WEBVTT

00:00:00.485 --> 00:00:02.707
เมื่อสิบปีก่อน ผมเขียนหนังสือเล่มหนึ่ง

00:00:02.707 --> 00:00:05.800
ชื่อว่า "ศตวรรษสุดท้าย?" 
ที่มีเครื่องหมายคำถามต่อท้าย

00:00:05.800 --> 00:00:09.377
สำนักพิมพ์ของผมตัดเครื่องหมายคำถามออก
(เสียงหัวเราะ)

00:00:09.377 --> 00:00:11.259
ส่วนสำนักพิมพ์สัญชาติอเมริกันก็เปลี่ยนชื่อมันเป็น

00:00:11.259 --> 00:00:15.168
"ชั่วโมงสุดท้าย"

00:00:15.168 --> 00:00:18.660
ชาวอเมริกันชอบความสุขและทุกข์แบบเร่งด่วน

00:00:18.660 --> 00:00:20.368
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:20.368 --> 00:00:22.118
และแนวคิดของมันคือ

00:00:22.118 --> 00:00:24.177
โลกเราดำรงอยู่มา 45 ล้านศตวรรษแล้ว

00:00:26.236 --> 00:00:28.297
แต่ศตวรรษสุดท้ายนี้มีสิ่งพิเศษ

00:00:28.297 --> 00:00:31.313
มันเป็นศตวรรษแรก ที่สิ่งมีชีวิตสายพันธุ์หนึ่ง
ซึ่งคือมนุษย์เรา

00:00:31.313 --> 00:00:34.115
กำชะตาของดาวเคราะห์ทั้งดวงไว้

00:00:34.115 --> 00:00:36.105
ตลอดช่วงอายุของโลกนี้

00:00:36.105 --> 00:00:38.041
ภัยคุกคามล้วนมาจากธรรมชาติ

00:00:38.041 --> 00:00:41.537
โรคภัย แผ่นดินไหว อุกกาบาต และอื่นๆ

00:00:41.537 --> 00:00:47.209
แต่นับจากนี้ อันตรายร้ายแรงที่สุดจะมาจากพวกเรา

00:00:47.209 --> 00:00:50.480
และมันไม่ใช่แค่ภัยจากอาวุธนิวเคลียร์

00:00:50.480 --> 00:00:52.231
ในโลกที่เชื่อมโยงถึงกันหมดนี้

00:00:52.231 --> 00:00:55.394
การล่มของระบบสื่อสารอาจลุกลามไปทั่วโลก

00:00:55.394 --> 00:00:59.350
การเดินทางโดยเครื่องบินอาจกระจายโรคติดต่อ
ไปทั่วโลกภายในไม่กี่วัน

00:00:59.350 --> 00:01:02.677
และสื่อสังคมออนไลน์สามารถกระจายข่าวลือ
และสร้างความแตกตื่น

00:01:02.677 --> 00:01:05.894
ด้วยความเร็วแสง

00:01:05.894 --> 00:01:09.119
เรามัวแต่กลุ้มใจกับปัญหาเล็กน้อย

00:01:09.119 --> 00:01:13.150
เครื่องบินตก ด้วยเหตุที่เป็นไปได้ยาก
สารก่อมะเร็งในอาหาร

00:01:13.150 --> 00:01:15.376
กัมมันตภาพรังสีในระดับต่ำ และอื่นๆ

00:01:15.376 --> 00:01:18.201
แต่เรา และผู้นำทางการเมืองของเรา

00:01:18.201 --> 00:01:22.404
กลับอยู่ในภาวะปฏิเสธที่จะเชื่อเรื่องสถานการณ์หายนะ

00:01:22.404 --> 00:01:25.442
นับว่าโชคดีที่สิ่งเลวร้ายที่สุดยังไม่เกิด

00:01:25.442 --> 00:01:27.638
จริงๆ แล้วมันอาจจะไม่เกิดขึ้น

00:01:27.638 --> 00:01:30.823
แต่ถ้าอุบัติการณ์นั้นส่งผลร้ายแรง

00:01:30.823 --> 00:01:33.691
มันก็ควรได้รับการพิจารณาเป็นพิเศษ

00:01:33.691 --> 00:01:37.527
เพื่อหาทางป้องกัน แม้ว่าโอกาสเกิดขึ้นอาจมีน้อย

00:01:37.527 --> 00:01:42.040
เช่นเดียวกับที่เราซื้อประกันอัคคีภัย สำหรับบ้านเรา

NOTE Paragraph

00:01:42.040 --> 00:01:47.037
และเมื่อวิทยาศาสตร์ให้อำนาจ
และความหวัง มากยิ่งขึ้น

00:01:47.037 --> 00:01:50.903
ผลเสียก็น่ากลัวขึ้นด้วย

00:01:50.903 --> 00:01:53.142
เราอ่อนแอลงเรื่อยๆ

00:01:53.142 --> 00:01:54.980
อีกไม่กี่ทศวรรษ

00:01:54.980 --> 00:01:57.210
ผู้คนนับล้านจะสามารถ

00:01:57.210 --> 00:02:00.331
ใช้เทคโนโลยีชีวภาพที่ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว
ไปในทางที่ผิด

00:02:00.331 --> 00:02:03.884
เช่นเดียวกับที่พวกเขาใช้เทคโนโลยีด้านหุ่นยนต์
ไปในทางที่ผิด

00:02:03.884 --> 00:02:07.083
ฟรีแมน เดย์สัน (Freeman Dayson)
เคยบรรยายใน TED

00:02:07.083 --> 00:02:10.679
เขาคาดว่า เด็กๆ จะออกแบบ
และสร้างสิ่งมีชีวิตรูปแบบใหม่

00:02:10.679 --> 00:02:15.190
จนกลายเป็นเรื่องธรรมดา
เช่นเดียวกับที่ คนรุ่นเขาเล่นชุดทดลองเคมี

00:02:15.190 --> 00:02:17.718
นี่อาจฟังเหมือนนิยายวิทยาศาสตร์สุดโต่ง

00:02:17.718 --> 00:02:20.901
แต่หากเพียงบางส่วนของสิ่งที่เขาคาดไว้ เกิดเป็นจริงขึ้นมา

00:02:20.901 --> 00:02:23.638
ระบบนิเวศวิทยาของเรา หรือแม้แต่สายพันธุ์ของเรา

00:02:23.638 --> 00:02:27.627
คงปลอดภัยได้อีกไม่นาน

00:02:27.627 --> 00:02:31.490
ยกตัวอย่างเช่น มีนักอนุรักษ์ธรรมชาติหัวรุนแรงบางคน

00:02:31.490 --> 00:02:33.999
ที่คิดว่าโลกใบนี้คงจะดีกว่านี้

00:02:33.999 --> 00:02:37.402
ถ้ามีมนุษย์น้อยลงกว่านี้มากๆ

00:02:37.402 --> 00:02:40.119
อะไรจะเกิดขึ้นถ้าคนพวกนี้

00:02:40.119 --> 00:02:42.256
เชี่ยวชาญในเรื่อง ชีวภาพสังเคราะห์

00:02:42.256 --> 00:02:45.108
ซึ่งจะเป็นเรื่องที่แพร่หลายในปี 2050

00:02:45.108 --> 00:02:48.150
เมื่อถึงตอนนั้น ฝันร้ายอื่นๆ จากนิยายวิทยาศาสตร์

00:02:48.150 --> 00:02:49.860
อาจเริ่มกลายมาเป็นเรื่องจริง

00:02:49.860 --> 00:02:51.930
หุ่นยนต์ทึ่มๆ หลุดพ้นจากการควบคุม

00:02:51.930 --> 00:02:54.347
หรือระบบเครือข่ายที่มีชีวิตจิตใจขึ้นได้เอง

00:02:54.347 --> 00:02:56.936
และเป็นภัยต่อมวลมนุษย์

NOTE Paragraph

00:02:56.936 --> 00:03:00.206
เราสามารถป้องกันความเสี่ยงเหล่านั้นได้โดยสร้างกฏเกณฑ์

00:03:00.206 --> 00:03:02.613
ซึ่งเราต้องทำเช่นนั้นแน่ แต่องค์กรเหล่านี้

00:03:02.613 --> 00:03:06.142
แข่งขันกันรุนแรง มีสาขาทั่วโลก

00:03:06.142 --> 00:03:08.122
และถูกกดดันด้วยปัจจัยเชิงพาณิชย์

00:03:08.122 --> 00:03:11.407
จนถึงขั้นที่ ถ้าสิ่งใดก็ตามสามารถทำได้
มันจะถูกทำที่ไหนสักแห่ง

00:03:11.407 --> 00:03:13.443
โดยไม่สนใจกฏเกณฑ์

00:03:13.443 --> 00:03:16.930
เช่นเดียวกับกฏหมายยาเสพติด
เราพยายามควบคุม แต่ก็ไม่สำเร็จ

00:03:16.930 --> 00:03:19.974
และโลกเราก็จะมีคนโง่ที่ขาดความยั้งคิด

00:03:19.974 --> 00:03:23.470
ในระดับที่ไม่ธรรมดา

NOTE Paragraph

00:03:23.470 --> 00:03:25.761
และเช่นเดียวกับที่ผมกล่าวไว้ในหนังสือ

00:03:25.761 --> 00:03:28.650
เราจะผ่านศตวรรษนี้ไปอย่างยากลำบาก

00:03:28.650 --> 00:03:32.140
อาจเกิดการถดถอยในสังคมของเรา

00:03:32.140 --> 00:03:36.255
จริงๆ แล้ว มีโอกาสถึง 50% ที่จะเกิดการถดถอยรุนแรง

00:03:36.255 --> 00:03:39.169
แต่ เป็นไปได้หรือไม่ 
ที่จะมีเหตุการณ์ที่คาดว่าจะเกิดขึ้น

00:03:39.169 --> 00:03:41.330
ที่อาจเลวร้ายกว่านั้น

00:03:41.330 --> 00:03:44.760
เหตุการณ์ที่จะทำลายทุกชีวิตบนโลกนี้

00:03:44.760 --> 00:03:47.686
เมื่อตอนที่เครื่องเร่งอนุภาคเครื่องใหม่พร้อมใช้งาน

00:03:47.686 --> 00:03:49.475
บางคนถามอย่างกังวลว่า

00:03:49.475 --> 00:03:51.725
มันจะทำลายโลกนี้ หรือที่แย่กว่านั้น

00:03:51.725 --> 00:03:54.384
มันจะฉีกอวกาศออกเป็นเสี่ยงๆ หรือเปล่า

00:03:54.384 --> 00:03:57.927
โชคดีที่มันได้รับการยืนยันแล้ว

00:03:57.927 --> 00:03:59.971
ผมและคนอื่นๆ ได้อธิบายว่า

00:03:59.971 --> 00:04:01.904
ธรรมชาติได้ทำการทดลองนี้

00:04:01.904 --> 00:04:04.090
มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

00:04:04.090 --> 00:04:05.855
โดยการชนกันของรังสีคอสมิก

00:04:05.855 --> 00:04:08.909
แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ควรต้องระมัดระวัง

00:04:08.909 --> 00:04:11.489
เมื่อทำการทดลองที่จะสร้างสภาวะ

00:04:11.489 --> 00:04:13.972
ที่ไม่เคยมีมาก่อนในธรรมชาติ

00:04:13.972 --> 00:04:17.395
นักชีววิทยาควรหลีกเลี่ยง
การแพร่กระจายของเชื้อโรค

00:04:17.395 --> 00:04:20.110
ที่ถูกดัดแปลงพันธุกรรม และมีอันตรายรุนแรง

NOTE Paragraph

00:04:20.110 --> 00:04:23.627
อ้อ และอีกอย่าง การที่เราจะหลีกเลี่ยง

00:04:23.627 --> 00:04:27.088
ความเสี่ยงต่อมหาวิบัติขั้นทำลายล้างนั้น

00:04:27.088 --> 00:04:30.363
ขึ้นอยู่กับคำถามด้านปรัชญาและศีลธรรม คำถามหนึ่ง

00:04:30.363 --> 00:04:32.033
ซึ่งก็คือ

00:04:32.033 --> 00:04:34.341
ลองพิจารณาสองเหตุการณ์

00:04:34.341 --> 00:04:39.577
เหตุการณ์แรก ทำลาย 90 เปอร์เซนต์ของมนุษยชาติ

00:04:39.577 --> 00:04:43.473
เหตุการณ์ที่สอง ทำลาย 100 เปอร์เซนต์

00:04:43.473 --> 00:04:46.391
เหตุการณ์ที่สอง แย่กว่าเหตุการณ์แรก แค่ไหน

00:04:46.391 --> 00:04:49.414
บางคนจะบอกว่าแย่กว่าแค่ 10 เปอร์เซนต์

00:04:49.414 --> 00:04:52.564
จำนวนคนตายมีสูงกว่า 10 เปอร์เซนต์

00:04:52.564 --> 00:04:55.470
แต่ผมเชื่อว่า เหตุการณ์ที่สอง นั้นแย่กว่าแบบเทียบกันไม่ได้

00:04:55.470 --> 00:04:58.099
ในฐานะนักดาราศาสตร์ ผมไม่เชื่อว่า

00:04:58.099 --> 00:05:00.566
มนุษย์คือจุดสิ้นสุดของเรื่องนี้

00:05:00.566 --> 00:05:03.889
ยังมีเวลาอีกห้าพันล้านปี ก่อนดวงอาทิตย์จะขยายตัว

00:05:03.889 --> 00:05:06.600
และเอกภพคงดำรงอยู่ไปเรื่อยๆ

00:05:06.600 --> 00:05:08.892
วิวัฒนาการหลังยุคของมนุษย์

00:05:08.892 --> 00:05:11.082
บนโลกใบนี้ และไกลออกไป

00:05:11.082 --> 00:05:13.796
อาจจะยืดยาว เช่นเดียวกับวิวัฒนาการของดาร์วิน

00:05:13.796 --> 00:05:17.077
ที่สร้างเราขึ้นมา และอาจสวยงามยิ่งกว่านั้น

00:05:17.077 --> 00:05:19.741
จริงๆ แล้ว วิวัฒนาการในอนาคต
จะเกิดขึ้นเร็วมาก

00:05:19.741 --> 00:05:21.940
ด้วยตัวช่วยด้านเทคโนโลยี

00:05:21.940 --> 00:05:24.239
มันจะไม่ช้าในแบบการคัดเลือกทางธรรมชาติ

NOTE Paragraph

00:05:24.239 --> 00:05:28.434
ดังนั้น เมื่อพิจารณาถึงเดิมพันอันยิ่งใหญ่แล้ว

00:05:28.434 --> 00:05:31.820
เราไม่ควรจะยอมรับความเสี่ยง
แม้เพียงหนึ่งในพันล้าน

00:05:31.820 --> 00:05:34.049
ที่จะทำให้มนุษยชาติสูญพันธุ์

00:05:34.049 --> 00:05:36.359
และทำลายโอกาสอันยิ่งใหญ่นี้

00:05:36.359 --> 00:05:38.131
เหตุการณ์บางอย่าง ถูกมองว่า

00:05:38.131 --> 00:05:39.950
เป็นนิยายวิทยาศาสตร์

00:05:39.950 --> 00:05:43.336
แต่บางเหตุการณ์ก็เป็นจริงได้อย่างน่ากลัว

00:05:43.336 --> 00:05:46.210
สิ่งสำคัญที่เราควรระลึกไว้ก็คือ สิ่งที่ไม่คุ้นเคย

00:05:46.210 --> 00:05:48.907
นั้นแตกต่างกับ สิ่งที่ไม่น่าเกิดขึ้นได้

00:05:48.907 --> 00:05:51.305
อันที่จริง นั่นคือเหตุผลที่พวกเราที่ เคมบริดจ์

00:05:51.305 --> 00:05:54.680
ก่อตั้งศูนย์ศึกษาขึ้นมา เพื่อที่จะจัดการ

00:05:54.680 --> 00:05:56.712
ความเสี่ยงต่อการดำรงเผ่าพันธุ์

00:05:56.712 --> 00:05:59.775
ดูเหมือนว่ามันคุ้มค่าสำหรับคนไม่กี่คน

00:05:59.775 --> 00:06:02.091
ที่จะมาใคร่ครวญกับหายนะที่อาจเกิดขึ้นได้เหล่านี้

00:06:02.091 --> 00:06:05.104
และเราก็ต้องการความช่วยเหลือเท่าที่จะหาได้จากคนอื่นๆ

00:06:05.104 --> 00:06:07.583
เพราะเราคือผู้ปกป้องสิ่งล้ำค้า ซึ่งนั่นก็คือ

00:06:07.583 --> 00:06:11.066
จุดเล็กๆ สีฟ้า ในห้วงอวกาศอันกว้างใหญ่

00:06:11.066 --> 00:06:14.444
ดาวเคราะห์ที่ยังมีอนาคตอีก 50 ล้านศตวรรษรออยู่

00:06:14.444 --> 00:06:17.000
ดังนั้นจงอย่าทำลายอนาคตนั้น

NOTE Paragraph

00:06:17.000 --> 00:06:18.795
และผมจะขอจบด้วยคำกล่าว

00:06:18.795 --> 00:06:22.296
ของนักวิทยาศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่
ปีเตอร์ เมดาวาร์ (Peter Medawar)

00:06:22.296 --> 00:06:25.569
ซึ่งกล่าวไว้ว่า " ระฆังที่ดังกังวาลสำหรับมนุษยชาติ

00:06:25.569 --> 00:06:28.213
เปรียบได้ดังกระพรวนของฝูงวัวจากเทือกเขาอัลไพน์

00:06:28.213 --> 00:06:30.499
มันคล้องอยู่กับคอของเรา

00:06:30.499 --> 00:06:33.174
และมันคงเป็นความผิดของเรา

00:06:33.174 --> 00:06:35.305
ที่มันไม่สร้างเสียง และท่วงทำนองอันไพเราะ"

NOTE Paragraph

00:06:35.305 --> 00:06:37.572
ขอบคุณมากครับ

NOTE Paragraph

00:06:37.572 --> 00:06:39.685
(เสียงปรบมือ)