เร็ว ๆ นี้ ฉันได้ลอยอยู่ท่ามกลางผู้คน นับพันในบราซิล บรรเลงบทประพันธ์ของจอร์จ ฟริดดริก แฮนเดิล ฉันก็ได้นั่งรถไปตามถนน ในอัมสเตอร์ดัม และบรรเพลงจากผู้ประพันธ์คนเดียวกัน ลองรับชมดูค่ะ ("อัลเลโกร" โดย จอร์จ ฟริดดริค แฮนเดิล ดาเรีย แวน เดน เบิร์คเคน บรรเลง) (วิดีโอ) ดาเรีย: ฉันอยู่ชั้นสามค่ะ (ภาษาดัตช์) ฉันอยู่ตรงหัวมุมค่ะ จริง ๆ แล้วฉันอยู่ตรงหัวมุมค่ะ และยินดีต้อนรับทุกท่านนะคะ (ภาษาดัตช์) ชาย: ดูน่าสนุกไหม เด็ก: ใช่! [(ภาษาดัตช์) "คอนเสิร์ตที่บ้านของแฮนเดิล"] (เสียงปรบมือ) ดาเรีย: ทั้งหมดนี้เป็น ประสบการณ์สุดวิเศษด้วยเหตุผลนับร้อย ๆ คุณอาจถามฉันว่า ฉันทำสิ่งเหล่านี้ไปเพื่ออะไร นี่ไม่ใช่เรื่องปกติที่นักดนตรี จะทำเป็นประจำในทุก ๆ วัน ฉันทำเพราะฉันหลงรักในดนตรี และฉันอยากแบ่งปันให้กับผู้คน ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทุกอย่างเริ่มต้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ฉันนั่งอยู่บนโซฟาที่บ้าน เป็นหวัด เล่นอินเทอร์เน็ตนิดหน่อย ฉันพบว่าแฮนเดิลประพันธ์บทเพลง สำหรับคีย์บอร์ด ฉันประหลาดใจมากเพราะฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลย ฉันจึงดาวน์โหลดโน้ตเพลงมาและเริ่มเล่น และสิ่งที่เกิดขึ้นถัดมาคือ ฉันได้เข้าถึงสภาวะอันบริสุทธิ์ และความเพลิดเพลินแบบไร้การตัดสิน เป็นประสบการณ์ ที่ฉันรู้สึกท่วมท้นไปกับบทเพลง และฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานแล้ว มันอาจจะง่ายขึ้นหากคุณได้ลองฟัง บทเพลงแรกที่ฉันเล่น เริ่มประมาณนี้ค่ะ (เสียงดนตรี) ฟังดูเศร้าโศกมากเลยใช่ไหมคะ แต่พอฉันเปิดหน้าถัดไป สิ่งที่ตามมา คือนี่ค่ะ (เสียงดนตรี) ฟังดูเปี่ยมด้วยพลังใช่ไหมคะ ภายในเวลาเพียงไม่กี่นาที และบทเพลงก็ยังไม่จบ ฉันพบกับสองลักษณะที่ขัดแย้งกันอย่างชัดเจน ความเศร้าโศกที่งดงามและพลังที่เต็มเปี่ยม และฉันก็ถือว่าสององค์ประกอบนี้เป็น ความรู้สึกที่จำเป็นของมนุษย์ และความบริสุทธิ์ของดนตรีทำให้คุณได้ยิน อย่างชัดเจน ฉันแสดงคอนเสิร์ตมาหลายครั้ง สำหรับเด็กอายุเจ็ดถึงแปดขวบ และไม่ว่าฉันจะเล่นบาคหรือบีโธเฟน แม้กระทั่งชต็อคเฮาเซน หรือดนตรีแนวแจส เด็ก ๆ พร้อมที่จะฟัง ตั้งตารอฟังมาก ๆ และพวกเขาเต็มใจที่จะทำแบบนั้น และเมื่อมีกลุ่มเด็กเข้ามา เด็ก ๆ ที่อายุมากกว่านั้นสักหน่อย ประมาณ 11 หรือ 12 ฉันรู้สึกว่าฉันเริ่มมีปัญหา ในการเข้าถึงพวกเขา ความซับซ้อนของบทเพลงเริ่มเป็นปัญหา จริง ๆ แล้วคือความเห็นของผู้อื่น ผู้ปกครอง เพื่อน และสื่อ เริ่มจะสำคัญ แต่กลุ่มที่อายุน้อยกว่า ไม่ตั้งคำถามโต้แย้ง ความคิดเห็นของตัวเอง พวกเขาอยู่ในความตื่นเต้นประหลาดใจ และฉันก็เชื่อว่า พวกเราสามารถนั่งฟังไปเรื่อย ๆ เหมือนกับเด็กเจ็ดขวบเหล่านี้ แม้ว่าเราจะโตแล้ว และนั่นคือเหตุผลที่ฉันเล่นดนตรี ไม่เพียงในหอแสดงดนตรี แต่รวมถึงบนถนน ออนไลน์ หรือกลางอากาศ เพื่อที่จะสัมผัสถึงสภาวะ ที่ตื่นเต้นประหลาดใจ เพื่อที่จะได้ฟังอย่างแท้จริง และฟังอย่างไม่ตัดสิน และฉันอยากจะขอเชิญชวนทุกท่าน รับฟังตอนนี้เลยค่ะ "ชาโคน ในกุญแจเสียง จี เมเจอร์" ประพันธ์โดย แฮนเดิล บรรเลงโดย ดาเรีย (เสียงปรบมือ) ขอบคุณค่ะ (เสียงปรบมือ)