1
00:00:01,787 --> 00:00:04,780
Καθώς καθόμουν με τα κορίτσια μου

2
00:00:04,780 --> 00:00:06,293
η Τζόι είπε

3
00:00:06,293 --> 00:00:10,271
«Να πάρει, μακάρι να με άφηνε ήσυχη.

4
00:00:10,271 --> 00:00:14,127
Ο μπαμπάς μου με καλεί συνέχεια».

5
00:00:14,127 --> 00:00:17,393
«Είσαι τυχερή που σου τηλεφωνεί» απάντησε η Τζασμίν.

6
00:00:17,393 --> 00:00:21,053
«Έχω χρόνια να μάθω νέα του πατέρα μου».

7
00:00:21,053 --> 00:00:25,285
Εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα ότι τα κορίτσια χρειάζονταν

8
00:00:25,285 --> 00:00:27,862
κάποιον τρόπο για να επικοινωνούν με τους μπαμπάδες τους.

9
00:00:27,862 --> 00:00:31,625
Στο "Camp Diva", τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό μου,

10
00:00:31,625 --> 00:00:35,162
κάνουμε τέτοιου είδους συζητήσεις όλη την ώρα

11
00:00:35,162 --> 00:00:38,354
για να βοηθήσουμε κορίτσια Αφρικανικής καταγωγής

12
00:00:38,354 --> 00:00:41,936
να προετοιμαστούν για την ενηλικίωσή τους.

13
00:00:41,936 --> 00:00:45,477
Αυτά τα κορίτσια χρειάζονταν

14
00:00:45,477 --> 00:00:49,318
κάποιον τρόπο για να συμπεριλάβουν τους μπαμπάδες τους στη ζωή τους

15
00:00:49,318 --> 00:00:52,015
με τους δικούς τους όρους.

16
00:00:52,015 --> 00:00:53,468
Έτσι, ρώτησα τα κορίτσια

17
00:00:53,468 --> 00:00:56,604
«Πώς θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε άλλα κορίτισα

18
00:00:56,604 --> 00:01:00,894
να δημιουργήσουν υγιείς σχέσεις με τους μπαμπάδες τους;»

19
00:01:00,894 --> 00:01:05,397
«Θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ένα χορό» φώναξε κάποιο κορίτσι

20
00:01:05,397 --> 00:01:09,730
και αμέσως συμφώνησαν όλα τα κορίτσια.

21
00:01:09,730 --> 00:01:12,636
Άρχισαν να σκέφτονται τη διακόσμηση,

22
00:01:12,636 --> 00:01:16,050
τις προσκλήσεις, τα φορέματα που θα επέλεγαν

23
00:01:16,050 --> 00:01:20,196
και τι θα μπορούσαν ή τι δεν θα μπορούσαν να φορέσουν οι μπαμπάδες τους.

24
00:01:20,196 --> 00:01:24,767
Ξεκίνησε αμέσως, δίχως να το καταλάβω,

25
00:01:24,767 --> 00:01:28,837
ακόμη κι αν μπορούσα να εμποδίσω τα κορίτσια

26
00:01:28,837 --> 00:01:30,177
δεν θα το έκανα

27
00:01:30,177 --> 00:01:32,258
γιατί ένα από τα πράγματα που έχω μάθει

28
00:01:32,258 --> 00:01:35,336
εδώ και μία δεκαετία δουλεύοντας με κορίτσια

29
00:01:35,336 --> 00:01:38,856
είναι ότι γνωρίζουν εξ' αρχής τι χρειάζονται.

30
00:01:38,856 --> 00:01:43,533
Κρύβουν τη σοφία μέσα τους.

31
00:01:43,533 --> 00:01:46,181
Εφόσον έχουν την υποδομή,

32
00:01:46,181 --> 00:01:48,597
την καθοδήγηση και όλα τα απαραίτητα,

33
00:01:48,597 --> 00:01:52,015
μπορούν να δημιουργήσουν ό,τι χρειάζονται

34
00:01:52,015 --> 00:01:57,449
όχι μόνο για να επιβιώσουν, αλλά και για να αναπτυχθούν.

35
00:01:57,449 --> 00:02:01,673
Οπότε, οργανώσαμε ένα χορό,

36
00:02:01,673 --> 00:02:06,213
με μεγάλη προσέλευση.

37
00:02:06,213 --> 00:02:09,188
Είχαν εξεζητημένο ντύσιμο.

38
00:02:09,188 --> 00:02:11,431
Είχαν αξιαγάπητη συμπεριφορά.

39
00:02:11,431 --> 00:02:15,117
(Γέλια)

40
00:02:15,117 --> 00:02:16,967
Είχαν ανόητη συμπεριφορά.

41
00:02:16,967 --> 00:02:20,188
Πραγματικά απόλαυσαν ο ένας την παρέα του άλλου.

42
00:02:20,188 --> 00:02:23,029
Ήταν μια τεράστια επιτυχία.

43
00:02:23,029 --> 00:02:28,240
Τα κορίτσια αποφάσισαν να το καθιερώσουν κάθε χρόνο.

44
00:02:28,240 --> 00:02:30,832
Έτσι καθώς περνούσε ο καιρός,

45
00:02:30,832 --> 00:02:33,552
και έφτανε η ώρα για να ξανασχεδιάσουν το χορό,

46
00:02:33,552 --> 00:02:36,659
ένα κορίτσι, η Μπριάνα, φώναξε

47
00:02:36,659 --> 00:02:38,849
λέγοντας

48
00:02:38,849 --> 00:02:41,595
«Ο μπαμπάς μου δεν μπορεί να έρθει στο χορό

49
00:02:41,595 --> 00:02:45,832
και αυτό με στεναχωρεί».

50
00:02:45,832 --> 00:02:48,840
«Γιατί όχι;» ρώτησαν τα κορίτσια.

51
00:02:48,840 --> 00:02:53,520
«Είναι στη φυλακή» παραδέχτηκε με θάρρος.

52
00:02:53,520 --> 00:02:58,454
«Μήπως θα μπορούσε να πάρει άδεια εκείνη την ημέρα;» ρώτησε κάποιο κορίτσι. (Γέλια)

53
00:02:58,454 --> 00:03:01,632
«Και να έρθει με χειροπέδες;

54
00:03:01,632 --> 00:03:05,977
Αυτό είναι χειρότερο από το να μην έρθει καθόλου».

55
00:03:05,977 --> 00:03:10,395
Εκείνη τη στιγμή, είδα μια ευκαιρία

56
00:03:10,395 --> 00:03:13,321
για να φανούν τα κορίτσια αντάξια της περίστασης

57
00:03:13,321 --> 00:03:16,085
και να γίνουν οι ίδιες ηρωίδες.

58
00:03:16,085 --> 00:03:20,758
Οπότε ρώτησα «Τι πιστεύεις ότι θα πρέπει να κάνουμε γι' αυτό;

59
00:03:20,758 --> 00:03:26,008
Θέλουμε όλα τα κορίτσια να συμμετάχουν στο χορό, έτσι δεν είναι;»

60
00:03:26,008 --> 00:03:27,671
Τα κορίτσια σκέφτηκαν για λίγο

61
00:03:27,671 --> 00:03:29,980
και ένα κορίτσι πρότεινε το εξής,

62
00:03:29,980 --> 00:03:34,286
«Γιατί να μην μεταφέρουμε το χορό στη φυλακή;»

63
00:03:34,286 --> 00:03:38,102
Τα πιο πολλά κορίτσια εξέφρασαν αμφιβολίες γι' αυτό

64
00:03:38,102 --> 00:03:40,896
λέγοντας «Είσαι τρελή;

65
00:03:40,896 --> 00:03:43,904
Ποιος θα επιτρέψει σε μερικά νεαρά κορίτσια,

66
00:03:43,904 --> 00:03:46,368
με επίσημη εμφάνιση (Γέλια)

67
00:03:46,368 --> 00:03:51,955
να πάνε μέσα σε μια φυλακή και να χορέψουν με τους μπαμπάδες τους, με αποκριάτικη εμφάνιση;»

68
00:03:51,955 --> 00:03:55,303
Γιατί, έτσι αποκαλούν τα κοστούμια μας.

69
00:03:55,303 --> 00:03:59,461
Είπα «Κορίτσια, στην πραγματικότητα,

70
00:03:59,461 --> 00:04:03,464
δεν θα μάθουμε εάν δεν ρωτήσουμε».

71
00:04:03,464 --> 00:04:07,904
Οπότε, γράψαμε ένα γράμμα προς τον Σερίφη του Ρίτσμοντ Σίτι

72
00:04:07,904 --> 00:04:11,723
το οποίο υπέγραψαν όλα τα κορίτσια ξεχωριστά,

73
00:04:11,723 --> 00:04:17,129
ο οποίος οφείλω να ομολογήσω, ότι είναι ένας πολύ ξεχωριστός σερίφης.

74
00:04:17,129 --> 00:04:22,062
Ήρθε αμέσως σε επαφή μαζί μου και είπε

75
00:04:22,062 --> 00:04:28,016
ότι οποτεδήποτε δινόταν η ευκαιρία να φέρουν οικογένειες στη φυλακή,

76
00:04:28,016 --> 00:04:31,188
οι πόρτες ήταν πάντοτε ανοικτές.

77
00:04:31,188 --> 00:04:33,513
Γιατί, γνώριζε πολύ καλά,

78
00:04:33,513 --> 00:04:36,840
πως όταν οι μπαμπάδες έχουν ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά τους

79
00:04:36,840 --> 00:04:41,803
είναι λιγότερο πιθανό να επιστρέψουν στη φυλακή.

80
00:04:41,803 --> 00:04:43,884
Έτσι, προσκλήθηκαν

81
00:04:43,884 --> 00:04:49,738
16 τρόφιμοι και 18 κορίτσια.

82
00:04:49,738 --> 00:04:53,387
Τα κορίτσια φόρεσαν τα καλά τους ρούχα,

83
00:04:53,387 --> 00:04:58,416
ενώ οι μπαμπάδες έβγαλαν τις φόρμες τους

84
00:04:58,416 --> 00:05:02,920
και φόρεσαν πουκάμισα και γραβάτες.

85
00:05:02,920 --> 00:05:05,291
Αγκαλιάστηκαν.

86
00:05:05,291 --> 00:05:10,042
Απόλαυσαν ένα πλήρες γεύμα με κοτόπουλο και ψάρι.

87
00:05:10,042 --> 00:05:13,767
Γέλασαν.

88
00:05:13,767 --> 00:05:18,175
Ήταν υπέροχο.

89
00:05:18,175 --> 00:05:22,416
Μπαμπάδες και κόρες είχαν την ευκαιρία να

90
00:05:22,416 --> 00:05:26,491
δοκιμάσουν να αγκαλιαστούν,

91
00:05:26,491 --> 00:05:29,220
κάτι που αρκετοί απ' αυτούς δεν είχαν τη δυνατότητα να

92
00:05:29,220 --> 00:05:30,452
κάνουν για κάποιο διάστημα.

93
00:05:30,452 --> 00:05:34,863
Οι μπαμπάδες βρίσκονταν σε ένα χώρο στον οποίο μπορούσαν

94
00:05:34,863 --> 00:05:37,576
να παίξουν με τις κόρες τους

95
00:05:37,576 --> 00:05:43,825
και να χορέψουν.

96
00:05:43,825 --> 00:05:47,502
Ακόμη και οι φύλακες έκλαψαν.

97
00:05:47,502 --> 00:05:50,222
Αλλά μετά τον χορό

98
00:05:50,222 --> 00:05:55,782
καταλάβαμε όλοι μας ότι ο Μπαμπάς θα παρέμενε στη φυλακή.

99
00:05:55,782 --> 00:05:58,875
Έτσι, έπρεπε να δημιουργήσουμε κάτι

100
00:05:58,875 --> 00:06:00,633
το οποίο θα μπορούσαν να πάρουν μαζί τους.

101
00:06:00,633 --> 00:06:03,248
Γι' αυτό φέραμε φορητές κάμερες

102
00:06:03,248 --> 00:06:05,989
και τους βάλαμε να κοιτούν τις κάμερες

103
00:06:05,989 --> 00:06:07,717
και να συζητούν μεταξύ τους,

104
00:06:07,717 --> 00:06:11,431
να ανταλλάσουν μηνύματα και σκέψεις.

105
00:06:11,431 --> 00:06:14,614
Αυτό θα χρησίμευε ως σημείο αναφοράς,

106
00:06:14,614 --> 00:06:17,030
έστι όποτε θα άρχιζε να λείπει ο ένας στον άλλο

107
00:06:17,030 --> 00:06:19,330
και να νιώθουν αποκομμένοι

108
00:06:19,330 --> 00:06:22,694
θα μπορούσαν να επανασυνδεθούν μέσω αυτής της εικόνας.

109
00:06:22,694 --> 00:06:28,076
Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν ένα κορίτσι κοίταξε στα μάτια τον μπαμπά του

110
00:06:28,076 --> 00:06:29,396
με αυτή την κάμερα και είπε

111
00:06:29,396 --> 00:06:36,106
«Μπαμπα, όταν με κοιτάς, τι βλέπεις;»

112
00:06:36,106 --> 00:06:40,194
Οι μπαμπάδες μας είναι οι καθρέφτες μας

113
00:06:40,194 --> 00:06:42,616
στους οποίους αντικατοπτρίζεται

114
00:06:42,616 --> 00:06:47,386
η απόφασή μας για το τι είδους άντρας μας αξίζει

115
00:06:47,386 --> 00:06:50,977
και πώς μας βλέπουν αυτοί για όλη μας τη ζωή.

116
00:06:50,977 --> 00:06:54,522
Αυτό το γνωρίζω πολύ καλά,

117
00:06:54,522 --> 00:06:56,923
επειδή υπήρξα από τα τυχερά κορίτσια.

118
00:06:56,923 --> 00:06:59,182
Είχα πάντοτε

119
00:07:02,798 --> 00:07:08,805
τον πατέρα μου στη ζωή μου.

120
00:07:08,805 --> 00:07:10,685
Ακόμη και σήμερα βρίσκεται εδώ.

121
00:07:10,685 --> 00:07:19,722
(Χειροκρότημα)

122
00:07:19,722 --> 00:07:23,700
Γι' αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό

123
00:07:23,700 --> 00:07:26,944
για μένα να βεβαιωθώ ότι αυτά τα κορίτσια

124
00:07:26,944 --> 00:07:29,474
έχουν επαφή με τους μπαμπάδες τους,

125
00:07:29,474 --> 00:07:32,383
ιδιαίτερα εκείνα που ζουν χωριστά

126
00:07:32,383 --> 00:07:37,269
εξαιτίας κοφτερών καλωδίων και μεταλλικών θυρών.

127
00:07:37,269 --> 00:07:40,362
Δημιουργήσαμε μία φόρμα,

128
00:07:40,362 --> 00:07:43,745
για κορίτσια που έχουν σημαντικά ερωτήματα στην καρδιά τους,

129
00:07:43,745 --> 00:07:48,237
έτσι ώστε να είναι σε θέση να ρωτήσουν τους μπαμπάδες τους γι' αυτά

130
00:07:48,237 --> 00:07:53,004
και να τους παρέχουν την ελευθερία να απαντούν.

131
00:07:53,004 --> 00:07:56,349
Επειδή γνωρίζουμε ότι κάθε πατέρας

132
00:07:56,349 --> 00:07:59,597
έχει μία και μόνο σκέψη;

133
00:07:59,597 --> 00:08:04,966
Τι είδους κορίτσι μεγαλώνω για την κοινωνία;

134
00:08:04,966 --> 00:08:08,383
Γιατί ένας πατέρας φυλακισμένος

135
00:08:08,383 --> 00:08:11,433
δεν σημαίνει ότι πρέπει να μείνει μακριά

136
00:08:11,433 --> 00:08:13,984
από τη ζωή της κόρης του.

137
00:08:13,984 --> 00:08:25,737
(Χειροκρότημα)