0:00:00.000,0:00:02.531
สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อแม็คครับ

0:00:02.531,0:00:06.589
งานของผมคือ การโกหกเด็กๆ

0:00:06.589,0:00:08.605
แต่มันเป็นการโกหกโดยสุจริตนะครับ

0:00:08.605,0:00:10.373
ผมเขียนหนังสือเด็ก

0:00:10.373,0:00:13.601
และมันก็มีวาทะจาก พาโบล ปิกัสโซ่ ที่ว่า

0:00:13.601,0:00:16.787
"เราทั้งผองรู้ว่าศิลปะนั้นไม่ใช่ความจริง

0:00:16.787,0:00:20.429
ศิลปะคือการโกหกที่ทำให้เราตระหนักถึงความจริง

0:00:20.429,0:00:23.127
หรืออย่างน้อย [br]ความจริงที่ทำให้เราได้เข้าใจ

0:00:23.127,0:00:25.237
ศิลปินต้องรู้กลเม็ดที่ซึ่ง

0:00:25.237,0:00:30.074
จะชักจูงคนอื่นๆ[br]ให้เข้าถึงความจริงในสิ่งที่เขาโกหก"

0:00:30.074,0:00:32.932
ผมได้ยินสิ่งนี้เมื่อผมยังเป็นเด็ก

0:00:32.932,0:00:34.623
และผมก็รักมันมาก

0:00:34.623,0:00:37.415
แต่ผมไม่รู้หรอก ว่ามันหมายถึงอะไร

0:00:37.415,0:00:38.992
(เสียงหัวเราะ)

0:00:38.992,0:00:40.889
ผมก็เลยคิดว่า จริงแล้วๆ[br]มันไม่ใช่ผมหรอกที่อยู่ตรงนี้

0:00:40.889,0:00:42.508
พูดกับคุณในวันนี้ เกี่ยวกับความคิด

0:00:42.508,0:00:44.721
ความจริง และการโกหก [br]นิยายและเรื่องจริง

0:00:44.721,0:00:46.573
แล้วผมจะแก้ปม

0:00:46.573,0:00:49.100
ของประโยคซ่อนเงื่อนพวกนี้ได้อย่างไร

0:00:49.100,0:00:52.527
และผมจะบอกว่า ผมมีเพาเวอร์พ้อย[br]มาสร้างแผนภาพเวนน์กัน

0:00:52.527,0:00:55.020
["ความจริง การโกหก"][br](เสียงหัวเราะ)

0:00:55.020,0:00:56.780
นั่นล่ะครับ นี่เลย ตู้ม

0:00:56.780,0:00:58.485
เรามีความจริงและการโกหก

0:00:58.485,0:00:59.557
และจากนั้นก็มีพื้นที่เล็กๆ

0:00:59.557,0:01:01.118
เส้นขอบ ในตรงกลาง

0:01:01.118,0:01:07.918
พื้นที่อันจำกัดจำเขี่ยนั้น คือศิลปะ

0:01:07.918,0:01:12.915
เอาล่ะ แผนภาพเวนน์ [br](เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

0:01:12.915,0:01:15.941
แต่นั่นก็ไม่ได้มีประโยชน์สักเท่าไร

0:01:15.941,0:01:20.316
สิ่งที่ทำให้ผมเข้าใจ

0:01:20.316,0:01:22.806
วาทะนั้น และประเภทของศิลปะ

0:01:22.806,0:01:25.023
อย่างน้อยๆ ก็ศิลปะของนิยาย ก็คือ

0:01:25.023,0:01:26.463
การทำงานกับเด็กๆ

0:01:26.463,0:01:28.723
ผมเคยเป็นที่ปรึกษาค่ายฤดูร้อน

0:01:28.723,0:01:31.010
ผมจะทำงานนั้นในช่วงฤดูร้อนนอกวิทยาลัย

0:01:31.010,0:01:34.389
และผมรักมันครับ

0:01:34.389,0:01:36.148
มันเป็นค่ายกีฬาฤดูร้อน

0:01:36.148,0:01:37.982
สำหรับเด็กอายุสี่ถึงหกปี

0:01:37.982,0:01:39.628
ผมมีหน้าที่ดูแลเด็กสี่ขวบ

0:01:39.628,0:01:41.431
ซึ่งมันดีเลยครับ เพราะว่า

0:01:41.431,0:01:44.780
เด็กสี่ขวบเล่นกีฬาไม่เป็น[br]ผมก็เล่นไม่เป็นเหมือนกัน

0:01:44.780,0:01:46.355
(เสียงหัวเราะ)

0:01:46.355,0:01:49.280
ผมเล่นกีฬาด้วยทักษะเท่าเด็กสี่ขวบ

0:01:49.280,0:01:52.997
แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ

0:01:52.997,0:01:54.696
เด็กๆ วิ่งเล่นอ้อมทุ่น แล้วก็รู้สึกร้อน

0:01:54.696,0:01:56.959
และก็จะมานั่งใต้ต้นไม้

0:01:56.959,0:01:59.804
ที่เดียวกับที่ผมนั่งอยู่ก่อนแล้ว [br]-(เสียงหัวเราะ)-

0:01:59.804,0:02:02.349
และผมก็จะสร้างเรื่องขึ้นมา เล่าให้พวกฟัง

0:02:02.349,0:02:04.168
และผมจะเล่าเรื่องเกี่ยวกับชีวิตผม

0:02:04.168,0:02:05.911
ผมจะเล่าเกี่ยวกับว่า ช่วงสุดสัปดาห์

0:02:05.911,0:02:09.126
ผมจะกลับบ้านและไปเป็นสายลับ[br]ของราชินีแห่งอังกฤษได้อย่างไร

0:02:09.126,0:02:12.447
และไม่นาน เด็กคนอื่นๆ

0:02:12.447,0:02:14.287
ผู้ซึ่งไม่ได้อยู่ในกลุ่มเด็กของผมด้วยซ้ำ

0:02:14.287,0:02:15.756
ก็จะเข้ามาหาผม และบอกว่า

0:02:15.756,0:02:17.668
"คุณคือ แม็ค บาร์นเน็ต ใช่มั้ย

0:02:17.668,0:02:20.737
คุณคือคนที่เป็นสายลับของราชินีอังกฤษ"

0:02:20.737,0:02:23.959
ผมก็รอมาทั้งชีวิต เพื่อให้คนแปลกหน้า

0:02:23.959,0:02:26.389
เข้ามาหาผมและถามคำถามนั้น

0:02:26.389,0:02:28.662
ในความฝันของผม [br]คนเหล่านั้นเป็นสาวรัสเซียร่างสะโอดสะอง

0:02:28.662,0:02:29.899
แต่รู้อะไรไหมครับ ถึงมันจะมาจากเด็กสี่ขวบ

0:02:29.899,0:02:34.528
คุณได้ในสิ่งที่คุณอยาก ในเบิร์คลีย์ แคลิฟอเนีย

0:02:34.528,0:02:38.956
และผมตระหนักว่า เรื่องที่ผมเล่านั้น

0:02:38.956,0:02:42.453
เป็นจริงในแง่มุมนี้ที่เป็นที่คุ้นเคยสำหรับผม

0:02:42.453,0:02:43.658
และมันก็น่าตื่นเต้น

0:02:43.658,0:02:45.864
ผมคิดว่า สิ่งสุดยอดที่สุดที่[br]ผมจะไม่มีวันลืมมันเลย

0:02:45.864,0:02:48.687
คือ มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ชื่อว่า ไรลี่[br]เธอตัวเล็กนิดเดียว

0:02:48.687,0:02:51.126
และเธอจะนำอาหารเที่ยงออกมาทุกวัน

0:02:51.126,0:02:53.466
และเธอจะขว้างผลไม้ทิ้ง

0:02:53.466,0:02:54.874
เธอจะเอาผลไม้มา

0:02:54.874,0:02:56.222
แม่เธอเอาแตงใส่กล่องมาให้ทุกวัน

0:02:56.222,0:02:57.971
และเธอก็จะปามันทิ้งใส่ต้นไอวี่

0:02:57.971,0:03:00.284
แต่เธอจะกินอาหารว่าง ขนมผลไม้

0:03:00.284,0:03:02.657
และขนมพุดดิ้ง ผมก็แบบว่า "ไรลี่

0:03:02.657,0:03:05.713
เธอทำแบบนี้ไม่ได้นะ[br]เธอต้องกินผลไม้สิ"

0:03:05.713,0:03:07.530
และเธอก็แบบว่า "ทำไมล่ะ

0:03:07.530,0:03:09.362
และผมบอกว่า [br]"เออ ตอนที่เธอโยนผลไม้ใส่ต้นไอวี่น่ะ

0:03:09.362,0:03:13.254
ไม่นาน มันก็จะโดนแตงบังซะหมด"

0:03:13.254,0:03:15.256
ซึ่งนั่นเป็นเหตุว่าทำไมผมคิดว่า ผมเหมาะกับ

0:03:15.256,0:03:20.875
การเล่านิทานให้เด็กๆ ฟัง [br]และไม่เป็นนักโภชนาการสำหรับเด็ก

0:03:20.875,0:03:22.763
และไรลี่ก็แบบว่า "นั่นคงไม่มีวันเกิดขึ้นหรอก

0:03:22.763,0:03:23.863
ไม่เกิดขึ้นหรอกน่า"

0:03:23.863,0:03:26.914
เพราะงั้น ในวันสุดท้ายของค่าย

0:03:26.914,0:03:29.367
ผมตื่นเช้าและได้แตงลูกใหญ่

0:03:29.367,0:03:31.393
มาจากร้านชำ

0:03:31.393,0:03:33.495
และผมก็ซ่อนมันไว้ในไอวี่

0:03:33.495,0:03:34.946
ตอนเวลาเที่ยง ผมก็แบบว่า

0:03:34.946,0:03:37.621
"ไรลี่ มานี่หน่อย และดูสิว่าเธอทำอะไรลงไป"

0:03:37.621,0:03:40.796
และ -(เสียงหัวเราะ)-

0:03:40.796,0:03:43.474
เธอค่อยๆเดินเข้าไปที่ต้นไอวี่[br]แล้วจากนั้นตาของเธอ

0:03:43.474,0:03:45.566
ก็เบิ่งโพลง และเธอก็ชี้ไปยังแตง

0:03:45.566,0:03:47.680
ที่ใหญ่กว่าหัวของเธอเสียอีก

0:03:47.680,0:03:50.650
จากนั้นเด็กทุกคนก็วิ่งเข้ามา[br]และวิ่งไปหาเธอ

0:03:50.650,0:03:52.237
แล้วหนึ่งในนั้นก็พูดว่า "เฮ่

0:03:52.237,0:03:54.126
ทำไมมันมีสติกเกอร์ติดอยู่ด้วยล่ะ"

0:03:54.126,0:03:57.350
(เสียงหัวเราะ)

0:03:57.350,0:03:59.819
ผมเลยบอกว่า "ถึงได้บอกไง

0:03:59.819,0:04:02.811
ว่าอย่าปาสติ๊กเกอร์ใส่ต้นไอวี่

0:04:02.811,0:04:08.283
ทิ้งถังขยะไปซะ เธอทำลายสิ่งแวดล้อมนะเนี่ย"

0:04:08.283,0:04:13.633
และไรลี่ก็ถือแตงนั้นไปๆ มาๆ ทั้งวัน

0:04:13.633,0:04:15.661
เธอภูมิใจมาก

0:04:15.661,0:04:20.505
และไรลี่ก็รู้[br]ว่าเธอไม่ได้ปลูกแตงขึ้นมาในเจ็ดวัน

0:04:20.505,0:04:23.441
แต่เธอยังรู้อีกว่าเธอทำ

0:04:23.441,0:04:25.657
และมันก็เป็นที่ที่แปลก

0:04:25.657,0:04:28.402
แต่มันไม่ใช่แค่ที่ซึ่งเด็กสามารถไปถึง

0:04:28.402,0:04:31.934
มันเป็นอะไรก็ได้ [br]ศิลปะสามารถนำเราไปถึงที่นั่น

0:04:31.934,0:04:33.891
เธออยู่ตรงกลางของสถานที่นั้น

0:04:33.891,0:04:37.316
ที่ซึ่งคุณอาจเรียกมันได้ว่าเป็นศิลปะหรือนิยาย

0:04:37.316,0:04:39.381
ผมจะเรียกมันว่า ความอัศจรรย์

0:04:39.381,0:04:42.010
มันเป็นสิ่งที่โคลริดจ์ (Coleridge) เรียกว่า[br]การยอมต่อการแขวนลอยของความเหลือเชื่อ

0:04:42.010,0:04:43.690
หรือ ศรัทธาทางกวี

0:04:43.690,0:04:46.100
สำหรับวินาทีเหล่านั้น[br]ไม่ว่ามันจะประหลาดสักแค่ไหน ที่ที่เรื่องราว

0:04:46.100,0:04:48.140
มีความคล้ายใกล้กับความจริง

0:04:48.140,0:04:50.117
และคุณก็จะเชื่อมัน

0:04:50.117,0:04:51.747
มันไม่ใช่แค่เด็กที่จะไปถึงที่นั้นไปได้

0:04:51.747,0:04:54.436
ผู้ใหญ่ก็เช่นกัน [br]และเราไปถึงที่นั่นได้เมื่อเราอ่าน

0:04:54.436,0:04:56.686
นั่นเป็นเหตุว่าทำไม คนถึงใช้เวลาสองวัน

0:04:56.686,0:05:00.220
ลงไปที่ดับลินเพื่อเดินเที่ยวเมือง

0:05:00.220,0:05:05.825
ในวันบลูม และชมทุกอย่างที่เกิดขึ้น[br]ใน "ยูลิซิส"

0:05:05.825,0:05:08.080
แม้ว่ามันไม่เคยมีอะไรที่เกิดขึ้นจริงๆ

0:05:08.080,0:05:10.337
หรือคนที่ไปลอนดอน และไปที่ถนนเบเคอร์

0:05:10.337,0:05:11.809
เพื่อไปดูบ้านของเชอร์ล๊อค โฮล์ม

0:05:11.809,0:05:13.936
แม้ว่า 221B จะเป็นแค่เลขที่บ้านที่ถูกพ่นไว้

0:05:13.936,0:05:17.082
บนตึกที่ไม่เคยมีที่อยู่จริง

0:05:17.082,0:05:18.807
เรารู้ว่าตัวละครพวกนี้ไม่มีจริง

0:05:18.807,0:05:21.427
แต่เรามีความรู้สึกจริงๆ ต่อพวกมัน

0:05:21.427,0:05:22.471
และพวกเราสามารถทำอย่างนั้นได้

0:05:22.471,0:05:24.364
เรารู้ว่าตัวละครเหล่านี้ไม่มีอยู่จริง

0:05:24.364,0:05:27.682
แต่กระนั้นเราก็ยังรู้ว่าพวกมันมีอยู่

0:05:27.682,0:05:31.338
เด็กๆ สามารถไปถึงที่นั่นได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่

0:05:31.338,0:05:32.891
และนั่นเป็นเหตุว่าทำไม[br]ผมจึงรักการเขียนเพื่อเด็กๆ

0:05:32.891,0:05:34.871
ผมคิดว่าเด็กๆ เป็นผู้ฟังที่ดี

0:05:34.871,0:05:39.260
ต่อวรรณกรรมบันเทิงที่มีสาระ

0:05:39.260,0:05:42.084
เมื่อผมเป็นเด็ก

0:05:42.084,0:05:44.710
ผมหมกมุ่นกับนิยายประตูลับ

0:05:44.710,0:05:45.871
อย่างเช่น "นาเนีย"

0:05:45.871,0:05:49.574
เมื่อคุณเปิดตู้เสื้อผ้า[br]และเดินผ่านเข้าไปยังดินแดนอัศจรรย์

0:05:49.574,0:05:52.304
และผมก็เชื่อว่าประตูลับนั้นมีอยู่จริง

0:05:52.304,0:05:54.332
และผมก็ตามหามันและพยายามที่จะเข้าไป

0:05:54.332,0:05:58.076
ผมต้องการที่จะมีชีวิตและเข้าไป[br]ยังโลกแห่งนิยาย

0:05:58.076,0:06:03.771
ผมจะพยายามเปิดตู้เสื้อผ้าเสมอ [br](เสียงหัวเราะ)

0:06:03.771,0:06:06.548
ผมจะเข้าไปในตู้เสื้อผ้าของแฟนแม่ผม

0:06:06.548,0:06:08.798
มันไม่มีโลกอัศจรรย์อะไรในนั้น

0:06:08.798,0:06:11.386
แต่มันมีของแปลกๆ อย่างอื่น[br]ที่ผมคิดว่าแม่ผมควรรู้

0:06:11.386,0:06:13.107
(เสียงหัวเราะ)

0:06:13.107,0:06:17.272
และผมก็ดีใจที่ได้บอกเธอ

0:06:19.545,0:06:23.683
หลังจากจบมหาวิทยาลัย[br]งานแรกของผมคือการทำงาน

0:06:23.683,0:06:26.231
หลังประตูลับบานหนึ่ง

0:06:26.231,0:06:28.188
ที่แห่งนั้นคือ 826 บาเลนเซีย

0:06:28.188,0:06:30.280
มันอยู่ที่ 826 ถนนบาเลนเซีย

0:06:30.280,0:06:32.766
ในแมนชั่นในซานฟรานซิสโก

0:06:32.766,0:06:34.792
และเมื่อผมทำงานที่นั่น[br]มันก็มีสำนักพิมพ์

0:06:34.792,0:06:37.431
สำนักงานใหญ่ที่นั่นชื่อว่า แม็คสวีนี่

0:06:37.431,0:06:40.585
เป็นศูนย์การเขียนที่ไม่แสวงหาผลกำไร[br]ชื่อ 826 บาเลนเซีย

0:06:40.585,0:06:42.790
แต่ทางด้านหน้า

0:06:42.790,0:06:44.360
เป็นร้านแปลกๆ

0:06:44.360,0:06:45.787
ร้านนี้อยู่ในเขตร้านค้า

0:06:45.787,0:06:48.903
และในซานฟรานซิสโก [br]พวกเขาจะไม่ให้เราทำการเปลี่ยนแปลง

0:06:48.903,0:06:51.790
และนักเขียนผู้ก่อตั้งมัน[br]ชื่อว่า เดฟ เอกเกอร์

0:06:51.790,0:06:54.129
ยอมทำตามกฎและบอกว่า "ก็ได้

0:06:54.129,0:06:58.505
ผมจะสร้างร้านขายของโจรสลัด"

0:06:58.505,0:07:01.583
และนั่นก็เป็นสิ่งที่เขาทำ (เสียงหัวเราะ)

0:07:01.583,0:07:03.534
มันสวยงามครับ เป็นไม้ทั้งหมด

0:07:03.534,0:07:05.464
มีเก๊ะที่คุณสามารถดึงออกมา[br]แล้วเจอมะนาว

0:07:05.464,0:07:08.483
คุณจะได้ไม่เป็นเลือดออกตามไรฟัน

0:07:08.483,0:07:10.631
พวกเขามีที่ปิดตาสีต่างๆ

0:07:10.631,0:07:13.331
เพราะเมื่อมันถึงฤดูใบไม้ผลิ[br]โจรสลัดก็อยากออกอาละวาด

0:07:13.331,0:07:17.674
คุณไม่รู้หรอก สีดำน่ะมันน่าเบื่อ [br]เลยมีสีพาสเทล

0:07:17.674,0:07:19.670
หรือตาที่มีสีต่างๆ

0:07:19.670,0:07:21.475
ก็แค่ตาแก้ว ก็ขึ้นอยู่ว่าคุณต้องการแบบไหน

0:07:21.475,0:07:25.187
เพื่อที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้

0:07:25.187,0:07:28.312
และเป็นที่น่าแปลกร้านนี้

0:07:28.312,0:07:32.324
มีคนแวะเวียนมาและซื้อสินค้าจากร้าน

0:07:32.324,0:07:34.151
จนทำให้ร้านจ่ายค่าเช่าที่

0:07:34.151,0:07:36.215
สำหรับศูนย์สอนเสริม ซึ่งอยู่ทางด้านหลังได้

0:07:36.215,0:07:39.267
แต่สำหรับผม สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นก็คือ

0:07:39.267,0:07:41.918
ผมคิดว่าคุณภาพงานที่เราทำ

0:07:41.918,0:07:44.404
เด็กเข้ามาและได้รับการสอนการเขียน

0:07:44.404,0:07:48.670
และเมื่อคุณต้องเดินเข้าไปยังที่แห่งนิยายที่ประหลาด[br]เพื่อที่จะทำงานเขียน

0:07:48.670,0:07:52.420
มันจะมีผลต่องานที่คุณจะทำ

0:07:52.420,0:07:54.607
มันเป็นประตูลับที่คุณเดินผ่านเข้าไป

0:07:54.607,0:07:57.358
ผมกำกับ 826 ในลอสแองเจลิส

0:07:57.358,0:08:00.840
และมันก็เป็นหน้าที่ของผม[br]ที่จะสร้างห้องเก็บของข้างล่างนี้

0:08:00.840,0:08:04.400
เราก็เลยมีเอคโคพาร์ค ทาม แทรเวล มาร์ท[br](The Echo Park Time Travel Mart)

0:08:04.400,0:08:07.240
นั่นคำขวัญของเรา[br]"เมื่อใดก็ตามที่คุณอยู่ตรงนั้น พวกเราเคยอยู่ตรงนั้นแล้ว"

0:08:07.240,0:08:11.100
(เสียงหัวเราะ)

0:08:11.100,0:08:15.857
และบนซันเซท โบลาวาร์ด [br]ในลอสแองเจลิส

0:08:15.857,0:08:17.967
เจ้าหน้าที่ผู้เป็นมิตรของเราก็พร้อมช่วยเหลือ

0:08:17.967,0:08:20.110
พวกเขามาจากทุกยุค

0:08:20.110,0:08:23.719
รวมถึง ยุค 1980 คนที่อยู่ตรงท้าย

0:08:23.719,0:08:25.916
เขามาจากอดีตที่ย้อนไปไม่นานนัก

0:08:25.916,0:08:27.618
มียอดพนักงานประจำเดือนของเรา

0:08:27.618,0:08:30.604
รวมถึง เจงกิส ข่าน, ชาร์ล ดิคเกน

0:08:30.604,0:08:33.596
บุคคลสำคัญบางคนก็เข้ามาในลำดับของเรา

0:08:33.596,0:08:35.947
นี่คือส่วนที่เกี่ยวกับยา

0:08:35.947,0:08:37.286
เรามียาสำหรับผู้ป่วย

0:08:37.286,0:08:39.637
โหลคาโนปิกสำหรับอวัยวะ

0:08:39.637,0:08:41.271
สบู่คอมมิวนิสต์ที่บอกว่า

0:08:41.271,0:08:45.722
"นี่เป็นสบู่สำหรับทั้งปีนี้"[br](เสียงหัวเราะ)

0:08:45.722,0:08:47.938
เครื่องทำน้ำปั่นเราเสีย

0:08:47.938,0:08:50.571
ในคืนเปิดตัว[br]และเราก็ไม่รู้จะทำยังไง

0:08:50.571,0:08:52.810
พวกนักออกแบบถูกป้ายด้วยน้ำหวานแดง

0:08:52.810,0:08:55.284
ให้เหมือนกับว่าเขาเพิ่งไปฆ่าใครมา

0:08:55.284,0:08:56.971
ซึ่งมันก็เป็นที่กังขาอยู่

0:08:56.971,0:08:59.021
สำหรับนักออกแบบคนนั้น

0:08:59.021,0:09:00.607
และเราก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร

0:09:00.607,0:09:01.639
มันกำลังจะกลายเป็นจุดเด่นของร้านเรา

0:09:01.639,0:09:02.984
เราก็เลยปะป้ายไว้ว่า

0:09:02.984,0:09:07.489
"เสีย กลับมาพรุ่งนี้นะ"[br](เสียงหัวเราะ)

0:09:07.489,0:09:09.525
และนั่นก็จบลงว่ามันเหมาะจะเป็นตลก[br]มากกว่าเป็นน้ำปั่น

0:09:09.525,0:09:13.621
เราก็เลยทิ้งไว้อย่างนั้นแหละ

0:09:13.621,0:09:17.934
อึแมมมอธ แต่ละอันหนักประมาณเจ็ดปอนด์

0:09:17.934,0:09:20.134
ยาไล่บาบาเรี่ยน มันมีสลัดเต็มเลยครับ

0:09:20.134,0:09:24.712
และพอเพอร์รี่ - สิ่งที่บาบาเรี่ยนเกลียด

0:09:24.712,0:09:26.670
ภาษาที่ตายแล้ว

0:09:26.670,0:09:29.370
(เสียงหัวเราะ)

0:09:29.370,0:09:32.450
ปลิง หมอตัวน้อยตามธรรมชาติ

0:09:32.450,0:09:35.590
และกลิ่นไวกิ้ง ซึ่งมีอยู่หลายกลิ่นทีเดียว

0:09:35.590,0:09:39.595
นิ้วเท้า เหงือ และผักเน่า ขี้เถ้า[br]

0:09:39.595,0:09:41.703
เพราะเราเชื่อว่าสเปรย์ดับกลิ่นแอ๊กซ์

0:09:41.703,0:09:43.366
เป็นอะไรสิ่งเดียวที่คุณอาจเจอในสนามรบ

0:09:43.366,0:09:47.560
ที่ไม่ได้เจออยู่ใต้วงแขน (เสียงหัวเราะ)

0:09:47.560,0:09:49.544
และนี่คือแผงวงจรความรู้สึก

0:09:49.544,0:09:51.771
ฉะนั้นหุ่นยนต์สามารถรักหรือกลัวได้

0:09:51.771,0:09:53.481
ของที่เราขายดีที่สุดคือ ชรัดเดิร์นฟรอด

0:09:53.481,0:09:54.782
ซึ่งเราคาดไม่ถึง

0:09:54.782,0:09:55.793
(เสียงหัวเราะ)

0:09:55.793,0:09:58.240
เราไม่ได้คิดว่ามันจะเกิดขึ้น

0:09:58.240,0:10:00.501
แต่มันมีการไม่แสวงหาผลกำไรอยู่เบื้องหลัง

0:10:00.501,0:10:02.481
และเด็กๆ ก็ผ่านประตูเข้ามา [br]ตรงที่บอกว่า "สำหรับพนักงานเท่านั้น"

0:10:02.481,0:10:03.696
และพวกเขาก็เข้ามาในที่

0:10:03.696,0:10:05.870
ซึ่งพวกเขาทำการบ้าน และเขียนเรื่องราว

0:10:05.870,0:10:08.330
และสร้างภาพยนตร์ และงานเปิดตัวหนังสือ

0:10:08.330,0:10:09.814
ซึ่งเด็กๆ จะอ่านมัน

0:10:09.814,0:10:11.716
เรามีสาขาที่พิมพ์

0:10:11.716,0:10:13.145
สิ่งที่เขียนโดยเด็กๆ

0:10:13.145,0:10:14.202
ผู้ซึ่งมาที่นี่หลังโรงเรียนเลิกทุกวัน

0:10:14.202,0:10:15.730
พวกเรามีงานเลี้ยงเปิดตัว

0:10:15.730,0:10:18.677
พวกเขากินเค้ก และอ่านให้ผู้ปกครองฟัง

0:10:18.677,0:10:21.529
และดื่มนมจากแก้วแชมเปญ

0:10:21.529,0:10:24.777
มันกลายเป็นพื้นที่พิเศษ

0:10:24.777,0:10:27.996
เพราะมันมีพื้นที่แปลกๆ ด้านหน้า

0:10:27.996,0:10:31.295
ตลกนั้นไม่ตลก

0:10:31.295,0:10:33.695
คุณไม่สามารถหารอยตะเข็บต่อบนนิยายได้

0:10:33.695,0:10:36.603
และผมก็รักมัน [br]ส่วนเล็กๆ ของนิยายนี้เอง

0:10:36.603,0:10:39.865
ที่สร้างอาณานิคมบนโลกแห่งความจริง

0:10:39.865,0:10:43.922
ผมเห็นมันเป็นดังหนังสือที่มีสามมิติ

0:10:43.922,0:10:46.162
มีคำเรียกว่า เมทตาฟิกชั่น (metafiction)

0:10:46.162,0:10:50.245
และนั่นก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับเรื่อง

0:10:50.245,0:10:51.820
และการเล่าเรื่องแบบนั้นก็ได้รับโอกาสสำคัญแล้วในตอนนี้

0:10:51.820,0:10:53.845
โอกาสสำคัญอันยิ่งใหญ่สุดท้ายของมัน[br]อาจเป็นในยุค 1960

0:10:53.845,0:10:56.522
ที่มีนักประพันธ์อย่างจอห์น บาร์ท [br]และวิลเลี่ยม แกดดิซ

0:10:56.522,0:10:57.770
แต่มันก็ยังคงวนเวียนอยู่

0:10:57.770,0:11:01.311
มันเก่าพอๆ กับเรื่องเล่าเอง

0:11:01.311,0:11:03.851
และหนึ่งในเทคนิคการเล่าเรื่องซ้อนเรื่อง

0:11:03.851,0:11:05.645
คือการทำลายกำแพงที่สี่ โอเคไหมครับ

0:11:05.645,0:11:08.895
มันคือเมื่อนักแสดงจะหันไปหาผู้ชม

0:11:08.895,0:11:09.961
และบอกว่า "ผมเป็นนักแสดง

0:11:09.961,0:11:12.552
พวกนี้เป็นแค่คานค้ำหลังคา"

0:11:12.552,0:11:14.577
และแม้ว่านั่นจะเป็นวินาทีแห่งความซื่อสัตย์

0:11:14.577,0:11:16.803
ผมก็ยังอยากจะเถียงว่า มันเป็นการโกหก

0:11:16.803,0:11:19.559
แต่มันควรจะเป็นอย่างนั้น [br]เพื่อปูพื้นสิ่งที่สร้างขึ้นมา

0:11:19.559,0:11:21.246
ของนิยาย

0:11:21.246,0:11:23.395
สำหรับผม ผมชอบสิ่งที่ตรงกันข้าม

0:11:23.395,0:11:25.529
ถ้าผมกำลังที่จะทำลายกำแพงที่สี่

0:11:25.529,0:11:27.872
ผมต้องการให้นิยายหลบหนี

0:11:27.872,0:11:29.955
และเข้าไปในโลกแห่งความจริง

0:11:29.955,0:11:34.554
ผมต้องการให้หนังสือเป็นประตูลับที่เปิดออก

0:11:34.554,0:11:37.446
และให้เรื่องราวหลั่งไหลออกสู่ความจริง

0:11:37.446,0:11:40.427
และผมจึงพยายามที่จะทำสิ่งนี้ [br]ในหนังสือของผม

0:11:40.427,0:11:41.970
และนี่เป็นตัวอย่างหนึ่ง

0:11:41.970,0:11:43.892
นี่เป็นหนังสือเล่มแรกที่ผมได้ทำขึ้น

0:11:43.892,0:11:46.513
มันเรียกว่า "บิลลี่ ทวิตเตอร์[br]และปัญหาปลาวาฬสีน้ำเงินของเขา"

0:11:46.513,0:11:48.643
และมันเกี่ยวกับเด็ก[br]ที่ได้ปลาวาฬสีน้ำเงินมาเป็นสัตว์เลี้ยง

0:11:48.643,0:11:50.229
แต่มันเป็นการลงโทษ

0:11:50.229,0:11:52.704
และมันทำให้ชีวิตเขาแย่

0:11:52.704,0:11:55.516
มันถูกส่งมาถึงเขาภายในข้ามคืน[br]โดย "เฟดอัพ" (สุดเซ็ง)

0:11:55.516,0:11:58.106
(เสียงหัวเราะ)

0:11:58.106,0:12:00.100
และเขาต้องเอามันไปโรงเรียนด้วย

0:12:00.100,0:12:01.454
เขาอยู่ในซานฟรานซิสโก —

0:12:01.454,0:12:03.985
ซึ่งเป็นเมืองที่เลี้ยงปลาวาฬสีน้ำเงินลำบากมาก

0:12:03.985,0:12:08.419
มีภูเขามากมาย ที่พักอาศัยก็หรูหรา

0:12:08.419,0:12:10.927
ตลาดนี้ก็วุ่นวาย คนก็ด้วย

0:12:10.927,0:12:14.718
แต่ภายใต้เปลือกนั้นคือสิ่งนี้

0:12:14.718,0:12:18.904
และนั่นคือปกที่อยู่ใต้ส่วนคลุมปก

0:12:18.904,0:12:20.284
และมันก็มีโฆษณา

0:12:20.284,0:12:23.527
ที่เสนอให้ทดลองแบบไม่มีเงื่อนไขฟรี 30 วัน

0:12:23.527,0:12:25.426
สำหรับปลาวาฬสีน้ำเงิน

0:12:25.426,0:12:28.420
และคุณสามารถแค่ส่งมัน[br]ในซองจดหมายที่ติดแสตมป์ จ่าหน้าถึงตัวเอง

0:12:28.420,0:12:32.270
และเราจะส่งปลาวาฬไปให้คุณ

0:12:32.270,0:12:36.610
และเด็กๆ ก็เขียนมา

0:12:36.610,0:12:40.018
และนี่คือจดหมาย มันบอกว่า "ถึงผู้รับ

0:12:40.018,0:12:43.199
ผมขอพนันคุณด้วยเงิน 10 ดอลลาร์[br]คุณจะไม่มีทางส่งปลาวาฬสีน้ำเงินมาหรอก

0:12:43.199,0:12:45.676
อีเลียต แกนนอน (6 ขวบ)"

0:12:45.676,0:12:49.350
(เสียงหัวเราะ) (เสียงปรบมือ)

0:12:50.838,0:12:52.960
ดังนั้น ที่อีเลียตและเด็กคนอื่นๆ

0:12:52.960,0:12:55.451
ที่ส่งสิ่งนี้มา ได้กลับไป

0:12:55.451,0:12:58.376
คือจดหมายที่มีตัวพิมพ์เล็กๆ[br]จากบริษัทกฎหมายของนอร์เวย์ —

0:12:58.376,0:13:02.337
(เสียงหัวเราะ) —

0:13:02.337,0:13:05.698
ที่บอกว่า ด้วยเหตุที่มีการเปลี่ยนแปลง[br]กฎหมายภาษี

0:13:05.698,0:13:07.905
ปลาวาฬของพวกเขาถูกกักอยู่ที่โซเนียมฟัว [br](Sognefjord)

0:13:07.905,0:13:09.129
ซึ่งเป็นฟยอร์จสุดสวย

0:13:09.129,0:13:10.593
และจากนั้น[br]มันก็เล่าเรื่องเกี่ยวกับโซเนียมฟัว

0:13:10.593,0:13:13.073
และอาหารนอร์เวย์นิดหน้อย[br]มันพล่ามนอกเรื่อง

0:13:13.073,0:13:14.855
(เสียงหัวเราะ)

0:13:16.767,0:13:18.680
แต่จบลงด้วยการบอกว่า

0:13:18.680,0:13:21.414
ปลาวาฬของคุณอยากได้ยินจากคุณ

0:13:21.414,0:13:23.000
เขามีเบอร์โทรศัพท์

0:13:23.000,0:13:27.714
คุณสามารถโทรไปฝากข้อความให้เขาได้

0:13:27.714,0:13:30.290
และเมื่อคุณโทรไปและฝากข้อความ

0:13:30.290,0:13:32.281
คุณแค่...ตอนจบของข้อความออก

0:13:32.281,0:13:37.399
จะมีเสียงปลาวาฬและเสียงปี๊บ

0:13:37.399,0:13:40.954
ซึ่งเสียงมันก็คล้ายๆ เสียงปลาวาฬ

0:13:40.954,0:13:42.934
และพวกเขาก็ได้รูปปลาวาฬด้วย

0:13:42.934,0:13:45.465
นี่คือรูดอล์ฟ

0:13:45.465,0:13:48.806
และรูดอล์ฟเป็นของเด็กที่ชื่อว่านิโก้

0:13:48.806,0:13:53.088
ผู้ซึ่งเป็นเด็กคนแรกๆ ที่โทรเข้ามา

0:13:53.088,0:13:55.398
และผมจะเล่นเสียงข้อความบางส่วนของนิโก้

0:13:55.398,0:13:59.530
นี่คือข้อความแรกที่ผมได้จากนิโก้

0:13:59.530,0:14:01.769
(เสียง) นิโก้: สวัสดี นี่นิโก้นะ

0:14:01.769,0:14:05.803
ฉันเป็นเจ้าของเธอ รูดอล์ฟ สวัสดี

0:14:05.803,0:14:09.279
นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ฉันได้คุยกับเธอ

0:14:09.279,0:14:15.523
และฉันอาจได้คุยกับเธอวันอื่นอีกเร็วๆ นี้ บาย

0:14:15.523,0:14:18.110
แม็ค บาร์นเน็ต: นิโก้โทรกลับมา อีกสักชั่วโมงต่อมา

0:14:18.110,0:14:20.360
(เสียงหัวเราะ)

0:14:20.360,0:14:24.297
และอีกข้อความหนึ่งของนิโก้

0:14:24.297,0:14:27.840
(เสียง) นิโก้: สวัสดี รูดอล์ฟ นี่นิโก้นะ

0:14:27.840,0:14:32.993
ฉันไม่ได้พูดกับเธอมานาน

0:14:32.993,0:14:37.688
แต่ฉันพูดกับเธอวันเสาร์หรืออาทิตย์

0:14:37.688,0:14:39.938
ใช่ วันเสาร์หรืออาทิตย์

0:14:39.938,0:14:42.953
ฉันเลยโทรมาอีกที

0:14:42.953,0:14:47.869
เพื่อบอกว่า สวัสดี และฉันสงสัยว่า[br]เธอกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้

0:14:47.869,0:14:50.805
ฉันจะโทรหาเธออีกนะ

0:14:50.805,0:14:52.988
พรุ่งนี้ หรือวันนี้

0:14:52.988,0:14:57.184
แล้วฉันจะพูดกับเธออีก บาย

0:14:57.184,0:15:01.492
แม็ค: เขาทำอีกครับ เขาโทรมาอีกในวันนั้น

0:15:01.492,0:15:05.373
เขาทิ้งข้อความไว้ 25 ข้อความสำหรับรูดอล์ฟ

0:15:05.373,0:15:08.125
เป็นเวลาตลอดสี่ปี

0:15:08.125,0:15:10.216
คุณรู้เรื่องของเขาทั้งหมด

0:15:10.216,0:15:11.852
และเรื่องย่าที่เขารัก

0:15:11.852,0:15:14.207
และยายที่เขารักน้อยกว่านิดนึง —

0:15:14.207,0:15:16.400
(เสียงหัวเราะ) —

0:15:16.400,0:15:18.827
และปริศนาอักษรไขว้ที่เขาทำ

0:15:18.827,0:15:22.607
และนี่ — ผมจะเล่นข้อความจากนิโก้[br]ให้คุณฟังอีกอัน

0:15:22.607,0:15:25.910
นี่คือข้อความคริสมาสต์จากนิโก้

0:15:25.910,0:15:28.273
[บี๊บ] (เสียง) นิโก้: สวัสดี รูดอล์ฟ

0:15:28.273,0:15:31.528
ขอโทษนะที่ฉันไม่ได้คุยกับเธอตั้งนาน

0:15:31.528,0:15:34.194
ก็แบบว่า ฉันยุ่งมากๆ

0:15:34.194,0:15:36.893
เพราะว่าโรงเรียนเปิดแล้ว

0:15:36.893,0:15:39.926
ซึ่งบางทีเธออาจจะไม่รู้

0:15:39.926,0:15:43.807
เพราะเธอเป็นปลาวาฬ คงไม่รู้หรอก

0:15:43.807,0:15:48.487
และฉันก็โทรมาหาเพื่อจะบอกว่า

0:15:48.487,0:15:52.177
สุขสันต์วันคริสมาสนะ

0:15:52.177,0:15:56.778
มีความสุขมากๆ

0:15:56.778,0:16:03.651
และบ้ายบาย รูดอฟ ลาก่อน

0:16:03.651,0:16:05.175
แม๊ต: อันที่จริงผมได้ติดต่อนิโก้

0:16:05.175,0:16:08.306
ที่ผมไม่ได้ข่าวคราวมา 18 เดือน

0:16:08.306,0:16:12.424
และผมก็เพิ่งฝากข้อความไว้สองวันก่อน

0:16:12.424,0:16:14.850
เสียงของเขาต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

0:16:14.850,0:16:18.350
แต่เขาให้พี่เลี้ยงเด็กของเขามาคุยโทรศัพท์

0:16:18.350,0:16:22.211
และเธอก็เป็นมิตรกับรูดอล์ฟเช่นกัน

0:16:22.211,0:16:26.561
นิโก้เป็นนักอ่านที่ดีที่สุด [br]ที่ผมฝากความหวังไว้ได้

0:16:26.561,0:16:30.287
ผมอยากจะเขียนเพื่อใครสักคน

0:16:30.287,0:16:32.428
ให้เขาคนนั้นอยู่ในที่ซึ่งเขามีอารมณ์ร่วม

0:16:32.428,0:16:34.664
ไปกับสิ่งที่ผมสร้างขึ้นมา

0:16:34.664,0:16:38.365
ผมรู้สึกโชคดี เด็กๆ อย่าง นิโก้ [br]เป็นนักอ่านที่ยอดเยี่ยม

0:16:38.365,0:16:41.960
และพวกเขาสมควรที่จะได้นิทานที่ดีทีสุด[br]ที่เราจะให้กับพวกเขาได้

0:16:41.960,0:16:44.162
ขอบคุณมากๆ ครับ

0:16:44.162,0:16:46.817
(เสียงปรบมือ)