WEBVTT

00:00:00.760 --> 00:00:03.240
การสนใจจดจ่อกับอะไรซักอย่าง

00:00:03.280 --> 00:00:04.520
มันไม่ง่ายเลย ใช่ไหมครับ

00:00:04.720 --> 00:00:10.536
นั่นเป็นเพราะ
มีหลายสิ่งที่ดึงความสนใจของเราอยู่ด้วย

00:00:10.560 --> 00:00:15.200
ถ้าเราสามารถจดจ่อกับมันได้จริง ๆ
มันจะน่าประทับใจมาก

NOTE Paragraph

00:00:16.360 --> 00:00:20.416
หลายคนคิดว่าความจดจ่อนั้นเกี่ยวกับ
อะไรสักอย่างที่เราจดจ่ออยู่เท่านั้น

00:00:20.440 --> 00:00:25.870
แต่จริง ๆ มันรวมถึง
การที่สมองมีการกรองข้อมูลออกด้วย

NOTE Paragraph

00:00:26.320 --> 00:00:29.040
ความสนใจนั้นมีอยู่ 2 แบบ

00:00:29.600 --> 00:00:31.160
แบบแรกคือ ความสนใจเปิดเผย

00:00:31.640 --> 00:00:35.776
ความสนใจเปิดเผย คือ
การที่คุณย้ายสายตาไปจ้องที่บางอย่าง

00:00:35.800 --> 00:00:37.360
เพื่อเพ่งความสนใจไปที่สิ่งนั้น

00:00:38.360 --> 00:00:40.336
อีกแบบหนึ่งคือ ความสนใจแฝง

00:00:40.360 --> 00:00:44.376
ความสนใจแฝง คือ
การที่คุณให้ความสนใจกับบางอย่าง

00:00:44.400 --> 00:00:45.960
แต่ไม่ได้จ้องตาม

00:00:47.040 --> 00:00:48.680
ลองคิดถึงการขับรถยนต์ก็ได้ครับ

00:00:50.960 --> 00:00:53.976
ความสนใจแบบเปิดเผยของคุณ
คือทิศทางที่ตาคุณจ้องไปหา

00:00:54.000 --> 00:00:55.656
ก็คือจ้องตรงไปข้างหน้า

00:00:55.680 --> 00:00:57.456
แต่ความสนใจแฝงของคุณ

00:00:57.480 --> 00:01:00.560
คือการที่คุณต้องระวัง
สิ่งแวดล้อมรอบ ๆ ตัวไปด้วย

00:01:01.600 --> 00:01:03.480
แต่คุณไม่ได้หันไปจ้องตรง ๆ

NOTE Paragraph

00:01:05.519 --> 00:01:07.456
ผมเป็นนักประสาทวิทยาคอมพิวเตอร์

00:01:07.480 --> 00:01:10.576
ทำงานเกี่ยวกับ ส่วนแสดงผล
การรับรู้ของสมองผ่านคอมพิวเตอร์

00:01:10.600 --> 00:01:13.640
หรือพูดอีกอย่างคือ
เอาสมองกับคอมพิวเตอร์มารวมกัน

00:01:14.720 --> 00:01:16.320
ผมชอบรูปแบบของสมอง

00:01:16.720 --> 00:01:18.416
รูปแบบของสมองสำคัญกับพวกเรามาก

00:01:18.440 --> 00:01:21.936
เพราะเราเอาพื้นฐานจากพวกมัน
มาทำเป็นแบบจำลองในคอมพิวเตอร์ได้

00:01:21.960 --> 00:01:23.376
และค่อยใช้แบบจำลองเหล่านั้น

00:01:23.400 --> 00:01:27.616
ช่วยให้คอมพิวเตอร์เข้าใจ
ว่าสมองเราทำงานได้ดีแค่ไหน

00:01:27.640 --> 00:01:29.240
และถ้ามันทำงานได้ไม่ดีแล้ว

00:01:30.080 --> 00:01:34.000
เราก็ใช้คอมพิวเตอร์พวกนี้
เป็นอุปกรณ์ช่วยเหลือ

00:01:34.760 --> 00:01:35.960
เพื่อการรักษา

00:01:36.480 --> 00:01:38.120
แต่นั่นก็หมายความว่า

00:01:39.360 --> 00:01:41.856
ถ้าเราเลือกรูปแบบมาผิด

00:01:41.880 --> 00:01:43.776
มันก็จะให้แบบจำลองที่ผิด

00:01:43.800 --> 00:01:45.456
และกลายเป็นวิธีรักษาที่ผิด

00:01:45.480 --> 00:01:46.680
ถูกไหมครับ

00:01:47.640 --> 00:01:49.296
ในกรณีของความสนใจ

00:01:49.320 --> 00:01:50.600
ความจริงที่ว่า

00:01:51.800 --> 00:01:55.296
เราสามารถเปลี่ยนจุดสนใจ ไม่ใช่แค่ใช้ตา

00:01:55.320 --> 00:01:56.640
แต่โดยใช้การคิด--

00:01:57.440 --> 00:02:01.520
นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ความสนใจแฝง
น่าสนใจสำหรับใช้กับแบบจำลองทางคอมพิวเตอร์

NOTE Paragraph

00:02:02.280 --> 00:02:05.736
ผมจึงต้องการรู้ว่า
รูปแบบของคลื่นสมองเป็นอย่างไร

00:02:05.760 --> 00:02:09.440
เมื่อคุณจ้องแบบเปิดเผย
หรือเมื่อคุณมองแบบแฝง

00:02:10.440 --> 00:02:12.200
ผมทำการทดลองขึ้นสำหรับเรื่องนี้

00:02:12.960 --> 00:02:15.696
ในการทดลองนี้
จะมีรูปสี่เหลี่ยมกระพริบสองรูป

00:02:15.720 --> 00:02:19.080
อันหนึ่งจะกระพริบช้ากว่าอีกอันหนึ่ง

00:02:20.600 --> 00:02:24.416
ขึ้นอยู่กับว่า
คุณเพ่งความสนใจไปที่อันไหน

00:02:24.440 --> 00:02:28.400
สมองส่วนที่เกี่ยวข้อง
จะสะท้อนการทำงานในจังหวะเดียวกัน

00:02:29.200 --> 00:02:30.640
กับอัตราการกระพริบที่คุณสนใจ

00:02:32.000 --> 00:02:34.936
ดังนั้น เมื่อวิเคราะห์สัญญาณจากสมองของคุณ

00:02:34.960 --> 00:02:38.000
เราจะรู้ได้ทันทีว่าคุณกำลังจ้องอันไหน

00:02:38.760 --> 00:02:40.320
หรือคุณกำลังสนใจอันไหนอยู่

NOTE Paragraph

00:02:43.000 --> 00:02:47.216
ดังนั้น เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับสมอง
เมื่อคุณใช้ความสนใจแบบเปิดเผย

00:02:47.240 --> 00:02:50.496
ผมจึงให้ผู้ทดลองมองไปที่
จตุรัสอันใดอันหนึ่งตรง ๆ

00:02:50.520 --> 00:02:51.800
และเพ่งความสนใจไปที่มัน

00:02:52.760 --> 00:02:58.056
ในการทดลองนี้ เป็นตามคาดครับ
คือเราจะเห็นจตุรัสเหล่านี้

00:02:58.080 --> 00:03:00.016
ปรากฏตรงกันกับสัญญาณของสมอง

00:03:00.040 --> 00:03:02.400
ซึ่งส่งมาจากส่วนหลังของศีรษะ

00:03:03.560 --> 00:03:06.960
ซึ่งเป็นสมองส่วนที่รับผิดชอบประมวลผล
ข้อมูลจากการมองเห็น

00:03:08.280 --> 00:03:10.616
แต่ที่ผมสนใจมากกว่า

00:03:10.640 --> 00:03:13.800
คือผมอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับสมอง
เมื่อคุณมีความสนใจแบบแฝง

00:03:14.480 --> 00:03:18.376
ผมจึงขอให้ผู้ทดลองมองตรงไปตรงกึ่งกลางจอ

00:03:18.400 --> 00:03:20.280
และไม่ขยับสายตา

00:03:21.120 --> 00:03:23.840
เพื่อเพ่งความสนใจไปยังจตุรัสอันใดอันหนึ่ง

00:03:25.120 --> 00:03:26.736
เมื่อเราทำแบบนั้น

00:03:26.760 --> 00:03:30.696
เราพบว่ามีอัตราการกระพริบทั้งสองแบบ
อยู่ในสัญญาณจากสมอง

00:03:30.720 --> 00:03:31.920
แต่ที่น่าสนใจคือ

00:03:32.640 --> 00:03:36.176
มีเพียงหนึ่งอัน ที่เราเพ่งความสนใจอยู่

00:03:36.200 --> 00:03:37.856
จะส่งสัญญาณที่แรงกว่า

00:03:37.880 --> 00:03:40.136
ดังนั้นมีบางอย่างในสมอง

00:03:40.160 --> 00:03:42.696
ที่จัดการกับข้อมูลลักษณะนี้

00:03:42.720 --> 00:03:48.920
ซึ่งโดยปกติแล้ว มันคือ
การกระตุ้นของสมองส่วนหน้า

00:03:50.440 --> 00:03:53.416
สมองส่วนหน้าของคุณจะรับผิดชอบ

00:03:53.440 --> 00:03:56.320
กระบวนการรับรู้ระดับสูงของมนุษย์

00:03:57.160 --> 00:04:01.600
สมองส่วนหน้า มันทำงานเหมือนกับเป็นตัวกรอง

00:04:02.640 --> 00:04:07.016
มันจะยอมให้ข้อมูล
จากด้านขวาของจอเข้ามาสู่สมอง

00:04:07.040 --> 00:04:08.680
ซึ่งคืออันที่คุณให้ความสนใจ

00:04:09.400 --> 00:04:13.360
และขณะเดียวกันก็พยายามขัดขวาง
ข้อมูลที่มาจากจออีกด้าน ซึ่งเราไม่สนใจ

NOTE Paragraph

00:04:15.400 --> 00:04:20.696
ความสามารถในการกรองข้อมูลของสมองนี้
เป็นกุญแจหลักที่ไขปัญหาเกี่ยวกับความสนใจ

00:04:20.720 --> 00:04:23.496
ซึ่งคนหลายคนขาดอยู่

00:04:23.520 --> 00:04:26.000
ตัวอย่างเช่น คนที่เป็นโรคสมาธิสั้น (ADHD)

00:04:26.640 --> 00:04:31.656
ซึ่งผู้เป็นโรคสมาธิสั้น
สมองจะไม่สามารถกรองสิ่งรบกวนพวกนี้ได้

00:04:31.680 --> 00:04:36.440
และนั่นทำให้พวกเขาไม่สามารถจดจ่อ
อยู่กับงานใดงานหนึ่งได้นาน

00:04:37.600 --> 00:04:39.136
แต่จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราให้เขา

00:04:39.160 --> 00:04:42.696
เล่นเกมคอมพิวเตอร์แบบพิเศษ

00:04:42.720 --> 00:04:45.600
เพื่อให้สมองของเขาเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์

00:04:46.440 --> 00:04:48.560
และฝึกให้สมองของเขา

00:04:49.360 --> 00:04:51.800
ตัดสิ่งรบกวนอื่น ๆ ออกไป

NOTE Paragraph

00:04:53.680 --> 00:04:56.160
ซึ่งคนที่เป็นสมาธิสั้นเป็นแค่ตัวอย่างหนึ่ง

00:04:57.200 --> 00:05:00.456
เรายังสามารถปรับใช้ส่วนแสดงผล
การรับรู้ของสมองผ่านคอมพิวเตอร์นี้

00:05:00.480 --> 00:05:02.680
กับการรับรู้ในแบบอื่น ๆ ได้อีก

00:05:03.760 --> 00:05:05.536
เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

00:05:05.560 --> 00:05:11.280
คุณตาของผมมีอาการหลอดเลือดในสมองแตก
และสูญเสียความสามารถในการพูด

00:05:12.640 --> 00:05:15.976
เขาเข้าใจทุกอย่างที่คนอื่นพูด
แต่ไม่สามารถตอบกลับได้

00:05:16.000 --> 00:05:18.480
จะเขียนออกมาก็ไม่ได้เพราะท่านไม่รู้หนังสือ

00:05:20.000 --> 00:05:22.520
ท่านจึงจากไปอย่างเงียบ ๆ

00:05:24.800 --> 00:05:27.136
ผมจำได้ว่าตอนนั้นผมคิดว่า

00:05:27.160 --> 00:05:31.056
แล้วถ้ามีคอมพิวเตอร์

00:05:31.080 --> 00:05:32.440
ที่สามารถพูดแทนท่านได้ล่ะ

00:05:33.840 --> 00:05:36.056
ตอนนี้ ซึ่งผมใช้เวลาหลายปีในวงการนี้

00:05:36.080 --> 00:05:38.400
ผมเริ่มเห็นความเป็นไปได้แล้วครับ

00:05:40.240 --> 00:05:43.096
ลองจินตการว่าถ้าเราจับรูปแบบของคลื่นสมอง

00:05:43.120 --> 00:05:46.560
เวลาที่เราคิดเป็นภาพ
หรือแม้กระทั่งเป็นตัวหนังสือ

00:05:47.720 --> 00:05:50.656
อย่างเช่น คิดถึงตัว ก
ได้รูปแบบคลื่นแบบหนึ่ง

00:05:50.680 --> 00:05:52.400
ตัว ข เป็นอีกแบบหนึ่ง ไปเรื่อย ๆ

00:05:52.960 --> 00:05:56.640
ซักวันหนึ่ง คอมพิวเตอร์จะสามารถ
สื่อสารแทนคนที่พูดไม่ได้ได้หรือไม่

00:05:57.640 --> 00:05:59.080
หรือถ้าคอมพิวเตอร์

00:05:59.960 --> 00:06:04.520
จะช่วยให้เราเข้าใจ
ความคิดของคนที่อยู่ในภาวะโคม่าล่ะ

00:06:05.840 --> 00:06:07.456
เรายังเดินไปไม่ถึงจุดนั้นครับ

00:06:07.480 --> 00:06:10.216
แต่ขอให้จับตาดูให้ดีครับ

00:06:10.240 --> 00:06:11.936
เราจะไปถึงจุดนั้นได้ในอีกไม่นาน

NOTE Paragraph

00:06:11.960 --> 00:06:13.456
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:06:13.480 --> 00:06:19.112
(เสียงปรบมือ)