WEBVTT 00:00:00.772 --> 00:00:02.312 ผมเป็นพ่อครัวครับ 00:00:02.336 --> 00:00:03.677 และเป็นคนวางนโยบายด้านอาหาร 00:00:04.779 --> 00:00:08.072 แต่ผมมาจากครอบครัวที่ทุกคนเป็นครู 00:00:08.096 --> 00:00:11.391 พี่สาวผมเป็นครูการศึกษาพิเศษ ในเมืองชิคาโก 00:00:11.415 --> 00:00:15.662 พ่อผมเพิ่งจะเกษียณออกมา หลังจากสอนชั้นประถมห้ามานาน 25 ปี 00:00:16.177 --> 00:00:18.322 ป้าและลุงในอดีตก็เป็นศาสตราจารย์ 00:00:18.346 --> 00:00:19.998 ลูกพี่ลูกน้องทุกคนก็สอนหนังสือ 00:00:20.022 --> 00:00:23.604 ทุกคนในครอบครัวผม โดยพื้นฐานแล้ว ก็เป็นครูกัน ยกเว้นผม 00:00:24.778 --> 00:00:29.622 พวกเขาสอนผมว่า วิธีเดียวที่จะได้คำตอบที่ถูกต้อง 00:00:29.646 --> 00:00:32.191 ก็คือ ต้องถามคำถามให้ถูก NOTE Paragraph 00:00:33.051 --> 00:00:34.634 ดังนั้น อะไรคือคำถามที่ถูก 00:00:34.658 --> 00:00:38.817 เมื่อมาถึงเรื่อง การปรับปรุงผลการศึกษา สำหรับเด็กๆของเรา 00:00:40.806 --> 00:00:43.628 เห็นได้ชัดเจนว่า คำถามสำคัญๆมีอยู่มากมาย 00:00:43.652 --> 00:00:46.124 แต่ผมคิดว่า คำถามต่อไปนี้ เป็นการเริ่มต้นที่ดี 00:00:47.046 --> 00:00:49.090 เราคิดว่าอะไรเป็น ความเกี่ยวข้องกัน 00:00:49.114 --> 00:00:52.533 ระหว่างสติปัญญาที่กำลังเติบโตของเด็ก 00:00:52.557 --> 00:00:54.129 กับร่างกายที่กำลังเติบโตของพวกเขา 00:00:54.870 --> 00:00:57.608 เราจะสามารถคาดหวังให้เด็กของเรา เรียนรู้อะไรได้ 00:00:57.632 --> 00:01:01.641 หากอาหารที่พวกเขารับประทานนั้น เต็มไปด้วยนํ้าตาล และไม่มีสารอาหารเลย 00:01:02.617 --> 00:01:04.798 พวกเขาจะสามารถเรียนรู้อะไรได้ 00:01:04.822 --> 00:01:09.284 หากร่างกายของเขานั้น โดยแท้จริงแล้ว กำลังหิวโหย 00:01:10.157 --> 00:01:13.964 พร้อมด้วยทรัพยากรทั้งหมด ที่เราทุ่มเทเข้าไปในโรงเรียน 00:01:13.988 --> 00:01:16.140 เราควรที่จะหยุดและถามตัวเราเองว่า 00:01:16.164 --> 00:01:19.117 จริงๆแล้ว กำลังสร้างเด็กของเรา เพื่อให้ประสบความสำเร็จหรือเปล่า NOTE Paragraph 00:01:20.119 --> 00:01:21.824 ครับ เมื่อสองสามปีก่อน 00:01:21.848 --> 00:01:26.002 ผมเคยเป็นกรรมการตัดสินการแข่งขันทำอาหาร ที่เรียกกันว่า "ชอปป์" 00:01:26.598 --> 00:01:29.578 หัวหน้าครัวสี่คนแข่งกันทำอาหาร ด้วยส่วนผสมที่ปิดเป็นความลับ 00:01:29.602 --> 00:01:32.246 เพื่อดูว่า ใครจะสามารถประกอบอาหาร ที่ดีที่สุดออกมาได้ 00:01:33.008 --> 00:01:36.648 ยกเว้นรายการตอนที่ว่านี้ -- เพราะเป็นตอนที่พิเศษอย่างมาก 00:01:37.357 --> 00:01:40.834 แทนที่จะเป็นหัวหน้าครัวที่กระตือรือร้น จนออกนอกหน้า พยายามเป็นเป้าสายตา -- 00:01:40.858 --> 00:01:42.925 กลับเป็นบางสิ่งบางอย่างที่ผมไม่รู้เลย -- NOTE Paragraph 00:01:42.949 --> 00:01:43.990 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:01:44.014 --> 00:01:46.673 เพราะพวกเขาเป็นหัวหน้าครัวของโรงเรียน 00:01:46.697 --> 00:01:49.846 ครับ พวกผู้หญิงที่คุณเคยเรียกกันว่า "แม่ครัวอาหารกลางวัน" 00:01:49.870 --> 00:01:52.834 แต่เป็นคนที่ผมยืนกรานให้เราเรียกเขา "หัวหน้าครัวโรงเรียน" 00:01:53.303 --> 00:01:56.283 ครับ ผู้หญิงเหล่านั้น -- พระเจ้า ผู้หญิงเหล่านี้ 00:01:56.307 --> 00:02:00.240 ใช้เวลาในแต่ละวันของเธอ ประกอบอาหาร สำหรับเด็กๆหลายพันคน 00:02:00.264 --> 00:02:04.032 อาหารเช้าและอาหารกลางวัน ด้วยเงินเพียง 2.68 ดอลลาร์ ต่อมื้อ 00:02:04.056 --> 00:02:07.194 ด้วยเงินเพียงประมาณหนึ่งดอลลาร์ในนั้น ไปจ่ายซื้ออาหาร 00:02:08.226 --> 00:02:10.083 ครับในการแข่งขันคราวนี้ 00:02:10.130 --> 00:02:12.733 ส่วนประกอบลึกลับสำหรับจานหลัก คือ ข้าวควินัว 00:02:13.400 --> 00:02:15.061 ครับ ผมรู้ดีว่า มันเนิ่นนานมาแล้ว 00:02:15.085 --> 00:02:17.281 ที่ท่านทั้งหลายส่วนใหญ่ ทานอาหารกลางวันโรงเรียน 00:02:17.305 --> 00:02:19.917 เราได้มีความก้าวหน้าในเรื่อง คุณค่าทางโภชนาการ 00:02:19.941 --> 00:02:23.227 แต่ข้าวควินัวนั้น ยังคงไม่ได้เป็นอาหารหลัก ในห้องอาหารโรงเรียนส่วนใหญ่ NOTE Paragraph 00:02:23.251 --> 00:02:24.942 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:02:24.966 --> 00:02:26.332 สิ่งนี้จึงเป็นความท้าทาย 00:02:26.957 --> 00:02:30.174 แต่อาหารจานที่ผมจะไม่ลืมเลยนั้น ประกอบขึ้นโดยผู้หญิงคนหนึ่ง 00:02:30.198 --> 00:02:31.855 ชื่อว่า เชอริล บาร์บาร่า 00:02:31.879 --> 00:02:33.613 เชอริล เป็นผู้อำนวยการด้านโภชนาการ 00:02:33.637 --> 00:02:36.001 ที่โรงเรียนมัธยม ในชุมชน ในรัฐคอนเนตทิคัต 00:02:36.025 --> 00:02:38.182 เธอทำพาสตาจานอร่อยนี้ขึ้นมา 00:02:38.206 --> 00:02:39.432 มันแปลกน่าทึ่ง 00:02:39.456 --> 00:02:42.099 มันเป็นเส้นพาสต้าเส้นแบน กับซอสอิตาเลียน 00:02:42.123 --> 00:02:43.895 มีผักคะน้า พามิซานชีส 00:02:43.919 --> 00:02:47.178 มันอร่อยเหมือนกับอาหารคุณภาพภัตตาคารชั้นดี เว้นเสียแต่ -- 00:02:47.202 --> 00:02:50.962 โดยแท้จริงแล้ว เธอแค่เพียงโยนควินัว ที่ยังไม่สุกมากนัก 00:02:50.986 --> 00:02:52.164 ใส่ลงไปในอาหารจานนั้น 00:02:52.553 --> 00:02:54.273 เป็นทางเลือกในการทำอาหารที่แปลก 00:02:54.297 --> 00:02:56.770 และมันก็เลยกรอบยอดกรอบ NOTE Paragraph 00:02:56.794 --> 00:02:59.436 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:02:59.460 --> 00:03:04.378 ผมจึงสวมบทบาทต่อว่า ตามแบบที่กรรมการในรายการทีวีเขาทำกัน 00:03:04.402 --> 00:03:06.240 และถามเธอว่า ทำไมจึงทำอย่างนั้นครับ NOTE Paragraph 00:03:06.794 --> 00:03:10.113 เชอริลตอบว่า "ค่ะ ลำดับแรก ฉันไม่รู้ว่าควินัวคืออะไร 00:03:10.137 --> 00:03:11.197 (เสียงหัวเราะ) 00:03:11.221 --> 00:03:15.237 "แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นวันจันทร์ 00:03:15.261 --> 00:03:18.618 และในโรงเรียนของฉัน โรงเรียนมัธยมในชุมชน 00:03:18.642 --> 00:03:20.534 ฉันจะทำพาสต้าตลอดเวลา" NOTE Paragraph 00:03:21.116 --> 00:03:23.758 เชอริลอธิบายว่า สำหรับเด็กนักเรียนของเธอหลายคน 00:03:24.574 --> 00:03:26.812 ไม่มีอาหารรับประทาน ในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ 00:03:28.728 --> 00:03:30.438 ไม่มีอาหารทานในวันเสาร์ 00:03:32.343 --> 00:03:33.993 และก็ไม่มีอาหารทานในวันอาทิตย์ด้วย 00:03:35.047 --> 00:03:38.513 เธอจึงทำพาสต้า เพราะเธอค้องการให้แน่ใจว่า 00:03:38.537 --> 00:03:43.275 ทำอะไรบางอย่างที่เธอรู้ว่า เด็กๆของเธอจะกิน 00:03:44.760 --> 00:03:47.454 บางอย่างที่จะทำให้เด็กๆอิ่มอยู่ท้อง 00:03:48.882 --> 00:03:51.138 บางอย่างที่จะทำให้พวกเขาเต็มอิ่ม 00:03:52.972 --> 00:03:56.797 เมื่อวันจันทร์มาถึง 00:03:57.967 --> 00:04:00.568 ความเจ็บแปลบจากความหิวโหยของเด็กๆของเธอ มันรุนแรงมาก 00:04:00.592 --> 00:04:03.345 จนพวกเขาไม่สามารถแม้แต่จะ เริ่มต้นคิดเกี่ยวกับการเรียน 00:04:04.356 --> 00:04:07.977 อาหารเป็นเพียงสิ่งเดียว ที่อยู่ในจิตใจของพวกเขา 00:04:10.714 --> 00:04:11.884 เป็นสิ่งเดียวเท่านั้น 00:04:12.296 --> 00:04:15.463 และโชคร้าย ทางสถิติ -- ก็บอกไว้อย่างเดียวกันนี้ NOTE Paragraph 00:04:16.071 --> 00:04:18.752 ครับ เรามานำเรื่องนี้เข้าไปใน สภาพแวดล้อมของเด็ก 00:04:20.633 --> 00:04:21.939 และเราจะมุ่งเน้นไปที่ 00:04:21.963 --> 00:04:24.207 อาหารมื้อที่สำคัญที่สุดของวัน คือ อาหารมื้อเช้า 00:04:24.231 --> 00:04:25.542 ไปพบกับอัลลิสัน 00:04:25.566 --> 00:04:27.070 เธออายุ 12 ปี 00:04:27.094 --> 00:04:28.750 เธอฉลาดราวกับแส้ (ฉลาดมาก) 00:04:28.774 --> 00:04:31.537 และเธอต้องการจะเป็นนักฟิสิกส์ เมื่อโตขึ้น 00:04:31.561 --> 00:04:35.570 หากอัลลิสันไปโรงเรียนที่ให้บริการอาหารเช้า 00:04:35.594 --> 00:04:36.840 กับเด็กนักเรียนทุกคน 00:04:36.864 --> 00:04:38.414 นี่คือสิ่งที่จะตามมา 00:04:38.946 --> 00:04:42.211 โอกาสของเธอที่จะได้อาหารมื้อที่มีคุณค่า 00:04:42.235 --> 00:04:45.401 คือมื้อที่มีผลไม้และนม มื้อที่มีปริมาณนํ้าตาลและเกลือตํ่า 00:04:45.425 --> 00:04:47.011 โอกาสนั้น จะเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก 00:04:47.637 --> 00:04:51.320 และอัลลิสันก็จะมีอัตราที่จะเป็นโรคอ้วน ตํ่ากว่าเด็กทั่วไปโดยเฉลี่ย 00:04:51.344 --> 00:04:53.129 เธอก็จะต้องไปพบแพทย์พยาบาล น้อยลง 00:04:53.153 --> 00:04:56.172 เธอก็จะมีระดับของความวิตกกังวล และความซึมเศร้าตํ่าลง 00:04:56.196 --> 00:04:57.712 เธอก็จะมีความประพฤติดีขึ้น 00:04:57.736 --> 00:05:00.991 เธอก็จะมีการเข้าเรียนดีขึ้น และเธอก็จะ มาปรากฎตัวตรงเวลาบ่อยขึ้น 00:05:01.015 --> 00:05:02.387 ทำไมหรือครับ 00:05:02.411 --> 00:05:05.411 ครับ เพราะว่ามีอาหารที่ดี คอยเธออยู่ที่โรงเรียน 00:05:06.007 --> 00:05:08.834 โดยรวม อัลลิสันจะมีสุขภาพดีขึ้น 00:05:09.461 --> 00:05:10.942 กว่าเด็กทั่วไปโดยเฉลี่ย NOTE Paragraph 00:05:11.887 --> 00:05:13.520 แล้วเด็กคนนั้นเล่าครับ 00:05:13.544 --> 00:05:16.531 ที่ไม่มีอาหารเช้า ที่มีคุณค่า คอยเขาอยู่เล่าครับ 00:05:16.555 --> 00:05:17.963 ครับ มาพบกับทอมมี่ 00:05:18.546 --> 00:05:20.974 เขาก็อายุ 12 ปีเหมือนกัน เป็นเด็กยอดเยี่ยม 00:05:20.998 --> 00:05:22.478 เขาต้องการเป็นแพทย์ 00:05:22.785 --> 00:05:24.549 เมื่อเขาเรียนในชั้นอนุบาล 00:05:24.573 --> 00:05:27.402 เขาก็เรียนไม่ดีไปแล้ว ในวิชาคณิตศาสตร์ 00:05:28.174 --> 00:05:30.354 เมื่อถึงตอนอยู่ชั้นประถมสาม 00:05:30.378 --> 00:05:32.975 เขาก็ได้คะแนนตํ่าลงไปอีก ในวิชาคณิตศาสตร์ และการอ่าน 00:05:34.158 --> 00:05:35.951 เมื่อถึงตอนที่เขาอายุ 11 ปี 00:05:35.975 --> 00:05:39.806 ก็น่าจะเป็นไปได้มากขึ้น ว่าทอมมี่ก็จะต้องเรียนซํ้าชั้น 00:05:41.092 --> 00:05:44.189 งานวิจัยแสดงว่า เด็กที่ไม่ได้ อาหารบำรุงเลี้ยงอย่างคงเส้นคงวา 00:05:44.213 --> 00:05:45.468 โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารเช้า 00:05:45.492 --> 00:05:48.773 การปฏิบัติงานด้านความรู้ความเข้าใจ จะไม่ดี NOTE Paragraph 00:05:50.750 --> 00:05:52.884 ครับ แล้วปัญหานี้มันแผ่กระจายไป ขนาดไหนแล้ว 00:05:53.676 --> 00:05:55.871 โชคร้ายครับ มันแพร่กระจายไปทั่ว 00:05:57.228 --> 00:05:58.453 ขอให้คุณดู 2 สถิติ 00:05:58.477 --> 00:06:01.441 ซึ่งดูเหมือนว่า ทั้งสองอยู่ที่ ขั้วปลายสุดตรงข้ามกัน ของปัญหา 00:06:01.465 --> 00:06:03.613 แต่จริงๆแล้ว เป็นเหมือนสองด้านของเหรียญ 00:06:04.140 --> 00:06:06.154 ในอีกแง่หนึ่ง 00:06:06.178 --> 00:06:09.386 หนึ่งในหกของคนอเมริกันนั้น ไม่มีความมั่นคงด้านอาหารการกิน 00:06:09.410 --> 00:06:12.651 รวมไปถึง เด็ก 16 ล้านคน -- ซึ่งเกือบจะถึง 20 เปอร์เซ็นต์ -- 00:06:13.394 --> 00:06:14.784 ไม่มั่นคงด้านอาหารการกิน 00:06:14.808 --> 00:06:16.895 ในเมืองนี้เมืองเดียว คือ ในนิวยอร์ค 00:06:18.173 --> 00:06:23.477 เด็ก 474,000 คน ที่อายุตํ่ากว่า 18 ปี เผชิญกับความหิวโหย ในทุกๆปี 00:06:24.884 --> 00:06:26.059 เป็นเรื่องประหลาดงี่เง่า NOTE Paragraph 00:06:26.480 --> 00:06:27.630 ในอีกแง่หนึ่ง 00:06:28.503 --> 00:06:32.612 อาหารการกินและโภชนาการ เป็นสาเหตุ หมายเลขหนึ่ง ของการตายและโรค ที่ป้องกันได้ 00:06:32.636 --> 00:06:34.339 ในประเทศนี้ มากที่สุด 00:06:35.271 --> 00:06:38.492 และเต็มๆ หนึ่งในสามของเด็กๆ ที่เราได้กำลังพูดถึงกันอยู่ ในคํ่าคืนนี้ 00:06:38.516 --> 00:06:41.290 กำลังอยู่ในช่องทางไปสู่โรคเบาหวาน ในช่วงชีวิตเขาเหล่านั้น 00:06:42.807 --> 00:06:45.189 ครับ สิ่งที่ยากจะรวบรวบได้ แต่มันเป็นเรื่องจริง 00:06:45.213 --> 00:06:47.756 ก็คือ หลายต่อหลายครั้ง เหล่านี้เป็นเด็กๆพวกเดียวกัน 00:06:48.855 --> 00:06:51.754 พวกเขาอิ่มแปล้ ด้วยพลังงานแคลอรี ที่ราคาถูก และไม่ดีต่อสุขภาพ 00:06:51.778 --> 00:06:55.968 ที่ล้อมรอบตัวเขาอยู่ ในชุมชนของเขา ที่ครอบครัวของเขาสามารถซื้อหามาได้ 00:06:56.752 --> 00:06:58.709 แต่แล้วตอนสิ้นเดือน 00:06:59.757 --> 00:07:03.322 แสตมป์อาหารหมดไปแล้ว หรือไม่ก็ ขั่วโมงทำงานถูกตัดลงไป 00:07:03.346 --> 00:07:06.423 และพวกเขาก็ไม่มีเงินใช้ เพื่อซื้ออาหารที่สำคัญที่สุด NOTE Paragraph 00:07:08.089 --> 00:07:11.415 แต่เราควรจะสามารถแก้ปัญหานี้ได้ ใช่หรือไม่ครับ 00:07:11.439 --> 00:07:13.107 เรารู้ว่า คำตอบนั้นคืออะไร 00:07:13.917 --> 00:07:18.048 ในฐานะเป็นส่วนหนึ่งของงานของผม ที่ทำเนียบขาว เราจัดตั้งโปรแกรมหนึ่งขึ้นมา 00:07:18.072 --> 00:07:21.566 ให้โรงเรียนทุกโรงที่มีเด็กเกินกว่า 40 เปอร์เซ็นต์ มาจากครอบครัวรายได้ตํ่า 00:07:21.590 --> 00:07:25.514 เราสามารถให้บริการอาหารเช้าและกลางวัน กับเด็กทุกคนในโรงเรียนเหล่านั้นได้ 00:07:26.272 --> 00:07:27.431 ฟรี 00:07:28.305 --> 00:07:30.356 โปรแกรมนี้ประสบผลสำเร็จอย่างไม่น่าเชื่อ 00:07:30.380 --> 00:07:34.432 เพราะมันได้ช่วยเราให้เอาชนะอุปสรรค ที่ยากมากๆไปแล้ว 00:07:34.456 --> 00:07:37.601 ในเรื่องของการให้เด็กได้อาหารเช้า ที่มีคุณค่าทางอาหาร 00:07:37.625 --> 00:07:40.342 และนั่นคือ อุปสรรคของความอัปยศ 00:07:41.769 --> 00:07:46.026 ครับ โรงเรียนบริการอาหารเช้าก่อนเข้าเรียน 00:07:47.778 --> 00:07:51.826 และมันมีให้แต่เฉพาะเด็กที่ยากจนเท่านั้น 00:07:53.371 --> 00:07:56.700 ทุกคนจึงรู้กันว่า ใครยากจน และใครต้องการความข่วยเหลือจากรัฐบาล 00:07:57.597 --> 00:08:02.397 ทีนี้ เด็กทุกคน ไม่ว่าพ่อแม่จะหาเงินได้ มากหรือน้อยแค่ไหน 00:08:02.421 --> 00:08:03.781 มีความภาคภูมิใจมากขึ้นทุกคน NOTE Paragraph 00:08:05.107 --> 00:08:06.384 แล้วอะไรเกิดขึ้นหรือครับ 00:08:06.977 --> 00:08:09.445 ครับ โรงเรียนที่นำโครงการนี้ไปปฏิบัติ 00:08:09.469 --> 00:08:14.168 ได้เห็นคะแนนคณิตศาสตร์และการอ่านเพิ่มขึ้น 00:08:14.657 --> 00:08:16.572 ถึง 17.5 เปอร์เซ็นต์ 00:08:17.490 --> 00:08:21.929 และการวิจัยแสดงให้เห็นว่า เมื่อเด็กๆได้รับ อาหารเช้าที่มีคุณค่าอย่างคงเส้นคงวา 00:08:23.882 --> 00:08:27.544 โอกาสของพวกเขาที่จะสำเร็จการศึกษา เพิ่มขึ้นถึง 20 เปอร์เซ็นต์ 00:08:28.313 --> 00:08:29.904 20 เปอร์เซ็นต์ครับ 00:08:31.012 --> 00:08:34.771 เมื่อเราให้การหล่อเลี้ยงบำรุงกับเด็กของเรา ตามที่พวกเขาต้องการ 00:08:34.795 --> 00:08:36.881 เราได้ให้โอกาสเขาที่จะเจริญเติบโต ได้อย่างดี 00:08:37.955 --> 00:08:40.036 ทั้งในห้องเรียนและไกลออกไปจากนั้น NOTE Paragraph 00:08:40.900 --> 00:08:43.866 ครับ คุณไม่ต้องเชื่อใจผมก็ได้ ในเรื่องนี้ 00:08:44.644 --> 00:08:46.599 แต่คุณควรจะคุยกับคุณ ดอนน่า มาร์ติน 00:08:47.249 --> 00:08:48.996 ผมรักคุณ ดอนน่า มาร์ติน 00:08:49.020 --> 00:08:52.697 ดอนน่า มาร์ติน เป็นผู้อำนวยการด้านโภชนาการ โรงเรียนที่เทศมณฑลเบิร์ค 00:08:52.721 --> 00:08:54.403 ในเมือง เวย์เนสโบโร รัฐจอร์เจีย 00:08:55.053 --> 00:08:57.766 ย่านเบิร์ค เป็นย่านที่ยากจนที่สุด ย่านหนึ่ง 00:08:57.790 --> 00:09:00.493 ในรัฐที่ห้าที่ยากจนที่สุด ในประเทศ 00:09:00.517 --> 00:09:06.646 ราว 100 % ของนักเรียนของเธอ ดำรงชีพอยู่ ที่เส้นแบ่งระดับความยากจนหรือตํ่ากว่านั้น 00:09:07.672 --> 00:09:08.883 เมื่อสองสามปีก่อน 00:09:08.907 --> 00:09:12.861 ดอนน่าตัดสินใจที่จะนำมาตรฐานใหม่มาใช้ 00:09:12.885 --> 00:09:15.171 และยกระดับมาตรฐานโภชนาการใหม่ 00:09:16.200 --> 00:09:20.851 เธอปรับปรุงและเพิ่มเข้ามา ผลไม้และผัก และธัญพืชที่ไม่ได้ผ่านการขัดสี 00:09:20.875 --> 00:09:23.820 เธอบริการอาหารเช้าในชั้นเรียน ให้กับเด็กทุกคนของเธอ 00:09:24.374 --> 00:09:26.198 และเธอก็นำโครงการอาหารเย็นมาปฏิบัติ 00:09:26.222 --> 00:09:27.379 ทำไมหรือครับ 00:09:28.336 --> 00:09:31.430 เด็กๆของเธอจำนวนมาก ไม่ได้กินอาหารเย็น ตอนพวกเขากลับไปบ้าน NOTE Paragraph 00:09:31.975 --> 00:09:34.184 แล้ว พวกเขาตอบรับอย่างไรหรือครับ 00:09:34.208 --> 00:09:36.829 เด็กๆชื่นชอบอาหารนั้นมาก 00:09:37.577 --> 00:09:39.265 พวกเขารักชื่นชอบโภชนาการที่ดีกว่า 00:09:39.289 --> 00:09:41.262 และพวกเขาก็รักที่ไม่ต้องหิวโหย 00:09:42.759 --> 00:09:46.416 แต่ผู้สนับสนุนรายใหญ่ที่สุดของดอนน่านั้น มาจากที่เราคาดไม่ถึง 00:09:47.055 --> 00:09:49.139 เขาชื่อ อีริก พาร์เกอร์ 00:09:49.163 --> 00:09:52.797 เขาเป็นหัวหน้าโค้ชฟุตบอล ให้กับทีม เบร์ก เคาท์ตี้ แบร์ส 00:09:53.668 --> 00:09:56.733 ครับ โค้ชพาร์เกอร์เคยเป็นโค้ช ให้กับทีมกลางตารางหลายปี 00:09:56.757 --> 00:09:59.680 ทีมเดอะแบร์สมักจะไปจบลง ตรงกลางของกลุ่ม-- 00:09:59.704 --> 00:10:02.866 เป็นความผิดหวังครั้งใหญ่ ในรัฐ ที่รักในกีฬาฟุตบอลที่สุดรัฐหนึ่ง 00:10:02.890 --> 00:10:04.058 ในประเทศ 00:10:04.542 --> 00:10:09.150 แต่ในปีที่ดอนน่า ได้เปลี่ยนรายการอาหาร 00:10:09.174 --> 00:10:12.681 ทีมเดอะแบร์ส ไม่ได้ชนะในดิวิชั่นเท่านั้น 00:10:12.705 --> 00:10:15.144 แต่พวกเขาได้ไปแข่งต่อ จนชนะได้เป็นแชมป์ของรัฐ 00:10:15.168 --> 00:10:17.534 เอาชนะทีมพีช เคาน์ตี้ โทรจานส์ 00:10:17.558 --> 00:10:18.880 28-14 NOTE Paragraph 00:10:18.904 --> 00:10:21.259 (เสียงหัวเราะ) NOTE Paragraph 00:10:21.283 --> 00:10:22.797 โค้ชพาร์เกอร์จึง 00:10:23.507 --> 00:10:26.788 ให้เครดิตในความเป็นแชมป์นี้กับ ดอนน่า มาร์ติน NOTE Paragraph 00:10:29.274 --> 00:10:32.035 เมื่อเราให้อาหารหล่อเลี้ยงบำรุงที่สำคัญ กับเด็กๆของเรา 00:10:32.059 --> 00:10:33.464 พวกเขาก็จะเติบโตได้อย่างดี 00:10:34.310 --> 00:10:37.350 และมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับ เชอริล บาร์บารัส 00:10:37.374 --> 00:10:39.229 และกับ ดอนน่า มาร์ติน เพียงเท่านั้น 00:10:40.039 --> 00:10:41.395 มันขึ้นอยู่กับพวกเราทุกคน 00:10:42.218 --> 00:10:46.704 การให้อาหารเลี้ยงดูเด็กของเรา ด้วยโภชนาการที่สำคัญ เป็นเพียงจุดเริ่มต้น 00:10:47.517 --> 00:10:49.482 สิ่งที่ได้วางไว้แล้ว แท้จริงเป็นแบบอย่าง 00:10:49.506 --> 00:10:52.581 สำหรับปัญหาเร่งด่วนมากที่สุด ที่เราเผชิญอยู่ 00:10:54.183 --> 00:10:59.403 ถ้าเราเน้นไปที่เป้าหมายธรรมดาๆในเรื่อง การบำรุงเลี้ยงร่างกายของเราเองอย่างเหมาะสม 00:11:00.514 --> 00:11:03.675 เราก็จะได้เห็นโลก ที่มั่นคงและปลอดภัย ยิ่งขึ้น 00:11:04.929 --> 00:11:08.097 เราก็จะปรับปรุงความสามารถในการผลิต เชิงเศรษฐกิจได้ดียิ่งขึ้น 00:11:09.023 --> 00:11:11.574 เราก็จะสามารถแปรเปลี่ยน การให้การรักษาพยาบาลของเราได้ 00:11:12.736 --> 00:11:14.412 เราก็จะไปได้อีกไกล 00:11:14.436 --> 00:11:17.482 ในการให้แน่ใจได้ว่า โลกนี้จะมีใว้ให้กับคนรุ่นต่อไปได้ 00:11:17.506 --> 00:11:22.174 อาหาร เป็นที่ซึ่ง ความพยายามที่เราเก็บรวบรวมมานั้น 00:11:22.198 --> 00:11:24.071 สามารถทำให้เกิดผลกระทบที่ใหญ่ที่สุดได้ NOTE Paragraph 00:11:25.825 --> 00:11:28.910 เราจึงควรจะถามตัวเราเองดังต่อไปนี้ อะไรเป็นคำถามที่ถูกต้อง 00:11:28.934 --> 00:11:30.462 อะไรน่าจะเกิดขึ้น 00:11:30.486 --> 00:11:36.011 หากเราให้อาหารที่มีคุณค่ายิ่งขึ้น และ ที่ปลูกอย่างยั่งยืนยิ่งขึ้น แก่ตัวเราเอง 00:11:36.702 --> 00:11:38.066 อะไรน่าจะเป็นผลกระทบนั้น 00:11:39.184 --> 00:11:40.599 เชอริล บาร์บารา 00:11:41.909 --> 00:11:43.531 ดอนน่า มาร์ติน 00:11:43.555 --> 00:11:45.714 โค้ช พาร์เกอรื และ ทีมเบิร์ก เคาน์ตี้ แบร์ส 00:11:46.539 --> 00:11:48.183 ผมคิดว่า เขาเหล่านั้นรู้คำตอบ NOTE Paragraph 00:11:48.207 --> 00:11:49.818 ขอบคุณทุกท่านอย่างมาก NOTE Paragraph 00:11:49.842 --> 00:11:54.314 (เสียงปรบมือ)