WEBVTT

00:00:00.764 --> 00:00:04.094
เรามาลงใต้กัน

00:00:04.094 --> 00:00:10.539
พวกคุณทุกคนกำลังมุ่งหน้าลงใต้

00:00:10.539 --> 00:00:15.229
นี่คือเส้นทางสู่ทิศใต้ ทางนี้

00:00:15.229 --> 00:00:21.749
และถ้าคุณเดินทาง 8,000 กิโลเมตร
ไปทางด้านหลังของห้องนี้

00:00:21.749 --> 00:00:26.982
คุณจะไปถึงทิศใต้ที่ไกลที่สุดบนโลกนี้

00:00:26.982 --> 00:00:29.393
นั่นคือขั้วโลกใต้

NOTE Paragraph

00:00:29.393 --> 00:00:33.201
ผมไม่ได้เป็นนักสำรวจ

00:00:33.201 --> 00:00:36.753
ผมไม่ได้เป็นนักสิ่งแวดล้อม

00:00:36.753 --> 00:00:40.282
ผมเป็นแค่ผู้รอดชีวิต

00:00:40.282 --> 00:00:45.851
รูปถ่ายที่ผมแสดงอยู่ตอนนี้
มันอันตราย

00:00:45.851 --> 00:00:51.976
มันคือน้ำแข็งที่กำลังละลาย
ที่ขั้วโลกใต้และขั้วโลกเหนือ

00:00:51.976 --> 00:00:53.516
ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ

00:00:53.516 --> 00:00:59.944
พวกเราต้องฟังข้อความที่สถานที่
เหล่านี้กำลังบอกเรา

00:00:59.944 --> 00:01:06.190
และถ้าเราไม่รับฟัง พวกเราจะต้องเผชิญ
สถานการณ์ระดับความอยู่รอด

00:01:06.190 --> 00:01:09.636
ณ ที่นี่ บนดาวโลก

NOTE Paragraph

00:01:09.636 --> 00:01:15.668
ผมได้เผชิิญหน้ากับสถานที่เหล่านี้โดยตรง

00:01:15.668 --> 00:01:20.196
ได้เดินข้ามมหาสมุทรน้ำแข็งที่กำลังละลาย

00:01:20.196 --> 00:01:23.330
ซึ่งไม่ต้องสงสัยเลย 
ว่ามันเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงที่สุด

00:01:23.330 --> 00:01:27.117
ที่เคยเกิดขึ้นกับผม

NOTE Paragraph

00:01:27.117 --> 00:01:33.064
แอนตาร์กติกาเป็นที่ที่มีความหวัง

00:01:33.064 --> 00:01:39.695
มันได้รับการคุ้มครองโดยสนธิสัญญา
แอนตาร์กติก ซึ่งลงนามในปี 1959

00:01:40.845 --> 00:01:47.100
ในปี 1991 ข้อตกลงที่กินเวลา 50 ปี
ได้เริ่มต้นขึ้น

00:01:47.100 --> 00:01:52.855
มันได้หยุดยั้งการคุกคามต่าง ๆ 
ในพื้นที่แอนตาร์กติกา

00:01:52.855 --> 00:01:57.695
แต่ข้อตกลงนี้สามารถเปลี่ยนแปลง

00:01:57.695 --> 00:02:03.058
แก้ไข หรือแม้แต่ล้มเลิกไปได้

00:02:03.058 --> 00:02:07.907
เมื่อถึงปี 2041

00:02:09.527 --> 00:02:12.299
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษครับ

00:02:12.299 --> 00:02:18.267
ผู้คนทางเหนือสุดของโลก ที่อาร์กติก

00:02:18.267 --> 00:02:21.378
กำลังตักตวงผลประโยชน์

00:02:21.378 --> 00:02:25.325
จากก้อนน้ำแข็งที่กำลังละลายนี้

00:02:25.325 --> 00:02:31.553
กำลังตักตวงทรัพยากรจากพื้นที่
ที่ถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็ง

00:02:31.553 --> 00:02:34.961
มาตลอด 10 20 30,000

00:02:34.961 --> 00:02:38.305
100,000 ปี

00:02:38.305 --> 00:02:41.578
ผู้คนเหล่านั้นจะหยุดการกระทำ

00:02:41.578 --> 00:02:47.940
และฉุกคิดว่า "ทำไมน้ำแข็งถึงกำลังละลาย"
หรือไม่

NOTE Paragraph

00:02:47.940 --> 00:02:51.284
นี่คือสถานที่อันน่าอัศจรรย์

00:02:51.284 --> 00:02:55.138
มันคือแอนตาร์คติก และผมทำงานหนัก

00:02:55.138 --> 00:03:00.293
มาตลอด 23 ปี ในภารกิจ

00:03:00.293 --> 00:03:04.297
สร้างความเชื่อมั่นว่าสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
ทางเหนือ

00:03:04.297 --> 00:03:09.716
จะไม่เกิดขึ้นทางใต้

NOTE Paragraph

00:03:09.716 --> 00:03:11.508
เรื่องราวนี้เริ่มต้นอย่างไร

00:03:11.508 --> 00:03:14.457
เรื่องราวนี้เริ่มต้นเมื่อผมอายุ 11

00:03:14.457 --> 00:03:17.452
สังเกตทรงผมนี่สิ ค่อนข้างแปลกใช่มั๊ย 
(เสียงหัวเราะ)

00:03:17.452 --> 00:03:22.556
เมื่ออายุได้ 11 ปีผมได้แรงบันดาลใจ
จากนักสำรวจตัวจริง

00:03:22.556 --> 00:03:27.320
ในการมุ่งมั่นที่จะเป็นคนแรก
ที่ได้เดินเหนือขั้วโลกทั้งสอง

00:03:27.320 --> 00:03:31.685
ผมพบว่า 


00:03:31.685 --> 00:03:35.563
การตั้งเป้าหมายจะเป็นนักสำรวจขั้วโลก

00:03:35.563 --> 00:03:39.910
ค่อนข้างเป็นที่ฮือฮาสำหรับสาว ๆ 
ในงานปาร์ตี้ของมหาวิทยาลัย

00:03:39.910 --> 00:03:41.878
ซึ่งน่าสนใจมาก

00:03:41.878 --> 00:03:45.500
แต่หลายปีหลังจากนั้น 7 ปีของการระดมทุน

00:03:45.500 --> 00:03:48.147
7 ปีของการถูกพร่ำบอกให้ล้มเลิก

00:03:48.147 --> 00:03:54.393
7 ปีของการถูกพร่ำบอกจากคน
ในครอบครัวให้ไปขอคำปรึกษา

00:03:54.393 --> 00:03:58.155
หรือแม้แต่ได้รับการบำบัดทางจิต

00:03:58.155 --> 00:04:04.112
แต่สุดท้ายพวกเรา 3 คน
ก็พาตัวเองไปเดินบนขั้วโลกใต้จนได้

00:04:04.112 --> 00:04:10.140
ซึ่งเป็นการเดินทางไกลแบบไร้เครื่องสนับสุน
ที่ไม่มีมนุษย์คนใดบนโลกเคยทำได้มาก่อน

00:04:10.140 --> 00:04:13.874
ในรูปนี้ พวกเรากำลังยืนอยู่บนอาณาเขต

00:04:13.874 --> 00:04:17.612
ที่มีขนาดใหญ่เท่าประเทศสหรัฐอเมริกา

00:04:17.612 --> 00:04:18.936
พวกเราอยู่กันตามลำพัง

00:04:18.936 --> 00:04:22.467
ไม่มีวิทยุ ไม่มีการสื่อสาร ไม่มีกำลังหนุน

00:04:22.467 --> 00:04:29.281
ใต้ฝ่าเท้าของพวกเรา คือ 90% ของน้ำแข็ง
ทั้งหมดในโลกใบนี้

00:04:30.220 --> 00:04:34.353
70% ของน้ำจืดทั่วโลก

00:04:34.353 --> 00:04:36.095
เรากำลังยืนทับมันอยู่

00:04:36.095 --> 00:04:40.762
นี่คือพลังของแอนตาร์กติกา

NOTE Paragraph

00:04:40.762 --> 00:04:44.268
การเดินทางครั้งนี้ เราเผชิญกับอันตรายจาก
เหวน้ำแข็ง

00:04:44.268 --> 00:04:46.566
ความหนาวเย็นสุดขั้ว

00:04:46.566 --> 00:04:52.046
ขนาดที่เหงื่อของเรากลายเป็นน่้ำแข็งภายใต้
เสื้อผ้า

00:04:52.046 --> 00:04:53.834
แม้แต่ฟันของคุณก็อาจจะร้าว

00:04:53.834 --> 00:04:55.993
ของเหลวในตาอาจกลายเป็นน้ำแข็ง

00:04:55.993 --> 00:04:59.058
ถ้าพูดกันขำ ๆ ก็อาจจะบอกว่า มันก็เย็นดี
(เสียงหัวเราะ)

00:04:59.058 --> 00:05:03.229
เมื่อ 70 วันอันแสนทรหดผ่านไป
พวกเราก็ได้มาถึงขั้วโลกใต้

00:05:03.229 --> 00:05:04.977
พวกเราทำสำเร็จ

00:05:04.977 --> 00:05:10.696
แต่บางสิ่งได้เกิดขึ้นกับผม
ระหว่างการเดินทาง 70 วันในปี 1986

00:05:10.696 --> 00:05:13.500
มันทำให้ผมมาอยู่ที่นี่ และมันเจ็บปวด

00:05:13.500 --> 00:05:18.615
ในช่วง 70 วันนั้น นัยตาของผมเปลี่ยนสี
จากการถูกทำลาย

00:05:18.615 --> 00:05:20.652
ผิวหน้าของพวกเราหลุดลอก

00:05:20.652 --> 00:05:25.644
ผิวหนังแตก และพวกเราก็สงสัยว่าเพราะอะไร

00:05:25.644 --> 00:05:29.173
เมื่อพวกเรากลับถึงบ้าน NASA บอกเราว่า

00:05:29.173 --> 00:05:32.029
มีการค้นพบหลุมโอโซนในชั้นบรรยากาศ

00:05:32.029 --> 00:05:33.562
เหนือขั้วโลกใต้พอดี

00:05:33.562 --> 00:05:38.925
ซึ่งพวกเราเดินทางใต้หลุมโอโซนนั้น
ในช่วงเวลาเดียวกันพอดี

00:05:38.925 --> 00:05:44.896
รังสียอัตราไวโอเล็ตส่องผ่านลงมา 
สะท้อนน้ำแข็งเข้ามาทำลายตาของพวกเรา

00:05:44.896 --> 00:05:48.027
ทำลายผิวหน้าของพวกเรา

00:05:48.027 --> 00:05:51.371
พวกผมถึงกับตะลังงัน (เสียงหัวเราะ)

00:05:51.371 --> 00:05:54.877
เรื่องเหล่านี้ทำให้ผมฉุกคิดขึ้นมา

NOTE Paragraph

00:05:54.877 --> 00:05:58.104
ในปี 1989 พวกเรามุ่งหน้าไปทางเหนือ

00:05:58.104 --> 00:06:02.743
ตลอด 60 วันที่เราเดินห่างออกจากความเจริญ
ไปเรื่อย ๆ

00:06:02.743 --> 00:06:04.629
ข้ามมหาสมุทรที่กลายเป็นน้ำแข็ง

00:06:04.629 --> 00:06:06.854
ซึ่งเย็นยะเยือกเช่นเคย

00:06:06.854 --> 00:06:12.937
นี่ืคือผม เพิ่งกลับเข้ามาจากการอาบน้ำ
ณ อุณหภูมิ - 60 องศาเซลเซียส

00:06:13.823 --> 00:06:18.304
ถ้ายังไม่มีใครบอกคุณ 
ผมพูดได้เลยว่า ผมหนาวมาก (เสียงหัวเราะ)

00:06:18.305 --> 00:06:24.040
ถ้าเห็นใครในสภาพแบบนี้ 
เขากำลังหนาวจับใจอยู่ แน่นอน

00:06:24.040 --> 00:06:26.958
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:06:26.958 --> 00:06:32.982
ณ จุดที่ห่างไกลเขตปลอดภัยไป 1,000 กิโลเมตร

00:06:32.982 --> 00:06:35.646
หายนะก็บังเกิด

00:06:35.646 --> 00:06:43.401
มหาสมุทรอาร์คติกเริ่มละลายใต้ฝ่าเท้าเรา
เร็วขึ้น 4 เดือนจากสถิติในประวัติศาสตร์ที่เคยเป็นมา

00:06:43.401 --> 00:06:46.910
และเราอยู่ห่างออกไป 1,000 กิโลเมตร
จากเขตปลอดภัย

00:06:46.910 --> 00:06:52.684
น้ำแข็งแตกตัวรอบ ๆ พวกเรา 
และผมคิดขึ้นว่า เรากำลังจะตายหรือนี่

00:06:53.411 --> 00:06:57.614
แต่บางอย่างก็พลันแล่นขึ้นในหัวผม ณ วันนั้น

00:06:57.614 --> 00:07:04.706
ผมระลึกได้ว่า พวกเราชาวโลก
กำลังอยู่ในสถาวะสุ่มเสี่ยงต่อความอยู่รอด

00:07:04.706 --> 00:07:09.070
และความรู้สึกนั้นไม่เคยหายไป
ตลอด 25 ปีมานี้

00:07:09.070 --> 00:07:13.543
ย้อนกลับไปตอนนั้น พวกเรามีทางเลือกแค่
เดินต่อไป หรือ ตาย

00:07:13.543 --> 00:07:17.351
พวกเราไม่ได้อยู่ในเกมส์โชว์

00:07:17.351 --> 00:07:20.282
ถ้ามีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้นกับเรา
มันคือความเป็นความตาย

00:07:20.282 --> 00:07:23.596
เพื่อนคนกล้าแอฟริกันอเมริกันของพวกเรา 
ดารีล

00:07:23.596 --> 00:07:27.474
ซึ่งเป็นคนอเมริกันคนแรก
ที่ได้เดินบนขั้วโลกเหนือ

00:07:27.474 --> 00:07:32.064
เนื้อส้นเท้าของเขาหลุดออก
เพราะน้ำแข็งกัด

00:07:32.071 --> 00:07:34.231
แต่เขาก็ได้มุ่งมั่นก้าวเดินต่อไป

00:07:34.231 --> 00:07:39.061
เมื่อ 60 วันบนแผ่นน้ำแข็งผ่านไป
พวกเราก็ได้ไปยืนบนขั้วโลกเหนือ

00:07:39.061 --> 00:07:40.555
พวกเราทำสำเร็จ

00:07:40.555 --> 00:07:45.825
ถูกต้อง ผมกลายเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์โลก
ที่โง่พอที่จะไปถึงขั้วโลกทั้งสองได้

00:07:45.825 --> 00:07:48.217
แต่มันก็เป็นความสำเร็จของพวกเรา

NOTE Paragraph

00:07:49.387 --> 00:07:53.247
กระนั้น การเดินทางกลับบ้าน

00:07:53.247 --> 00:07:56.382
ไม่สนุกเหมือนขาไป

00:07:56.382 --> 00:07:58.123
ผมหมดพลัง

00:07:58.123 --> 00:08:04.412
การที่จะประสบความสำเร็จอะไรสักอย่าง
มันยากกว่าแค่ทำให้มันเกิดขึ้นมา

00:08:04.412 --> 00:08:08.525
ผมท้อแท้ โดดเดี่ยว และถังแตก

00:08:08.525 --> 00:08:10.870
ไร้ความหวัง

00:08:10.870 --> 00:08:14.585
แต่แล้วผมก็ได้รับความหวังครั้งใหญ่
จากจาร์ค คูสโต (Jacques Cousteau)

00:08:14.585 --> 00:08:19.981
เขาให้แรงบันดาลใจกับผมในการ
เริ่มต้นภารกิจ 2041

00:08:19.981 --> 00:08:23.153
เขาให้แนวทางที่ชัดเจนกับผมไว้ว่า

00:08:23.153 --> 00:08:27.550
ดึงให้ผู้นำโลกมีส่วนร่วม 
หารือกับภาคอุตสาหกรรมและธุรกิจ

00:08:27.550 --> 00:08:31.489
และเหนือสิ่งอื่นใด
สร้างแรงบันดาลใจให้คนรุ่นใหม่

00:08:31.489 --> 00:08:36.344
เพราะพวกเขาจะเลือกอนาคต
แห่งการปกป้องแอนตาร์กติกา

NOTE Paragraph

00:08:36.344 --> 00:08:40.730
ในด้านการพบปะผู้นำโลก 
เราได้เข้าร่วมการประชุมสุดยอดโลกทุกครั้ง

00:08:40.730 --> 00:08:45.095
และ 3 ครั้งในนั้น เราเดินทางโดยสุดยอด
เรือยอร์ชของเราที่ชื่อ 2041

00:08:45.095 --> 00:08:49.925
ไปริโอเดอจาเนโรสองครั้งในปี 1992 และ 2012

00:08:49.925 --> 00:08:53.547
และอีกครั้งที่โจฮันเนสเบิร์ก

00:08:53.547 --> 00:09:00.859
พวกเราใช้เรือยอร์ชเดินทางบนบก
เป็นระยะทางไกลที่สุด

00:09:00.861 --> 00:09:05.040
กว่า 13,000 กิโลเมตร
ทั่วทั้งทวีปแอฟริกาตอนใต้

00:09:05.040 --> 00:09:11.518
เพื่อสร้างแรงบันดาลใจ
ให้กับคนหนุ่มสาวนับล้าน

00:09:11.518 --> 00:09:16.580
เกี่ยวกับภารกิจ 2041
และสิ่งแวดล้อมของพวกเขา

NOTE Paragraph

00:09:16.580 --> 00:09:23.495
ตลอด 11 ปีที่ผ่านมา พวกเราได้พาคน
มากกว่า 1,000 คน

00:09:23.499 --> 00:09:26.518
จากหลายธุรกิจ หลายอุตสาหกรรม
ทั้งชายและหญิง

00:09:26.518 --> 00:09:30.893
รวมถึงนักเรียนจากทั่วโลก 
ให้ไปเยี่ยมแอนตาร์กติกา

00:09:30.893 --> 00:09:34.002
และตลอดภารกิจนั้น

00:09:34.002 --> 00:09:39.652
พวกเราได้เก็บขยะโลหะกว่า
1,500 ตัน ออกมา

00:09:39.652 --> 00:09:43.111
ทั้งหมดใช้เวลาถึง 8 ปี และผมภูมิใจมาก

00:09:43.111 --> 00:09:50.246
เพราะเราได้นำขยะเหล่านั้น
กลับมาใช้ซ้ำอีกครั้งที่อเมริกาใต้แห่งนี้

00:09:50.246 --> 00:09:52.514
ผมได้รับแรงบันดาลใจทุกครั้ง

00:09:54.782 --> 00:09:57.051

ที่นำสิ่งของกลับไปให้แม่นำกลับมาใช้ซ้ำ

00:09:57.051 --> 00:09:59.528
นี่คือท่านเอง แม่ของผม

00:09:59.528 --> 00:10:03.175
(เสียงปรบมือ)

00:10:03.175 --> 00:10:05.872
แม่ผมยังคงนำสิ่งของกลับมาใช้ซ้ำ

00:10:05.872 --> 00:10:10.847
และนี่คือท่าน ขณะที่อายุ 100 ปี
น่าทึ่งใช่ไหมล่ะ

00:10:10.847 --> 00:10:13.197
(เสียงปรบมือ)

00:10:13.197 --> 00:10:16.439
ตอนที่ -- ผมรักแม่

00:10:16.439 --> 00:10:17.559
(เสียงหัวเราะ)

00:10:17.559 --> 00:10:20.780
ตอนที่แม่ผมเกิดมา

00:10:20.780 --> 00:10:27.119
ประชากรบนโลกมีเพียง 1,800 ล้านคน

00:10:27.119 --> 00:10:29.070
เรากำลังพูดถึงเลขหลักพันล้าน

00:10:29.070 --> 00:10:32.738
พวกเราได้พาคนหนุ่มสาวจาก
ภาคธุรกิจและอุตสาหกรรม

00:10:32.738 --> 00:10:34.944
จากอินเดีย จากจีน

00:10:34.944 --> 00:10:40.724
ซึ่งเป็นประเทศที่จะกำหนดชะตาโลก
และจะมีบทบาทสำคัญ

00:10:40.724 --> 00:10:45.544
ในการตัดสินใจปกป้องแอนตาร์กติกา

00:10:45.544 --> 00:10:52.393
เชื่อไหมล่ะ พวกเราได้รับความสนใจ
จากสตรีชาวตะวันออกกลาง

00:10:52.393 --> 00:10:58.551
หลายคนได้เป็นตัวแทนเยือนแอนตาร์กติกา
เป็นครั้งแรกของประเทศ

00:10:58.551 --> 00:11:01.066
เป็นผู้คนที่น่าทึ่ง และมีแรงบันดาลใจ

00:11:01.066 --> 00:11:04.322
การดูแลแอนตาร์กติกา

00:11:04.322 --> 00:11:10.658
คุณต้องเริ่มจากการสร้างความมีส่วนร่วม
ระหว่างผู้คนกับสถานที่อันน่าทึ่งแห่งนี้

00:11:10.658 --> 00:11:14.858
สร้างความสัมพันธ์ สร้างความผูกพัน

00:11:14.858 --> 00:11:17.621
สร้างความรัก

00:11:17.621 --> 00:11:21.080
นับเป็นเกียรติอย่างยิ่ง
ที่ได้มาเยือนแอนตาร์กติกา

00:11:21.080 --> 00:11:22.427
ผมไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้

00:11:22.427 --> 00:11:24.006
ผมรู้สึกโชคดีมาก

00:11:24.006 --> 00:11:27.233
ตลอดชีวิต ผมได้ไปเยือนมาแล้ว 35 ครั้ง

00:11:27.233 --> 00:11:31.951
ผู้คนที่ไปเยือนร่วมกับเรา
กลับบ้านไปอย่างผู้ชนะ

00:11:31.951 --> 00:11:33.899
ไม่ใช่เพียงสำหรับแอนตาร์กติกา

00:11:33.899 --> 00:11:37.543
แต่สำหรับท้องถิ่นของพวกเขา 
ในประเทศของพวกเขาด้วย

NOTE Paragraph

00:11:37.543 --> 00:11:43.891
เอาล่ะ เรากลับไปที่เรื่องตั้งต้นของเรา
น้ำแข็งกำลังละลายที่ขั้วโลกทั้งสอง

00:11:43.891 --> 00:11:46.433
ซึ่งไม่ใช่ข่าวดี

00:11:47.713 --> 00:11:51.689
NASA รายงานว่าเมื่อหกเดือนก่อน

00:11:51.689 --> 00:11:56.688
แผ่นน้ำแข็งด้านตะวันตกของแอนตาร์กติกา
กำลังแยกตัว

00:11:56.688 --> 00:11:59.113
ก้อนน้ำแข็งที่มีอาณาเขตไพศาล

00:11:59.113 --> 00:12:03.385
ลองเทียบดูว่าแอนตาร์กติกากว้างใหญ่เพียงไหน

00:12:03.385 --> 00:12:07.926
อาณาเขตน้ำแข็งขนาดใหญ่ กำลังแยกตัวออก

00:12:07.926 --> 00:12:10.761
เท่ากับขนาดของประเทศขนาดเล็ก

00:12:10.761 --> 00:12:15.166
และ NASA คำนวณต่อว่า
ระดับน่้ำทะเลกำลังสูงขึ้น

00:12:15.166 --> 00:12:17.340
ซึ่งจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

00:12:17.340 --> 00:12:20.753
น้ำทะเลจะสูงขึ้น 1 เมตร
ในอีก 100 ปีข้างหน้า

00:12:20.753 --> 00:12:24.288
เป็นระยะเวลาเดียวกันกับที่แม่ของผม
มีชีวิตอยู่บนโลก

00:12:24.288 --> 00:12:25.978
มันจะต้องเกิดขึ้น

00:12:25.978 --> 00:12:30.309
ผมระลึกได้ว่า การปกป้องแอนตาร์กติกา

00:12:31.649 --> 00:12:36.194
และความอยู่รอดของพวกเราบนโลกนั้น
มีความเกี่ยวพันกัน

00:12:36.194 --> 00:12:38.088
และนี่คือทางแก้ปัญหาอย่างง่าย ๆ

00:12:38.088 --> 00:12:43.607
ถ้าพวกเราใช้พลังงานหมุนเวียนได้มากขึ้น

00:12:43.607 --> 00:12:49.469
ถ้าพวกเราใช้พลังงาน
อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น

00:12:49.469 --> 00:12:53.765
ใช้พลังงานอย่างสมดุลและสะอาดขึ้น

00:12:53.765 --> 00:12:58.611
ก็จะไม่มีความจำเป็นทางการเงิน
ที่จะต้องไปตักตวงทรัพยากรจากแอนตาร์กติกา

00:12:58.611 --> 00:13:00.670
จะไม่คุ้มประโยชน์ทางการเงินเลย

00:13:00.670 --> 00:13:07.366
และถ้าเราบริหารการใช้พลังงานได้ดีขึ้น
พวกเราจะชะลอ

00:13:08.366 --> 00:13:10.506
หรือแม้แต่หยุดยั้ง

00:13:10.506 --> 00:13:13.547
การละลายของก้อนน้ำแข็งมหึมานี้

NOTE Paragraph

00:13:13.547 --> 00:13:17.097
นี่คือความท้าทายอันยิ่งใหญ่ 
แล้วทำไมเราต้องรับผิดชอบกับเรื่องนี้

00:13:17.097 --> 00:13:21.069
พวกเราจะต้องกลับไปอีกครั้ง

00:13:21.069 --> 00:13:22.965
ปลายปีหน้า

00:13:22.965 --> 00:13:26.800
กลับไปที่ขั้วโลกใต้

00:13:26.800 --> 00:13:31.052
ที่ซึ่งพวกเราเคยเดินเท้าไปถึงมาแล้ว
เมื่อ 30 ปีก่อน

00:13:31.052 --> 00:13:36.777
เดินย้ำรอยเท้ากว่า 1,600 กิโลเมตร

00:13:36.777 --> 00:13:42.827
แต่ครั้งนี้ จะใช้เพียง
พลังงานหมุนเวียนเท่านั้น ในการดำรงชีพ

00:13:42.827 --> 00:13:48.386
พวกเราจะเดินข้ามแผ่นน้ำแข็ง
ที่กำลังละลายอยู่ข้างใต้

00:13:48.386 --> 00:13:53.295
โดยหวังว่าจะจุดประกายทางแก้ไขได้บ้าง

NOTE Paragraph

00:13:53.295 --> 00:13:55.720
นี่คือลูกชายของผม บาร์นนี่

00:13:55.720 --> 00:13:58.511
เขาจะร่วมเดินทางไปกับผมด้วย

00:13:58.511 --> 00:14:03.261
เขาตั้งใจจะเดินเคียงบ่าเคียงไหล่
ไปกับพ่อของเขา

00:14:03.261 --> 00:14:07.275
สิ่งที่เขาจะทำคือ แปลสารเหล่านี้

00:14:07.275 --> 00:14:12.900
และนำส่งแรงบันดาลใจเหล่านี้
ให้ไปถึงคนหนุ่มสาวที่จะเป็นผู้นำในอนาคต

00:14:12.900 --> 00:14:14.939
ผมภูมิใจในตัวเขาอย่างที่สุด

00:14:14.939 --> 00:14:18.421
เยี่ยมมากลูก

NOTE Paragraph

00:14:19.623 --> 00:14:25.609
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษทั้งหลายครับ
ผู้อยู่รอด -- ผมโอเค --

00:14:26.198 --> 00:14:33.535
ผู้อยู่รอดมองเห็นปัญหาและไม่บอกว่า "ช่างมัน"

00:14:34.686 --> 00:14:38.846
ผู้อยู่รอดจะมองเห็นปัญหาและเดินหน้าแก้ไข

00:14:38.846 --> 00:14:41.919
ก่อนที่ปัญหานั้นจะลุกลาม

00:14:41.919 --> 00:14:47.967
พวกเรามีเวลา 27 ปีนับจากนี้
ที่จะปกป้องแอนตาร์กติกา

00:14:47.967 --> 00:14:50.482
ที่ซึ่งพวกเราทุกคนเป็นเจ้าของ


00:14:50.482 --> 00:14:53.262
ที่ซึ่งพวกเราทุกคนต้องรับผิดชอบ

00:14:53.262 --> 00:14:58.232
บางทีความจริงที่ว่าไม่มีใครเป็นเจ้าของมัน
อาจเป็นเหตุให้พวกเราทำสำเร็จก็ได้

00:14:58.232 --> 00:15:03.051
แอนตาร์กติกาคือเส้นแบ่งจริยธรรม
ที่อยู่บนกองหิมะ

00:15:03.051 --> 00:15:06.598
และด้านหนึ่งของเส้นแบ่งนั้น
บอกให้เราต้องสู้

00:15:06.598 --> 00:15:12.311
สู้อย่างมุ่งนั่นเพื่อดินแดนอันสวยงาม
และบริสุทธิ์ ที่เหลืออยู่เพียงแห่งเดียวบนโลกนี้

00:15:12.311 --> 00:15:14.472
ผมรู้ว่ามันเป็นไปได้

00:15:14.472 --> 00:15:16.492
และทุกคนจะร่วมมือกัน

00:15:16.492 --> 00:15:20.370
ผมขอทิ้งท้ายให้กับพวกคุณด้วยคำพูดของเกอเธ่
(Goethe)

00:15:20.370 --> 00:15:22.497
ซึ่งผมยึดถือสำหรับชีวิตของผม

NOTE Paragraph

00:15:23.977 --> 00:15:29.858
"ถ้าคุณทำได้ หรือฝันว่าทำได้

00:15:31.262 --> 00:15:34.234
จงเริ่มทำ ณ บัดนี้

00:15:34.234 --> 00:15:41.026
เมื่อเรากล้าที่จะทำ ความกล้านั้นจะมีพลัง
ความสามารถ และปาฏิหารย์อยู่ข้างใน"

NOTE Paragraph

00:15:41.026 --> 00:15:42.590
ขอให้ทุกท่านโชคดี

NOTE Paragraph

00:15:42.590 --> 00:15:44.750
ขอบคุณมากครับ

NOTE Paragraph

00:15:44.750 --> 00:15:49.115
(เสียงปรบมือ)