WEBVTT

00:00:00.639 --> 00:00:02.378
สวัสดียามบ่ายค่ะ

00:00:02.378 --> 00:00:04.393
มีพวกคุณกี่คน

00:00:04.393 --> 00:00:07.160
รับคำท้าถังน้ำแข็ง ALS บ้างคะ

00:00:07.160 --> 00:00:08.690
(เสียงปรบมือ)

00:00:08.690 --> 00:00:10.950
วู้ ฮู้

00:00:10.950 --> 00:00:14.038
ฉันต้องพูดกับคุณ 
จากใจของพวกเรา

00:00:14.038 --> 00:00:16.818
ว่าขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ

00:00:16.818 --> 00:00:19.469
คุณรู้ไหมคะว่า องค์กรสนับสนุน
โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง (ALS)

00:00:19.469 --> 00:00:24.787
ระดมเงินได้ถึง 125 ล้านดอลลาร์

00:00:24.787 --> 00:00:28.363
วู้ ฮู้ (เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:00:31.239 --> 00:00:34.513
ย้อนกลับไปเมื่อฤดูร้อนปี 2011

00:00:34.513 --> 00:00:36.602
ครอบครัว และลูกๆ ของฉันต่างเติบโต 
และแยกย้ายกันไป

00:00:36.602 --> 00:00:38.228
พวกเราเป็นครอบครัว
ที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน

00:00:38.228 --> 00:00:41.199
และตัดสินใจที่จะไปพักร้อนด้วยกัน

00:00:41.199 --> 00:00:43.306
เจนน์ ลูกสาวของฉัน และลูกเขย

00:00:43.306 --> 00:00:44.880
มาจากนิวยอร์ค

00:00:44.880 --> 00:00:46.342
ลูกคนเล็กสุดของฉัน แอนดรูว์

00:00:46.342 --> 00:00:48.897
มาจากบ้านเขาที่ชาร์ลทาวน์

00:00:48.897 --> 00:00:50.675
ซึ่งเขาทำงานที่บอสตัน

00:00:50.675 --> 00:00:51.916
และลูกชายของฉัน พีท

00:00:51.916 --> 00:00:54.858
ที่เล่นให้กับทีมเบสบอล บอสตัน คอเลจ

00:00:54.858 --> 00:00:57.682
ซึ่งเขาก็ได้เป็นผู้เล่นระดับโปรฯ ในยุโรป

00:00:57.682 --> 00:01:02.559
และได้กลับบ้านมา ขายประกันกลุ่ม
มาร่วมทริปกับเราด้วย

00:01:02.559 --> 00:01:03.981
คืนหนึ่ง ฉันได้นั่ง

00:01:03.981 --> 00:01:05.602
ดื่มเบียร์กับพีท

00:01:05.602 --> 00:01:08.270
พีทมองฉันแล้วพูดว่า

00:01:08.270 --> 00:01:10.460
"แม่ครับ ผมไม่รู้เหมือนกัน

00:01:10.460 --> 00:01:14.459
การขายประกันกลุ่ม มันไม่ใช่
สิ่งที่ผมชอบ"

00:01:14.459 --> 00:01:20.087
เขาพูดว่า "ผมรู้สึกว่า
ผมไม่ได้ใช้ชีวิตที่

00:01:20.087 --> 00:01:23.266
มีเป้าหมายเลยครับ"

00:01:23.266 --> 00:01:26.707
และเขาก็บอกว่า "แม่ครับ
ผมจะต้อง

00:01:26.707 --> 00:01:29.512
กลับก่อนทริปจบนะครับ

00:01:29.512 --> 00:01:33.956
เพราะทีมลีคของผม ได้เล่นในรอบ
ชิงชนะเลิศ

00:01:33.956 --> 00:01:38.665
และผมก็ต้องกลับบอสตัน เพราะ
ผมไม่สามารถทำให้ทีมผิดหวังได้

00:01:38.665 --> 00:01:41.880
ผมไม่รู้สึกหลงใหลกับงานผม

00:01:41.880 --> 00:01:44.146
เหมือนกับการเล่นเบสบอล"

NOTE Paragraph

00:01:44.146 --> 00:01:47.269
ดังนั้น พีทจึงละทิ้งการร่วมทริปครอบครัวนี้

00:01:47.269 --> 00:01:48.985
ทำคุณแม่หัวใจสลาย

00:01:48.985 --> 00:01:53.297
เมื่อเขาไป พวกเราได้ตาม
ไปสมทบ 4 วันให้หลัง

00:01:53.297 --> 00:01:55.943
เพื่อที่จะดูการแข่งขันรอบชิง

00:01:55.943 --> 00:01:58.573
พวกเราอยู่ที่การแข่งรอบชิง
พีท อยู่ประจำที่ของเขา

00:01:58.573 --> 00:02:00.974
ลูกพุ่งมาอย่างเร็ว

00:02:00.974 --> 00:02:03.290
และกระแทกเข้าที่ข้อมือของเขา

00:02:03.290 --> 00:02:05.540
โอ้ พีท

00:02:05.540 --> 00:02:08.274
ข้อมือของเขาปวกเปียก แบบนี้

00:02:08.274 --> 00:02:09.790
หลังจากนั้น 6 เดือน

00:02:09.790 --> 00:02:12.470
พีทกลับบ้านที่เซาท์ที

00:02:12.470 --> 00:02:15.417
ทำงานที่เขาไม่ได้ชอบสักเท่าไหร่

00:02:15.417 --> 00:02:16.813
และกลับไปหาหมอ

00:02:16.813 --> 00:02:18.686
เพื่อตรวจเช็คข้อมือของเขา

00:02:18.686 --> 00:02:20.556
ที่ดูจะไม่ดีขึ้นเลย

NOTE Paragraph

00:02:20.556 --> 00:02:22.522
6 เดือนหลังจากนั้น ในเดือนมีนาคม

00:02:22.522 --> 00:02:24.485
พีทโทรหาฉันกับสามี แล้วบอกว่า

00:02:24.485 --> 00:02:26.487
แม่ พ่อครับ คุณหมอบอกว่า

00:02:26.487 --> 00:02:29.491
เขาวินิจฉัยอาการของข้อมือแล้ว

00:02:29.491 --> 00:02:32.647
แม่กับพ่ออยากมาฟังผลกับผมไหมครับ

00:02:32.647 --> 00:02:34.620
ฉันก็ว่า "แน่นอน ฉันจะไป"

00:02:34.620 --> 00:02:37.736
เช้าวันนั้น พีท จอห์น และฉัน

00:02:37.736 --> 00:02:40.234
ตื่น แต่งตัว ขึ้นรถ

00:02:40.234 --> 00:02:41.571
คนละคัน

00:02:41.571 --> 00:02:43.338
เพราะพวกเราต่างต้องไปทำงาน

00:02:43.338 --> 00:02:46.547
หลังจากพบหมอเพื่อฟังอาการข้อมือของลูกชาย

00:02:46.547 --> 00:02:49.109
พวกเราเดินไปแผนกประสาทวิทยา
นั่งลง

00:02:49.109 --> 00:02:50.976
รอจนหมอเข้ามา

00:02:50.976 --> 00:02:53.020
หัวหน้านักประสาทวิทยานั่งลง

00:02:53.020 --> 00:02:56.060
และพูดว่า "คุณพีท 
พวกเราตรวจทดสอบหมดแล้ว

00:02:56.060 --> 00:02:59.473
และบอกได้ว่า มันไม่ใช่ข้อมือเคล็ด

00:02:59.473 --> 00:03:01.854
ไม่ใช่ข้อมือหัก

00:03:01.854 --> 00:03:03.900
ไม่มีอาการเสื่อมของประสาทที่ข้อมือ

00:03:03.900 --> 00:03:05.712
ไม่มีการติดเชื้อ

00:03:05.712 --> 00:03:09.480
ไม่ใช่โรคที่ติดต่อจากสัตว์

00:03:09.480 --> 00:03:13.140
และก็ชื่อโรคต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวข้อง
ก็เรียงมาเรื่อยๆ

00:03:13.140 --> 00:03:14.723
ฉันก็คิดกับตัวเองว่า

00:03:14.723 --> 00:03:18.040
นี่เขาต้องการจะพาเราไปไหนเนี่ย

00:03:18.040 --> 00:03:20.210
แล้วหมอก็วางมือที่เข่า

00:03:20.210 --> 00:03:23.361
เขามองตรงไปในตาของลูกชาย
วัย 27 ของฉันแล้วพูดว่า

00:03:23.361 --> 00:03:26.577
"ฉันไม่รู้ว่าจะพูดยังไง
กับเด็กอายุ 27 ปี

00:03:26.577 --> 00:03:30.472
พีท เธอเป็น ALS (โรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง)"

00:03:30.472 --> 00:03:32.654
ALS หรอ

00:03:32.654 --> 00:03:37.379
ฉันมีเพื่อนที่มีพ่อวัย 80 เป็น ALS

00:03:37.379 --> 00:03:39.440
ฉันมองหน้าสามี สามีจ้องหน้าฉัน

00:03:39.440 --> 00:03:41.982
พวกเราหันกลับไปมองหน้าหมอ
แล้วพูดว่า "ALS งั้นหรอ"

00:03:41.982 --> 00:03:44.218
โอเค รักษายังไง ลุยเลย

00:03:44.218 --> 00:03:47.523
เราต้องทำยังไง เอาเลย

00:03:47.523 --> 00:03:50.407
คุณหมอมองมาที่เรา แล้วบอกว่า
"คุณและคุณนาย เฟรทส์ ครับ

00:03:50.407 --> 00:03:52.356
ผมรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง

00:03:52.356 --> 00:03:56.884
แต่มันไม่มีทางรักษา
ไม่มีวิธีรักษาโรคนี้ครับ"

00:03:56.884 --> 00:03:59.729
พวกเราอึ้งงงงัน

00:03:59.729 --> 00:04:02.264
ไม่เข้าใจด้วยซ้ำ

00:04:02.264 --> 00:04:04.313
ว่ากว่า 75 ปี ตั้งแต่ ลัว เกอร์ริค

00:04:04.313 --> 00:04:09.805
และนอกจากนั้นก็ไม่มีความ
คืบหน้าเกี่ยวกับ ALS เลย

NOTE Paragraph

00:04:09.805 --> 00:04:12.975
พวกเรากลับบ้าน เจนน์ และแดน

00:04:12.975 --> 00:04:15.166
บินตรงจากวอลล์ สตรีท

00:04:15.166 --> 00:04:17.787
แอนดรูกลับจาก ชาร์ลทาวน์

00:04:17.787 --> 00:04:20.217
และพีท ไปที่ บี ซี เพื่อรับ

00:04:20.217 --> 00:04:23.436
แฟนสาว จูลี่ และพาเธอมาที่บ้าน

00:04:23.436 --> 00:04:25.369
หลังจาก 6 ชั่วโมงของการวินิจฉัย

00:04:25.369 --> 00:04:28.125
พวกเรานั่งล้อมวงกินมื้อเย็นกัน

00:04:28.125 --> 00:04:30.460
และได้พูดคุยกัน

00:04:30.460 --> 00:04:33.279
ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามื้อนั้นมีอะไรบ้าง

00:04:33.279 --> 00:04:39.646
และผู้นำของเรา พีท ก็ได้ตั้งแนวคิด

00:04:39.646 --> 00:04:42.802
และบอกเราเหมือนการตั้งทีมใหม่

00:04:42.802 --> 00:04:46.493
แล้วพูดว่า "ทุกคนครับ ไม่ต้องโศกเศร้า"

00:04:46.493 --> 00:04:48.814
"เราจะไม่มองกลับหลังไป

00:04:48.814 --> 00:04:50.869
เราจะเดินหน้า

00:04:50.869 --> 00:04:56.623
ช่างเป็นโอกาสอันดี 
ที่พวกเราจะเปลี่ยนโลก

00:04:56.623 --> 00:04:58.958
ผมจะเป็นคนเปลี่ยนโฉมหน้า

00:04:58.958 --> 00:05:02.111
เจ้าสถานการณ์ ALS นี่ซะ

00:05:02.111 --> 00:05:03.969
เราจะเลื่อนเข็ม

00:05:03.969 --> 00:05:08.393
และผมนำมันไปวางตรงหน้าเหล่าผู้ใจบุญ
อย่างบิลล์ เกตส์

00:05:08.393 --> 00:05:11.899
และนั่นก็ทำให้พวกเรามีหนทาง

NOTE Paragraph

00:05:11.899 --> 00:05:14.130
ในอีกหลายวันและเดือนถัดๆ มา

00:05:14.130 --> 00:05:17.417
ภายในสัปดาห์ พี่น้อง

00:05:17.417 --> 00:05:19.568
และครอบครัวเรามาหาเรา

00:05:19.568 --> 00:05:22.063
พวกเขาได้สร้างทีมขบวนเฟรท 
(Team Frate Train) ขึ้น

00:05:22.063 --> 00:05:24.971
ลุงเดฟ เป็นคนทำเวป

00:05:24.971 --> 00:05:27.318
ลุงอาร์ตี้ เคยเป็นนักบัญชี

00:05:27.318 --> 00:05:30.097
คุณป้าดาน่า เคยเป็นนักออกแบบกราฟฟิก

00:05:30.097 --> 00:05:32.648
และลูกชายคนเล็กของฉัน แอนดรู

00:05:32.648 --> 00:05:35.635
ลาออกจากงาน 
ออกจากอพาตเม้นท์ที่ชาร์ลทาวน์

00:05:35.635 --> 00:05:39.601
แล้วบอกว่า "ผมจะดูแลพีท
และเป็นผู้ดูแลเขาเอง"

00:05:39.601 --> 00:05:42.942
จากนั้นก็ผู้คนต่างๆ เพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนร่วมทีม

00:05:42.942 --> 00:05:45.449
เพื่อนร่วมงานของพีท

00:05:45.449 --> 00:05:47.607
ได้แรงบันดาลใจจากชีวิตเขา

00:05:47.607 --> 00:05:51.715
วงจรที่พีทก่อตั้ง เริ่มสานต่อกับคนอื่นๆ

00:05:51.715 --> 00:05:55.959
และสร้างทีมขบวนเฟรท

NOTE Paragraph

00:05:55.959 --> 00:05:58.060
6 เดือนหลังจากได้รับการวินิจฉัย

00:05:58.060 --> 00:06:03.047
พีทได้รับรางวัลที่งานประชุมวิจัย 
ในฐานะผู้สนับสนุนอุทิศตน

00:06:03.047 --> 00:06:05.976
พีทยืนขึ้นพูดอย่างมีวาทศิลป์

00:06:05.976 --> 00:06:08.582
ในตอนจบ มีเหล่ากรรมการ

00:06:08.582 --> 00:06:11.480
ที่เป็นนักเภสัชกรระดับต้นๆ

00:06:11.480 --> 00:06:13.890
เหล่านักชีวเคมี 
และผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษา

00:06:13.890 --> 00:06:16.260
ฉันนั่งฟังกลุ่มคนเหล่านั้น

00:06:16.260 --> 00:06:19.482
และเนื้อหาส่วนใหญ่ลอย
ข้ามผ่านหัวฉันไป

00:06:19.482 --> 00:06:21.760
ฉันเลี่ยงทุกคาบวิทยาศาสตร์
ที่ฉันทำได้

00:06:21.760 --> 00:06:24.654
แต่ฉันก็นั่งมองหน้าคนเหล่านี้ 
และฟังพวกเขา

00:06:24.654 --> 00:06:27.388
พูดว่า "ฉันทำโน่น ทำนี่"

00:06:27.388 --> 00:06:31.319
และเห็นได้ชัด
ถึงความไม่มักคุ้นในกันและกัน

00:06:31.319 --> 00:06:34.632
เมื่อจบการพูดของคณะกรรมการ

00:06:34.632 --> 00:06:36.465
จะมีช่วงให้ถามและตอบ

00:06:36.465 --> 00:06:38.562
ฉันก็ยกมือเลยทันที

00:06:38.562 --> 00:06:39.867
คว้าไมค์มาพูด

00:06:39.867 --> 00:06:41.871
มองหน้าพวกเขาแล้วพูดว่า "ขอบคุณ

00:06:41.871 --> 00:06:44.270
ขอบคุณมากที่ทำวิจัยเรื่อง ALS

00:06:44.270 --> 00:06:45.995
มันมีความหมายมากสำหรับพวกเรา"

00:06:45.995 --> 00:06:47.800
ฉันกล่าวขึ้น "แต่ฉันต้องบอกคุณว่า

00:06:47.800 --> 00:06:49.741
ฉันมองภาษากายของพวกคุณ

00:06:49.741 --> 00:06:51.862
และฟังในสิ่งที่พวกคุณพูด

00:06:51.862 --> 00:06:57.233
มันดูเหมือนไม่มีการร่วมมือกันเกิดขึ้นเลย

00:06:57.233 --> 00:07:00.375
ไม่ใช่แค่นั้น ตัวแผนภูมิตาราง

00:07:00.375 --> 00:07:05.157
ที่บอกถึงปฏิบัติการณ์ การติดตามผล
แล้วก็การเงินอีก

00:07:05.157 --> 00:07:09.149
แล้วคุณจะทำไงต่อหลังจากออกจาก
ห้องนี้ไปแล้ว

NOTE Paragraph

00:07:09.149 --> 00:07:11.984
ฉันมองไปรอบๆ

00:07:11.984 --> 00:07:18.750
มีตากว่า 200 คู่จ้องมองมาที่ฉัน

00:07:18.750 --> 00:07:22.310
และ ณ จุดนั้นเอง ทำให้ฉันได้รู้ว่า

00:07:22.310 --> 00:07:26.781
ฉันได้พูดกับยักษ์ใหญ่ในห้องอยู่

00:07:26.781 --> 00:07:29.892
ดังนั้น ภารกิจของฉันได้เริ่มขึ้น

00:07:29.892 --> 00:07:32.862
1-2 ปี หลังจากนั้น

00:07:32.862 --> 00:07:35.500
พีท พวกเรามีทั้งช่วงสูงสุด และต่ำสุด

00:07:35.500 --> 00:07:37.938
พีทก็เริ่มต้องรับการรักษาด้วยยา

00:07:37.938 --> 00:07:41.121
มันเป็นความหวังของเราทั้งกลุ่ม ALS

00:07:41.121 --> 00:07:43.330
ซึ่งเป็นระยะที่ 3 ของการทดลอง

00:07:43.330 --> 00:07:47.916
6 เดือนให้หลัง ผลออกมาว่า ไม่ได้ผล

00:07:47.917 --> 00:07:50.388
พวกเราต้องไปบำบัดต่างแดน

00:07:50.388 --> 00:07:52.537
แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์
ที่ทำให้แผนเราล้มไม่เป็นท่า

00:07:52.537 --> 00:07:54.482
หลังจากนั้นเป็นเวลาสองปี

00:07:54.482 --> 00:07:58.764
เราได้แต่นั่งมองลูกชาย
ถูกพาตัวไปจากฉัน

00:07:58.764 --> 00:08:02.435
ทีละนิด ทีละนิด

00:08:02.435 --> 00:08:04.952
เมื่อประมาณ 2 ปีครึ่งที่ผ่านมา

00:08:04.952 --> 00:08:08.110
พีทยังกลับบ้าน วิ่งในสนามเบสบอล

00:08:08.110 --> 00:08:11.940
ทุกวันนี้ พีทเป็นอัมพาตโดยสมบูรณ์

00:08:11.940 --> 00:08:14.306
เขาไม่สามารถยกหัวเขาได้แล้ว

00:08:14.306 --> 00:08:16.920
ถูกจำกัดขอบเขตด้วยรถวีลแชร์

00:08:16.920 --> 00:08:19.138
เขาไม่สามารถกินหรือกลืนได้

00:08:19.138 --> 00:08:21.033
ต้องให้อาหารจากหลอด

00:08:21.033 --> 00:08:23.698
ไม่สามารถพูดได้

00:08:25.239 --> 00:08:28.775
พีทพูดด้วยเทคโนโลยีกระพริบตา

00:08:28.775 --> 00:08:30.726
และระบบสั่งการพูด

00:08:30.726 --> 00:08:32.195
พวกเราจ้องมองปอดเขา

00:08:32.195 --> 00:08:35.200
เพราะกระบังลมเขาจะหยุดทำงาน

00:08:35.200 --> 00:08:39.978
และต้องตัดสินใจว่าจะใช้เครื่องช่วย
หายใจหรือไม่

00:08:39.978 --> 00:08:49.586
ALS ขโมยมนุษย์ไปทางด้านกายภาพ
แต่สมองของพวกเขายังทำงานได้

NOTE Paragraph

00:08:49.586 --> 00:08:54.207
ในวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 2014

00:08:54.207 --> 00:08:58.615
วันครบรอบ 75 ปีของการพูดที่เป็นแรงบันดาลใจ
ของ ลู เกอริค

00:08:58.615 --> 00:09:04.159
และพีทถูกขอร้องจาก MLB.com
ให้เขียนบทความในบลีเชอร์ รีพอร์ต (Bleacher Report)

00:09:04.159 --> 00:09:11.252
มันพิเศษมาก เพราะเขาเขียนด้วย
เทคโนโลยีกระพริบตา

NOTE Paragraph

00:09:11.252 --> 00:09:17.501
20 วันหลังจากนั้น
น้ำแข็งก็เริ่มเกาะตัวเขา

00:09:17.501 --> 00:09:22.176
27 กรกฎา เพื่อนร่วมห้องของพีท
ที่นิวยอร์ค ซิตี้

00:09:22.176 --> 00:09:24.785
ใส่เสื้อเขียนว่า ชนะเพื่อควินน์ (Quinn)

00:09:24.785 --> 00:09:28.635
สื่อถึง แพท ควินน์ ผู้ป่วย ALS อีกคน
ที่นิวยอร์ค

00:09:28.635 --> 00:09:30.686
และเสื้อ B.C

00:09:30.686 --> 00:09:35.178
พูดว่า "ผมรับคำท้าถังน้ำแข็ง ALS"

00:09:35.178 --> 00:09:37.958
ยกถังและเทน้ำแข็งเหนือหัวเขา

00:09:37.958 --> 00:09:42.166
"ผมขอเสนอชื่อ..." 
แล้วส่งคลิปนี้ไปที่บอสตัน

00:09:42.166 --> 00:09:45.590
ในวันที่ 27 กรกฎาคม

00:09:45.590 --> 00:09:48.161
ในอีก 2 วันถัดมา บนหน้าฟีด

00:09:48.161 --> 00:09:50.696
เต็มไปด้วยครอบครัวและเพื่อนๆ ของเรา

00:09:50.696 --> 00:09:53.374
ถ้าคุณไม่เคยย้อนดู 
สิ่งดีของ เฟสบุ๊คคือ

00:09:53.374 --> 00:09:55.587
สามารถย้อนดูวันเวลาได้

00:09:55.587 --> 00:09:59.558
คุณต้องดูลุงอาร์ตี้ มนุษย์ท่วมเลือด

00:09:59.558 --> 00:10:02.704
บอกได้เลยเป็นหนึ่งในคลิปทีดีที่สุด

00:10:02.704 --> 00:10:05.666
นั่นแค่สองวันนะคะ

00:10:05.666 --> 00:10:09.636
พอสี่วัน ลุงเดฟ คนทำเวป

00:10:09.636 --> 00:10:11.609
เขาไม่ได้อยู่บนเฟสบุ๊ค

00:10:11.609 --> 00:10:14.496
ฉันได้รับข้อความจากเขา
บอกว่า "แนนซี่

00:10:14.496 --> 00:10:17.390
มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย"

00:10:17.390 --> 00:10:20.987
ลุงเดฟ ได้รับข้อความทุกครั้ง
ที่เวปของพีท

00:10:20.987 --> 00:10:24.010
มีกิจกรรมเกิดขึ้น จนมือถือเขา
แทบพัง

00:10:24.010 --> 00:10:25.865
พวกเรานั่งคิด และได้รู้ว่า

00:10:25.865 --> 00:10:29.717
เงินเข้ามาแล้ว มันเยี่ยมจริงๆ

NOTE Paragraph

00:10:29.717 --> 00:10:32.261
เราจึงได้รู้ว่า การกระตุ้นความสนใจ
นำไปสู่การบริจาคได้

00:10:32.261 --> 00:10:35.239
พวกเราไม่รู้ว่ามันใช้เวลาแค่ไม่กี่วัน

00:10:35.239 --> 00:10:40.396
พวกเรารวมตัวกัน ทำเวป
ไม่แสวงหากำไรให้ดีที่สุด

00:10:40.396 --> 00:10:42.505
แล้วมันก็ติดลมบน

00:10:42.505 --> 00:10:45.686
ในสัปดาห์แรก สื่อของบอสตัน

00:10:45.686 --> 00:10:48.154
สัปดาห์ที่สอง สื่อระดับชาติ

00:10:48.154 --> 00:10:50.608
ในระหว่างสัปดาห์ที่สองนี่เอง
เพื่อนบ้านของเรา

00:10:50.608 --> 00:10:53.000
เปิดประตูบ้านแล้วโยนพิซซ่า

00:10:53.000 --> 00:10:55.360
เข้ามาให้ครัวแล้วพูดว่า

00:10:55.360 --> 00:10:58.299
"ฉันว่าคนที่นี่ต้องการอาหาร"

00:10:58.299 --> 00:11:00.504
(เสียงหัวเราะ)

00:11:00.504 --> 00:11:04.520
สัปดาห์ที่สาม เหล่าคนดัง
รายการ เอนเตอร์เทน ทูไนท์

00:11:04.520 --> 00:11:06.586
แอกเสส ฮอลลีวู๊ด

00:11:06.586 --> 00:11:12.741
สัปดาห์ที่สี่ สื่อระดับโลก บีบีซี วิทยุไอริช

00:11:12.741 --> 00:11:15.663
มีใครเคยดู "ลอส อิน ทรานสเลชัน" บ้างไหม

00:11:15.663 --> 00:11:17.852
สามีฉันต้องไปรายการญี่ปุ่นด้วย

00:11:17.852 --> 00:11:19.562
น่าสนมากๆ

00:11:19.562 --> 00:11:21.614
(เสียงหัวเราะ)

00:11:21.614 --> 00:11:27.376
และวิดีโอเหล่านั้น ที่ดังมาก

00:11:27.376 --> 00:11:31.864
คือวีดีโอน้ำแข็งของ พอล บิสโซเนตส์ 
เป็นที่เยี่ยมมาก

00:11:31.864 --> 00:11:34.601
แล้วยังมีกลุ่มแม่ชีที่ดับลินอีก

00:11:34.601 --> 00:11:36.306
ใครได้ดูบ้างคะ

00:11:36.306 --> 00:11:38.893
มันสุดยอดจริงๆ

00:11:38.893 --> 00:11:41.110
เจที จัสติน ทิมเบอร์เลค

00:11:41.110 --> 00:11:44.879
ทำให้เรารู้ว่า ดาราระดับเอก็ร่วม

00:11:44.879 --> 00:11:47.770
ฉันมองข้อความที่ได้รับ เจอว่า

00:11:47.770 --> 00:11:52.902
"เจที! เจที!" จากพี่สาวฉัน

00:11:52.902 --> 00:11:56.150
แองเจลลา เมอร์เคิล นายกรัฐมนตรีเยอรมัน

00:11:56.150 --> 00:11:57.956
เยี่ยมมาก

00:11:57.956 --> 00:12:00.266
และเหล่าผู้ป่วย ALS

00:12:00.266 --> 00:12:03.460
คุณรู้ไหมว่าอันไหนเป็นอันโปรด
ของครอบครัวเรา

00:12:03.460 --> 00:12:05.050
ทุกอันเลยค่ะ

00:12:05.050 --> 00:12:09.898
เพราะด้วยโรคพี่พบได้ยากที่ไม่มีคนเข้าใจ
และไม่มีคนสนใจสนับสนุนเงินวิจัยนี้

00:12:09.898 --> 00:12:16.378
พวกเขานั่งดูคนพูดคำว่า ALS
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

00:12:16.378 --> 00:12:19.587
มันเหลือเชื่อค่ะ

NOTE Paragraph

00:12:19.587 --> 00:12:21.630
และสำหรับคนที่ไม่พูด

00:12:21.630 --> 00:12:24.469
มาลองดูสถิติกันไหมคะ

00:12:24.469 --> 00:12:27.107
โอเค องค์กร ALS

00:12:27.107 --> 00:12:31.064
คาดการณ์ไว้ว่า เมื่อสิ้นปี
จะได้รับเงินกว่า 160 ล้านดอลลาร์

00:12:31.064 --> 00:12:33.649
ALS TDI ในเคมปริจ

00:12:33.649 --> 00:12:35.701
ได้เงินบริจาคกว่า 3 ล้านดอลลาร์

00:12:35.701 --> 00:12:37.143
ทายซิ

00:12:37.143 --> 00:12:40.437
สำหรับยาทดสอบที่ใช้
พัฒนานั้น

00:12:40.437 --> 00:12:43.553
ต้องใช้เวลาระดมทุนกว่า 3 ปี

00:12:43.553 --> 00:12:45.040
แต่นี่ 2 เดือน

00:12:45.040 --> 00:12:47.328
เราได้มาภายใน 2 เดือน

00:12:47.328 --> 00:12:51.268
(เสียงปรมมือ)

00:12:53.791 --> 00:12:58.806
และยูทูบรายงานว่า

00:12:58.806 --> 00:13:05.884
กว่า 150 ประเทศ โพตส์การท้าถังน้ำแข็ง
ALS

00:13:05.884 --> 00:13:12.455
และ 2.5 ล้านวิดีโอ สำหรับเฟสบุ๊ค

00:13:12.455 --> 00:13:15.570
และฉันก็ได้มีโอกาสเยี่ยม

00:13:15.570 --> 00:13:18.290
ที่ทำงานเฟสบุ๊คเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเอง

00:13:18.290 --> 00:13:21.057
แล้วพูดกับพวกเขาว่า 
"ฉันรู้ว่าเป็นยังไงในบ้านฉัน

00:13:21.057 --> 00:13:23.677
แต่ฉันจินตนาการไม่ออกเลยว่า
มันเป็นไงที่ตรงนี้"

00:13:23.677 --> 00:13:28.390
สิ่งที่เธอพูดคือ "มันน่าทึ่งแบบ
อ้างปากค้างเลย"

NOTE Paragraph

00:13:28.390 --> 00:13:33.370
และวิดีโอโปรดของครอบครัวเราคือ

00:13:33.370 --> 00:13:36.576
บิลล์ เกตส์

00:13:36.576 --> 00:13:39.659
เพราะคืนที่พีทได้รับการวินิจฉัย

00:13:39.659 --> 00:13:47.244
เขาบอกเราว่าจะต้องทำให้ ALS เป็นที่สนใจ
จากเหล่าผู้ใจบุญอย่าง บิลล์ เกตส์ให้ได้

00:13:47.244 --> 00:13:48.790
แล้วมันก็เป็นจริง

00:13:48.790 --> 00:13:51.260
เป้าหมายแรกสำเร็จแล้ว

00:13:51.260 --> 00:13:53.203
ต่อมา การรักษา และยา

00:13:53.203 --> 00:13:59.498
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:14:02.775 --> 00:14:05.829
เอาหละ หลังจากเหตุณการณ์น้ำแข็ง

00:14:05.829 --> 00:14:07.725
เรารู้ว่าเราเป็นมากกว่า

00:14:07.725 --> 00:14:10.547
การราดน้ำแข็งรดหัว

00:14:10.547 --> 00:14:12.375
และฉันอยากทิ้งท้ายกับคุณ

00:14:12.375 --> 00:14:15.289
ในสองสามสิ่ง เพื่อให้คุณจดจำ

00:14:15.289 --> 00:14:16.964
อย่างแรกคือ

00:14:16.964 --> 00:14:19.190
ทุกเช้าเมื่อคุณตื่น

00:14:19.190 --> 00:14:22.266
คุณสามารถเลือกที่จะใช้ชีวิตด้านบวกได้

00:14:24.249 --> 00:14:26.520
พวกคุณจะโทษฉันไหม

00:14:26.520 --> 00:14:28.859
ถ้าฉันมุดหัว

00:14:28.859 --> 00:14:32.096
ปกปิดตัวเองในทุกวัน

00:14:32.096 --> 00:14:34.308
ฉันไม่คิดว่าใครจะมาโทษฉันหรอก

00:14:34.308 --> 00:14:37.310
แต่พีทเป็นแรงบันดาลใจให้ตื่นขึ้นทุกเช้า

00:14:37.310 --> 00:14:40.496
และเป็นคนคิดบวก และลงมือทำ

00:14:40.496 --> 00:14:43.300
ที่จริงฉันต้องตัดขาดกลุ่มสนับสนุนบางกลุ่ม

00:14:43.300 --> 00:14:45.779
เพราะทุกคนในนั้นพูดว่า

00:14:45.779 --> 00:14:47.613
การใช้สเปรย์ในสนามหญ้า

00:14:47.613 --> 00:14:49.481
เป็นสาเหตุของ ALS

00:14:49.481 --> 00:14:51.440
ฉันก็แบบ "ฉันไม่คิดแบบนั้นนะ"

00:14:51.440 --> 00:14:55.459
ฉันต้องเอาตัวเองออกจากด้านลบเหล่านั้น

NOTE Paragraph

00:14:55.459 --> 00:14:58.346
อย่างที่สองคือ

00:14:58.346 --> 00:15:01.160
คนที่อยู่ตรงกลางของความท้าทายนี้

00:15:01.160 --> 00:15:04.240
ต้องใจแข็งๆ เพื่อ

00:15:04.240 --> 00:15:07.985
เอาตัวเองไป ณ จุดนั้น

00:15:07.985 --> 00:15:10.210
พีทยังคงไปดูเกมเบสบอล

00:15:10.210 --> 00:15:13.264
เขายังคงนั่งข้างเพื่อนร่วมทีม

00:15:13.264 --> 00:15:16.147
ห้อยถุงอาหารไว้

00:15:16.147 --> 00:15:17.547
ข้างๆ ตัว

00:15:17.547 --> 00:15:19.317
คุณจะได้เห็นเด็กๆ 
เดินไปถามว่า

00:15:19.317 --> 00:15:20.988
"พีท เธอโอเคไหม" "แน่ล่ะ"

00:15:20.988 --> 00:15:24.239
และพวกเขาก็ยื่นใส่ท้องพีท

00:15:24.239 --> 00:15:27.641
เพราะพีทต้องการให้พวกเขาเห็น
ความจริง

00:15:27.641 --> 00:15:31.013
และได้เห็นว่าเขาจะไม่มีทางยอมแพ้

NOTE Paragraph

00:15:31.013 --> 00:15:33.243
อย่างที่สามที่ฉันอยากทิ้งท้าย

00:15:33.243 --> 00:15:36.759
ถ้าคุณเคยเจอเหตุการณ์

00:15:36.759 --> 00:15:39.898
ที่คุณไม่คาดคิด

00:15:39.898 --> 00:15:43.621
ฉันอยากให้คุณเจาะลงลึกไปให้มากที่สุด

00:15:43.621 --> 00:15:46.476
เพื่อจะได้พบกับต้นตอ

00:15:46.476 --> 00:15:48.885
และไล่ตามันไป

00:15:48.885 --> 00:15:54.438
(เสียงปรบมือ)

00:16:22.886 --> 00:16:24.954
ขอบคุณค่ะ

00:16:24.954 --> 00:16:28.771
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:16:28.771 --> 00:16:30.430
ฉันรู้ว่าใกล้หมดเวลาแล้ว

00:16:30.430 --> 00:16:32.197
แต่ฉันอยากทิ้งท้ายด้วยสิ่งนี้

00:16:32.197 --> 00:16:35.371
ของขวัญที่ลูกชายให้ฉันมา

00:16:35.371 --> 00:16:38.084
ฉันมี 29 ปี

00:16:38.084 --> 00:16:41.900
ที่ได้รับเกียรติให้เป็นแม่

00:16:41.900 --> 00:16:43.939
ของพีท เฟรทส์

00:16:43.939 --> 00:16:48.985
พีท เฟรทส์ สร้างแรงบันดาลใจ
และเป็นผู้นำทั้งชีวิต

00:16:48.985 --> 00:16:51.257
เขาแจกจ่ายความใจดี

00:16:51.257 --> 00:16:54.897
และความใจดีนั้นก็กลับหาเขา

00:16:54.897 --> 00:17:01.336
เขาเดินหน้า และรู้ว่าเขาอยู่ตรงนั้นเพราะอะไร

00:17:01.342 --> 00:17:04.190
เขาเป็นของขวัญล้ำค่าจริงๆ

NOTE Paragraph

00:17:04.190 --> 00:17:06.821
สิ่งที่สองที่ลูกชายให้ฉันคือ

00:17:06.821 --> 00:17:09.876
เขาให้จุดหมายกับชีวิตของฉัน

00:17:09.876 --> 00:17:11.680
ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันอยู่ตรงนี้

00:17:11.680 --> 00:17:14.824
ฉันจะช่วยลูกฉัน

00:17:14.824 --> 00:17:17.614
และถ้ามันไม่ทันเวลา

00:17:17.614 --> 00:17:20.256
ฉันก็จะทำ เพื่อไม่ให้มีคุณแม่คนไหน

00:17:20.256 --> 00:17:23.815
ต้องเผชิญกับสิ่งนี้อีก

NOTE Paragraph

00:17:23.815 --> 00:17:26.509
และอย่างที่สาม อย่างสุดท้าย

00:17:26.519 --> 00:17:29.546
ที่ลูกชายให้ฉัน

00:17:29.546 --> 00:17:31.633
เหมือนเป็นเครื่องย้ำเตือน

00:17:31.633 --> 00:17:33.426
ถึงเดือนอัศจรรย์

00:17:33.426 --> 00:17:37.104
คือ สิงหาคม ค.ศ. 2014

00:17:37.104 --> 00:17:43.248
หญิงที่เป็นแฟนของเขาในวันที่เขาฟังผลวินิจ
ได้กลายเป็นภรรยาของเขา

00:17:43.248 --> 00:17:51.625
พีทและจูลี่ ได้ให้กำเนิดหลานสาว
ลูซี่ ฟริทเจอรัล เฟรทส์

00:17:51.625 --> 00:17:56.730
ลูซี่ ฟริทเจอรัล เฟรทส์ เกิดก่อนกำหนด
สองสัปดาห์

00:17:56.730 --> 00:17:58.928
เหมือนเป็นเครื่องเตือนใจ

00:17:58.928 --> 00:18:03.307
ในวันที่ 31 สิงหาคม ค.ศ. 2014

NOTE Paragraph

00:18:03.307 --> 00:18:04.981
และ

00:18:04.981 --> 00:18:13.865
(เสียงปรบมือ)

00:18:13.865 --> 00:18:17.509
ให้ฉันทิ้งท้ายด้วยคำดลใจ
ขอบพีทนะคะ

00:18:17.509 --> 00:18:24.777
ที่เขาให้กับเพื่อนร่วมห้อง
เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนในทีม

00:18:24.777 --> 00:18:28.153
จงมีแรงใจ

00:18:28.153 --> 00:18:30.660
จงซื่อตรง

00:18:30.660 --> 00:18:33.654
จงทำงานหนัก

00:18:33.654 --> 00:18:37.938
และอย่างลืมว่าต้องเยี่ยมด้วย

NOTE Paragraph

00:18:37.938 --> 00:18:40.362
ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)