Toen ik deze baan kreeg, vier lànge jaren geleden, (Gelach) had ik nog nooit één stap in een staatsgevangenis gezet. Tot die tijd leidde ik, eenvoudig, een klein huis van bewaring met slechts 400 bedden. Een totaal ander verhaal, maar... Eén van mijn grootste inschattingsfouten was de rol die levenslang- veroordeelden vervullen. In het alledaagse leven binnen gevangenissen, en letterlijk in het hart van de afdeling. Laat me daarom een sprong in de tijd maken van 2010 naar 2014, toen we onze eerste TED-bijeenkomst hielden in Grateford, waarschijnlijk de mannengevangenis met het hoogste aantal 'levenslangen' dat zich verbonden voelt met, en deel neemt aan alledaagse activiteiten op programmatische basis. Die de kwaliteit van leven binnen de gevangenis werkelijk verbeteren. Het is daarom geen toeval dat we hier nu bijeen zijn voor onze tweede bijeenkomst, in een vrouwengevangenis, waar een soortgelijke dynamiek heerst. Met een groot aandeel energieke 'levenslangen' die een verrijking zijn voor zowel de gedetineerden, als het personeel, en onze organisatie. Het is daarom onmogelijk om dit beter samen te vatten dan de levenslang-dames zèlf het woord te geven. (Applaus) (MUZIEK: keyboard intro) Dannielle Hadley: Levenslang in Pennsylvania betekent alleen maar onvoorwaardelijk levenslang. Voor ons 'levenslangen' zoals we onszelf noemen, is onze enige weg naar vrijheid, via amnestie. Die is toegekend aan slechts 2 vrouwen sinds 1989, bijna 30 jaar geleden. Ons lied: 'Niet Ons Thuis' verhaalt onze ervaringen, als levenslangen zonder kans op voorwaardelijke vrijlating. (MUZIEK: keyboard intro) (ZANG: Brenda Watkins) Ik ben vrouw. Ik ben oma. Ik ben dochter. Heb een zoon. Ben geen engel. Noch de duivel. Gevangen genomen toen ik nog heel jong was. Bracht mijn tijd hier door, binnen deze gevangenismuren. Vrienden stierven, sommigen kwamen vrij. Zag jaren verstrijken, mensen komen en gaan. (KOOR) Maar, mijn leven: onvoorwaardelijk. (Applaus) Gevangen om wat ik fout deed. Zit mijn tijd uit. Dit is niet mijn thuis. Droom van vrijheid, wens vergeving. Zal ik ooit... mijn familie zien... of eenzaam sterven? Terwijl de jaren voorbij glijden, hou ik m'n tranen in. Want m'n tranen toelaten, betekent dat angst overwint. Ik moet sterk zijn, volhouden. Doorleven... weer een jaar. (KOOR) Gevangen in de fout die ik maakte. Gevangen in de tijd, maar niet thuis. Droom van vrijheid, hoop op vergeving. Zal ik ooit... mijn familie zien... of eenzaam sterven? Ik zeg niet dat mij geen blaam treft. Ik zeg niet dat ik geen boete moet doen. Vraag alleen om vergiffenis. Ik moet hoop houden... ooit vrij te zijn! (Applaus) (SAMENZANG met keyboardspeler:) Is er een plek voor mij in de wereld hierbuiten? Maakt het iemand iets uit, dat ik hier geketend ben? Los ik ooit mijn jeugdzonde in? Want ik ben veranderd. God weet het...! (KOOR) Gevangen in de fout die ik maakte. Zit hier wel. Dit is niet mijn thuis. Ik droom van vrijheid, hoop op vergeving. Zal ik ooit... zàl ik ooit... mijn familie zien... of eenzaam sterven? (IMPROVISATIE naar climax) Zal ik ooit... mijn familie zien... of eenzaam sterven? Jullie kennen mij als gevangene 008106. 29 jaar geleden vastgezet. Ik heet Brenda Watkins. Geboren en getogen in Hoffman, Noord-Carolina. Dit is niet mijn thuis. (Applaus) (Thelma Nichols) Gevangene nummer 0B2472. 27 jaar geleden vastgezet. Ik heet Thelma Nichols. Geboren en getogen in de staat Philadelphia. Dit is niet mijn thuis. (Applaus) (Danniel Hadley) 008494 27 jaar geleden vastgezet. Ik héét Dannielle Hadley. Geboren en getogen in Philidelphia. En dit... is niet mijn thuis. (Applaus) (Theresa Batlles) Gevangene 00 8309 zeven-en-twintig jaar geleden vastgezet, Ik heet Theresa Battles. Kom uit Norton, New Jersey. En DIT... is niet mijn thuis. (Applaus) (Debra Brown) Men kent mij als 00 70 80 Ben 30 jaar geleden vastgezet. Ik héét Debra Brown. Ik kom uit Pittsburg, Pennsylvania. Dit... is niet mijn thuis. (Applaus) (Joann Butler) 00 59 61 Zit inmiddels 37 jaar vast. Ik heet Joann Butler en ik werd geboren en groeide op in Philadelphia. Dít is niet mijn thuis. (Applaus) (Diane Hamill Metzger) Nummer 005634 Ik zit 39 en een half jaar vast. Ik héét: Diane Hammil Metzger. Kom uit Philadelphia, Pennsylvania, en DÌT, is niet mijn thuis! (Applaus) (Lena Brown) Ik ben 004867 40 jaar vast. Mijn naam is Lena Brown, ik werd geboren en opgevoed in Pittsburgh, Pennsylvania en dit is niet mijn thuis. (Applaus) (Trina Garnett) Mijn nummer is 0-0... 5-5... 45... Ik heet Trina Garnett... en dit is niet mijn thuis. (Applaus) (MUZIKAAL UITTRO) Zal ik ooit... mijn familie zien... of eenzaam sterven... eenzaam sterven...? (APPLAUS) zit 37 jaar vast, al sinds mijn véértiende... Geboren en getogen in Chester, Pennsylvania.