[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:02.53,Default,,0000,0000,0000,,สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อแม็คครับ
Dialogue: 0,0:00:02.53,0:00:06.59,Default,,0000,0000,0000,,งานของผมคือ การโกหกเด็กๆ
Dialogue: 0,0:00:06.59,0:00:08.60,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเป็นการโกหกโดยสุจริตนะครับ
Dialogue: 0,0:00:08.60,0:00:10.37,Default,,0000,0000,0000,,ผมเขียนหนังสือเด็ก
Dialogue: 0,0:00:10.37,0:00:13.60,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็มีวาทะจาก พาโบล ปิกัสโซ่ ที่ว่า
Dialogue: 0,0:00:13.60,0:00:16.79,Default,,0000,0000,0000,,"เราทั้งผองรู้ว่าศิลปะนั้นไม่ใช่ความจริง
Dialogue: 0,0:00:16.79,0:00:20.43,Default,,0000,0000,0000,,ศิลปะคือการโกหกที่ทำให้เราตระหนักถึงความจริง
Dialogue: 0,0:00:20.43,0:00:23.13,Default,,0000,0000,0000,,หรืออย่างน้อย \Nความจริงที่ทำให้เราได้เข้าใจ
Dialogue: 0,0:00:23.13,0:00:25.24,Default,,0000,0000,0000,,ศิลปินต้องรู้กลเม็ดที่ซึ่ง
Dialogue: 0,0:00:25.24,0:00:30.07,Default,,0000,0000,0000,,จะชักจูงคนอื่นๆ\Nให้เข้าถึงความจริงในสิ่งที่เขาโกหก"
Dialogue: 0,0:00:30.07,0:00:32.93,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้ยินสิ่งนี้เมื่อผมยังเป็นเด็ก
Dialogue: 0,0:00:32.93,0:00:34.62,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็รักมันมาก
Dialogue: 0,0:00:34.62,0:00:37.42,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมไม่รู้หรอก ว่ามันหมายถึงอะไร
Dialogue: 0,0:00:37.42,0:00:38.99,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:00:38.99,0:00:40.89,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็เลยคิดว่า จริงแล้วๆ\Nมันไม่ใช่ผมหรอกที่อยู่ตรงนี้
Dialogue: 0,0:00:40.89,0:00:42.51,Default,,0000,0000,0000,,พูดกับคุณในวันนี้ เกี่ยวกับความคิด
Dialogue: 0,0:00:42.51,0:00:44.72,Default,,0000,0000,0000,,ความจริง และการโกหก \Nนิยายและเรื่องจริง
Dialogue: 0,0:00:44.72,0:00:46.57,Default,,0000,0000,0000,,แล้วผมจะแก้ปม
Dialogue: 0,0:00:46.57,0:00:49.10,Default,,0000,0000,0000,,ของประโยคซ่อนเงื่อนพวกนี้ได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:00:49.10,0:00:52.53,Default,,0000,0000,0000,,และผมจะบอกว่า ผมมีเพาเวอร์พ้อย\Nมาสร้างแผนภาพเวนน์กัน
Dialogue: 0,0:00:52.53,0:00:55.02,Default,,0000,0000,0000,,["ความจริง การโกหก"]\N(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:00:55.02,0:00:56.78,Default,,0000,0000,0000,,นั่นล่ะครับ นี่เลย ตู้ม
Dialogue: 0,0:00:56.78,0:00:58.48,Default,,0000,0000,0000,,เรามีความจริงและการโกหก
Dialogue: 0,0:00:58.48,0:00:59.56,Default,,0000,0000,0000,,และจากนั้นก็มีพื้นที่เล็กๆ
Dialogue: 0,0:00:59.56,0:01:01.12,Default,,0000,0000,0000,,เส้นขอบ ในตรงกลาง
Dialogue: 0,0:01:01.12,0:01:07.92,Default,,0000,0000,0000,,พื้นที่อันจำกัดจำเขี่ยนั้น คือศิลปะ
Dialogue: 0,0:01:07.92,0:01:12.92,Default,,0000,0000,0000,,เอาล่ะ แผนภาพเวนน์ \N(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:01:12.92,0:01:15.94,Default,,0000,0000,0000,,แต่นั่นก็ไม่ได้มีประโยชน์สักเท่าไร
Dialogue: 0,0:01:15.94,0:01:20.32,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ทำให้ผมเข้าใจ
Dialogue: 0,0:01:20.32,0:01:22.81,Default,,0000,0000,0000,,วาทะนั้น และประเภทของศิลปะ
Dialogue: 0,0:01:22.81,0:01:25.02,Default,,0000,0000,0000,,อย่างน้อยๆ ก็ศิลปะของนิยาย ก็คือ
Dialogue: 0,0:01:25.02,0:01:26.46,Default,,0000,0000,0000,,การทำงานกับเด็กๆ
Dialogue: 0,0:01:26.46,0:01:28.72,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยเป็นที่ปรึกษาค่ายฤดูร้อน
Dialogue: 0,0:01:28.72,0:01:31.01,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะทำงานนั้นในช่วงฤดูร้อนนอกวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:01:31.01,0:01:34.39,Default,,0000,0000,0000,,และผมรักมันครับ
Dialogue: 0,0:01:34.39,0:01:36.15,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นค่ายกีฬาฤดูร้อน
Dialogue: 0,0:01:36.15,0:01:37.98,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับเด็กอายุสี่ถึงหกปี
Dialogue: 0,0:01:37.98,0:01:39.63,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีหน้าที่ดูแลเด็กสี่ขวบ
Dialogue: 0,0:01:39.63,0:01:41.43,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมันดีเลยครับ เพราะว่า
Dialogue: 0,0:01:41.43,0:01:44.78,Default,,0000,0000,0000,,เด็กสี่ขวบเล่นกีฬาไม่เป็น\Nผมก็เล่นไม่เป็นเหมือนกัน
Dialogue: 0,0:01:44.78,0:01:46.36,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:01:46.36,0:01:49.28,Default,,0000,0000,0000,,ผมเล่นกีฬาด้วยทักษะเท่าเด็กสี่ขวบ
Dialogue: 0,0:01:49.28,0:01:52.100,Default,,0000,0000,0000,,แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ
Dialogue: 0,0:01:52.100,0:01:54.70,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ วิ่งเล่นอ้อมทุ่น แล้วก็รู้สึกร้อน
Dialogue: 0,0:01:54.70,0:01:56.96,Default,,0000,0000,0000,,และก็จะมานั่งใต้ต้นไม้
Dialogue: 0,0:01:56.96,0:01:59.80,Default,,0000,0000,0000,,ที่เดียวกับที่ผมนั่งอยู่ก่อนแล้ว \N-(เสียงหัวเราะ)-
Dialogue: 0,0:01:59.80,0:02:02.35,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็จะสร้างเรื่องขึ้นมา เล่าให้พวกฟัง
Dialogue: 0,0:02:02.35,0:02:04.17,Default,,0000,0000,0000,,และผมจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับชีวิตผม
Dialogue: 0,0:02:04.17,0:02:05.91,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะเล่าเกี่ยวกับว่า ช่วงสุดสัปดาห์
Dialogue: 0,0:02:05.91,0:02:09.13,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะกลับบ้านและไปเป็นสายลับ\Nของราชินีแห่งอังกฤษได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:02:09.13,0:02:12.45,Default,,0000,0000,0000,,และไม่นาน เด็กคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:02:12.45,0:02:14.29,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งไม่ได้อยู่ในกลุ่มเด็กของผมด้วยซ้ำ
Dialogue: 0,0:02:14.29,0:02:15.76,Default,,0000,0000,0000,,ก็จะเข้ามาหาผม และบอกว่า
Dialogue: 0,0:02:15.76,0:02:17.67,Default,,0000,0000,0000,,"คุณคือ แม็ค บาร์นเน็ต ใช่มั้ย
Dialogue: 0,0:02:17.67,0:02:20.74,Default,,0000,0000,0000,,คุณคือคนที่เป็นสายลับของราชินีอังกฤษ"
Dialogue: 0,0:02:20.74,0:02:23.96,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็รอมาทั้งชีวิต เพื่อให้คนแปลกหน้า
Dialogue: 0,0:02:23.96,0:02:26.39,Default,,0000,0000,0000,,เข้ามาหาผมและถามคำถามนั้น
Dialogue: 0,0:02:26.39,0:02:28.66,Default,,0000,0000,0000,,ในความฝันของผม \Nคนเหล่านั้นเป็นสาวรัสเซียร่างสะโอดสะอง
Dialogue: 0,0:02:28.66,0:02:29.90,Default,,0000,0000,0000,,แต่รู้อะไรไหมครับ ถึงมันจะมาจากเด็กสี่ขวบ
Dialogue: 0,0:02:29.90,0:02:34.53,Default,,0000,0000,0000,,คุณได้ในสิ่งที่คุณอยาก ในเบิร์คลีย์ แคลิฟอเนีย
Dialogue: 0,0:02:34.53,0:02:38.96,Default,,0000,0000,0000,,และผมตระหนักว่า เรื่องที่ผมเล่านั้น
Dialogue: 0,0:02:38.96,0:02:42.45,Default,,0000,0000,0000,,เป็นจริงในแง่มุมนี้ที่เป็นที่คุ้นเคยสำหรับผม
Dialogue: 0,0:02:42.45,0:02:43.66,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็น่าตื่นเต้น
Dialogue: 0,0:02:43.66,0:02:45.86,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า สิ่งสุดยอดที่สุดที่\Nผมจะไม่มีวันลืมมันเลย
Dialogue: 0,0:02:45.86,0:02:48.69,Default,,0000,0000,0000,,คือ มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ชื่อว่า ไรลี่\Nเธอตัวเล็กนิดเดียว
Dialogue: 0,0:02:48.69,0:02:51.13,Default,,0000,0000,0000,,และเธอจะนำอาหารเที่ยงออกมาทุกวัน
Dialogue: 0,0:02:51.13,0:02:53.47,Default,,0000,0000,0000,,และเธอจะขว้างผลไม้ทิ้ง
Dialogue: 0,0:02:53.47,0:02:54.87,Default,,0000,0000,0000,,เธอจะเอาผลไม้มา
Dialogue: 0,0:02:54.87,0:02:56.22,Default,,0000,0000,0000,,แม่เธอเอาแตงใส่กล่องมาให้ทุกวัน
Dialogue: 0,0:02:56.22,0:02:57.97,Default,,0000,0000,0000,,และเธอก็จะปามันทิ้งใส่ต้นไอวี่
Dialogue: 0,0:02:57.97,0:03:00.28,Default,,0000,0000,0000,,แต่เธอจะกินอาหารว่าง ขนมผลไม้
Dialogue: 0,0:03:00.28,0:03:02.66,Default,,0000,0000,0000,,และขนมพุดดิ้ง ผมก็แบบว่า "ไรลี่
Dialogue: 0,0:03:02.66,0:03:05.71,Default,,0000,0000,0000,,เธอทำแบบนี้ไม่ได้นะ\Nเธอต้องกินผลไม้สิ"
Dialogue: 0,0:03:05.71,0:03:07.53,Default,,0000,0000,0000,,และเธอก็แบบว่า "ทำไมล่ะ
Dialogue: 0,0:03:07.53,0:03:09.36,Default,,0000,0000,0000,,และผมบอกว่า \N"เออ ตอนที่เธอโยนผลไม้ใส่ต้นไอวี่น่ะ
Dialogue: 0,0:03:09.36,0:03:13.25,Default,,0000,0000,0000,,ไม่นาน มันก็จะโดนแตงบังซะหมด"
Dialogue: 0,0:03:13.25,0:03:15.26,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งนั่นเป็นเหตุว่าทำไมผมคิดว่า ผมเหมาะกับ
Dialogue: 0,0:03:15.26,0:03:20.88,Default,,0000,0000,0000,,การเล่านิทานให้เด็กๆ ฟัง \Nและไม่เป็นนักโภชนาการสำหรับเด็ก
Dialogue: 0,0:03:20.88,0:03:22.76,Default,,0000,0000,0000,,และไรลี่ก็แบบว่า "นั่นคงไม่มีวันเกิดขึ้นหรอก
Dialogue: 0,0:03:22.76,0:03:23.86,Default,,0000,0000,0000,,ไม่เกิดขึ้นหรอกน่า"
Dialogue: 0,0:03:23.86,0:03:26.91,Default,,0000,0000,0000,,เพราะงั้น ในวันสุดท้ายของค่าย
Dialogue: 0,0:03:26.91,0:03:29.37,Default,,0000,0000,0000,,ผมตื่นเช้าและได้แตงลูกใหญ่
Dialogue: 0,0:03:29.37,0:03:31.39,Default,,0000,0000,0000,,มาจากร้านชำ
Dialogue: 0,0:03:31.39,0:03:33.50,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ซ่อนมันไว้ในไอวี่
Dialogue: 0,0:03:33.50,0:03:34.95,Default,,0000,0000,0000,,ตอนเวลาเที่ยง ผมก็แบบว่า
Dialogue: 0,0:03:34.95,0:03:37.62,Default,,0000,0000,0000,,"ไรลี่ มานี่หน่อย และดูสิว่าเธอทำอะไรลงไป"
Dialogue: 0,0:03:37.62,0:03:40.80,Default,,0000,0000,0000,,และ -(เสียงหัวเราะ)-
Dialogue: 0,0:03:40.80,0:03:43.47,Default,,0000,0000,0000,,เธอค่อยๆเดินเข้าไปที่ต้นไอวี่\Nแล้วจากนั้นตาของเธอ
Dialogue: 0,0:03:43.47,0:03:45.57,Default,,0000,0000,0000,,ก็เบิ่งโพลง และเธอก็ชี้ไปยังแตง
Dialogue: 0,0:03:45.57,0:03:47.68,Default,,0000,0000,0000,,ที่ใหญ่กว่าหัวของเธอเสียอีก
Dialogue: 0,0:03:47.68,0:03:50.65,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นเด็กทุกคนก็วิ่งเข้ามา\Nและวิ่งไปหาเธอ
Dialogue: 0,0:03:50.65,0:03:52.24,Default,,0000,0000,0000,,แล้วหนึ่งในนั้นก็พูดว่า "เฮ่
Dialogue: 0,0:03:52.24,0:03:54.13,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมมันมีสติกเกอร์ติดอยู่ด้วยล่ะ"
Dialogue: 0,0:03:54.13,0:03:57.35,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:03:57.35,0:03:59.82,Default,,0000,0000,0000,,ผมเลยบอกว่า "ถึงได้บอกไง
Dialogue: 0,0:03:59.82,0:04:02.81,Default,,0000,0000,0000,,ว่าอย่าปาสติ๊กเกอร์ใส่ต้นไอวี่
Dialogue: 0,0:04:02.81,0:04:08.28,Default,,0000,0000,0000,,ทิ้งถังขยะไปซะ เธอทำลายสิ่งแวดล้อมนะเนี่ย"
Dialogue: 0,0:04:08.28,0:04:13.63,Default,,0000,0000,0000,,และไรลี่ก็ถือแตงนั้นไปๆ มาๆ ทั้งวัน
Dialogue: 0,0:04:13.63,0:04:15.66,Default,,0000,0000,0000,,เธอภูมิใจมาก
Dialogue: 0,0:04:15.66,0:04:20.50,Default,,0000,0000,0000,,และไรลี่ก็รู้\Nว่าเธอไม่ได้ปลูกแตงขึ้นมาในเจ็ดวัน
Dialogue: 0,0:04:20.50,0:04:23.44,Default,,0000,0000,0000,,แต่เธอยังรู้อีกว่าเธอทำ
Dialogue: 0,0:04:23.44,0:04:25.66,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็เป็นที่ที่แปลก
Dialogue: 0,0:04:25.66,0:04:28.40,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันไม่ใช่แค่ที่ซึ่งเด็กสามารถไปถึง
Dialogue: 0,0:04:28.40,0:04:31.93,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นอะไรก็ได้ \Nศิลปะสามารถนำเราไปถึงที่นั่น
Dialogue: 0,0:04:31.93,0:04:33.89,Default,,0000,0000,0000,,เธออยู่ตรงกลางของสถานที่นั้น
Dialogue: 0,0:04:33.89,0:04:37.32,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งคุณอาจเรียกมันได้ว่าเป็นศิลปะหรือนิยาย
Dialogue: 0,0:04:37.32,0:04:39.38,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะเรียกมันว่า ความอัศจรรย์
Dialogue: 0,0:04:39.38,0:04:42.01,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นสิ่งที่โคลริดจ์ (Coleridge) เรียกว่า\Nการยอมต่อการแขวนลอยของความเหลือเชื่อ
Dialogue: 0,0:04:42.01,0:04:43.69,Default,,0000,0000,0000,,หรือ ศรัทธาทางกวี
Dialogue: 0,0:04:43.69,0:04:46.10,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับวินาทีเหล่านั้น\Nไม่ว่ามันจะประหลาดสักแค่ไหน ที่ที่เรื่องราว
Dialogue: 0,0:04:46.10,0:04:48.14,Default,,0000,0000,0000,,มีความคล้ายใกล้กับความจริง
Dialogue: 0,0:04:48.14,0:04:50.12,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็จะเชื่อมัน
Dialogue: 0,0:04:50.12,0:04:51.75,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่ใช่แค่เด็กที่จะไปถึงที่นั้นไปได้
Dialogue: 0,0:04:51.75,0:04:54.44,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ใหญ่ก็เช่นกัน \Nและเราไปถึงที่นั่นได้เมื่อเราอ่าน
Dialogue: 0,0:04:54.44,0:04:56.69,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นเหตุว่าทำไม คนถึงใช้เวลาสองวัน
Dialogue: 0,0:04:56.69,0:05:00.22,Default,,0000,0000,0000,,ลงไปที่ดับลินเพื่อเดินเที่ยวเมือง
Dialogue: 0,0:05:00.22,0:05:05.82,Default,,0000,0000,0000,,ในวันบลูม และชมทุกอย่างที่เกิดขึ้น\Nใน "ยูลิซิส"
Dialogue: 0,0:05:05.82,0:05:08.08,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่ามันไม่เคยมีอะไรที่เกิดขึ้นจริงๆ
Dialogue: 0,0:05:08.08,0:05:10.34,Default,,0000,0000,0000,,หรือคนที่ไปลอนดอน และไปที่ถนนเบเคอร์
Dialogue: 0,0:05:10.34,0:05:11.81,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อไปดูบ้านของเชอร์ล๊อค โฮล์ม
Dialogue: 0,0:05:11.81,0:05:13.94,Default,,0000,0000,0000,,แม้ว่า 221B จะเป็นแค่เลขที่บ้านที่ถูกพ่นไว้
Dialogue: 0,0:05:13.94,0:05:17.08,Default,,0000,0000,0000,,บนตึกที่ไม่เคยมีที่อยู่จริง
Dialogue: 0,0:05:17.08,0:05:18.81,Default,,0000,0000,0000,,เรารู้ว่าตัวละครพวกนี้ไม่มีจริง
Dialogue: 0,0:05:18.81,0:05:21.43,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรามีความรู้สึกจริงๆ ต่อพวกมัน
Dialogue: 0,0:05:21.43,0:05:22.47,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเราสามารถทำอย่างนั้นได้
Dialogue: 0,0:05:22.47,0:05:24.36,Default,,0000,0000,0000,,เรารู้ว่าตัวละครเหล่านี้ไม่มีอยู่จริง
Dialogue: 0,0:05:24.36,0:05:27.68,Default,,0000,0000,0000,,แต่กระนั้นเราก็ยังรู้ว่าพวกมันมีอยู่
Dialogue: 0,0:05:27.68,0:05:31.34,Default,,0000,0000,0000,,เด็กๆ สามารถไปถึงที่นั่นได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่
Dialogue: 0,0:05:31.34,0:05:32.89,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นเป็นเหตุว่าทำไม\Nผมจึงรักการเขียนเพื่อเด็กๆ
Dialogue: 0,0:05:32.89,0:05:34.87,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่าเด็กๆ เป็นผู้ฟังที่ดี
Dialogue: 0,0:05:34.87,0:05:39.26,Default,,0000,0000,0000,,ต่อวรรณกรรมบันเทิงที่มีสาระ
Dialogue: 0,0:05:39.26,0:05:42.08,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมเป็นเด็ก
Dialogue: 0,0:05:42.08,0:05:44.71,Default,,0000,0000,0000,,ผมหมกมุ่นกับนิยายประตูลับ
Dialogue: 0,0:05:44.71,0:05:45.87,Default,,0000,0000,0000,,อย่างเช่น "นาเนีย"
Dialogue: 0,0:05:45.87,0:05:49.57,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อคุณเปิดตู้เสื้อผ้า\Nและเดินผ่านเข้าไปยังดินแดนอัศจรรย์
Dialogue: 0,0:05:49.57,0:05:52.30,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เชื่อว่าประตูลับนั้นมีอยู่จริง
Dialogue: 0,0:05:52.30,0:05:54.33,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ตามหามันและพยายามที่จะเข้าไป
Dialogue: 0,0:05:54.33,0:05:58.08,Default,,0000,0000,0000,,ผมต้องการที่จะมีชีวิตและเข้าไป\Nยังโลกแห่งนิยาย
Dialogue: 0,0:05:58.08,0:06:03.77,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะพยายามเปิดตู้เสื้อผ้าเสมอ \N(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:03.77,0:06:06.55,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะเข้าไปในตู้เสื้อผ้าของแฟนแม่ผม
Dialogue: 0,0:06:06.55,0:06:08.80,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่มีโลกอัศจรรย์อะไรในนั้น
Dialogue: 0,0:06:08.80,0:06:11.39,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันมีของแปลกๆ อย่างอื่น\Nที่ผมคิดว่าแม่ผมควรรู้
Dialogue: 0,0:06:11.39,0:06:13.11,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:13.11,0:06:17.27,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็ดีใจที่ได้บอกเธอ
Dialogue: 0,0:06:19.54,0:06:23.68,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากจบมหาวิทยาลัย\Nงานแรกของผมคือการทำงาน
Dialogue: 0,0:06:23.68,0:06:26.23,Default,,0000,0000,0000,,หลังประตูลับบานหนึ่ง
Dialogue: 0,0:06:26.23,0:06:28.19,Default,,0000,0000,0000,,ที่แห่งนั้นคือ 826 บาเลนเซีย
Dialogue: 0,0:06:28.19,0:06:30.28,Default,,0000,0000,0000,,มันอยู่ที่ 826 ถนนบาเลนเซีย
Dialogue: 0,0:06:30.28,0:06:32.77,Default,,0000,0000,0000,,ในแมนชั่นในซานฟรานซิสโก
Dialogue: 0,0:06:32.77,0:06:34.79,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อผมทำงานที่นั่น\Nมันก็มีสำนักพิมพ์
Dialogue: 0,0:06:34.79,0:06:37.43,Default,,0000,0000,0000,,สำนักงานใหญ่ที่นั่นชื่อว่า แม็คสวีนี่
Dialogue: 0,0:06:37.43,0:06:40.58,Default,,0000,0000,0000,,เป็นศูนย์การเขียนที่ไม่แสวงหาผลกำไร\Nชื่อ 826 บาเลนเซีย
Dialogue: 0,0:06:40.58,0:06:42.79,Default,,0000,0000,0000,,แต่ทางด้านหน้า
Dialogue: 0,0:06:42.79,0:06:44.36,Default,,0000,0000,0000,,เป็นร้านแปลกๆ
Dialogue: 0,0:06:44.36,0:06:45.79,Default,,0000,0000,0000,,ร้านนี้อยู่ในเขตร้านค้า
Dialogue: 0,0:06:45.79,0:06:48.90,Default,,0000,0000,0000,,และในซานฟรานซิสโก \Nพวกเขาจะไม่ให้เราทำการเปลี่ยนแปลง
Dialogue: 0,0:06:48.90,0:06:51.79,Default,,0000,0000,0000,,และนักเขียนผู้ก่อตั้งมัน\Nชื่อว่า เดฟ เอกเกอร์
Dialogue: 0,0:06:51.79,0:06:54.13,Default,,0000,0000,0000,,ยอมทำตามกฎและบอกว่า "ก็ได้
Dialogue: 0,0:06:54.13,0:06:58.50,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะสร้างร้านขายของโจรสลัด"
Dialogue: 0,0:06:58.50,0:07:01.58,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นก็เป็นสิ่งที่เขาทำ (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:07:01.58,0:07:03.53,Default,,0000,0000,0000,,มันสวยงามครับ เป็นไม้ทั้งหมด
Dialogue: 0,0:07:03.53,0:07:05.46,Default,,0000,0000,0000,,มีเก๊ะที่คุณสามารถดึงออกมา\Nแล้วเจอมะนาว
Dialogue: 0,0:07:05.46,0:07:08.48,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะได้ไม่เป็นเลือดออกตามไรฟัน
Dialogue: 0,0:07:08.48,0:07:10.63,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขามีที่ปิดตาสีต่างๆ
Dialogue: 0,0:07:10.63,0:07:13.33,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อมันถึงฤดูใบไม้ผลิ\Nโจรสลัดก็อยากออกอาละวาด
Dialogue: 0,0:07:13.33,0:07:17.67,Default,,0000,0000,0000,,คุณไม่รู้หรอก สีดำน่ะมันน่าเบื่อ \Nเลยมีสีพาสเทล
Dialogue: 0,0:07:17.67,0:07:19.67,Default,,0000,0000,0000,,หรือตาที่มีสีต่างๆ
Dialogue: 0,0:07:19.67,0:07:21.48,Default,,0000,0000,0000,,ก็แค่ตาแก้ว ก็ขึ้นอยู่ว่าคุณต้องการแบบไหน
Dialogue: 0,0:07:21.48,0:07:25.19,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้
Dialogue: 0,0:07:25.19,0:07:28.31,Default,,0000,0000,0000,,และเป็นที่น่าแปลกร้านนี้
Dialogue: 0,0:07:28.31,0:07:32.32,Default,,0000,0000,0000,,มีคนแวะเวียนมาและซื้อสินค้าจากร้าน
Dialogue: 0,0:07:32.32,0:07:34.15,Default,,0000,0000,0000,,จนทำให้ร้านจ่ายค่าเช่าที่
Dialogue: 0,0:07:34.15,0:07:36.22,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับศูนย์สอนเสริม ซึ่งอยู่ทางด้านหลังได้
Dialogue: 0,0:07:36.22,0:07:39.27,Default,,0000,0000,0000,,แต่สำหรับผม สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ
Dialogue: 0,0:07:39.27,0:07:41.92,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่าคุณภาพงานที่เราทำ
Dialogue: 0,0:07:41.92,0:07:44.40,Default,,0000,0000,0000,,เด็กเข้ามาและได้รับการสอนการเขียน
Dialogue: 0,0:07:44.40,0:07:48.67,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อคุณต้องเดินเข้าไปยังที่แห่งนิยายที่ประหลาด\Nเพื่อที่จะทำงานเขียน
Dialogue: 0,0:07:48.67,0:07:52.42,Default,,0000,0000,0000,,มันจะมีผลต่องานที่คุณจะทำ
Dialogue: 0,0:07:52.42,0:07:54.61,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นประตูลับที่คุณเดินผ่านเข้าไป
Dialogue: 0,0:07:54.61,0:07:57.36,Default,,0000,0000,0000,,ผมกำกับ 826 ในลอสแองเจลิส
Dialogue: 0,0:07:57.36,0:08:00.84,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็เป็นหน้าที่ของผม\Nที่จะสร้างห้องเก็บของข้างล่างนี้
Dialogue: 0,0:08:00.84,0:08:04.40,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยมีเอคโคพาร์ค ทาม แทรเวล มาร์ท\N(The Echo Park Time Travel Mart)
Dialogue: 0,0:08:04.40,0:08:07.24,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคำขวัญของเรา\N"เมื่อใดก็ตามที่คุณอยู่ตรงนั้น พวกเราเคยอยู่ตรงนั้นแล้ว"
Dialogue: 0,0:08:07.24,0:08:11.10,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:11.10,0:08:15.86,Default,,0000,0000,0000,,และบนซันเซท โบลาวาร์ด \Nในลอสแองเจลิส
Dialogue: 0,0:08:15.86,0:08:17.97,Default,,0000,0000,0000,,เจ้าหน้าที่ผู้เป็นมิตรของเราก็พร้อมช่วยเหลือ
Dialogue: 0,0:08:17.97,0:08:20.11,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขามาจากทุกยุค
Dialogue: 0,0:08:20.11,0:08:23.72,Default,,0000,0000,0000,,รวมถึง ยุค 1980 คนที่อยู่ตรงท้าย
Dialogue: 0,0:08:23.72,0:08:25.92,Default,,0000,0000,0000,,เขามาจากอดีตที่ย้อนไปไม่นานนัก
Dialogue: 0,0:08:25.92,0:08:27.62,Default,,0000,0000,0000,,มียอดพนักงานประจำเดือนของเรา
Dialogue: 0,0:08:27.62,0:08:30.60,Default,,0000,0000,0000,,รวมถึง เจงกิส ข่าน, ชาร์ล ดิคเกน
Dialogue: 0,0:08:30.60,0:08:33.60,Default,,0000,0000,0000,,บุคคลสำคัญบางคนก็เข้ามาในลำดับของเรา
Dialogue: 0,0:08:33.60,0:08:35.95,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือส่วนที่เกี่ยวกับยา
Dialogue: 0,0:08:35.95,0:08:37.29,Default,,0000,0000,0000,,เรามียาสำหรับผู้ป่วย
Dialogue: 0,0:08:37.29,0:08:39.64,Default,,0000,0000,0000,,โหลคาโนปิกสำหรับอวัยวะ
Dialogue: 0,0:08:39.64,0:08:41.27,Default,,0000,0000,0000,,สบู่คอมมิวนิสต์ที่บอกว่า
Dialogue: 0,0:08:41.27,0:08:45.72,Default,,0000,0000,0000,,"นี่เป็นสบู่สำหรับทั้งปีนี้"\N(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:08:45.72,0:08:47.94,Default,,0000,0000,0000,,เครื่องทำน้ำปั่นเราเสีย
Dialogue: 0,0:08:47.94,0:08:50.57,Default,,0000,0000,0000,,ในคืนเปิดตัว\Nและเราก็ไม่รู้จะทำยังไง
Dialogue: 0,0:08:50.57,0:08:52.81,Default,,0000,0000,0000,,พวกนักออกแบบถูกป้ายด้วยน้ำหวานแดง
Dialogue: 0,0:08:52.81,0:08:55.28,Default,,0000,0000,0000,,ให้เหมือนกับว่าเขาเพิ่งไปฆ่าใครมา
Dialogue: 0,0:08:55.28,0:08:56.97,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมันก็เป็นที่กังขาอยู่
Dialogue: 0,0:08:56.97,0:08:59.02,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับนักออกแบบคนนั้น
Dialogue: 0,0:08:59.02,0:09:00.61,Default,,0000,0000,0000,,และเราก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร
Dialogue: 0,0:09:00.61,0:09:01.64,Default,,0000,0000,0000,,มันกำลังจะกลายเป็นจุดเด่นของร้านเรา
Dialogue: 0,0:09:01.64,0:09:02.98,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยปะป้ายไว้ว่า
Dialogue: 0,0:09:02.98,0:09:07.49,Default,,0000,0000,0000,,"เสีย กลับมาพรุ่งนี้นะ"\N(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:07.49,0:09:09.52,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นก็จบลงว่ามันเหมาะจะเป็นตลก\Nมากกว่าเป็นน้ำปั่น
Dialogue: 0,0:09:09.52,0:09:13.62,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ
Dialogue: 0,0:09:13.62,0:09:17.93,Default,,0000,0000,0000,,อึแมมมอธ แต่ละอันหนักประมาณเจ็ดปอนด์
Dialogue: 0,0:09:17.93,0:09:20.13,Default,,0000,0000,0000,,ยาไล่บาบาเรี่ยน มันมีสลัดเต็มเลยครับ
Dialogue: 0,0:09:20.13,0:09:24.71,Default,,0000,0000,0000,,และพอเพอร์รี่ - สิ่งที่บาบาเรี่ยนเกลียด
Dialogue: 0,0:09:24.71,0:09:26.67,Default,,0000,0000,0000,,ภาษาที่ตายแล้ว
Dialogue: 0,0:09:26.67,0:09:29.37,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:29.37,0:09:32.45,Default,,0000,0000,0000,,ปลิง หมอตัวน้อยตามธรรมชาติ
Dialogue: 0,0:09:32.45,0:09:35.59,Default,,0000,0000,0000,,และกลิ่นไวกิ้ง ซึ่งมีอยู่หลายกลิ่นทีเดียว
Dialogue: 0,0:09:35.59,0:09:39.60,Default,,0000,0000,0000,,นิ้วเท้า เหงือ และผักเน่า ขี้เถ้า\N
Dialogue: 0,0:09:39.60,0:09:41.70,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราเชื่อว่าสเปรย์ดับกลิ่นแอ๊กซ์
Dialogue: 0,0:09:41.70,0:09:43.37,Default,,0000,0000,0000,,เป็นอะไรสิ่งเดียวที่คุณอาจเจอในสนามรบ
Dialogue: 0,0:09:43.37,0:09:47.56,Default,,0000,0000,0000,,ที่ไม่ได้เจออยู่ใต้วงแขน (เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:47.56,0:09:49.54,Default,,0000,0000,0000,,และนี่คือแผงวงจรความรู้สึก
Dialogue: 0,0:09:49.54,0:09:51.77,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นหุ่นยนต์สามารถรักหรือกลัวได้
Dialogue: 0,0:09:51.77,0:09:53.48,Default,,0000,0000,0000,,ของที่เราขายดีที่สุดคือ ชรัดเดิร์นฟรอด
Dialogue: 0,0:09:53.48,0:09:54.78,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเราคาดไม่ถึง
Dialogue: 0,0:09:54.78,0:09:55.79,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:55.79,0:09:58.24,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่ได้คิดว่ามันจะเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:09:58.24,0:10:00.50,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันมีการไม่แสวงหาผลกำไรอยู่เบื้องหลัง
Dialogue: 0,0:10:00.50,0:10:02.48,Default,,0000,0000,0000,,และเด็กๆ ก็ผ่านประตูเข้ามา \Nตรงที่บอกว่า "สำหรับพนักงานเท่านั้น"
Dialogue: 0,0:10:02.48,0:10:03.70,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาก็เข้ามาในที่
Dialogue: 0,0:10:03.70,0:10:05.87,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งพวกเขาทำการบ้าน และเขียนเรื่องราว
Dialogue: 0,0:10:05.87,0:10:08.33,Default,,0000,0000,0000,,และสร้างภาพยนตร์ และงานเปิดตัวหนังสือ
Dialogue: 0,0:10:08.33,0:10:09.81,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเด็กๆ จะอ่านมัน
Dialogue: 0,0:10:09.81,0:10:11.72,Default,,0000,0000,0000,,เรามีสาขาที่พิมพ์
Dialogue: 0,0:10:11.72,0:10:13.14,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เขียนโดยเด็กๆ
Dialogue: 0,0:10:13.14,0:10:14.20,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งมาที่นี่หลังโรงเรียนเลิกทุกวัน
Dialogue: 0,0:10:14.20,0:10:15.73,Default,,0000,0000,0000,,พวกเรามีงานเลี้ยงเปิดตัว
Dialogue: 0,0:10:15.73,0:10:18.68,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขากินเค้ก และอ่านให้ผู้ปกครองฟัง
Dialogue: 0,0:10:18.68,0:10:21.53,Default,,0000,0000,0000,,และดื่มนมจากแก้วแชมเปญ
Dialogue: 0,0:10:21.53,0:10:24.78,Default,,0000,0000,0000,,มันกลายเป็นพื้นที่พิเศษ
Dialogue: 0,0:10:24.78,0:10:27.100,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันมีพื้นที่แปลกๆ ด้านหน้า
Dialogue: 0,0:10:27.100,0:10:31.30,Default,,0000,0000,0000,,ตลกนั้นไม่ตลก
Dialogue: 0,0:10:31.30,0:10:33.70,Default,,0000,0000,0000,,คุณไม่สามารถหารอยตะเข็บต่อบนนิยายได้
Dialogue: 0,0:10:33.70,0:10:36.60,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็รักมัน \Nส่วนเล็กๆ ของนิยายนี้เอง
Dialogue: 0,0:10:36.60,0:10:39.86,Default,,0000,0000,0000,,ที่สร้างอาณานิคมบนโลกแห่งความจริง
Dialogue: 0,0:10:39.86,0:10:43.92,Default,,0000,0000,0000,,ผมเห็นมันเป็นดังหนังสือที่มีสามมิติ
Dialogue: 0,0:10:43.92,0:10:46.16,Default,,0000,0000,0000,,มีคำเรียกว่า เมทตาฟิกชั่น (metafiction)
Dialogue: 0,0:10:46.16,0:10:50.24,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่อง
Dialogue: 0,0:10:50.24,0:10:51.82,Default,,0000,0000,0000,,และการเล่าเรื่องแบบนั้นก็ได้รับโอกาสสำคัญแล้วในตอนนี้
Dialogue: 0,0:10:51.82,0:10:53.84,Default,,0000,0000,0000,,โอกาสสำคัญอันยิ่งใหญ่สุดท้ายของมัน\Nอาจเป็นในยุค 1960
Dialogue: 0,0:10:53.84,0:10:56.52,Default,,0000,0000,0000,,ที่มีนักประพันธ์อย่างจอห์น บาร์ท \Nและวิลเลี่ยม แกดดิซ
Dialogue: 0,0:10:56.52,0:10:57.77,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันก็ยังคงวนเวียนอยู่
Dialogue: 0,0:10:57.77,0:11:01.31,Default,,0000,0000,0000,,มันเก่าพอๆ กับเรื่องเล่าเอง
Dialogue: 0,0:11:01.31,0:11:03.85,Default,,0000,0000,0000,,และหนึ่งในเทคนิคการเล่าเรื่องซ้อนเรื่อง
Dialogue: 0,0:11:03.85,0:11:05.64,Default,,0000,0000,0000,,คือการทำลายกำแพงที่สี่ โอเคไหมครับ
Dialogue: 0,0:11:05.64,0:11:08.90,Default,,0000,0000,0000,,มันคือเมื่อนักแสดงจะหันไปหาผู้ชม
Dialogue: 0,0:11:08.90,0:11:09.96,Default,,0000,0000,0000,,และบอกว่า "ผมเป็นนักแสดง
Dialogue: 0,0:11:09.96,0:11:12.55,Default,,0000,0000,0000,,พวกนี้เป็นแค่คานค้ำหลังคา"
Dialogue: 0,0:11:12.55,0:11:14.58,Default,,0000,0000,0000,,และแม้ว่านั่นจะเป็นวินาทีแห่งความซื่อสัตย์
Dialogue: 0,0:11:14.58,0:11:16.80,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็ยังอยากจะเถียงว่า มันเป็นการโกหก
Dialogue: 0,0:11:16.80,0:11:19.56,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันควรจะเป็นอย่างนั้น \Nเพื่อปูพื้นสิ่งที่สร้างขึ้นมา
Dialogue: 0,0:11:19.56,0:11:21.25,Default,,0000,0000,0000,,ของนิยาย
Dialogue: 0,0:11:21.25,0:11:23.40,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับผม ผมชอบสิ่งที่ตรงกันข้าม
Dialogue: 0,0:11:23.40,0:11:25.53,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมกำลังที่จะทำลายกำแพงที่สี่
Dialogue: 0,0:11:25.53,0:11:27.87,Default,,0000,0000,0000,,ผมต้องการให้นิยายหลบหนี
Dialogue: 0,0:11:27.87,0:11:29.96,Default,,0000,0000,0000,,และเข้าไปในโลกแห่งความจริง
Dialogue: 0,0:11:29.96,0:11:34.55,Default,,0000,0000,0000,,ผมต้องการให้หนังสือเป็นประตูลับที่เปิดออก
Dialogue: 0,0:11:34.55,0:11:37.45,Default,,0000,0000,0000,,และให้เรื่องราวหลั่งไหลออกสู่ความจริง
Dialogue: 0,0:11:37.45,0:11:40.43,Default,,0000,0000,0000,,และผมจึงพยายามที่จะทำสิ่งนี้ \Nในหนังสือของผม
Dialogue: 0,0:11:40.43,0:11:41.97,Default,,0000,0000,0000,,และนี่เป็นตัวอย่างหนึ่ง
Dialogue: 0,0:11:41.97,0:11:43.89,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นหนังสือเล่มแรกที่ผมได้ทำขึ้น
Dialogue: 0,0:11:43.89,0:11:46.51,Default,,0000,0000,0000,,มันเรียกว่า "บิลลี่ ทวิตเตอร์\Nและปัญหาปลาวาฬสีน้ำเงินของเขา"
Dialogue: 0,0:11:46.51,0:11:48.64,Default,,0000,0000,0000,,และมันเกี่ยวกับเด็ก\Nที่ได้ปลาวาฬสีน้ำเงินมาเป็นสัตว์เลี้ยง
Dialogue: 0,0:11:48.64,0:11:50.23,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเป็นการลงโทษ
Dialogue: 0,0:11:50.23,0:11:52.70,Default,,0000,0000,0000,,และมันทำให้ชีวิตเขาแย่
Dialogue: 0,0:11:52.70,0:11:55.52,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกส่งมาถึงเขาภายในข้ามคืน\Nโดย "เฟดอัพ" (สุดเซ็ง)
Dialogue: 0,0:11:55.52,0:11:58.11,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:11:58.11,0:12:00.10,Default,,0000,0000,0000,,และเขาต้องเอามันไปโรงเรียนด้วย
Dialogue: 0,0:12:00.10,0:12:01.45,Default,,0000,0000,0000,,เขาอยู่ในซานฟรานซิสโก —
Dialogue: 0,0:12:01.45,0:12:03.98,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นเมืองที่เลี้ยงปลาวาฬสีน้ำเงินลำบากมาก
Dialogue: 0,0:12:03.98,0:12:08.42,Default,,0000,0000,0000,,มีภูเขามากมาย ที่พักอาศัยก็หรูหรา
Dialogue: 0,0:12:08.42,0:12:10.93,Default,,0000,0000,0000,,ตลาดนี้ก็วุ่นวาย คนก็ด้วย
Dialogue: 0,0:12:10.93,0:12:14.72,Default,,0000,0000,0000,,แต่ภายใต้เปลือกนั้นคือสิ่งนี้
Dialogue: 0,0:12:14.72,0:12:18.90,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นคือปกที่อยู่ใต้ส่วนคลุมปก
Dialogue: 0,0:12:18.90,0:12:20.28,Default,,0000,0000,0000,,และมันก็มีโฆษณา
Dialogue: 0,0:12:20.28,0:12:23.53,Default,,0000,0000,0000,,ที่เสนอให้ทดลองแบบไม่มีเงื่อนไขฟรี 30 วัน
Dialogue: 0,0:12:23.53,0:12:25.43,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับปลาวาฬสีน้ำเงิน
Dialogue: 0,0:12:25.43,0:12:28.42,Default,,0000,0000,0000,,และคุณสามารถแค่ส่งมัน\Nในซองจดหมายที่ติดแสตมป์ จ่าหน้าถึงตัวเอง
Dialogue: 0,0:12:28.42,0:12:32.27,Default,,0000,0000,0000,,และเราจะส่งปลาวาฬไปให้คุณ
Dialogue: 0,0:12:32.27,0:12:36.61,Default,,0000,0000,0000,,และเด็กๆ ก็เขียนมา
Dialogue: 0,0:12:36.61,0:12:40.02,Default,,0000,0000,0000,,และนี่คือจดหมาย มันบอกว่า "ถึงผู้รับ
Dialogue: 0,0:12:40.02,0:12:43.20,Default,,0000,0000,0000,,ผมขอพนันคุณด้วยเงิน 10 ดอลลาร์\Nคุณจะไม่มีทางส่งปลาวาฬสีน้ำเงินมาหรอก
Dialogue: 0,0:12:43.20,0:12:45.68,Default,,0000,0000,0000,,อีเลียต แกนนอน (6 ขวบ)"
Dialogue: 0,0:12:45.68,0:12:49.35,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:12:50.84,0:12:52.96,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ที่อีเลียตและเด็กคนอื่นๆ
Dialogue: 0,0:12:52.96,0:12:55.45,Default,,0000,0000,0000,,ที่ส่งสิ่งนี้มา ได้กลับไป
Dialogue: 0,0:12:55.45,0:12:58.38,Default,,0000,0000,0000,,คือจดหมายที่มีตัวพิมพ์เล็กๆ\Nจากบริษัทกฎหมายของนอร์เวย์ —
Dialogue: 0,0:12:58.38,0:13:02.34,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ) —
Dialogue: 0,0:13:02.34,0:13:05.70,Default,,0000,0000,0000,,ที่บอกว่า ด้วยเหตุที่มีการเปลี่ยนแปลง\Nกฎหมายภาษี
Dialogue: 0,0:13:05.70,0:13:07.90,Default,,0000,0000,0000,,ปลาวาฬของพวกเขาถูกกักอยู่ที่โซเนียมฟัว \N(Sognefjord)
Dialogue: 0,0:13:07.90,0:13:09.13,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นฟยอร์จสุดสวย
Dialogue: 0,0:13:09.13,0:13:10.59,Default,,0000,0000,0000,,และจากนั้น\Nมันก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับโซเนียมฟัว
Dialogue: 0,0:13:10.59,0:13:13.07,Default,,0000,0000,0000,,และอาหารนอร์เวย์นิดหน้อย\Nมันพล่ามนอกเรื่อง
Dialogue: 0,0:13:13.07,0:13:14.86,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:13:16.77,0:13:18.68,Default,,0000,0000,0000,,แต่จบลงด้วยการบอกว่า
Dialogue: 0,0:13:18.68,0:13:21.41,Default,,0000,0000,0000,,ปลาวาฬของคุณอยากได้ยินจากคุณ
Dialogue: 0,0:13:21.41,0:13:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เขามีเบอร์โทรศัพท์
Dialogue: 0,0:13:23.00,0:13:27.71,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถโทรไปฝากข้อความให้เขาได้
Dialogue: 0,0:13:27.71,0:13:30.29,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อคุณโทรไปและฝากข้อความ
Dialogue: 0,0:13:30.29,0:13:32.28,Default,,0000,0000,0000,,คุณแค่...ตอนจบของข้อความออก
Dialogue: 0,0:13:32.28,0:13:37.40,Default,,0000,0000,0000,,จะมีเสียงปลาวาฬและเสียงปี๊บ
Dialogue: 0,0:13:37.40,0:13:40.95,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเสียงมันก็คล้ายๆ เสียงปลาวาฬ
Dialogue: 0,0:13:40.95,0:13:42.93,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาก็ได้รูปปลาวาฬด้วย
Dialogue: 0,0:13:42.93,0:13:45.46,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือรูดอล์ฟ
Dialogue: 0,0:13:45.46,0:13:48.81,Default,,0000,0000,0000,,และรูดอล์ฟเป็นของเด็กที่ชื่อว่านิโก้
Dialogue: 0,0:13:48.81,0:13:53.09,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งเป็นเด็กคนแรกๆ ที่โทรเข้ามา
Dialogue: 0,0:13:53.09,0:13:55.40,Default,,0000,0000,0000,,และผมจะเล่นเสียงข้อความบางส่วนของนิโก้
Dialogue: 0,0:13:55.40,0:13:59.53,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือข้อความแรกที่ผมได้จากนิโก้
Dialogue: 0,0:13:59.53,0:14:01.77,Default,,0000,0000,0000,,(เสียง) นิโก้: สวัสดี นี่นิโก้นะ
Dialogue: 0,0:14:01.77,0:14:05.80,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเป็นเจ้าของเธอ รูดอล์ฟ สวัสดี
Dialogue: 0,0:14:05.80,0:14:09.28,Default,,0000,0000,0000,,นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้คุยกับเธอ
Dialogue: 0,0:14:09.28,0:14:15.52,Default,,0000,0000,0000,,และฉันอาจได้คุยกับเธอวันอื่นอีกเร็วๆ นี้ บาย
Dialogue: 0,0:14:15.52,0:14:18.11,Default,,0000,0000,0000,,แม็ค บาร์นเน็ต: นิโก้โทรกลับมา อีกสักชั่วโมงต่อมา
Dialogue: 0,0:14:18.11,0:14:20.36,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:14:20.36,0:14:24.30,Default,,0000,0000,0000,,และอีกข้อความหนึ่งของนิโก้
Dialogue: 0,0:14:24.30,0:14:27.84,Default,,0000,0000,0000,,(เสียง) นิโก้: สวัสดี รูดอล์ฟ นี่นิโก้นะ
Dialogue: 0,0:14:27.84,0:14:32.99,Default,,0000,0000,0000,,ฉันไม่ได้พูดกับเธอมานาน
Dialogue: 0,0:14:32.99,0:14:37.69,Default,,0000,0000,0000,,แต่ฉันพูดกับเธอวันเสาร์หรืออาทิตย์
Dialogue: 0,0:14:37.69,0:14:39.94,Default,,0000,0000,0000,,ใช่ วันเสาร์หรืออาทิตย์
Dialogue: 0,0:14:39.94,0:14:42.95,Default,,0000,0000,0000,,ฉันเลยโทรมาอีกที
Dialogue: 0,0:14:42.95,0:14:47.87,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อบอกว่า สวัสดี และฉันสงสัยว่า\Nเธอกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้
Dialogue: 0,0:14:47.87,0:14:50.80,Default,,0000,0000,0000,,ฉันจะโทรหาเธออีกนะ
Dialogue: 0,0:14:50.80,0:14:52.99,Default,,0000,0000,0000,,พรุ่งนี้ หรือวันนี้
Dialogue: 0,0:14:52.99,0:14:57.18,Default,,0000,0000,0000,,แล้วฉันจะพูดกับเธออีก บาย
Dialogue: 0,0:14:57.18,0:15:01.49,Default,,0000,0000,0000,,แม็ค: เขาทำอีกครับ เขาโทรมาอีกในวันนั้น
Dialogue: 0,0:15:01.49,0:15:05.37,Default,,0000,0000,0000,,เขาทิ้งข้อความไว้ 25 ข้อความสำหรับรูดอล์ฟ
Dialogue: 0,0:15:05.37,0:15:08.12,Default,,0000,0000,0000,,เป็นเวลาตลอดสี่ปี
Dialogue: 0,0:15:08.12,0:15:10.22,Default,,0000,0000,0000,,คุณรู้เรื่องของเขาทั้งหมด
Dialogue: 0,0:15:10.22,0:15:11.85,Default,,0000,0000,0000,,และเรื่องย่าที่เขารัก
Dialogue: 0,0:15:11.85,0:15:14.21,Default,,0000,0000,0000,,และยายที่เขารักน้อยกว่านิดนึง —
Dialogue: 0,0:15:14.21,0:15:16.40,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ) —
Dialogue: 0,0:15:16.40,0:15:18.83,Default,,0000,0000,0000,,และปริศนาอักษรไขว้ที่เขาทำ
Dialogue: 0,0:15:18.83,0:15:22.61,Default,,0000,0000,0000,,และนี่ — ผมจะเล่นข้อความจากนิโก้\Nให้คุณฟังอีกอัน
Dialogue: 0,0:15:22.61,0:15:25.91,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือข้อความคริสมาสต์จากนิโก้
Dialogue: 0,0:15:25.91,0:15:28.27,Default,,0000,0000,0000,,[บี๊บ] (เสียง) นิโก้: สวัสดี รูดอล์ฟ
Dialogue: 0,0:15:28.27,0:15:31.53,Default,,0000,0000,0000,,ขอโทษนะที่ฉันไม่ได้คุยกับเธอตั้งนาน
Dialogue: 0,0:15:31.53,0:15:34.19,Default,,0000,0000,0000,,ก็แบบว่า ฉันยุ่งมากๆ
Dialogue: 0,0:15:34.19,0:15:36.89,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าโรงเรียนเปิดแล้ว
Dialogue: 0,0:15:36.89,0:15:39.93,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งบางทีเธออาจจะไม่รู้
Dialogue: 0,0:15:39.93,0:15:43.81,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเธอเป็นปลาวาฬ คงไม่รู้หรอก
Dialogue: 0,0:15:43.81,0:15:48.49,Default,,0000,0000,0000,,และฉันก็โทรมาหาเพื่อจะบอกว่า
Dialogue: 0,0:15:48.49,0:15:52.18,Default,,0000,0000,0000,,สุขสันต์วันคริสมาสนะ
Dialogue: 0,0:15:52.18,0:15:56.78,Default,,0000,0000,0000,,มีความสุขมากๆ
Dialogue: 0,0:15:56.78,0:16:03.65,Default,,0000,0000,0000,,และบ้ายบาย รูดอฟ ลาก่อน
Dialogue: 0,0:16:03.65,0:16:05.18,Default,,0000,0000,0000,,แม๊ต: อันที่จริงผมได้ติดต่อนิโก้
Dialogue: 0,0:16:05.18,0:16:08.31,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมไม่ได้ข่าวคราวมา 18 เดือน
Dialogue: 0,0:16:08.31,0:16:12.42,Default,,0000,0000,0000,,และผมก็เพิ่งฝากข้อความไว้สองวันก่อน
Dialogue: 0,0:16:12.42,0:16:14.85,Default,,0000,0000,0000,,เสียงของเขาต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
Dialogue: 0,0:16:14.85,0:16:18.35,Default,,0000,0000,0000,,แต่เขาให้พี่เลี้ยงเด็กของเขามาคุยโทรศัพท์
Dialogue: 0,0:16:18.35,0:16:22.21,Default,,0000,0000,0000,,และเธอก็เป็นมิตรกับรูดอล์ฟเช่นกัน
Dialogue: 0,0:16:22.21,0:16:26.56,Default,,0000,0000,0000,,นิโก้เป็นนักอ่านที่ดีที่สุด \Nที่ผมฝากความหวังไว้ได้
Dialogue: 0,0:16:26.56,0:16:30.29,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากจะเขียนเพื่อใครสักคน
Dialogue: 0,0:16:30.29,0:16:32.43,Default,,0000,0000,0000,,ให้เขาคนนั้นอยู่ในที่ซึ่งเขามีอารมณ์ร่วม
Dialogue: 0,0:16:32.43,0:16:34.66,Default,,0000,0000,0000,,ไปกับสิ่งที่ผมสร้างขึ้นมา
Dialogue: 0,0:16:34.66,0:16:38.36,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกโชคดี เด็กๆ อย่าง นิโก้ \Nเป็นนักอ่านที่ยอดเยี่ยม
Dialogue: 0,0:16:38.36,0:16:41.96,Default,,0000,0000,0000,,และพวกเขาสมควรที่จะได้นิทานที่ดีทีสุด\Nที่เราจะให้กับพวกเขาได้
Dialogue: 0,0:16:41.96,0:16:44.16,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณมากๆ ครับ
Dialogue: 0,0:16:44.16,0:16:46.82,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)