1
00:00:00,306 --> 00:00:02,950
สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อคาเมรอน รัสเซล

2
00:00:02,950 --> 00:00:07,412
และในช่วงเวลาสักพักที่ผ่านมานี้

3
00:00:07,412 --> 00:00:09,003
ดิฉันเป็นนางแบบ

4
00:00:09,003 --> 00:00:12,990
จริงๆ เป็นมา 10 ปีแล้ว

5
00:00:12,990 --> 00:00:16,464
และดิฉันรู้สึกได้ว่า เหมือนจะมีความรู้สึกอึดอัด

6
00:00:16,464 --> 00:00:17,994
ในห้องประชุมอยู่ขณะนี้

7
00:00:17,994 --> 00:00:20,992
เพราะว่าดิฉันไม่ควรจะใส่ชุดนี้มาพูด (เสียงหัวเราะ)

8
00:00:20,992 --> 00:00:24,321
แต่โชคดีคะ ดิฉันเอาชุดมาเปลี่ยน

9
00:00:24,321 --> 00:00:27,970
นี่เป็นการเปลี่ยนชุดครั้งแรกบนเวที TED

10
00:00:27,970 --> 00:00:31,016
ดิฉันคิดว่า พวกคุณโชคดีทีเดียวที่ได้เห็น

11
00:00:31,016 --> 00:00:33,957
ถ้าคุณผู้หญิงบางท่านรู้สึกหวั่นใจเมื่อเห็นดิฉันออกมา

12
00:00:33,957 --> 00:00:36,659
คุณไม่ต้องบอกตอนนี้หรอก 
เดี๋ยวดิฉันก็เห็นบนทวิตเตอร์เอง

13
00:00:36,659 --> 00:00:42,315
(เสียงหัวเราะ)

14
00:00:42,315 --> 00:00:44,136
ดิฉันต้องยํ้าในที่นี้ว่า รู้สึกเป็นเกียรติอย่างมาก

15
00:00:44,136 --> 00:00:47,275
ที่สามารถเปลี่ยนความคิดของคุณที่มีต่อดิฉัน

16
00:00:47,275 --> 00:00:49,938
ได้ในเวลาสั้นๆเพียง 10 วินาที

17
00:00:49,938 --> 00:00:53,400
ไม่ใช่ทุกคนจะทำได้อย่างนี้นะ

18
00:00:53,400 --> 00:00:55,045
รองเท้าส้นสูงนี่ไม่สบายเลย

19
00:00:55,045 --> 00:00:59,239
ดีเหมือนกันค่ะ ที่ดิฉันไม่ต้องใส่มัน

20
00:00:59,239 --> 00:01:00,944
สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือการสวมเสื้อกันหนาวตัวนี้ทางศีรษะ

21
00:01:00,944 --> 00:01:02,264
เพราะว่าเป็นตอนที่ทุกคนหัวเราะ

22
00:01:02,264 --> 00:01:07,230
เพราะฉะนั้น คอยจ้องดูดีๆนะคะ

23
00:01:07,230 --> 00:01:10,643
เอาล่ะ

24
00:01:10,643 --> 00:01:13,714
แล้วทำไมดิฉันถึงต้องทำอย่างนั้น

25
00:01:13,714 --> 00:01:16,312
มันเงอะงะ งุ่มง่าม

26
00:01:16,312 --> 00:01:20,421
เอาล่ะ

27
00:01:20,421 --> 00:01:24,839
ก็หวังว่า มันไม่งุ่มง่าม เหมือนกับที่เห็นในภาพนั้นนะ

28
00:01:24,839 --> 00:01:28,088
ถึงแม้ภาพพจน์ที่เห็นจะมีพลัง

29
00:01:28,088 --> 00:01:33,036
แต่มันก็เป็นเรื่องผิวเผินด้วยเหมือนกัน

30
00:01:33,036 --> 00:01:37,479
แค่หกวินาที ดิฉันได้เปลี่ยนสิ่งที่คุณคิด
เกี่ยวกับตัวดิฉันได้ทั้งหมด

31
00:01:37,479 --> 00:01:39,318
และในภาพนี้

32
00:01:39,318 --> 00:01:42,062
คือจริงๆแล้วดิฉันไม่เคยมีคู่รักเลยในชีวิตจริง

33
00:01:42,062 --> 00:01:44,574
ดิฉันรู้สึกอึดอัดใจโดยตลอด และช่างภาพ

34
00:01:44,574 --> 00:01:46,995
ก็สั่งให้ดิฉันแอ่นหลังและเอามือใส่ไป

35
00:01:46,995 --> 00:01:51,013
ในผมของผู้ชายคนนั้น

36
00:01:51,013 --> 00:01:53,013
และแน่นอน ถ้าไม่นับเรื่องศัลยกรรม

37
00:01:53,013 --> 00:01:56,454
หรือผิวสีแทนเทียมที่ดิฉันทำเมื่อสองวันก่อนเพื่อทำงาน

38
00:01:56,454 --> 00:02:00,215
เราสามารถเปลี่ยนหน้าตารูปร่างของเราได้น้อยมาก

39
00:02:00,215 --> 00:02:03,671
หน้าตาท่าทางของเรา แม้จะผิวเผิน และเปลี่ยนแปลงไม่ได้

40
00:02:03,671 --> 00:02:08,034
แต่ก็มีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อชีวิตของเรา

41
00:02:08,034 --> 00:02:12,662
ดังนั้น วันนี้ สำหรับดิฉันแล้ว การไม่กลัวคือความซื่อสัตย์

42
00:02:12,662 --> 00:02:15,547
และที่ดิฉันขึ้นเวทีในวันนี้ ก็เพราะดิฉันเป็นนางแบบ

43
00:02:15,547 --> 00:02:19,274
ดิฉันขึ้นเวทีนี้ ก็เพราะดิฉันเป็นสาวสวยผิวขาว

44
00:02:19,274 --> 00:02:22,039
และในงานอาชีพของดิฉัน เราเรียกว่าเป็นสาวเซ็กซี่

45
00:02:22,039 --> 00:02:24,553
และดิฉันก็กำลังจะตอบคำถาม ที่คนถามดิฉันอยู่เสมอ

46
00:02:24,553 --> 00:02:26,232
แม้จะบิดเบี้ยวไปบ้างแต่ก็จริงใจ

47
00:02:26,232 --> 00:02:29,134
คำถามแรกคือ คุณมาเป็นนางแบบได้อย่างไร

48
00:02:29,134 --> 00:02:31,936
ฉันก็แค่บอกไปเสมอว่า "แมวมองชักชวนมา" แต่นั่นไร้ความหมาย

49
00:02:31,936 --> 00:02:35,454
เรื่องจริงที่ดิฉันมาเป็นนางแบบก็คือ

50
00:02:35,454 --> 00:02:38,941
ดิฉันโชคดีที่เกิดมาสวย เป็นมรดกตกทอด

51
00:02:38,941 --> 00:02:40,804
คุณอาจสงสัยว่ามรดกอะไร

52
00:02:40,804 --> 00:02:43,807
ก็สองสามศตวรรษที่ผ่านมา

53
00:02:43,807 --> 00:02:49,325
เราให้ความหมายของความงามไว้ 
ไม่เพียงแค่สุขภาพดี ยังสาว

54
00:02:49,325 --> 00:02:53,111
และได้สัดส่วน ซึ่งเราถูกโปรแกรมทางชีววิทยาไว้
ให้เป็นที่ชื่นชอบ

55
00:02:53,111 --> 00:02:56,647
แต่ยังต้องมีรูปร่างสูง เพรียว

56
00:02:56,647 --> 00:02:59,894
มีความเป็นผู้หญิง และผิวขาว

57
00:02:59,894 --> 00:03:01,666
และนี่เป็นมรดกที่ได้สร้างดิฉันขึ้นมา

58
00:03:01,666 --> 00:03:04,440
มันเป็นมรดกที่ฉันได้เอามาหาเงิน

59
00:03:04,440 --> 00:03:06,494
ดิฉันรู้ว่ามีผู้ฟังที่อยู่ ณ ที่นี้

60
00:03:06,494 --> 00:03:08,210
ซึ่งคงจะสงสัยในข้อนี้

61
00:03:08,210 --> 00:03:09,802
และอาจจะมี ผู้ที่อยู่ในวงการแฟชั่น เช่น

62
00:03:09,802 --> 00:03:13,254
นาโอมิ, ไทร่า, โจน สมอลส์, หลิว เหว่น

63
00:03:13,254 --> 00:03:15,846
ก่อนอื่น ดิฉันขอยกย่องท่าน
ในความรู้เรื่องการเป็นนางแบบ ดิฉันประทับใจมาก

64
00:03:15,846 --> 00:03:18,077
(เสียงหัวเราะ)

65
00:03:18,077 --> 00:03:21,630
แต่โชคไม่ดีที่ดิฉันต้องบอกคุณว่า ในปี 2007

66
00:03:21,630 --> 00:03:24,140
นิสิตปริญญาเอกมหาวิทยาลัยนิวยอร์คที่เก่งมากๆคนหนึ่ง 
ได้นับจำนวน

67
00:03:24,140 --> 00:03:27,766
นางแบบทั้งหมดบนเวที ทุกๆคนที่ได้งานเดินแบบ

68
00:03:27,766 --> 00:03:30,894
และในจำนวนนางแบบ 677 คนที่ได้งานนั้น

69
00:03:30,894 --> 00:03:35,637
มีเพียงแค่ 27 คน หรือน้อยกว่าสี่เปอร์เซ็น ที่ไม่ใช่คนผิวขาว

70
00:03:35,637 --> 00:03:37,188
คำถามต่อไปที่คนถามดิฉันอยู่เสมอก็คือ

71
00:03:37,188 --> 00:03:39,143
"หนูจะเป็นนางแบบได้ไม๊ เมื่อหนูโตขึ้น"

72
00:03:39,143 --> 00:03:42,547
คำตอบแรกก็คือ "ฉันไม่ทราบหรอกค่ะ 
เพราะเขาไม่ได้ให้ฉันทำหน้าที่นี้ค่ะ"

73
00:03:42,547 --> 00:03:47,745
แต่คำตอบจริงๆที่ดิฉัน
อยากจะบอกเด็กๆพวกนั้นก็คือ "ทำไมหรือคะ?

74
00:03:47,745 --> 00:03:49,110
หนูๆก็รู้นี่คะ? ว่าพวกหนูสามารถเป็นอะไรก็ได้

75
00:03:49,110 --> 00:03:50,761
หนูเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐก็ได้

76
00:03:50,761 --> 00:03:52,207
หรือเป็นผู้ประดิษฐ์อินเตอร์เน็ตยุคต่อไปก็ได้

77
00:03:52,207 --> 00:03:55,163
หรือเป็นกวี ที่เป็นแพทย์ผ่าตัดหลอดเลือดหัวใจ 
แถมเป็นนินจาด้วยก็ได้นะ

78
00:03:55,163 --> 00:03:57,807
ซึ่งจะดีมากๆ เพราะหนูจะเป็นคนแรกนะ"

79
00:03:57,807 --> 00:04:00,040
(เสียงหัวเราะ)

80
00:04:00,040 --> 00:04:02,142
นอกจากคำถามต่างๆพวกนี้แล้ว ก็มีคำถามเช่น

81
00:04:02,142 --> 00:04:03,649
"ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างนั้น คาเมรอน ฉันต้องการเป็นนางแบบ"

82
00:04:03,649 --> 00:04:05,965
ดิฉันก็จะตอบว่า "ก็มาเป็นเจ้านายฉันสิ"

83
00:04:05,965 --> 00:04:07,231
เพราะว่าฉันไม่มีอำนาจจัดการอะไรเลย

84
00:04:07,231 --> 00:04:09,407
และหนูก็อาจจะเป็นบรรณาธิการใหญ่ของ
อเมริกันโวค (American Vogue) ก็ได้นะ

85
00:04:09,407 --> 00:04:13,031
หรือไม่ก็ผู้บริหารของเอชแอนด์เอ็ม (H&M) 
หรือช่างภาพแบบเดียวกับ สตีเวน มีเซล คนต่อไปก็ได้นะ

86
00:04:13,031 --> 00:04:14,952
ถ้าพูดว่า โตขึ้นเราอยากเป็นนางแบบ

87
00:04:14,952 --> 00:04:18,146
ก็เหมือนกับพูดว่า ต้องการถูกลอตเตอรี่พาวเวอร์บอล

88
00:04:18,146 --> 00:04:22,238
คุณบังคับอะไรไม่ได้ ถึงมันจะสุดยอด

89
00:04:22,238 --> 00:04:23,823
และมันไม่ใช่เส้นทางอาชีพ

90
00:04:23,823 --> 00:04:28,307
ดิฉันจะแสดงให้คุณเห็นเดี๋ยวนี้ 
จากความรู้ด้านการเป็นแบบที่ได้สะสมมานาน 10 ปี

91
00:04:28,307 --> 00:04:30,073
เพราะไม่เหมือนกับการผ่าตัดเส้นเลือดหัวใจ

92
00:04:30,073 --> 00:04:32,962
มันสามารถกลั่นกรองให้เห็นได้เลยทันที เดี๋ยวนี้

93
00:04:32,962 --> 00:04:36,148
ถ้าช่างภาพอยู่ตรงนั้นพอดี

94
00:04:36,148 --> 00:04:38,045
และมีแสงพอเหมาะพอดี เหมือนกับเอช เอ็ม ไอที่ดี

95
00:04:38,045 --> 00:04:39,667
เมื่อผู้จ้างบอกว่า "คาเมรอน เราต้องการถ่ายรูปขณะเดิน"

96
00:04:39,667 --> 00:04:43,171
นั่นก็คือขาข้างนี้ต้องก้าวออกก่อน สวยและยาวเรียว 
แขนนี้ไปข้างหลัง แขนนี้ไปข้างหน้า

97
00:04:43,171 --> 00:04:45,764
ศีรษะเอียงอยู่ที่สี่สิบห้าองศา แล้วเดินไปกลับรอบนึง

98
00:04:45,764 --> 00:04:48,154
ทำเพียงเท่านั้น แล้วคุณก็หันกลับไปมอง
เพื่อนในจินตนาการของคุณ

99
00:04:48,154 --> 00:04:53,419
300, 400, 500 ครั้ง (เสียงหัวเราะ)

100
00:04:53,419 --> 00:04:57,542
ก็จะเป็นเหมือนอย่างนี้ (เสียงหัวเราะ)

101
00:04:57,542 --> 00:04:59,753
หวังว่าจะดูเงอะงะงุ่มง่ามน้อยกว่าที่อยู่ตรงกลาง

102
00:04:59,753 --> 00:05:02,968
ก็คือดิฉันไม่ทราบว่าอะไรเกิดขึ้นที่นั่น

103
00:05:02,968 --> 00:05:04,860
น่าเสียดายนะคะ หลังจากที่เราเรียนจบกันแล้ว

104
00:05:04,860 --> 00:05:06,132
มีใบเรซูเม่ และได้ทำงานมาบ้างแล้ว

105
00:05:06,132 --> 00:05:07,686
คุณพูดอะไรไม่ได้อีกต่อไป

106
00:05:07,686 --> 00:05:11,428
ดังนั้นถ้าคุณพูดว่า
ต้องการจะเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐฯ

107
00:05:11,428 --> 00:05:13,628
แต่ในเรซูเม่ของคุณเขียนว่า "เป็นนางแบบชุดชั้นในมา 10 ปี"

108
00:05:13,628 --> 00:05:15,420
คนเขาก็จะมองคุณด้วยสายตาขบขัน

109
00:05:15,420 --> 00:05:18,112
คำถามต่อไปที่คนถามฉันอยู่เสมอก็คือ 
"เขาแต่งภาพทั้งหมดนั้นหรือเปล่า"

110
00:05:18,112 --> 00:05:19,733
ก็ใช่ พวกเขาแต่งภาพทุกภาพอย่างมากๆ

111
00:05:19,733 --> 00:05:23,683
แต่นั่นก็เป็นเพียงส่วนประกอบเล็กน้อยของสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น

112
00:05:23,683 --> 00:05:26,447
รูปนี้เป็นรูปแรกสุดที่ฉันได้เคยถ่ายไว้

113
00:05:26,447 --> 00:05:29,243
และก็เป็นครั้งแรกสุดที่ดิฉันใส่ชุดว่ายนํ้าบิกินี

114
00:05:29,243 --> 00:05:31,085
และตอนนั้นฉันยังไม่มีประจำเดือนเลย

115
00:05:31,085 --> 00:05:33,014
ฉันทราบดีว่า เป็นเรื่องส่วนตัว แต่

116
00:05:33,014 --> 00:05:34,535
ฉันเป็นเด็กสาว

117
00:05:34,535 --> 00:05:38,400
ฉันหน้าตาอย่างนี้แหละ ถ่ายกับยาย 
แค่สองสามเดือนก่อนหน้านั้น

118
00:05:38,400 --> 00:05:41,131
นี่คือตัวฉันในวันเดียวกันกับที่ถ่ายภาพนี้

119
00:05:41,131 --> 00:05:42,497
ดิฉันต้องพาเพื่อนไปด้วย

120
00:05:42,497 --> 00:05:46,466
นี่คือฉันในงานปาร์ตี้ชุดนอน สองสามวันก่อนที่จะ
เป็นแบบให้กับนิตยสารโวคฝรั่งเศส

121
00:05:46,466 --> 00:05:50,787
นี่คือดิฉันกับทีมฟุตบอล และในนิตยสารวี

122
00:05:50,787 --> 00:05:52,247
และนี่เป็นตัวฉันปัจจุบัน

123
00:05:52,247 --> 00:05:54,307
และดิฉันหวังว่าสิ่งที่คุณกำลังเห็นก็คือ

124
00:05:54,307 --> 00:05:56,266
รูปภาพเหล่านี้ไม่ได้เป็นรูปของดิฉัน

125
00:05:56,266 --> 00:05:57,943
มันเป็นภาพที่สร้างขึ้นมา

126
00:05:57,943 --> 00:06:00,871
เป็นภาพที่สร้างขึ้นมาโดยกลุ่มมืออาชีพ

127
00:06:00,871 --> 00:06:03,847
ช่างทำผม ช่างแต่งหน้า และช่างภาพกับนักออกแบบ

128
00:06:03,847 --> 00:06:06,222
กับผู้ช่วยของเขาทั้งหมด ทั้งก่อนและหลังการผลิต

129
00:06:06,222 --> 00:06:09,206
พวกเขาสร้างภาพนี้ขึ้นมา นั่นไม่ใช่ตัวดิฉัน

130
00:06:09,206 --> 00:06:11,347
ใช่ไม๊ล่ะคะ ดังนั้นคำถามถัดไปที่คนถามฉันอยู่เสมอก็คือ

131
00:06:11,347 --> 00:06:14,008
"คุณได้รับของฟรีใช่ไม๊"

132
00:06:14,008 --> 00:06:17,445
จริง ฉันได้รองเท้าส้นสูง 8 นิ้วมามากเกินที่ฉันไม่เคยได้ใส่

133
00:06:17,445 --> 00:06:19,064
ยกเว้นก่อนหน้านั้น

134
00:06:19,064 --> 00:06:21,112
แต่ของฟรีที่ฉันได้รับ

135
00:06:21,112 --> 00:06:24,482
เป็นของฟรีที่ฉันได้ในชีวิตจริง และนั่นเป็นสิ่งที่เราไม่อยากจะพูดถึงมัน

136
00:06:24,482 --> 00:06:26,094
ฉันเติบโตขึ้นมาในแคมบริดจ์

137
00:06:26,094 --> 00:06:28,459
และครั้งหนึ่งดิฉันเข้าไปในร้านขายของ แต่ลืมเอาเงินไป

138
00:06:28,459 --> 00:06:30,822
และพวกเขาได้ให้ชุดฉันฟรีหนึ่งชุด

139
00:06:30,822 --> 00:06:33,342
เมื่อตอนฉันเป็นวัยรุ่น ขณะกำลังขับรถอยู่กับเพื่อน

140
00:06:33,342 --> 00:06:35,207
ที่ขับรถแย่มากๆ และขับฝ่าไฟแดง

141
00:06:35,207 --> 00:06:37,246
เราถูกสั่งให้จอดข้างทาง

142
00:06:37,246 --> 00:06:39,532
และสิ่งที่เราก็แค่ "ขอโทษค่ะสารวัตร"

143
00:06:39,532 --> 00:06:41,918
แล้วเราก็ขับรถต่อไปได้

144
00:06:41,918 --> 00:06:45,569
สิ่งที่ดิฉันได้มาทั้งหมดนี้ก็เพราะรูปร่างหน้าตาของดิฉัน

145
00:06:45,569 --> 00:06:48,388
ไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นใคร แต่ก็มีคนที่ต้องสูญเสียอะไรไป

146
00:06:48,388 --> 00:06:50,630
ก็เพราะรูปร่างหน้าตาของเขา ไม่ใช่เพราะว่าเขาเป็นใคร

147
00:06:50,630 --> 00:06:52,216
ดิฉันพักอยู่ในกรุงนิวยอร์ค เมื่อปีที่แล้ว

148
00:06:52,216 --> 00:06:56,077
ในจำนวนวัยรุ่น 140,000 คนที่ถูกสั่งให้หยุดและถูกตรวจค้น

149
00:06:56,077 --> 00:06:58,261
ร้อยละ 86 เป็นคนผิวดำหรือเชื้อสายลาติน

150
00:06:58,261 --> 00:07:00,116
และส่วนมากเป็นคนหนุ่ม

151
00:07:00,116 --> 00:07:04,602
แต่มีหนุ่มผิวดำและลาตินแค่ 177,000 คน เท่านั้นในนิวยอร์ค

152
00:07:04,602 --> 00:07:07,303
สำหรับพวกเขาแล้ว ไม่ใช่เป็นเรื่องของ "ผมจะถูกสั่งให้หยุดหรือไม่"

153
00:07:07,303 --> 00:07:10,198
แต่เป็นเรื่องของ "ผมจะถูกสั่งให้หยุดกี่ครั้งต่างหาก" 
หรือ "ผมจะถูกสั่งให้หยุดเมื่อไหร่"

154
00:07:10,198 --> 00:07:11,624
ตอนที่ดิฉันค้นคว้าเพื่อมาพูดเรื่องนี้

155
00:07:11,624 --> 00:07:15,198
ดิฉันพบว่าเด็กสาววัย 13 ปีในสหรัฐ

156
00:07:15,198 --> 00:07:17,886
ร้อยละ 53 ไม่ชอบรูปร่างหน้าตาตัวเอง

157
00:07:17,886 --> 00:07:21,736
ตัวเลขเพิ่มเป็นร้อยละ 78 เมื่อพวกเขาอายุ 17 ปี

158
00:07:21,736 --> 00:07:25,118
คำถามสุดท้ายที่คนถามดิฉันก็คือ

159
00:07:25,118 --> 00:07:26,134
"รู้สึกอย่างไรที่เป็นนางแบบ"

160
00:07:26,134 --> 00:07:28,934
และดิฉันคิดว่าคำตอบที่พวกเขาต้องการก็คือ

161
00:07:28,934 --> 00:07:31,878
"ถ้าคุณผอมลงอีกนิดหนึ่ง และคุณมีผมที่เงางามกว่านี้

162
00:07:31,878 --> 00:07:34,675
คุณก็จะสุขและเริ่ดอย่างเหลือหลาย"

163
00:07:34,675 --> 00:07:36,790
ตอนเราอยู่หลังเวที เราก็จะให้คำตอบ

164
00:07:36,790 --> 00:07:38,225
ซึ่งอาจจะทำให้มันดูเหมือนเป็นอย่างนั้น

165
00:07:38,225 --> 00:07:40,822
เราจะพูดว่า "มันเยี่ยมยอดจริงๆที่ได้เดินทาง

166
00:07:40,822 --> 00:07:44,909
และมันก็วิเศษมากที่ได้ร่วมงานกับคนที่มีแรงบันดาลใจ 
มีความคิดสร้างสรรค์ และกระตือรือร้น

167
00:07:44,909 --> 00:07:47,955
สิ่งเหล่านั้นเป็นเรื่องจริง แต่มันเป็นเพียงครึ่งหนึ่งเท่านั้น

168
00:07:47,955 --> 00:07:50,678
เพราะว่าสิ่งที่เราไม่เคยพูดต่อหน้ากล้อง

169
00:07:50,678 --> 00:07:52,774
สิ่งที่ดิฉันไม่เคยพูดต่อหน้ากล้อง

170
00:07:52,774 --> 00:07:55,158
ก็คือ "ฉันรู้สึกไม่มั่นคง"

171
00:07:55,158 --> 00:07:56,612
ดิฉันรู้สึกไม่มั่นคงก็เพราะดิฉันต้องคิดถึง

172
00:07:56,612 --> 00:07:59,537
หน้าตาท่าทางของดิฉันทุกวันเวลา

173
00:07:59,537 --> 00:08:03,596
และถ้าคุณจะสงสัยว่า

174
00:08:03,596 --> 00:08:07,550
"ถ้าฉันมีโคนขาที่ผอมบางกว่านี้และมีผมที่เงางามกว่านี้ 
ฉันจะมีความสุขมากกว่านี้ไม๊

175
00:08:07,550 --> 00:08:09,181
คุณก็เพียงแค่ต้องไปพบนางแบบกลุ่มหนึ่ง

176
00:08:09,181 --> 00:08:11,814
เพราะว่าพวกเธอมีโคนขาที่ผอมบางและมีผมที่เงางาม
และก็มีเสื้อผ้าที่เจ๋งที่สุด

177
00:08:11,814 --> 00:08:16,796
แต่เธอเหล่านั้นเป็นหญิงสาวที่ไม่มั่นคงทางด้านกายภาพเป็นที่สุด
เผลอๆเป็นที่สุดของโลกทั้งใบ

178
00:08:16,796 --> 00:08:19,054
ดังนั้นตอนดิฉันเขียนเรื่องที่จะมาพูดนี้ ฉันจึงพบว่ายากมากๆ

179
00:08:19,054 --> 00:08:21,947
ที่จะทำให้เกิดความสมดุลย์ได้อย่างสัตย์จริง เพราะว่า ด้านหนึ่ง

180
00:08:21,947 --> 00:08:24,907
ดิฉันรู้สึกไม่สบายใจมากๆ ที่จะออกมาที่นี่และพูดว่า

181
00:08:24,907 --> 00:08:28,474
"ดูสิ ฉันได้รับผลประโยชน์เหล่านี้ทั้งหมด จากความได้เปรียบของฉัน

182
00:08:28,474 --> 00:08:31,622
และยังรู้สึกไม่สบายใจจริงๆที่จะใช้ความได้เปรียบนั้น

183
00:08:31,622 --> 00:08:34,411
"มันไม่ได้ทำให้ฉันมีความสุขได้เสมอไป"

184
00:08:34,411 --> 00:08:37,926
แต่สิ่งสำคัญคือ ยากที่จะแยกแยะมรดกตกทอด

185
00:08:37,926 --> 00:08:40,310
ทางการกดขี่ทางเพศและเชื้อชาติ

186
00:08:40,310 --> 00:08:43,198
ในเมื่อดิฉันเป็นผู้หนึ่งที่ได้รับผลประโยชน์ก้อนโตที่สุด

187
00:08:43,198 --> 00:08:46,303
แต่ดิฉันก็มีความสุขและรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้ขึ้นมาที่นี่

188
00:08:46,303 --> 00:08:49,539
และดิฉันคิดว่าเป็นการดียิ่งที่ได้มา

189
00:08:49,539 --> 00:08:53,236
ก่อนที่เวลาจะผ่านไปเป็น 10 หรือ 20 หรือ 30 ปี 
และดิฉันจะมีเอเย่นในงานอาชีพมากกว่านี้

190
00:08:53,236 --> 00:08:56,734
เพราะว่าเมื่อถึงเวลานั้นดิฉันอาจจะไม่ได้เล่าเรื่องที่ว่า 
ฉันได้งานครั้งแรกอย่างไร

191
00:08:56,734 --> 00:08:59,172
หรือดิฉันอาจจะไม่ได้เล่าเรื่อง 
จ่ายค่าเล่าเรียนในมหาวิทยาลัยได้อย่างไร

192
00:08:59,172 --> 00:09:02,054
ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องสำคัญมากในปัจจุบันนี้

193
00:09:02,054 --> 00:09:04,401
ถ้ามีสิ่งที่จะนำไปใช้ได้ในเรื่องที่พูดนี้ ดิฉันหวังว่าจะเป็น

194
00:09:04,401 --> 00:09:07,623
เราทุกคนรู้สึกที่สบายใจมากขึ้น ที่ได้ยอมรับเรื่อง

195
00:09:07,623 --> 00:09:11,590
พลังของภาพพจน์ ต่อความสำเร็จ

196
00:09:11,590 --> 00:09:13,490
และความล้มเหลวต่างๆที่เรารับรู้มา

197
00:09:13,490 --> 00:09:17,487
ขอบคุณคะ (เสียงปรบมือ)