WEBVTT

00:00:14.820 --> 00:00:20.030
Πότε ήταν η τελευταία φορά
που αισθανθήκατε ελεύθεροι;

00:00:21.540 --> 00:00:23.407
Αληθινά ελεύθεροι.

00:00:23.407 --> 00:00:26.767
Αυτή η ιδέα ότι τα όρια της ζωής μας

00:00:26.767 --> 00:00:31.194
είναι αναμφίβολα ευρύτερα
απ' όσο μπορούμε να φανταστούμε.

00:00:32.044 --> 00:00:36.313
Η ιδέα για παράδειγμα ότι έχουμε
χρόνο μπροστά μας για όλα

00:00:37.143 --> 00:00:38.758
Αυτό είναι σπάνιο.

00:00:39.003 --> 00:00:41.868
Ή ότι το σώμα μας κινείται ελεύθερα.

00:00:41.868 --> 00:00:44.977
Η ιδέα της Ελευθερίας,
όταν τα πάντα είναι δυνατά.

00:00:46.647 --> 00:00:50.548
Λοιπόν, αυτό είναι ένα θέμα
που πάντα με συνάρπαζε

00:00:50.548 --> 00:00:54.878
και γι' αυτό έζησα για 15 χρόνια
σ' ένα μοναστήρι Ζεν.

00:00:57.018 --> 00:01:01.778
Έμαθα πολλά εκεί, κυρίως
χάρη στον δάσκαλο Ζεν Ολιβιέ Βανγκ-Γκεν.

00:01:02.368 --> 00:01:06.063
Θα χρειαζόμουν μια ολόκληρη
ομιλία TEDx για να σας αφηγηθώ

00:01:06.063 --> 00:01:08.469
πώς βρέθηκα εκεί, τι συνέβη.

00:01:08.469 --> 00:01:11.479
Η ζωή σ' ένα μοναστήρι
είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο.

00:01:11.479 --> 00:01:15.858
Όμως σήμερα, θέλω κυρίως
να μοιραστώ μαζί σας

00:01:15.858 --> 00:01:18.010
τρία πολύ σημαντικά διδάγματα.

00:01:18.010 --> 00:01:21.134
Τρεις πολύ σημαντικές εμπειρίες

00:01:21.404 --> 00:01:26.154
που μου επέτρεψαν να βρω
σήμερα μια εσωτερική γαλήνη.

00:01:26.154 --> 00:01:30.484
Το πρώτο δίδαγμα το ονόμασα:

00:01:30.484 --> 00:01:32.764
«Το μικρό πτηνό του Ανατέλλοντος Ηλίου».

00:01:32.764 --> 00:01:35.594
Αυτή είναι η ποιητική μου πλευρά!

00:01:35.594 --> 00:01:38.161
Η ιστορία διαδραματίζεται στην Ιαπωνία

00:01:38.161 --> 00:01:40.461
όπου ρίχτηκα με ενθουσιασμό

00:01:40.461 --> 00:01:44.611
στην περιπέτεια ενός Ζεν ησυχαστηρίου.

00:01:45.001 --> 00:01:49.022
Το 2008 προσγειώθηκα στη Ναγκόγια,

00:01:49.022 --> 00:01:53.302
σ' ένα γυναικείο μοναστήρι
όπου, σύμφωνα με τον θρύλο,

00:01:53.302 --> 00:01:58.784
οι περισσότερες μοναχές από τη Δύση
φεύγουν σχεδόν μόλις φθάσουν.

00:01:59.754 --> 00:02:03.794
Πράγματι, ο τρόπος ζωής είναι ασκητικός.

00:02:03.794 --> 00:02:06.304
Δεν υπάρχουν μοντέρνες ανέσεις.

00:02:07.014 --> 00:02:09.797
Δεν υπάρχει ζεστό νερό,
χρησιμοποιούμε μόνο κρύο,

00:02:09.797 --> 00:02:14.100
τα χέρια μου θα έχουν σύντομα 
σκασίματα και χιονίστρες.

00:02:14.470 --> 00:02:16.812
Βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα

00:02:16.812 --> 00:02:18.579
και δεν υπάρχει θέρμανση.

00:02:18.579 --> 00:02:22.199
Υπάρχει πολύ μεγάλος συνωστισμός

00:02:22.199 --> 00:02:24.297
κι ένα δωμάτιο δέκα τετραγωνικών μέτρων

00:02:24.297 --> 00:02:27.315
το μοιραζόμαστε έξι ή επτά άτομα.

00:02:27.315 --> 00:02:30.806
Υπάρχουν δραστηριότητες
από το πρωί μέχρι το βράδυ.

00:02:30.806 --> 00:02:33.386
Δεν θυμίζει αυτόν τον τύπο Zεν,
[κίνηση διαλογισμού]

00:02:33.406 --> 00:02:35.296
αλλά συμβαίνει απίστευτα γρήγορα!

00:02:35.296 --> 00:02:37.271
Κι όλα αυτά στα ιαπωνικά,

00:02:38.061 --> 00:02:42.205
μια γλώσσα που γνωρίζω μόνο από τη σειρά
«Ιππότες του Ζωδιακού κύκλου».

00:02:42.385 --> 00:02:43.716
(Γέλια)

00:02:44.276 --> 00:02:46.476
Νιώθω λίγο χαμένη εκεί μέσα.

00:02:46.476 --> 00:02:50.969
Να λοιπόν ο στόχος
του πολύτιμου αυτού διδάγματος:

00:02:50.969 --> 00:02:55.323
να φτάσουμε στα όριά μας
μέχρι να απελευθερωθούμε.

00:02:55.323 --> 00:03:00.236
Μετά από τρεις εβδομάδες
αυτή η απελευθέρωσή μου

00:03:00.236 --> 00:03:05.233
μ' έκανε να αγανακτήσω, αρκετά πια!

00:03:05.383 --> 00:03:09.303
Ένα πρωί, στο μοναστήρι,

00:03:09.303 --> 00:03:12.371
ολομόναχη, χωρίς επαφή με την Ευρώπη:

00:03:12.371 --> 00:03:13.891
αποφασίζω να φύγω.

NOTE Paragraph

00:03:15.251 --> 00:03:21.101
Εκείνη τη μέρα, ένιωσα
τεράστια απογοήτευση.

00:03:21.711 --> 00:03:25.612
Είχα στηρίξει τις ελπίδες μου
σ' αυτό το ταξίδι.

00:03:26.952 --> 00:03:31.775
Να 'μαι λοιπόν μ' έναν κόμπο στο στομάχι.

00:03:32.855 --> 00:03:36.225
Μαζεύω τα πράγματά μου
στο δωμάτιο, είμαι ολομόναχη.

00:03:37.575 --> 00:03:40.039
Κάποια στιγμή κοιτάζω ψηλά, κάπως έτσι.

00:03:41.599 --> 00:03:48.255
Από το παράθυρο βλέπω
ένα κλαδί καλυμμένο με χιόνι

00:03:49.105 --> 00:03:51.960
και κάτω από αυτό, ένα πουλάκι.

00:03:54.800 --> 00:03:58.300
Είναι τόσο... εύθραυστο!

00:03:58.830 --> 00:04:00.710
Είναι τόσο όμορφο!

00:04:00.710 --> 00:04:05.370
Αναδεύεται για να ισιώσει τα φτερά του.

00:04:05.370 --> 00:04:08.121
Για μένα, εκείνη τη στιγμή,

00:04:08.121 --> 00:04:12.048
το συναίσθημα της δυσφορίας
και της απογοήτευσης αντικαταστάθηκε

00:04:12.048 --> 00:04:15.938
από θαυμασμό μπροστά στο μεγαλείο!

00:04:17.108 --> 00:04:21.148
Μια τρυφερότητα που αναβλύζει από βαθιά.

00:04:21.658 --> 00:04:23.718
Αν αυτό ήταν το δίδαγμα,

00:04:23.718 --> 00:04:26.628
τότε γιατί ταξίδεψα 10.000 χιλιόμετρα;

00:04:28.038 --> 00:04:33.388
Τα αισθήματα, και γενικά
οι σκέψεις, δεν είναι μόνιμα.

00:04:34.687 --> 00:04:38.397
Εμφανίζονται και μπορουν να εξαφανιστούν.

00:04:38.737 --> 00:04:40.407
Τη μια στιγμή κυριαρχεί ο θυμός,

00:04:40.407 --> 00:04:45.917
την επόμενη ο θαυμασμός
μπροστά στο μεγαλείο του κόσμου.

00:04:46.637 --> 00:04:50.648
Πιστεύω ότι όλοι το έχουμε βιώσει
αυτό στην καθημερινή μας ζωή.

00:04:50.648 --> 00:04:52.138
Στη δουλειά για παράδειγμα,

00:04:52.138 --> 00:04:57.958
κάποιος μας νευριάζει, μαλώνουμε,
το σκεφτόμαστε συνέχεια,

00:04:57.958 --> 00:05:02.198
και μετά μας τηλεφωνεί ένας φίλος
που μας λέει ένα αστείο,

00:05:02.198 --> 00:05:04.378
και ξαφνικά βάζουμε τα γέλια.

00:05:04.378 --> 00:05:08.154
Η ικανότητα αυτή είναι το πρώτο δίδαγμα:

00:05:08.154 --> 00:05:10.774
τα αισθήματα δεν είναι μόνιμα

00:05:10.774 --> 00:05:12.999
κι αυτό μου το είπε ένα πουλάκι.

00:05:14.879 --> 00:05:19.789
Το δεύτερο δίδαγμα είναι λίγο διαφορετικό,

00:05:20.716 --> 00:05:23.217
το ονόμασα: «Τι έχω στο μυαλό μου;»

00:05:24.647 --> 00:05:26.067
Δεν θα σας τα πω όλα!

00:05:26.067 --> 00:05:27.037
(Γέλια)

00:05:27.037 --> 00:05:34.847
Είναι η ιδέα ότι για να εμφανίζονται
και για να εξαφανίζονται τα αισθήματα

00:05:35.147 --> 00:05:37.897
δεν πρέπει να τα αφήνουμε
να τριβελίζουν το μυαλό μας.

00:05:37.897 --> 00:05:41.042
Γενικά, έχουμε την τάση
να τα ξαναζούμε νοερά.

00:05:41.042 --> 00:05:44.592
Συμβαίνει κάτι, δεν μας αρέσει 
και μετά κολλάμε.

00:05:44.592 --> 00:05:48.432
Όλοι, μέσα μας, λειτουργούμε
κάπως έτσι κι είναι φυσιολογικό.

00:05:48.432 --> 00:05:53.232
Αλλά για να το σταματήσουμε αυτό,
πρέπει να καταλάβουμε,

00:05:53.232 --> 00:05:55.850
να συνειδητοποιήσουμε 
τι πρόκειται να κάνουμε!

00:05:55.850 --> 00:06:02.550
Άρα, να μάθουμε τι έχουμε στο μυαλό μας!
Τι υπάρχει στο μυαλό μου;

00:06:03.330 --> 00:06:09.699
Αυτό το ένιωσα μια φορά
που καθόμουν κάνοντας διαλογισμό,

00:06:09.699 --> 00:06:14.786
σε στάση ηρεμίας, όπως ο Βούδας
- δεν κατάφερα να την κάνω -

00:06:14.896 --> 00:06:17.963
κι εκείνη τη στιγμή ο δάσκαλος είπε:

00:06:17.963 --> 00:06:24.065
«Αφήστε τις σκέψεις και τα αισθήματά σας
να περάσουν σαν σύννεφα στον ουρανό».

00:06:25.285 --> 00:06:26.675
Ήταν όμορφο...

00:06:26.675 --> 00:06:29.765
και με εξαγρίωσε!

00:06:29.765 --> 00:06:33.005
Γιατί τα συναισθήματά μου
εκείνη τη στιγμή δεν ήταν:

00:06:33.005 --> 00:06:37.455
«μικρά ήρεμα κι ανάλαφρα σύννεφα
στον βαθυγάλανο ουρανό»,

00:06:37.455 --> 00:06:42.745
αλλά κυρίως μεγάλα, πυκνά μαύρα σύννεφα,

00:06:42.745 --> 00:06:44.983
που έμεναν ακίνητα.

00:06:44.983 --> 00:06:48.779
Έμοιαζα με «ήρεμο Βούδα»,
αλλά μέσα μου έβραζα.

00:06:48.779 --> 00:06:53.049
Ήθελα πολύ να τα καταφέρω

00:06:53.899 --> 00:06:56.151
και γι' αυτό μελέτησα πολύ και σήμερα,

00:06:56.691 --> 00:07:00.391
θέλω να σας κάνω να κερδίσετε χρόνο.

00:07:00.391 --> 00:07:01.611
(Γέλια)

00:07:01.611 --> 00:07:06.398
Θα ήθελα τώρα να σας προτείνω
μια μικρή άσκηση.

00:07:06.628 --> 00:07:10.204
Συμφωνείτε;
Κοινό: Ναι!

00:07:10.204 --> 00:07:13.759
Καθίστε αναπαυτικά στις πολυθρόνες σας.

00:07:14.859 --> 00:07:18.119
Είναι μια μικρή στιγμή χαλάρωσης.

00:07:19.994 --> 00:07:24.337
Θα μπορέσετε να μελετήσετε, 
να ανακαλύψετε με πάθος

00:07:24.337 --> 00:07:27.102
αυτό που υπάρχει στο μυαλό
και στο σώμα σας.

00:07:27.622 --> 00:07:29.322
Κλείστε τώρα τα μάτια.

00:07:31.292 --> 00:07:37.487
Εστιάστε την προσοχή σας στην επαφή
ανάμεσα στο σώμα σας και στο κάθισμα.

00:07:37.487 --> 00:07:41.516
Συνειδοποιήστε ότι είστε καθισμένοι
σε αυτήν την αίθουσα, αυτή τη στιγμή:

00:07:41.516 --> 00:07:43.489
αυτή είναι η παρούσα στιγμή.

00:07:43.489 --> 00:07:45.538
Πού είμαστε αυτή τη στιγμή;

00:07:47.268 --> 00:07:50.762
Μετά μπορείτε να εξερευνήσετε,

00:07:50.762 --> 00:07:54.562
να γίνετε Ιντιάνα Τζόουνς στο μυαλό σας.

00:07:57.182 --> 00:08:03.572
Θα σας βοηθήσω να μάθετε ποιες μορφές
μπορούν να πάρουν οι σκέψεις σας.

00:08:04.522 --> 00:08:10.318
Μπορεί τώρα να έχετε ίσως
σκέψεις με τη μορφή εικόνων,

00:08:12.581 --> 00:08:15.679
σαν μια ταινία που προβάλλεται εντός σας

00:08:16.182 --> 00:08:19.022
ή ένα φως που αστράφτει

00:08:19.212 --> 00:08:23.152
ή μια ανάμνηση του μέρους όπου βρίσκεστε,

00:08:23.152 --> 00:08:25.962
ή του ατόμου που μιλά αυτή τη στιγμή.

00:08:26.732 --> 00:08:30.192
Αυτό ονομάζεται νοερή απεικόνιση.

00:08:33.675 --> 00:08:37.327
Γι' άλλα άτομα, μπορεί να υπάρχουν ήχοι.

00:08:37.327 --> 00:08:41.387
Κυρίως αυτό που ονομάζουμε 
«φωνούλα στο μυαλό».

00:08:42.027 --> 00:08:45.937
Μερικές φορές είναι φλύαρη,
είναι μια φωνούλα

00:08:45.937 --> 00:08:51.638
που σχολιάζει, αφηγείται,
αναλύει, λέει μικρές φράσεις,

00:08:51.638 --> 00:08:54.222
και μερικές φορές τραγουδά μέσα μας.

00:08:56.022 --> 00:08:59.421
Αυτή η φωνούλα στο μυαλό μας
είναι ο εσωτερικός διάλογος.

00:09:02.646 --> 00:09:04.796
Τι υπάρχει στο μυαλό σας;

00:09:05.716 --> 00:09:07.006
Εικόνες;

00:09:08.506 --> 00:09:10.806
Μια εσωτερική φωνή;

00:09:12.986 --> 00:09:18.004
Η τρίτη μορφή σκέψης
ονομάζεται «κιναισθητική»:

00:09:18.004 --> 00:09:22.414
είναι δηλαδή όλες οι αισθήσεις
που έχουμε στο σώμα μας.

00:09:23.564 --> 00:09:28.970
Για παράδειγμα, το ζεστό, το κρύο,
η επαφή με την πολυθρόνα,

00:09:28.970 --> 00:09:30.960
το βαρύ, το ελαφρύ.

00:09:32.413 --> 00:09:39.221
Επίσης, όλα τα αισθήματα
που νιώθουμε στο σώμα.

00:09:39.371 --> 00:09:42.570
Η χαρά, ο θυμός, η λύπη, όλα αυτά.

00:09:44.910 --> 00:09:46.570
Τρεις πιθανές μορφές σκέψεων.

00:09:46.570 --> 00:09:49.200
Μέσα σε μια στιγμή μπορείτε
να ανοίξετε τα μάτια

00:09:49.200 --> 00:09:52.590
και θα ξέρετε περισσότερα
για το πώς λειτουργείτε μέσα σας.

00:09:52.590 --> 00:09:54.866
Βλέπετε κυρίως εικόνες,

00:09:55.246 --> 00:10:01.386
ακούτε τη φωνούλα ή νιώθετε
αισθήματα ή μια φυσική αίσθηση κτλ.;

00:10:03.228 --> 00:10:08.048
Ορίστε! Είναι ευχάριστο, αλλά μπορείτε
να ανοίξετε τα μάτια σας τώρα!

00:10:08.055 --> 00:10:10.505
Έχετε ήδη μια νέα γνώση για τον εαυτό σας.

00:10:10.505 --> 00:10:12.075
Είναι το πρώτο στάδιο.

00:10:13.555 --> 00:10:18.605
Έτσι μπορείτε να παρατηρείτε καλύτερα
τον τρόπο που λειτουργείτε.

00:10:20.668 --> 00:10:25.488
Καθένας από σας μπορεί να το κάνει
οποιαδήποτε στιγμή της μέρας.

00:10:26.308 --> 00:10:31.758
Ύστερα, υπήρχε το τρίτο δίδαγμα.

00:10:32.315 --> 00:10:34.596
Εκείνο το ανακάλυψα τυχαία.

00:10:35.276 --> 00:10:38.766
Το ονόμασα το «περισκόπιο»,
θα μάθετε σε λίγο γιατί.

00:10:39.216 --> 00:10:42.756
Το είχα ανακαλύψει λίγο νωρίτερα, το 2003.

00:10:43.096 --> 00:10:48.856
Το 2003 έδινα ακόμη συναυλίες
γαλλικού τραγουδιού,

00:10:48.856 --> 00:10:50.945
για Αμερικανούς,

00:10:51.945 --> 00:10:56.375
μπροστά σε κοινό 150 ή 200 ατόμων.

00:10:56.815 --> 00:11:01.006
Στην πρώτη συναυλία, ανέβηκα στη σκηνή,

00:11:01.636 --> 00:11:04.524
ακριβώς όπως και σήμερα,

00:11:04.844 --> 00:11:08.474
αλλά δεν είχα ούτε τα ίδια ρούχα,
ούτε το ίδιο κούρεμα.

00:11:08.474 --> 00:11:09.474
(Γέλια)

00:11:09.474 --> 00:11:14.814
Αρχίζω το ρεπερτόριό μου
και τότε εμφανίζεται... το τρακ!

00:11:15.794 --> 00:11:19.354
Τα πόδια μου τρέμουν,
η καρδιά μου χτυπά σαν τρελή,

00:11:19.364 --> 00:11:23.517
εμφανίζονται όλα τα συμπτώματα του τρακ.


00:11:24.407 --> 00:11:28.107
Ευτυχώς, τότε έκανα ήδη πολύ διαλογισμό.

00:11:29.087 --> 00:11:32.229
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά,

00:11:32.589 --> 00:11:35.799
εμφανίζεται μια μορφή
συνειδητής παρατήρησης,

00:11:35.799 --> 00:11:40.369
εντελώς αυθόρμητα και αυτόματα.

00:11:41.149 --> 00:11:44.069
Δηλαδή τραγουδώ,

00:11:44.309 --> 00:11:48.369
νιώθω τρακ στο σώμα μου,

00:11:48.369 --> 00:11:50.297
κάποια συμπτώματα.

00:11:50.297 --> 00:11:52.437
Την ίδια στιγμή, υπάρχει μια συνείδηση

00:11:52.437 --> 00:11:56.307
που μου επιτρέπει να κρατήσω
το κεφάλι έξω από το νερό.

NOTE Paragraph

00:11:56.767 --> 00:11:58.930
Το κεφάλι μου είναι ελεύθερο.

00:11:59.440 --> 00:12:02.030
Μπορώ να συνεχίσω τη συναυλία.

00:12:02.030 --> 00:12:05.840
Φανταστείτε, ξεκινώ
να τραγουδώ κι έχω τρακ.

00:12:05.840 --> 00:12:11.440
(Τραγουδά το « La vie en rose»)

00:12:17.598 --> 00:12:20.564
Την ίδια στιγμή, εκείνη παρατηρεί.

00:12:21.064 --> 00:12:25.045
Εννοώ τη συνείδηση-μάρτυρα,
τη συνειδητή παρατήρηση.

00:12:25.215 --> 00:12:29.275
Παρατηρεί το συναίσθημα, ενώ είναι
ταυτόχρονα αντικείμενο παρατήρησης,

00:12:29.275 --> 00:12:30.895
κι αυτό είναι κάτι μαγικό!

00:12:30.895 --> 00:12:33.525
Το συναίσθημα μειώνεται!

00:12:33.735 --> 00:12:40.007
Αρκεί μόνο να το παρατηρήσουμε, 
ώστε σιγά-σιγά τα δυσάρεστα συναισθήματα

00:12:40.147 --> 00:12:45.067
να εμφανιστούν και να εξαφανιστούν
με φυσικό τρόπο, όπως είπα στην αρχή.

00:12:46.216 --> 00:12:48.846
Αυτό το ονόμασα «περισκόπιο».

00:12:48.846 --> 00:12:54.856
Ξέρετε όλοι εκείνον τον σωλήνα
που υπάρχει πάνω στα υποβρύχια,

00:12:54.856 --> 00:13:00.656
που αναδύεται μέσα από το νερό,
σαν πάπια που παρατηρεί το τοπίο.

00:13:00.835 --> 00:13:06.385
Μ' αυτή τη μορφή συνείδησης,
είμαστε και μέσα και έξω από το νερό.

00:13:06.385 --> 00:13:10.405
είμαστε ταυτόχρονα συνδεδεμένοι
κι αποσυνδεδεμένοι από την εμπειρία,

00:13:10.405 --> 00:13:13.084
ταυτόχρονα μέσα και έξω,

00:13:13.084 --> 00:13:16.568
Αυτό σημαίνει ότι είμαστε ολοζώντανοι,

00:13:16.568 --> 00:13:18.988
νιώθουμε ολοκληρωτικά τα πράγματα,

00:13:18.988 --> 00:13:21.562
γιατί δεν θέλουμε να γίνουμε ρομπότ!

00:13:21.562 --> 00:13:27.422
Το μυαλό μας είναι όμως ελεύθερο
και νιώθουμε ανακούφιση μέσα μας.

00:13:27.422 --> 00:13:32.007
Αυτό ήταν το τρίτο σημαντικό
γεγονός των τελευταίων ετών.

00:13:32.227 --> 00:13:37.257
Το πρώτο: τα αισθήματα εμφανίζονται
και εξαφανίζονται με φυσικό τρόπο.

00:13:37.587 --> 00:13:42.827
Το δεύτερο: μπορούμε να μάθουμε

00:13:42.827 --> 00:13:46.187
τη μορφή που έχουν
οι σκέψεις και τα αισθήματά μας:

00:13:46.187 --> 00:13:50.135
οπτική, ακουστική
- η φωνούλα στο κεφάλι μας -

00:13:50.135 --> 00:13:53.180
ή κιναισθητική - οι αισθήσεις του σώματος.

00:13:53.180 --> 00:13:56.530
Το τρίτο: είναι δυνατό να ανακαλύψουμε

00:13:56.530 --> 00:14:00.680
την υπέροχη συνειδητή παρατήρηση,
μια συνείδηση-μάρτυρα,

00:14:00.860 --> 00:14:06.693
που μας επιτρέπει να είμαστε παρόντες
στα πράγματα και εντελώς ελεύθεροι.

00:14:06.693 --> 00:14:08.608
Απίθανο, έτσι;

00:14:08.608 --> 00:14:09.608
(Γέλια)

00:14:09.608 --> 00:14:11.148
Δεν τελείωσε ακόμα!

00:14:11.148 --> 00:14:16.220
Ολοκληρώνοντας, θα σας προτείνω
ένα μικρό τελετουργικό.

00:14:16.480 --> 00:14:21.660
Ή μάλλον ένα τελετουργικό για το πρωί,
αφού το πρωί είναι η στιγμή-κλειδί,

00:14:21.660 --> 00:14:24.370
που θα μας επιτρέψει να εντάξουμε

00:14:24.370 --> 00:14:28.685
ή μάλλον να ενσωματώσουμε
αυτά τα τρία πράγματα σε μια άσκηση.

00:14:28.685 --> 00:14:30.801
Θέλετε;
Κοινο: Ναι!


00:14:30.821 --> 00:14:33.191
Φανταστείτε τον εαυτό σας το πρωί.

00:14:35.121 --> 00:14:37.549
Χτυπά το ξυπνητήρι.

00:14:38.169 --> 00:14:41.840
Συνήθως πατάτε το κουμπί της αναβολής,

00:14:41.840 --> 00:14:44.000
μία, δύο φορές...

00:14:44.000 --> 00:14:46.180
και κάποια στιγμή πρέπει να σηκωθείτε.

00:14:46.180 --> 00:14:49.675
Εκείνη τη στιγμή, αυτό που σας προτείνω,

00:14:49.925 --> 00:14:53.491
είτε ενώ είστε ξαπλωμένοι
είτε ενώ είστε στην άκρη του κρεβατιού,

00:14:53.491 --> 00:14:55.998
αυτό που προτείνω
και που θα αλλάξει τη ζωή σας

00:14:55.998 --> 00:15:01.230
είναι να συνειδητοποιήσετε
την πρώτη σκέψη που κάνετε το πρωί!

00:15:02.260 --> 00:15:04.108
Μόνο αυτό.

00:15:04.108 --> 00:15:09.355
Είναι μια εικόνα, μια φωνούλα στο μυαλό;

00:15:09.355 --> 00:15:13.645
ένα συναίσθημα ή μια αίσθηση στο σώμα;

00:15:14.055 --> 00:15:17.872
Συνεχίστε με τη δεύτερη
και την τρίτη σκέψη.

00:15:18.492 --> 00:15:24.687
Εκείνη τη στιγμή, εντελώς φυσικά,
θα αλλάξετε τις συνήθειές σας.

00:15:24.687 --> 00:15:30.962
Θα έχετε συνείδηση του συνεχόμενου ήχου,
αυτού του μύλου που έχετε στο κεφάλι σας.

00:15:31.232 --> 00:15:35.393
Αυτό που είναι εκπληκτικό είναι
ότι εκείνη τη στιγμή, σηκώνεστε

00:15:35.393 --> 00:15:38.768
όχι πια σαν ρομπότ, προς την καφετιέρα,

00:15:38.768 --> 00:15:41.488
χωρίς καλά-καλά να έχετε ξυπνήσει.

00:15:41.488 --> 00:15:44.516
Σηκώνεστε σε μια κατάσταση επίγνωσης!

00:15:44.516 --> 00:15:47.426
Βρίσκετε μια ελευθερία μέσα σας.

00:15:47.426 --> 00:15:51.566
Όχι πια σαν ρομπότ, αλλά ως πρωταγωνιστές
της καθημερινότητάς σας.

00:15:51.566 --> 00:15:56.796
Αυτό, πιστέψτε με, είναι πηγή
μεγάλης εσωτερικής ανακούφισης.

00:15:56.796 --> 00:16:02.126
Έτσι, ξέρουμε ότι μέσα στη μέρα
που έρχεται, όλα είναι δυνατά!

00:16:03.947 --> 00:16:07.839
(Χειροκρότημα)