WEBVTT

00:00:01.267 --> 00:00:03.933
ผมชื่อ แดน โคเฮน ผมเป็นนักวิชาการ

00:00:04.500 --> 00:00:07.416
และนั่นหมายความว่า ผมโตแย้ง

00:00:07.540 --> 00:00:09.243
การโต้แย้งเป็นส่วนสำคัญของชีวิตผม

00:00:09.267 --> 00:00:10.433
และผมก็ชอบการโต้แย้ง

00:00:10.713 --> 00:00:14.109
ผมไม่ได้เป็นแค่นักวิชาการอย่างเดียว
ผมเป็นนักปรัชญาด้วย

00:00:14.133 --> 00:00:17.076
ดังนั้น ผมชอบที่จะคิดว่า
จริง ๆ แล้วผมโต้แย้งได้ดีทีเดียว

NOTE Paragraph

00:00:17.100 --> 00:00:19.900
แต่ผมชอบคิดเรื่องการโต้แย้งด้วยเหมือนกัน

00:00:20.367 --> 00:00:23.777
และระหว่างที่คิดเรื่องการโต้แย้ง
ผมได้พบกับปริศนาบางอย่าง

00:00:23.777 --> 00:00:25.760
หนึ่งในปริศนานั้น คือ

00:00:25.760 --> 00:00:27.707
ระหว่างที่ผมคิดเรื่องการโต้แย้งมาเป็นปี ๆ

00:00:27.707 --> 00:00:29.560
และตอนนี้ก็สิบกว่าปีแล้ว

00:00:29.560 --> 00:00:31.476
ผมโต้แย้งได้ดีขึ้น

00:00:31.500 --> 00:00:34.929
แต่ยิ่งผมโต้แย้งมากขึ้นและ
ยิ่งผมโต้แย้งเก่งขึ้น

00:00:34.973 --> 00:00:36.333
ผมยิ่งแพ้มากขึ้น

00:00:36.937 --> 00:00:38.209
นั่นแหละที่เป็นปริศนา

NOTE Paragraph

00:00:38.213 --> 00:00:41.500
และอีกปริศนาก็คือ 
จริง ๆ แล้วผมก็ค่อนข้างชอบ

00:00:41.500 --> 00:00:43.343
ทำไมผมถึงยอมรับกับความพ่ายแพ้

00:00:43.367 --> 00:00:46.809
และทำไมผมคิดว่า ผู้โต้แย้งที่ดี
จริง ๆ แล้วก็แพ้ได้เก่งกว่าด้วย

00:00:46.833 --> 00:00:48.843
ยังมีปริศนาอื่น ๆ อีก

00:00:48.867 --> 00:00:50.743
หนึ่งคือ ทำไมเราถึงโต้แย้ง

00:00:50.767 --> 00:00:52.409
ใครได้ประโยชน์จากการโต้แย้ง

00:00:52.433 --> 00:00:54.776
เมื่อผมคิดถึงการโต้แย้ง ผมหมายถึง

00:00:54.800 --> 00:00:57.643
การโต้แย้งเชิงวิชาการ 
หรือการโต้แย้งทางความคิด

00:00:57.667 --> 00:00:59.509
ที่ซึ่งเดิมพันกันด้วย องค์ความรู้

00:00:59.533 --> 00:01:02.276
ข้อเสนอนี้เป็นจริงหรือไม่
ทฤษฎีนี้ดีหรือเปล่า

00:01:02.300 --> 00:01:06.776
สามารถตีความต่อจากข้อมูล
หรือเนื้อหาได้หรือไม่ เป็นต้น

00:01:06.800 --> 00:01:10.776
ผมไม่สนใจการโต้แย้งที่ว่า
รอบนี้ใครจะเป็นคนล้างจาน

00:01:10.800 --> 00:01:12.476
หรือใครจะเป็นคนไปทิ้งขยะ

00:01:12.500 --> 00:01:14.809
ก็ใช่ เรามีการโต้แย้งแบบนั้น

00:01:14.833 --> 00:01:16.956
ผมมีแนวโน้มที่จะชนะมากกว่า
เพราะผมรู้เทคนิค

00:01:17.050 --> 00:01:18.366
แต่การโต้แย้งในเรื่องแบบนี้ไม่สำคัญ

00:01:18.490 --> 00:01:20.736
ผมสนใจการโต้แย้งในเชิงวิชาการ

00:01:20.860 --> 00:01:22.327
และนี่คือปริศนาของผม

NOTE Paragraph

00:01:22.447 --> 00:01:27.653
อย่างแรก ผู้โต้แย้งที่ดีชนะอะไร
เมื่อเขาชนะการโต้แย้ง

00:01:27.717 --> 00:01:30.243
ผมชนะอะไร ถ้าผมโน้มน้าวคุณว่า

00:01:30.267 --> 00:01:32.416
อรรถประโยชน์นิยมไม่ใช่กรอบความคิดที่ถูก

00:01:32.420 --> 00:01:33.910
ในการวิเคราะห์ทฤษฎีทางจริยศาสตร์

00:01:33.970 --> 00:01:36.270
เราชนะอะไรตอนที่เราโต้แย้งชนะ

00:01:36.270 --> 00:01:37.743
แม้กระทั่งก่อนหน้านั้น

00:01:37.767 --> 00:01:39.009
มันสำคัญอะไรกับผม

00:01:39.033 --> 00:01:41.976
คุณจะคิดว่าทฤษฎีของคานต์ใช้ได้

00:01:42.000 --> 00:01:45.176
หรือจริยศาสตร์ของมิลล์ถูกต้องควรปฎิบัติตาม

00:01:45.200 --> 00:01:46.576
มันไม่ใช่เรื่องของผม

00:01:46.600 --> 00:01:49.767
ไม่ว่าคุณจะเห็นว่าแนวคิดกลุ่มหน้าที่ของจิต
เป็นทฤษฎีจิตที่ใช้การได้

00:01:50.300 --> 00:01:52.343
ฉะนั้น เราจะพยายามโต้แย้งไปเพื่ออะไร

00:01:52.367 --> 00:01:54.209
ทำไมเราพยายามโน้มน้าวคนอื่น

00:01:54.233 --> 00:01:56.409
ให้เชื่อในสิ่งที่เขาไม่ต้องการจะเชื่อ

00:01:56.433 --> 00:01:58.209
และกระทั่งว่า ทำแบบนี้ดีหรือเปล่า

00:01:58.233 --> 00:02:00.476
มันเป็นวิธีปฎิบัติต่อมนุษย์ที่ดีหรือไม่

00:02:00.500 --> 00:02:03.476
พยายามทำให้คนอื่นคิดในสิ่งที่
เขาไม่ต้องการจะคิด

00:02:03.500 --> 00:02:08.175
คำตอบของผม จะอ้างอิง
ถึงการโต้แย้ง 3 รูปแบบ

NOTE Paragraph

00:02:08.199 --> 00:02:10.533
แบบแรก เรามาเรียกมันว่า วิภาษวิธี

00:02:10.547 --> 00:02:13.010
คือ เราคิคถึงการโต้แย้ง แบบทำสงคราม
คุณรู้ว่ามันเป็นอย่างไร

00:02:13.010 --> 00:02:16.563
กรีดร้อง ตะโกนใส่กันเยอะ ๆ 
และมีแพ้มีชนะ

00:02:16.563 --> 00:02:18.580
มันเป็นรูปแบบที่ไม่มีประโยชน์สักเท่าไรนัก

00:02:18.580 --> 00:02:21.543
แต่มันเป็นวิธีที่ค่อนข้างธรรมดา 
และยึดมันถือกันในการโต้แย้ง

NOTE Paragraph

00:02:21.567 --> 00:02:24.809
แต่มีการโต้แย้งแบบที่ 2 
การโต้แย้งแบบข้อพิสูจน์

00:02:24.833 --> 00:02:26.909
ลองนึกถึง การโต้แย้งของนักคณิตศาสตร์

00:02:26.933 --> 00:02:29.709
นี่คือข้อโต้แย้งของผม
ใช้ได้หรือไม่ ดีหรือเปล่า

00:02:29.733 --> 00:02:34.209
ข้อเสนอถูกรับรองหรือเปล่า
การอนุมานสมเหตุสมผลหรือเปล่า

00:02:34.233 --> 00:02:36.776
ข้อสรุปเป็นไปตามข้อตั้งหลักหรือเปล่า

00:02:36.800 --> 00:02:39.209
ไม่มีฝ่ายตรงข้าม ไม่มีความขัดแย้ง

00:02:39.233 --> 00:02:44.909
ไม่จำเป็นต้องโต้แย้งด้วย
ความรู้สึกเป็นศัตรู

NOTE Paragraph

00:02:44.933 --> 00:02:46.773
แต่ก็มีรูปแบบที่ 3 ซึ่งโปรดจำไว้

00:02:46.773 --> 00:02:48.409
เพราะผมคิดว่ามันเป็นประโยชน์อย่างมาก

00:02:48.413 --> 00:02:53.943
และมันคือ การโต้แย้งเแบบแสดงต่อหน้าผู้ฟัง

00:02:53.967 --> 00:02:56.909
ลองนึกถึงนักการเมืองที่พยายามเสนอจุดยืน

00:02:56.933 --> 00:02:59.076
พยายามโน้มน้าวบางอย่างให้ผู้ชม

NOTE Paragraph

00:02:59.100 --> 00:03:02.576
แต่ก็มีจุดหักมุมอีกอย่างในรูปแบบนี้
ที่ผมคิดว่ามันสำคัญมาก

00:03:02.600 --> 00:03:06.609
เมื่อเราโต้แย้งต่อหน้าผู้ฟัง

00:03:06.633 --> 00:03:10.709
บางครั้ง ผู้ฟังก็มีบทบาทในการมีส่วนร่วม
มากขึ้นในการโต้แย้ง

00:03:10.733 --> 00:03:15.243
มันคือ การโต้แย้งที่แสดง
ต่อหน้าคณะลูกขุน

00:03:15.267 --> 00:03:18.043
ผู้ซึ่งให้คำวินิจฉัยและตัดสินในกรณีนั้น ๆ

00:03:18.067 --> 00:03:19.876
เรามาเรียกมันว่า รูปแบบวาทศิลป์

00:03:19.900 --> 00:03:23.609
คุณต้องเสนอข้อโต้แย้งอย่างพิถีพิถัน 
ให้ผู้ฟังเข้าใจ

00:03:23.633 --> 00:03:26.270
นำเสนอชัดเจน อ้างเหตุผลอย่างดี

00:03:26.270 --> 00:03:29.660
การเสนอข้อโต้แย้งที่ดีในภาษาอังฤษ
ต่อผู้ฟังที่ช้ภาษาฝรั่งเศส

00:03:29.660 --> 00:03:31.300
มันคงไม่ได้ผล

NOTE Paragraph

00:03:31.800 --> 00:03:35.443
เรามีการโต้แย้ง 3 รูปแบบ 
แบบสงคราม แบบข้อพิสูจน์

00:03:35.467 --> 00:03:37.847
และแบบการแสดง

00:03:38.167 --> 00:03:41.933
จาก 3 รูปแบบ การโต้แย้งแบบสงคราม
เป็นรูปแบบที่มีอิทธิพลที่สุด

00:03:42.437 --> 00:03:45.070
มันครอบงำวิธีที่เราพูดถึงการโต้แย้ง

00:03:45.070 --> 00:03:47.143
มันครอบงำวิธีที่เราคิดถึงการโต้แย้ง

00:03:47.167 --> 00:03:50.143
เพราะฉะนั้น มันขัดเกลา
วิธีที่เราใช้ในการโต้แย้ง

00:03:50.167 --> 00:03:51.943
สิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ เมื่อเราโต้แย้ง

00:03:51.967 --> 00:03:53.643
ปัจจุบันเมื่อเราพูดถึงการโต้แย้ง

00:03:53.667 --> 00:03:55.643
เราพูดในแบบภาษาทหาร

00:03:55.667 --> 00:03:58.909
เราต้องการการโต้แย้งที่แข็งแกร่ง 
การโต้แย้งที่มีพลังโจมตีรุนแรง

00:03:58.933 --> 00:04:00.609
การโต้แย้งที่ตรงเข้าเป้าหมาย

00:04:00.633 --> 00:04:03.809
เราต้องการการป้องกันและ
ยุทธ์ศาสตร์ที่พร้อมใช้

00:04:03.833 --> 00:04:06.409
เราต้องการ ทำลายข้อโต้แย้ง

00:04:06.433 --> 00:04:08.430
นั่นคือการโต้แย้งแบบที่เราต้องการ

00:04:09.170 --> 00:04:11.419
มันเป็นวิธีที่ครอบงำการคิด
เกี่ยวกับการโต้แย้ง

00:04:11.419 --> 00:04:12.853
เมื่อผมพูดถึงการโต้แย้ง

00:04:12.853 --> 00:04:16.100
บางทีคุณอาจจะนึกถึง
แบบที่มีศัตรูฝ่ายตรงข้าม

NOTE Paragraph

00:04:16.445 --> 00:04:18.946
แต่การเปรียบเทียบกับสงคราม

00:04:18.946 --> 00:04:21.663
กระบวนทัศน์หรือรูปแบบสงคราม
ที่ใช้ในการคิดถึงการโต้แย้ง

00:04:21.663 --> 00:04:24.700
ผมคิดว่ามันส่งผลบิดเบือน
วิธีการโต้แย้งของเรา

00:04:25.100 --> 00:04:28.067
อย่างแรก มันทำให้วิธีการอยู่เหนือสาระสำคัญ

00:04:28.917 --> 00:04:31.093
คุณเรียนกวิชาตรรกศาสตร์
ว่าด้วยวิธีการให้เหตุผล

00:04:31.093 --> 00:04:32.823
คุณเรียนเล่ห์เหลี่ยมทั้งหมด

00:04:32.827 --> 00:04:35.657
ที่คนเราเคยใข้ และชนะการโต้แย้ง
แต่มันเป็นวิธีที่ผิดพลาด

00:04:35.657 --> 00:04:38.967
มันขยายมุมมองแบบ 
เรา-เขา

00:04:38.967 --> 00:04:42.370
มันทำให้เกิดความขัดแย้ง
สร้างการแบ่งขั้ว

00:04:42.370 --> 00:04:48.229
และผลลัพธ์ที่คาดเดาได้ก็มีแค่ 
ชัยชนะ ชัยชนะอันสวยหรู

00:04:48.233 --> 00:04:51.309
หรือความน่าสังเวช น่าอับอายจากการพ่ายแพ้

00:04:51.333 --> 00:04:53.056
ผมคิดว่า นี่คือผลลัพท์ที่บิดเบือน

00:04:53.056 --> 00:04:56.937
และที่เลวร้ายที่สุด
ดูเหมือนมันขัดขวางไม่ให้เกิดการต่อรอง

00:04:56.937 --> 00:05:01.667
หรือการปรึกษา หรือการประนีประนอม 
หรือการร่วมมือ

NOTE Paragraph

00:05:02.113 --> 00:05:05.064
ลองคิดถึงสิ่งนี้ 
คุณเเคยเข้าร่วมการโต้แย้งโดยคิดว่า

00:05:05.064 --> 00:05:08.819
"ไหนเราลอง หาข้อสรุปร่วมกัน 
แทนที่จะสู้กัน

00:05:08.819 --> 00:05:10.763
เราทำอะไร เพื่อแก้ปัญหาร่วมกันได้บ้าง?"

00:05:10.763 --> 00:05:13.179
และผมคิดว่า การโต้แย้งแบบทำสงคราม

00:05:13.179 --> 00:05:17.606
ขัดขวางไม่ให้มีข้อยุติ
การโต้แย้งด้วยรูปแบบอื่น ๆ

NOTE Paragraph

00:05:17.606 --> 00:05:20.063
และสุดท้าย นี่คือสิ่งที่แย่ที่สุดจริง ๆ

00:05:20.063 --> 00:05:22.790
มันไม่ได้นำพาเราไปสู่จุดไหนเลย
มันเป็นทางตัน

00:05:22.790 --> 00:05:28.576
มันเป็นเหมือนวงเวียน การจราจรที่เบียดเสียด
หรือติดอยู่กับที่ในการสนธนา

00:05:28.580 --> 00:05:29.867
เราไม่ได้ไปไหนเลย

00:05:30.433 --> 00:05:31.673
และอีกสิ่งหนึ่ง

00:05:31.673 --> 00:05:34.697
ในฐานะที่เป็นผู้ให้การศึกษา 
มันเป็นสิ่งที่กวนใจผมมาก

00:05:34.697 --> 00:05:36.827
ถ้าการโต้แย้งคือสงคราม

00:05:36.827 --> 00:05:41.906
มันก็มีสิ่งที่เรียกว่า
การเรียนรู้จากความพ่ายแพ้แฝงอยู่

NOTE Paragraph

00:05:41.906 --> 00:05:43.507
ผมจะอธิบายความหมายให้ฟัง

00:05:44.067 --> 00:05:46.639
สมมุติว่าคุณกับผมโต้แย้งกัน

00:05:46.639 --> 00:05:49.633
คุณเชื่อในข้อเสนอ P แต่ผมไม่

00:05:50.500 --> 00:05:52.408
ผมถามคุณว่า "ทำไมถึงเชื่อข้อเสนอ P"

00:05:52.408 --> 00:05:53.873
คุณให้เหตุผลของคุณ

00:05:53.873 --> 00:05:56.243
ผมไม่เห็นด้วย และตอบกลับ
"แล้ว....หล่ะ"

00:05:56.247 --> 00:05:57.786
แล้วคุณก็ตอบคำถามผม

00:05:57.790 --> 00:06:00.229
แล้วผมก็ถาม "คุณหมายความว่าอย่างไร

00:06:00.229 --> 00:06:01.677
มันเอามาใช้อย่างไร ในกรณีนี้"

00:06:02.133 --> 00:06:03.756
และคุณก็ตอบคำถามผม

00:06:03.756 --> 00:06:05.483
ตอนนี้ สมมุติว่าการโต้แย้งสิ้นสุดลง

00:06:05.483 --> 00:06:07.643
ผมได้ค้าน ผมได้ถาม

00:06:07.647 --> 00:06:10.267
ผมได้ยกข้อพิจารณาแย้งทั้งหมดไปแล้ว

00:06:10.267 --> 00:06:13.870
และทุกครั้ง คุณได้ตอบสนองจนผมพึงพอใจ

00:06:13.870 --> 00:06:16.543
และดังนั้น ในท้ายที่สุด 
ผมพูดว่า

00:06:16.547 --> 00:06:19.900
" รู้อะไรไหม ผมว่าคุณถูกแล้ว"

NOTE Paragraph

00:06:20.500 --> 00:06:22.843
ดังนั้น ผมได้ความเชื่อใหม่มา

00:06:22.867 --> 00:06:24.280
มันไม่ใช่ความเชื่อแบบทั่ว ๆ ไป

00:06:24.304 --> 00:06:30.600
มันถูกอธิบายอย่างชัดเจน ถูกตรวจสอบ
มันเป็นความเชื่อที่ผ่านการประลองมาแล้ว

NOTE Paragraph

00:06:31.800 --> 00:06:32.960
เกิดการเรียนรู้ที่ดี

00:06:32.964 --> 00:06:34.339
โอเค ใครชนะการโต้แย้งนี้

00:06:35.600 --> 00:06:39.543
การโต้แย้งแบบสงคราม 
บังคับให้เราบอกว่าคุณเป็นฝ่ายชนะ

00:06:39.543 --> 00:06:42.306
ถึงแม้ว่า ผมเป็นฝ่ายเดียว
ที่ได้รู้คิด

00:06:42.306 --> 00:06:45.973
คุณได้รับอะไร ในเชิงการรู้คิด
จากการโน้มน้าวผม

00:06:45.973 --> 00:06:48.973
แน่นอน คุณได้ความพึงพอใจ 
อัตตาคุณอาจจะพองโต

00:06:48.973 --> 00:06:50.953
บางทีคุณอาจจะถูกยกให้เป็นผู้เชี่ยวชาญ

00:06:50.953 --> 00:06:53.543
ในสายงานนี้
"คนนี้เป็นนักโต้แย้งที่ดี"

00:06:53.567 --> 00:06:56.543
แต่จากมุมมองการรู้คิด

00:06:56.567 --> 00:06:57.853
ใครเป็นผู้ชนะ?

00:06:57.853 --> 00:07:02.696
การเปรียบเทียบกับสงคราม บังคับให้เราคิดว่า
คุณคือผู้ชนะ และผมแพ้

00:07:02.700 --> 00:07:04.763
ถึงแม้ว่า ผมจะเป็นฝ่ายได้

00:07:04.767 --> 00:07:07.063
มีบางอย่างไม่ถูกต้องในภาพนี้

00:07:07.067 --> 00:07:09.776
และนั่นคือสิ่งที่ผมอยากจะเปลี่ยน
ถ้าเราทำได้

NOTE Paragraph

00:07:09.776 --> 00:07:13.649
ฉะนั้น เราจะหาวิธีทำให้

00:07:13.649 --> 00:07:16.733
การโต้แย้งได้ผลลัพท์ในเชิงบวกได้อย่างไร

00:07:17.633 --> 00:07:20.633
สิ่งที่เราต้องการคือ 
ยุทธวิธีทางออกแบบใหม่สำหรับการโต้แย้ง

00:07:21.391 --> 00:07:24.287
แต่ เราจะไม่ได้ยุทธวิธีทางออกแบบใหม่
สำหรับการโต้แย้ง

00:07:24.287 --> 00:07:27.586
จนกว่าเราจะมี 
วิธีการเข้าสู่การโต้แย้งแบบใหม่

00:07:27.586 --> 00:07:30.600
เราจำเป็นต้องคิดถึง 
การโต้แย้งรูปแบบใหม่ ๆ

00:07:31.267 --> 00:07:33.873
เพื่อที่จะทำอย่างนั้น คือ

00:07:33.873 --> 00:07:35.533
ผมไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร

00:07:36.100 --> 00:07:37.473
นั่นเป็นข่าวร้าย

00:07:37.473 --> 00:07:40.486
การโต้แย้งแบบสงคราม มันคือปีศาจ

00:07:40.486 --> 00:07:42.955
มันเข้ามายึดครองจิตใจของเรา

00:07:42.955 --> 00:07:45.106
และไม่มีกระสุนวิเศษ ที่จะฆ่ามันได้

00:07:45.106 --> 00:07:47.779
ไม่มีไม้วิเศษ ที่จะทำให้มันหายไป

00:07:47.779 --> 00:07:49.319
ผมไม่มีคำตอบ

NOTE Paragraph

00:07:49.333 --> 00:07:50.716
แต่ผมมีคำแนะนำ

00:07:50.716 --> 00:07:52.633
นี่คือคำแนะนำของผม

00:07:53.700 --> 00:07:55.904
ถ้าเราอยากจะคิดถึงการโต้แย้งแบบใหม่

00:07:55.908 --> 00:07:59.567
สิ่งที่เราต้องทำก็คือ 
คิดถึงผู้โต้แย้งแบบใหม่

NOTE Paragraph

00:07:59.900 --> 00:08:01.833
ดังนั้น ลองนี่ดู

00:08:02.767 --> 00:08:07.209
คิดถึงบทบาททั้งหมด ที่คนเราใช้ในการโต้แย้ง

00:08:07.233 --> 00:08:10.249
มีผู้เสนอและฝ่ายตรงข้าม

00:08:10.249 --> 00:08:12.409
ที่เป็นศัตรู ในการโต้แย้งแบบวิภาษวิธี

00:08:12.409 --> 00:08:14.596
มีผู้ชม ในการโต้แย้งแบบวาทศิลป์

00:08:14.600 --> 00:08:16.808
มีผู้มีเหตุผล 
ในการโต้แย้งแบบเพื่อพิสูจน์

00:08:18.697 --> 00:08:20.076
บทบาทที่แตกต่างกันทั้งหมด

00:08:20.100 --> 00:08:23.943
ทีนี้ คุณลองจินตนาการถึงการโต้แย้ง
ที่คุณเป็นผู้โต้แย้ง

00:08:23.967 --> 00:08:27.333
แต่คุณก็เป็นผู้ชมด้วย
มองดูตัวเองโต้แย้ง

00:08:27.967 --> 00:08:31.009
คุณจินตนาการถึงตัวคุณ
ที่กำลังมองดูตัวเองโต้แย้ง

00:08:31.033 --> 00:08:35.509
คุณแพ้ แต่ถึงอย่างนั้นในตอนท้าย
คุณยังคงพูดว่า

00:08:35.533 --> 00:08:38.033
"ว๊าว! นั่นเป็นการโต้แย้งที่ดีมากเลย"

00:08:39.133 --> 00:08:40.470
คุณทำได้ไหม

00:08:40.470 --> 00:08:43.792
ผมคิดว่า คุณทำได้ และผมคิดว่า 
ถ้าคุณสามารถจิตนาการถึงการโต้แย้งแบบที่

00:08:43.792 --> 00:08:47.593
ผู้แพ้บอกกับผู้ชนะ 
และผู้ชมและผู้ตัดสิน สามารถพูดได้ว่า

00:08:47.593 --> 00:08:49.576
"ใช่ นั่นเป็นการโต้แย้งที่ดีจริงๆ"

00:08:49.600 --> 00:08:51.378
เช่นนั้น คุณก็จะมีภาพของการโต้แย้งที่ดี

00:08:51.378 --> 00:08:52.107
และมากกว่านั้น

00:08:52.107 --> 00:08:54.577
ผมคิดว่า คุณมีภาพของนักโต้แย้งที่ดี

00:08:54.577 --> 00:08:59.133
นักโต้แย้งแบบที่มีคุณค่าพอ
ที่คุณควรจะลองเป็น

NOTE Paragraph

00:08:59.567 --> 00:09:02.363
ตอนนี้ ผมโต้แย้งแพ้ซะเยอะ

00:09:02.363 --> 00:09:04.786
มันต้องฝึก เพื่อที่จะเป็นนักโต้แย้งที่ดี

00:09:04.790 --> 00:09:08.096
เพื่อที่จะได้ประโยชน์จากการแพ้
แต่โชคดีที่

00:09:08.096 --> 00:09:10.607
ผมมีเพื่อนร่วมงานหลายๆ คน
ที่เต็มใจจะก้าวเข้ามา

00:09:10.607 --> 00:09:12.676
และให้ความช่วยเหลือการฝึกฝนแก่ผม

NOTE Paragraph

00:09:12.700 --> 00:09:13.875
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:09:13.899 --> 00:09:17.967
(เสียงปรบมือ)