1
00:00:06,677 --> 00:00:11,306
สิ่งมีชีวิตต่างกาแล็คซี่ในภาพยนต์และในโทรทัศน์

2
00:00:11,306 --> 00:00:14,483
พูดภาษาอังกฤษได้อย่างสมบูรณ์แบบได้อย่างไร

3
00:00:14,483 --> 00:00:17,886
คำตอบสั้น ๆ ก็คือ
ไม่มีใครอยากจะเห็นลูกเรือยานอวกาศ

4
00:00:17,886 --> 00:00:21,774
ใช้เวลาหลายปีในการรวบรวมพจนานุกรมเอเลียน

5
00:00:21,774 --> 00:00:23,392
แต่เพื่อให้สิ่งต่าง ๆ คงเส้นคงวา

6
00:00:23,392 --> 00:00:26,789
ผู้สร้าง สตาร์ เทรค และนิยายวิทยาศาสตร์อื่น ๆ

7
00:00:26,789 --> 00:00:30,514
ได้นำแนวคิดของผู้แปลภาษาสากล

8
00:00:30,514 --> 00:00:35,012
อุปกรณ์พกพาที่สามารถแปลระหว่างภาษาใดก็ได้
ได้ในทันที

9
00:00:35,012 --> 00:00:38,539
แล้วผู้แปลภาษาสากลนี้มีอยู่จริง ๆ หรือเปล่า

10
00:00:38,539 --> 00:00:42,137
เรามีโปรแกรมมากมาย
ที่อ้างว่าทำอย่างนั้นได้

11
00:00:42,137 --> 00:00:45,954
คือนำคำ ประโยค หรือหนังสือทั้งเล่ม
ที่เขียนด้วยภาษาหนึ่ง

12
00:00:45,954 --> 00:00:49,004
และแปลมันออกมาเป็นอีกภาษาหนึ่ง

13
00:00:49,004 --> 00:00:52,337
ไม่ว่ามันจะเป็นภาษาอังกฤษยุคใหม่
หรือภาษาสันสกฤตโบราณ

14
00:00:52,337 --> 00:00:55,913
และถ้าการแปลเป็นเพียงแค่
การมองหาคำในพจนานุกรม

15
00:00:55,913 --> 00:00:59,825
โปรแกรมเหล่านี้คงจะทำงานเป็นวงจร
ในแบบที่มนุษย์ทำ

16
00:00:59,825 --> 00:01:03,299
อย่างไรก็ดี ในความจริง
มันซับซ้อนยิ่งกว่านั้น

17
00:01:03,299 --> 00:01:07,349
โปรแกรมการแปล
ที่ขึ้นอยู่กับกฎการใช้ฐานข้อมูลศัพท์

18
00:01:07,349 --> 00:01:10,302
ซึ่งรวมถึงคำทั้งหมดที่คุณจะพบได้
ในพจนานุกรม

19
00:01:10,302 --> 00:01:13,283
และรูปแบบไวยกรณ์ทั้งหมดที่พวกมันจะถูกใช้

20
00:01:13,283 --> 00:01:18,925
และชุดของกฎเพื่อจดจำ
ส่วนพื้นฐานทางภาษาของภาษาพื้นฐานที่ป้อนให้

21
00:01:18,925 --> 00:01:22,396
สำหรับประโยคง่าย ๆ อย่างเช่น
"เด็ก ๆ กินมัฟฟิน"

22
00:01:22,396 --> 00:01:27,050
โปรแกรมจะชำแหละคำศัพท์
หรือโครงสร้างไวยกรณ์

23
00:01:27,050 --> 00:01:29,587
โดยบ่งชี้ว่า เด็ก ๆ เป็นประธาน

24
00:01:29,587 --> 00:01:32,317
และที่เหลือในประโยคนั้นเป็นภาคแสดง

25
00:01:32,317 --> 00:01:34,368
ที่ประกอบด้วย คำกริยา "กิน"

26
00:01:34,368 --> 00:01:37,422
และกรรมตรง "มัฟฟิน"

27
00:01:37,422 --> 00:01:40,249
จากนั้นมันต้องจดจำสัณฐานวิทยาของภาษาอังกฤษ

28
00:01:40,249 --> 00:01:44,681
หรือว่าภาษานั้นสามารถถูกแบ่งย่อยลงมา
เป็นส่วนเล็กที่สุดที่มีความหมายได้อย่างไร

29
00:01:44,681 --> 00:01:46,124
อย่างเช่นคำว่า มัฟฟิน

30
00:01:46,124 --> 00:01:49,755
และส่วนต่อท้ายคำ "s"
ที่ใช้เพื่อบ่งบอกนามพหูพจน์

31
00:01:49,755 --> 00:01:52,449
ท้ายที่สุด มันต้องเข้าใจอรรถศาสตร์

32
00:01:52,449 --> 00:01:56,178
ว่าแต่ละส่วนของประโยชน์
มีความหมายจริง ๆ ว่าอย่างไร

33
00:01:56,178 --> 00:01:58,074
เพื่อแปลประโยคนี้อย่างเหมาะสม

34
00:01:58,074 --> 00:02:01,982
โปรแกรมจะอ้างอิงถึงคำศัพท์และกฎต่าง ๆ

35
00:02:01,982 --> 00:02:05,166
สำหรับแต่ละส่วนของภาษาเป้าหมาย

36
00:02:05,166 --> 00:02:07,020
แต่นี่คือตอนที่มันซับซ้อน

37
00:02:07,020 --> 00:02:11,820
คำศัพท์ของบางภาษา
ยอมให้คำเรียงอยู่ในลำดับใดก็ได้

38
00:02:11,820 --> 00:02:16,954
ในขณะที่ในบางภาษา การทำเช่นนั้นอาจทำให้
มัฟฟินกินเด็ก

39
00:02:16,954 --> 00:02:19,647
สัณฐานวิทยาของภาษายังสามารถก่อปัญหาได้

40
00:02:19,647 --> 00:02:23,243
ภาษาสโลวาเนียแยกระหว่าง
เด็กสองคน และสามคน หรือมากกว่า

41
00:02:23,243 --> 00:02:27,097
โดยการใช้ส่วนเติมหน้าคำสองคำ
ที่ไม่มีในหลาย ๆ ภาษา

42
00:02:27,097 --> 00:02:30,532
ในขณะที่ภาษารัสเซียที่ไม่มีคำนำหน้าที่แน่นอน
อาจทำให้คุณงงว่า

43
00:02:30,532 --> 00:02:33,575
เด็กกำลังกินมัฟฟินจำเพาะเจาะจงอันไหนสักอัน

44
00:02:33,575 --> 00:02:36,719
หรือแค่กินมัฟฟินทั่ว ๆ ไป

45
00:02:36,719 --> 00:02:39,708
ท้ายที่สุด ถึงแม้ว่าอรรถศาสตร์ถูกต้องตามเทคนิค

46
00:02:39,708 --> 00:02:42,757
โปรแกรมอาจพลาดในจุดที่ละเอียด

47
00:02:42,757 --> 00:02:45,809
เช่น เมื่อใดที่เด็ก ๆ "แมนจิโน" มัฟฟิน

48
00:02:45,809 --> 00:02:47,794
หรือ "ดิโบราโน" พวกมัน

49
00:02:47,794 --> 00:02:51,558
อีกวิธีคือการใช้เครื่องแปลแบบสถิติ

50
00:02:51,558 --> 00:02:55,762
ซึ่งวิเคราะห์ฐานข้อมูลหนังสือ
บทความ และเอกสาร

51
00:02:55,762 --> 00:02:59,488
ที่ได้ถูกแปลเอาไว้แล้วโดยมนุษย์

52
00:02:59,488 --> 00:03:02,959
โดยการหาสิ่งที่เหมือนกันระหว่างแหล่ง
กับข้อความที่ถูกแปล

53
00:03:02,959 --> 00:03:05,393
ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นเพราะการสุ่มเดา

54
00:03:05,393 --> 00:03:09,345
โปรแกรมสามารถบ่งบอกได้
ถึงวลีและรูปแบบที่เกี่ยวข้อง

55
00:03:09,345 --> 00:03:12,429
และใช้พวกมันสำหรับการแปลในอนาคต

56
00:03:12,429 --> 00:03:14,969
อย่าไรก็ดี คุณภาพของการแปลแบบนี้

57
00:03:14,969 --> 00:03:17,690
ขึ้นอยู่กับขนาดของฐานข้อมูลภายใน

58
00:03:17,690 --> 00:03:21,357
และการปรากฎอยู่ของตัวอย่าง
ของภาษานั้นๆ

59
00:03:21,357 --> 00:03:23,383
หรือรูปแบบของการเขียน

60
00:03:23,383 --> 00:03:27,140
อุปสรรค์ที่คอมพิวเตอร์มีต่อข้อยกเว้น
ความไม่แน่นอน

61
00:03:27,140 --> 00:03:30,994
และระดับของความหมาย
ที่อาจทำให้มันแตกต่างสำหรับคนเรา

62
00:03:30,994 --> 00:03:35,045
นำไปสู่งานวิจัยที่เชื่อว่า
ความเข้าในในภาษาของเรานั้น

63
00:03:35,045 --> 00:03:39,251
เป็นผลลัพธ์ที่มีเอกลักษณ์
ของโครงสร้างทางชีวภาพของสมอง

64
00:03:39,251 --> 00:03:43,101
อันที่จริง หนึ่งในนักแปลสากลในนิยาย
ที่เป็นที่รู้จักมากที่สุด

65
00:03:43,101 --> 00:03:46,439
คือ ปลาบาเบล จาก
"เดอะ ฮิทช์ไฮเกอส์ ไกด์ ทู เดอะ กาแล็คซี"

66
00:03:46,439 --> 00:03:49,726
ไม่ใช่เครื่องอะไรเลย แต่เป็นสัตว์เล็กๆ

67
00:03:49,726 --> 00:03:54,210
ที่เปลี่ยนคลื่นสมอง
และสัญญาณประสาทของสัตว์ที่มีชีวิตจิตใจ

68
00:03:54,210 --> 00:03:57,005
ผ่านรูปแบบของการส่งกระแสจิต

69
00:03:57,005 --> 00:03:59,726
ตอนนี้ การเรียนภาษาแบบวิธีดั้งเดิม

70
00:03:59,726 --> 00:04:05,106
จะยังให้ผลลัพธ์ที่มีคุณภาพดีกว่า
เมื่อเทียบโปรแกรมคอมพิวเตอร์ใด ๆ ที่มีอยู่

71
00:04:05,106 --> 00:04:06,749
แต่นี่ไม่ใช่อะไรง่าย ๆ

72
00:04:06,749 --> 00:04:09,014
และจำนวนคร่าว ๆ ของภาษาในโลกนี้

73
00:04:09,014 --> 00:04:12,989
เช่นเดียวกันกับ การเพิ่มขึ้นของการมีปฏิสัมพันธ์
ระหว่างผู้ที่พูดภาษาเหล่านั้น

74
00:04:12,989 --> 00:04:18,004
จะกระตุ้นความก้าวหน้าของการแปลอัตโนมัติ
ต่อไปอย่างต่อเนื่อง

75
00:04:18,004 --> 00:04:21,409
บางที เมื่อถึงเวลา
ที่เราจะได้พบกับสิ่งมีชีวิตนอกโลก

76
00:04:21,409 --> 00:04:24,660
เราจะสามารถสื่อสารกับพวกเขาผ่านอุปกรณ์เล็ก ๆ

77
00:04:24,660 --> 00:04:29,026
หรือที่สุดแล้ว เราอาจต้อง
เริ่มที่จะรวบรวมพจนานุกรมดังกล่าว