0:00:00.760,0:00:03.240 การสนใจจดจ่อกับอะไรซักอย่าง 0:00:03.280,0:00:04.520 มันไม่ง่ายเลย ใช่ไหมครับ 0:00:04.720,0:00:10.536 นั่นเป็นเพราะ[br]มีหลายสิ่งที่ดึงความสนใจของเราอยู่ด้วย 0:00:10.560,0:00:15.200 ถ้าเราสามารถจดจ่อกับมันได้จริง ๆ[br]มันจะน่าประทับใจมาก 0:00:16.360,0:00:20.416 หลายคนคิดว่าความจดจ่อนั้นเกี่ยวกับ[br]อะไรสักอย่างที่เราจดจ่ออยู่เท่านั้น 0:00:20.440,0:00:25.870 แต่จริง ๆ มันรวมถึง[br]การที่สมองมีการกรองข้อมูลออกด้วย 0:00:26.320,0:00:29.040 ความสนใจนั้นมีอยู่ 2 แบบ 0:00:29.600,0:00:31.160 แบบแรกคือ ความสนใจเปิดเผย 0:00:31.640,0:00:35.776 ความสนใจเปิดเผย คือ[br]การที่คุณย้ายสายตาไปจ้องที่บางอย่าง 0:00:35.800,0:00:37.360 เพื่อเพ่งความสนใจไปที่สิ่งนั้น 0:00:38.360,0:00:40.336 อีกแบบหนึ่งคือ ความสนใจแฝง 0:00:40.360,0:00:44.376 ความสนใจแฝง คือ[br]การที่คุณให้ความสนใจกับบางอย่าง 0:00:44.400,0:00:45.960 แต่ไม่ได้จ้องตาม 0:00:47.040,0:00:48.680 ลองคิดถึงการขับรถยนต์ก็ได้ครับ 0:00:50.960,0:00:53.976 ความสนใจแบบเปิดเผยของคุณ[br]คือทิศทางที่ตาคุณจ้องไปหา 0:00:54.000,0:00:55.656 ก็คือจ้องตรงไปข้างหน้า 0:00:55.680,0:00:57.456 แต่ความสนใจแฝงของคุณ 0:00:57.480,0:01:00.560 คือการที่คุณต้องระวัง[br]สิ่งแวดล้อมรอบ ๆ ตัวไปด้วย 0:01:01.600,0:01:03.480 แต่คุณไม่ได้หันไปจ้องตรง ๆ 0:01:05.519,0:01:07.456 ผมเป็นนักประสาทวิทยาคอมพิวเตอร์ 0:01:07.480,0:01:10.576 ทำงานเกี่ยวกับ ส่วนแสดงผล[br]การรับรู้ของสมองผ่านคอมพิวเตอร์ 0:01:10.600,0:01:13.640 หรือพูดอีกอย่างคือ[br]เอาสมองกับคอมพิวเตอร์มารวมกัน 0:01:14.720,0:01:16.320 ผมชอบรูปแบบของสมอง 0:01:16.720,0:01:18.416 รูปแบบของสมองสำคัญกับพวกเรามาก 0:01:18.440,0:01:21.936 เพราะเราเอาพื้นฐานจากพวกมัน[br]มาทำเป็นแบบจำลองในคอมพิวเตอร์ได้ 0:01:21.960,0:01:23.376 และค่อยใช้แบบจำลองเหล่านั้น 0:01:23.400,0:01:27.616 ช่วยให้คอมพิวเตอร์เข้าใจ[br]ว่าสมองเราทำงานได้ดีแค่ไหน 0:01:27.640,0:01:29.240 และถ้ามันทำงานได้ไม่ดีแล้ว 0:01:30.080,0:01:34.000 เราก็ใช้คอมพิวเตอร์พวกนี้[br]เป็นอุปกรณ์ช่วยเหลือ 0:01:34.760,0:01:35.960 เพื่อการรักษา 0:01:36.480,0:01:38.120 แต่นั่นก็หมายความว่า 0:01:39.360,0:01:41.856 ถ้าเราเลือกรูปแบบมาผิด 0:01:41.880,0:01:43.776 มันก็จะให้แบบจำลองที่ผิด 0:01:43.800,0:01:45.456 และกลายเป็นวิธีรักษาที่ผิด 0:01:45.480,0:01:46.680 ถูกไหมครับ 0:01:47.640,0:01:49.296 ในกรณีของความสนใจ 0:01:49.320,0:01:50.600 ความจริงที่ว่า 0:01:51.800,0:01:55.296 เราสามารถเปลี่ยนจุดสนใจ ไม่ใช่แค่ใช้ตา 0:01:55.320,0:01:56.640 แต่โดยใช้การคิด-- 0:01:57.440,0:02:01.520 นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ความสนใจแฝง[br]น่าสนใจสำหรับใช้กับแบบจำลองทางคอมพิวเตอร์ 0:02:02.280,0:02:05.736 ผมจึงต้องการรู้ว่า[br]รูปแบบของคลื่นสมองเป็นอย่างไร 0:02:05.760,0:02:09.440 เมื่อคุณจ้องแบบเปิดเผย[br]หรือเมื่อคุณมองแบบแฝง 0:02:10.440,0:02:12.200 ผมทำการทดลองขึ้นสำหรับเรื่องนี้ 0:02:12.960,0:02:15.696 ในการทดลองนี้[br]จะมีรูปสี่เหลี่ยมกระพริบสองรูป 0:02:15.720,0:02:19.080 อันหนึ่งจะกระพริบช้ากว่าอีกอันหนึ่ง 0:02:20.600,0:02:24.416 ขึ้นอยู่กับว่า[br]คุณเพ่งความสนใจไปที่อันไหน 0:02:24.440,0:02:28.400 สมองส่วนที่เกี่ยวข้อง[br]จะสะท้อนการทำงานในจังหวะเดียวกัน 0:02:29.200,0:02:30.640 กับอัตราการกระพริบที่คุณสนใจ 0:02:32.000,0:02:34.936 ดังนั้น เมื่อวิเคราะห์สัญญาณจากสมองของคุณ 0:02:34.960,0:02:38.000 เราจะรู้ได้ทันทีว่าคุณกำลังจ้องอันไหน 0:02:38.760,0:02:40.320 หรือคุณกำลังสนใจอันไหนอยู่ 0:02:43.000,0:02:47.216 ดังนั้น เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับสมอง[br]เมื่อคุณใช้ความสนใจแบบเปิดเผย 0:02:47.240,0:02:50.496 ผมจึงให้ผู้ทดลองมองไปที่[br]จตุรัสอันใดอันหนึ่งตรง ๆ 0:02:50.520,0:02:51.800 และเพ่งความสนใจไปที่มัน 0:02:52.760,0:02:58.056 ในการทดลองนี้ เป็นตามคาดครับ[br]คือเราจะเห็นจตุรัสเหล่านี้ 0:02:58.080,0:03:00.016 ปรากฏตรงกันกับสัญญาณของสมอง 0:03:00.040,0:03:02.400 ซึ่งส่งมาจากส่วนหลังของศีรษะ 0:03:03.560,0:03:06.960 ซึ่งเป็นสมองส่วนที่รับผิดชอบประมวลผล[br]ข้อมูลจากการมองเห็น 0:03:08.280,0:03:10.616 แต่ที่ผมสนใจมากกว่า 0:03:10.640,0:03:13.800 คือผมอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับสมอง[br]เมื่อคุณมีความสนใจแบบแฝง 0:03:14.480,0:03:18.376 ผมจึงขอให้ผู้ทดลองมองตรงไปตรงกึ่งกลางจอ 0:03:18.400,0:03:20.280 และไม่ขยับสายตา 0:03:21.120,0:03:23.840 เพื่อเพ่งความสนใจไปยังจตุรัสอันใดอันหนึ่ง 0:03:25.120,0:03:26.736 เมื่อเราทำแบบนั้น 0:03:26.760,0:03:30.696 เราพบว่ามีอัตราการกระพริบทั้งสองแบบ[br]อยู่ในสัญญาณจากสมอง 0:03:30.720,0:03:31.920 แต่ที่น่าสนใจคือ 0:03:32.640,0:03:36.176 มีเพียงหนึ่งอัน ที่เราเพ่งความสนใจอยู่ 0:03:36.200,0:03:37.856 จะส่งสัญญาณที่แรงกว่า 0:03:37.880,0:03:40.136 ดังนั้นมีบางอย่างในสมอง 0:03:40.160,0:03:42.696 ที่จัดการกับข้อมูลลักษณะนี้ 0:03:42.720,0:03:48.920 ซึ่งโดยปกติแล้ว มันคือ[br]การกระตุ้นของสมองส่วนหน้า 0:03:50.440,0:03:53.416 สมองส่วนหน้าของคุณจะรับผิดชอบ 0:03:53.440,0:03:56.320 กระบวนการรับรู้ระดับสูงของมนุษย์ 0:03:57.160,0:04:01.600 สมองส่วนหน้า มันทำงานเหมือนกับเป็นตัวกรอง 0:04:02.640,0:04:07.016 มันจะยอมให้ข้อมูล[br]จากด้านขวาของจอเข้ามาสู่สมอง 0:04:07.040,0:04:08.680 ซึ่งคืออันที่คุณให้ความสนใจ 0:04:09.400,0:04:13.360 และขณะเดียวกันก็พยายามขัดขวาง[br]ข้อมูลที่มาจากจออีกด้าน ซึ่งเราไม่สนใจ 0:04:15.400,0:04:20.696 ความสามารถในการกรองข้อมูลของสมองนี้[br]เป็นกุญแจหลักที่ไขปัญหาเกี่ยวกับความสนใจ 0:04:20.720,0:04:23.496 ซึ่งคนหลายคนขาดอยู่ 0:04:23.520,0:04:26.000 ตัวอย่างเช่น คนที่เป็นโรคสมาธิสั้น (ADHD) 0:04:26.640,0:04:31.656 ซึ่งผู้เป็นโรคสมาธิสั้น[br]สมองจะไม่สามารถกรองสิ่งรบกวนพวกนี้ได้ 0:04:31.680,0:04:36.440 และนั่นทำให้พวกเขาไม่สามารถจดจ่อ[br]อยู่กับงานใดงานหนึ่งได้นาน 0:04:37.600,0:04:39.136 แต่จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเราให้เขา 0:04:39.160,0:04:42.696 เล่นเกมคอมพิวเตอร์แบบพิเศษ 0:04:42.720,0:04:45.600 เพื่อให้สมองของเขาเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ 0:04:46.440,0:04:48.560 และฝึกให้สมองของเขา 0:04:49.360,0:04:51.800 ตัดสิ่งรบกวนอื่น ๆ ออกไป 0:04:53.680,0:04:56.160 ซึ่งคนที่เป็นสมาธิสั้นเป็นแค่ตัวอย่างหนึ่ง 0:04:57.200,0:05:00.456 เรายังสามารถปรับใช้ส่วนแสดงผล[br]การรับรู้ของสมองผ่านคอมพิวเตอร์นี้ 0:05:00.480,0:05:02.680 กับการรับรู้ในแบบอื่น ๆ ได้อีก 0:05:03.760,0:05:05.536 เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา 0:05:05.560,0:05:11.280 คุณตาของผมมีอาการหลอดเลือดในสมองแตก[br]และสูญเสียความสามารถในการพูด 0:05:12.640,0:05:15.976 เขาเข้าใจทุกอย่างที่คนอื่นพูด[br]แต่ไม่สามารถตอบกลับได้ 0:05:16.000,0:05:18.480 จะเขียนออกมาก็ไม่ได้เพราะท่านไม่รู้หนังสือ 0:05:20.000,0:05:22.520 ท่านจึงจากไปอย่างเงียบ ๆ 0:05:24.800,0:05:27.136 ผมจำได้ว่าตอนนั้นผมคิดว่า 0:05:27.160,0:05:31.056 แล้วถ้ามีคอมพิวเตอร์ 0:05:31.080,0:05:32.440 ที่สามารถพูดแทนท่านได้ล่ะ 0:05:33.840,0:05:36.056 ตอนนี้ ซึ่งผมใช้เวลาหลายปีในวงการนี้ 0:05:36.080,0:05:38.400 ผมเริ่มเห็นความเป็นไปได้แล้วครับ 0:05:40.240,0:05:43.096 ลองจินตการว่าถ้าเราจับรูปแบบของคลื่นสมอง 0:05:43.120,0:05:46.560 เวลาที่เราคิดเป็นภาพ[br]หรือแม้กระทั่งเป็นตัวหนังสือ 0:05:47.720,0:05:50.656 อย่างเช่น คิดถึงตัว ก[br]ได้รูปแบบคลื่นแบบหนึ่ง 0:05:50.680,0:05:52.400 ตัว ข เป็นอีกแบบหนึ่ง ไปเรื่อย ๆ 0:05:52.960,0:05:56.640 ซักวันหนึ่ง คอมพิวเตอร์จะสามารถ[br]สื่อสารแทนคนที่พูดไม่ได้ได้หรือไม่ 0:05:57.640,0:05:59.080 หรือถ้าคอมพิวเตอร์ 0:05:59.960,0:06:04.520 จะช่วยให้เราเข้าใจ[br]ความคิดของคนที่อยู่ในภาวะโคม่าล่ะ 0:06:05.840,0:06:07.456 เรายังเดินไปไม่ถึงจุดนั้นครับ 0:06:07.480,0:06:10.216 แต่ขอให้จับตาดูให้ดีครับ 0:06:10.240,0:06:11.936 เราจะไปถึงจุดนั้นได้ในอีกไม่นาน 0:06:11.960,0:06:13.456 ขอบคุณครับ 0:06:13.480,0:06:19.112 (เสียงปรบมือ)