สวัสดีค่ะ
นี่เป็นการเดินทางครั้งเเรกของดิฉันค่ะ
เป็นครั้งเเรกในชีวิตเลยนะคะ
ที่ดิฉันได้ออกมาจากฉนวนกาซา
ดิฉันมีความสุขมากที่ได้มายืนอยู่ตรงนี้ค่ะ
(เสียงปรบมือ)
ดิฉันเคยใฝ่ฝันอยากเป็นนักบิน
อยากขับเครื่องบิน
อยากบินไปในท้องฟ้าอย่างอิสระ
เเต่มันเป็นไปไม่ได้
เพราะดิฉันอยู่ที่กาซา ซึ่งไม่มีสนามบิน
ชายเเดนทุกด้านปิดตาย
พวกเราเปรียบเสมือน
อยู่ในคุกที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ดิฉันทำได้เพียงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
บางวันเราจะโชคดี
ที่เรามีไฟฟ้า
สำหรับ 4 - 5 ชั่วโมง
ถ้าอากาศหนาว เราจะก่อกองไฟหน้าบ้าน
บางทีก็บนหลังคา
บางครั้งเราทำอาหารกินกัน
งานของดิฉันในกาซาคือการเตรียมทุกอย่าง
ให้นักข่าวที่เข้ามาในเเผ่นดินเกิดของดิฉัน
เพื่อรายงานข่าวว่าเกิดอะไรขึ้นที่กาซา
มีหลายเช้าที่ดิฉันต้องไปที่เขตชายเเดน
เพื่อไปรับนักข่าว
ดูว่าอาจมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น
กับพวกเขาไหม
หรือถ้านักข่าวคิดจะรายงานข่าวที่
รัฐบาลไม่ต้องการให้เปิดเผย
ก็อาจเกิดเหตุร้ายขึ้น
การเป็นคนนำทางให้นักข่าว
นักถ่ายภาพยนตร์ ทีมงานทำข่าว
คือชีวิตการทำงานของฉัน
ดิฉันเชื่อว่าความสำเร็จของดิฉัน
เกิดจากการสร้างมิตรภาพ
ไม่เฉพาะกับนักข่าว
เเละทีมงานทำข่าว
เเต่รวมถึงคนในชุมชน
ที่กาซาด้วย
คนเหล่านี้ไม่ต้องการให้เรื่องถูกเปิดเผย
ดิฉันไม่ได้มองพวกเค้า
เป็นเเค่เรื่องราวหรือตัวเลข
แต่พวกเค้าเป็นคนเหมือนดิฉัน
ดิฉันพยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดี
มาตลอดเวลา 10 ปี
เเละทราบไหมคะ
นี่เป็นโอกาสที่ทำให้ดิฉันเข้าถึงคนเหล่านี้
รับรู้เรื่องราวที่คนอื่นไม่รู้
ในบางสถานการณ์ ดิฉันรู้สึกว่า
ความเป็นผู้หญิงทำให้มีโอกาสมากกว่า
นักข่าวชายหลายคนในกลุ่มของดิฉัน
พวกเขาต้องการเปิดเผย
เรื่องเกี่ยวกับยาเสพติดในประเทศของดิฉัน
ปัญหานั้นเกิดขึ้น
ตั้งเเต่เริ่มสร้างอุโมงค์กาซา
การที่กาซาถูกปิดล้อม
อุโมงค์ถูกใช้
เป็นเส้นทางลำเลียงสิ่งจำเป็นพื้นฐาน
เช่นอาหาร วัสดุก่อสร้าง เเละของจำเป็น
เเต่ไม่มีอีกเเล้ว
เพราะอียิปต์ทำให้น้ำท่วมอุโมงค์
เเละใช้การไม่ได้อีก
มีการลักลอบขนยาเสพติด
คนหนุ่มสาวเริ่มติดยา
ในค่านิยมของชาวปาเลสไตน์
ผู้ชายถูกห้ามเข้าไปครัวเรือน
ดังนั้นนักข่าวชายจะไม่ได้รับรู้ข่าวสารอะไร
เเต่ดิฉันได้รู้
ดิฉันมีสามีที่ดีที่สุด
เขาเป็นกำลังใจเเละคอยช่วยเหลือ
โดยไม่สนใจเสียงวิพากย์วิจารณ์ใด ๆ
ตอนนี้เขาอยู่ที่บ้านกับลูกสองคน
ดิฉันยังมีลูกอีกหนึ่งคนอยู่ในท้องนี่
(เสียงปรบมือ)
ตอนที่ทำงาน ดิฉันโทรหาเขา ทุกสองชั่วโมง
เขาจะรู้ว่าถ้าดิฉันไม่โทรไป
เขาจะต้องโทรหาใครสักคน
คนที่ชี้เบาะเเสให้ดิฉัน
ซึ่งเป็นคนที่ดิฉันไว้ใจ
มีอยู่ครั้งหนึ่งที่กาซา
ช่วงที่นักข่าวอังกฤษ อลัน จอห์นสัน
ถูกลักพาตัว
มีนิตยสารอเมริกัน ขอร้องดิฉัน
ให้จัดการ
พาไปพบกับคนที่เป็นคนลักพาตัวที่กาซา
ดิฉันเเละนักข่าวที่จะทำข่าวนี้
ถูกนัดให้ไปพบที่หน้าโรงเเรมที่พัก
พวกเขาเอารถตู้สีดำกระจกดำมืดมารับเรา
พวกเขาสวมหน้ากาก
ขับพาเราออกไปไกลมาก ไปที่กลางทุ่ง
พวกเขายึดโทรศัพท์มือถือ
เราได้สัมภาษณ์ผู้ลักพาตัวที่กลางทุ่งนั่น
วันนั้นดิฉันหวาดกลัวมาก
เป็นวันที่ดิฉันไม่มีทางลืม
นี่ดิฉันทำสิ่งนี้ทำไม
ดิฉันทำเพราะเชื่อว่าถ้าไม่ทำ
เรื่องราวที่สำคัญเกี่ยวกับกาซาจะขาดหายไป
มีอีกหลายเรื่องที่ดิฉันจะเล่า
เกี่ยวกับประเทศของดิฉัน
ไม่ใช่ทุกคนเป็นคนไม่ดี
ถึงเเม้จะมีเหตุการณ์ร้าย ๆ เกิดขึ้น
ดิฉันก็รักประเทศของดิฉัน
การถูกโจมตี ความยากจน คนตกงาน
เเต่ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป
ยังมีคนที่เป็นนักฝัน
เเละคนที่เปี่ยมด้วยพลัง
เรามีดนตรีที่ไพเราะ
มีโรงเรียนดนตรีที่ดีมาก
เรามีนักวิ่งผาดโผนที่วิ่งอยู่บนซากบ้าน
ที่ปรักหักพังของตัวเอง
กาซาเป็นที่เดียวในดินเเดนอาหรับ
ที่ซึ่งชาวมุสลิม เเละคริสเตียน
อยู่กันอย่างพี่น้อง
(เสียงปรบมือ)
ในเวลาสงคราม
สิ่งที่ยากที่สุดของดิฉันคือ
การต้องออกจากบ้านในตอนเช้า
ทิ้งลูก ๆ ไว้
ฉันถ่ายรูปพวกเค้าทุกวัน
เพราะฉันไม่รู้ว่า
จะได้กลับบ้านมาหาเขาอีกไหม
การเป็นคนประสานงาน เเละเป็นนักข่าว
เป็นงานที่ยากเเละอันตรายมาก
เเต่ทุกครั้งที่ดิฉันได้ยินเสียงปืน
หรือเสียงระเบิด
ดิฉันจะรีบไปที่นั่นทันที
เพราะดิฉันต้องการไปถึงก่อนใคร
เรื่องราวพวกนี้ต้องถูกเปิดเผย
สมัยที่ลูก ๆ ของดิฉันยังเด็ก
เราได้ยินเสียงการสู้รบ
ดิฉันบอกกับพวกเขาว่า
นั่นเป็นการจุดพลุไฟ
ตอนนี้พวกเขาโตขึ้นแล้ว พวกเขาจึงเข้าใจ
ดิฉันมักจะฝันร้ายบ่อย ๆ
สาเหตุมาจากสิ่งที่ฉันไปพบเห็นมา
โดยเฉพาะร่างของเด็กที่ไร้วิญญาน
ดิฉันยังจำเด็กผู้หญิงคนหนึ่งได้
เธอชื่อฮาร่า
เธอเป็นคนเดียวในครอบครัวที่รอดชีวิต
ดิฉันจำภาพของเธอได้ไม่ลืม
ดิฉันจะไม่มีวันลืมเธอ
ดิฉันรู้สึกภูมิใจที่ได้มายืนอยู่
ณ ที่นี้กับท่านทั้งหลาย
รู้สึกภูมิใจที่ได้เล่าเรื่อง
ทั้งสุขเเละเศร้า
เรื่องราวเกี่ยวกับกาซาของดิฉัน
ดิฉันภูมิใจที่เป็นผู้ประสานงานหญิงคนเเรก
ที่ทำงานที่กาซา
สิ่งที่ตลกคือ
พวกเขาเรียกดิฉันว่าคุณ เเรมโบ้
(เสียงหัวเราะ)
ดิฉันหวังว่าสักวันดิฉันคงมีโอกาส
ที่จะเล่าเรื่องราวต่างๆของผู้หญิงคนอื่น ๆ
ผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมในประเทศที่ดิฉันรู้จัก
ดิฉันหวังว่าจะมีโอกาสได้ช่วยเหลือ
ผู้หญิงคนอื่นที่ประเทศของดิฉัน
ให้มาทำงานนี้เหมือนดิฉัน
เเน่นอนบางครั้งดิฉันก็รู้สึกว่า
ดิฉันทำงานนี้ต่อไปไม่ไหวเล้ว
มันหนักหนาสาหัสเกินไป
เเต่ดิฉันก็จดจำข้อความนี้
"อย่าจำกัดสิ่งที่ท้าทาย
เเต่ต้องท้าทายสิ่งที่มีขีดจำกัด
อย่ายอมให้คนอื่นขัดขวางความฝันของคุณได้"
ขอบคุณค่ะ
(เสียงปรบมือ)