WEBVTT

00:00:09.218 --> 00:00:12.554
นี่คือไมโครแรปเตอร์

00:00:12.554 --> 00:00:17.060
ไดโนเสาร์กินเนื้อที่มีสี่ปีก
มีความยาวเกือบสองฟุต

00:00:17.060 --> 00:00:18.271
กินปลาเป็นอาหาร

00:00:18.271 --> 00:00:21.209
และมีชีวิตอยู่ประมาณ 120 ล้านปีก่อน

00:00:21.209 --> 00:00:26.176
เราได้ความรู้เกี่ยวกับมันส่วนใหญ่
มาจากฟอสซิลซึ่งมีหน้าตาแบบนี้

00:00:26.176 --> 00:00:29.970
แล้วสีต่าง ๆ ที่เห็นนี่ เป็นเพียงการเดา
จากศิลปินงั้นหรือ

00:00:29.970 --> 00:00:32.286
คำตอบคือ ไม่ใช่

00:00:32.286 --> 00:00:35.414
เรารู้ว่า สีดำเงานี้ เป็นสีที่ถูกต้อง

00:00:35.414 --> 00:00:40.608
เพราะว่านักบรรพชีวินวิทยา
ได้ทำการวิเคราะห์เบาะแสที่มีอยู่ในฟอสซิล

00:00:40.608 --> 00:00:44.828
แต่เพื่อให้หลักฐานนั้นได้รับการตีความ
จะต้องใช้การตรวจสอบฟอสซิลที่ระมัดระวัง

00:00:44.828 --> 00:00:50.031
และความเข้าใจที่ดี
เกี่ยวกับฟิสิกส์ของแสงและสี

00:00:50.031 --> 00:00:53.692
ก่อนอื่น นี่คือสิ่งที่เราเห็นจริง ๆ จากฟอสซิล

00:00:53.692 --> 00:00:58.386
รอยประทับของกระดูกและขนนก
ที่เปิดเผยความลับของแร่ที่ถูกทิ้งเอาไว้

00:00:58.386 --> 00:00:59.830
และจากรอยประทับเหล่านี้

00:00:59.830 --> 00:01:02.436
เราสามารถคาดเดาได้ว่า
ขนของไมโครแรปเตอร์

00:01:02.436 --> 00:01:07.572
คล้ายกันกับขนของไดโนเสาร์ยุคใหม่
ซึ่งก็คือนก

00:01:07.572 --> 00:01:11.237
แต่อะไรที่ทำให้ขนนกมีสีต่าง ๆ มากมายล่ะ

00:01:11.237 --> 00:01:15.827
ขนนกส่วนใหญ่มีเม็ดสี
หนึ่งหรือสองชนิด

00:01:15.827 --> 00:01:18.403
สีแดงของนกคาร์ดินัลมาจากคาโรทีนอย

00:01:18.403 --> 00:01:21.409
เม็ดสีเดียวกับที่ทำให้แครอทมีสีส้ม

00:01:21.409 --> 00:01:23.745
ในขณะที่หน้าสีดำของมัน
เป็นผลมาจากเมลานิน

00:01:23.745 --> 00:01:27.028
เม็ดสีที่มีอยู่ตามขนและผิวหนังของพวกเรา

00:01:27.028 --> 00:01:30.462
แต่ในขนนก เมลานินไม่ได้เป็นแค่สี

00:01:30.462 --> 00:01:34.154
มันทำให้เกิดโครงสร้างกลวงระดับนาโน
ที่เรียกว่า เมลาโนโซม

00:01:34.154 --> 00:01:37.267
ซึ่งสามารถให้แสงสีใดก็ได้ในเฉดสีรุ้ง

00:01:37.267 --> 00:01:39.188
เพื่อที่จะเข้าใจว่ามันทำงานอย่างไร

00:01:39.188 --> 00:01:41.666
มันช่วยจดจำสิ่งที่เกี่ยวกับแสง

00:01:41.666 --> 00:01:46.935
แสงคือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าเล็ก ๆ 
ที่เดินทางผ่านอากาศ

00:01:46.935 --> 00:01:49.323
จุดสูงสุดของคลื่นเรียกว่ายอดคลื่น

00:01:49.323 --> 00:01:53.485
และระยะห่างระหว่างสองยอดคลื่น
เรียกว่าความยาวคลื่น

00:01:53.485 --> 00:01:58.235
ยอดคลื่นในแสงสีแดง
อยู่ห่างกันประมาณหนึ่งใน 7 แสนล้านเมตร

00:01:58.235 --> 00:02:01.481
และความยาวคลื่นแสงสีม่วง
มีความยาวที่น้อยกว่า

00:02:01.481 --> 00:02:06.160
คือประมาณหนึ่งใน 4 แสนล้านเมตร
หรือ 400 นาโนเมตร

00:02:06.160 --> 00:02:10.241
เมื่อแสงตกกระทบผิวด้านหน้า
ของเมลาโนโซมกลวง ๆ ของนก

00:02:10.241 --> 00:02:13.747
แสงบางส่วนถูกสะท้อนออก
และบางส่วนก็ผ่านไป

00:02:13.747 --> 00:02:18.110
สัดส่วนของแสงที่ถูกส่งผ่าน
จะสะท้อนออกมาทางผิวด้านหลัง

00:02:18.110 --> 00:02:20.553
คลื่นทั้งสองที่ถูกสะท้อนออกมา
จะเกิดการแทรกสอดกัน

00:02:20.553 --> 00:02:22.487
โดยปกติแล้วมักจะลบล้างกันไป

00:02:22.487 --> 00:02:24.667
แต่เมื่อความยาวคลื่นของแสงที่ถูกสะท้อน

00:02:24.667 --> 00:02:27.839
พอดีกันกับระยะระหว่างการสะท้อนทั้งสอง

00:02:27.839 --> 00:02:29.762
พวกมันเสริมกันและกัน

00:02:29.762 --> 00:02:33.044
แสงสีเขียวมีความยาวคลื่นประมาณ 
500 นาโนเมตร

00:02:33.044 --> 00:02:36.328
ฉะนั้น เมลาโนโซมที่มีขนาดประมาณ
500 นาโนเมตร

00:02:36.328 --> 00:02:38.283
จึงให้แสงสีเขียว

00:02:38.283 --> 00:02:40.758
เมลาโนโซมที่บางกว่าให้แสงสีม่วง

00:02:40.758 --> 00:02:43.551
และที่หนากว่าให้แสงสีแดง

00:02:43.551 --> 00:02:45.987
แน่นอน มันซับซ้อนกว่านี้

00:02:45.987 --> 00:02:49.711
เมลาโนโซมอัดตัวอยู่ด้วยกัน
ภายในเซลล์ และไหนจะยังมีปัจจัยอื่นอีก

00:02:49.711 --> 00:02:54.371
อย่างเช่น การเรียงตัวของเมลาโนโซม
ภายในขนนก ก็มีความสำคัญเช่นกัน

00:02:54.371 --> 00:02:56.824
ลองกลับมาดู
ที่ฟอสซิลของไมโครแรปเตอร์กัน

00:02:56.824 --> 00:03:01.033
เมื่อนักวิทยาศาสตร์สำรวจรอยขนของมัน
ด้วยกล้องจุลทรรศน์กำลังสูง

00:03:01.033 --> 00:03:04.307
พวกเขาพบโครงสร้างระดับนาโน
ที่ดูเหมือนเมลาโนโซม

00:03:04.307 --> 00:03:09.156
การวิเคราะห์เมลาโนโซมด้วยเอ็กซ์เรย์
ยังให้การสนับสนุนทฤษฎีนี้มากขึ้น

00:03:09.156 --> 00:03:13.384
พวกมันมีแร่ที่อาจเป็นผลจากการสลาย
ของเมลานิน

00:03:13.384 --> 00:03:16.784
นักวิทยาศาสตร์เลือกเอาขนนก
20 อันจากฟอสซิลหนึ่ง

00:03:16.784 --> 00:03:20.961
และพบว่า เมลาโนโซมจากทั้ง 20 ตัวอย่าง
มีลักษณะคล้ายกัน

00:03:20.961 --> 00:03:25.041
ฉะนั้น พวกเขาค่อนข้างมั่นใจว่า
ไดโนเสาร์เป็นสีเดียวกันทั้งตัว

00:03:25.041 --> 00:03:29.369
พวกเขาเปรียบเทียบเมลาโนโซม
จากไมโครแรปเตอร์กับนกในปัจจุบัน

00:03:29.369 --> 00:03:32.938
และแม้ว่าจะไม่พบสิ่งที่เหมือนกันทุกประการ
แต่พบสิ่งที่ใกล้เคียงที่สุด

00:03:32.938 --> 00:03:37.115
เป็นขนนกเป็ดน้ำสีเหลือบ
ที่อยู่บนปีกของเป็ด

00:03:37.115 --> 00:03:40.998
และด้วยการตรวจสอบขนาดและการเรียงตัว
ของเมลาโนโซมอย่างแม่นยำ

00:03:40.998 --> 00:03:45.880
นักวิทยาศาสตร์บอกว่า ขนนกมีสีดำเหลือบ

00:03:45.880 --> 00:03:48.897
ตอนนี้ เราสามารถรู้ได้แล้วว่า
ขนนกของฟอสซิลเป็นสีอะไร

00:03:48.897 --> 00:03:54.060
นักบรรพชีวินวิทยากำลังมองหาฟอสซิล
ที่มีเมลาโนโซมที่ถูกรักษาไว้เป็นอย่างดี

00:03:54.060 --> 00:03:57.853
พวกเขาพบว่าไดโนเสาร์จำนวนมาก
รวมถึง วีโลซิแรปเตอร์

00:03:57.853 --> 00:03:59.522
อาจมีขน

00:03:59.522 --> 00:04:04.857
ซึ่งอาจหมายความว่าภาพยนตร์หลายเรื่อง
อาจไม่ถูกต้องตามหลักชีววิทยา

00:04:04.857 --> 00:04:06.557
ฉลาดมาก สาวน้อย