0:00:06.735,0:00:10.151 Jeden z niezwykłych faktów fizyki. 0:00:10.151,0:00:13.758 Wszystko we wszechświecie, [br]od światła po elektrony, aż do atomów, 0:00:13.758,0:00:18.343 zachowuje się jak cząstka i fala[br]w tym samym czasie. 0:00:18.343,0:00:21.625 Inne dziwne rzeczy,[br]które słyszy się o fizyce kwantowej, 0:00:21.625,0:00:26.549 Kot Schrodingera, Bóg grający w kości,[br]czy “upiorne oddziaływanie na odległość”, 0:00:26.549,0:00:28.747 wypływają bezpośrednio z faktu, 0:00:28.747,0:00:33.361 że wszystko posiada jednocześnie[br]naturę cząstki i fali. 0:00:33.361,0:00:34.712 To może wydawać się szalone. 0:00:34.712,0:00:38.343 Kiedy patrzysz dookoła,[br]widzisz fale w wodzie i cząsteczki skały 0:00:38.343,0:00:39.758 tak niepodobne do siebie. 0:00:39.758,0:00:41.876 Dlaczego miałyby być ze sobą połączone? 0:00:41.876,0:00:46.355 Fizycy nie zdecydowali się [br]pomieszać tych rzeczy bez powodu. 0:00:46.355,0:00:49.439 Do podwójnej natury wszechświata doszli 0:00:49.439,0:00:51.887 małymi kroczkami, 0:00:51.887,0:00:56.131 składając ze sobą [br]wiele dowodów jak kawałki puzzli. 0:00:56.131,0:01:00.372 Pierwszy, który zasugerował[br]podwójną naturę światła, 0:01:00.372,0:01:03.078 był Albert Einstein, w 1905 roku, 0:01:03.078,0:01:06.651 ale podchwycił wcześniejszą ideę[br]zaproponowaną przez Maxa Plancka. 0:01:06.651,0:01:09.814 Planck wyjaśnił barwy światła[br]emitowanego przez rozgrzane objekty, 0:01:09.814,0:01:11.813 jak na przykład żarnik w żarówce, 0:01:11.813,0:01:14.264 ale aby tego dokonać,[br]musiał użyć sztuczki. 0:01:14.264,0:01:17.064 Powiedział, że obiekt [br]składał się z oscylatorów, 0:01:17.064,0:01:20.087 które mogły emitować światło[br]jedynie w oddzielnych porcjach, 0:01:20.087,0:01:23.550 których energia zależała[br]od częstotliwości światła. 0:01:23.550,0:01:28.334 Planck był niezadowolony z tej koncepcji,[br]ale za to podchwcił ją Einstein. 0:01:28.334,0:01:31.683 Zastosował ideę Plancka do światła,[br]uznając, że światło, 0:01:31.683,0:01:36.179 powszechnie uznawane za falę,[br]jest tak naprawdę strumieniem fotonów, 0:01:36.179,0:01:38.569 a każdy z nich posiada[br]sporcjonowaną energię. 0:01:38.569,0:01:43.997 Einstein uznał, że to jedyny przełom,[br]którego dokonał, ale wyjaśnia to, 0:01:43.997,0:01:49.072 czemu oświetlając metalową powierzchnię,[br]następuje emisja swobodnych elektronów. 0:01:49.122,0:01:53.396 Nawet przeciwnicy tej idei[br]musieli przyznać, że jest doskonała. 0:01:53.396,0:01:57.158 Kolejną część układanki[br]dodał Ernest Rutherford z Anglii. 0:01:57.158,0:02:01.990 Ernest Marsden i Hans Geiger, w roku 1909,[br]pracując dla Rutherforda, 0:02:01.990,0:02:04.925 uderzali cząstkami alfa w atomy złota[br] 0:02:04.925,0:02:08.983 i byli zdumieni, odkrywając,[br]że niektóre z nich odbiły się. 0:02:08.983,0:02:14.041 To pokazało, że masa atomu[br]koncentruje się w niewielkim jądrze. 0:02:14.041,0:02:16.380 Obraz atomu znany ze szkoły,[br] 0:02:16.380,0:02:19.381 czyli elektrony orbitujące[br]jak maleńki układ słoneczny, 0:02:19.381,0:02:21.261 to model Rutherforda. 0:02:21.261,0:02:24.687 Problem w tym, że atom Rutherforda[br]nie może działać. 0:02:24.687,0:02:26.733 Zgodnie z tradycyjną fizyką, elektron, 0:02:26.733,0:02:29.163 który porusza się po okręgu,[br]emituje światło, 0:02:29.163,0:02:32.372 z czego korzysta się stale,[br]aby wytworzyć fale radiowe i promienie X 0:02:32.372,0:02:35.059 Atomy Rutherforda[br]powinny rozpraszać promienie X 0:02:35.059,0:02:37.549 we wszystkich kierunkach,[br]przez krótką chwilę, 0:02:37.549,0:02:41.136 zanim elektron zderzy się z jądrem. 0:02:41.136,0:02:45.866 Niels Bor, duński fizyk teoretyczny,[br]który pracował z Rutherfordem, 0:02:45.866,0:02:48.481 zwrócił uwagę na to,[br]że atomy jednak istnieją, 0:02:48.481,0:02:51.210 więc może należy zmienić zasady fizyki. 0:02:51.210,0:02:54.818 Bohr zaproponował, że elekton[br]w pewnych określonych orbitach 0:02:54.818,0:02:57.484 nie emituje światła. 0:02:57.484,0:03:01.666 Atomy absorbują i emitują światło,[br]kiedy elektrony zmieniają orbity, 0:03:01.666,0:03:04.582 a częstotliwość światła[br]zależy od różnicy energii, 0:03:04.582,0:03:08.752 czyli tak, jak to zaproponowali[br]Planck i Einstein. 0:03:08.752,0:03:10.914 Atom Bohra rozwiązuje problem Rutherforda 0:03:10.914,0:03:15.327 i wyjaśnia, dlaczego atomy emitują[br]ściśle określone barwy światła. 0:03:15.327,0:03:17.454 Każda cząstka ma swoją określoną orbitę 0:03:17.454,0:03:20.441 i sobie właściwy zestaw częstotliwości. 0:03:20.441,0:03:22.829 Z modelem Bohra jest mały problem. 0:03:22.829,0:03:25.741 Nie ma powodu, aby orbity były wyjątkowe. 0:03:25.741,0:03:28.631 Louis de Broglie, fracuski doktorant, 0:03:28.631,0:03:30.660 sprawił, że wszystko zatoczyło koło. 0:03:30.660,0:03:33.908 Zasugerował, że jeśli światło,[br]które uznaje się za falę, 0:03:33.908,0:03:35.483 zachowuje się jak cząstka,[br][br] 0:03:35.483,0:03:38.695 to może elekton, uznawany za cząstkę, 0:03:38.695,0:03:40.835 zachowuje się jak fala. 0:03:40.835,0:03:42.648 Jeśli elekrony zachowują się jak fale, 0:03:42.648,0:03:45.936 wtedy łatwo wyjaśnić zasadę Bohra,[br]dotyczącą wyboru specjalnych orbit. 0:03:45.936,0:03:49.450 Wiedza o elektronach,[br]które zachowują się jak fale, 0:03:49.450,0:03:51.047 pozwala ich szukać. 0:03:51.047,0:03:54.406 W ciągu kilku lat naukowcy[br]z USA i Wielkiej Brytanii 0:03:54.406,0:03:57.289 zaobserwowali elektrony[br]zachowujące się jak fale. 0:03:57.289,0:04:00.647 Teraz mamy niezwykle jasną[br]tego demonstrację. 0:04:00.647,0:04:04.524 Przepuszczając pojedyncze elektrony [br]przez barierę ze szczelinami. 0:04:04.524,0:04:08.389 Każdy elektron zostaje wykryty[br]w określonym miejscu i czasie, 0:04:08.389,0:04:09.977 zupełnie jak cząstka. 0:04:09.977,0:04:12.722 Kiedy powtórzy się eksperyment,[br]i to wielokrotnie, 0:04:12.722,0:04:16.252 pojedyncze elektrony ułożą się[br]we wzór prążków, 0:04:16.252,0:04:19.055 co jest charakterystyczne dla fali. 0:04:19.055,0:04:22.398 Idea, że cząstki zachowują się[br]jak fale, a fale jak cząstki, 0:04:22.398,0:04:26.337 jest jedną z najdziwniejszych[br]i najbardziej wpływowych w fizyce. 0:04:26.337,0:04:28.862 Znane są słowa Richarda Feynmana, 0:04:28.862,0:04:32.077 o tym, że jest to główna tajemnica[br]mechaniki kwantowej. 0:04:32.077,0:04:35.992 Reszta łączy się z tym jak puzzle [br]ułożone we właściwym miejscu.