1
00:00:00,439 --> 00:00:02,531
Γεια σας, με λένε Μακ.

2
00:00:02,531 --> 00:00:06,589
Δουλειά μου είναι
να λέω ψέματα στα παιδιά,

3
00:00:06,589 --> 00:00:08,605
όμως είναι ειλικρινή ψέματα.

4
00:00:08,605 --> 00:00:10,373
Γράφω παιδικά βιβλία

5
00:00:10,373 --> 00:00:13,601
και σύμφωνα με ένα απόσπασμα
του Πάμπλο Πικάσσο,

6
00:00:13,601 --> 00:00:16,787
«Όλοι γνωρίζουμε
πως η Τέχνη δεν είναι αλήθεια,

7
00:00:16,787 --> 00:00:20,429
αλλά ένα ψέμα που μας κάνει
να κατανοούμε την αλήθεια

8
00:00:20,429 --> 00:00:23,127
ή έστω την αλήθεια
που είναι δυνατόν να καταλάβουμε.

9
00:00:23,127 --> 00:00:25,237
Ο καλλιτέχνης πρέπει να ξέρει τον τρόπο

10
00:00:25,237 --> 00:00:30,074
να πείθει τους άλλους
για την αλήθεια των ψεμάτων του».

11
00:00:30,074 --> 00:00:32,932
Το πρωτάκουσα όταν ήμουν παιδί

12
00:00:32,932 --> 00:00:34,623
και μου άρεσε πολύ,

13
00:00:34,623 --> 00:00:37,415
όμως δεν είχα ιδέα τι σήμαινε.

14
00:00:37,415 --> 00:00:38,892
(Γέλια)

15
00:00:38,892 --> 00:00:40,889
Έτσι σκέφτηκα, 
ξέρετε γι' αυτό είμαι εδώ,

16
00:00:40,889 --> 00:00:42,508
να σας μιλήσω απόψε σχετικά

17
00:00:42,508 --> 00:00:44,961
με αλήθειες και ψέματα,
φαντασία και πραγματικότητα.

18
00:00:44,961 --> 00:00:46,573
Πώς μπορώ λοιπόν να ξεδιαλύνω

19
00:00:46,573 --> 00:00:49,100
αυτό το κουβάρι από φράσεις;

20
00:00:49,100 --> 00:00:52,527
Κι είπα, μιας κι έχω PowerPoint,
ας φτιάξω ένα διάγραμμα Βεν.

21
00:00:52,527 --> 00:00:55,020
[Αλήθεια, Ψέματα]
(Γέλια)

22
00:00:55,020 --> 00:00:56,700
Να το λοιπόν εκεί πέρα, μπουμ.

23
00:00:56,700 --> 00:00:58,215
Έχουμε αλήθειες και ψέματα

24
00:00:58,215 --> 00:00:59,697
κι υπάρχει ένας μικρός χώρος,

25
00:00:59,697 --> 00:01:01,118
στα όρια, εκεί στη μέση.

26
00:01:01,118 --> 00:01:07,918
Αυτή η οριακή περιοχή είναι η τέχνη.

27
00:01:07,918 --> 00:01:12,915
Εντάξει, διάγραμμα Βεν.
(Γέλια) (Χειροκρότημα)

28
00:01:12,915 --> 00:01:15,941
Στην ουσία δεν μας βοηθάει και πολύ.

29
00:01:15,941 --> 00:01:20,316
Αυτό που μ' έκανε να κατανοήσω

30
00:01:20,316 --> 00:01:22,806
την παραπάνω ρήση, 
τι πραγματικά είναι η τέχνη

31
00:01:22,806 --> 00:01:25,023
ή έστω η τέχνη της μυθοπλασίας,

32
00:01:25,023 --> 00:01:26,463
ήταν η εργασία μου με παιδιά.

33
00:01:26,463 --> 00:01:28,723
Ήμουν σύμβουλος σε θερινή κατασκήνωση.

34
00:01:28,723 --> 00:01:31,310
Δούλευα κατά τις θερινές διακοπές
του κολεγίου μου

35
00:01:31,310 --> 00:01:33,909
και μ' άρεσε πολύ.

36
00:01:34,389 --> 00:01:36,148
Ήταν μια αθλητική θερινή κατασκήνωση

37
00:01:36,148 --> 00:01:37,982
για παιδιά τεσσάρων έως έξι ετών.

38
00:01:37,982 --> 00:01:39,628
Ήμουν υπεύθυνος για τα τετράχρονα,

39
00:01:39,628 --> 00:01:41,431
πράγμα καλό, αφού

40
00:01:41,431 --> 00:01:44,780
τα τετράχρονα, δεν τα καταφέρνουν
στον αθλητισμό, όπως κι εγώ επίσης.

41
00:01:44,780 --> 00:01:46,355
(Γέλια)

42
00:01:46,355 --> 00:01:49,280
Κάνω αθλητισμό σε επίπεδο τετράχρονου,

43
00:01:49,280 --> 00:01:52,797
οπότε το αποτέλεσμα ήταν ότι τα παιδιά

44
00:01:52,797 --> 00:01:54,696
τρίπλαραν μερικούς κώνους, ζεσταίνονταν

45
00:01:54,696 --> 00:01:56,959
κι ύστερα κάθονταν κάτω από το δέντρο,

46
00:01:56,959 --> 00:01:59,804
όπου καθόμουν ήδη εγώ - (Γέλια) -

47
00:01:59,804 --> 00:02:02,349
και τους έλεγα ιστορίες που επινοούσα,

48
00:02:02,349 --> 00:02:04,168
ιστορίες από τη ζωή μου.

49
00:02:04,168 --> 00:02:05,911
Τους έλεγα πως τα σαββατοκύριακα

50
00:02:05,911 --> 00:02:09,326
πήγαινα σπίτι και κατασκόπευα
για λογαριασμό της Βασίλισσας της Αγγλίας.

51
00:02:09,326 --> 00:02:12,447
Σύντομα άλλα παιδιά,

52
00:02:12,447 --> 00:02:14,287
που δεν ανήκαν στη δική μου ομάδα,

53
00:02:14,287 --> 00:02:15,756
έρχονταν και μου έλεγαν:

54
00:02:15,756 --> 00:02:17,668
«Είσαι ο Μακ Μπαρνέτ, σωστά;

55
00:02:17,668 --> 00:02:20,737
Είσαι ο κατάσκοπος
της Βασίλισσας της Αγγλίας».

56
00:02:20,737 --> 00:02:23,959
Περίμενα όλη μου τη ζωή
να έρθει κάποιος ξένος

57
00:02:23,959 --> 00:02:26,389
να μου κάνει αυτή την ερώτηση.

58
00:02:26,389 --> 00:02:28,662
Στη φαντασία μου υπήρχαν λυγερές Ρωσίδες,

59
00:02:28,662 --> 00:02:30,049
όμως ξέρετε, τα τετράχρονα -

60
00:02:30,049 --> 00:02:34,528
ό,τι βρεις στο Μπέρκλεϋ
της Καλιφόρνιας, αυτό παίρνεις.

61
00:02:34,528 --> 00:02:38,956
Συνειδητοποίησα πως οι ιστορίες που έλεγα

62
00:02:38,956 --> 00:02:42,353
ήταν αληθινές,
με την έννοια της οικειότητας,

63
00:02:42,353 --> 00:02:43,848
και πραγματικά συναρπαστικές.

64
00:02:43,848 --> 00:02:45,864
Κορυφαίο για μένα
- ποτέ δεν θα το ξεχάσω -

65
00:02:45,864 --> 00:02:48,687
ήταν ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Ράιλυ.
Ήταν μικροσκοπική

66
00:02:48,687 --> 00:02:51,126
κι έπαιρνε έξω καθημερινά
το μεσημεριανό της

67
00:02:51,126 --> 00:02:53,466
και πετούσε το φρούτο της.

68
00:02:53,466 --> 00:02:54,874
Έπαιρνε το φρούτο,

69
00:02:54,874 --> 00:02:56,592
η μαμά της έδινε ένα πεπόνι τη μέρα,

70
00:02:56,592 --> 00:02:58,141
κι εκείνη το πετούσε στον κισσό

71
00:02:58,141 --> 00:03:00,284
κι έτρωγε φρουτένια σνακ

72
00:03:00,284 --> 00:03:02,657
και κυπελλάκια πουτίγκας
και της έλεγα:

73
00:03:02,657 --> 00:03:05,713
«Ράιλυ μην το κάνεις αυτό,
πρέπει να τρως το φρούτο σου».

74
00:03:05,713 --> 00:03:07,490
Εκείνη ρωτούσε το γιατί

75
00:03:07,490 --> 00:03:09,612
κι εγώ της έλεγα πως
αν πετάει το φρούτο της

76
00:03:09,612 --> 00:03:13,254
σύντομα ο κισσός θα γεμίσει με πεπόνια,

77
00:03:13,254 --> 00:03:15,256
πράγμα που εξηγεί γιατί κατέληξα

78
00:03:15,256 --> 00:03:20,875
να λέω ιστορίες στα παιδιά κι όχι
να τους κάνω το διατροφολόγο.

79
00:03:20,875 --> 00:03:22,763
Η Ράιλυ έλεγε πως αυτό δεν πρόκειται

80
00:03:22,763 --> 00:03:23,863
να συμβεί ποτέ.

81
00:03:23,863 --> 00:03:26,914
Έτσι την τελευταία μέρα της κατασκήνωσης

82
00:03:26,914 --> 00:03:29,367
σηκώθηκα νωρίς και πήρα ένα
μεγάλο στρογγυλό πεπόνι

83
00:03:29,367 --> 00:03:31,393
από το μανάβικο

84
00:03:31,393 --> 00:03:33,495
και το έκρυψα στον κισσό.

85
00:03:33,495 --> 00:03:35,046
Μετά, την ώρα του γεύματος είπα:

86
00:03:35,046 --> 00:03:37,621
«Ράιλυ, δεν πας να δεις τι έχεις κάνει;»

87
00:03:37,621 --> 00:03:40,796
Και - (Γέλια) -

88
00:03:40,796 --> 00:03:43,474
βάδισε απρόθυμα προς τον κισσό
κι ύστερα τα μάτια της

89
00:03:43,474 --> 00:03:45,566
άνοιξαν διάπλατα κι έδειξε το πεπόνι

90
00:03:45,566 --> 00:03:47,680
που ήταν μεγαλύτερο απ' το κεφάλι της

91
00:03:47,680 --> 00:03:50,650
και τα παιδιά έτρεξαν κι άρχισαν
να γυρνάνε γύρω της

92
00:03:50,650 --> 00:03:52,237
κι ένα παιδί είπε: «Έι,

93
00:03:52,237 --> 00:03:54,126
γιατί το πεπόνι έχει αυτοκόλλητο σήμα;»

94
00:03:54,126 --> 00:03:56,860
(Γέλια)

95
00:03:57,860 --> 00:03:59,819
Εγώ είπα: «Γι' αυτό σας λέω

96
00:03:59,819 --> 00:04:02,811
να μην πετάτε τα αυτοκόλλητά σας
στον κισσό.

97
00:04:02,811 --> 00:04:08,283
Να τα ρίχνετε στον κάδο.
Καταστρέφετε τη φύση όταν το κάνετε αυτό».

98
00:04:08,703 --> 00:04:13,633
Η Ράιλυ κουβαλούσε το πεπόνι
μαζί της όλη μέρα

99
00:04:13,633 --> 00:04:15,661
κι ήταν ιδιαίτερα περήφανη.

100
00:04:15,661 --> 00:04:20,505
Ήξερε πως ένα πεπόνι δεν μεγαλώνει
σε μια βδομάδα,

101
00:04:20,505 --> 00:04:23,441
όμως επίσης ήξερε πως αυτό
μπορεί να συμβεί

102
00:04:23,441 --> 00:04:25,657
κάπου σ' έναν παράξενο τόπο

103
00:04:25,657 --> 00:04:28,402
που τα παιδιά δεν μπορούν
να τον επισκεφτούν.

104
00:04:28,402 --> 00:04:31,934
Μπορεί να είναι οπουδήποτε.
Η τέχνη μπορεί να μας πάει εκεί.

105
00:04:31,934 --> 00:04:33,891
Το παιδί είχε βρεθεί κάπου εκεί στη μέση,

106
00:04:33,891 --> 00:04:37,316
στην περιοχή που ονομάζουμε
τέχνη ή μυθοπλασία.

107
00:04:37,316 --> 00:04:39,211
Εγώ θα το έλεγα χώρο του θαυμαστού.

108
00:04:39,211 --> 00:04:42,010
Αυτό που ο Κόλριτζ ονόμασε
συναινετική άρση της δυσπιστίας

109
00:04:42,010 --> 00:04:43,330
ή ποιητική πίστη,

110
00:04:43,330 --> 00:04:46,340
μιλώντας για τη στιγμή που μια ιστορία
όσο παράξενη κι αν είναι,

111
00:04:46,340 --> 00:04:48,200
έχει ομοιότητες με την πραγματικότητα,

112
00:04:48,200 --> 00:04:50,117
που σε κάνουν να μπορείς
να την πιστέψεις

113
00:04:50,117 --> 00:04:51,997
Όχι μόνο τα παιδιά
μπορούν να πάνε εκεί,

114
00:04:51,997 --> 00:04:54,436
αλλά κι οι μεγάλοι πάμε εκεί διαβάζοντας.

115
00:04:54,436 --> 00:04:56,686
Γι' αυτό σε δύο μέρες
ο κόσμος θα κατεβαίνει

116
00:04:56,686 --> 00:05:00,220
να περπατήσει στο Δουβλίνο

117
00:05:00,220 --> 00:05:05,825
τη Μέρα του Μπλουμ και να δει
όσα συμβαίνουν στον Οδυσσέα του Τζόις,

118
00:05:05,825 --> 00:05:07,930
παρότι τίποτε απ' αυτά
δε συνέβη πραγματικά.

119
00:05:07,930 --> 00:05:10,567
Ο κόσμος πάει στο Λονδίνο
να επισκεφτεί την Οδό Μπέηκερ,

120
00:05:10,567 --> 00:05:12,149
να δει το σπίτι του Σέρλοκ Χολμς

121
00:05:12,149 --> 00:05:14,406
ακόμα κι αν ο αριθμός 221Β
έχει απλά ζωγραφιστεί

122
00:05:14,406 --> 00:05:17,082
σ' ένα κτίριο που ποτέ δεν είχε
τούτη τη διεύθυνση.

123
00:05:17,082 --> 00:05:19,507
Ξέρουμε πως αυτοί οι χαρακτήρες
δεν είναι αληθινοί,

124
00:05:19,507 --> 00:05:21,427
όμως έχουμε αληθινά αισθήματα
γι' αυτούς,

125
00:05:21,427 --> 00:05:22,541
και μπορούμε να το κάνουμε.

126
00:05:22,541 --> 00:05:24,804
Γνωρίζουμε πως οι χαρακτήρες
δεν είναι αληθινοί,

127
00:05:24,804 --> 00:05:27,682
κι όμως τους θεωρούμε σαν τέτοιους.

128
00:05:27,682 --> 00:05:31,338
Τα παιδιά μπορούν να βρεθούν σ' αυτόν
τον χώρο ευκολότερα απ' τους μεγάλους,

129
00:05:31,338 --> 00:05:33,301
γι' αυτό μ' αρέσει
να γράφω για τα παιδιά.

130
00:05:33,301 --> 00:05:34,871
Θεωρώ τα παιδιά το καλύτερο κοινό

131
00:05:34,871 --> 00:05:38,540
για τη σοβαρή μυθοπλασία.

132
00:05:39,260 --> 00:05:41,074
Όταν ήμουν παιδί,

133
00:05:41,074 --> 00:05:44,580
είχα παθιαστεί με ιστορίες
για κρυφές πύλες,

134
00:05:44,580 --> 00:05:45,871
όπως εκείνη της Νάρνια,

135
00:05:45,871 --> 00:05:49,574
όπου άνοιγες μια ντουλάπα
και βρισκόσουν σ' έναν μαγικό κόσμο.

136
00:05:49,574 --> 00:05:52,304
Είχα πειστεί πως οι κρυφές πύλες
υπήρχαν στ' αλήθεια

137
00:05:52,304 --> 00:05:54,332
και τις έψαχνα, πάσχιζα να τις διαβώ.

138
00:05:54,332 --> 00:05:58,076
Ήθελα να μπω και να ζήσω
στον φανταστικό κόσμο, δηλαδή -

139
00:05:58,076 --> 00:06:03,461
άνοιγα συνέχεια τις ξένες ντουλάπες.
(Γέλια)

140
00:06:03,461 --> 00:06:06,408
Έμπαινα στη ντουλάπα
του φίλου της μαμάς μου

141
00:06:06,408 --> 00:06:08,798
μα δεν υπήρχε κανένας μυστικός
μαγικός κόσμος,

142
00:06:08,798 --> 00:06:11,656
μόνο κάποια αλλόκοτα πράγματα
που η μαμά έπρεπε να τα μάθει.

143
00:06:11,656 --> 00:06:13,107
(Γέλια)

144
00:06:13,107 --> 00:06:17,272
Ήμουν χαρούμενος που της τα μαρτύρησα.

145
00:06:19,545 --> 00:06:23,253
Μετά το κολέγιο, η πρώτη μου δουλειά

146
00:06:23,253 --> 00:06:26,061
ήταν πίσω από μια τέτοια κρυφή πύλη.

147
00:06:26,061 --> 00:06:28,188
Βλέπουμε το μέρος που λεγόταν
Βαλένσια 826.

148
00:06:28,188 --> 00:06:30,280
Βρισκόταν στο 826 της οδού Βαλένσια,

149
00:06:30,280 --> 00:06:32,766
στην περιοχή Μίσιον του Σαν Φρανσίσκο.

150
00:06:32,766 --> 00:06:34,952
Όταν δούλευα εκεί,
υπήρχε ένας εκδοτικός οίκος

151
00:06:34,952 --> 00:06:37,431
που είχε εκεί τα γραφεία του,
ο οίκος ΜακΣουήνυς,

152
00:06:37,431 --> 00:06:40,585
ένα μη κερδοσκοπικό κέντρο συγγραφής, 
το 826 Βαλένσια,

153
00:06:40,585 --> 00:06:42,790
όμως η πρόσοψη του μαγαζιού

154
00:06:42,790 --> 00:06:44,360
ήταν πολύ περίεργη.

155
00:06:44,360 --> 00:06:45,787
Ήταν βλέπετε σε εμπορική ζώνη

156
00:06:45,787 --> 00:06:48,903
και στο Σαν Φρανσίσκο
δε θα μας έδιναν άδεια,

157
00:06:48,903 --> 00:06:51,790
έτσι ο ιδρυτής, ένας συγγραφέας
ονόματι Ντέηβ Έγκερς,

158
00:06:51,790 --> 00:06:54,129
για να συμβαδίσει με τον κώδικα είπε:
«Ωραία,

159
00:06:54,129 --> 00:06:58,505
θ' ανοίξω ένα κατάστημα
τροφοδοσίας πειρατών».

160
00:06:58,505 --> 00:07:01,583
Αυτό ακριβώς έκανε.
(Γέλια)

161
00:07:01,583 --> 00:07:03,534
Είναι όμορφο, όλο ξύλινο.

162
00:07:03,534 --> 00:07:05,464
Έχει συρτάρια γεμάτα εσπεριδοειδή,

163
00:07:05,464 --> 00:07:08,483
για να μην πάθεις σκορβούτο.

164
00:07:08,483 --> 00:07:10,631
Έχει καλύπτρες ματιού σε πολλά χρώματα,

165
00:07:10,631 --> 00:07:13,331
γιατί μόλις πιάσει η άνοιξη,
οι πειρατές αγριεύουν.

166
00:07:13,331 --> 00:07:17,674
Ξέρετε, το μαύρο είναι βαρετό. Παστέλ.

167
00:07:17,674 --> 00:07:19,670
Έχει και ψεύτικα μάτια σε πολλά χρώματα,

168
00:07:19,670 --> 00:07:21,475
γυάλινα μάτια, αναλόγως τι ζητάς

169
00:07:21,475 --> 00:07:24,317
για την περίπτωσή σου.

170
00:07:25,187 --> 00:07:28,312
Παραδόξως ερχόταν στο μαγαζί

171
00:07:28,312 --> 00:07:32,324
κόσμος και ψώνιζε.

172
00:07:32,324 --> 00:07:34,151
Έφτασαν έτσι να πληρώνουν το νοίκι

173
00:07:34,151 --> 00:07:36,215
του κέντρου διδασκαλίας που ήταν από πίσω,

174
00:07:36,215 --> 00:07:39,267
όμως για μένα σημαντικότερο ήταν ότι

175
00:07:39,267 --> 00:07:41,918
πιστεύω πως η ποιότητα της δουλειάς σου,

176
00:07:41,918 --> 00:07:44,404
να καθοδηγείς παιδιά στο γράψιμο,

177
00:07:44,404 --> 00:07:48,780
βαδίζοντας μέσα στον αλλόκοτο, οριακό,
φανταστικό αυτό χώρο, όπως όταν γράφεις,

178
00:07:48,780 --> 00:07:52,149
τελικά θα επηρεάσει αυτό που κάνεις.

179
00:07:52,149 --> 00:07:54,398
Είναι μια κρυφή πύλη
που μπορείς να τη διαβείς.

180
00:07:54,398 --> 00:07:57,497
Έτσι ανέλαβα το 826 στο Λος Άντζελες.

181
00:07:57,497 --> 00:08:00,978
κι ήταν δουλειά μου να στήσω
το εκεί κατάστημα.

182
00:08:00,978 --> 00:08:04,110
Έτσι φτιάξαμε το Μαγαζί για
Χρονοταξιδιώτες στο Έκο Παρκ.

183
00:08:04,110 --> 00:08:06,930
Σύνθημά μας: «Όποτε κι αν είστε,
εμείς είμαστε ήδη τότε».

184
00:08:06,930 --> 00:08:09,160
(Γέλια)

185
00:08:14,220 --> 00:08:16,170
Βρίσκεται στη Λεωφόρο Σάνσετ στο Λ.Α.

186
00:08:16,170 --> 00:08:18,667
Το προσωπικό είναι έτοιμο
να σας εξυπηρετήσει.

187
00:08:18,667 --> 00:08:20,327
Προέρχονται από όλες τις εποχές,

188
00:08:20,327 --> 00:08:23,030
ακόμα κι από τη δεκαετία του '80,
ο τύπος στο βάθος,

189
00:08:23,840 --> 00:08:25,890
από το πολύ πρόσφατο παρελθόν.

190
00:08:25,890 --> 00:08:27,618
Αυτοί είναι οι Υπάλληλοι του Μήνα,

191
00:08:27,618 --> 00:08:30,604
μεταξύ αυτών ο Τζέγκις Χαν
κι ο Τσαρλς Ντίκενς.

192
00:08:30,604 --> 00:08:33,596
Κάποιοι σπουδαίοι έχουν περάσει
απ' τις τάξεις μας.

193
00:08:33,596 --> 00:08:35,537
Αυτό είναι το φαρμακευτικό μας τμήμα.

194
00:08:35,537 --> 00:08:37,466
Έχουμε κάποια πατενταρισμένα φάρμακα,

195
00:08:37,466 --> 00:08:39,637
Κανοπικά Αγγεία για τα σπλάχνα σας,

196
00:08:39,637 --> 00:08:41,271
κομμουνιστικό σαπούνι που γράφει,

197
00:08:41,271 --> 00:08:45,722
«Αυτό είναι το σαπούνι σας
για όλη τη χρονιά». (Γέλια)

198
00:08:45,722 --> 00:08:47,938
Η μηχανή για τις γρανίτες χάλασε

199
00:08:47,938 --> 00:08:50,571
τη βραδιά των εγκαινίων
και δεν ξέραμε τι να κάνουμε.

200
00:08:50,571 --> 00:08:52,810
Ο αρχιτέκτονας σκεπάστηκε
από κόκκινο σιρόπι.

201
00:08:52,810 --> 00:08:55,284
έμοιαζε σαν να είχε μόλις
δολοφονήσει κάποιον,

202
00:08:55,284 --> 00:08:56,971
κάτι που δεν ήταν εντελώς απίστευτο

203
00:08:56,971 --> 00:08:59,021
για τον συγκεκριμένο αρχιτέκτονα,

204
00:08:59,021 --> 00:09:00,607
τα είχαμε χαμένα.

205
00:09:00,607 --> 00:09:02,229
Θα ήταν το κλου του μαγαζιού,

206
00:09:02,229 --> 00:09:04,114
έτσι του βάλαμε μια ταμπέλα που έγραφε:

207
00:09:04,114 --> 00:09:07,319
«Εκτός λειτουργίας, ελάτε χθες».
(Γέλια)

208
00:09:07,319 --> 00:09:09,825
Τελικά αυτό το αστείο βγήκε
καλύτερο απ' τις γρανίτες

209
00:09:09,825 --> 00:09:13,621
οπότε το αφήσαμε εκεί μόνιμα.

210
00:09:13,621 --> 00:09:17,934
Μπουκιές από Μαμούθ. Αυτά ζυγίζουν
πάνω από τρία κιλά το καθένα.

211
00:09:17,934 --> 00:09:20,134
Απωθητικό Βαρβάρων, με άρωμα σαλάτας

212
00:09:20,134 --> 00:09:24,712
και ποτ πουρί - αυτά που
σιχαίνονται οι βάρβαροι.

213
00:09:24,712 --> 00:09:26,670
Νεκρές γλώσες.

214
00:09:26,670 --> 00:09:29,370
(Γέλια)

215
00:09:29,370 --> 00:09:32,450
Βδέλλες, οι μικροί γιατροί της φύσης.

216
00:09:32,450 --> 00:09:35,590
Οσμητικό Βίκινγκ, που βγαίνει
σε πολλά υπέροχα αρώματα:

217
00:09:35,590 --> 00:09:39,455
νύχια ποδιών, ιδρώτας και σάπια λαχανικά,
τέφρα νεκρικής πυράς.

218
00:09:39,455 --> 00:09:41,703
Γιατί πιστεύουμε πως
το αποσμητικό Axe (πέλεκυς)

219
00:09:41,703 --> 00:09:43,876
είναι κάτι που ταιριάζει
μόνο σε πεδία μαχών,

220
00:09:43,876 --> 00:09:47,450
όχι στις μασχάλες σας.
(Γέλια)

221
00:09:47,450 --> 00:09:49,774
Αυτά είναι τα τσιπάκια συναισθήματος
για ρομπότ,

222
00:09:49,774 --> 00:09:51,771
ώστε τα ρομπότ να νιώθουν αγάπη ή φόβο.

223
00:09:51,771 --> 00:09:53,481
Το πιο ευπώλητο είναι η Χαιρεκακία,

224
00:09:53,481 --> 00:09:54,782
πράγμα που δεν περιμέναμε.

225
00:09:54,782 --> 00:09:55,793
(Γέλια)

226
00:09:55,793 --> 00:09:58,490
Ούτε που το είχαμε σκεφτεί πως θα γινόταν.

227
00:09:58,490 --> 00:10:00,411
Όμως από πίσω
υπάρχει το μη κερδοσκοπικό,

228
00:10:00,411 --> 00:10:02,771
τα παιδιά περνούν μια πόρτα
που γράφει «Μόνο Προσωπικό»

229
00:10:02,771 --> 00:10:04,306
και καταλήγουν σ' αυτό τον χώρο

230
00:10:04,306 --> 00:10:06,700
όπου κάνουν τα μαθήματά τους
και γράφουν ιστορίες,

231
00:10:06,700 --> 00:10:08,900
γυρίζουν ταινίες, κάνουν
πάρτι έκδοσης βιβλίων

232
00:10:08,900 --> 00:10:10,136
όπου τα παιδιά διαβάζουν.

233
00:10:10,136 --> 00:10:12,075
Έχουμε μια τριμηνιαία έκδοση

234
00:10:12,075 --> 00:10:13,452
που γράφεται από τα παιδιά

235
00:10:13,452 --> 00:10:15,080
καθημερινά μετά το σχολείο,

236
00:10:15,080 --> 00:10:17,237
και κάνουμε τα πάρτι έκδοσης

237
00:10:17,237 --> 00:10:19,349
όπου τρώνε γλυκό, διαβάζουν
στους γονείς τους

238
00:10:19,349 --> 00:10:22,097
και πίνουν γάλα σε ποτήρια σαμπάνιας.

239
00:10:23,207 --> 00:10:25,086
Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος,

240
00:10:25,086 --> 00:10:28,825
γιατί έχει τον αλλόκοτο χώρο από μπροστά.

241
00:10:28,825 --> 00:10:31,515
Το αστείο δεν είναι αστείο.

242
00:10:31,515 --> 00:10:34,343
Στη φαντασία δεν φαίνονται οι ραφές

243
00:10:34,343 --> 00:10:37,065
κι αυτό μου αρέσει πολύ.
Αυτό το μικρό κομμάτι φαντασίας

244
00:10:37,065 --> 00:10:40,122
έχει αποικίσει τον πραγματικό κόσμο.

245
00:10:40,122 --> 00:10:43,492
Το βλέπω σαν ένα βιβλίο
σε τρεις διαστάσεις.

246
00:10:44,222 --> 00:10:47,945
Υπάρχει ο όρος «μεταμυθοπλασία»

247
00:10:47,945 --> 00:10:50,240
αναφέρεται σε ιστορίες σχετικές
με άλλες ιστορίες

248
00:10:50,240 --> 00:10:52,195
και τούτον τον καιρό είναι στα πάνω τους.

249
00:10:52,195 --> 00:10:54,822
Προηγουμένως ήταν στα πάνω τους
τη δεκαετία του '60

250
00:10:54,822 --> 00:10:57,310
με συγγραφείς όπως ο Τζων Μπαρ
κι ο Ουίλιαμ Γκάντις,

251
00:10:57,310 --> 00:10:59,061
όμως πάντα βρίσκονταν γύρω μας.

252
00:10:59,061 --> 00:11:02,021
Είναι τόσο παλιές όσο κι η ίδια
η μυθοπλασία.

253
00:11:02,021 --> 00:11:04,205
Μια τεχνική της μεταμυθοπλασίας

254
00:11:04,205 --> 00:11:06,365
είναι το γκρέμισμα
του τέταρτου τοίχου, σωστά;

255
00:11:06,365 --> 00:11:08,821
Όταν ο ηθοποιός στρέφεται στο κοινό

256
00:11:08,821 --> 00:11:10,252
και λέει: «Εγώ είμαι ηθοποιός,

257
00:11:10,252 --> 00:11:12,397
κι όλα αυτά είναι απλώς σκηνικά».

258
00:11:12,397 --> 00:11:15,053
Ακόμα και σ' αυτήν την υποτιθέμενη
στιγμή ειλικρίνειας,

259
00:11:15,053 --> 00:11:17,309
θα έλεγα πως αξιοποιεί το ψέμα,

260
00:11:17,309 --> 00:11:19,876
όμως στοχεύει στην ανάδειξη
της πλαστότητας

261
00:11:19,876 --> 00:11:21,375
της μυθοπλασίας.

262
00:11:21,375 --> 00:11:23,879
Εγώ μάλλον προτιμώ το αντίθετο.

263
00:11:23,879 --> 00:11:26,232
Αν πρόκειται να γκρεμίσω
τον τέταρτο τοίχο,

264
00:11:26,232 --> 00:11:28,055
θέλω η μυθοπλασία να δραπετεύει

265
00:11:28,055 --> 00:11:30,274
και να βγαίνει στον πραγματικό κόσμο.

266
00:11:30,274 --> 00:11:34,376
Θέλω το βιβλίο να είναι
μια κρυφή πύλη που ανοίγει

267
00:11:34,376 --> 00:11:36,997
κι αφήνει τις ιστορίες να βγουν
στην πραγματικοτητα.

268
00:11:36,997 --> 00:11:40,390
Αυτό προσπαθώ να κάνω στα βιβλία μου.

269
00:11:40,390 --> 00:11:41,912
Ακούστε ένα παράδειγμα.

270
00:11:41,912 --> 00:11:43,713
Αυτό είναι το πρώτο μου βιβλίο.

271
00:11:43,713 --> 00:11:46,563
Έχει τίτλο «Ο Μπίλλυ Τουίτερς
και η Γαλάζια Φάλαινα».

272
00:11:46,563 --> 00:11:49,079
Ένα παιδί παίρνει
για κατοικίδιο μια γαλάζια φάλαινα

273
00:11:49,079 --> 00:11:50,234
όμως είναι τιμωρία

274
00:11:50,234 --> 00:11:52,586
και καταστρέφει τη ζωή του.

275
00:11:52,586 --> 00:11:55,436
Του παραδίδεται νυχτιάτικα
από την εταιρεία Υπερτροφική Α.Ε.

276
00:11:55,436 --> 00:11:57,860
(Γέλια)

277
00:11:58,680 --> 00:12:00,594
Πρέπει να την πάρει
μαζί του στο σχολείο.

278
00:12:00,594 --> 00:12:01,725
Ζει στο Σαν Φρανσίσκο -

279
00:12:01,725 --> 00:12:05,049
πολύ σκληρή πόλη για να 'χεις
μια γαλάζια φάλαινα.

280
00:12:05,049 --> 00:12:08,407
Πολλοί λόφοι, η αξία γης στα ύψη.

281
00:12:08,407 --> 00:12:11,018
Αυτή η αγορά είναι τρελή σας λέω.

282
00:12:11,018 --> 00:12:15,214
Όμως κάτω απ' το εξώφυλλο
υπάρχει μια θήκη,

283
00:12:15,214 --> 00:12:19,044
αυτό είναι το οπισθόφυλλο του βιβλίου,

284
00:12:19,044 --> 00:12:21,017
όπου βρίσκεται μια διαφήμιση

285
00:12:21,017 --> 00:12:23,526
που προσφέρει ελεύθερη δοκιμή 30 ημερών

286
00:12:23,526 --> 00:12:26,200
για μια γαλάζια φάλαινα.

287
00:12:26,200 --> 00:12:29,260
Στέλνεις ένα φάκελο με διεύθυνση
και γραμματόσημο

288
00:12:29,260 --> 00:12:32,830
και σου στέλνουμε μια φάλαινα.

289
00:12:34,850 --> 00:12:36,928
Τα παιδιά πράγματι μας γράφουν.

290
00:12:36,928 --> 00:12:40,099
Ορίστε ένα γράμμα. Λέει:
«Αγαπητοί άνθρωποι,

291
00:12:40,099 --> 00:12:43,126
στοίχημα 10 δολάρια πως δεν
θα μου στείλετε μια γαλάζια φάλαινα.

292
00:12:43,126 --> 00:12:44,888
Έλιοτ Γκάννον (έξι ετών).»

293
00:12:44,888 --> 00:12:48,460
(Γέλια) (Χειροκρότημα)

294
00:12:51,560 --> 00:12:53,151
Ο Έλιοτ και τ' άλλα παιδιά

295
00:12:53,151 --> 00:12:55,696
που στέλνουν γράμμα, 
παίρνουν για απάντηση

296
00:12:55,696 --> 00:12:58,527
μια επιστολή από ένα νορβηγικό
δικηγορικό γραφείο -

297
00:12:58,527 --> 00:13:00,808
(Γέλια) -

298
00:13:02,638 --> 00:13:05,915
που λέει ότι εξαιτίας μιας αλλαγής
στους νόμους του τελωνείου,

299
00:13:05,915 --> 00:13:08,109
η φάλαινά τους κρατείται στο Σόνιεφιορδ,

300
00:13:08,109 --> 00:13:09,203
ένα αξιαγάπητο φιόρδ,

301
00:13:09,203 --> 00:13:10,873
και μετά τους λέει
για το Σονιεφιόρδ

302
00:13:10,873 --> 00:13:13,535
και τη νορβηγική κουζίνα, 
ξεστρατίζει για λίγο.

303
00:13:13,537 --> 00:13:15,430
(Γέλια)

304
00:13:17,010 --> 00:13:18,904
Όμως τελειώνει λέγοντας πως

305
00:13:18,904 --> 00:13:21,370
η φάλαινά σου θα ήθελε
να μαθαίνει νέα σου.

306
00:13:21,370 --> 00:13:23,314
Δίνουμε ένα τηλέφωνο,

307
00:13:24,984 --> 00:13:27,920
όπου μπορείς να πάρεις
και να της αφήσεις μήνυμα.

308
00:13:27,920 --> 00:13:31,091
Όταν το κάνεις αυτό,

309
00:13:31,091 --> 00:13:32,599
λαμβάνεις ένα μήνυμα

310
00:13:32,599 --> 00:13:35,094
με ήχους φάλαινας κι ένα μπιπ,

311
00:13:37,504 --> 00:13:40,544
που μοιάζει πραγματικά με ήχο φάλαινας.

312
00:13:40,544 --> 00:13:43,345
Ακόμη, τα παιδιά παίρνουν
μια φωτογραφία της φάλαινάς τους.

313
00:13:43,345 --> 00:13:46,886
Αυτός είναι ο Ράνταλφ

314
00:13:46,886 --> 00:13:49,228
και ανήκει σε ένα παιδί, το Νίκο,

315
00:13:49,228 --> 00:13:52,938
ένα απ' τα πρώτα παιδιά
που ενδιαφέρθηκαν.

316
00:13:53,488 --> 00:13:55,530
Θα σας παίξω κάποια μηνύματα του Νίκο.

317
00:13:55,530 --> 00:13:59,359
Αυτό ήταν το πρώτο που έλαβα απ' τον Νίκο.

318
00:13:59,759 --> 00:14:02,003
(Ηχητικό): Γεια σου, είμαι ο Νίκο.

319
00:14:02,003 --> 00:14:05,909
Είμαι ο ιδιοκτήτης σου, γεια σου Ράνταλφ.

320
00:14:05,909 --> 00:14:09,773
Είναι η πρώτη φορά που σου μιλάω

321
00:14:09,773 --> 00:14:14,040
κι ίσως τα ξαναπούμε
κάποια άλλη μέρα. Γεια.

322
00:14:15,600 --> 00:14:18,100
Μακ Μπαρνέτ: Ο Νίκο ξαναπήρε
μια ώρα αργότερα.

323
00:14:18,100 --> 00:14:20,617
(Γέλια)

324
00:14:20,617 --> 00:14:23,480
Ακούστε ακόμη ένα μήνυμα του Νίκο.

325
00:14:24,240 --> 00:14:28,173
(Ηχητικό): Γεια σου Ράνταλφ, είμαι ο Νίκο.

326
00:14:28,173 --> 00:14:33,288
Έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε,

327
00:14:33,288 --> 00:14:37,538
αλλά σου μίλησα το Σάββατο ή την Κυριακή,

328
00:14:37,538 --> 00:14:39,923
ναι, Σάββατο ή Κυριακή.

329
00:14:39,923 --> 00:14:43,159
Σε ξαναπαίρνω λοιπόν,

330
00:14:43,159 --> 00:14:47,835
να σου πω ένα γεια
κι αναρωτιέμαι τι κάνεις τώρα

331
00:14:47,835 --> 00:14:51,118
και μάλλον θα σε ξαναπάρω

332
00:14:51,118 --> 00:14:53,524
αύριο ή σήμερα,

333
00:14:53,524 --> 00:14:57,432
οπότε θα τα ξαναπούμε. Γεια.

334
00:14:57,432 --> 00:15:02,053
ΜΜ: Έτσι κι έκανε, ξαναπήρε την ίδια μέρα.

335
00:15:02,053 --> 00:15:05,435
Άφησε στο Ράνταλφ πάνω από 25 μηνύματα

336
00:15:05,435 --> 00:15:08,786
μέσα σε τέσσερα χρόνια.

337
00:15:08,786 --> 00:15:10,852
Είπε τα πάντα για τον εαυτό του,

338
00:15:10,852 --> 00:15:12,257
για την αγαπημένη του γιαγιά

339
00:15:12,257 --> 00:15:14,560
και για τη γιαγιά που αγαπάει
κάπως λιγότερο -

340
00:15:14,560 --> 00:15:17,177
(Γέλια) -

341
00:15:17,177 --> 00:15:20,327
για τα σταυρόλεξα που λύνει,

342
00:15:20,327 --> 00:15:23,910
κι εδώ - θα σας παίξω άλλο ένα μήνυμά του,

343
00:15:23,910 --> 00:15:26,863
ένα χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Νίκο.

344
00:15:26,863 --> 00:15:28,808
[Μπιπ] (Ηχητικό) Νίκο: Γεια σου Ράνταλφ,

345
00:15:28,808 --> 00:15:31,974
συγγνώμη που δεν σου μίλησα
για αρκετό καιρό

346
00:15:31,974 --> 00:15:34,283
αλλά ήμουν πολύ απασχολημένος

347
00:15:34,283 --> 00:15:36,626
γιατί άρχισα το σχολείο,

348
00:15:36,626 --> 00:15:40,267
όπως πιθανότατα δεν γνωρίζεις,

349
00:15:40,267 --> 00:15:43,917
μιας κι είσαι φάλαινα, δεν γνωρίζεις,

350
00:15:43,917 --> 00:15:45,877
σε παίρνω απλώς

351
00:15:45,877 --> 00:15:51,888
για να σου ευχηθώ χρόνια πολλά.

352
00:15:51,888 --> 00:15:56,261
Λοιπόν, καλά Χριστούγενα,

353
00:15:59,501 --> 00:16:02,855
γεια σου Ράνταλφ, γεια χαρά.

354
00:16:03,475 --> 00:16:05,176
ΜΜ: Έχω νέα απ' τον Νίκο,

355
00:16:05,176 --> 00:16:08,534
δεν είχε τηλεφωνήσει για 18 μήνες

356
00:16:08,534 --> 00:16:12,450
κι άφησε μήνυμα πριν δύο μέρες.

357
00:16:12,450 --> 00:16:15,530
Η φωνή του έχει αλλάξει εντελώς,

358
00:16:15,530 --> 00:16:18,831
όμως βάζει τη νταντά του στο τηλέφωνο,

359
00:16:18,831 --> 00:16:22,101
η οποία είναι κι αυτή
πολύ καλή με τον Ράνταλφ.

360
00:16:22,101 --> 00:16:26,617
Όμως ο Νίκο είναι ο καλύτερος αναγνώστης
που θα μπορούσα να ευχηθώ.

361
00:16:26,617 --> 00:16:30,528
Θα ήθελα ο καθένας στον οποίο απευθύνομαι

362
00:16:30,528 --> 00:16:32,664
να στέκεται έτσι συναισθηματικά

363
00:16:32,664 --> 00:16:34,755
απέναντι σ' αυτά που δημιουργώ.

364
00:16:34,755 --> 00:16:38,490
Νιώθω τυχερός. Παιδιά σαν τον Νίκο
είναι οι καλύτεροι αναγνώστες

365
00:16:38,490 --> 00:16:42,372
και τους αξίζουν οι καλύτερες ιστορίες
που μπορούμε να τους δώσουμε

366
00:16:42,372 --> 00:16:43,787
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

367
00:16:43,787 --> 00:16:46,817
(Χειροκρότημα)