0:00:07.155,0:00:10.722 Zasada nieokreśloności Heisenberga[br]jest jedną z niewielu koncepcji 0:00:10.722,0:00:14.516 fizyki kwantowej, które przeniknęły[br]do kultury popularnej. 0:00:14.516,0:00:18.112 Według niej nie można jednocześnie[br]określić dokładnego położenia 0:00:18.112,0:00:22.893 i dokładnej prędkości obiektu,[br]co jako metafora pojawia się wszędzie, 0:00:22.893,0:00:26.309 od krytyki literackiej[br]po komentarz sportowy. 0:00:26.309,0:00:29.429 Nieokreśloność tłumaczy się[br]często wynikiem pomiaru. 0:00:29.429,0:00:34.561 Pomiar położenia obiektu[br]zmienia jego prędkość, i odwrotnie. 0:00:34.561,0:00:38.278 Przyczyna tkwi głębiej[br]i jest bardziej niezwykła. 0:00:38.278,0:00:41.759 Zasada nieokreśloności istnieje,[br]bo wszystko we wszechświecie 0:00:41.759,0:00:45.988 zachowuje się równocześnie[br]jak cząstka i fala. 0:00:45.988,0:00:50.458 W mechanice kwantowej[br]dokładne położenie i prędkość obiektu 0:00:50.458,0:00:51.896 nie mają znaczenia. 0:00:51.896,0:00:53.147 Aby to zrozumieć, 0:00:53.147,0:00:57.053 trzeba pomyśleć, co oznacza[br]zachowywać się jak cząstka albo fala. 0:00:57.053,0:01:01.857 Cząstki z definicji istnieją[br]w jednym miejscu w czasie. 0:01:01.857,0:01:05.286 Można to pokazać na wykresie[br]prawdopodobieństwa znalezienia 0:01:05.286,0:01:09.030 obiektu w określonym miejscu, [br]który wygląda jak iglica, 0:01:09.030,0:01:13.517 w 100% w jednym miejscu,[br]i nigdzie indziej. 0:01:13.517,0:01:17.521 Za to fale są zaburzeniami[br]rozchodzącymi się w przestrzeni 0:01:17.521,0:01:20.338 jak kręgi po powierzchni stawu. 0:01:20.338,0:01:23.767 Można wyraźnie określić[br]wzór fali jako całości, 0:01:23.767,0:01:25.823 a przede wszystkim jej długość, 0:01:25.823,0:01:28.560 czyli odległość między dwoma[br]sąsiadującymi grzbietami 0:01:28.560,0:01:30.369 albo dwoma sąsiadującymi dolinami, 0:01:30.369,0:01:33.017 ale nie można przypisać im[br]jednego położenia. 0:01:33.017,0:01:36.442 Istnieje spore prawdopodobieństwo,[br]że będą w wielu różnych miejscach. 0:01:36.442,0:01:39.099 Długość fali jest bardzo ważna[br]w fizyce kwantowej, 0:01:39.099,0:01:42.419 bo długość fali obiektu[br]jest związana z jego pędem, 0:01:42.419,0:01:44.024 czyli iloczynem masy i prędkości. 0:01:44.024,0:01:46.909 Szybko poruszający się obiekt[br]ma większy pęd, 0:01:46.909,0:01:50.019 który odpowiada[br]bardzo krótkiej długości fali. 0:01:50.019,0:01:54.399 Ciężki obiekt ma większy pęd,[br]nawet nieporuszając się bardzo szybko, 0:01:54.399,0:01:56.826 co z kolei także oznacza[br]bardzo krótką długość fali. 0:01:56.826,0:02:00.927 Dlatego nie dostrzegamy na co dzień[br]natury fali w przedmiotach. 0:02:00.927,0:02:02.644 Jeśli podrzucisz piłkę do bejsbola, 0:02:02.644,0:02:07.029 długość fali wynosi[br]maciupeńką część metra, 0:02:07.029,0:02:09.364 zbyt małą, aby móc ją wykryć. 0:02:09.364,0:02:12.324 Długość fali małych obiektów,[br]jak atomy czy elektrony, 0:02:12.324,0:02:16.142 jest na tyle duża, że można ją zmierzyć[br]w eksperymentach fizycznych. 0:02:16.142,0:02:19.475 Można zmierzyć[br]długość i pęd czystej fali, 0:02:19.475,0:02:23.101 ale nie jej położenie. 0:02:23.101,0:02:25.248 Można dokładnie[br]określić położenie cząstki, 0:02:25.248,0:02:28.489 ale bez długości fali, nie znamy jej pędu. 0:02:28.489,0:02:31.600 Żeby uzyskać cząstkę[br]posiadająca położenie i pęd, 0:02:31.600,0:02:33.760 trzeba połączenia dwóch obrazów, 0:02:33.760,0:02:37.163 żeby powstał wykres z falami,[br]ale tylko na małej przestrzeni. 0:02:37.163,0:02:38.800 Jak to zrobić? 0:02:38.800,0:02:41.554 Łącząc fale o różnych długościach, 0:02:41.554,0:02:46.528 czyli dając obiektom kwantowym[br]szansę na różne pędy. 0:02:46.528,0:02:49.282 Dodając dwie fale, odkrywamy miejsca, 0:02:49.282,0:02:52.055 gdzie grzbiety pokrywają się,[br]dając większą falę, 0:02:52.055,0:02:55.821 oraz gdzie grzbiety wypełniają doliny. 0:02:55.821,0:02:58.351 Efektem są przestrzenie 0:02:58.351,0:03:01.106 z falami oddzielonymi miejscami,[br]w których nie ma nic. 0:03:01.106,0:03:02.590 Jeśli dodamy trzecią falę, 0:03:02.590,0:03:05.709 miejsca, w których fale[br]znosiły się, powiększają się. 0:03:05.709,0:03:09.891 Przy czwartej nadal rosną,[br]a przestrzenie fal stają się węższe. 0:03:09.891,0:03:13.089 Dodając kolejne, otrzymamy pakiet falowy 0:03:13.089,0:03:16.168 o wyraźnej długości fali[br]na jednej małej przestrzeni. 0:03:16.168,0:03:20.224 To obiekt kwantowy[br]o dwoistej naturze fali i cząstki, 0:03:20.224,0:03:23.311 ale żeby to osiągnąć,[br]trzeba zapomnieć o określoności, 0:03:23.311,0:03:25.805 zarówno położenia jak i pędu. 0:03:25.805,0:03:27.918 Położenie nie jest[br]ograniczone do punktu. 0:03:27.918,0:03:30.918 Istnieje prawdopodobieństwo[br]znalezienia go w pewnym przedziale 0:03:30.918,0:03:32.837 środka pakietu falowego, 0:03:32.837,0:03:35.586 tworzonego przez dodawanie wielu fal, 0:03:35.586,0:03:38.012 co oznacza możliwość znalezienie go 0:03:38.012,0:03:41.291 z pędem odpowiadającym którejś z fal. 0:03:41.291,0:03:44.740 Zarówno położenie jak i pęd[br]są teraz nieokreślone 0:03:44.740,0:03:46.816 a ich nieokreśloności[br]są od siebie zależne. 0:03:46.816,0:03:49.209 Chcąc zredukować nieokreśloność położenia, 0:03:49.209,0:03:52.628 tworząc mniejszy pakiet falowy,[br]trzeba dodać więcej fal, 0:03:52.628,0:03:54.865 co zwiększa nieokreśloność pędu. 0:03:54.865,0:03:58.047 Chcąc lepiej określić pęd,[br]potrzeba większego pakietu falowego, 0:03:58.047,0:04:01.012 co zwiększa nieokreśloność położenia. 0:04:01.012,0:04:03.221 To jest właśnie zasada nieokreśloności, 0:04:03.221,0:04:08.207 którą sformułował niemiecki fizyk,[br]Werner Heisenberg, w 1927 roku. 0:04:08.207,0:04:12.589 Nieokreśloność nie jest kwestią[br]dobrego albo złego pomiaru, 0:04:12.589,0:04:17.107 ale nieuniknionym skutkiem[br]połączenia istoty cząstki i fali. 0:04:17.107,0:04:20.663 Zasada nieokreśloności nie jest[br]jedynie ograniczeniem pomiaru. 0:04:20.663,0:04:23.733 To ograniczenie właściwości,[br]jakie może posiadać obiekt, 0:04:23.733,0:04:28.157 wbudowane w fundamentalną[br]strukturę wszechświata.