1 00:00:00,833 --> 00:00:06,567 خب امروز عصر، اینجا در TED این مأمن اندیشمندان 2 00:00:06,567 --> 00:00:09,285 به عنوان کارشناس کشیدن اشیاء سنگین 3 00:00:09,285 --> 00:00:15,159 در مکانهای سرد ایستادهام. 4 00:00:15,159 --> 00:00:18,145 بیشتر زندگی بزرگسالیام را به سرپرستی اکتشافات در قطب گذراندهام 5 00:00:18,145 --> 00:00:21,827 و ماه گذشته، من و تارکا هرپینیر، هم تیمی من، 6 00:00:21,847 --> 00:00:27,025 جاه طلبانه ترین سفر اکتشافی را که تا بحال به آن مبادرت کرده بودم را به پایان رساندیم. 7 00:00:27,025 --> 00:00:30,014 در واقع، حسش به این میماند که مستقیم از وسط ناکجاآباد 8 00:00:30,014 --> 00:00:32,666 بعد از چهار ماه به اینجا منتقل شده باشم، 9 00:00:32,666 --> 00:00:37,754 مستقیم روی صحنه TED با غرولند و دری وری. 10 00:00:37,754 --> 00:00:41,935 پس می توانید تصور کنید که این انتقال تماما هم بدون درز هم نبوده. 11 00:00:41,935 --> 00:00:43,815 یکی از جالب ترین اثرات جانبی آن به نظر 12 00:00:43,815 --> 00:00:46,403 تعطیل شدن کامل حافظه کوتاه مدت من است. 13 00:00:46,403 --> 00:00:48,665 خب مجبورشدم یکسری یاداشت بردارم 14 00:00:48,665 --> 00:00:53,363 تا از غرولند کردن و دری وری گفتن در این ۱۷ دقیقه خودداری کنم. 15 00:00:53,363 --> 00:00:56,211 این نخستین سخنرانیست که درباره این سفر اکتشافی کردهام، 16 00:00:56,211 --> 00:01:01,683 و در این حالیست که ما مشغول ترتیب گذاری ژنومها یا ساخت تلسکوپهای فضایی نبودیم. 17 00:01:01,690 --> 00:01:06,474 داستانی است درباره دست شستن ما از همه چیز برای دستیابی به چیزی 18 00:01:06,474 --> 00:01:08,310 که پیش از این انجام نشده بود. 19 00:01:08,310 --> 00:01:12,455 برای همین امیدوارم مطلب قابل تعمقی در آن بیابید. 20 00:01:12,455 --> 00:01:16,066 ماجرای ما یک سفر اکتشافی در جنوبگان است، 21 00:01:16,066 --> 00:01:20,743 سردترین، بادی ترین، خشک ترین و بلندترین قاره روی زمین. 22 00:01:20,757 --> 00:01:22,804 جای شگفت آوری است. مکانی عظیم. 23 00:01:22,804 --> 00:01:25,119 دو برابر استرالیا، 24 00:01:25,119 --> 00:01:30,211 قاره ای که اندازه ش با چین و هند روی هم برابری میکند. 25 00:01:30,220 --> 00:01:32,088 از من نشنیده بگیرید اما پدیده 26 00:01:32,088 --> 00:01:34,312 جالبی را در این سالهای اخیر تجربه کرده ام، 27 00:01:34,312 --> 00:01:38,087 چیزی که انتظار دارم کریس هدفیلد اینجا در TED ظرف کمتر از چند سال احتمالا به آن برسد، 28 00:01:38,089 --> 00:01:40,144 گفتگوهایی که مثل این باشند: 29 00:01:40,144 --> 00:01:41,767 "اوه، جنوبگان. محشره. 30 00:01:41,767 --> 00:01:47,604 شوهرم و من با کشتیهای اکتشافی لیندبلاد برای سالگرد ازداوجمون به جنوبگان رفتیم." 31 00:01:47,604 --> 00:01:50,951 یا "اوه، چه باحال، برای شرکت در دو استقامت اونجا رفتید؟" 32 00:01:50,951 --> 00:01:53,060 (خنده) 33 00:01:54,445 --> 00:01:58,482 سفر ما راستش، ۶۹ دو استقامت پشت سر هم 34 00:01:58,485 --> 00:02:04,476 در ۱۰۵ روز بود، مسیر رفت و برگشت ۲٫۹۰۰ کیلومتری با پای پیاده از کرانه جنوبگان 35 00:02:04,476 --> 00:02:07,247 به قطب جنوب و برگشت از آن بود. 36 00:02:07,247 --> 00:02:09,491 در این روند، ما رکورد 37 00:02:09,491 --> 00:02:15,084 طولانی ترین سفر انسانی به قطب در طول تاریخ با بیش از ۶۴۴ کیلومتر را شکستیم. 38 00:02:15,087 --> 00:02:19,498 (تشویق حضار) 39 00:02:19,498 --> 00:02:21,913 برای آن دسته از شما که اهل منطقه خلیج سانفرانسیسکو هستید، 40 00:02:21,913 --> 00:02:26,030 مثل پیاده رفتن از اینجا به سانفرانسیسکو میماند، 41 00:02:26,030 --> 00:02:28,908 و بعد دور زدن و پای پیاده برگشتن. 42 00:02:28,908 --> 00:02:33,827 خب مثل همه سفرهای اردو زدنی، سفری طولانی بود، 43 00:02:33,827 --> 00:02:36,994 و در اینجا دیدم که بطور خیلی اجمالی 44 00:02:36,994 --> 00:02:40,720 در صفحات مطالب کم ارزش بیزنس اینسایدر مالزی چاپ شده. 45 00:02:40,720 --> 00:02:46,246 [" دو اکتشافگر بتازگی سفر اکتشافی را به قطب جنوب تکمیل کردند که پیش از این باعث کشته شدن تمام کسانی شده بود که قبلا به آن مبادرت کرده بودند"] 46 00:02:46,247 --> 00:02:48,917 کریس هدفیلد صحبت شیوایی را درباره 47 00:02:48,917 --> 00:02:54,139 ترس و احتمالات موفقیت و در واقع احتمالات نجات یافتن انجام داد. 48 00:02:54,139 --> 00:02:58,014 از نه نفری که در طول تاریخ پیش از ما مبادرت به این کار کرده اند، 49 00:02:58,019 --> 00:03:00,712 هیچکدام موفق به رفت و برگشت از قطب نشده بودند، 50 00:03:00,712 --> 00:03:04,590 و پنج نفر در این روند مرده بودند. 51 00:03:04,590 --> 00:03:07,237 ایشان کاپیتان روبرت فالکن اسکات هستند. 52 00:03:07,237 --> 00:03:10,000 او رهبری آخرین تیمی را که اقدام به این سفر کرده بود را داشت. 53 00:03:10,000 --> 00:03:12,438 اسکات و رقیبش سر ارنست شکلتن، 54 00:03:12,438 --> 00:03:15,154 بیش از یک دهه، 55 00:03:15,154 --> 00:03:19,414 هرکدام به هدایت نبردهای اکتشافی پرداختند تا در رسیدن به قطب جنوب نخستین باشند، 56 00:03:19,427 --> 00:03:22,446 همینطور در ترسیم نقشه دریایی و زمینی داخل قطب جنوب. 57 00:03:22,446 --> 00:03:24,581 جایی بود که در آن زمان درباره آن 58 00:03:24,581 --> 00:03:26,485 در مقایسه با سطح ماه خیلی کمتر می دانستیم، 59 00:03:26,485 --> 00:03:28,830 چون ماه را می توانستیم از تلسکوپ ببینیم. 60 00:03:28,830 --> 00:03:32,964 قطب جنوب برای بخش اعظمی در قرن گذشته ناشناخته بود. 61 00:03:32,964 --> 00:03:34,475 بعضی از شما شاید داستانم را بدانید. 62 00:03:34,475 --> 00:03:37,288 آخرین سفر اکتشافی اسکات، یعنی سفر ترانوا (سرزمین نو) در ۱۹۱۰ 63 00:03:37,288 --> 00:03:39,802 با اتخاذ رویکرد عظیم سبک محاصره ای شروع شد. 64 00:03:39,802 --> 00:03:42,031 از تیم بزرگی استفاده می کرد که دارای اسب، 65 00:03:42,031 --> 00:03:44,778 سگ و بارکشهای نفتی بودند. 66 00:03:44,778 --> 00:03:48,175 برای رها کردن دپوهای متعدد آذوقه و سوخت متعدد از قبل تعیین شده 67 00:03:48,175 --> 00:03:51,883 در مسیرهایی که تیم نهایی متشکل از پنج نفر اسکات به قطب سفر می کرد، 68 00:03:51,883 --> 00:03:55,187 جاییکه دور می زدند و پای پیاده تا کرانه اسکی می کردند. 69 00:03:55,187 --> 00:03:57,599 اسکات و تیم پنج نفره بازمانده او 70 00:03:57,599 --> 00:04:01,284 در ژانویه ۱۹۱۲ به قطب جنوب رسیدند 71 00:04:01,284 --> 00:04:06,274 و فهمیدند که از یک تیم نروژی به سرپرستی روالد آموندسن که سورتمه سگ داشتند 72 00:04:06,274 --> 00:04:07,908 شکست خورده اند. 73 00:04:07,908 --> 00:04:09,997 تیم اسکات پای پیاده جان باخت. 74 00:04:09,997 --> 00:04:14,595 و بیش از یک قرن این سفر ناتمام مانده. 75 00:04:14,595 --> 00:04:17,520 گروه پنج نفره اسکات در سفر بازگشت مردند. 76 00:04:17,520 --> 00:04:19,633 و طی دهه گذشته 77 00:04:19,633 --> 00:04:22,954 از خودم پرسیده ام که چرا اینطور شد. 78 00:04:22,954 --> 00:04:26,246 چه شد که نهایت پیشرویشان بیشتر از اینجا ادامه پیدا نکرد؟ 79 00:04:26,246 --> 00:04:28,596 تیم اسکات ۲٬۵۷۵ کیلومتر را پیاده طی کرد. 80 00:04:28,596 --> 00:04:30,497 هیچ کسی از آن زمان تا این حد پیشروی نکرده. 81 00:04:30,497 --> 00:04:33,318 پس این نهایت تحمل بشر، 82 00:04:33,318 --> 00:04:35,839 کوشش بشر، دستیابی ورزشی بشر 83 00:04:35,839 --> 00:04:38,510 در سختترین شرایط جوی قابل بحث روی زمین است. 84 00:04:38,510 --> 00:04:41,018 مثل رکورد زده شده در دو استقامتی میماند 85 00:04:41,018 --> 00:04:44,037 که تا سال ۱۹۱۲ نشکسته باقی مانده. 86 00:04:44,037 --> 00:04:49,141 و البته ترکیب عجیب و قابل پیش بینی از کنجکاوی، 87 00:04:49,145 --> 00:04:51,095 کله شقی و احتمالا گستاخی است 88 00:04:51,095 --> 00:04:55,165 که باعث شد فکر کنم شاید من آن کسی هستم که باید کار رسیدن به خط پایان را امتحان کند. 89 00:04:55,182 --> 00:04:58,873 برخلاف سفر اکتشافی اسکات، ما فقط دو نفر بودیم، 90 00:04:58,873 --> 00:05:01,996 و در اکتبر سال گذشته از کرانه قاره جنوبگان عازم شدیم، 91 00:05:01,996 --> 00:05:04,214 در حالیکه همه چیزها را خودمان می کشیدیم، 92 00:05:04,214 --> 00:05:06,814 شیوه ای که اسکات آن را بارکشی انسانی نامیده. 93 00:05:06,814 --> 00:05:09,837 وقتی می گویم مثل پیاده رفتن و برگشتن از اینجا به سانفرانسیسکو میماند، 94 00:05:09,837 --> 00:05:13,214 در واقع منظورم به این است که مثل کشیدن چیزی است کمی سنگین تر از 95 00:05:13,214 --> 00:05:15,638 آنچه یک بازیکن شاغل در سطح لیگ فوتبال(آمریکایی) ملی میکشد. 96 00:05:15,638 --> 00:05:17,681 وزن سورتمه های ما ۲۰۰ کیلو بود، 97 00:05:17,681 --> 00:05:20,746 یا ۴۴۰ پوند در شروع، 98 00:05:20,746 --> 00:05:25,020 یعنی همان وزنی که ضعیف ترین اسبهای تیم اسکات می کشیدند. 99 00:05:25,020 --> 00:05:28,200 در آغاز، بطور متوسط ۸۰۵ متر در ساعت جلو می رفتیم. 100 00:05:28,200 --> 00:05:31,887 شاید دلیلی که کسی تا بحال مبادرت به این سفر نکرده 101 00:05:31,887 --> 00:05:33,145 در طول بیش از یک قرن 102 00:05:33,145 --> 00:05:38,418 این بود که کسی بحد کافی برای امتحانش احمق نبوده. 103 00:05:38,418 --> 00:05:40,437 و در حالیکه نمی توانم مدعی اکتشاف به 104 00:05:40,437 --> 00:05:43,454 معنای واقعی کلمه باشم-- 105 00:05:43,454 --> 00:05:47,192 ما هیچ کوهی را نامگذاری نمی کردیم و هیچ دره ناشناخته ای را روی نقشه نمی آوردیم-- 106 00:05:47,192 --> 00:05:51,573 فکر می کنم به قلمرو ناشناخته ای در معنای بشری قدم می گذاشتیم. 107 00:05:51,573 --> 00:05:54,962 قطعا، اگر در آینده یاد بگیریم در مغز انسان ناحیه ای هست 108 00:05:54,962 --> 00:05:58,779 که با دشنام دادن شخص بخودش روشن می شود، 109 00:05:58,779 --> 00:06:01,945 بهیچوجه شگفت زده نخواهم شد 110 00:06:01,945 --> 00:06:05,997 حتما شنیدهاید که آمریکاییها بطور متوسط ۹۰ درصد از وقت خود را در فضای بسته میگذرانند. 111 00:06:05,997 --> 00:06:09,253 ما نزدیک چهار ماه در هیچ فضای بسته ای نبودیم. 112 00:06:09,253 --> 00:06:11,495 حتی شاهد غروب هم نبودیم. 113 00:06:11,495 --> 00:06:13,151 ۲۴ ساعت نور روزانه. 114 00:06:13,151 --> 00:06:15,306 شرایط زندگی کاملا بی تکلف بود. 115 00:06:15,306 --> 00:06:20,148 در ۱۰۵ روز من ۳ بار لباس زیرم را عوض کردم 116 00:06:20,148 --> 00:06:24,072 و تارکا و من اشتراکی از یک کرباس حدودا ۳ متر مربعی استفاده می کردیم. 117 00:06:24,072 --> 00:06:28,813 هر چند از یکسری فناوریهایی استفاده می کردیم که اسکات هرگز خوابش را هم نمیدید. 118 00:06:28,813 --> 00:06:32,180 و هر شب توی چادر و از طریق لپ تاپ و یک فرستنده سفارشی ساز 119 00:06:32,180 --> 00:06:34,225 ماهواره ای که تماما با نیروی خورشید کار می کردند، 120 00:06:34,225 --> 00:06:36,085 بلاگ نویسی می کردیم: 121 00:06:36,085 --> 00:06:38,482 یک پنل فتوولتاییک تاشو بالای چادرمان داشتیم. 122 00:06:38,482 --> 00:06:41,940 و نوشتن برایمان اهمیت داشت. 123 00:06:41,940 --> 00:06:48,493 از کودکی تحت تاثیر ادبیات اکتشافی و ماجراجویانه بودم، 124 00:06:48,493 --> 00:06:51,014 و فکر می کنم این هفته همه ما در اینجا شاهد 125 00:06:51,021 --> 00:06:55,265 اهمیت و قدرت قصه گویی بودیم. 126 00:06:55,265 --> 00:06:57,081 پس ما برخی ابزار مربوط به قرن ۲۱ را داشتیم، 127 00:06:57,081 --> 00:06:59,868 اما واقعیت این است که چالشهایی که اسکات با آن روبرو شد 128 00:06:59,868 --> 00:07:01,865 همانی بودند که ما نیز مواجه شدیم: 129 00:07:01,865 --> 00:07:05,602 همان آب و هوا و آنچه اسکات سر خوردن مینامید، 130 00:07:05,603 --> 00:07:08,951 میزان اصطکاک بین سورتمه ها و برف. 131 00:07:08,951 --> 00:07:12,799 کمترین سرمایش بادی که تجربه کردیم در منهای ۷۰ درجه بود، 132 00:07:12,801 --> 00:07:15,378 و در بیشتر طول سفرمان قابلیت دید صفر داشتیم که اصطلاحا 133 00:07:15,378 --> 00:07:18,391 سفیدی مطلق نامیده می شود. 134 00:07:18,391 --> 00:07:20,742 ما روی یکی از خطرناکترین و بزرگترین 135 00:07:20,742 --> 00:07:23,955 یخچالهای طبیعی دنیا رفت و آمد کردیم، یخچال طبیعی بیردمور. 136 00:07:23,955 --> 00:07:27,381 ۱۷۷ کیلومتر درازا دارد؛ بیشتر سطح آن از چیزی است که یخ آبی نام دارد. 137 00:07:27,381 --> 00:07:30,979 شما شاهد یک سطح آبی زیبا و موج دار هستید 138 00:07:30,979 --> 00:07:34,817 که پوشیده ازهزاران هزار یخرود است، 139 00:07:34,817 --> 00:07:38,798 این ترکهای عمیق در یخرفتها تا ۶۱ متر عمق دارند. 140 00:07:38,798 --> 00:07:40,315 هواپیماها نمیتوانند در اینجا فرود بیایند، 141 00:07:40,315 --> 00:07:43,775 پس خطر زیادی ما را تهدید میکرد، 142 00:07:43,775 --> 00:07:48,219 از جنبه فنی، شانس ما برای نجات پیدا کردن خیلی کم بود. 143 00:07:48,219 --> 00:07:52,115 بعد از ۶۱ روز پیادهروی به قطب جنوب رسیدیم، 144 00:07:52,115 --> 00:07:54,694 با احتساب یک روز که هوا خیلی بد بود، 145 00:07:54,694 --> 00:07:57,261 و با دلخوری باید بگویم که چیزی مثل ضد حال بود. 146 00:07:57,261 --> 00:07:59,726 یک پایگاه آمریکایی دائمی هست بنام 147 00:07:59,726 --> 00:08:03,044 ایستگاه قطب جنوب آموندسئن- اسکات در قطب جنوب. 148 00:08:03,044 --> 00:08:04,995 باند فرودگاه موقت و یک اغذیه فروشی کوچک هم دارند. 149 00:08:04,995 --> 00:08:06,448 کلی دوش آب داغ دارند، 150 00:08:06,448 --> 00:08:08,353 دفتر پست و مغازه برای توریستها دارند، 151 00:08:08,353 --> 00:08:12,091 زمین بسکتبال که به صورت کاربری دومی هم به عنوان یک سالن سینما دارد. 152 00:08:12,091 --> 00:08:14,066 خوب این روزها کمی فرق می کند، 153 00:08:14,066 --> 00:08:15,862 و چند هکتاری هم آشغال هست. 154 00:08:15,862 --> 00:08:17,292 من فکر می کنم این که آدمها قادرند 155 00:08:17,292 --> 00:08:22,576 ۳۶۵ روز سال را با همبرگر، دوش آب گرم 156 00:08:22,586 --> 00:08:26,131 و سالن سینما سر کنند فوق العاده باشد، 157 00:08:26,131 --> 00:08:28,887 اما نتیجهاش تولید کلی جعبه و کارتن خالی است. 158 00:08:28,887 --> 00:08:30,949 در سمت چپ این عکس می توانید شاهد 159 00:08:30,949 --> 00:08:32,384 این چندین هکتار آشغال باشید 160 00:08:32,384 --> 00:08:34,897 که منتظرند از قطب جنوب برده شوند. 161 00:08:34,897 --> 00:08:38,929 اما در قطب جنوب یک قطب دیگری هم هست 162 00:08:38,929 --> 00:08:42,325 و ما بدون کمک و حمایت و پای پیاده، 163 00:08:42,325 --> 00:08:43,971 از دشوارترین مسیر به آنجا رسیدیم، 164 00:08:43,971 --> 00:08:46,316 ۱٫۴۵۰ کیلومتر در رکورد زمانی، 165 00:08:46,316 --> 00:08:48,364 در طول تاریخ، بیشتر از هر کسی بار کشیدیم. 166 00:08:48,364 --> 00:08:50,333 و اگر در همانجا متوقف می شدیم و به خانه پرواز می کردیم، 167 00:08:50,333 --> 00:08:53,467 به وضوح قابل درک بود، 168 00:08:53,467 --> 00:08:55,348 و سخنرانی من اینجا تمام میشد 169 00:08:55,348 --> 00:08:58,938 و پایانش چیزی مثل این بود. 170 00:08:58,938 --> 00:09:03,743 اگر تیمی خوب، ابزاری مناسب و فناوری لازم را در اختیار داشته باشید 171 00:09:03,743 --> 00:09:07,481 و اگر بحد کافی خود باوری داشته باشید و عزمتان هم جزم 172 00:09:07,481 --> 00:09:10,926 هر چیزی ممکن است. 173 00:09:12,656 --> 00:09:15,289 اما بعد از اینجا برگشتیم 174 00:09:15,289 --> 00:09:18,048 و از اینجا بود که اوضاع جالب شد. 175 00:09:18,048 --> 00:09:20,842 برفراز فلات جنوبگان 176 00:09:20,842 --> 00:09:24,841 در ارتفاع ۳ کیلومتری، بسیار پر باد، بسیار سرد، بسیار خشک، خیلی خسته بودیم. 177 00:09:24,841 --> 00:09:26,711 ۳۵ دو استقامت را انجام دادیم، 178 00:09:26,711 --> 00:09:28,297 تنها نیمی از راه را پیمودیم، 179 00:09:28,297 --> 00:09:30,328 و البته یک شبکه ایمنی هم داشتیم، 180 00:09:30,328 --> 00:09:32,452 متشکل از تلفنهای ماهواره ای و هواپیماهای اسکی 181 00:09:32,452 --> 00:09:36,505 و دستگاههای ردیاب ۲۴ ساعته ای که اسکات نداشت، 182 00:09:36,515 --> 00:09:38,257 اما بجای این که این شبکه ایمنی 183 00:09:38,257 --> 00:09:40,323 زندگیمان را راحت کند 184 00:09:40,323 --> 00:09:42,482 راستش به ما اجازه نمی داد که 185 00:09:42,482 --> 00:09:46,337 کارها را به نحو احسن انجام دهیم، 186 00:09:46,337 --> 00:09:50,104 تا حد ممکن در مرز محدودیتهای مطلق خود بعنوان بشر بتازیم. 187 00:09:50,104 --> 00:09:53,577 و این فرم مطبوعی از شکنجه است 188 00:09:53,577 --> 00:09:56,414 برای خسته کردن خود تا مرحله از گرسنگی مردن در روزهای متوالی 189 00:09:56,414 --> 00:10:00,676 در حالیکه سورتمه ای پر از آذوقه را می کشید. 190 00:10:00,686 --> 00:10:04,613 سالها مشغول نوشتن جملات چرب زبانانه در طرحهای حامی دار 191 00:10:04,613 --> 00:10:07,724 درباره ظاهر شدن فراتر از چهار چوب تاب و تحمل بشر بودم، 192 00:10:07,724 --> 00:10:12,136 اما در واقعیت، آنجا محلی بسیار وحشنتاک برای حضور یافتن بود. 193 00:10:12,136 --> 00:10:14,045 پیش از رسیدن به قطب جنوب شاهد 194 00:10:14,045 --> 00:10:17,509 دو هفته باد تقریبا مستمر از مقابل بودیم که سرعتمان را کند می کرد. 195 00:10:17,509 --> 00:10:20,159 در نتیجه، چند روزی مجبور شدیم نصف جیرهمان بخوریم. 196 00:10:20,159 --> 00:10:22,878 برای این سفر در سورتمه ها مقدار معینی خوراکی داشتیم 197 00:10:22,878 --> 00:10:24,880 پس تلاش کردیم برای بی غذا نماندن 198 00:10:24,880 --> 00:10:28,793 نصف آنچه را که قرار بود را روزانه مصرف کنیم. 199 00:10:28,793 --> 00:10:32,412 بنابراین، هر دو بشدت هیپوگلیسمی شدیم- 200 00:10:32,412 --> 00:10:35,236 میزان قند خونمان هر روز پایین و پایین تر میآمد- 201 00:10:35,236 --> 00:10:39,994 و به شدت در معرض سرمای شدید بودیم. 202 00:10:39,994 --> 00:10:42,097 تاراکا یک شب این عکس را از من گرفت 203 00:10:42,097 --> 00:10:44,227 بعد از این که تقریبا از سرمازدگی از حال رفته بودم. 204 00:10:44,227 --> 00:10:49,035 هر دو ما یک خط در میان دچار سرمازدگی می شدیم، چیزی که قبلا تجربه نکرده بودم، 205 00:10:49,035 --> 00:10:50,746 و راستش خیلی فروتنانه بود. 206 00:10:50,746 --> 00:10:54,414 هر چقدری که شما شاید فکرش را کنید، همانطور که من می کنم، 207 00:10:54,414 --> 00:10:56,670 از آن دست آدمهای که کم میآورند نیستید و 208 00:10:56,670 --> 00:10:58,664 این که اهل تسلیم شدن نیستید 209 00:10:58,664 --> 00:11:00,916 سرمازدگی چاره چندانی برای شما باقی نمی گذارد، 210 00:11:00,916 --> 00:11:03,726 کاملا عاجز میشوید. 211 00:11:03,726 --> 00:11:06,907 مثل یک کودک نوپای مست میمانید. 212 00:11:06,907 --> 00:11:08,880 رقت بار میشوید. 213 00:11:08,880 --> 00:11:12,999 یادم هست میخواستم همانجا دراز بکشم و بیخیال شوم. 214 00:11:12,999 --> 00:11:15,173 حس خیلی غریبی بود، 215 00:11:15,173 --> 00:11:20,412 و برایم واقعا جای تعجب داشت که تا آن حد بیحال و نزار بودم. 216 00:11:20,412 --> 00:11:24,894 و بعد آذوقه مان تمام شد، 217 00:11:24,894 --> 00:11:28,352 ۷۴ کیلومتر با اولین دپوهایی که در طول سفر 218 00:11:28,352 --> 00:11:30,217 درست کرده بودیم فاصله داشتیم. 219 00:11:30,217 --> 00:11:31,560 ما ۱۰ دپو آذوقه را در پشت سرمان داشتیم، 220 00:11:31,560 --> 00:11:34,277 به عبارتی آذوقه و سوخت را برای سفر برگشتمان دفن کرده بودیم. 221 00:11:34,277 --> 00:11:37,554 سوخت مخصوص اجاق بود و درنتیجه می توانست برف را برای به دست آوردن آب ذوب کند-- 222 00:11:37,554 --> 00:11:43,361 و مجبور شدم تصمیم به خبر کردن هواپیمای آذوقه بگیرم، 223 00:11:43,361 --> 00:11:47,930 یک هواپیمای اسکی که حامل یک آذوقه هشت روزه بود تا این شکاف را پر کنیم. 224 00:11:47,930 --> 00:11:51,289 ۱۲ ساعت کشید تا از آن سر جنوبگان به ما برسند. 225 00:11:51,289 --> 00:11:54,998 خبر کردن آن هواپیما یکی از سختترین تصمیم گیریهای زندگیام بود. 226 00:11:54,998 --> 00:11:58,474 و کمی مثل شیادها به نظر میرسم حالا که اینجا با این شکم اینجا ایستادم. 227 00:11:58,474 --> 00:12:01,314 در طی سه هفته گذشته ۱۳/۵ کیلو اضافه کردهام. 228 00:12:01,314 --> 00:12:04,389 آنطور گرسنگی کشیدن چنان جراحت ذهنی جالبی را باقی گذاشته 229 00:12:04,389 --> 00:12:08,996 که من همینطور به هر بوفه هتلی که می رسم آن را جارو می کنم. 230 00:12:08,996 --> 00:12:10,774 (خنده) 231 00:12:10,774 --> 00:12:16,468 اما راستش کاملا گرسنه بودیم و در وضعیتی کاملا بد قرار داشتیم. 232 00:12:16,468 --> 00:12:18,909 حتی یک لحظه هم از این که درخواست هواپیما کردیم پشیمان نیستم، 233 00:12:18,909 --> 00:12:20,911 چون هنوز زنده اینجا روبروی شما ایستاده ام، 234 00:12:20,911 --> 00:12:22,971 صحیح و سالم، مشغول بازگویی داستان. 235 00:12:22,971 --> 00:12:27,709 با گرفتن کمک از بیرون که هیچگاه جزئی از نقشه نبود، 236 00:12:27,709 --> 00:12:30,913 و این چیزیست که درون من هنوز با آن درگیر است. 237 00:12:30,913 --> 00:12:33,955 این بزرگترین رویایی بود که تابحال داشته ام، 238 00:12:33,955 --> 00:12:36,047 و تقریبا نزدیک به کامل بود. 239 00:12:36,967 --> 00:12:38,648 در مسیر برگشت به کرانه، 240 00:12:38,648 --> 00:12:40,839 یخ شکنهایمان- این تیغهای روی چکمه هایمان 241 00:12:40,839 --> 00:12:43,765 که برای سفر روی این یخهای آبی روی یخبندان داشتیم-- 242 00:12:43,765 --> 00:12:45,420 روی بیردمورد شکست. 243 00:12:45,420 --> 00:12:47,185 هنوز ۱۶۱ کیلومتر دیگر تا آن پایین داشتیم 244 00:12:47,185 --> 00:12:49,419 روی سطح سخت سنگی و لغزنده یخهای آبی. 245 00:12:49,419 --> 00:12:51,810 تقریبا هر یکساعت نیاز به تعمیر داشتند. 246 00:12:51,810 --> 00:12:53,761 برای این که ایده ای از مقیاس آن داشته باشید، 247 00:12:53,761 --> 00:12:56,758 مثل نگاه کردن به دهانه یخبندان بیردمور میماند. 248 00:12:56,758 --> 00:13:00,233 طوریکه میتوانستید کل منهتن را در شکاف روی خط افق جا دهید. 249 00:13:00,233 --> 00:13:03,447 حدود ۳۲ کیلومتری بین کوه هوپ و کوه کیفین هست. 250 00:13:03,447 --> 00:13:09,680 هیچ وقت مثل حضورم در جنوبگان در جای دیگری احساس کوچکی نکرده ام. 251 00:13:09,680 --> 00:13:11,785 وقتی تا دهانه کوه یخ پایین آمدیم، 252 00:13:11,785 --> 00:13:16,431 برف تازه را دیدیم که جلوی چندین شکاف یخی عمیق مانع ایجاد کرده بود. 253 00:13:16,431 --> 00:13:19,381 یکی از اعضای گروه اشکلتون عبور کردن از این ناهمواریها را 254 00:13:19,381 --> 00:13:24,375 مثل راه رفتن روی بام شیشهای ایستگاه راه آهن توصیف میکند. 255 00:13:24,375 --> 00:13:27,289 انقدر زیاد افتادیم که دفعاتش یادم نمانده، 256 00:13:27,289 --> 00:13:30,721 که معمولا همراه با جا گذاشتن یک اسکی یا چکمه توی برف بود. 257 00:13:30,721 --> 00:13:33,324 گاها برف در طول مسیر تا زیر بغلمان بالا میآمد، 258 00:13:33,324 --> 00:13:36,767 اما خوشبختانه هیچوقت از آن عمیقتر نبود. 259 00:13:36,767 --> 00:13:40,947 و کمتر از پنج هفته قبل، بعد از ۱۰۵ روز، 260 00:13:40,947 --> 00:13:44,522 این خط پایان نحس عجیب و غریب کرانه جزیره راث 261 00:13:44,522 --> 00:13:47,544 از طرف نیوزلند در جنوبگان را پشت سر گذاشتیم. 262 00:13:47,544 --> 00:13:49,694 در چشم انداز جلو یخها را می بینید 263 00:13:49,694 --> 00:13:52,556 و همینطور صخره قلوه سنگی مانند را در پشت آن. 264 00:13:52,556 --> 00:13:56,358 پشت سرمان یک راه اسکی رو تقریبا ۲٫۹۰۰ کیلومتری دست نخورده قرار دارد. 265 00:13:56,358 --> 00:13:58,866 ما طولانیترین سفر با پیاده به قطب جنوب را تا به امروز انجام دادهایم، 266 00:13:58,866 --> 00:14:03,256 چیزی که به مدت یک دهه رویایش را داشتم. 267 00:14:03,256 --> 00:14:05,271 وقتی به گذشته نگاه می کنم، 268 00:14:05,271 --> 00:14:07,666 هنوز سر حرفم درباره 269 00:14:07,666 --> 00:14:09,248 آنچه این سالها درباره اهمیت 270 00:14:09,248 --> 00:14:11,367 هدفها و عزم راسخ 271 00:14:11,367 --> 00:14:14,809 و خودباوری گفتهام هستم، 272 00:14:14,809 --> 00:14:19,520 اما همچنان اعتراف میکنم که فکر چندانی به آنچه اتفاق افتاده نکردهام 273 00:14:19,520 --> 00:14:23,432 وقتی به همه اهداف قابل دستیابی در زندگی تان می رسید 274 00:14:23,432 --> 00:14:26,750 که بیشتر زندگی بزرگسالی خود را به آن اختصاص داده اید، 275 00:14:26,750 --> 00:14:30,330 و واقعیت این است که من هنوز کمی درگیر حل کردنش هستم. 276 00:14:30,330 --> 00:14:33,931 همانطور که گفتم، تعداد خیلی کمی از علائم مصنوعی نشان دهنده بودنم درسفر است. 277 00:14:33,931 --> 00:14:35,382 ۱۳/۵ کیلو وزن اضافه کردم. 278 00:14:35,382 --> 00:14:38,910 چندتایی خراش ناشی از سرمازدگی دارم که با گریم پوشش داده شده. 279 00:14:38,910 --> 00:14:42,383 یکی روی دماغم، روی هر دو گونه ام، زیر عینک مخصوصی که استفاده می کردم، 280 00:14:42,383 --> 00:14:47,128 اما از درون راستش شخص بسیار متفاوتی هستم. 281 00:14:47,128 --> 00:14:49,625 اگر صادق باشم 282 00:14:49,625 --> 00:14:54,800 جنوبگان من را به چالش کشید و عمیقا متواضعم کرد 283 00:14:54,800 --> 00:14:58,503 طوریکه هرگز مطمئن نیستم قادر باشم آن را در قالب کلمات بیان کنم. 284 00:14:58,503 --> 00:15:02,603 هنوز دارم سعی می کنم تا افکار پراکندهام را متمرکز کنم. 285 00:15:02,603 --> 00:15:06,248 این که اینجا ایستادهام تا این داستان را تعریف کنم 286 00:15:06,248 --> 00:15:11,026 گواه این است که ما همگی قادر به انجام کارهای فوقالعاده هستیم، 287 00:15:11,026 --> 00:15:13,180 به واسطه جاه طلبی، به واسطه شور و اشتیاق، 288 00:15:13,180 --> 00:15:15,342 به واسطه کله شقی محض، 289 00:15:15,342 --> 00:15:16,857 با دست رد زدن به تسلیم شدن، 290 00:15:16,857 --> 00:15:19,813 همانطور که استینگ (خواننده) گفته، این که شدیدا رویای کاری را داشته باشید 291 00:15:19,813 --> 00:15:22,884 حتما محقق خواهد شد. 292 00:15:22,884 --> 00:15:26,230 اما همینطور اینجا میایستم که بگویم، آیا شما 293 00:15:26,230 --> 00:15:32,211 هم از آن کلیشه معروف که سفر مهمتر از مقصد است با خبرید؟ 294 00:15:32,211 --> 00:15:35,532 چیزی در آن هست. 295 00:15:35,532 --> 00:15:37,901 هر چه بیشتر به خط پایانم نزدیک میشدم، 296 00:15:37,901 --> 00:15:41,657 آن کرانه صخرهای و سنگلاخی جزیره راث، 297 00:15:41,657 --> 00:15:44,851 بیشتر پی میبردم که بزرگترین درس این 298 00:15:44,851 --> 00:15:49,431 پیادهروی بسیار طولانی و بسیار سخت شاید این بود که 299 00:15:49,431 --> 00:15:53,124 به من بیاموزد شادی خط پایان نیست، 300 00:15:53,124 --> 00:15:54,694 که برای ما انسانها، 301 00:15:54,694 --> 00:15:58,170 آن کامل بودنی که بسیاری از ما رویایش را میپروانیم 302 00:15:58,170 --> 00:16:02,250 شاید هرگز به واقع محقق نشود، 303 00:16:02,250 --> 00:16:10,716 و این که امروز نمیتوانیم احساس خرسندی کنیم در سفرهایمان 304 00:16:10,716 --> 00:16:15,184 در میان این به همریختگی و تقلایی که همه ما در آن هستیم، 305 00:16:15,184 --> 00:16:17,904 حلقه های نیمه بسته، فهرست کارهای نیمه تمام، 306 00:16:17,904 --> 00:16:20,756 کارهای که دفعات بعدی بهتر انجام شدنی هستند، 307 00:16:20,756 --> 00:16:24,055 ممکن است این حس را دیگر هرگز نداشته باشیم. 308 00:16:24,055 --> 00:16:27,631 کلی آدم از من پرسیدهاند که برنامه بعدیت چیست؟ 309 00:16:27,631 --> 00:16:34,629 در حال حاضر، خیلی خوشحالم از روند بهبودم و بوفه های هتل در پیش رویم. 310 00:16:34,629 --> 00:16:38,982 اما همانطوری که باب هوپ بیان کرد، 311 00:16:38,982 --> 00:16:41,278 به شدت احساس فروتنی میکنم، 312 00:16:41,278 --> 00:16:45,347 اما فکر میکنم از شخصیتی قوی برای نبرد با آن برخوردارم. 313 00:16:45,347 --> 00:16:47,297 سپاسگزارم. 314 00:16:47,297 --> 00:16:50,975 (تشویق حضار)