاعت می خواهد٬

303
00:15:26,354 --> 00:15:29,579
اما این دلیلیه که ما زنده هستیم٬ درسته؟

304
00:15:31,299 --> 00:15:33,802
خب٬ جایزه تد.

305
00:15:33,802 --> 00:15:36,779
وقتی چند ماه گذشته٬
من اولین بار از تد و کریس

306
00:15:36,779 --> 00:15:40,615
درباره امکان دریافت جایزه شنیدم،
کاملاً شوکه شدم.

307
00:15:40,615 --> 00:15:44,186
آن ها از من خواستند تا آرزوی مختصری را
برای جامعه بشری بیان کنم،

308
00:15:44,186 --> 00:15:45,950
در حداکثر ۵۰ کلمه.

309
00:15:45,950 --> 00:15:48,694
و من درباره آن فکر کردم،
و نوشته ای با ۵۰ کلمه تهیه کردم،

310
00:15:48,694 --> 00:15:53,381
چند هفته بعد،
کریس تماس گرفت و گفت: «حالا وقتشه»

311
00:15:53,381 --> 00:15:56,329
اما آرزوی من این است:

312
00:15:56,329 --> 00:15:59,278
که شما به ما کمک کنید

313
00:15:59,278 --> 00:16:02,018
هرچه را در استوری کورپس آموختیم برداریم

314
00:16:02,018 --> 00:16:04,781
و به دنیا عرضه کنیم

315
00:16:04,781 --> 00:16:08,798
تا هرکس هرجای دنیا به راحتی
یک مصاحبه فوق العاده را ترتیب دهد

316
00:16:08,798 --> 00:16:13,715
با انسانی دیگر تا برای تاریخ بماند.

317
00:16:13,715 --> 00:16:18,393
چگونه این کار را بکنیم؟ با این.

318
00:16:18,393 --> 00:16:22,071
ما به سرعت به آینده ای می رویم
که همگی در دنیا

319
00:16:22,071 --> 00:16:24,114
دسترسی به یکی از این ها را خواهد داشت،

320
00:16:24,114 --> 00:16:27,945
و این قدرتی دارد
که ۱۱ سال پیش نمی توانستم تصور کنم

321
00:16:27,945 --> 00:16:29,895
وقتی که استوری کورپس را راه انداختم.

322
00:16:29,895 --> 00:16:31,358
این میکروفن دارد،

323
00:16:31,358 --> 00:16:33,669
می تواند بگوید که چه کار کنید،

324
00:16:33,669 --> 00:16:36,200
و می تواند فایل های صوتی را بفرستد.

325
00:16:36,200 --> 00:16:38,522
آن ها اجزای اصلی هستند.

326
00:16:38,522 --> 00:16:41,726
خب اولین بخش از آرزو عملاً در حال جریان است.

327
00:16:41,726 --> 00:16:43,305
در طی چند ماه گذشته٬

328
00:16:43,305 --> 00:16:46,300
تیم ما در استوری کورپس با تعصب کار میکردند

329
00:16:46,300 --> 00:16:49,760
تا نرم افزاری را برای
خارج کردن مصاحبه ها از اتاقک تهیه کنند

330
00:16:49,760 --> 00:16:55,193
تا همه کس، در همه جا و در هر زمان
بتوانند این را تجربه کنند.

331
00:16:55,193 --> 00:16:58,874
بدانید، استوری کورپس
همیشه شامل دو نفر و یک راهنما بوده است

332
00:16:58,874 --> 00:17:02,839
تا به ضبط مصاحبه ها کمک کند،
که برای همیشه باقی بمانند،

333
00:17:02,839 --> 00:17:04,887
اما در این لحظه٬

334
00:17:04,887 --> 00:17:08,533
ما نسخه بتا از برنامه عمومی استوری کورپس را
منتشر کردیم.

335
00:17:08,533 --> 00:17:11,720
برنامه یک راهنمای دیجیتالی است که شما را در

336
00:17:11,720 --> 00:17:14,105
فرآیند مصاحبه استوری کورپس همراهی می کند،

337
00:17:14,105 --> 00:17:15,777
کمک به انتخاب سوالات میکند،

338
00:17:15,777 --> 00:17:17,867
و تمام راهنماییهای لازم را ارائه میکند

339
00:17:17,867 --> 00:17:20,676
تا مصاحبه ای فوق العاده را انجام دهید،

340
00:17:20,676 --> 00:17:26,197
و سپس با یک اشاره آن را برای آرشیو ما
در کتابخانه کنگره ارسال کنید.

341
00:17:26,197 --> 00:17:29,337
فناوری بخش ساده ماجراست.

342
00:17:29,337 --> 00:17:31,715
چالش اصلی به عهده شماست:

343
00:17:31,715 --> 00:17:34,913
که این ابزار را بردارید
و تعیین کنید که چگونه از آن استفاده کنید

344
00:17:34,913 --> 00:17:37,878
در سراسر آمریکا و همه جهان،

345
00:17:37,878 --> 00:17:41,462
تا به جای ضبط
هزاران مصاحبه استوری کورپس در سال،

346
00:17:41,462 --> 00:17:44,232
ما می توانیم ده ها هزار ضبط داشته باشیم

347
00:17:44,232 --> 00:17:46,188
یا صدها هزار عدد

348
00:17:46,188 --> 00:17:48,715
یا شاید حتی بیشتر.

349
00:17:48,745 --> 00:17:53,093
یک تکلیف ملی را تصور کنید٬

350
00:17:53,093 --> 00:17:57,087
در حالی که تمامی دانش آموزانی که
تاریخ آمریکا را مطالعه می کنند

351
00:17:57,087 --> 00:17:59,989
مصاحبه ای را با یک شخص بزرگتر
درباره روز شکرگزاری ترتیب دهد،

352
00:17:59,989 --> 00:18:02,892
تا در تنها یک آخر هفته

353
00:18:02,892 --> 00:18:07,977
زندگی و تجربه یک نسل کامل
از آمریکایی ها ثبت شود.

354
00:18:07,977 --> 00:18:13,512
(تشویق)

355
00:18:14,032 --> 00:18:19,354
یا مادرهایی را تصور کنید که
در برابر تضادی در جایی از دنیا قرار دارند

356
00:18:19,354 --> 00:18:22,976
می نشینند که نه تنها درباره تضاد صحبت کنند

357
00:18:22,976 --> 00:18:25,173
اما برای اینکه بفهمیم آنها چه کسانی هستند٬

358
00:18:25,173 --> 00:18:29,128
و در این مسیر،
شروع به برقراری ارتباطی از اعتماد می کنند.

359
00:18:29,128 --> 00:18:32,014
یا روزی این سک سنت در تمام دنیا شود

360
00:18:32,014 --> 00:18:34,522
که مردم با مصاحبه ای تکریم شوند

361
00:18:34,522 --> 00:18:36,765
در ۷۵ سالگی تولدشون؛

362
00:18:36,765 --> 00:18:39,041
و یا مردمی در جامعه خودشان

363
00:18:39,041 --> 00:18:44,195
که به خانه سالمندان، بیمارستان و
اقامتگاه بی خانمان ها یا حتی زندان می روند

364
00:18:44,195 --> 00:18:47,725
مجهز به این برنامه باشند تا کسی را
که در جامعه کمتر شنیده می شود تکریم کنند

365
00:18:47,725 --> 00:18:50,711
و از آن ها بپرسند که هستند،
چه چیزی در زندگی آموختند،

366
00:18:50,711 --> 00:18:53,172
و چگونه می خواهند در یادها بمانند.

367
00:18:53,172 --> 00:18:58,707
(تشویق تماشاگران)

368
00:19:00,947 --> 00:19:04,224
حدود ۱۰ سال پیش
من با پدرم مصاحبه ای رو ترتیب دادم

369
00:19:04,224 --> 00:19:09,019
که بک روانپزشک بود
و تبدیل به فعال حقوق همجنسگرایی شد.

370
00:19:09,019 --> 00:19:12,456
این تصویر ما در آن مصاحبه است.

371
00:19:12,456 --> 00:19:15,637
تا همین چند سال پیش،
من هیچ وقت درباره آن گفتگو فکر نمی کردم

372
00:19:15,637 --> 00:19:18,632
تا این که پدرم که به نظر در سلامت کامل بود،

373
00:19:18,632 --> 00:19:21,233
و هنوز بیماران را ۴۰ ساعت در هفته
ملاقات می کرد،

374
00:19:21,233 --> 00:19:23,996
به سرطان مبتلا شد.

375
00:19:23,996 --> 00:19:27,386
او ناگهان چند روز بعد فوت کرد.

376
00:19:27,386 --> 00:19:29,661
روز ۲۸ ژوئن ۲۰۱۲

377
00:19:29,661 --> 00:19:34,041
سالگرد آشوب «استون وال» بود.

378
00:19:34,041 --> 00:19:37,398
برای اولین بار ساعت ۳ صبح
به آن مصاحبه گوش کردم

379
00:19:37,398 --> 00:19:39,126
در روزی که پدرم مرد.

380
00:19:39,126 --> 00:19:41,123
من دو تا کودک کوچولو در خانه دارم٬

381
00:19:41,123 --> 00:19:44,582
و می دانم که تنها راهی که
آنها این فرد را بشناسند

382
00:19:44,582 --> 00:19:49,428
که شخصیتی بزرگ در زندگی من بود
از طریق این برنامه هاست.

383
00:19:49,428 --> 00:19:53,173
من فکر کردم که بتوانم
خیلی عمیق تر از گذشته به استوری کورپس تکیه کنم،

384
00:19:53,173 --> 00:19:54,961
اما در آن لحظه بود

385
00:19:54,961 --> 00:19:59,820
که با تمام وجودم
اهمیت ساخت مصاحبه هایی مثل این را دریافتم.

386
00:19:59,820 --> 00:20:01,913
روزانه مردم سراغ من می آید

387
00:20:01,913 --> 00:20:06,074
و می گویند٬ «آرزو داشتم که با پدرم
یا مادربزرگم یا برادرم مصاحبه می کردم٬

388
00:20:06,074 --> 00:20:08,342
اما من خیلی صبر کردم.

389
00:20:08,342 --> 00:20:10,478
حالا هیچ کس لازم نیست که صبر کند.

390
00:20:10,478 --> 00:20:12,158
در ابن لحظه٬

391
00:20:12,158 --> 00:20:15,700
وقتی که اغلب،
مراودات ما زودگذر و بی اهمیت تلقی میشود،

392
00:20:15,700 --> 00:20:18,197
به ما بپیوندید
تا آرشیو دیجیتالی را تهیه کنیم

393
00:20:18,197 --> 00:20:22,514
در گفتگوهایی که مهم و بی پایان هستند.

394
00:20:22,514 --> 00:20:25,344
کمک کنید این هدیه را برای فرزندانمان بسازیم،

395
00:20:25,344 --> 00:20:29,342
این عهد و پیمان را به عنوان انسان
باقی بگذاریم.

396
00:20:29,342 --> 00:20:33,268
من امیدوارم که کمک کنید
تا این آرزو برآورده شود.

397
00:20:33,268 --> 00:20:37,779
مصاحبه با فامیل٬ دوست یا حتی غریبه.

398
00:20:37,779 --> 00:20:44,069
باهم می توانیم
آرشیوی از خرد انسانی بسازیم٬

399
00:20:44,069 --> 00:20:45,703
و شاید از طریق این فعالیت٬

400
00:20:45,703 --> 00:20:49,665
ما یاد بگیریم که
بیشتر گوش کنیم و کمتر فریاد بزنیم.

401
00:20:49,665 --> 00:20:54,193
شاید این گفتگوها بگویند
که چه چیزی واقعاً مهم است.

402
00:20:54,193 --> 00:20:56,956
و شاید٬ فقط شاید

403
00:20:56,956 --> 00:20:59,742
این کمک کنه تا ما حقیقت ساده را دریابیم

404
00:20:59,742 --> 00:21:03,689
که هر زندگی٬ برای هر شخص٬

405
00:21:03,689 --> 00:21:06,624
به طور مساوی وبینهایتی ارزش دارد.

406
00:21:06,624 --> 00:21:08,755
خیلی از شما ممنونم.

407
00:21:08,755 --> 00:21:10,905
(تشویق تماشاگران)

408
00:21:10,905 --> 00:21:15,113
ممنون. متشکرم.

409
00:21:15,113 --> 00:21:17,389
(تشویق تماشاگران)

410
00:21:17,389 --> 00:21:19,571
ممنون.

411
00:21:19,571 --> 00:21:24,935
(تشویق تماشاگران)