1
00:00:06,758 --> 00:00:09,918
"یکی باید در مورد جوزف کی. دروغ گفته باشد.

2
00:00:09,918 --> 00:00:14,791
اون میدانست که هیچ کار اشتباهی نکرده،
ولی یک روز صبح دستگیر شد."

3
00:00:14,791 --> 00:00:16,756
اینگونه است که "محاکمه" آغاز میشود،

4
00:00:16,756 --> 00:00:20,754
یکی از مشهورترین رمان های
نویسنده "فرانتس کافکا".

5
00:00:20,754 --> 00:00:24,194
کی. شخصیت داستان،
بی هیچ دلیلی بازداشت میشود

6
00:00:24,194 --> 00:00:26,477
و وادار میشود که از یک
روند گیج کننده بگذرد

7
00:00:26,477 --> 00:00:28,635
جائیکه نه علت دستگیریش،

8
00:00:28,635 --> 00:00:31,011
نه ماهیت روند قضاوت

9
00:00:31,011 --> 00:00:33,168
برای او توجیه شده است.

10
00:00:33,168 --> 00:00:37,197
اینگونه سناریو ویژگی
خاص آثار کافکاست

11
00:00:37,197 --> 00:00:39,787
که پژوهشگران برای آن
یک واژه ساخته اند.

12
00:00:39,787 --> 00:00:44,954
"کافکایی" وارد زبان عامه شده است
برای توصیف تجربه های

13
00:00:44,954 --> 00:00:47,663
بی جهت بغرنج و مایوس کننده،

14
00:00:47,663 --> 00:00:51,955
مانند مجبور بودن به عبور از
هزار توی بروکراسی (دیوانسالاری).

15
00:00:51,955 --> 00:00:55,191
ولی آیا ایستادن در یک صف طولانی
برای پر کردن تشریفات اداری

16
00:00:55,191 --> 00:00:58,441
غنای دید کافکا را
نشان میدهد؟

17
00:00:58,441 --> 00:01:03,262
جدای از استفاده همینطوری این واژه،
چیست که چیزی را کافکایی میسازد؟

18
00:01:03,262 --> 00:01:08,319
در واقع داستان های فرانتس کافکا 
به خیلی از جنبه های راکد و پوچ

19
00:01:08,319 --> 00:01:10,131
بروکراسی مدرن میپردازد،

20
00:01:10,131 --> 00:01:14,390
که از تجربه او از کار کردن
بعنوان مامور بیمه

21
00:01:14,390 --> 00:01:17,080
در اوایل قرن بیستم پراگ مایه میگیرد.

22
00:01:17,080 --> 00:01:19,382
خیلی از شخصیت هایش 
کارمندان اداری هستند که

23
00:01:19,382 --> 00:01:22,098
وادار به دست و پنجه
با تاری از موانع هستند

24
00:01:22,098 --> 00:01:24,546
تا به مقصودشان برسند،

25
00:01:24,546 --> 00:01:29,194
و اغلب معلوم میشود کل مصیبت 
آنچنان غیر منطقی و گمراه کننده است

26
00:01:29,194 --> 00:01:33,326
که موفقیت اساسا بیمعنی میشود.

27
00:01:33,326 --> 00:01:35,700
بعنوان نمونه در داستان کوتاه
"پوسیدون" (خدای دریا)،

28
00:01:35,700 --> 00:01:40,056
خدای یونان باستان مدیر اجرایی است
که غرق در کار های اداری شده است

29
00:01:40,056 --> 00:01:44,015
طوریکه هرگز وقت آن را نداشته
تا دنیای زیر آب خودش را بگردد.

30
00:01:44,015 --> 00:01:47,472
طنز ماجرا اینست که حتی خدا هم
از عهده اینهمه کاغذ بازی بر نمیآید

31
00:01:47,472 --> 00:01:50,201
که شغل های مدرن میطلبند.

32
00:01:50,201 --> 00:01:52,352
اما علت آن پر معنی است.

33
00:01:52,352 --> 00:01:55,108
او تمایل ندارد که هیچ کاری را به کس
دیگری بسپارد

34
00:01:55,108 --> 00:01:59,079
چونکه دیگران را بی کفایت برای
برای اینکار می پندارد.

35
00:01:59,079 --> 00:02:03,230
پوسیدونِ کافکا، زندانی نفس خودش است.

36
00:02:03,230 --> 00:02:05,570
این داستان ساده، همه اجزایی که

37
00:02:05,570 --> 00:02:09,105
یک سناریوی کافکایی تمام عیار را می سازد
در بر می گیرد.

38
00:02:09,105 --> 00:02:11,692
تنها پوچی بروکراسی نیست

39
00:02:11,692 --> 00:02:16,288
بلکه طنز استدلال باطل شخصیت
داستان در واکنش بدانست

40
00:02:16,288 --> 00:02:18,940
که نشانه بارز نثر کافکاست.

41
00:02:18,940 --> 00:02:24,473
داستان های تراژدی-کمدی او
حکم افسانه های دوره صنعتی مدرن را دارند،

42
00:02:24,473 --> 00:02:27,417
که منطق خیالی را بکار می گیرند
برای کاوش در روابط بین

43
00:02:27,417 --> 00:02:33,008
سیستم های قدرت بالهوس و
افرادی که در آن ها گیر افتاده اند.

44
00:02:33,008 --> 00:02:37,261
بعنوان نمونه معروفترین داستان کافکا،
"مسخ" را در نظر بگیرید.

45
00:02:37,261 --> 00:02:40,942
وقتیکه "گرگور سمسا" یک صبح
از خواب بیدار می شود و می یابد که

46
00:02:40,942 --> 00:02:42,949
به یک حشره تبدیل شده است،

47
00:02:42,949 --> 00:02:46,221
نگرانی بزرگ او این است که
به موقع سرکار برسد.

48
00:02:46,221 --> 00:02:49,823
البته که این شدنی نیست.

49
00:02:49,823 --> 00:02:54,319
این تنها قلمرو مستبدانه 
محیط کار نیست که الهام بخش کافکا بوده است.

50
00:02:54,319 --> 00:02:57,601
کشمکش بعضی از شخصیت های
او از درون ناشی می شود.

51
00:02:57,601 --> 00:02:59,387
داستان کوتاه "هنرمند گرسنگی"،

52
00:02:59,387 --> 00:03:05,320
بازیگر سیرکی را توصیف می کند که
نمایش او روزه گرفتن طولانی است.

53
00:03:05,320 --> 00:03:09,389
او دلخور است که رئیس سیرک
تنها آن را به ۴۰ روز محدود کرده است،

54
00:03:09,389 --> 00:03:13,035
و باور دارد که این موضوع او را از
تعالی در هنرش باز می دارد.

55
00:03:13,035 --> 00:03:15,577
ولی وقتیکه که نمایش او از شهرت می افتد،

56
00:03:15,577 --> 00:03:19,103
او آزاد گذاشته می شود تا
که خود را از گرسنگی به کشتن دهد.

57
00:03:19,103 --> 00:03:22,440
چرخش داستان وقتیست که
او در گمنامی در حال مردن است،

58
00:03:22,440 --> 00:03:25,975
با پشیمانی اقرار می کند
که هنر او همیشه یک فریب بوده است.

59
00:03:25,975 --> 00:03:28,132
او نه بخاطر قدرت اراده روزه می گرفت،

60
00:03:28,132 --> 00:03:32,165
بلکه صرفا چونکه هیچ وقت آن غذایی
که دوست داشته باشد، پیدا نکرد.

61
00:03:32,165 --> 00:03:33,362
حتی در "محاکمه"،

62
00:03:33,362 --> 00:03:35,887
که بنظر مستقیما متمرکز بروکراسی است،

63
00:03:35,887 --> 00:03:40,974
قوانین مبهم و روند های سردرگم کننده
اشاره به چیزی به مراتب شوم تر دارند:

64
00:03:40,974 --> 00:03:44,913
اینکه نیروی جنبشی سهمگین نظام قانونی
قابل توقف نیست،

65
00:03:44,913 --> 00:03:48,359
حتی توسط مقامات بظاهر قدرتمند.

66
00:03:48,359 --> 00:03:50,798
این نظامی نیست که
در خدمت عدالت باشد،

67
00:03:50,798 --> 00:03:54,608
بلکه تنها عملکرد آن 
حفظ خودش است.

68
00:03:54,608 --> 00:03:56,484
چیزیکه نظریه پرداز سیاسی "هانا آرنت"،

69
00:03:56,484 --> 00:03:58,620
که سال ها پس از مرگ کافکا می نویسد،

70
00:03:58,620 --> 00:04:01,854
"استبداد بدون مستبد" می نامید.

71
00:04:01,854 --> 00:04:05,104
البته هنوز در کنار
غم افزایی داستان های کافکا،

72
00:04:05,104 --> 00:04:06,851
طنز بسیاری وجود دارد

73
00:04:06,851 --> 00:04:10,570
که ریشه در منطق بی معنی
شرایط توصیف شده دارد.

74
00:04:10,570 --> 00:04:15,855
پس از یک طرف، ساده است که
در جهان امروز کافکایی بودن را تشخیص داد.

75
00:04:15,855 --> 00:04:20,949
ما بطور فزاینده ای متکی به سیستم های
در هم تنیده اجرایی هستیم

76
00:04:20,949 --> 00:04:24,973
که تاثیرات واقعی بر هر جنبه از
زندگی ما دارند.

77
00:04:24,973 --> 00:04:28,941
و می بینیم که تمام کلمات ما توسط
افرادی که نمی بینیم قضاوت می شوند

78
00:04:28,941 --> 00:04:32,096
بر مبنای قوانینی که نمی دانیم.

79
00:04:32,096 --> 00:04:36,787
ولی از طرف دیگر، با ریز شدن
در پوچی و نامعقولی،

80
00:04:36,787 --> 00:04:40,596
کافکا نقص ما را به خودمان بر می گرداند.

81
00:04:40,596 --> 00:04:45,603
با اینکار، به ما یاد آور می شود که 
ما در دنیایی زندگی می کنیم که آن را می سازیم،

82
00:04:45,603 --> 00:04:49,603
و دنیایی که ما قدرت آن را داریم
که آن را برای بهتر شدن تغییر دهیم.