1
00:00:01,787 --> 00:00:04,780
کنار دخترهایم نشسته بودم که

2
00:00:04,780 --> 00:00:06,293
جویی گفت:

3
00:00:06,293 --> 00:00:10,271
" اَه، ای کاش کاری به کارم نداشت.

4
00:00:10,271 --> 00:00:14,127
بابام،همیشه بهم زنگ میزنه."

5
00:00:14,127 --> 00:00:17,393
جزمین گفت: " خوش به حالت که بهر حال بهت زنگ میزنه،

6
00:00:17,393 --> 00:00:21,053
من که سالهاست خبری از بابام ندارم."

7
00:00:21,053 --> 00:00:25,285
در همین لحظه، می دونستم که دخترها به روشی احتیاج دارند

8
00:00:25,285 --> 00:00:27,862
که بتواند آنها را به پدرانشان متصل کند.

9
00:00:27,862 --> 00:00:31,625
در کمپ دیوا، سازمان غیر انتفاعیام،

10
00:00:31,625 --> 00:00:35,162
تمامی اوقات ما از چنین گفتگوهایی

11
00:00:35,162 --> 00:00:38,354
به عنوان یک روش جهت کمک به نسلهای افریقایی

12
00:00:38,354 --> 00:00:41,936
به منظور آماده کردن آنها برای زندگی زنانه استفاده میکنیم.

13
00:00:41,936 --> 00:00:45,477
این دخترها فقط به

14
00:00:45,477 --> 00:00:49,318
یک راه برای دعوت پدرانشان به زندگی شان احتیاج دارند

15
00:00:49,318 --> 00:00:52,015
آن هم به زبان خودشان

16
00:00:52,015 --> 00:00:53,468
از اینرومن ازدخترها پرسیدم

17
00:00:53,468 --> 00:00:56,604
"چطور می تونیم به بقیه دخترها کمک کنیم

18
00:00:56,604 --> 00:01:00,894
تا روابط سالم با پدرانشان ترتیب دهند؟"

19
00:01:00,894 --> 00:01:05,397
یکی از دخترها فریاد زد " بیایین برقصیم،"

20
00:01:05,397 --> 00:01:09,730
و تمامی دخترها به سرعت از نظرش حمایت کردند.

21
00:01:09,730 --> 00:01:12,636
شروع کردند به خیال پردازی درباره دکور،

22
00:01:12,636 --> 00:01:16,050
دعوتنامه، لباس هایی که می خواستند بپوشند،

23
00:01:16,050 --> 00:01:20,196
و لباس هایی که پدرانشون می توانند یا نمی توانند بپوشند ( خنده حاضرین)

24
00:01:20,196 --> 00:01:24,767
به یک چشم برهم زدن همه چیزاتفاق افتاد،

25
00:01:24,767 --> 00:01:28,837
حتی اگر میخواستم جلوی دخترها را بگیرم،

26
00:01:28,837 --> 00:01:30,177
دیگر نمی توانستم،

27
00:01:30,177 --> 00:01:32,258
چیزی که من یاد گرفته ام

28
00:01:32,258 --> 00:01:35,336
بعد از یک دهه کارکردن با دخترها

29
00:01:35,336 --> 00:01:38,856
این است که آنها پیش از هر چیز می دانند که که نیاز آنها چیست.

30
00:01:38,856 --> 00:01:43,533
دانایی در آنها زندگی میکند.

31
00:01:43,533 --> 00:01:46,181
تا وقتی که زیرساخت،

32
00:01:46,181 --> 00:01:48,597
راهنمایی و منابع را در اختیار دارند،

33
00:01:48,597 --> 00:01:52,015
قادر هستند هر چه احتیاج دارند را بسازند،

34
00:01:52,015 --> 00:01:57,449
نه فقط جهت زنده ماندن، که برای پیشرفت و کامیابی

35
00:01:57,449 --> 00:02:01,673
پس ما یک مراسم رقص برپا کردیم،

36
00:02:01,673 --> 00:02:06,213
و دخترها و انبوهی از پدران آمدند.

37
00:02:06,213 --> 00:02:09,188
لباس های بسیار شیک پوشیده بودند.

38
00:02:09,188 --> 00:02:11,431
خوشایند و دلنشین رفتار میکردند.

39
00:02:11,431 --> 00:02:15,117
(خنده حاضرین)

40
00:02:15,117 --> 00:02:16,967
احمقانه رفتار می کردند.

41
00:02:16,967 --> 00:02:20,188
آنها واقعاً از با هم بودن لذت می بردند.

42
00:02:20,188 --> 00:02:23,029
پیروزی بزرگی بود.

43
00:02:23,029 --> 00:02:28,240
دخترها تصمیم گرفتند که آنرا به یک مراسم سالیانه تبدیل کنند.

44
00:02:28,240 --> 00:02:30,832
از اینرو با تغییر فصل ها،

45
00:02:30,832 --> 00:02:33,552
زمان آن رسید که دوباره برای مراسم رقص برنامه ریزی شود،

46
00:02:33,552 --> 00:02:36,659
دختری که اسم اش بریانا بود شروع به سخن گفتن کرد،

47
00:02:36,659 --> 00:02:38,849
او گفت :

48
00:02:38,849 --> 00:02:41,595
"پدر من نمی تونه برای مراسم رقص بیاد،

49
00:02:41,595 --> 00:02:45,832
و این موضوع منوغمگین می کنه."

50
00:02:45,832 --> 00:02:48,840
بقیه دخترها پرسیدند: "چرا اون وقت؟"

51
00:02:48,840 --> 00:02:53,520
دختر شجاعانه پاسخ داد : "چون بابام زندانه"

52
00:02:53,520 --> 00:02:58,454
یکی از دخترها پرسید : خوب،می تونه فقط یه روز بیاد بیرون ؟" ( صدای خنده )

53
00:02:58,454 --> 00:03:01,632
" با دستبند بیاد؟"

54
00:03:01,632 --> 00:03:05,977
" بهتر اینه که اصلا نیاد "

55
00:03:05,977 --> 00:03:10,395
در این لحظه، دیدم که این یک فرصت

56
00:03:10,395 --> 00:03:13,321
تا برای دخترها است که بلند شده و

57
00:03:13,321 --> 00:03:16,085
از خودشان قهرمان بسازند.

58
00:03:16,085 --> 00:03:20,758
پرسیدم،" به نظرتون چه کار میشه کرد؟"

59
00:03:20,758 --> 00:03:26,008
ما میخواهیم که همه دخترها توی مراسم رقص شرکت بکنند٬ درسته؟"

60
00:03:26,008 --> 00:03:27,671
دخترها برای لحظه ای فکر کردند،

61
00:03:27,671 --> 00:03:29,980
و بعد یکی از آنها پیشنهاد داد،

62
00:03:29,980 --> 00:03:34,286
" چرا ما مراسم رو توی زندان برگذار نکنیم؟"

63
00:03:34,286 --> 00:03:38,102
اکثر دخترها شک داشتند که ایا چنین چیزی امکان داره یا نه ،

64
00:03:38,102 --> 00:03:40,896
و همگی گفتند ،" ایا عقل از سرت پریده ؟"

65
00:03:40,896 --> 00:03:43,904
کی آخه میزاره یه دسته دختربچه

66
00:03:43,904 --> 00:03:46,368
در حالیکه لباس رقص پوشیدند برن توی زندان - " ( صدای خنده)

67
00:03:46,368 --> 00:03:51,955
" - و با باباهاشون در حالیکه کت های باب اسفنجی رو پوشیدند برقصند؟"

68
00:03:51,955 --> 00:03:55,303
این اسمی بود که آنها روی اش گذاشته بودند.

69
00:03:55,303 --> 00:03:59,461
گفتم" دخترها، بسه دیگه،

70
00:03:59,461 --> 00:04:03,464
ما تا نپرسیم که مطمئن نمیشیم."

71
00:04:03,464 --> 00:04:07,904
پس نامه ای به کلانتر ریچموند نوشتیم،

72
00:04:07,904 --> 00:04:11,723
و هر کدام از دخترها هم آنرا امضا کردند،

73
00:04:11,723 --> 00:04:17,129
باید بگم که او از آن دسته کلانترهای ویژه بود.

74
00:04:17,129 --> 00:04:22,062
فورا با من تماس گرفت و گفت،

75
00:04:22,062 --> 00:04:28,016
هر وقت فرصتی بشه که بتونیم خانوادهها رو بیاریم داخل زندان،

76
00:04:28,016 --> 00:04:31,188
اون از این فرصت استقبال خواهد کرد.

77
00:04:31,188 --> 00:04:33,513
چون یک چیز را او به خوبی می دانست،

78
00:04:33,513 --> 00:04:36,840
اینکه وقتی پدرها با فرزدنانشان ارتباط داشته باشند،

79
00:04:36,840 --> 00:04:41,803
کمتر پیش می آید که به زندان برگردند.

80
00:04:41,803 --> 00:04:43,884
از اینرو،

81
00:04:43,884 --> 00:04:49,738
۱۶ زندانی و ۱۸ دختر دعوت شدند.

82
00:04:49,738 --> 00:04:53,387
دخترها بهترین لباس های یکشنبه شان را پوشیده بودند،

83
00:04:53,387 --> 00:04:58,416
و پدرها هم لباس های یکسره زرد و ابی شان را با

84
00:04:58,416 --> 00:05:02,920
پیراهن و کراوات عوض کردند.

85
00:05:02,920 --> 00:05:05,291
همدیگر را در آغوش کشیدند.

86
00:05:05,291 --> 00:05:10,042
آنها با هم خوراک کامل مرغ و ماهی شان را خوردند.

87
00:05:10,042 --> 00:05:13,767
با همدیگر خندیدند.

88
00:05:13,767 --> 00:05:18,175
این خیلی زیبا بود.

89
00:05:18,175 --> 00:05:22,416
پدرها و دخترها حتی توانستند

90
00:05:22,416 --> 00:05:26,491
رابطه فیزیکی نیز با هم داشته باشند،

91
00:05:26,491 --> 00:05:29,220
چیزی که بسیاری از آنها پیش از این برای مدتی

92
00:05:29,220 --> 00:05:30,452
نداشته بودند.

93
00:05:30,452 --> 00:05:34,863
پدرها در جایی بودند که در انجا می توانستند

94
00:05:34,863 --> 00:05:37,576
با دخترهایشان برقصند،

95
00:05:37,576 --> 00:05:43,825
و دست هایشان را به سمت دخترهایشان دراز کنند و با هم برقصند.

96
00:05:43,825 --> 00:05:47,502
حتی نگهبان ها هم گریه کردند.

97
00:05:47,502 --> 00:05:50,222
اما بعد از رقصیدن،

98
00:05:50,222 --> 00:05:55,782
می دانستیم که پدر کماکان در زندان خواهد بود.

99
00:05:55,782 --> 00:05:58,875
پس ما باید چیزی را به وجود میآوردیم

100
00:05:58,875 --> 00:06:00,633
که دخترها بتوانند با آنها بمانند.

101
00:06:00,633 --> 00:06:03,248
پس دوربین های فلیپ را آوردیم،

102
00:06:03,248 --> 00:06:05,989
و از آنها خواستیم که به دوربین نگاه بکنند

103
00:06:05,989 --> 00:06:07,717
و پیغام ها و افکارشان

104
00:06:07,717 --> 00:06:11,431
را به هم منتقل کنند.

105
00:06:11,431 --> 00:06:14,614
میرفت که این موضوع به سنگ محکی تبدیل شود

106
00:06:14,614 --> 00:06:17,030
و وقتی دلشان برای هم تنگ شد

107
00:06:17,030 --> 00:06:19,330
و احساس جدایی کردند،

108
00:06:19,330 --> 00:06:22,694
می توانستند از طریق این عکس با هم ارتباط برقرار کنند.

109
00:06:22,694 --> 00:06:28,076
هیچ وقت نگاه آن دختر به پدرش را فراموش نمی کنم

110
00:06:28,076 --> 00:06:29,396
وقتی به دوربین نگاه کرد و گفت،

111
00:06:29,396 --> 00:06:36,106
" بابا، وقتی به من نگاه می کنی، چی می بینی؟"

112
00:06:36,106 --> 00:06:40,194
چون پدرانمان آئینه های ما هستند

113
00:06:40,194 --> 00:06:42,616
که منعکس کننده ما هستند

114
00:06:42,616 --> 00:06:47,386
وقتی تصمیم میگیریم که چه نوع مردی سزاوار ماست،

115
00:06:47,386 --> 00:06:50,977
و اینکه چطور باقی عمرشان به ما نگاه خواهند کرد.

116
00:06:50,977 --> 00:06:54,522
من این نگاه را خوب می فهمم،

117
00:06:54,522 --> 00:06:56,923
چون من یکی از آن دختران خوش شانس بوده ام.

118
00:06:56,923 --> 00:06:59,182
من همیشه

119
00:07:02,798 --> 00:07:08,805
پدرم را در زندگی ام داشتم.

120
00:07:08,805 --> 00:07:10,685
حتی امروز هم همینجاست.

121
00:07:10,685 --> 00:07:19,722
( صدای تشویق)

122
00:07:19,722 --> 00:07:23,700
به همین خاطر برای من خیلی مهم هست

123
00:07:23,700 --> 00:07:26,944
که مطمئن شوم که این دخترها

124
00:07:26,944 --> 00:07:29,474
با پدرانشان باشند،

125
00:07:29,474 --> 00:07:32,383
به خصوص آنهایی که توسط

126
00:07:32,383 --> 00:07:37,269
سیم های خاردار و درهای آهنی از پدرانشان جدا هستند.

127
00:07:37,269 --> 00:07:40,362
ما فرمی طراحی کرده ایم تا

128
00:07:40,362 --> 00:07:43,745
دخترهایی که پرسش هایی سخت در دل هایشان دارند

129
00:07:43,745 --> 00:07:48,237
در موقعیتی باشند که آن سوال ها را از پدرشان بپرسند

130
00:07:48,237 --> 00:07:53,004
و این ازادی را به آنها بدهند که به سوالاتشان پاسخ دهند.

131
00:07:53,004 --> 00:07:56,349
چون می دانیم که پدرها

132
00:07:56,349 --> 00:07:59,597
در نهایت با این فکر خارج خواهند شد:

133
00:07:59,597 --> 00:08:04,966
که چه نوع زنی به این دنیا تحویل داده ام؟

134
00:08:04,966 --> 00:08:08,383
چون وقتی پدری در بند است

135
00:08:08,383 --> 00:08:11,433
به این معنی نیست که او میبایست خارج از

136
00:08:11,433 --> 00:08:13,984
زندگی دخترش باشد.

137
00:08:13,984 --> 00:08:25,737
( صدای تشویق )