WEBVTT

00:00:08.380 --> 00:00:09.561
Grazas.

00:00:16.270 --> 00:00:21.090
Había unha vez un rei na India,
que polo seu aniversario ditaminou

00:00:21.090 --> 00:00:24.200
que os seus súbditos tiñan que
facerlle agasallos dignos dun rei.

00:00:24.400 --> 00:00:28.370
Algúns levaránolle telas ,
outres levábanlle espadas...

00:00:28.370 --> 00:00:29.490
outros leváronlle ouro.

00:00:29.490 --> 00:00:32.549
Ao final da fila había un ancián,
moi baixiño e miúdo,

00:00:32.549 --> 00:00:36.630
que chegara da súa aldea
tras moitos días de travesía polo mar.

00:00:36.630 --> 00:00:41.150
Cando o veu, o fillo do rei preguntoulle:
"Que regalo traes para o rei?"

00:00:41.457 --> 00:00:44.750
O ancián, moi despacio,
abriu as mans para amosar

00:00:44.750 --> 00:00:49.600
unha fermosa caracola, con espirais
lilas e amarelas, vermellas e azuis.

00:00:50.160 --> 00:00:51.380
E o fillo do rei dixo:

00:00:51.460 --> 00:00:54.400
"Ese non é un agasallo digno dun rei!
Que raios é isto?"

00:00:54.600 --> 00:00:57.400
O ancián mirou para el
moi lentamente e dixo,

00:00:57.590 --> 00:01:00.750
"Foi unha longa viaxe...
é parte do agasallo".

00:01:01.060 --> 00:01:02.560
(Risos)

00:01:02.900 --> 00:01:05.970
Nuns segundos eu mesmo
voulles facer un agasallo,

00:01:05.970 --> 00:01:08.270
un agasallo que cómpre sacar á luz.

00:01:08.290 --> 00:01:10.050
Pero antes, acompañaranme

00:01:10.050 --> 00:01:11.960
pola miña viaxe.

00:01:12.160 --> 00:01:13.740
Como a maioría de Vds.,

00:01:13.740 --> 00:01:15.320
eu tamén fun un neno.

00:01:15.320 --> 00:01:17.460
Cantos de Vds. foron nenos?:

00:01:17.460 --> 00:01:18.510
Todos foron nenos?

00:01:18.740 --> 00:01:20.500
Case a metade... ben...

00:01:20.570 --> 00:01:21.590
(Risos)

00:01:21.820 --> 00:01:24.910
E que me din os demais?
Naceron xa criados?

00:01:25.060 --> 00:01:27.640
Amigo, quero coñecer á súa nai!

00:01:27.820 --> 00:01:29.460
Falando do imposíbel...

00:01:30.560 --> 00:01:34.740
De pequeno sempre me atraeu
o concepto do imposíbel.

00:01:35.620 --> 00:01:38.880
Levo anos agardando
vivir un momento coma este,

00:01:38.880 --> 00:01:41.000
porque hoxe é o día que vou tentar

00:01:41.020 --> 00:01:43.620
facer o imposíbel xusto diante de Vds,

00:01:43.620 --> 00:01:45.460
aquí mesmo, en TEDxMaastricht.

00:01:45.800 --> 00:01:48.160
Vou comezar

00:01:48.760 --> 00:01:50.880
revelando o final:

00:01:51.220 --> 00:01:52.640
voulles demostrar

00:01:52.640 --> 00:01:54.940
que o imposíbel non é imposíbel.

00:01:55.300 --> 00:01:58.210
E ó final dareilles
un agasallo que cómpre difundir:

00:01:58.210 --> 00:02:01.350
amosareilles que poden facer
o imposíbel coas súas vidas.

00:02:02.660 --> 00:02:05.420
Na miña busca do imposíbel,
descubrín que hai

00:02:05.420 --> 00:02:08.229
dúas cousas que son universais
para todas as persoas.

00:02:08.229 --> 00:02:09.870
Todos temos medo

00:02:09.870 --> 00:02:11.640
e todos temos soños.

00:02:12.900 --> 00:02:17.560
Na miña busca do imposíbel
descubrín que hai tres cousas

00:02:17.560 --> 00:02:20.100
que fixen durante todos estes anos

00:02:20.110 --> 00:02:23.290
que me levaron a facer o imposíbel.

00:02:24.200 --> 00:02:26.900
Balón prisioneiro, ou como
o chaman aquí, "Trefbal".

00:02:27.290 --> 00:02:28.360
Supermán,

00:02:28.460 --> 00:02:29.460
e os mosquitos.

00:02:29.460 --> 00:02:30.810
Esas son as miñas claves.

00:02:30.810 --> 00:02:33.500
Agora xa saben por que
fago o imposíbel na miña vida.

00:02:33.610 --> 00:02:36.220
Hoxe levarienos pola miña viaxe,
a miña longa travesía

00:02:36.320 --> 00:02:38.680
de medos a soños,

00:02:38.740 --> 00:02:40.980
de palabras a espadas,

00:02:41.160 --> 00:02:42.740
de balón prisioneiro

00:02:42.850 --> 00:02:44.020
a Supermán

00:02:44.020 --> 00:02:45.340
e mosquitos.

00:02:45.800 --> 00:02:47.360
Agardo ensinarlles

00:02:47.360 --> 00:02:49.900
como acadar o imposíbel nas súas vidas.

00:02:52.480 --> 00:02:54.934
4 de outubro de 2007.

00:02:55.840 --> 00:02:58.120
Tiña o corazón desbocado
e os xeonllos tremíanme

00:02:58.120 --> 00:02:59.340
cando subín ó escenario,

00:02:59.340 --> 00:03:00.930
no Teatro Sanders,

00:03:01.040 --> 00:03:03.160
da Universidade de Harvard para recibir

00:03:03.160 --> 00:03:06.160
o Premio Nobel Lg en Medicina de 2007

00:03:06.160 --> 00:03:08.660
por un ensaio médico no que colaborei,

00:03:08.660 --> 00:03:10.270
titulado "Tragar sables...

00:03:10.290 --> 00:03:11.870
e os seus efectos secundarios".

00:03:11.870 --> 00:03:13.275
(Risos)

00:03:13.840 --> 00:03:17.880
Publicárase nun pequeno xornal
que nunca antes lera,

00:03:18.460 --> 00:03:20.419
o British Medical Journal.

00:03:21.360 --> 00:03:24.740
Para min aquilo era
un soño imposíbel que se facía realidade,

00:03:24.900 --> 00:03:28.120
era unha sorpresa inesperada
para alguén coma min

00:03:28.130 --> 00:03:31.459
e unha honra que endexamais esquecerei.

00:03:31.459 --> 00:03:34.539
Pero aquel non foi o momento
máis memorábel da miña vida.

00:03:35.540 --> 00:03:37.640
O 4 de outubro de 1967,

00:03:38.020 --> 00:03:40.260
este cativo delgado,
temeroso, tímido e covarde,

00:03:41.100 --> 00:03:43.120
tiña un medo horríbel.

00:03:43.460 --> 00:03:45.579
Cando se preparaba para subir ó escenario,

00:03:45.579 --> 00:03:47.234
acelerábaselle o corazón,

00:03:47.500 --> 00:03:49.162
e tremíanlle os xeonllos.

00:03:49.780 --> 00:03:52.120
Cando ía abrir a boca para falar,

00:03:56.490 --> 00:03:58.130
non lle saían as palabras.

00:03:58.130 --> 00:04:00.040
Estaba alí, tremendo e chorando.

00:04:00.630 --> 00:04:02.360
Paralizado polo pánico

00:04:02.360 --> 00:04:03.760
e conxelado polo medo.

00:04:03.960 --> 00:04:06.130
Este cativo tímido e covarde,

00:04:06.130 --> 00:04:08.142
tiña un medo horrible.

00:04:08.649 --> 00:04:10.330
Medo á escuridade,

00:04:10.520 --> 00:04:11.640
ás alturas,

00:04:11.640 --> 00:04:13.040
ás arañas e serpes...

00:04:13.040 --> 00:04:15.140
Quen máis lles ten medo?

00:04:15.280 --> 00:04:16.660
Si, máis de un...

00:04:16.660 --> 00:04:19.079
Tíñalle medo á agua e ós tiburóns,

00:04:19.079 --> 00:04:21.939
aos médicos, enfermeiras e dentistas,

00:04:21.939 --> 00:04:24.680
ás agullas, taladros e obxectos afiados.

00:04:24.680 --> 00:04:27.380
Pero o que máis medo lle daba...

00:04:27.470 --> 00:04:28.470
era a xente.

00:04:29.380 --> 00:04:31.530
Aquel cativo covarde...

00:04:31.540 --> 00:04:32.570
era eu.

00:04:33.320 --> 00:04:35.997
Tíñalle medo á derrota e ó rechazo

00:04:37.070 --> 00:04:39.520
tiña a autoestima baixa
e complexo de inferioridade,

00:04:39.520 --> 00:04:42.840
e algo que daquelas
nin se sabía que existía:

00:04:42.840 --> 00:04:44.660
trastorno de ansiedade social.

00:04:44.955 --> 00:04:48.610
Por culpa do medo,
os abusóns metíanse comigo.

00:04:48.610 --> 00:04:52.240
Ríanse de min, insultábanme...
nunca me deixaban xogar con eles

00:04:52.300 --> 00:04:54.260
a ningún dos seus xogos.

00:04:55.020 --> 00:04:58.056
Bon, había un xogo
ao que si podía xogar...

00:04:58.100 --> 00:04:59.427
o balón prisioneiro...

00:04:59.500 --> 00:05:01.443
e non se me daba nada ben.

00:05:01.760 --> 00:05:03.500
Os abusóns dicían o meu nome,

00:05:03.500 --> 00:05:05.970
e eu vía chegar as pelotas vermellas

00:05:05.970 --> 00:05:08.200
directas á miña cara
a velocidade supersónica.

00:05:08.210 --> 00:05:09.950
Bam, bam, bam!

00:05:10.580 --> 00:05:13.220
Recordo que volvía á casa do colexio

00:05:13.300 --> 00:05:18.180
coa cara vermella e escocida,
as orellas vermellas...

00:05:18.180 --> 00:05:21.140
As bágoas queimábanme os ollos

00:05:21.180 --> 00:05:23.515
e as súas palabras queimábanme os oídos.

00:05:23.740 --> 00:05:25.000
E quenqueira que dixese:

00:05:25.020 --> 00:05:28.660
"Paos e pedras romperán os meus ósos,
mais as palabras non me farán dano",

00:05:28.880 --> 00:05:30.131
mente.

00:05:30.310 --> 00:05:31.980
As palabras poden ser navallas.

00:05:31.980 --> 00:05:34.030
Poden atravesarte coma espadas.

00:05:34.210 --> 00:05:36.040
Poden provocar feridas tan profundas

00:05:36.040 --> 00:05:37.780
que non se poden ver.

00:05:38.150 --> 00:05:41.070
Tiña medo, e as palabras
eran o meu peor enemigo.

00:05:41.260 --> 00:05:42.491
Aínda o son.

00:05:43.355 --> 00:05:45.300
Mais tamén tiña sonos.

00:05:45.300 --> 00:05:47.980
Na casa ocultábame
entre os meus cómics de Supermán,

00:05:47.980 --> 00:05:49.774
lía todos os cómics de Supermán

00:05:49.774 --> 00:05:53.440
e soñaba con ser
un superheroe coma Superman.

00:05:53.480 --> 00:05:56.240
Quería loitar pola verdade e a xustiza.

00:05:56.240 --> 00:05:58.680
Quería loitar contra os malos
e contra a criptonita,

00:05:58.680 --> 00:06:02.895
voar polo mundo,
facendo proezas e salvando vidas.

00:06:03.400 --> 00:06:05.850
Tamén sentía
unha gran fascinación polo real.

00:06:05.860 --> 00:06:09.460
Lía o libro Guinness dos récords
e o "Aínda que non o crea, de Ripley".

00:06:09.460 --> 00:06:13.080
Alguén leu o Libro Guinees dos Récords
ou o Aínda que non o crea, de Ripley?

00:06:13.100 --> 00:06:14.390
Encántanme eses libros!

00:06:14.390 --> 00:06:16.270
Vin xente real facendo proezas reais.

00:06:16.270 --> 00:06:17.790
E eu tamén quería facelas.

00:06:17.790 --> 00:06:19.330
Se os abusóns non me deixaban

00:06:19.330 --> 00:06:21.030
xogar con eles a nada,

00:06:21.030 --> 00:06:23.335
quería facer maxia e proezas de verdade.

00:06:23.335 --> 00:06:26.659
Quería facer algo incríbel
que eses abusóns non puidesen facer.

00:06:26.659 --> 00:06:28.609
Quería achar o meu camiño e vocación,

00:06:28.609 --> 00:06:30.729
quería saber que a miña vida tiña sentido.

00:06:30.729 --> 00:06:33.320
Quería facer algo incríbel
que mudase o mundo.

00:06:33.320 --> 00:06:36.960
Quería demostrar que
o imposíbel non era imposíbel.

00:06:38.340 --> 00:06:40.240
Dez anos despois,

00:06:40.240 --> 00:06:42.706
faltaba unha semana para cumprir 21 anos.

00:06:42.819 --> 00:06:46.799
E un día aconteceron dúas cousas
que mudaron a miña vida para sempre.

00:06:47.040 --> 00:06:49.391
Estaba vivindo en Tamil Nadu,
no sur da India.

00:06:49.540 --> 00:06:51.020
Fora de misioneiro,

00:06:51.020 --> 00:06:53.090
e o meu mentor e amigo preguntoume:

00:06:53.090 --> 00:06:54.720
"Tes 'suetas', Daniel?"

00:06:54.720 --> 00:06:57.440
E eu: "Suetas? Que é iso?"

00:06:57.440 --> 00:07:00.490
"As suetas son
os principais obxectivos da túa vida.

00:07:00.490 --> 00:07:04.630
A combinación dos teus soños
e as túas metas, se puideses

00:07:04.630 --> 00:07:07.240
facer o que quixeses, ir onde quixeses,

00:07:07.240 --> 00:07:08.479
ser quen quixeses...

00:07:08.479 --> 00:07:10.356
Onde irías? Que farias?

00:07:10.356 --> 00:07:11.280
Quen serías?

00:07:11.280 --> 00:07:14.500
Dixen: "Non podo facer iso.
Teño medo, demasiados medos!"

00:07:14.500 --> 00:07:17.800
Esa noite subín o meu colchón
ao faiado da cabana,

00:07:17.810 --> 00:07:19.259
tumbeime debaixo das estrelas

00:07:19.259 --> 00:07:21.869
e observei os morcegos
perseguindo os mosquitos.

00:07:21.869 --> 00:07:26.200
Non podía deixar de pensar nas suetas,
nos soños e nas miñas metas,

00:07:26.200 --> 00:07:28.360
e nos abusóns e o balón prisioneiro.

00:07:28.760 --> 00:07:30.730
Horas despois acordei.

00:07:31.220 --> 00:07:33.940
Tiña o corazón acelerado
e tremíanme os xeonllos.

00:07:34.080 --> 00:07:36.020
Esta vez non era medo.

00:07:36.420 --> 00:07:38.395
Tremíame o corpo

00:07:38.500 --> 00:07:40.180
e durante os cinco días seguintes

00:07:40.330 --> 00:07:44.199
gañaba e perdía a consciencia, loitaba
por vivir no meu leito de morte.

00:07:44.199 --> 00:07:48.239
Ardíame o cerebro con 40 graos
de febre, por mor da malaria.

00:07:48.390 --> 00:07:51.600
E cando estaba consciente,
só pensaba nas suetas.

00:07:51.600 --> 00:07:53.820
Pensaba: "Que quero facer coa miña vida?"

00:07:53.950 --> 00:07:56.380
Por fin, a noite antes de cumprir 21 anos,

00:07:56.380 --> 00:07:58.030
nun momento de claridade,

00:07:58.030 --> 00:07:59.639
deime conta dalgo:

00:07:59.639 --> 00:08:02.100
que aquel pequeno mosquito,

00:08:02.620 --> 00:08:05.020
Anopheles stephensi,

00:08:05.280 --> 00:08:06.610
aquel diminuto mosquito

00:08:06.610 --> 00:08:08.390
que pesaba menos de 5 microgramos,

00:08:08.390 --> 00:08:09.810
menos ca un gran de sal,

00:08:09.810 --> 00:08:12.780
se aquel mosquito podía derrotar
a un home de 80 quilos,

00:08:12.780 --> 00:08:14.860
souben que era a miña criptonita.

00:08:14.860 --> 00:08:17.150
Mais dixen: "Non, non é o mosquito".

00:08:17.150 --> 00:08:19.480
É o minúsculo parasito
dentro do mosquito,

00:08:19.480 --> 00:08:23.160
Plasmodium falciparum,
que mata millóns de persoas cada ano".

00:08:23.509 --> 00:08:25.999
E dixen: "Non, é algo aínda máis pequeno".

00:08:25.999 --> 00:08:28.550
Pero para min era moito máis grande.

00:08:28.550 --> 00:08:29.640
Pensei que o medo

00:08:29.640 --> 00:08:31.270
era a miña criptonita,

00:08:31.270 --> 00:08:32.140
o meu parasito,

00:08:32.140 --> 00:08:34.990
que paralizara a miña vida.

00:08:35.200 --> 00:08:38.080
Saben, hai unha diferenza
entre o perigo e o medo.

00:08:38.109 --> 00:08:39.698
O perigo é real.

00:08:39.990 --> 00:08:42.010
O medo é unha opción.

00:08:42.080 --> 00:08:44.309
E deime conta que tiña unha opción:

00:08:44.309 --> 00:08:48.180
Podía vivir con medo e morrer fracasando

00:08:49.070 --> 00:08:52.080
ou podía vencer os meus medos e podía

00:08:52.080 --> 00:08:56.060
acadar os meus soños,
podía atreverme a vivir a vida.

00:08:56.680 --> 00:08:59.560
Saben? Hai algo niso de estar
no teu leito de morte,

00:08:59.560 --> 00:09:04.080
e enfrentarte á morte
que te fai querer vivir de verdade.

00:09:04.180 --> 00:09:07.140
Deime conta de que todos morremos,
pero non todos vivimos.

00:09:08.040 --> 00:09:09.890
E é morrendo cando vivimos.

00:09:09.890 --> 00:09:11.580
Porque cando aprendes a morrer,

00:09:11.580 --> 00:09:13.070
é cando aprendes a vivir.

00:09:13.070 --> 00:09:15.140
Así foi como decidín cambiar

00:09:15.140 --> 00:09:16.420
a miña historia.

00:09:16.915 --> 00:09:18.230
Non quería morrer.

00:09:18.230 --> 00:09:20.010
Así que recei e dixen:

00:09:20.010 --> 00:09:22.230
"Deus, se deixas que chegue ós 21

00:09:22.230 --> 00:09:24.544
xamais deixarei que o medo mande en min.

00:09:24.670 --> 00:09:26.520
Enterrarei os meus medos,

00:09:26.520 --> 00:09:29.530
loitarei polos meus soños,

00:09:29.530 --> 00:09:31.270
cambiarei a miña actitude,

00:09:31.270 --> 00:09:33.540
quero facer algo incríbel coa miña vida,

00:09:33.540 --> 00:09:35.550
quero achar o meu camiño e vocación,

00:09:35.550 --> 00:09:38.632
quero saber que o imposíbel non é tal".

00:09:38.780 --> 00:09:42.820
Non lles direi se sobrevivín.
Terán que averigualo.

00:09:42.850 --> 00:09:43.978
(Risos)

00:09:43.978 --> 00:09:47.100
Esa noite fixen unha lista
coas miñas 10 suetas principais:

00:09:47.100 --> 00:09:50.210
decidín que quería visitar
todos os continentes,

00:09:50.210 --> 00:09:51.820
ver as sete marabillas do mundo,

00:09:51.820 --> 00:09:53.410
aprender uns cantos idiomas,

00:09:53.410 --> 00:09:54.940
vivir nunha illa desértica,

00:09:54.940 --> 00:09:56.480
vivir nun barco no océano,

00:09:56.480 --> 00:09:58.650
vivir cunha tribo indíxena no Amazonas,

00:09:58.650 --> 00:10:01.210
chegar ó cumio da montaña
máis alta de Suecia,

00:10:01.210 --> 00:10:03.180
ver o Monte Everest ao amencer,

00:10:03.190 --> 00:10:05.390
traballar no mundo da música en Nashville,

00:10:05.400 --> 00:10:07.060
traballar nun circo

00:10:07.080 --> 00:10:09.120
e saltar desde un avión.

00:10:09.120 --> 00:10:12.380
Durante os seguintes 20 anos
acadei case todas esas suetas.

00:10:12.410 --> 00:10:14.650
Cada vez que riscaba
unha sueta da miña lista,

00:10:14.650 --> 00:10:18.190
engadía 5 ou 10 máis,
e a lista seguía medrando.

00:10:18.800 --> 00:10:23.280
Os seguintes sete anos vivín
nunha illa das Bahamas,

00:10:23.320 --> 00:10:25.360
durante sete anos

00:10:25.370 --> 00:10:27.274
nunha cabana de palla,

00:10:29.480 --> 00:10:33.820
matando para comer o que había
na illa: tirubóns e peces raia,

00:10:33.820 --> 00:10:36.249
vestido con taparrabos.

00:10:36.680 --> 00:10:39.160
Aprendín a nadar con tiburóns.

00:10:39.160 --> 00:10:40.980
De aí pasei a México,

00:10:40.980 --> 00:10:45.000
e dalí á marchei ó Amazonas, en Ecuador,

00:10:45.241 --> 00:10:48.100
Pujo Pongo Ecuador,
onde vivín cunha tribo.

00:10:48.100 --> 00:10:52.180
Pouco a pouco comecei
a gañar confianza coas miñas suetas

00:10:52.180 --> 00:10:55.100
Metinme no mundo da música,
despois pasei a Suecia,

00:10:55.110 --> 00:10:57.870
mudeime a Estocolmo,
onde traballei de músico.

00:10:57.870 --> 00:11:01.920
E alí cheguei á cima do Kebnekaise,
alén do Círculo Polar.

00:11:03.300 --> 00:11:04.750
Aprendín a ser paiaso,

00:11:04.750 --> 00:11:05.860
e malabarista,

00:11:05.860 --> 00:11:07.480
a camiñar con zocos,

00:11:07.480 --> 00:11:10.440
montar en bici dunha roda,
a tragar lume e cristal...

00:11:10.450 --> 00:11:13.620
En 1997, souben que había
menos dunha ducia de tragasables

00:11:13.620 --> 00:11:15.410
e pensei: "Teño que probalo!"

00:11:15.420 --> 00:11:18.290
Coñecín un tragasables
e pedinlle algúns consellos.

00:11:18.290 --> 00:11:20.190
E díxome: "Si vouche dar dous:

00:11:20.190 --> 00:11:21.926
un, isto é moi perigoso.

00:11:21.926 --> 00:11:23.948
Hai xente que morre facendo isto.

00:11:23.948 --> 00:11:24.953
E número dous:

00:11:24.953 --> 00:11:26.206
non o intentes!"

00:11:26.206 --> 00:11:27.520
(Risos)

00:11:27.540 --> 00:11:29.540
Así que o engadín á miña lista de suetas.

00:11:30.440 --> 00:11:33.320
E practiquei de 10 a 12 veces ao día

00:11:33.660 --> 00:11:35.160
durante catro anos.

00:11:35.209 --> 00:11:36.709
E agora que fago números...

00:11:36.709 --> 00:11:40.020
4 x 365 [x 12]

00:11:40.020 --> 00:11:42.660
Iso son uns 13.000 intentos fallidos

00:11:42.660 --> 00:11:45.420
antes de conseguir tragar
a miña primeira espada en 2001.

00:11:46.002 --> 00:11:47.630
Nese tempo propúxenme a sueta

00:11:47.630 --> 00:11:50.940
de converterme no maior experto
mundial en tragar espadas.

00:11:50.970 --> 00:11:53.820
Busquei todos os libros, revistas,
artigos xornalísticos,

00:11:53.820 --> 00:11:57.670
informes médicos,
estudei fisiología, anatomía,

00:11:57.676 --> 00:11:59.719
falei con médicos e enfermeiras,

00:11:59.719 --> 00:12:01.760
reunín a todos os tragasables

00:12:01.760 --> 00:12:04.150
nunha Asociación Internacional
de tragasables,

00:12:04.170 --> 00:12:06.560
durante dous anos dirixín
unha investigación médica

00:12:06.560 --> 00:12:08.580
sobre tragar sables
e os seus efectos

00:12:08.580 --> 00:12:10.980
que se publicou no
British Medical Journal.

00:12:10.980 --> 00:12:11.840
(Risos)

00:12:11.840 --> 00:12:12.940
Grazas.

00:12:12.960 --> 00:12:17.748
(Aplausos)

00:12:18.200 --> 00:12:21.570
E aprendín cousas fascinantes
sobre tragar espadas.

00:12:21.571 --> 00:12:25.260
Cousas sobre as que nunca pensaron,
pero que a partir de agora pensarán.

00:12:25.260 --> 00:12:28.550
A próxima vez que estean na casa,
cortando un filete cun coitelo,

00:12:28.550 --> 00:12:31.759
o teñan un obxecto afiado na man,
pensarán nisto.

00:12:34.107 --> 00:12:36.589
Aprendín que o de tragar sables
comezou na India,

00:12:36.589 --> 00:12:39.889
xusto onde o vin por primeira vez
cando só tiña 20 anos,

00:12:39.889 --> 00:12:42.290
hai uns 4000 anos, no 2000 a.C.

00:12:42.290 --> 00:12:45.580
Durante os últimos 150 anos,
os tragasables utilizáronse

00:12:45.590 --> 00:12:47.400
nos eidos da ciencia e da medicina

00:12:47.480 --> 00:12:51.160
para crear un endoscopio ríxido en 1868,

00:12:51.160 --> 00:12:53.820
feito polo Dr. Adolf Kussmaul,
en Friburgo, Alemaña.

00:12:53.880 --> 00:12:56.639
En 1906, o electrocardiograma en Gales,

00:12:56.639 --> 00:13:00.240
para estudar
trastornos de deglución e dixestión,

00:13:00.240 --> 00:13:01.860
broncoscopios, esas cousas.

00:13:01.860 --> 00:13:03.840
Mais durante os últimos 150 anos

00:13:03.840 --> 00:13:07.860
sabemos de centos de lesións
e ducias de mortes...

00:13:07.880 --> 00:13:14.560
Este é o endoscopio ríxido
que creou o Dr. Adolf Kussmaul.

00:13:14.740 --> 00:13:18.679
Mais descubrimos que houbo
29 mortes nos últimos 150 anos,

00:13:18.679 --> 00:13:22.462
incluido un tragasables londinense,
que se atravesou o corazón coa espada.

00:13:23.142 --> 00:13:25.340
Tamén soubemos que hai entre 3 e 8

00:13:25.340 --> 00:13:27.780
lesións cada ano por tragar espadas.

00:13:27.780 --> 00:13:29.880
E seino porque recibo chamadas.

00:13:29.880 --> 00:13:31.150
Hai pouco recibín dúas,

00:13:31.150 --> 00:13:34.320
unha de Suecia e outra de Orlando,

00:13:34.320 --> 00:13:37.019
de tragasables
que están no hospital por lesións.

00:13:37.019 --> 00:13:38.769
É algo moi perigoso.

00:13:38.769 --> 00:13:41.629
A outra cousa que aprendín
é que a maioría da xente tarda

00:13:41.629 --> 00:13:44.320
entre 2 e 10 anos en aprender

00:13:44.320 --> 00:13:45.610
a tragar unha espada.

00:13:45.610 --> 00:13:48.020
Pero o que máis me chamou a atención

00:13:48.020 --> 00:13:51.360
foi ver como os tragasables
aprenden a facer o imposíbel.

00:13:51.460 --> 00:13:53.460
E vou contarvos un pequeno segredo:

00:13:53.520 --> 00:13:57.580
non se centren no 99,9% que é imposíbel,

00:13:57.580 --> 00:14:02.030
céntrense no 0,1% que é posíbel,
e pensen como facelo posíbel.

00:14:02.817 --> 00:14:06.140
Agora levareinos por unha viaxe
á mente dos tragasables.

00:14:06.140 --> 00:14:09.479
Para tragar unha espada,
cómpre meditar sobre a materia,

00:14:09.479 --> 00:14:12.270
unha concentración afiada
e unha precisión milimétrica,

00:14:12.270 --> 00:14:15.670
para illar os órganos internos
e superar os reflexos automáticos

00:14:15.710 --> 00:14:20.370
a través dunha sinopse cerebral
e dunha memoria muscular,

00:14:20.450 --> 00:14:23.720
algo que se consegue
practicando máis de 10.000 veces.

00:14:24.020 --> 00:14:28.090
Levareinos por unha viaxe
ao corpo dun tragasables.

00:14:28.310 --> 00:14:30.130
Para tragar unha espada,

00:14:30.130 --> 00:14:32.250
teño que baixala pola miña lingua,

00:14:32.250 --> 00:14:34.780
controlar o reflexo de vomitar,

00:14:34.780 --> 00:14:37.740
xirar 90 graos pola epiglote,

00:14:38.240 --> 00:14:41.040
atravesar o esfínter
esofáxico superior cricofarínxeo,

00:14:41.060 --> 00:14:42.600
conter o reflexo peristaltísmico

00:14:42.600 --> 00:14:44.380
e deslizar a folla polo peito,

00:14:44.380 --> 00:14:45.960
entre os pulmóns.

00:14:46.080 --> 00:14:48.349
A esta altura,

00:14:48.399 --> 00:14:50.389
teño que apartar o meu corazón.

00:14:50.389 --> 00:14:51.720
Se observan ben,

00:14:51.720 --> 00:14:53.580
verán o meu corazón latendo coa espada

00:14:53.580 --> 00:14:55.339
porque está apoiándose nel

00:14:55.339 --> 00:14:58.299
separado só a 1/8 de palmo
de tecido esofáxico.

00:14:58.299 --> 00:15:00.140
Isto non se pode finxir.

00:15:00.320 --> 00:15:02.480
Despois teño que deslizala polo esternón,

00:15:02.480 --> 00:15:05.250
pasar o esfínter esofáxico inferior,
cara o estómago,

00:15:05.250 --> 00:15:08.680
reprimir o reflexo de devolver,
ata chegar ao duodeno.

00:15:08.680 --> 00:15:09.750
Facilísimo.

00:15:09.750 --> 00:15:10.930
(Risos)

00:15:10.930 --> 00:15:12.880
Se baixase aínda máis,

00:15:12.880 --> 00:15:17.720
ata chegar ás trompas de falopio.

00:15:17.720 --> 00:15:20.980
Señores, despois pregúntenlles
ás súas mulleres o que é iso.

00:15:22.160 --> 00:15:23.900
A xente dime:

00:15:23.900 --> 00:15:26.740
"Fai falla valor para arriscar a túa vida,

00:15:26.740 --> 00:15:28.800
apartar o corazón e tragar unha espada..."

00:15:28.800 --> 00:15:30.500
Non. O valor de verdade

00:15:30.500 --> 00:15:33.020
é que ese cativo delgado,
temeroso, tímido e covarde

00:15:33.080 --> 00:15:35.620
se enfrente ao fracaso e rexeitamento

00:15:35.620 --> 00:15:37.040
desnude o corazón,

00:15:37.040 --> 00:15:38.240
trague o orgullo

00:15:38.240 --> 00:15:41.060
e estea aquí, diante de estraños

00:15:41.060 --> 00:15:43.670
para contarlles a historia
dos seus medos e soños,

00:15:43.680 --> 00:15:47.580
deixando a pel, literal e metaforicamente.

00:15:48.280 --> 00:15:49.450
Verán... grazas.

00:15:49.450 --> 00:15:53.720
(Aplausos)

00:15:53.850 --> 00:15:56.250
Verán, o incríbel é

00:15:56.250 --> 00:15:58.650
que sempre quixen facer o extraordinario

00:15:58.650 --> 00:15:59.780
e iso fago agora.

00:15:59.780 --> 00:16:02.880
Pero o extraordinario
non é que poida tragar

00:16:02.880 --> 00:16:05.170
21 espadas seguidas,

00:16:07.640 --> 00:16:10.500
ou estar somerxido nunha peceira
con 88 tiburóns ou raias

00:16:10.500 --> 00:16:12.307
para o a revista de Ripley,

00:16:13.840 --> 00:16:17.600
ou a unha temperatura de 1.500 graos
para Stan Lee's Superhumans

00:16:17.610 --> 00:16:19.470
no papel de Home de Aceiro

00:16:19.520 --> 00:16:21.574
e que calor facía!

00:16:22.410 --> 00:16:24.920
Ou tirar dun coche cunha espada
para a revista Ripley

00:16:24.930 --> 00:16:26.290
ou o Guinness,

00:16:26.290 --> 00:16:28.760
ou ser finalista de America's Got Talent,

00:16:28.820 --> 00:16:31.540
ou gañar o Ig Nobel de Medicina en 2007;

00:16:31.550 --> 00:16:33.900
non, iso non é o extraordinario.

00:16:33.900 --> 00:16:36.350
Iso pensa a xente. Pero non, que va.

00:16:36.350 --> 00:16:37.800
O extraordinario de verdade

00:16:37.800 --> 00:16:40.660
é que Deus vese a ese cativo
delgado, tímido e covarde,

00:16:40.660 --> 00:16:42.200
que lle tiña medo ás alturas,

00:16:42.200 --> 00:16:43.890
da auga e dos tiburóns,

00:16:43.890 --> 00:16:46.370
de médicos e enfermeiros
e obxectos puntiagudos

00:16:46.370 --> 00:16:47.640
de falar coa xente

00:16:47.640 --> 00:16:49.800
e o puxese a voar polo mundo

00:16:49.800 --> 00:16:51.320
a alturas de 30.000 pés

00:16:51.320 --> 00:16:53.900
a tragar obxectos puntiagudos baixo a auga

00:16:53.900 --> 00:16:57.430
a falar con médicos e enfermeiros
e públicos como Vds. polo mundo...

00:16:57.430 --> 00:16:59.580
Iso si que é o extraordinario.

00:16:59.580 --> 00:17:01.450
Sempre quixen facer o imposíbel...

00:17:01.450 --> 00:17:02.380
Grazas.

00:17:02.380 --> 00:17:03.760
(Aplausos)

00:17:03.760 --> 00:17:05.220
Grazas.

00:17:05.660 --> 00:17:09.040
(Aplausos)

00:17:09.700 --> 00:17:12.569
Sempre quixen facer o imposíbel,
e iso fago.

00:17:12.569 --> 00:17:15.858
Quería facer o extraordinario
coa miña vida e mudar o mundo

00:17:15.858 --> 00:17:16.896
e iso fago.

00:17:16.896 --> 00:17:19.819
Sempre quixen voar polo mundo
facendo cousas sobrehumanas

00:17:19.819 --> 00:17:21.377
salvando vidas, e iso fago.

00:17:21.377 --> 00:17:22.720
E saben que?

00:17:22.720 --> 00:17:25.569
Pois que aquel cativo do que lles falo...

00:17:25.569 --> 00:17:27.290
...non anda lonxe.

00:17:30.320 --> 00:17:36.197
(Risos) (Aplausos)

00:17:37.000 --> 00:17:40.240
E sempre quixen achar
o meu camiño e vocación,

00:17:40.270 --> 00:17:41.530
e agora acheinos.

00:17:41.540 --> 00:17:42.920
Pero saben que?

00:17:42.920 --> 00:17:46.230
Non foron as espadas,
non foi o que pensan, nin as miñas forzas,

00:17:46.230 --> 00:17:48.510
foron as miñas debilidades e palabras.

00:17:48.510 --> 00:17:51.090
O meu camiño, a miña vocación
é mudar o mundo

00:17:51.090 --> 00:17:52.390
rachando co medo,

00:17:52.390 --> 00:17:54.910
espada a espada, palabra a palabra,

00:17:55.070 --> 00:17:57.450
coitelo a coitelo, vida a vida,

00:17:57.540 --> 00:17:59.700
inspirar aos demais a seren superheroes

00:17:59.700 --> 00:18:01.860
que conseguen o imposíbel.

00:18:02.060 --> 00:18:04.680
A miña vocación é axudar ós demais
a encontraren a súa.

00:18:04.680 --> 00:18:05.680
E a súa?

00:18:05.680 --> 00:18:06.960
Cal é a súa vocación?

00:18:06.960 --> 00:18:08.960
Por que están aquí?

00:18:09.260 --> 00:18:11.590
Creo que a nosa vocación
é a de ser superheroes.

00:18:12.160 --> 00:18:14.260
Cal é o seu superpoder?

00:18:14.560 --> 00:18:17.990
Hai 7.000 millóns de persoas no mundo,

00:18:17.990 --> 00:18:20.250
non hai nin unha ducia de tragasables

00:18:20.250 --> 00:18:21.661
en todo o mundo,

00:18:21.661 --> 00:18:22.940
pero só hai un "ti".

00:18:22.940 --> 00:18:24.070
Ti es único.

00:18:24.070 --> 00:18:25.540
Cal é a túa historia?

00:18:25.540 --> 00:18:27.760
Que te fai diferente?

00:18:27.760 --> 00:18:29.180
Conta a túa historia,

00:18:29.180 --> 00:18:31.721
aínda que che trema a voz.

00:18:31.900 --> 00:18:33.340
Que suetas tes?

00:18:33.340 --> 00:18:35.850
Se puideses elixir que facer,
quen ser, onde ir...

00:18:35.850 --> 00:18:37.430
Que farías? Onde irías?

00:18:37.430 --> 00:18:38.480
Que farias?

00:18:38.480 --> 00:18:40.340
Que queres facer coa túa vida?

00:18:40.340 --> 00:18:41.760
Con que soñas?

00:18:41.760 --> 00:18:44.450
Con que soñabas de pequeno? Recórdao.

00:18:44.450 --> 00:18:46.240
Seguro que non isto, verdade?

00:18:46.483 --> 00:18:47.880
Cal era o teu soño,

00:18:47.880 --> 00:18:50.450
aquel que pensabas que era tan raro?

00:18:50.450 --> 00:18:54.040
Seguro que agora os teus soños
non te parecen tan raros.

00:18:55.370 --> 00:18:57.050
Cal é a túa espada?

00:18:57.050 --> 00:18:58.650
Todos temos unha espada,

00:18:58.650 --> 00:19:00.600
unha de dobre fío, cargada de medos.

00:19:00.600 --> 00:19:03.520
Traguen esa espada, sexa o que sexa.

00:19:03.890 --> 00:19:05.870
Loiten polos seus soños.

00:19:05.870 --> 00:19:08.900
Nunca é tarde para ser o que queren ser.

00:19:09.720 --> 00:19:12.920
A eses abusóns da pelota,
eses pequenos que pensaban

00:19:12.920 --> 00:19:14.916
que nunca conseguiría o imposíbel,

00:19:15.060 --> 00:19:17.645
só lles direi unha cousa:

00:19:17.645 --> 00:19:18.841
Grazas.

00:19:18.940 --> 00:19:22.220
Porque de non ser polos malos,
non habería superheroes.

00:19:23.020 --> 00:19:27.237
Estou aquí para demostrar que
o imposíbel non é tal.

00:19:28.300 --> 00:19:32.310
Isto é extremadamente perigoso.
Podería matarme.

00:19:32.340 --> 00:19:33.720
Agardo que lles guste.

00:19:33.720 --> 00:19:35.260
(Risos)

00:19:36.350 --> 00:19:38.700
Vou precisar a súa axuda con isto.

00:19:46.731 --> 00:19:48.405
Público: dous, tres...

00:19:48.405 --> 00:19:52.100
Dan: Non. Vou necesitar
a súa axuda coa conta atrás, estamos?

00:19:52.100 --> 00:19:53.210
(Risos)

00:19:53.210 --> 00:19:55.840
Saben facelo, verdade? Conten comigo.

00:19:55.870 --> 00:19:56.964
Un.

00:19:56.964 --> 00:19:58.150
Dous.

00:19:58.170 --> 00:19:58.980
Tres.

00:19:58.980 --> 00:20:00.920
Non, iso é dous, pero case vai.

00:20:06.760 --> 00:20:07.780
Público: un.

00:20:07.840 --> 00:20:08.750
Dous.

00:20:08.800 --> 00:20:10.010
Tres.

00:20:11.260 --> 00:20:13.280
(Bufidos)

00:20:14.360 --> 00:20:15.940
(Aplausos)

00:20:16.251 --> 00:20:17.450
Si!

00:20:17.450 --> 00:20:23.100
(Aplausos) (Vivas)

00:20:23.100 --> 00:20:24.820
Moitísimas grazas.

00:20:25.450 --> 00:20:28.800
Grazas, grazas, grazas.
Desde o máis fondo do meu corazón.

00:20:28.800 --> 00:20:31.290
O bon, grazas desde o máis fondo
do meu estómago.

00:20:31.880 --> 00:20:35.020
Dixen que viñera facer o imposíbel,
e así foi.

00:20:35.030 --> 00:20:37.730
Pero isto non foi o imposíbel,
isto fágoo todos os días.

00:20:37.800 --> 00:20:42.800
O imposíbel é que aquel neno tímido
e asustadizo se enfrontase aos seus medos,

00:20:42.840 --> 00:20:44.600
estea aquí, no escenario de TED,

00:20:44.600 --> 00:20:47.100
e mudarfose quen de mudar o mundo,

00:20:47.100 --> 00:20:49.080
espada a espada, vida a vida.

00:20:49.080 --> 00:20:52.060
Se os fixen pensar doutro xeito,
se os fixen crer

00:20:52.060 --> 00:20:54.460
que o imposíbel non é imposíbel,

00:20:54.460 --> 00:20:57.960
se os fixen ver que poden
facer o imposíbel coas súas vidas,

00:20:58.120 --> 00:21:01.020
fixen o meu traballo,
e o seu está por comezar.

00:21:01.020 --> 00:21:04.100
Nunca deixen de soñar.
Nunca deixen de crer.

00:21:04.820 --> 00:21:06.350
Grazas por crer en min

00:21:06.350 --> 00:21:08.250
e grazas por formar parte do meu soño.

00:21:08.250 --> 00:21:09.550
E velaquí o meu agasallo:

00:21:09.550 --> 00:21:11.486
o imposíbel non é...

00:21:11.486 --> 00:21:12.920
Público: imposíbel.

00:21:12.920 --> 00:21:14.920
Longa viaxe, parte do regalo.

00:21:15.100 --> 00:21:19.560
(Aplausos)

00:21:19.560 --> 00:21:21.020
Grazas

00:21:21.060 --> 00:21:25.360
(Aplausos)

00:21:25.580 --> 00:21:27.560
(Vivas)

00:21:27.780 --> 00:21:30.540
Presentador: Grazas, Dan Meyer, vaites!