0:00:00.900,0:00:02.570
Gdy w 2001 r. opublikowano

0:00:02.570,0:00:04.293
moją pierwszą książkę dla dzieci,

0:00:04.293,0:00:06.506
wróciłem do mojej starej podstawówki

0:00:06.506,0:00:08.446
by porozmawiać z uczniami[br]o byciu autorem

0:00:08.446,0:00:10.162
i ilustratorem,

0:00:10.162,0:00:12.895
i gdy przygotowywałem projektor slajdów

0:00:12.895,0:00:16.100
w auli wykładowej jednocześnie[br]będącej kafeterią,

0:00:16.100,0:00:18.148
rozejrzałem się po pomieszczeniu

0:00:18.148,0:00:20.759
i zobaczyłem ją:

0:00:20.759,0:00:22.603
moją starą panią kucharkę.

0:00:22.603,0:00:24.570
Ciągle była w szkole i była zajęta

0:00:24.570,0:00:27.456
przygotowywaniem obiadów na cały dzień.

0:00:27.456,0:00:29.100
Podszedłem do niej by się przywitać,

0:00:29.100,0:00:30.987
powiedziałem: "Cześć, Jeannie![br]Jak się miewasz?"

0:00:30.987,0:00:32.557
Spojrzała na mnie, a ja byłem pewny,

0:00:32.557,0:00:34.284
że mnie rozpoznała,

0:00:34.284,0:00:37.369
jednak nie mogła mnie skojarzyć.[br]Popatrzyła na mnie i powiedziała:

0:00:37.369,0:00:40.130
"Stephen Krosoczka?"

0:00:40.130,0:00:42.272
Zdumiło mnie, że wiedziała,[br]że jestem Krosoczka,

0:00:42.272,0:00:45.703
ale Stephen to mój wujek,[br]który jest ode mnie 20 lat starszy,

0:00:45.703,0:00:48.840
zaś ona była jego kucharką,[br]gdy był dzieckiem.

0:00:48.840,0:00:51.345
Zaczęła mi opowiadać o swoich wnukach,

0:00:51.345,0:00:54.050
co mnie całkowicie zadziwiło.

0:00:54.050,0:00:55.844
Moja kucharka miała wnuki,

0:00:55.844,0:00:56.808
a więc również dzieci,

0:00:56.808,0:01:00.063
a więc opuszczała szkołę pod koniec dnia?

0:01:00.063,0:01:01.806
Myślałem, że mieszkała w kafeterii

0:01:01.806,0:01:02.679
z łyżkami stołowymi.

0:01:02.679,0:01:04.622
Nigdy wcześniej o tym nie myślałem.

0:01:04.622,0:01:08.354
To przypadkowe spotkanie[br]zainspirowało moją wyobraźnię

0:01:08.354,0:01:11.905
i stworzyłem serię graficznych opowiadań[br]o Pani Kucharce,

0:01:11.905,0:01:14.082
serię komiksów o kucharce,

0:01:14.082,0:01:16.680
która używa swoich pałeczek rybnych

0:01:16.680,0:01:19.582
do walki ze złymi[br]cyborgowymi zamiennikami,

0:01:19.582,0:01:22.889
potworem szkolnego autobusu[br]i zmutowanymi matematykami.

0:01:22.889,0:01:24.356
Na końcu każdej książki łapała

0:01:24.356,0:01:25.862
czarny charakter w siatkę do włosów

0:01:25.862,0:01:29.616
i ogłaszała "Sprawiedliwości[br]stała się zadość!"

0:01:29.616,0:01:33.869
(Śmiech) (Oklaski)

0:01:33.869,0:01:36.476
To było niesamowite, bo seria ta

0:01:36.476,0:01:39.369
została dobrze przyjęta wśród[br]dziecięcej świty czytelników,

0:01:39.369,0:01:41.608
którzy przysyłali mi niesamowite listy,

0:01:41.608,0:01:43.765
kartki i rysunki.

0:01:43.765,0:01:46.239
Zauważyłem podczas szkolnych wizyt,

0:01:46.239,0:01:48.793
że pracownicy kuchni zostali w znaczny sposób

0:01:48.793,0:01:50.939
zaangażowani w planowanie.

0:01:50.939,0:01:52.685
Od wybrzeża do wybrzeża

0:01:52.685,0:01:54.780
wszystkie panie kucharki mówiły mi to samo:

0:01:54.780,0:01:58.675
"Dziękuję za zrobienie superbohatera[br]z naszego wizerunku."

0:01:58.675,0:02:01.444
Działo się tak, gdyż panie kucharki nie były

0:02:01.444,0:02:04.966
od długiego czasu mile traktowane[br]w obrębie cywilizacji.

0:02:04.966,0:02:07.138
Najwięcej znaczyło to dla Jeannie.

0:02:07.138,0:02:08.828
Gdy wydano moją pierwszą książkę

0:02:08.828,0:02:10.932
zaprosiłem ją na spotkanie autorskie

0:02:10.932,0:02:12.743
i przed wszystkimi zgromadzonymi,

0:02:12.743,0:02:14.040
wszystkimi, których przez lata karmiła,

0:02:14.040,0:02:16.980
podarowałem jej fragment dzieła[br]i kilka książek.

0:02:16.980,0:02:19.549
Dwa lata po zrobieniu tego zdjęcia

0:02:19.549,0:02:21.360
odeszła z tego świata,

0:02:21.360,0:02:22.447
a ja uczestniczyłem w jej stypie.

0:02:22.447,0:02:25.286
Nic nie mogło mnie przygotować na to,[br]co tam ujrzałem,

0:02:25.286,0:02:28.774
gdyż obok jej trumny było to zdjęcie,

0:02:28.774,0:02:32.340
a jej mąż powiedział mi,[br]że wiele dla niej znaczyło to,

0:02:32.340,0:02:34.758
że doceniłem jej ciężką pracę,

0:02:34.758,0:02:37.624
że nadałem ważność temu, co robiła.

0:02:37.624,0:02:39.516
Zainspirowało mnie to do stworzenia dnia,

0:02:39.516,0:02:41.766
w którym możemy odtworzyć to uczucie

0:02:41.766,0:02:44.781
w kafeteriach całego kraju:

0:02:44.781,0:02:46.434
"Dzień Szkolnego Kuchennego Bohatera",

0:02:46.434,0:02:49.292
w którym dzieci tworzą projekty[br]dla pracowników kuchennych.

0:02:49.292,0:02:51.496
Współpracowałem ze Szkolnym[br]Związkiem Żywieniowym,

0:02:51.496,0:02:54.624
i dowiedziałem się, że trochę ponad[br]30 milionów dzieci

0:02:54.624,0:02:56.446
uczestniczy w szkolnych obiadach[br]każdego dnia.

0:02:56.446,0:02:59.798
Równa się to ponad 5 miliardom obiadów

0:02:59.798,0:03:01.305
każdego roku szkolnego.

0:03:01.305,0:03:03.691
Opowieść o heroizmie wykracza

0:03:03.691,0:03:05.678
poza dzieciaka dostającego[br]kilka dodatkowych

0:03:05.678,0:03:06.843
nóżek kurczaka na tackę.

0:03:06.843,0:03:08.552
To Pani Brenda z Kalifornii,

0:03:08.552,0:03:11.341
która obserwuje każdego ucznia[br]w kolejce do niej

0:03:11.341,0:03:13.826
i zgłasza wychowawcy,

0:03:13.826,0:03:15.176
jeżeli coś jest nie tak.

0:03:15.176,0:03:16.600
To kucharki z Kentucky,

0:03:16.600,0:03:19.235
które zrozumiały, że 67%[br]ich uczniów

0:03:19.235,0:03:21.208
polega na posiłkach każdego dnia,

0:03:21.208,0:03:23.324
zaś przez lato chodzą głodne,

0:03:23.324,0:03:25.348
więc wyposażyły szkolny autobus

0:03:25.348,0:03:27.100
tworząc mobilną jednostkę żywieniową

0:03:27.100,0:03:28.335
jeżdżącą po osiedlach,

0:03:28.335,0:03:31.134
dożywiającą 500 dzieci dziennie[br]w ciągu lata.

0:03:31.134,0:03:33.729
Dzieci zrobiły najbardziej[br]niesamowite projekty,

0:03:33.729,0:03:34.779
wiedziałem, że je zrobią.

0:03:34.779,0:03:36.391
Zrobiły karty hamburgerowe,

0:03:36.391,0:03:38.385
wykonały konstrukcję z papieru,

0:03:38.385,0:03:40.286
zrobiły zdjęcia głów kucharek,

0:03:40.286,0:03:42.094
przykleiły je do moich komiksów,

0:03:42.094,0:03:43.887
a całość przykleiły do kartonu po mleku

0:03:43.887,0:03:46.373
i wręczyły im z kwiatami.

0:03:46.373,0:03:48.376
Zrobiły własne komiksy,

0:03:48.376,0:03:49.737
w których ich własne kucharki

0:03:49.737,0:03:51.960
występowały z tą komiksową.

0:03:51.960,0:03:53.896
Zrobiły też pizzę w formie podziękowania,

0:03:53.896,0:03:55.811
na której dzieci podpisały się

0:03:55.811,0:03:58.770
na różnych składnikach papierowej pizzy.

0:03:58.770,0:04:02.370
Wzruszyłem się odpowiedziami,

0:04:02.370,0:04:04.349
które przychodziły od kucharek,

0:04:04.349,0:04:06.228
gdyż jedna kobieta powiedziała mi:

0:04:06.228,0:04:08.763
"Przed tym dniem czułam się,

0:04:08.763,0:04:11.200
jakbym była na końcu planety w tej szkole.

0:04:11.200,0:04:13.575
Nie sądziłam, że ktoś na dole mnie zauważy".

0:04:13.575,0:04:15.442
Inna kobieta powiedziała mi:

0:04:15.442,0:04:17.990
"Wiesz, dowiedziałam się dzięki temu,

0:04:17.990,0:04:20.944
że to, co robię, jest ważne".

0:04:20.944,0:04:23.284
Oczywiście, że to co robi jest ważne.

0:04:23.284,0:04:25.388
To co robią oni wszyscy jest ważne.

0:04:25.388,0:04:28.777
Żywią nasze dzieci każdego dnia,

0:04:28.777,0:04:31.236
gdyż zanim dziecko się czegoś nauczy

0:04:31.236,0:04:33.766
musi mieć pełny brzuszek,

0:04:33.766,0:04:35.544
i te kobiety i mężczyźni

0:04:35.544,0:04:37.467
dzielnie walczą w pierwszej linii,

0:04:37.467,0:04:39.670
by zapewnić wykształcone społeczeństwo.

0:04:39.670,0:04:42.440
Mam nadzieję,

0:04:42.440,0:04:44.341
że nie będziecie czekać[br]na Dzień Szkolnego

0:04:44.341,0:04:46.376
Kuchennego Bohatera,[br]by podziękować kucharzom.

0:04:46.376,0:04:48.424
Mam nadzieję, że zapamiętacie,

0:04:48.424,0:04:51.270
jak olbrzymia jest siła wdzięczności.

0:04:51.270,0:04:53.265
Podziękowanie może zmienić czyjeś życie.

0:04:53.265,0:04:56.467
Zmienia życie tej osoby, która je otrzymuje,

0:04:56.467,0:04:58.751
ale również życie tej osoby,

0:04:58.751,0:05:00.377
która je wyraża.

0:05:00.377,0:05:02.733
Dziękuję.

0:05:02.733,0:05:06.733
(Oklaski)