1
00:00:05,634 --> 00:00:06,904
Zie ik er echt uit?

2
00:00:08,133 --> 00:00:09,341
Ik hoop het.

3
00:00:09,797 --> 00:00:11,600
Ik heb geen idee of je dit ziet,

4
00:00:11,624 --> 00:00:15,043
maar ik ga gewoon rechtuit kijken
en erop vertrouwen dat je er bent.

5
00:00:15,802 --> 00:00:18,566
Ik heb een halve cirkel getekend
in het zand voor mij,

6
00:00:18,590 --> 00:00:21,945
zodat ik er niet voorbij stap
en eruitzie alsof ik zweef.

7
00:00:26,433 --> 00:00:29,891
Ik sta nu in de openlucht

8
00:00:30,177 --> 00:00:32,412
op een strand onder een palmboom

9
00:00:33,949 --> 00:00:36,615
op exact de plek
waar jullie podium stond.

10
00:00:38,160 --> 00:00:39,734
Ik heb 12 minuten met jullie.

11
00:00:40,581 --> 00:00:42,043
Ik heb die grens gesteld.

12
00:00:42,770 --> 00:00:44,005
Mijn vrouw Navid zei ooit

13
00:00:44,029 --> 00:00:48,030
dat ongelimiteerde mogelijkheden
funest zijn voor een schepper.

14
00:00:48,633 --> 00:00:51,510
Deze jurk bijvoorbeeld:
ik vroeg haar om iets te ontwerpen

15
00:00:51,534 --> 00:00:54,887
dat een 23e-eeuwse priester in Cairo
gedragen zou kunnen hebben.

16
00:00:54,911 --> 00:00:57,943
Maar we hadden slechts
drie dagen om het te maken

17
00:00:57,967 --> 00:00:59,671
en het enige textiel beschikbaar,

18
00:00:59,695 --> 00:01:02,246
was een oude, achtergelaten dekbedhoes.

19
00:01:02,276 --> 00:01:05,915
Maar... ze deed het, en het is perfect.

20
00:01:07,010 --> 00:01:08,677
Ze keek ernaar en zei:

21
00:01:09,664 --> 00:01:12,474
"Bewijs geleverd --
schepping vergt beperkingen."

22
00:01:15,727 --> 00:01:18,168
In deze 12 minuten

23
00:01:19,072 --> 00:01:21,843
ga ik jullie vertellen
over mijn grootste ontdekking.

24
00:01:24,812 --> 00:01:28,256
Al mijn leven lang ben ik
geobsedeerd door het eeuwige leven,

25
00:01:29,256 --> 00:01:31,391
net als velen van jullie.

26
00:01:33,698 --> 00:01:36,987
Je zal blij zijn te horen
dat jullie vorsingen vrucht gaan dragen.

27
00:01:38,160 --> 00:01:40,398
Ik ben 318 jaar oud.

28
00:01:41,486 --> 00:01:45,257
De mens leeft nu gemiddeld 432 jaar

29
00:01:45,281 --> 00:01:48,561
en mijn werk bestond eruit
die levensduur oneindig te verlengen.

30
00:01:49,363 --> 00:01:52,980
Ik heb nooit betwijfeld
dat we op een dag een punt bereiken

31
00:01:53,000 --> 00:01:55,106
waarop we tevreden zullen zijn.

32
00:01:56,589 --> 00:01:58,565
Maar we zien het tegenovergestelde:

33
00:01:58,589 --> 00:02:01,063
hoe langer we leven,
des te langer willen we leven,

34
00:02:01,087 --> 00:02:02,785
des te minder willen we sterven.

35
00:02:03,974 --> 00:02:05,310
Geen wonder ook.

36
00:02:06,183 --> 00:02:09,441
Het universum is zo... groot.

37
00:02:10,548 --> 00:02:12,454
Eindeloos veel dingen te zien.

38
00:02:12,478 --> 00:02:13,513
Gisteren nog

39
00:02:13,513 --> 00:02:16,057
las ik over hoe je
op Europa een boot kan nemen

40
00:02:16,057 --> 00:02:18,951
om van eiland naar eiland te zeilen
over de hele planeet,

41
00:02:18,951 --> 00:02:22,108
en op sommige eilanden
zijn dorpjes waar je kan logeren

42
00:02:22,132 --> 00:02:24,921
om te slapen onder de schaduw van Jupiter.

43
00:02:24,945 --> 00:02:28,992
Dan is er het eiland
waar maar één liedjesschrijver woont,

44
00:02:29,016 --> 00:02:31,493
die mandoline speelt voor de oceaan.

45
00:02:31,517 --> 00:02:33,857
Op andere is er helemaal niemand!

46
00:02:34,456 --> 00:02:35,862
Nooit geweest ook...

47
00:02:35,886 --> 00:02:39,711
en dus ga je erheen voor het genot
je voet op zand te plaatsen

48
00:02:39,735 --> 00:02:41,917
dat nooit door
een andere voet betreden is.

49
00:02:43,309 --> 00:02:46,150
Alleen dat zou je al 400 jaar kunnen doen!

50
00:02:51,627 --> 00:02:54,044
Nu komt de maan op in het Noordoosten.

51
00:02:55,013 --> 00:02:57,164
Ik kan de steden met mijn blote oog zien.

52
00:02:57,188 --> 00:02:59,300
Ze zijn verbonden als zenuwclusters:

53
00:03:00,332 --> 00:03:05,825
Mariapolis op de zuidpool
en Ramachandran op de evenaar.

54
00:03:06,956 --> 00:03:09,962
En Nieuw-Teheran in de Zee van Rust.

55
00:03:12,334 --> 00:03:14,448
Daar ontmoetten Navid en ik elkaar.

56
00:03:14,472 --> 00:03:16,717
We waren beiden
kunstenaars in het centrum.

57
00:03:18,138 --> 00:03:20,864
Die dag passeerden we elkaar
op het Azadiplein

58
00:03:20,878 --> 00:03:22,480
en onze schouders raakten elkaar.

59
00:03:22,504 --> 00:03:24,385
Ik wilde me verontschuldigen

60
00:03:24,405 --> 00:03:27,862
en zonder hallo of enige introductie

61
00:03:27,882 --> 00:03:32,140
zei zij: "Waarom denk je dat we
niet door elkaar heen zijn gelopen?"

62
00:03:34,101 --> 00:03:38,339
Als eerste dacht ik: "Wie ben jij nou?"

63
00:03:38,363 --> 00:03:40,385
Als tweede irriteerde de vraag me,

64
00:03:40,409 --> 00:03:42,201
want het antwoord is zo simpel.

65
00:03:42,898 --> 00:03:45,308
Ik zei: "We liepen niet door elkaar heen

66
00:03:45,332 --> 00:03:47,576
omdat elementaire deeltjes massa hebben

67
00:03:47,600 --> 00:03:49,813
en omdat de ruimte tussen die deeltjes

68
00:03:49,827 --> 00:03:53,369
gevuld is met de verbindende energie
die ook de eigenschap van massa heeft.

69
00:03:53,393 --> 00:03:55,573
Dat weten we al 800 jaar."

70
00:03:57,919 --> 00:03:59,875
Ze moet een van haar buien hebben gehad

71
00:03:59,899 --> 00:04:01,787
waarin ze de draak steekt met vreemden.

72
00:04:01,811 --> 00:04:03,700
Of misschien flirtte ze met me,

73
00:04:03,724 --> 00:04:07,095
want ze keek me aan en zei:
"Ik dacht al dat je dat zou zeggen.

74
00:04:08,636 --> 00:04:09,787
Denk dieper na."

75
00:04:09,811 --> 00:04:11,334
Toen deed ze haar riem af,

76
00:04:11,358 --> 00:04:14,861
de riem die ik nu draag,

77
00:04:16,408 --> 00:04:17,583
en ze zei:

78
00:04:20,607 --> 00:04:24,372
"Ons heelal is gebouwd
opdat deeltjes massa kunnen hebben.

79
00:04:26,769 --> 00:04:28,270
Zonder die basale beperking

80
00:04:28,294 --> 00:04:31,777
waren we door elkaar heen gegaan
met de snelheid van het licht,

81
00:04:31,801 --> 00:04:33,271
zonder het ooit te weten."

82
00:04:36,239 --> 00:04:38,375
En zo begon onze romance.

83
00:04:46,128 --> 00:04:47,588
Navid en ik

84
00:04:49,239 --> 00:04:51,731
waren nooit uitgepraat.

85
00:04:53,310 --> 00:04:54,476
Nooit.

86
00:04:55,100 --> 00:04:56,252
Het was ongelofelijk.

87
00:04:56,276 --> 00:05:00,810
Alsof we beiden helden waren
die samen bergen beklommen.

88
00:05:00,834 --> 00:05:03,289
We stootten op nieuwe vergezichten

89
00:05:03,313 --> 00:05:06,309
en nieuwe, volmaakte woordconstellaties

90
00:05:06,333 --> 00:05:08,190
kwamen uit ons om ze te beschrijven.

91
00:05:08,214 --> 00:05:10,338
We vergaten ze zodra ze geuit waren,

92
00:05:10,362 --> 00:05:13,783
gooiden ze over onze schouder
en vervolgden onze weg omhoog.

93
00:05:13,807 --> 00:05:17,721
Navid zei een keer dat onze gesprekken
waren als het eindeloos maken van brood.

94
00:05:17,745 --> 00:05:21,264
Dat we altijd weer meer bloem toevoegden

95
00:05:21,288 --> 00:05:22,737
een beetje meer water,

96
00:05:22,761 --> 00:05:24,814
en bleven dubbelvouwen en omdraaien

97
00:05:24,834 --> 00:05:28,412
zonder het ooit te gaan bakken.

98
00:05:32,589 --> 00:05:35,002
Als mijn obsessie het eeuwige leven was,

99
00:05:35,002 --> 00:05:37,442
dan was Navids obsessie aanraking.

100
00:05:38,772 --> 00:05:40,788
Ze had er een speciale begaafdheid voor.

101
00:05:41,502 --> 00:05:43,439
Al haar werk draaide daar om.

102
00:05:45,383 --> 00:05:47,589
Mijn lichaam was als een canvas voor haar.

103
00:05:47,613 --> 00:05:52,234
Ze liet haar vingertop
zo traag over mijn gezicht glijden

104
00:05:52,258 --> 00:05:54,241
dat ik de beweging niet voelde.

105
00:05:54,265 --> 00:05:56,938
Ze was geobsedeerd met het exacte moment

106
00:05:56,962 --> 00:06:00,840
waarop ik geen onderscheid meer kon maken
tussen haar lichaam en het mijne.

107
00:06:03,721 --> 00:06:06,716
Dan weer lag ze over me heen,
porde mijn schouder met de hare

108
00:06:06,740 --> 00:06:09,631
en zei: "Pilar, waarom voelt dit zo goed?"

109
00:06:11,009 --> 00:06:12,592
Dan zei ik: "Weet ik niet!"

110
00:06:15,640 --> 00:06:19,626
Ze had altijd een geestig antwoord
op haar geestige vraag,

111
00:06:21,033 --> 00:06:23,597
maar het antwoord
dat ik me vandaag herinner, is

112
00:06:25,399 --> 00:06:26,550
"Het voelt goed

113
00:06:26,574 --> 00:06:29,214
omdat het universum zijn begrenzing koos,

114
00:06:29,238 --> 00:06:30,663
en wij zijn kunst zijn."

115
00:06:41,677 --> 00:06:44,702
Altijd grappig om te zien
hoe je verwachting van de toekomst

116
00:06:44,726 --> 00:06:46,596
zich verhoudt met de werkelijkheid.

117
00:06:48,169 --> 00:06:51,273
In jullie tijd dachten wetenschappers
dat ingevroren mensen

118
00:06:51,297 --> 00:06:52,899
konden ontwaken in de toekomst.

119
00:06:53,761 --> 00:06:56,471
En dat deden ze -- maar dan stierven ze.

120
00:06:59,083 --> 00:07:02,843
In jullie tijd dachten wetenschappers
dat mensen organen konden vervangen

121
00:07:02,867 --> 00:07:05,120
om levens honderden jaren te verlengen.

122
00:07:06,311 --> 00:07:07,657
En dat deden ze,

123
00:07:07,681 --> 00:07:09,683
maar uiteindelijk stierven ze toch.

124
00:07:11,381 --> 00:07:14,771
In jullie tijd is de aarde
de enige plek waar mensen leven.

125
00:07:17,826 --> 00:07:21,211
In mijn tijd komen mensen
naar de aarde om te sterven.

126
00:07:25,539 --> 00:07:28,923
Dus toen Navid
de tekenen begon te vertonen,

127
00:07:28,933 --> 00:07:31,515
verwachtten vrienden dat ik
zou doen als iedereen:

128
00:07:31,539 --> 00:07:33,674
afscheid nemen
en haar naar de aarde sturen,

129
00:07:34,517 --> 00:07:37,732
zodat niemand van ons
naar haar hoefde te kijken

130
00:07:37,756 --> 00:07:41,492
of bij haar hoefde te zijn
of te denken aan haar en haar ...

131
00:07:42,135 --> 00:07:43,858
onvermogen in leven te blijven.

132
00:07:48,811 --> 00:07:49,995
Het meest van al

133
00:07:50,019 --> 00:07:52,796
wilden ze niet nabij
haar fysieke lichaam zijn.

134
00:07:52,820 --> 00:07:55,824
Ze gebruikten de woorden 'in verval',

135
00:07:56,536 --> 00:07:58,801
ofschoon zijzelf erdoor gefascineerd was,

136
00:07:58,825 --> 00:08:02,958
de veranderingen die het dag na dag
onderging naar de regels van haar wezen,

137
00:08:02,992 --> 00:08:04,845
onafhankelijk van haar wil.

138
00:08:08,281 --> 00:08:10,231
Ik stuurde Navid inderdaad naar de aarde.

139
00:08:11,948 --> 00:08:13,355
Maar ik kwam zelf mee.

140
00:08:14,600 --> 00:08:17,509
Ik herinner me dat een vriend
vlak voor ons vertrek zei:

141
00:08:18,192 --> 00:08:19,739
"Ik vind het eigenlijk arrogant,

142
00:08:21,080 --> 00:08:24,953
alsof de regels voor jullie niet gelden,
alsof jullie liefde zo bijzonder is."

143
00:08:27,497 --> 00:08:28,720
Maar dat vond ik.

144
00:08:32,468 --> 00:08:33,858
En zelfs hier op aarde

145
00:08:33,882 --> 00:08:36,579
bleef ik werken aan levensverlenging.

146
00:08:37,198 --> 00:08:38,349
Het kwam niet bij me op

147
00:08:38,373 --> 00:08:40,416
dat er een andere respons mogelijk was.

148
00:08:40,440 --> 00:08:42,979
Ik bleef teruggaan
naar wat Navid tegen me zei,

149
00:08:43,003 --> 00:08:44,742
die dag op het Azadiplein,

150
00:08:44,766 --> 00:08:46,707
dat zonder die basisbeperking --

151
00:08:47,486 --> 00:08:49,762
een universum dat massa
toekende aan materie --

152
00:08:49,786 --> 00:08:51,183
wij niet zouden bestaan.

153
00:08:53,481 --> 00:08:54,652
Dat is één regel.

154
00:08:54,676 --> 00:08:58,564
Nog een regel is
dat alle massa entropie vertoont.

155
00:08:59,929 --> 00:09:02,700
En zonder massa
besta je niet in dit heelal.

156
00:09:02,724 --> 00:09:04,406
Ik weet 't. Ik probeerde alles.

157
00:09:04,430 --> 00:09:08,569
Ik probeerde een photondoos te maken
die het Higgsveld veranderde.

158
00:09:09,043 --> 00:09:13,075
Ik probeerde alle subatomaire bewegingen
in mijn lichaam op te nemen

159
00:09:13,099 --> 00:09:14,986
en ze cyclisch herhalend af te spelen.

160
00:09:15,010 --> 00:09:16,191
Niets werkte.

161
00:09:21,184 --> 00:09:26,944
Maar mijn laatste innovatie
was het maken van een spoeldimensie

162
00:09:26,968 --> 00:09:31,299
met de begrenzing van een lichaam,
waarbinnen tijd oneindig langzamer bewoog

163
00:09:32,365 --> 00:09:35,718
maar wiens projecties zich
leken te bewegen in de normale tijd.

164
00:09:37,400 --> 00:09:41,059
Dat lichaam zou dan in ons universum
verschijnen als een hologram --

165
00:09:43,025 --> 00:09:44,824
hier, maar toch ook niet.

166
00:09:49,056 --> 00:09:51,191
Toen ik besefte dat het me was gelukt,

167
00:09:51,987 --> 00:09:53,843
rende ik naar haar kamer,

168
00:09:53,867 --> 00:09:56,061
zo blij dat ik het haar kon vertellen.

169
00:09:56,838 --> 00:09:59,696
Mijn beweging door de ruimte
oogde bijna normaal,

170
00:10:00,366 --> 00:10:01,704
zelfs voor mijzelf.

171
00:10:03,950 --> 00:10:05,675
Ik ging naast haar liggen

172
00:10:07,262 --> 00:10:09,594
en vergat... ik viel dwars door haar heen.

173
00:10:16,303 --> 00:10:18,938
Ik vond een manier om eeuwig te leven,

174
00:10:20,228 --> 00:10:22,938
ten koste van datgene
dat Navid het meeste begeerde:

175
00:10:22,958 --> 00:10:26,128
aanraken en aangeraakt worden.

176
00:10:29,939 --> 00:10:31,286
Ze gooide me eruit.

177
00:10:36,420 --> 00:10:38,412
Maar kijken kon ik wel.

178
00:10:39,748 --> 00:10:41,480
Mensen leven nu 400 jaar lang

179
00:10:41,504 --> 00:10:42,882
en nog steeds sterven we.

180
00:10:42,906 --> 00:10:45,114
En wanneer de dood komt,

181
00:10:46,342 --> 00:10:49,597
plukken de stervenden
nog steeds aan hun lakens,

182
00:10:52,319 --> 00:10:56,130
en hun armen kleuren
blauw en paars aan de binnenzijde

183
00:10:56,154 --> 00:10:59,778
en hun ademhaling
wordt trager en trager,

184
00:10:59,792 --> 00:11:02,341
alsof ze in slaap vallen.

185
00:11:09,780 --> 00:11:11,034
Ik dacht altijd

186
00:11:11,656 --> 00:11:14,410
dat avontuur datgene is
wat het leven betekenis geeft.

187
00:11:15,546 --> 00:11:17,939
Dat de dood slechts een probleem is

188
00:11:17,953 --> 00:11:20,421
waarvoor we nog geen oplossing hebben.

189
00:11:24,364 --> 00:11:27,647
Maar misschien heeft een leven
enkel betekenis omdat het eindig is.

190
00:11:28,101 --> 00:11:29,544
Misschien is dat de paradox:

191
00:11:29,568 --> 00:11:33,419
beperkingen beperken niet,
maar geven perfecte vrijheid.

192
00:11:39,175 --> 00:11:40,435
(Zucht)

193
00:11:45,963 --> 00:11:47,987
Vanmorgen was er donder en bliksem.

194
00:11:48,011 --> 00:11:50,004
Voor vanavond wordt hetzelfde voorspeld,

195
00:11:50,014 --> 00:11:51,637
maar nu is de hemel helder.

196
00:11:52,937 --> 00:11:54,290
Ik kan de wind niet voelen,

197
00:11:54,314 --> 00:11:57,678
maar ik vroeg een verpleegster
die langsliep, hoe het aanvoelde,

198
00:11:57,702 --> 00:12:00,845
en ze zei dat het zacht aanvoelde
zoals gesmolten boter.

199
00:12:03,464 --> 00:12:05,175
Een antwoord mijn vrouw waardig.

200
00:12:10,861 --> 00:12:13,226
Ik moet weer vlees zien te worden.

201
00:12:16,980 --> 00:12:21,195
Tot dan neem ik geen ruimte in,
behalve de ruimte die je me geeft.