داستانِ ترقی آفریقا داره به چالش کشیده میشه. حدود ۱۰ سال پیش، من در مورد آفریقا صحبت کردم، آفریقایی سرشار از امید و فرصت، یک آفریقای کارآفرین، آفریقایی بسیار متفاوت از آنچه شما معمولا دربارهاش میشنوید: مرگ، فقر و بیماری. و چیزی که من در موردش صحبت کردم، بخشی از آنچه شد که ما امروز به نام داستانِ ترقی آفریقا می شناسیم. من میخوام دو تا داستان در مورد ترقی آفریقا بگم. داستان اول در مورد کشور رواندا، کشوری که در مسیرآزمایشها و سختیهای زیادی قرار داره. رواندا تصمیم گرفت تا قطب تکنولوژی، یا قطب تکنولوژی در قاره آفریقا بشه. رواندا یک کشور کوهستانی با نواحی پر ارتفاع است، تا حدودی شبیه به اینجا، بنابراین سرویس رسانی به مردم خیلی دشواره. در این شرایط رواندا چی گفت؟ برای حفظ جان انسانها، اونها میخوان از پهباد برای رسوندن داروهای حیاتی، واکسن و خون به کسانی که در مناطق صعب العبور هستند استفاده کنند و این کار با همکاری شرکت Zipline، UPS و Gavi که یک اتحادیه جهانی واکسیناسیون است انجام میگیره. از این طریق، زندگیهی زیادی حفظ خواهد شد. این بخشی از خلاقیتی هست که ما میخوایم در ترقی آفریقا ببینیم. داستان دوم در ارتباط با چیزی هست که من مطمئنم اغلب شما اون رو دیده یا به خاطر میارید. اغلب کشورهای آفریقایی از خشکسالی و سیل رنج می برند، و به دلیل تغییرات اقلیمی این وضعیت داره مرتبا بیشتر میشه. در این مواقع، اونها معمولا منتظر درخواستهای بینالمللی برای جمعآوری پول هستند. شما تصاویر کودکانی که مگس روی صورتشون نشسته و اجساد حیوانات و چیزهای دیگر رو میبینید. الان این کشورها، ۳۲ کشور، زیر سایه اتحادیه آفریقا دور هم آمدند و تصمیم به تشکیل نهادی با عنوان ظرفیت ریسک آفریقایی (ARC) گرفتند. این نهاد چه کاری میکنه؟ این یک آژانس بیمه آب و هوایی است، و کاری که این کشورها میکنن اینه که سالانه حق بیمهای رو پرداخت میکنند، در حدود ۳ میلیون دلار از منابع خودشون، و در شرایطی که یکی از این کشورها دچار خشکسالی شدید یا سیل شد، این پول به اون پرداخت میشه، تا ازین طریق کشورها بتونن از مردمشان حمایت و مراقبت کنند، به جای اینکه منتظر رسیدن کمک باشند. نهاد ظرفیت ریسک آفریقایی سال پیش مبلغ ۲۶ میلیون دلار به موریتانی، سنگال و نیجریه پرداخت. این پول به اونها کمک کرد تا از ۱/۳ میلیون نفر در برابر خشکسالی مراقبت کنند. این کشورها تونستن معیشت مردم رو تامین کنند، برای دام علوفه بخرند، بچه ها رو در مدارس تغذیه کنند و به طور خلاصه، مردم رو به جای مهاجرت به جاهای دیگه در خونه نگه دارند. اینها داستانهایی هستند از آفریقایی که آماده قبول مسئولیت خودش، و به دنبال راه حل برای مسائل خودش هست. اما الان اون روایت به چالش کشیده شده به این دلیل که این قاره در دو سال اخیر خوب عمل نکرده. این قاره در ۱/۵ دهه گذشته با ۵درصد رشد سالانه همراه بوده، اما پیش بینی امسال ۳ درصد بود. چرا؟ در یک محیط متغیر جهانی، قیمت کالاها در حال کاهش هست. بسیاری از اقتصادها هنوز کالا محور هستند، بنابراین عملکردشان رو به کاهشه. و حالا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (Brexit) این مسئله رو ساده تر نمیکنه. من هرگز نمیدونستم که برگزیت ممکنه اتفاق بیفته و این یکی از اون چیزهایی میتونه باشه که باعث بلاتکلیفی جهانی میشه مثل چیزی که الان داریم. حالا این شرایطی هست که داریم، و فکر میکنم زمان اون رسیده که ما فکر کنیم و تصمیم بگیریم و بگیم کشورهای آفریقایی چه کارهایی رو به درستی انجام دادند؟ و چه کارهای اشتباهی انجام دادن؟ ما چطور میتونیم از همه این چیزها نتیجه و درس بگیریم و ترقی آفریقا رو حفظ کنیم؟ اجازه بدید در مورد ۶ نکته که فکر میکنم درست انجام دادیم صحبت کنم. نکته اول مدیریت بهتر اقتصادهای خودمون هست. دهههای ۸۰ و ۹۰ دوران اشتباهات بودند، زمانی که آفریقا در مسیر درستی قرار نداشت، و عدهای از شما طرح روی جلد مجله اکونومیست رو بخاطر دارید که گفته بود "آفریقای گم شده". اما در دهه ۲۰۰۰، سیاست گذاران یاد گرفتند که باید فضای اقتصاد کلان رو بهتر مدیریت کنند تا ثبات رو تامین کنند، تورم رو تک نرخی نگه دارند، کسری بودجه شون رو زیر ۳ درصد تولید ناخالص داخلی (GDP) نگه دارن، به سرمایه گذاران داخلی و خارجی ثبات بدهند تا آنها اعتماد لازم رو برای سرمایه گذاری در این اقتصادها داشته باشند. این نکته اول بود. دوم، وام. در سال ۱۹۹۴، نسبت وام به تولید ناخالص داخلی در کشورهای آفریقایی ۱۳۰ درصد بود، و آنها فضای مالی نداشتند. آنها نمیتونستن منابعشون رو برای توسعه خودشون سرمایهگذاری کنند چون در حال پرداخت وام بودند. ممکنه عدهای از شما در حمایت از کشورهای آفریقایی برای کاهش بازپرداخت وام فعالیت کرده باشدین. طلبکاران خصوصی، چند جانبه و دو جانبه دور هم جمع شدند و تصمیم به ایجاد برنامه کشورهای بسیار مقروض فقیر (HIPC) گرفتند تا پرداخت وام آنها کاهش پیدا کنه. این کار در سال ۲۰۰۵ باعث کاهش نرخ وام به تولید ناخالص داخلی حدود ۳۰ درصد شد، و منابع کافی برای سرمایه گذاری مجدد فراهم شد. نکته سوم بنگاههای ضرر ده بود. دولتها درگیر کسب و کارهایی بودند که هیچ جایی برای آنها وجود نداشت. آنها کسب و کارهایی رو راه می انداخت که ضرر ده بودن. بینابراین، برخی ازین بنگاه ها دوباره بازسازی شدن، تجاری، خصوصی و یا تعطیل شدن، و باز کمتری رو بر دوش دولت گذاشتن. نکته چهارم خیلی جالبه. انقلاب مخابرات اومد، و کشورهای آفریقایی رو متحول کرد. در سال ۲۰۰۰، ما ۱۱ میلیون خط تلفن داشتیم. امروز ما حدود ۶۸۷ میلیون خط موبایل در قاره آفریقا داریم. و این ما رو قادر ساخت تا با بعضی از تکنولوژیهای موبایل رو به جلو حرکت کنیم به جایی که آفریقا واقعا پیشرو هست. در کنیا، توسعه خدمات مالی مبتنی بر موبایل --- M-Pesa چیزی که همه شما در موردش شنیدید --- برای دنیا مدتی زمان لازم بود تا متوجه بشه که آفریقا در این تکنولوژی خاص پیشرو بوده. و این سرویس مالی موبایل، در حال ایجاد زمینهای برای دسترسی به انرژی جایگزین است. میدونید، مردم الان میتوانند هزینه انرژی خورشیدی رو همونطوری پرداخت کنند که هزینه کارتهای تلفن رو پرداخت میکنند. این یک توسعه بسیار خوب بود، چیزی که در مسیر درست انجام شد. ما همچنین بیشتر در حوزه آموزش و سلامت سرمایه گذاری کردیم، نه به اندازه کافی، اما پیشرفتهایی داشتیم. ۲۵۰ میلیون کودک در ۱/۵ دهه پیش مصونیت پیدا کردند. نکته بعدی کاهش درگیریها در آفریقا بود. درگیریهای زیادی در قاره آفریقا وجود داشت. خیلی از شما از اون آگاه هستید. ولی آنها فروکش کردن و رهبران ما حتی برخی از کودتا ها رو هم آرام کردن. اشکال جدیدی از درگیریها بروز کرد، که من بعدا به اونها اشاره میکنم. بر اساس همه اینها، تفاوتهایی در آفریقا وجود داره که میخوام شما اونها رو بدونید، چون هنوز با وجود عذاب و ملالت هایی که وجود داره، کشورهایی هستند مثل ساحل عاج.، کنیا، اتیوپی تانزانیا و سنگال که همین الان هم دارند نسبتا خوب عمل میکنند. اما ما چه اشتباهاتی داشتیم؟ بگذارید به ۸ مورد اشاره کنم. اشتباهات همیشه بیشتر از کارهای درست هستند. (خنده) خوب، ما ۸ کار اشتباه انجام دادیم. اولی این بود که گرچه ما رشد کردیم، اما به اندازه کافی اشتغالزایی نکردیم. ما اشتغال برای جوانان ایجاد نکردیم. بیکاری جوانان در آفریقا حدود ۱۵ درصد است. و بیکاری یک معضل بسیار مهمه. اشتباه دومی که ما مرتکب شدیم اینه که کیفیت رشدمان به قدر کافی خوب نبود. حتی همون شغلهایی که ایجاد شدن شغلهایی با کارایی پایین بودن، یعنی ما مردم رو از کشاورزی ناکارامد به سمت تجارت ناکارامد و کار در بخشهای غیر رسمی مناطق شهری سوق دادیم. مشکل سوم اینه که نابرابری افزایش پیدا کرده. یعنی ما میلیونرهای بیشتری خلق کردیم. ۵۰ میلیونر با دارایی ۹۶ میلیون دلار روی هم سهم بیشتری از ۷۵ میلیون آفریقایی دیگه دارند. فقر. نسبت مردم فقیر -- که مشکل چهارم است -- کاهش پیدا کرده، اما تعدادشون به دلیل افزایش جمعیت تغییری نکرده. و افزایش جمعیت چیزیه که ما در موردش صحبت زیادی در آفریقا نمی کنیم. و من فکر میکنم نیاز داریم که این موضوع رو مدیریت کنیم، مخصوصا اینکه ما چطور به دختران آموزش بدیم. این مسیری هست که باید برای این موضوع مشخص در اون قدم بزاریم. موضوع پنجم اینه که به اندازه کافی بر روی زیر ساختها سرمایهگذاری نکردیم. ما سرمایه گذاریهایی از سوی چین داشتیم. این به برخی کشورها کمک کرد اما کافی نبود. مصرف برق در قاره آفریقا در مناطق غیر کویری برابر با کشور اسپانیا است. کل مصرف برابر با مصرف کشور اسپانیا است. مردم زیادی در خاموشی زندگی میکنند، و همونطور که رئیس بانک توسعه آفریقا اخیرا گفت، آفریقا نمیتونه در تاریکی توسعه پیدا کنه. کار دیگری که ما انجام ندادیم اینه که اقتصاد های ما هنوز از همون سیستمی که از دهها سال پیش وجود داشته استفاده میکنند. گرچه داریم پیشرفت می کنیم، ساختار اقتصادهای ما پیشرفت چندانی نکرده. هنوز داریم منابع مون رو صادر می کنیم، و معنای صادرات منابع چیه؟ صادرات شغل. تولید ارزش افزوده ما فقط ۱۱ درصده. ما در حال تولید مشاغل صنعتی قابل قبول برای جوانان نیستیم، و میزان تجارت در بین خودمون پایینه. تنها حدود ۱۲ درصد از تجارت ما در بین خودمون صورت میگیره. و این یک مشکل جدی دیگره. و حالا شیوه حکومت. شیوه حکومت یک مسئله جدی است. ما نهادهای ضعیفی داریم، و گاهی عدم حضور نهادها، و به نظر من اینجوری راه برای فساد باز میشه. فساد موضوعی هست که ما هنوز نتونستیم به خوبی از پس اون بر بیایم، و باید با چنگ و دندون باهاش مبارزه کنیم. با افزایش شفافیت در نحوه مدیریت اقتصاد و نحوه مدیریت منابع مالی. همچنین ما باید مراقب کشمکشهای جدید هم باشیم، انواع جدید از درگیری ها، مثل درگیری ما با بوکوحرام در کشورم نیجریه. و با الشباب در کنیا. ما نیازمند همکاری با شرکای بین المللی هستیم، کشورهای توسعه یافته، تا با این مشکل مقابله کنیم. در غیر اینصورت، واقعیتی رو خلق میکنیم که در تعارض با اون چیزی هست که برای ترقی آفریقا میخواهیم. و نهایتا، مشکل آموزش. سیستم آموزشی در بسیاری از کشورها کاملا از کار افتادهست. ما مهارتهایی رو که در آینده نیاز داریم ایجاد نمیکنیم. و نیازمند پیدا کردن راهی برای آموزش بهتر هستیم. اینها چیزهایی هستن که ما خوب از پسشون بر نیومدیم. حالا، ما کجا داریم میریم؟ من باور دارم که مسیر پیش رو یادگیری مدیریت موفقیت است. خیلی وقتها، وقتی مردم یا کشورها پیشرفت میکنند، فراموش میکنند که چی موجب پیشرفت اونها شده. یاد گرفتن عوامل پیشرفت، مدیریت و حفظ اونها برای ما حیاتیه. تمام چیزهایی که من گفتم کارهای درست ما بودن، باید یاد بگیریم که دوباره آنها رو به کار بگیریم و درست حفظشون کنیم. مدیریت اقتصاد در عین ایجاد ثبات امری حیاتیه، قیمت گذاری های صحیح و ثبات سیاسی. خیلی اوقات ما ثبات نداریم. یک رژیم میره و یکی دیگه میاد و تمام میراث رژیم قبل رو حتی سیاستهایی که صحیح بودن رو دور می ریزه. این یعنی چی؟ این باعث بیثباتی برای مردم، ساکنین و بیثباتی برای تجارت میشه. اونها نمیدونن اصلا یا چطور باید سرمایه گذاری کنند. بدهی. ما باید موفقیتی که در کاهش بدهیها داشتیم رو مدیریت کنیم، اما کشورها دارند دوباره به دریافت وام رو میارند و ما شاهد این هستیم که نسبت وام به تولید ناخالص داخلی در حال افزایشه و در کشورهای بخصوصی بدهی داره مشکل آفرین میشه، و باید از این پرهیز کنیم. مدیریت موفقیت. موضوع بعدی که باید با نور لیزر روش تمرکز کنیم موضوعاتی که در موردشون خوب عمل نکردیم. اولین و مهمترین اونها زیر ساختهاست. درسته، بسیاری از کشورها متوجه شدند که باید روی این موضوع سرمایه گذاری کنند و درحال تلاش جدی برای این موضوع هستن. ما باید این کار رو بکنیم. مهمترین موضوع برق هست. شما نمی تونین در تاریکی پیشرفت کنین. و بعد از اون سیاست و فساد، ما باید بجنگیم. ما باید کشورهامون رو شفاف کنیم. و پیش از همه اینها باید جوانان رو درگیر این موضوعات کنیم. ما نوابغی در بین جوانانمون داریم. من هر روز این رو میبینم. این همون چیزیه که هر روز من رو از خواب بیدار و آماده حرکت میکنه. ما باید استعدادهای جوانان مون رو شکوفا کنیم از سر راهشون کنار بریم، و ازشون در مسیر تولید و خلاقیت حمایت کنیم و این مسیر رو رهبری کنیم. و من میدونم که اونها ما رو به مسیر درستی هدایت میکنند. و زنان و دخترانمون ما باید بفهمیم که دختران و زنان یک هدیه هستند. اونها قدرتمند هستند، و ما باید اون قدرت رو شکوفا کنیم تا اونها بتوانند با آفریقا همکاری و تعامل کنند. من باور دارم زمانی که ما همه این کارها رو انجام بدیم خواهیم دید که روایت ترقی آفریقا اتفاقی نبوده. این یک روند هست. این یک رونده، و اگه ما ادامه بدیم، اگه جوانانمون رو شکوفا کنیم، اگر زنانمون رو شکوفا کنیم، ممکنه چند قدمی رو به عقب بر داریم یا حتی چند قدمی به این طرف و اون طرف اما روند پیشرفت واضح هست. آفریقا به رشد خودش ادامه میده. و من به شما فعالان اقتصادی حاضر در این جمع میگم، که سرمایه گذاری در آفریقا برای امروز نیست بلکه برای فرداست، این یک چیز کوتاه مدت نیست، بلکه یک سرمایه گذاری بلند مدته. اما اگه شما در آفریقا سرمایه گذاری نکنیند میتونم بهتون بگم که یکی از مهمترین فرصتهای نوظهور اقتصادی رو از دست خواهید داد. ممنونم (تشویق) کِلی اشتوتزل: شما به فساد در صحبتهاتون اشاره کردید و شما مشهور به مبارزه علیه فساد هستید. اما این پیامدهایی رو در پی داشته. این افراد حمله متقابل کردن و مادر شما ربوده شد. شما چطور از پس این قضیه برمیاین؟ انگوزی: خیلی سخت بوده. ممنون که به موضوع ربوده شدن مادرم اشاره کردی. موضوع بسیار دشواریه. اما معنیش اینه که زمانی که علیه فساد مبارزه میکنید، وقتی جیب کسانی که دارند دزدی میکنند رو هدف قرار میدهید اونها ساکت نمینشینند. مقابل به مثل میکنند. مسئله اینه که آنها میخوان شما رو بترسونند آیا تسلیم می شوید یا به مبارزه ادامه میدهید؟ آیا به دنبال راهی برای ادامه دادن و حمله متقابل میگردید؟ و جوابی که من و تیم همراهم میدهیم اینه که باید به مبارزه ادامه بدیم. ما باید اون نهادها رو تشکیل بدیم ما باید به دنبال راههایی برای متوقف کردن این افراد از به غارت بردن میراث آیندگان باشیم. و این کاری هست که ما کردیم. و حتی خارج از دولت، ما تلاش کردیم که به این نقطه برسیم. هیچکس، هیچکس قصد مبارزه با فساد در کشورهای ما رو نداره جز خود ما. به همین دلیل هست که این عواقب پیش میاد و ما فقط باید تمام تلاشمون رو بکنیم. اما من از شما و TED ممنونم که این تریبون رو در اختیار ما گذاشتیند تا به اون افراد بگیم که: شما برنده نخواهید شد و ما هم از شما وحشتی نخواهیم داشت. ممنونم. (تشویق) کلی استوتزل: ممنون از شما به خاطر سخنرانی عالی و کار بزرگتون. (تشویق)