1
00:00:00,900 --> 00:00:02,570
(၂၀၀၁)ခုနှစ်မှာ ကျွန်တော့ရဲ့ ပထမဆုံးကလေးစာအုပ်

2
00:00:02,570 --> 00:00:04,293
ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေလိုက်တော့

3
00:00:04,293 --> 00:00:06,506
ကျွန်တော့ရဲ့ မူလတန်းကျောင်းဟောင်းကို ပြန်သွားပြီး

4
00:00:06,506 --> 00:00:08,446
ကျောင်းသူ၊ကျောင်သားတွေကို စာရေးဆရာနဲ့ သရုပ်ဖော်ပုံတွေရေးဆွဲသူ ပန်းချီဆရာတစ်ယောက်ရဲ့

5
00:00:08,446 --> 00:00:10,162
ဘဝအကြောင်းကို ပြောပြခဲ့ပါတယ်။

6
00:00:10,162 --> 00:00:12,895
မုန့်စားတန်း ခန်းမကျယ်ထဲမှာ ကျွန်တော့ရဲ့

7
00:00:12,895 --> 00:00:16,100
ဆလိုက်ပရိုဂျက်တာကို ဆင်နေတုန်းမှာ

8
00:00:16,100 --> 00:00:18,148
အခန်းထဲကို ဝေ့ဝဲကြည့်မိလိုက်တယ်။

9
00:00:18,148 --> 00:00:20,759
ပြီးတော့ သူမက အဲဒီမှာရှိနေတာပေါ့။

10
00:00:20,759 --> 00:00:22,603
ကျွန်တော့ရဲ့ အရင်တုန်းက နေ့လည်စာ စီစဉ်ပေးသူ အမျိုးသမီးကြီးပါ။

11
00:00:22,603 --> 00:00:24,570
သူမဟာ အခုထက်ထိ ကျောင်းမှာရှိနေတုန်းပါပဲ။

12
00:00:24,570 --> 00:00:27,456
ပြီးတော့ တစ်နေ့တာအတွက် နေ့လည်စာတွေကို မနေမနား စီစဉ်နေတုန်းပဲလေ။

13
00:00:27,456 --> 00:00:29,100
ဒါကြောင့် သူ့ကို နှုတ်ခွန်းဆက်ဖို့ သူမအနားကပ်သွားလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တာက

14
00:00:29,100 --> 00:00:30,987
"ဟိုင်း၊ ဂျင်းနီရေ၊ နေကောင်းတယ်နော်" လို့ပေါ့။

15
00:00:30,987 --> 00:00:32,557
ဒီမှာ သူမက ကျွန်တော့ကို ကြည့်လိုက်ပါတယ်၊

16
00:00:32,557 --> 00:00:34,284
သူမ ကျွန်တော့ကို မှတ်မိတယ်ဆိုတာ ကျွန်တော်ပြောရဲတယ်ဗျာ။

17
00:00:34,284 --> 00:00:37,369
ဒါပေမဲ့ သူမဟာ ကျွန်တော့ကို သိပ်ပြီး မမှတ်မိဘူးဖြစ်နေတယ်။ ဒါနဲ့ သူမက ကျွန်တော့ကို ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တာက "

18
00:00:37,369 --> 00:00:40,130
" Stephen Krosoczka လား"တဲ့။

19
00:00:40,130 --> 00:00:42,272
ဒီတော့ ကျွန်တော် Krosoczka ဆိုတာကို သူမသိတယ်ဆိုတော့ ကျွန်တော် အံ့အားသင့်သွားတာပေါ့ဗျာ။

20
00:00:42,272 --> 00:00:45,703
ဒါပေမဲ့ စတီဖန်ဆိုတာက ကျွန်တော့ထက် အသက်(၂၀)ပိုကြီးတဲ့ ကျွန်တော့ဦးလေးပါ။

21
00:00:45,703 --> 00:00:48,840
သူရဲ့ ကလေးဘဝတုန်းကလည်း သူမက နေ့လည်စာ စီစဉ်ပေးတဲ့သူ ဖြစ်ခဲ့တာကိုး။

22
00:00:48,840 --> 00:00:51,345
နောက်ပြီးတော့ သူမရဲ့ မြေးတွေအကြောင်းကို ကျွန်တော့ကို စတင်ပြီး ပြောနေတော့တာပေါ့။

23
00:00:51,345 --> 00:00:54,050
ဒါက ကျွန်တော့ကို ဘဝင်ခိုက်သွားစေတာပေါ့ဗျာ။

24
00:00:54,050 --> 00:00:55,844
ကျွန်တော့ရဲ့ နေလည်စာ စီစဉ်ပေးသူ အမျိုးသမီကြီးမှာ မြေးတွေရှိခဲ့တယ်၊

25
00:00:55,844 --> 00:00:56,808
ဒါကြောင့် ကလေးတွေဟာ ၊

26
00:00:56,808 --> 00:01:00,063
ဒါကြောင့်ပဲ အဆုံးမှာ ကျောင်းက ထွက်သွားတတ်တာကိုး။

27
00:01:00,063 --> 00:01:01,806
ကျွန်တော်ထင်ထားမိတာက သူမဟာ မုန့်စားတန်းထဲမှာ

28
00:01:01,806 --> 00:01:02,679
ဇွန်းတွေ တည်ခင်းပေးရင်း နေထိုင်ခဲ့တယ်ဆိုတာပဲ။

29
00:01:02,679 --> 00:01:04,622
အဲဒီမတိုင်မှီက ဒီအကြောင်းကို ကျွန်တော် တစ်ခါကလေးမှ မတွေးမိခဲ့ဖူးပါဘူးဗျာ။

30
00:01:04,622 --> 00:01:08,354
ကောင်းပြီဗျာ၊ အဲဒီ အကြောင်းတရားနဲ့ ကြုံတွေလိုက်ရတာက ကျွန်တော့ရဲ့ စိတ်ကူးစိတ်သန်းတွေကို ကွန့်မြူးစေခဲ့တာပေါ့။

31
00:01:08,354 --> 00:01:11,905
ကျွန်တော် Lunch Lady ဆိုတဲ့ ရုပ်ပြဝတ္ထုတွဲတွေကို ဖန်တီးခဲ့ပါတယ်။

32
00:01:11,905 --> 00:01:14,082
နေ့လည်စာ စီစဉ်ပေးတဲ့ အမျိုးသမီးဟာ မကောင်းဆိုးဝါး

33
00:01:14,082 --> 00:01:16,680
လူသားစက်ရုပ်ကြီးတွေ၊ ကျောင်းကားမှာရှိတဲ့ သတ္တဝါကြီးတစ်ကောင်၊

34
00:01:16,680 --> 00:01:19,582
သန္ဓေပြောင်း သင်္ချာပြိုင်ပွဲဝင်တွေကို သူမရဲ့ ငါးတုတ်ချောင်း နန်ချပ်ကူကိုသုံးပြီး

35
00:01:19,582 --> 00:01:22,889
တိုက်ထုတ်တဲ့ ကာတွန်းဇာတ်လမ်းတွဲတွေပေါ့။

36
00:01:22,889 --> 00:01:24,356
ပြီးတော့ စာအုပ်အဆုံးသတ်တိုင်းမှာ

37
00:01:24,356 --> 00:01:25,862
သူတို့တွေဟာ လူဆိုးကို ဆံထုံးအုပ်နဲ့ဖမ်းပြီး

38
00:01:25,862 --> 00:01:29,616
ကြေညာလိုက်တာက "တရားမျှတမှုကို ထမ်းဆောင်လိုက်ပါတယ် ဗျို့"တဲ့။

39
00:01:29,616 --> 00:01:33,869
(ရယ်သံများ) (လက်ခုပ်သံများ)

40
00:01:33,869 --> 00:01:36,476
ပြီးတော့ ဒါဟာ အံ့ဩစရာကောင်းနေခဲ့တာပေါ့။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒီဇာတ်လမ်းတွဲကို

41
00:01:36,476 --> 00:01:39,369
ကလေးတွေရဲ့ စာဖတ်ခြင်း လောကမှာ အရမ်းကြီး ကြိုဆိုလက်ခံကြပြီး

42
00:01:39,369 --> 00:01:41,608
သူတို့တွေက အံ့ဩစရာအကောင်းဆုံး စာတွေ၊

43
00:01:41,608 --> 00:01:43,765
ကတ်ပြားတွေ၊ သရုပ်ဖော်ပုံတွေကို ကျွန်တော့ဆီကို ပို့ခဲ့ကြတယ်လေ။

44
00:01:43,765 --> 00:01:46,239
နောက်ပြီး ကျောင်းတွေကို ကျွန်တော်သွားသွားနေတုန်း သတိထားမိလိုက်တာက

45
00:01:46,239 --> 00:01:48,793
နေ့လည်စာ ဝန်ထမ်းတွေဟာ အစီအစဉ်မှာ အင်မတန်ကိုမှ အဓိပ္ပါယ်ရှိလှတဲ့

46
00:01:48,793 --> 00:01:50,939
နည်းလမ်းတစ်ခု ပါဝင်ပတ်သက်နေနေတာပါပဲ။

47
00:01:50,939 --> 00:01:52,685
နောက်ပြီးတော့ တစ်နံတစ်လျားမှာရှိတဲ့

48
00:01:52,685 --> 00:01:54,780
နေ့လည်စာဝန်ထမ်း အမျိုးသမီးတွေအားလုံးက တစ်လေသံတည်း ကျွန်တော့ကို ပြောပြကြတာက

49
00:01:54,780 --> 00:01:58,675
"ကျွန်မတို့နဲ့ ဆင်တဲ့ ထိပ်တန်းလူစွမ်းကောင်းတစ်ဦးကို ဖန်တီးပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"တဲ့လေ။

50
00:01:58,675 --> 00:02:01,444
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဗျာ ကြာလာတော့ ခေတ်သစ်ယဉ်ကျေးမှုမှာ

51
00:02:01,444 --> 00:02:04,966
နေ့လည်စာဝန်ထမ်း အမျိုးသမီးကို ဖော်ဖော်ရွေရွေနဲ့ မဆက်ဆံကြတော့ဘူးလေ။

52
00:02:04,966 --> 00:02:07,138
ဒါပေမဲ့ ဒါက ဂျင်းနီအတွက် အရမ်းကို အဓိပ္ပါယ်အရှိဆုံးဖြစ်နေတယ်လေ။

53
00:02:07,138 --> 00:02:08,828
စာအုပ်တွေပထမဆုံး ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေတော့

54
00:02:08,828 --> 00:02:10,931
စာအုပ်မိတ်ဆက်ပွဲမှာ သူမကိုဖိတ်ကြားခဲ့ပါတယ်။

55
00:02:10,931 --> 00:02:12,743
လူတိုင်းရဲ့ရှေ့မှောက်မှာ၊

56
00:02:12,743 --> 00:02:14,040
သူမနှစ်ပေါင်းများစွာ ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့တဲ့ သူတွေရဲ့ရှေ့မှောက်မှာပေါ့၊

57
00:02:14,040 --> 00:02:16,980
ကျွန်တော် သူမကို ပန်းချီလက်ရာတစ်ခုနဲ့ စာအုပ်တစ်ချို့ကို ပေးခဲ့ပါတယ်။

58
00:02:16,980 --> 00:02:19,549
ဒီဓါတ်ပုံရိုက်ပြီး နောက်(၂)နှစ် အကြာမှာတော့

59
00:02:19,549 --> 00:02:21,360
သူမ ကွယ်လွန်သွားရှာခဲ့ပါတယ်။

60
00:02:21,360 --> 00:02:22,447
သူမရဲ့ အသုဘ ညစောင့်အိပ်တာကို ကျွန်တော်တက်ရောက်တော့

61
00:02:22,447 --> 00:02:25,286
ကျွန်တော်မြင်လိုက်ရတာက ကျွန်တော်လုံးဝ မမျှော်လင့်ထားခဲ့တဲ့အရာပါ။

62
00:02:25,286 --> 00:02:28,774
အကြောင်းကတော့ သူမရဲ့ ခေါင်းဘေးမှာရှိခဲ့တာက ဒီပန်းချီကားလေးဗျာ။

63
00:02:28,774 --> 00:02:32,340
ပြီး သူမရဲ့ အမျိုးသားကပြောတာက ကျွန်တော် အသိအမှတ်ပြုခဲ့မိလိုက်တဲ့

64
00:02:32,340 --> 00:02:34,758
သူမရဲ့ အလုပ်ကြိုးစားမှု၊ ကျွန်တော် သက်သေပြုခဲ့လိုက်တဲ့ သူမလုပ်ခဲ့တာတွေဟာ

65
00:02:34,758 --> 00:02:37,624
သူမအတွက်အတော်ကို အရေးပါခဲ့တယ်တဲ့လေ။

66
00:02:37,624 --> 00:02:39,516
နောက်ပြီးတော့ ဒါက နိူင်ငံတလွှားမှာရှိတဲ့

67
00:02:39,516 --> 00:02:41,766
မုန့်စားတန်းတွေမှာရှိတဲ့ ခံစားချက်ကို ကျွန်တော်တို့ ပြန်လည်ထူထုတ်ဖော်နိူင်တဲ့

68
00:02:41,766 --> 00:02:44,781
နေ့တစ်နေ့ကို ဖန်တီးဖို့ ကျွန်တော့ကို စေ့ဆော်ပေးခဲ့ပါတယ်။

69
00:02:44,781 --> 00:02:46,434
"ကျောင်းမုန့်စာတန်း လူစွမ်းကောင်းများနေ့"။ ကျောင်းက ကလေးတွေ သူတို့ရဲ့ နေလည်စာ ဝန်ထမ်းတွေအတွက်

70
00:02:46,434 --> 00:02:49,292
ထိုးထွင်းဖန်တီးထားတဲ့ ပရောဂျက်တွေ ပြုလုပ်နိူင်တဲ့ နေ့တစ်နေ့ပေါ့ဗျာ။

71
00:02:49,292 --> 00:02:51,496
ကျွန်တော် "ကျောင်းအဟာရ အဖွဲ့အစည်းနဲ့ တွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။

72
00:02:51,496 --> 00:02:54,624
နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ကျောင်းနေ့လည်စာ အစီအစဉ်မှာ ကလေးပေါင်း

73
00:02:54,624 --> 00:02:56,446
သန်း (၃၀)ကျော်ကျော် ပါဝင်ဆောင်ရွက်ကြတယ်ဆိုတာ သင်သိပါသလား။

74
00:02:56,446 --> 00:02:59,798
ဒါဟာဆိုရင် ကျောင်းစာသင်နှစ်တိုင်းမှာ ပြုလုပ်တဲ့ နေ့လည်စာ သန်း(၅၀၀၀)ကျော်ကျော်

75
00:02:59,798 --> 00:03:01,305
အရေအတွက်နဲ့ ညီမျှတာပေါ့။

76
00:03:01,305 --> 00:03:03,691
သူရဲကောင်း ဆန်တဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေဟာ ကလေးတစ်ယောက်က သူတို့ရဲ့ လင်ပန်းပေါ်မှာ

77
00:03:03,691 --> 00:03:05,678
အပိုကြက်သားတုံးကလေး အနည်းငယ်ကိုတင်လိုက်တယ် ဆိုတာထက်ကို

78
00:03:05,678 --> 00:03:06,843
အများကြီးကျော်လွန် သွားပါတယ်။

79
00:03:06,843 --> 00:03:08,552
ကယ်လီဖိုးနီးယားမှာ Ms. Brenda ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရှိတယ်။

80
00:03:08,552 --> 00:03:11,341
သူမဟာဆိုရင် သူမရဲ့ လိုင်းကို ဖြတ်လျှောက်လာတဲ့ ကလေးတိုင်းကို

81
00:03:11,341 --> 00:03:13,826
အနီးကပ်စောင့်ကြည့်ပြီး၊ တစ်ခုခုလွဲချော်သွားရင် လမ်းညွှန်ချက်ပေးတဲ့

82
00:03:13,826 --> 00:03:15,176
အကြံပေးပုဂ္ဂိုလ်ကို အစီရင်ခံပါတယ်။

83
00:03:15,176 --> 00:03:16,600
ကျောင်းသာ(၆၇)ရာခိုင်နှုန်းဟာ နေ့တိုင်းပဲ ဒီနေ့လည်စာတွေကို

84
00:03:16,600 --> 00:03:19,235
မှီခိုနေရတယ်ဆိုတာကို နားလည်သဘောပေါက်သူတွေကတော့

85
00:03:19,235 --> 00:03:21,208
ကန်တပ်ကီမှာရှိတဲ့ နေ့လည်စာဝန်ထမ်း အမျိုးသမီးတွေပါ။

86
00:03:21,208 --> 00:03:23,324
သူတို့တွေဟာ နွေရာသီမှာ မစားမသောက်ပဲနေခဲ့မှာဆိုတော့

87
00:03:23,324 --> 00:03:25,348
သူတို့တွေဟာ ရွေ့လျား ကျွေးမွေးခြင်း ယူနစ်တစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့

88
00:03:25,348 --> 00:03:27,100
ကျောင်းကားတစ်စီးကို ပြန်လည်ပံ့ပိုးပေးခဲ့ပါတယ်။

89
00:03:27,100 --> 00:03:28,335
နောက်ပြီး နွေရာသီကာလအတွင်းမှာ အနီးပတ်ဝန်းကျင်မှာရှိတဲ့ ရပ်ကွက်တွေကို

90
00:03:28,335 --> 00:03:31,134
ခရီးဆန့်ပြီး တစ်နေ့ကို ကလေး(၅၀၀) ကျွေးမွေးခဲ့ပါတယ်။

91
00:03:31,134 --> 00:03:33,729
နောက်ပြီးတော့ ကလေးတွေဟာ အံ့ဩဖွယ်ရာ အကောင်းဆုံး ပရောဂျက်တွေကို ဖန်တီးခဲ့ကြပါတယ်။

92
00:03:33,729 --> 00:03:34,779
သူတို့လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော်သိနေတယ်လေ။

93
00:03:34,779 --> 00:03:36,391
ကလေးတွေဟာ ရောင်စုံ ကတ်ထူစက္ကူတွေကိုသုံးပြီး

94
00:03:36,391 --> 00:03:38,385
ဟန်ဘာဂါ ကတ်ပြားတွေလုပ်ခဲ့ကြတယ်။

95
00:03:38,385 --> 00:03:40,286
သူတို့ရဲ့ နေ့လည်စာ ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးရဲ့ ဦးခေါင်းကို ဓာတ်ပုံရိုက်ယူပြီး၊

96
00:03:40,286 --> 00:03:42,094
ကျွန်တော့ရဲ့ ကာတွန်းရုပ်ပေါ်မှာလာကပ်၊

97
00:03:42,094 --> 00:03:43,887
ပြီးတော့ နွားနို့ဘူးတစ်ဘူးပေါ်မှာ တပ်ဆင်လိုက်ပြီး

98
00:03:43,887 --> 00:03:46,373
သူတို့ကို ပန်းပွင့်တွေနဲ့အတူ လက်ဆောင်ပေးလိုက်ကြတယ်။

99
00:03:46,373 --> 00:03:48,376
နောက်ပြီး သူတို့ကိုယ်ပိုင် ရုပ်ပြောင်တွေဖန်တီးခဲ့ကြတယ်၊

100
00:03:48,376 --> 00:03:49,737
ကာတွန်း နေ့လည်စာ ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးနဲ့

101
00:03:49,737 --> 00:03:51,960
တကယ့် နေ့လည်စာ ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးတို့ ယှဉ်တွဲ သရုပ်ဆောင်နေတဲ့ပုံတွေပေါ့။

102
00:03:51,960 --> 00:03:53,896
နောက်ပြီး ကျေးဇူးတင်ချီးမွမ်းတဲ့ ပီဇာတွေ သူတို့လုပ်ကြပါတယ်၊

103
00:03:53,896 --> 00:03:55,811
ဒီမှာ ရောင်စုံ ကတ်ထူစက္ကူ ပီဇာရဲ့ အပေါ်က လောင်းထားတဲ့ အလွှာအမျိုးမျိုးမှာ

104
00:03:55,811 --> 00:03:58,770
ကလေးတိုင်းက လက်မှတ်ထိုးထားကြတယ်လေ။

105
00:03:58,770 --> 00:04:02,370
ကျွန်တော့အဖို့ကတော့ဗျာ နေ့လည်စာ တည်ခင်းတဲ့ အမျိုးသမီးတွေဆီကလာတဲ့

106
00:04:02,370 --> 00:04:04,349
တုံ့ပြန်မှုကြောင့် အရမ်းကြီးကို စိတ်လှုပ်ရှားမိခဲ့တာပေါ့။

107
00:04:04,349 --> 00:04:06,228
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဗျာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ကျွန်တော့ကို ပြောလိုက်လို့ပါ၊ သူပြောလိုက်တာက

108
00:04:06,228 --> 00:04:08,763
"ဒီနေ့မတိုင်ခင်က ကျွန်မဟာ ဒီကျောင်းမှာရှိတဲ့

109
00:04:08,763 --> 00:04:11,200
ဂြိုဟ်ကမ္ဘာရဲ့ အစွန်းကိုရောက်သလိုမျိုး ခံစားမိပါတယ်ရှင်။

110
00:04:11,200 --> 00:04:13,575
ကျွန်မတို့ ဟောဒီမှာရှိနေတာကို ဘယ်သူကမှ သတိထားမိခဲ့တယ်လို့တောင် မထင်မိခဲ့ဘူးရှင်"တဲ့လေ။

111
00:04:13,575 --> 00:04:15,442
နောက်ထပ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် ပြောတာက

112
00:04:15,442 --> 00:04:17,990
"ရှင်သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ၊ ကျွန်မ ဒီကနေ ရရှိလိုက်တဲ့ အကျိုးကျေးဇူးက

113
00:04:17,990 --> 00:04:20,944
ကျွန်မလုပ်ဆောင်တာဟာ အရေးပါတယ်ဆိုတာပါပဲရှင်"တဲ့။

114
00:04:20,944 --> 00:04:23,284
သူမလုပ်ဆောင်တာဟာ အရေးပါတယ်ဆိုတာ မှန်တာပေါ့ဗျာ။

115
00:04:23,284 --> 00:04:25,388
သူတို့အားလုံး လုပ်ဆောင်တာတွေဟာ အရေးပါပါတယ်ဗျာ။

116
00:04:25,388 --> 00:04:28,777
သူတို့တွေဟာ ကျွန်တော့တို့ ကလေးတွေကို နေ့တိုင်း ကျွေးမွေးနေကြတာဖြစ်ပြီးတော့

117
00:04:28,777 --> 00:04:31,236
ကလေးတစ်ယောက်ဟာ စာမသင်ခင်

118
00:04:31,236 --> 00:04:33,766
သူတို့ရဲ့ ဗိုက်တွေပြည့် နေဖို့လိုတာပေါ့။

119
00:04:33,766 --> 00:04:35,544
ရှေ့တန်းမျက်နှာစာတွေမှာ အလုပ်လုပ်နေကြတဲ့

120
00:04:35,544 --> 00:04:37,467
ဒီအမျိုးသမီး၊ အမျိုးသားတွေဟာ ပညာတတ်

121
00:04:37,467 --> 00:04:39,670
လူ့အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုကို ဖန်တီးဖို့ပါ။

122
00:04:39,670 --> 00:04:42,440
ဒါကြောင့်မို့လို့ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ နေ့လည်စာ ဝန်ထမ်းအမျိုးသမီးတွေကို

123
00:04:42,440 --> 00:04:44,341
ကျေးဇူးတင်စကားပြောဖို့ "ကျောင်းနေ့လည်စာ လူစွမ်းကောင်းများနေ့"

124
00:04:44,341 --> 00:04:46,376
အထိရောက်တဲ့အထိကို စောင့်နေကြမှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ကျွန်တော်မျှော်လင့်မိပါတယ်။

125
00:04:46,376 --> 00:04:48,424
ကျေးဇူးတင်မှုတစ်ခုဟာ ဘယ်လိုအစွမ်းထက်မြက်တယ်ဆိုတာကို

126
00:04:48,424 --> 00:04:51,270
ခင်ဗျားတို့ မှတ်မိကြမယ်လို့လည်း ကျွန်တော်မျှော်လင့်မိပါတယ်။

127
00:04:51,270 --> 00:04:53,265
ကျေးဇူးတင်မှုတစ်ခုဟာ ဘဝတစ်ခုကို ပြောင်းလဲနိူင်ပါတယ်။

128
00:04:53,265 --> 00:04:56,467
ဒါကို လက်ခံရရှိသူ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝကို ပြောင်းလဲစေပါတယ်။

129
00:04:56,467 --> 00:04:58,751
ဒါကို နှုတ်မြွက်ပြောဆိုသူတစ်ယောက်ရဲ့

130
00:04:58,751 --> 00:05:00,377
ဘဝကို ပြောင်းလဲစေပါတယ်။

131
00:05:00,377 --> 00:05:02,733
ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ။

132
00:05:02,733 --> 00:05:06,733
(လက်ခုပ်သံများ)